Το Τελευταίο Κουδούνι

την

 του Αντώνη Αγγελόπουλου*

 Ακόμα και ο ναρκωμένος από την ευωχία του Real Estate Τύπος θορυβήθηκε από τα ταυτόχρονα κλεισίματα σημαντικών παραγωγικών μονάδων, όπως η υαλουργία Γιούλα (μετά από 77 χρόνια λειτουργίας) και η βιομηχανία υλικών συσκευασίας Sonoco Hellas. Είχαν προηγηθεί πέρυσι τo εργοστάσιο της Crown Hellas Can στην Πάτρα, το εργοστάσιο παραγωγής γάλακτος της ΔΕΛΤΑ στην Ημαθία, η ΠΙΤΣΟΣ στην Αθήνα και άλλες μονάδες. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Ολες αυτές οι μονάδες ήταν σημαντικό κομμάτι του παραγωγικού ιστού της χώρας, που έχει πια γίνει πολύ ισχνός.

Οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις που έκλεισαν (όχι όλες) είχανε ξένη ιδιοκτησία. Είναι ορθό, όπως επισημαίνει η Χρύσα Λιάγγου (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 31/03/24) ότι η στρατηγική των εταιρειών αυτών είναι διεθνής και δεν έχει λόγο να δείχνει κάποια ιδιαίτερη εύνοια στην Ελλάδα. Αν το κόστος είναι χαμηλότερο αλλού, αποφασίζουν να μεταφέρουν την παραγωγή αλλού. Βέβαια θα μπορούσαν να κάνουν επενδύσεις ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής εδώ, άρα το φιλικό στη βιομηχανία ρυθμιστικό περιβάλλον είναι εξαιρετικά σημαντικό. Επίσης και οι λόγοι που αναφέρει η πρόεδρος του ΣΕΒ Λουκία Σαράντη είναι ακριβείς: Πολύ υψηλό κόστος ενέργειας, γενικότερο κλίμα αποβιομηχάνισης στην Ευρώπη και ελλείψεις σε ειδικευμένο εργατικό δυναμικό.

Ομως ο τρόπος κλεισίματος των επιχειρήσεων εκπλήσσει και σοκάρει. Σίγουρα θα είχε προηγηθεί μία περίοδος μαρασμού, παγώματος επενδύσεων, αγωνιωδών συζητήσεων με τoseniormanagement στο εξωτερικό, πριν ληφθεί η απόφαση για «ξαφνικό θάνατο». Κανείς δεν κλείνει μια βιομηχανία εύκολα. Τίποτα δεν είχε αντιληφθεί η κυβέρνηση απ’ αυτόν τον επιθανάτιο ρόγχο; Ο ΣΕΒ δεν είχε κάποιες ισχυρές ενδείξεις ότι πολύ μεγάλες (για τα ελληνικά δεδομένα) μονάδες πάνε για κλείσιμο;

Κραυγάζει ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται ποσώς για την μεταποίηση, και αυτό το βλέπουν οι ξένοι ιδιοκτήτες θυγατρικών στην Ελλάδα. Βλέπουν ότι το μοναδικό ενδιαφέρον είναι ο μαζικός τουρισμός, οι ανεμογεννήτριες σε κάθε γωνιά της Ελλάδος και τα φαραωνικά κατασκευαστικά έργα. Αν υπήρχε ενδιαφέρον, το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να ισχύσει είναι τούτο: εάν ο ιδιοκτήτης μιας μονάδας που απασχολεί πάνω από έναν αριθμό εργαζομένων σκέφτεται να την κλείσει, να ενημερώνει επίσημα την κυβέρνηση και να δίνει χρόνο για εξεύρεση ενδεχόμενου αγοραστή. Ετσι γίνεται  στη Μεγ. Βρεταννία: Όταν η British Steel το 2016 αποφάσισε ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει το χαλυβουργείο στο Scunthorpe, ενεπλάκη η αγγλική κυβέρνηση και διευκόλυνε την εύρεση αγοραστή. Υπάρχει ο θεσμός του receivership (διαχείριση περιουσίας εν χρεωκοπία), στην οποία είναι υποχρεωτικό να προσφύγει ο επιχειρηματίας. Η κυβέρνηση έχει ικανότατο και αποτελεσματικότατο γραφείο Receiver και πάντα, αν θέλει, βρίσκει ενδιαφερόμενους αγοραστές.

Αν θέλει. Η δική μας θέλει; Κλείνουν τα εργοστάσια, αποδεκατίζεται η χώρα (κυριολεκτικά, έχουμε χάσει το εν δέκατον του πληθυσμού μας) και οι πολίτες γίνονται ανδράποδα. 

Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό.

*Ανώτερο Διευθυντικό Στέλεχος μεγάλου Ελληνικού Ομίλου Επιχειρήσεων

==============

την
την
την
την
την
την
την
την
την
την
την
την
την
την
την

Blogger: 

...επαναλαμβανόμαστε, αλλά...

την

 Blogger: την

...αργά ξύπνησε ο Κράλογλου. Το πλιάτσικο ήταν η φυσική εξέλιξη ενός σχεδίου ρευστοποίησης των πάντων. Του κράτους, των κρατικών δομών, της κρατικής περιουσίας, της ιδιωτικής περιουσίας, της κοινωνικής δομής, με ότι αυτό σημαίνει. Η Ελλάδα θα ζήσει, δηλαδή ζει,  με διαφορά φάσης την εποχή Γέλτσιν στη Ρωσία (Σοβιετία). Για την ακρίβεια, αυτό υλοποιείται από το πρώτο μνημόνιο και μετά, απλά για πολλούς λόγους και κύρια για να συμμαζευτούν διάφορες αντιδράσεις γινόταν με κάποιο "ανεκτό" ρυθμό. Σήμερα, βοηθούντων της κρίσης στην Ουκρανία - που αποτελεί πρώτης τάξεως άλλοθι - οι "δυνάμεις της αγοράς" αφέθηκαν ελεύθερες...

  • Συμπέρασμα: 

Υπάρχει ανάπτυξη! Είναι το ....πλιάτσικο που συμβαίνει.  (και για να μην επαναλαμβανόμαστε: Δεν υπάρχει σχέδιο αναπτυξιακό αφού: πολιτική και οικονομική ελίτ έχουν αφομοιώσει πλήρως τα σχέδια των δανειστών και έχουν τοποθετήσει τον εαυτό τους στη θέση του τοποτηρητή - κοτζάμπαση. Βλέπε τον λόγο του Βίτσα στους Πακιστανούς και θα καταλάβεις..)  

....αν αντέξατε μέχρι εδώ, πάρτε κι' αυτό: 

από προηγούμενη εγγραφή...

 Εκείνο που δυσκολεύεται να καταλάβει (!@;) ο Μελάς και άλλοι οικονομολόγοι ή δεν τολμούν να καταγγείλουν είναι ότι:
 Η χώρα δεν έχει τα εργαλεία ούτε το πολιτικό προσωπικό να σχεδιάσει ενδογενή ανάπτυξη (τυχαίο άραγε το γεγονός ότι 9 χρόνια κρίσης και απουσιάζει συνεκτικό σχέδιο ανάπτυξης;). 
  • Το πολιτικό προσωπικό και οι οικονομολόγοι έχουν αποδεχθεί πλήρως την αποικιοποίηση και την μετατροπή της χώρας σε γερμανικό προτεκτοράτο με ότι αυτό συνεπάγεται.  Η δε οικονομία θα πάρει τη μορφή που θα επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι - Γερμανοί, αφού στα χέρια τους βρίσκονται οι μοχλοί για να ενισχύσουν ή να διαλύσουν ολόκληρους τομείς. Στην καλύτερη περίπτωση η χώρα θα μετατραπεί σε Ταϊλάνδη των Βαλκανίων αρκετά κοντά για τις (φτηνές) διακοπές των Ευρωπαίων. (Μεταγεννέστερη εγγραφή(11-2-204): Μια Ταϋλάνδη που προετοιμάζει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ!)
  • {Εν κατακλείδι: Για να λυθεί ένα πρόβλημα πρέπει να ορισθούν οι "αρχικές συνθήκες", γιατί είναι αυτές που θα  επιβάλλουν τη λύση. π.χ. Αν θεωρείς τη χώρα  σαν το πλαίσιο της λύσης: Τότε η η μετανάστευση 600.000 χιλιάδων των πιο δυναμικών πολιτών της είναι τραγωδία! (πολιτική και οικονομική). Αν βλέπεις τον κόσμο ολόκληρο έτσι γενικά και αόριστα, ή σαν γραφειοκράτης της  ΕΕ, τότε η μετανάστευση  των παραπάνω είναι ...πλούτος, αφού θα ...γονιμοποιήσει άλλες κοινωνίες!| 
και δανεισμένο από παλιότερη ανάρτηση: σχετικά με την ανάπτυξη που δεν λέει να έρθει!
blogger:
Ας μην παριστάνει τον ανήξερο ο Γερμανός Οικονομολόγος. Ξέρει πολύ καλά ότι με την λεηλασία που έχει υποστεί η χώρα, με την αδυναμία της να έχει δικιά της οικονομική πολιτική και νόμισμα, δεν πρόκειται ποτέ να ορθοδοπήσει. Θα παραμένει μια μίζερη οντότητα (δεν το λες κράτος) προτεκτοράτο και "ζει", αφού πρέπει να παραμένει "ζωντανή", προκειμένου να τεμαχίζεται και να πωλείται.  Χωρίς τραπεζικό σύστημα, με το καλύτερο δυναμικό να έχει μεταναστεύσει - και το άλλο οργανώνει τη φυγή του -η χώρα δεν μπορεί να έχει μέλλον. (Τώρα αν περιμένει από τους Έλληνες κεφαλαιούχους να επενδύσουν στη χώρα, δεν έχει(;) καταλάβει τίποτε! Τόσο πολύ "πάσχισαν" οι άνθρωποι να λεηλατήσουν τη χώρα και να βάλουν τα χρήματά τους στους φορολογικούς παραδείσους και στην Ελβετία ...)
Άδικα περιμένετε! Το ελατήριο της ανάπτυξης έχει ...σπάσει!
 -----------------
Μεταγεννέστερη εγγραφή (18-6-2022): Επιτέλους είδα κάτι που με έκανε να γίνω λιγάκι αισιόδοξος. Ο επικεφαλής στο οικονομικό γραφείο του πρωθυπουργού μίλησε στο γυαλί και γω αρχίζω να πείθομαι ότι η οικονομία και ο σχεδιασμός της είναι σε στιβαρά χέρια...από δω και πέρα κοιμάμαι ήσυχος.

 =============== 

  1. Οι ελληνικές επιχειρήσεις αλλάζουν χέρια

  2. Paul Craig Roberts : Οι πιστωτές έκλεψαν το οικονομικό μέλλον των Ελλήνων. Η Ελλάδα δεν είναι ένα κυρίαρχο έθνος

  3. Απουσία μοντέλου ανάπτυξης για την Ελλάδα

  4. Η Ελλάδα στον δρόμο για Failed State 

  5. Ο αφελληνισμός του παραγωγικού ιστού ή τα γκαρσόνια της Ευρώπης

  6. ΣΤΟΧΟΣ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ - «H Ελλάδα αλλάζει χέρια»

  7. Καλώς ήρθατε στην Νέα Ελλάδα(=Γουατεμάλα!)

  8. Πώς στην περίπτωση της Ελλάδας τετραγωνίστηκε ο κύκλος

====================

την
την

 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου