blogger:
Χωρίς περικοκλάδες: Αφού "Πουλήθηκε περιουσία 318 δισεκ. ευρώ σε ξένα funds έναντι 4-5 δισεκ. ..." Το παιχνίδι πια παίζεται με σημαδεμένα χαρτιά. Τίποτα δεν θα μείνει όρθιο. Η οικονομία θα ρευστοποιηθεί πλήρως και θα περάσει σε ξένα χέρια. Εδώ μια σημείωση: Μη σας γελάνε: όχι και τόσο ξένα. Είναι και πολλά ελληνικών συμφερόντων - της ελληνικής "ελίτ" - που αφού έκανε πλιάτσικο επί χρόνια, επιστρέφει τώρα με μάσκα τα funds. Το σίγουρο είναι ότι θα επιβάλλουν τους όρους τους σε όλο το οικονομικό φάσμα. Ήδη έχει καταστραφεί, το φθινόπωρο θα ολοκληρωθεί η καταστροφή ότι λέγεται εργασιακό δικαίωμα. Οι επιχειρήσεις θα κάνουν ότι γουστάρουν. Φυσικά δεν θα αποδίδουν φόρους και εισφορές στα ταμεία(;), οπότε το δημόσιο θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει τον νομοθετημένο κόφτη, οπότε οι μειώσεις μισθών στο δημόσιο θα γίνουν αυτόματα και με ρυθμό τέτοιο ώστε να γίνουν το ίδιο "λειτουργικοί" με τους μισθούς του ιδιωτικού! "Να πάψει επιτέλους αυτή η διάκριση" όλοι το ίδιο φτωχοί. Μην ξεχνάτε ότι οι φτωχοί έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πάνε στον παράδεισο, απ΄ότι οι πλούσιοι. Φυσικά ελλείψει πόρων υπηρεσίες υγείας και παιδείας θα γίνουν ακόμα πιο "φτηνές' μέχρι τελικής εξαφανίσεως.
Καληνύχτα Ελλάδα.
H πόλις εάλω.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις έκαναν το καθήκον τους απέναντι στα πραγματικά αφεντικά τους.
Παρέδωσαν τη χώρα και συνάμα φρόντισαν το πιο άξιο κομμάτι - αυτό που θα μπορούσε να επαναστατήσει με πιθανότητες επιτυχίας - να πάρει τον οματιών του. Η χώρα ιζηματοποιήθηκε και αν προσθέσει κανείς σ' αυτό το νέο ίζημα που προστίθεται - λαθρομετανάστες αγράμματοι - χάνει οριστικά την ικανότητα ανάταξης...
...πήγαινε στο 5ο λεπτό,(μόνο αριστερός δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ο κ. Μαυρίδης,....Ενώ ξέρει δεν λέει ότι: Χωρίς τραπεζικό σύστημα η χώρα δεν μπορεί να σχεδιάσει τίποτα. Γίνεται ουσιαστικό πρακολούθημα της γερμανικής οικονομίας και θα επιβιώνει(;) από τα ψίχουλα που θα πέφτουν από το φαγοπότι των ξένων. Καθεστώς δουλοπαροικίας και ακόμα χειρότερα. )
Αλλάζει χέρια η Ελλάδα - Το σχέδιο άλωσης τραπεζών και επιχειρήσεων από ξένα funds. Σε μια περιδίνηση χωρίς προηγούμενο βρίσκονται τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, καθώς μόλις την προηγούμενη εβδομάδα με αφορμή τις εξελίξεις στην Τράπεζα Πειραιώς έγινε αντιληπτό (blogger: ? τώρα; αυτό φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού εδώ και πολύ καιρό μόνο ο αρθρογράφος το βλέπει τώρα...) πως εξυφαίνεται ένα σχέδιο άλωσης και αφελληνισμού των πιστωτικών ιδρυμάτων που εξυπηρετεί συγκεκριμένους στόχους: Δηλαδή την επικαρπία των «κόκκινων» δανείων και δι’ αυτής τον έλεγχο της εγχώριας οικονομίας και των επιχειρήσεων.
- Στόχος είναι συγκεκριμένες εταιρείες, μείζονος σημασίας για την Ελλάδα, να περιέλθουν στα χέρια κερδοσκοπικών funds. Υπουλο παιχνίδι για τον έλεγχο μεγάλου τμήματος της ελληνικής οικονομίας παίζουν ξένοι «επενδυτές». Το σχέδιο εξυφαίνεται, έτσι ώστε να ελεχθούν οι τράπεζες και εν συνεχεία τα «κόκκινα» δάνεια.
1. Ακρωτηριάζεται η σύνδεση με την πραγματική οικονομία
O νόμος βάσει του οποίου διενεργούνται οι αλλαγές στα Δ.Σ. των τραπεζών παρουσιάζει πολύ σοβαρά προβλήματα.
Στα περιοριστικά κριτήρια του νόμου που διαμορφώνει το νέο πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης των τραπεζών (Ν. 4346/2015) επιβάλλεται στις τράπεζες της χώρας ένα σχήμα διοίκησης μονοδιάστατο, με μέλη Διοικητικών Συμβουλίων που θα προέρχονται και θα διαθέτουν γνώσεις και εμπειρίες από ένα περιορισμένο και στενό τραπεζικό πεδίο είπε η πρόεδρος της ΕΤΕ και πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών κ. Λούκα Κατσέλη.
Η κατεύθυνση προς ένα τέτοιο μοντέλο εταιρικής διακυβέρνησης -μονοδιάστατο και συγκεντρωτικό- θέτει σοβαρούς κινδύνους ως προς την απρόσκοπτη και αποτελεσματική υλοποίηση των προκλήσεων που έχουν μπροστά τους οι τράπεζες και διακυβεύει την ανταγωνιστική τους τοποθέτηση στο διεθνές ανταγωνιστικό τραπεζικό τοπίο, εκτίμησε η πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας Λούκα Κατσέλη μιλώντας στην ετήσια γενική συνέλευση της τράπεζας.
Η επιτυχημένη διεθνής πρακτική, που ακολουθούν όλες οι προηγμένες χώρες και υιοθετούν όλοι οι μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι διεθνώς, έχει γίνει απαγορευτική για τον τραπεζικό κλάδο της χώρας μας.
Ο νόμος 4346/2015 διαμορφώνει ένα νέο πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης, το οποίο ναι μεν και πολύ σωστά προάγει και αναβαθμίζει τις τραπεζικές δεξιότητες που πρέπει να έχει ένα Διοικητικό Συμβούλιο και την ανεξαρτησία του ως προς το πολιτικό σύστημα, αλλά από την άλλη ακρωτηριάζει την αναγκαία σύνδεσή του με την πραγματική οικονομία και στερεί απολύτως αναγκαίες δεξιότητες και εμπειρίες που θα πρέπει να διαθέτει το Δ.Σ. ως συλλογικό όργανο για να αντεπεξέλθει στις νέες προκλήσεις, ανέφερε η κ. Κατσέλη.
Το θεσμικό πλαίσιο επιχειρήθηκε πολλαπλώς να αλλάξει, όμως η αλλαγή αυτή μέχρι στιγμής δεν επήλθε και σε κάθε περίπτωση οι θεσμοί την αποκλείουν στο άμεσο μέλλον.
Με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά εισέρχονται στα διοικητικά συμβούλια στελέχη με συγκεκριμένα κριτήρια, επομένως θα έλεγε κανείς ότι μπορεί να γίνει «προεπιλογή».
2. Αιφνίδιες αλλαγές στο ΤΧΣ
Σε δεύτερο επίπεδο πολύ σοβαρές δείχνουν να είναι οι εξελίξεις σε ό,τι αφορά τις αλλαγές στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όπου και εκεί τα δρώμενα μοιάζουν ραγδαία.
Σε ό,τι αφορά το ΤΧΣ, η επιτροπή αξιολόγησης, η οποία αποτελείται από έξι μέλη με πρόεδρο τον Francesco Papadia, αφού αξιολόγησε τη διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έκρινε ότι πρέπει να αντικατασταθούν τουλάχιστον τα τρία μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής. Πρόκειται για τον διευθύνοντα σύμβουλο Αρη Ξενόφο, τον αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο Γιώργο Κουτσό και το μέλος Αναστάσιο Γάγαλη.
Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι τα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής ενημερώθηκαν από την επιτροπή αξιολόγησης πως δεν πληρούν τα κριτήρια και πρέπει άμεσα να παραιτηθούν. Οι εκτιμήσεις μιλούν για δυσχερή εξέλιξη που θα είναι δύσκολο και να ανατραπεί.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως τα στελέχη του Ταμείου που κρίθηκαν ανεπαρκή, μέσα σε έναν μόλις χρόνο ολοκλήρωσαν σειρά ενεργειών και εντός μάλιστα των χρονοδιαγραμμάτων που έθετε το Μνημόνιο. Κυριότερη ενέργεια ήταν και παραμένει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Επισημαίνεται μάλιστα πως όχι μόνον οι συστημικές τράπεζες αλλά και άλλες τράπεζες κατάφεραν να αντλήσουν τα κεφάλαια, ενώ για πρώτη φορά το ΤΧΣ έλαβε μετοχές κοινές με πλήρη δικαιώματα ψήφου.
Τέλος, ολοκληρώθηκε εντός του χρονοδιαγράμματος τόσο η μελέτη για την άρση των μη κανονιστικών εμποδίων, που αποτέλεσε τη βάση για τις αλλαγές που στη συνέχεια υπήρξαν στο πλαίσιο διαχείρισης των NPLs και αυτές που έρχονται, όσο και η αξιολόγηση εταιρικής διακυβέρνησης για τις συστημικές τράπεζες, τα πορίσματα της οποίας έχουν ήδη αποσταλεί σε θεσμούς και κυβέρνηση.
3. Kερδοσκοπικά funds επιχειρούν να ελέγξουν τις διοικήσεις των τραπεζών
H τρίτη αλλά και πιο άγρια παρέμβαση δείχνει να αφορά την καρδιά των τραπεζών, δηλαδή τα διοικητικά τους συμβούλια με άμεσο και ευθύ τρόπο όπως αυτή επιχειρείται να γίνει στη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα, την Τράπεζα Πειραιώς.
Οι ενέργειες στην Πειραιώς τεκμηριώνουν την προσπάθεια πλήρους ελέγχου ενός συστημικού πιστωτικού ιδρύματος της Ευρωζώνης από Hedge fund.
Η αιφνίδια εμπλοκή ανέκυψε όταν ο SSM απέσυρε την τελευταία στιγμή την έγκριση που ήδη είχε δώσει για την τοποθέτηση στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, του κ. Χρήστου Παπαδόπουλου.
Mάλιστα λίγο νωρίτερα η επιλογή είχε περάσει από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με δεδομένο πως αυτή η επιλογή ήταν μία διαδικασία ορισμένων μηνών την οποία είχε αναλάβει η Egon Zehnder για λογαριασμό της τράπεζας.
Μετά την εξέλιξη αυτή συνεδρίασε το Δ.Σ. της τράπεζα όπου καθήκοντα διευθύνοντα συμβούλου ανέλαβε ο κ. Γιώργος Πουλόπουλος που εξελέγη μέλος του Δ.Σ. και αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας. Πηγές της αγοράς είδαν και όχι αδίκως πίσω από τη συγκεκριμένη εξέλιξη την προσπάθεια να ελέγξει την Τράπεζα Πειραιώς και ταυτόχρονα τα «κόκκινα δάνεια» το hedge fund που διευθύνει ο Τζον Πόλσον. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το κερδοσκοπικό fund που ελέγχει το 10% της τράπεζας είχε εναντιωθεί στη διαδικασία επιλογής και την υπονόμευσε επειδή επιθυμεί να τοποθετήσει πρόσωπο της αποκλειστικής επιλογής του, προφανώς για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.
Η προσπάθεια ελέγχου των τραπεζών όχι μετοχικά αλλά δια της πλαγίας μέσω ελέγχου των διοικήσεων, διαμορφώνουν νέες συνθήκες στην αγορά. Δια της πλαγίας λοιπόν τα κόκκινα δάνεια θα ελεγχθούν και μαζί τους σημαντικές επιχειρήσεις οι οποίες αναπτύσσονται σε διάφορους τομείς της οικονομίας.
Συμπερασματικά, με το ΤΧΣ να ελέγχεται αποκλειστικά από τον SSM, με στελέχη ξένα, με τις διοικήσεις των τραπεζών να ελέγχονται από hedge funds και με τα Δ.Σ. των τραπεζών να έχουν αποστερηθεί στελέχη της αγοράς, η άλωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας και συγχρόνως όλου του ιδιωτικού πλούτου, δείχνει πραγματικά εύκολη υπόθεση.
Σε εξέλιξη ανοικτός πόλεμος
- Στην τραπεζική αγορά μιλούν για ανοιχτό πόλεμο με στόχο τον απόλυτο έλεγχο των NPL’s και μέσω αυτών μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων.
- Η Πειραιώς έχει σχεδόν το 50% των δανείων προς επιχειρήσεις (δηλαδή τον μισό παραγωγικό ιστό της οικονομίας) και μέσω αυτών, τα κερδοσκοπικά fund μπορούν να ελέγξουν δεκάδες μεγάλα ξενοδοχεία, βιομηχανίες τροφίμων, γνωστές εμπορικές εταιρείες, την ακτοπλοΐα, μικρομεσαίες αγροτικές εταιρείες κ.λπ.
- Το κερδοσκοπικό fund έχοντας επενδύσει 400 εκατ. στην τράπεζα στοχεύει σε μεγάλες υπεραξίες, οι οποίες κατά την αγορά μπορεί να φτάσουν ακόμη και τα 10 δισ. ευρώ.
- Σύμφωνα με πληροφορίες, με την αξιολόγηση που είναι σε εξέλιξη των μελών του ΤΧΣ, επίκεινται ριζικές αλλαγές στη σύνθεση της διοίκησης του Ταμείου. Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για απομάκρυνση των Ελλήνων και αντικατάστασή τους από ξένα στελέχη.
Η κερκόπορτα άνοιξε αν πέσει η Πειραιώς – Το έγκλημα του 2015, ο μαγικός αριθμός 5 στο ΤΧΣ, ο Πολωνός και το αίμα… στα NPLs
Η Ελλάδα δεν ασκεί πια καμιά εθνική κυριαρχία
blogger:
Χωρίς περικοκλάδες: Αφού "Πουλήθηκε περιουσία 318 δισεκ. ευρώ σε ξένα funds έναντι 4-5 δισεκ. ευρώ ούτε έχει συμβεί ούτε και θα συμβεί στην παγκόσμια οικονομική ιστορία τέτοιος διασυρμός." Το παιχνίδια πια παίζεται με σημαδεμένα χαρτιά. Τίποτα δεν μείνει. Η οικονομία θα ρευστοποιηθεί και θα περάσει σε ξένα χέρια. (Εδώ μια υποσημείωση: Μη σας γελάνε: όχι και τόσο ξένα. Είναι και πολλά ελληνικά - της ελληνικής "ελίτ" που αφού έκανε πλιάτσικο επί χρόνια, επιστρέφει τώρα με μάσκα τα funds. Το σίγουρο είναι ότι θα επιβάλλουν τους όρους τους σε όλο το οικονομικό φάσμα. Ήδη έχει καταστραφεί, το φθινόπωρο θα ολοκληρωθεί η καταστροφή σε ότι λέγεται εργασιακά δικαιώματα. Οι επιχειρήσεις θα κάνουν ότι γουστάρουν. Φυσικά δεν θα αποδίδουν φόρους και εισφορές στα ταμεία(;), οπότε το δημόσιο θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει τον νομοθετημένο κόφτη, οπότε οι μειώσεις μισθών στο δημόσιο θα γίνουν αυτόματα και με ρυθμό τέτοιο ώστε να γίνουν το ίδιο "λειτουργικοί" με τους μισθούς του ιδιωτικού! "Να πάψει επιτέλους αυτή η διάκριση" όλοι το ίδιο φτωχοί. Μην ξεχνάτε ότι οι φτωχοί έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πάνε στον παράδεισο, απ΄ότι οι πλούσιοι. Φυσικά ελλείψει πόρων υπηρεσίες υγείας και παιδείας θα γίνουν ακόμα πιο "φτηνές' μέχρι τελικής εξαφανήσεως.
Καληνύχτα Ελλάδα.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις έκαναν το καθήκον τους απέναντι στα πραγματικά αφεντικά τους.
Παρέδωσαν τη χώρα και συνάμα φρόντισαν το πιο άξιο κομμάτι - αυτό που θα μπορούσε να επαναστατήσει με πιθανότητες επιτυχίας - να πάρει τον οματιών του. Η χώρα ιζηματοποιήθηκε και αν προσθέσει κανείς σ' αυτό το νέο ίζημα που προστίθεται - λαθρομετανάστες αγράμματοι - χάνει οριστικά την ικανότητα ανάταξης...
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ – 1941-44 |ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ
Έτος 2026. Μια ματιά στο (από) μέλλον!
και εδώ να καταλάβετε που μας έχουν μπλέξει!
====================
Ξεκίνησε η άλωση της Ελλάδας...
...αφού
η κυβέρνηση παρέδωσε τα κλειδιά της χώρας αμαχητί στους δανειστές,
άρχισε η δεύτερη βάση αφελληνισμού της πατρίδας μας...
«Αλλάζει
χέρια η Ελλάδα" – το σχέδιο άλωσης τραπεζών και επιχειρήσεων από ξένα
κερδοσκοπικά κεφάλαια: Σε μια περιδίνηση χωρίς προηγούμενο βρίσκονται τα
πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, καθώς μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, με
αφορμή τις εξελίξεις στην Τράπεζα Πειραιώς, έγινε αντιληπτό πως
εξυφαίνεται ένα σχέδιο άλωσης και αφελληνισμού των πιστωτικών ιδρυμάτων
που εξυπηρετεί συγκεκριμένους στόχους.
Δηλαδή,
την επικαρπία των «κόκκινων» δανείων και μέσω αυτής τον έλεγχο της
εγχώριας οικονομίας, καθώς επίσης των ελληνικών επιχειρήσεων. Στόχος
είναι συγκεκριμένες εταιρείες, μείζονος σημασίας για την Ελλάδα, να
περιέλθουν στα χέρια κερδοσκοπικών κεφαλαίων.
Ύπουλο παιχνίδι για τον έλεγχο μεγάλου τμήματος της ελληνικής οικονομίας παίζουν ξένοι «επενδυτές». Το
σχέδιο εξυφαίνεται, έτσι ώστε να ελεγχθούν οι τράπεζες και εν συνεχεία
τα «κόκκινα» δάνεια – άρα η ιδιωτική περιουσία, επί πλέον της δημόσιας»
(πηγή: msn).
Αυτή
είναι η είδηση που κυκλοφορεί ως καινούργια. Χωρίς να αναφερθούμε εδώ
σε περιττές λεπτομέρειες, υπενθυμίζουμε μέρος από ένα προηγούμενο άρθρο
μας (το τραπεζικό κόλπο), σύμφωνα με το οποίο τότε επισημαίναμε τα εξής:
«Ο
διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας δήλωσε πρόσφατα πως είναι
ικανοποιημένος με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αύξησης κεφαλαίων των
τραπεζών, για τρίτη συνεχή φορά – επειδή, κατά τον ίδιο, οι επενδυτές
εμπιστεύθηκαν ξανά την Ελλάδα! Τι ακριβώς εμπιστεύθηκαν, δεν έκανε τον
κόπο να εξηγήσει στους Έλληνες – στους οποίους πλέον δεν ανήκει ούτε η
χώρα, ούτε οι τράπεζες της.
Ειδικότερα,
γνωρίζοντας κανείς πως στις τράπεζες είναι υποθηκευμένο μεγάλο μέρος
της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, καθώς επίσης πολλές επιχειρήσεις,
ενώ στην Τρόικα η δημόσια περιουσία, δεν είναι καθόλου δύσκολο να
συμπεράνει ποιοί είναι οι νέοι ιδιοκτήτες της Ελλάδας – ενώ δεν
προσφέρει σε τίποτα η εθελοτυφλία.
Διαπιστώνεται
πάντως πια «δια γυμνού οφθαλμού» ότι, αφενός μεν οι τράπεζες
αφελληνίζονται, αφετέρου πως έχει συντελεσθεί η μεγαλύτερη τραπεζική
ληστεία όλων των εποχών (αναλυτικό άρθρο),
εις βάρος των κορόιδων – των φορολογουμένων Πολιτών, καθώς επίσης των
Ελλήνων μικρομετόχων που απαγορεύθηκε να συμμετέχουν στην κεφαλαιοποίηση
(όπως συνέβη και με το κράτος).
Περαιτέρω,
οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων (σπίτια, οικόπεδα,
επιχειρήσεις) μειώνονται συνεχώς, ανάλογα με την πτώση των μισθών τους –
ενώ την ίδια στιγμή καλούνται να πληρώσουν υψηλότερους φόρους.
Επομένως, καταδικάζονται να χάσουν ότι έχουν και δεν έχουν, καταλήγοντας
άβουλοι σκλάβοι χρέους – ενώ οι τράπεζες έχουν ήδη προετοιμασθεί, για να μεταφέρουν όλη την ιδιωτική περιουσία σε ξένα χέρια.
- Ολοκληρώνοντας, το αποτρόπαιο έγκλημα που συντελείται σήμερα στην Ελλάδα είναι μάλλον άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία – ακόμη και αν συγκριθεί με τα ανάλογα εγκλήματα της πρώτης αποικιοκρατικής εποχής.
- Σε κάθε περίπτωση, η χώρα δεν θα ανήκει σύντομα στους Έλληνες, ενώ διοικείται από μία στυγνή δικτατορική κυβέρνηση στο παρασκήνιο, από την Τρόικα δηλαδή, με τυπικές κυβερνήσεις στο προσκήνιο – οι οποίες έχουν ουσιαστικά το ρόλο του σάκου του μποξ, για να εκτονώνεται ανόητα η οργή των πολιτών«.
Πηγή:http://www.analyst.gr/2016/07/03/xekinise-i-alosi-tis-elladas/
.....................................................................
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
Η εικόνα επιλογή δική μου...(το σημερινό πρωτοσέλιδο της "real
news"...που τώρα "ανακάλυψε" την ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ...!!!)
Ας θυμηθούμε (Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2016) τί έλεγαν δύο "γραφικοί τύποι" για την ληστεία που δεν έχει προηγούμενο...
=====================
Η επιχείρηση αφελληνισμού του ΤΧΣ δίνει μια πρόγευση του τι θα συμβεί με το Υπερταμείο και την Ανεξάρτητη Γραμματεία Εσόδων
Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, όταν η Ελλάδα οργάνωνε Ολυμπιακούς, κατακτούσε το Euro και αποθέωνε την... αστακομακαρονάδα, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, ακμαίο και υπερτροφικό, κόντευε να κατακτήσει το βαλκανικό... σύμπαν. Το ίδιο και ο δημόσιος, έως τότε, οργανισμός τηλεπικοινωνιών, που είχε πατήσει γερό πόδι στα Σκόπια, στη Σερβία και τη Βουλγαρία.
Αυτόν τον τελευταίο τον «καθάρισαν» νωρίς. Πουλήθηκε «εγκαίρως» στη γερμανικών κρατικών συμφερόντων Deutsche Telekom και στη συνέχεια υποχρεώθηκε να εκποιήσει σε τιμές ευκαιρίας όλες τις βαλκανικές επενδύσεις του.
Σήμερα ο ΟΤΕ έχει καταντήσει ένα εσωστρεφές γερμανικό παραμάγαζο, που κοιτά να αυξήσει κέρδη «στύβοντας λεμονόκουπες» για να κάνει ταμείο η μητρική. Σειρά θα έχει σύντομα και η ΔΕΗ. Το πρόβλημα είναι όμως ότι μπορεί να προηγηθεί το τραπεζικό σύστημα.
Οι ελληνικές τράπεζες, από την ώρα που υπογράφηκε το πρώτο Μνημόνιο, βρέθηκαν σε κλοιό στενής επιτήρησης. Σταδιακά η επιτήρηση μετατράπηκε σε ομηρία, που τείνει να πάρει πλέον στοιχεία αιχμαλωσίας διαρκείας με τελικό στόχο την εξόντωση των σημερινών «ελληνόκτητων» διοικήσεων.
Κανείς δεν θα περίμενε ότι η τελευταία πράξη του δράματος θα συντελείτο με μια «αριστερή», έστω κατ' όνομα, κυβέρνηση. Πιο πιθανή φάνταζε μια κρατικοποίηση (που ίσως εν τέλει να αποτελούσε λύση), παρά η παράδοσή τους σε γερμανικά συμφέροντα υπό τη θεσμική κάλυψη των οργάνων της Κομισιόν. Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, στην Τράπεζα Πειραιώς και στον αδύναμο κρίκο του συστήματος, την Τράπεζα Αττικής, μαρτυρούν ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς από τα χέρια της κυβέρνησης.
Στην Αττική διορίστηκε πρόεδρος μία ηλικιωμένη κυρία με γερμανικό επίθετο που έχει θητεύσει σε γερμανική τράπεζα. Στην Τράπεζα Πειραιώς γίνεται προσπάθεια να εκπαραθυρωθεί η σημερινή διοίκηση, που αν μη τι άλλο διαθέτει τεράστια εμπειρία, με μοχλό πίεσης (και δολιοφθοράς) κερδοσκοπικά funds του εξωτερικού που βρίσκονται σε ευθεία διασύνδεση, για να μην πω διαπλοκή, με την Κομισιόν και τον SSM.
Θα μου πείτε, κακό είναι όλο αυτό; Να αλλάξουν χέρια και οι τράπεζες; Η απάντηση δεν είναι καθόλου απλή. Ειδικά αν δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση. Ασφαλώς και οι Ελληνες τραπεζίτες φέρουν ευθύνη για τη δανειακή ασυδοσία των περασμένων ετών. Ασφαλώς και έχουν ανάμειξη σε φαινόμενα ευνοιοκρατίας και προνομιακής μεταχείρισης «επωνύμων». Ομως δεν έχουν ευθύνη για τη δημιουργία της οικονομικής κρίσης. Οι ελληνικές τράπεζες υποχρεώθηκαν να φορτώσουν το χαρτοφυλάκιό τους με τοξικά (όπως απεδείχθη εκ των υστέρων) ελληνικά ομόλογα, τα οποία «κουρεύτηκαν» κιόλας με το PSI του εθνοσωτήρα Παπαδήμου. Στην ουσία καταστράφηκαν λόγω κυβερνητικών χειρισμών και σήμερα καρκινοβατούν διασωληνωμένες με τα λεφτά του Ελληνα φορολογουμένου, ακριβώς επειδή καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, φαίνεται ότι αποφάσισε να απαλλαγεί από το πρόβλημα, χαρίζοντας τα κλειδιά των τραπεζών σε ξένους με τον πλήρη αφελληνισμό του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Η μεθόδευση δίνει πρόγευση των όσων θα συμβούν με το Υπερταμείο και την Ανεξάρτητη Γραμματεία Εσόδων.
Σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες που δεν διαψεύστηκαν από κυβερνητικής πλευράς, κατ' απαίτησιν των δανειστών «πριονίζονται» οι θέσεις του διευθύνοντος συμβούλου, του προέδρου και άλλων μελών του ΤΧΣ, με στόχο τον πλήρη έλεγχο των διοικητικών συμβουλίων των ελληνικών τραπεζών. Στην περίπτωση της Eurobank η μεταβίβαση έχει ήδη γίνει στον κερδοσκοπικό όμιλο της Fairfax. Ακολουθούν οι υπόλοιπες συστημικές, με πρώτη από πλευράς ενδιαφέροντος την Πειραιώς, όπου την περασμένη εβδομάδα αναπέμφθηκε η επιλογή της διοίκησης Σάλλα για διευθύνοντα σύμβουλο, παρότι ο τελευταίος είχε πάρει αρχική έγκριση με ιδιαίτερα εγκωμιαστικά σχόλια από τον εποπτεύοντα SSM!
Δεν γνωρίζω αν η επιχείρηση άλωσης των ελληνικών τραπεζών γίνεται για τα «κόκκινα» δάνεια ή τον ουσιαστικό έλεγχο του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Καθόλου απαρατήρητος δεν πρέπει να περάσει ο γερμανικός τσαμπουκάς για το μέλλον των ιταλικών τραπεζών, που σκόνταψε προσωρινά στην «ένεση» Ντράγκι.
Μόνο που η επιτομή της μόχλευσης, της ασύδοτης κερδοσκοπίας και, εν τέλει, της μεγάλης φούσκας, είναι κατ' ομολογία των Αμερικανών της Fed και του ΔΝΤ η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, η Deutsche Bank! Οπότε, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς τι είδους... «χρηστές διοικήσεις» θα επιφέρει στις ελληνικές τράπεζες η παράδοσή τους στα χέρια του Βερολίνου...
Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή "Δημοκρατία"
====================
Ποια hedge funds μετέχουν στις ελληνικές τράπεζες
==============Ας θυμηθούμε (Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2016) τί έλεγαν δύο "γραφικοί τύποι" για την ληστεία που δεν έχει προηγούμενο...
=====================
Προσφέρουν τώρα και τα κλειδιά των τραπεζών
Η επιχείρηση αφελληνισμού του ΤΧΣ δίνει μια πρόγευση του τι θα συμβεί με το Υπερταμείο και την Ανεξάρτητη Γραμματεία Εσόδων
Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, όταν η Ελλάδα οργάνωνε Ολυμπιακούς, κατακτούσε το Euro και αποθέωνε την... αστακομακαρονάδα, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, ακμαίο και υπερτροφικό, κόντευε να κατακτήσει το βαλκανικό... σύμπαν. Το ίδιο και ο δημόσιος, έως τότε, οργανισμός τηλεπικοινωνιών, που είχε πατήσει γερό πόδι στα Σκόπια, στη Σερβία και τη Βουλγαρία.
Αυτόν τον τελευταίο τον «καθάρισαν» νωρίς. Πουλήθηκε «εγκαίρως» στη γερμανικών κρατικών συμφερόντων Deutsche Telekom και στη συνέχεια υποχρεώθηκε να εκποιήσει σε τιμές ευκαιρίας όλες τις βαλκανικές επενδύσεις του.
Σήμερα ο ΟΤΕ έχει καταντήσει ένα εσωστρεφές γερμανικό παραμάγαζο, που κοιτά να αυξήσει κέρδη «στύβοντας λεμονόκουπες» για να κάνει ταμείο η μητρική. Σειρά θα έχει σύντομα και η ΔΕΗ. Το πρόβλημα είναι όμως ότι μπορεί να προηγηθεί το τραπεζικό σύστημα.
Οι ελληνικές τράπεζες, από την ώρα που υπογράφηκε το πρώτο Μνημόνιο, βρέθηκαν σε κλοιό στενής επιτήρησης. Σταδιακά η επιτήρηση μετατράπηκε σε ομηρία, που τείνει να πάρει πλέον στοιχεία αιχμαλωσίας διαρκείας με τελικό στόχο την εξόντωση των σημερινών «ελληνόκτητων» διοικήσεων.
Κανείς δεν θα περίμενε ότι η τελευταία πράξη του δράματος θα συντελείτο με μια «αριστερή», έστω κατ' όνομα, κυβέρνηση. Πιο πιθανή φάνταζε μια κρατικοποίηση (που ίσως εν τέλει να αποτελούσε λύση), παρά η παράδοσή τους σε γερμανικά συμφέροντα υπό τη θεσμική κάλυψη των οργάνων της Κομισιόν. Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, στην Τράπεζα Πειραιώς και στον αδύναμο κρίκο του συστήματος, την Τράπεζα Αττικής, μαρτυρούν ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς από τα χέρια της κυβέρνησης.
Στην Αττική διορίστηκε πρόεδρος μία ηλικιωμένη κυρία με γερμανικό επίθετο που έχει θητεύσει σε γερμανική τράπεζα. Στην Τράπεζα Πειραιώς γίνεται προσπάθεια να εκπαραθυρωθεί η σημερινή διοίκηση, που αν μη τι άλλο διαθέτει τεράστια εμπειρία, με μοχλό πίεσης (και δολιοφθοράς) κερδοσκοπικά funds του εξωτερικού που βρίσκονται σε ευθεία διασύνδεση, για να μην πω διαπλοκή, με την Κομισιόν και τον SSM.
Θα μου πείτε, κακό είναι όλο αυτό; Να αλλάξουν χέρια και οι τράπεζες; Η απάντηση δεν είναι καθόλου απλή. Ειδικά αν δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση. Ασφαλώς και οι Ελληνες τραπεζίτες φέρουν ευθύνη για τη δανειακή ασυδοσία των περασμένων ετών. Ασφαλώς και έχουν ανάμειξη σε φαινόμενα ευνοιοκρατίας και προνομιακής μεταχείρισης «επωνύμων». Ομως δεν έχουν ευθύνη για τη δημιουργία της οικονομικής κρίσης. Οι ελληνικές τράπεζες υποχρεώθηκαν να φορτώσουν το χαρτοφυλάκιό τους με τοξικά (όπως απεδείχθη εκ των υστέρων) ελληνικά ομόλογα, τα οποία «κουρεύτηκαν» κιόλας με το PSI του εθνοσωτήρα Παπαδήμου. Στην ουσία καταστράφηκαν λόγω κυβερνητικών χειρισμών και σήμερα καρκινοβατούν διασωληνωμένες με τα λεφτά του Ελληνα φορολογουμένου, ακριβώς επειδή καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, φαίνεται ότι αποφάσισε να απαλλαγεί από το πρόβλημα, χαρίζοντας τα κλειδιά των τραπεζών σε ξένους με τον πλήρη αφελληνισμό του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Η μεθόδευση δίνει πρόγευση των όσων θα συμβούν με το Υπερταμείο και την Ανεξάρτητη Γραμματεία Εσόδων.
Σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες που δεν διαψεύστηκαν από κυβερνητικής πλευράς, κατ' απαίτησιν των δανειστών «πριονίζονται» οι θέσεις του διευθύνοντος συμβούλου, του προέδρου και άλλων μελών του ΤΧΣ, με στόχο τον πλήρη έλεγχο των διοικητικών συμβουλίων των ελληνικών τραπεζών. Στην περίπτωση της Eurobank η μεταβίβαση έχει ήδη γίνει στον κερδοσκοπικό όμιλο της Fairfax. Ακολουθούν οι υπόλοιπες συστημικές, με πρώτη από πλευράς ενδιαφέροντος την Πειραιώς, όπου την περασμένη εβδομάδα αναπέμφθηκε η επιλογή της διοίκησης Σάλλα για διευθύνοντα σύμβουλο, παρότι ο τελευταίος είχε πάρει αρχική έγκριση με ιδιαίτερα εγκωμιαστικά σχόλια από τον εποπτεύοντα SSM!
Δεν γνωρίζω αν η επιχείρηση άλωσης των ελληνικών τραπεζών γίνεται για τα «κόκκινα» δάνεια ή τον ουσιαστικό έλεγχο του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Καθόλου απαρατήρητος δεν πρέπει να περάσει ο γερμανικός τσαμπουκάς για το μέλλον των ιταλικών τραπεζών, που σκόνταψε προσωρινά στην «ένεση» Ντράγκι.
Μόνο που η επιτομή της μόχλευσης, της ασύδοτης κερδοσκοπίας και, εν τέλει, της μεγάλης φούσκας, είναι κατ' ομολογία των Αμερικανών της Fed και του ΔΝΤ η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, η Deutsche Bank! Οπότε, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς τι είδους... «χρηστές διοικήσεις» θα επιφέρει στις ελληνικές τράπεζες η παράδοσή τους στα χέρια του Βερολίνου...
Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή "Δημοκρατία"
====================
Κοράκια «τρώνε» 413.000 σπίτια και 380.000 εταιρείες
Κινδυνεύουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι – Στο μάτι των
κερδοσκόπων η ακτοπλοΐα, τα ξενοδοχεία, τα τρόφιμα, τα νοσοκομεία – Οι
δανειστές αφού καθάρισαν τους Ελληνες του ΤΧΣ καρατομούν και τους
τραπεζίτεςΜε σταθερά και καλά σχεδιασμένα βήματα κλιμακώνεται ο
πόλεμος για τον έλεγχο του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και των
16.473 κόκκινων δανείων μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει χάσει την κυριαρχία στις πολιτικές
και οικονομικές αποφάσεις και όλα δείχνουν ότι φτάνει η ώρα να χάσει και
τον έλεγχο στις επιχειρήσεις της. Οι σαρωτικές αλλαγές στη διοίκηση του
Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και η ξαφνική εμπλοκή στην
επιλογή του νέου διευθύνοντος συμβούλου της Τράπεζας Πειραιώς είναι δύο
μόνον επεισόδια της προσπάθειας που βρίσκεται σε εξέλιξη για να
ελεγχθούν μέχρι το τέλος του χρόνου οι ελληνικές τράπεζες από ξένους
παράγοντες και κερδοσκοπικά funds.
Η ύφεση που ξεκίνησε το 2009 και συνεχίζεται έχοντας καταστρέψει το
25% της οικονομίας μας, εκτός από τις ανθρώπινες τραγωδίες και τις
υπόλοιπες επιπτώσεις δημιούργησε και 16.473 κόκκινα δάνεια μεγάλων
εταιρειών, 71.000 μικρομεσαίων και 293.500 μικρών και ατομικών
επιχειρήσεων. Ο πλούτος των Ελλήνων αφανίζεται και αυτή η ζημία μπορεί
να μετρηθεί με τα 413.000 κόκκινα στεγαστικά και τα περί 1,9 εκατομμύρια
κόκκινα καταναλωτικά δάνεια.
Ο απολογισμός της οικονομικής και κοινωνικής φρίκης είναι ο θησαυρός που μεθοδεύουν να εκμεταλλευτούν τα λεγόμενα ιδιωτικά κεφάλαια υψηλής μόχλευσης, περισσότερο γνωστά σαν hedge funds ή «γύπες των αγορών».
Ο απολογισμός της οικονομικής και κοινωνικής φρίκης είναι ο θησαυρός που μεθοδεύουν να εκμεταλλευτούν τα λεγόμενα ιδιωτικά κεφάλαια υψηλής μόχλευσης, περισσότερο γνωστά σαν hedge funds ή «γύπες των αγορών».
Ο έλεγχος των ελληνικών τραπεζών από τα κερδοσκοπικά κεφάλαια είναι
το μέσο για να εκμεταλλευτούν τις υπεραξίες που κρύβει ο κατεστραμμένος
παραγωγικός ιστός. Και είναι εύκολο τεχνικά, καθώς με την απαξίωση τιμών
και αξιών αρκούν π.χ. 200 εκατ. για να αποκτήσει ένα hedge fund το 15%
της Τράπεζας Πειραιώς, έχοντας έτσι άμεση πρόσβαση σε ένα ενεργητικό,
δηλαδή περιουσιακά στοιχεία αξίας 85 δισ. ευρώ. Η συγκεκριμένη τράπεζα
διαθέτει στα χαρτοφυλάκιά της το 35% των χρηματοδοτήσεων στις μεγάλες
επιχειρήσεις και το 40% των μικρομεσαίων. Και αν αυτό δεν είναι
ικανοποιητικό πεδίο για τις επιχειρηματικές επιδιώξεις των hedge funds,
ταυτόχρονα επηρεάζει και τα 320 δισ. του συνολικού ενεργητικού των
ελληνικών τραπεζών, αφού τα περισσότερα μεγάλα δάνεια είναι
κοινοπρακτικά.
Η παράδοση των τραπεζών στους ξένους οδηγεί σε αφελληνισμό των αποφάσεων. Η χώρα ουσιαστικά παραχωρεί την ελληνική επιχειρηματικότητα. Ολα αυτά ακούγονται θεωρητικά, ωστόσο επηρεάζουν άμεσα τον απλό πολίτη και την οικονομία. Αυτές τις ημέρες παρακολουθούν όλοι τις εξελίξεις στον Μαρινόπουλο. Μετά από 100 χρόνια επιχειρηματικής δράσης, η βασική εταιρεία της οικογένειας Μαρινόπουλου κατέρρευσε.
Μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι η προσπάθεια διάσωσης παίζεται στα δικαστήρια ή σε κλειστά επιχειρηματικά συμβούλια, ο πυρήνας, όμως, αυτής της προσπάθειας για να διασωθεί ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας στις λιανικές πωλήσεις είναι σε ένα τραπέζι στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης με τους εκπροσώπους των τραπεζών Alpha, Εθνική, Πειραιώς και Eurobank αναζητούν τη λύση για να σωθούν θέσεις εργασίας και να αποφευχθεί ένα ντόμινο χρεοκοπιών στην αγορά. Μπορεί τελικά η προσπάθεια να μην τελεσφορήσει και οι αλλεπάλληλες συσκέψεις να πάνε χαμένες, όμως τι ελπίδες θα είχε ο κ. Φλαμπουράρης ή ο αυριανός διάδοχός του στο ίδιο τραπέζι, αν απέναντί του έχει εκπροσώπους hedge funds;
Η παράδοση των τραπεζών στους ξένους οδηγεί σε αφελληνισμό των αποφάσεων. Η χώρα ουσιαστικά παραχωρεί την ελληνική επιχειρηματικότητα. Ολα αυτά ακούγονται θεωρητικά, ωστόσο επηρεάζουν άμεσα τον απλό πολίτη και την οικονομία. Αυτές τις ημέρες παρακολουθούν όλοι τις εξελίξεις στον Μαρινόπουλο. Μετά από 100 χρόνια επιχειρηματικής δράσης, η βασική εταιρεία της οικογένειας Μαρινόπουλου κατέρρευσε.
Μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι η προσπάθεια διάσωσης παίζεται στα δικαστήρια ή σε κλειστά επιχειρηματικά συμβούλια, ο πυρήνας, όμως, αυτής της προσπάθειας για να διασωθεί ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας στις λιανικές πωλήσεις είναι σε ένα τραπέζι στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης με τους εκπροσώπους των τραπεζών Alpha, Εθνική, Πειραιώς και Eurobank αναζητούν τη λύση για να σωθούν θέσεις εργασίας και να αποφευχθεί ένα ντόμινο χρεοκοπιών στην αγορά. Μπορεί τελικά η προσπάθεια να μην τελεσφορήσει και οι αλλεπάλληλες συσκέψεις να πάνε χαμένες, όμως τι ελπίδες θα είχε ο κ. Φλαμπουράρης ή ο αυριανός διάδοχός του στο ίδιο τραπέζι, αν απέναντί του έχει εκπροσώπους hedge funds;
Το ίδιο έργο παίχτηκε και στην περίπτωση του Βερόπουλου. Οταν η
ομώνυμη αλυσίδα σούπερ μάρκετ πιεζόταν, αρχικά συμφωνήθηκε με τις
τράπεζες και δόθηκε στον Σκλαβενίτη η θυγατρική Χαλκιαδάκης στην Κρήτη
ώστε να μειωθούν οι δανειακές υποχρεώσεις. Οταν ο Βερόπουλος γονάτισε
από τα προβλήματα, ο από μηχανής Θεός ήταν και πάλι οι τράπεζες, οι
οποίες προώθησαν το deal της απορρόφησης από τη Μy Market της
οικογένειας Παντελιάδη.
Ο θησαυρός των κόκκινων δανείων δεν είναι ένας ανώνυμος σωρός από σκουπίδια. Επηρεάζει χιλιάδες θέσεις εργασίας και πολλές γνωστές επιχειρήσεις, όπως τη Euromedica, τη ΜΕΒΓΑΛ, τη Shelman, τη Χαλυβουργική, τη Χαραγκιώνης, την εταιρεία Ι.Χ. Θεοχαράκης, τη Hotel Club Λουτράκι, τη ΒΙΚΗ, τα ξενοδοχεία «Καψής» στα Δωδεκάνησα και πολλές άλλες που έχουν κάνει συμφωνίες για τα δάνειά τους με τις τράπεζες και μπορούν να ανακάμψουν αν η οικονομία σταθεροποιηθεί. Συνολικά το 10% των κόκκινων επιχειρηματικών χαρτοφυλακίων είναι από ξενοδοχειακές μονάδες.
Ο θησαυρός των κόκκινων δανείων δεν είναι ένας ανώνυμος σωρός από σκουπίδια. Επηρεάζει χιλιάδες θέσεις εργασίας και πολλές γνωστές επιχειρήσεις, όπως τη Euromedica, τη ΜΕΒΓΑΛ, τη Shelman, τη Χαλυβουργική, τη Χαραγκιώνης, την εταιρεία Ι.Χ. Θεοχαράκης, τη Hotel Club Λουτράκι, τη ΒΙΚΗ, τα ξενοδοχεία «Καψής» στα Δωδεκάνησα και πολλές άλλες που έχουν κάνει συμφωνίες για τα δάνειά τους με τις τράπεζες και μπορούν να ανακάμψουν αν η οικονομία σταθεροποιηθεί. Συνολικά το 10% των κόκκινων επιχειρηματικών χαρτοφυλακίων είναι από ξενοδοχειακές μονάδες.
Οι αξίες που κρύβονται πίσω από τα κόκκινα δάνεια είναι εντυπωσιακές.
Χαρακτηριστική περίπτωση, η ακτοπλοϊκή Hellenic SeaWays. Οι μετοχές της
ήταν απαξιωμένες και τις αποτιμούσαν μόλις σε λίγες δεκάδες σεντ. Η
άνοδος του τουρισμού και η πτώση του πετρελαίου αναζωογόνησαν τον κλάδο
και το αφεντικό των Μινωικών Γραμμών, Εμανουέλε Γκριμάλντι, αποφάσισε να
αποκτήσει τον έλεγχό της. Οι δημόσιες προσφορές των Μινωικών Γραμμών
σήμερα είναι στα 4 ευρώ ανά μετοχή για μικρά πακέτα και κατόπιν
συμφωνίας για τα μεγάλα. Το 40% της εταιρείας ελέγχεται από την Πειραιώς
που μετοχοποίησε τα δάνειά της. Αν το πακέτο είχε πουληθεί, οι
υπεραξίες που δημιουργήθηκαν σήμερα θα είχαν περάσει σε άλλα χέρια και
οπωσδήποτε όχι στην τράπεζα, στην οποία, σημειωτέον, συμμετέχει και το
ΤΧΣ με 27%.
Τα hedge funds πουθενά στην Ευρώπη αλλά και στον κόσμο δεν μπορούν να
ελέγχουν τράπεζα. Και αυτό λόγω του κερδοσκοπικού χαρακτήρα τους. Ο
στόχος τους είναι το απόλυτο κέρδος. Ο επενδυτής ουσιαστικά αγοράζει το
μυαλό του διαχειριστή, ο οποίος πρέπει να εντοπίσει ευκαιρίες και, αν
δεν υπάρχουν, να τις δημιουργήσει. Υπάρχει μόνον ένα περιστατικό όπου το
Lone Star (το οποίο διαχειρίζεται και hedge fund) αγόρασε μια τράπεζα
στη Νότιο Κορέα. Οταν ήθελε να πουλήσει για να πάρει τα κέρδη του,
ξέσπασε σοβαρή διαμάχη με την κυβέρνηση. Στην Ελλάδα ειδικά μετά τη
δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση τα hedge funds έκαναν έντονη την παρουσία τους
στα μετοχολόγια των τραπεζών. Στην περίπτωση της Τράπεζας Πειραιώς,
συμμετέχει στο Δ.Σ. το hedge fund του Τζον Πόλσον. Είναι οξύμωρο ΕΚΤ και
ευρωπαϊκοί θεσμοί να επιβάλλουν στις ελληνικές τράπεζες επιτρόπους στα
Δ.Σ., ελεγκτικές εταιρείες, ξένους προέδρους επιτροπών, εξαντλητικές
αναφορές για τα πάντα και την ίδια στιγμή να επιτρέπουν σε εκπροσώπους
hedge funds να συμμετέχουν στα συμβούλια χωρίς κανέναν κανονιστικό
έλεγχο.
Η συμμετοχή εκπροσώπων επενδυτικών κεφαλαίων σε κεντρικά όργανα
αποφάσεων στις τράπεζες σημαίνει ότι έχουν άμεση πληροφόρηση για τις
εταιρικές εξελίξεις σε όλη τη χώρα. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν
ανοίγει μια κερκόπορτα για τη λεηλασία των ελληνικών περιουσιακών
στοιχείων και της επιχειρηματικότητας;
Μέσα από την αναδιάρθρωση των κόκκινων δανείων θα αλλάξει μορφή ή
ιδιοκτησιακό καθεστώς πάνω από το ήμισυ της παραγωγικής δομής της χώρας,
με κίνδυνο η διαδικασία αυτή να είναι υπό τον έλεγχο ξένων συμφερόντων,
χωρίς ουδείς, ούτε η ελληνική κυβέρνηση, να έχει δυνατότητα παρέμβασης.
Οι κυβερνητικές ευθύνες είναι τεράστιες καθώς είτε από άγνοια, είτε
από πίεση αποδέχθηκαν συμφωνίες που επιτρέπουν τη βίαιη αναδιάταξη του
παραγωγικού ιστού της χώρας. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι αμέσως μετά
την εμπλοκή στην επιλογή του διευθύνοντος συμβούλου της Πειραιώς, που
υποκινήθηκε από το hedge fund του Τζον Πόλσον με τη σφραγίδα του SSM, οι
δανειστές προχωρούν και στο ξήλωμα των Ελλήνων από το ΤΧΣ που ελέγχει
τις τράπεζες.
Τα στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας υπόκεινται επίσης σε διαδικασία αξιολόγησης από ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων (που ελέγχουν επίσης οι θεσμοί) και η οποία απέρριψε τα περισσότερα στελέχη της διοίκησης και της εκτελεστικής επιτροπής, παρότι αυτά είχαν διοριστεί μόλις πριν από έναν χρόνο και έφεραν εις πέρας το δύσκολο έργο της ανακεφαλαιοποίησης με επιτυχία, όπως αναγνώρισαν άλλωστε πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Είναι προφανές ότι το σχέδιο αφελληνισμού των τραπεζών τέθηκε σε εφαρμογή και είναι ζήτημα χρόνου να επιβληθούν αλλαγές προσώπων και στις άλλες τράπεζες, εξέλιξη που η αγορά προεξοφλεί ότι θα συμβεί το αργότερο μέχρι το τέλος του χρόνου.
Τα στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας υπόκεινται επίσης σε διαδικασία αξιολόγησης από ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων (που ελέγχουν επίσης οι θεσμοί) και η οποία απέρριψε τα περισσότερα στελέχη της διοίκησης και της εκτελεστικής επιτροπής, παρότι αυτά είχαν διοριστεί μόλις πριν από έναν χρόνο και έφεραν εις πέρας το δύσκολο έργο της ανακεφαλαιοποίησης με επιτυχία, όπως αναγνώρισαν άλλωστε πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Είναι προφανές ότι το σχέδιο αφελληνισμού των τραπεζών τέθηκε σε εφαρμογή και είναι ζήτημα χρόνου να επιβληθούν αλλαγές προσώπων και στις άλλες τράπεζες, εξέλιξη που η αγορά προεξοφλεί ότι θα συμβεί το αργότερο μέχρι το τέλος του χρόνου.
Δίνουν στα hedge funds τα κλειδιά για τα «πυρηνικά»
Η κυβέρνηση προφανώς δεν έχει καταλάβει τη σημασία του αφελληνισμού
των τραπεζών. Εάν τα funds ελέγξουν τις τράπεζες, μπορούν να ελέγξουν
και τις δανεισμένες εταιρείες.
Συγκεκριμένα οι μεγάλοι κίνδυνοι είναι:
■ Ο πλήρης έλεγχος της επιχειρηματικής πίστης, που σημαίνει ότι έχουν τη δυνατότητα να κοκκινίσουν και καλά δάνεια. Οι τράπεζες χρηματοδοτούν εταιρείες που έχουν πρόσκαιρα προβλήματα ρευστότητας επειδή είναι υγιείς. Αν δεν στηριχτούν με κεφάλαιο κίνησης τέτοιες επιχειρήσεις σε δύσκολες συγκυρίες, είναι θέμα χρόνου να γίνουν προβληματικές και η ελεγχόμενη τράπεζα να κάνει απαιτητό το δάνειο. Μάλιστα η ελεγχόμενη τράπεζα θα μπορεί να εγκρίνει και δάνεια σε επενδυτές επιλογής της για να αγοράσουν την «προβληματική» εταιρεία.
■ Η ανακατανομή των προβλέψεων μεταξύ κλάδων και εταιρειών.
Ενα φιλικό fund που ενδιαφέρεται να αγοράσει ένα πακέτο δανείων, μπορεί να κάνει μια χαμηλή προσφορά στην τράπεζα. Ο όγκος των προβλέψεων κατανέμεται κατάλληλα ώστε η τράπεζα να φαίνεται ότι έχει σβήσει μεγάλο μέρος της ζημίας, οπότε το εξωφρενικά χαμηλό τίμημα του fund δείχνει εύλογο και αποδεκτό.
■ Ο έλεγχος διάθεσης προβληματικών δανείων. Η τράπεζα φτιάχνει σκόπιμα μεγάλα πακέτα προβληματικών δανείων προκειμένου να αποκλειστούν οι ανεπιθύμητοι και να κινητοποιηθούν οι «ομόσταυλοι» των ξένων φορέων που ελέγχουν τις τράπεζες.
■ Η επίδραση στα άλλα πιστωτικά ιδρύματα. Στα κοινοπρακτικά δάνεια η ελεγχόμενη τράπεζα μπορεί με διάφορες αφορμές (trigger events) να κάνει απαιτητό ακόμη και το τμήμα του κοινοπρακτικού δανείου που της ανήκει, δημιουργώντας ανεπιθύμητες εξελίξεις στο σύνολο του τραπεζικού συστήματος.
Κυνηγώντας τις μπίζνες της απελπισίας
■ Ο πλήρης έλεγχος της επιχειρηματικής πίστης, που σημαίνει ότι έχουν τη δυνατότητα να κοκκινίσουν και καλά δάνεια. Οι τράπεζες χρηματοδοτούν εταιρείες που έχουν πρόσκαιρα προβλήματα ρευστότητας επειδή είναι υγιείς. Αν δεν στηριχτούν με κεφάλαιο κίνησης τέτοιες επιχειρήσεις σε δύσκολες συγκυρίες, είναι θέμα χρόνου να γίνουν προβληματικές και η ελεγχόμενη τράπεζα να κάνει απαιτητό το δάνειο. Μάλιστα η ελεγχόμενη τράπεζα θα μπορεί να εγκρίνει και δάνεια σε επενδυτές επιλογής της για να αγοράσουν την «προβληματική» εταιρεία.
■ Η ανακατανομή των προβλέψεων μεταξύ κλάδων και εταιρειών.
Ενα φιλικό fund που ενδιαφέρεται να αγοράσει ένα πακέτο δανείων, μπορεί να κάνει μια χαμηλή προσφορά στην τράπεζα. Ο όγκος των προβλέψεων κατανέμεται κατάλληλα ώστε η τράπεζα να φαίνεται ότι έχει σβήσει μεγάλο μέρος της ζημίας, οπότε το εξωφρενικά χαμηλό τίμημα του fund δείχνει εύλογο και αποδεκτό.
■ Ο έλεγχος διάθεσης προβληματικών δανείων. Η τράπεζα φτιάχνει σκόπιμα μεγάλα πακέτα προβληματικών δανείων προκειμένου να αποκλειστούν οι ανεπιθύμητοι και να κινητοποιηθούν οι «ομόσταυλοι» των ξένων φορέων που ελέγχουν τις τράπεζες.
■ Η επίδραση στα άλλα πιστωτικά ιδρύματα. Στα κοινοπρακτικά δάνεια η ελεγχόμενη τράπεζα μπορεί με διάφορες αφορμές (trigger events) να κάνει απαιτητό ακόμη και το τμήμα του κοινοπρακτικού δανείου που της ανήκει, δημιουργώντας ανεπιθύμητες εξελίξεις στο σύνολο του τραπεζικού συστήματος.
Κυνηγώντας τις μπίζνες της απελπισίας
Τον έλεγχο της Τράπεζας Πειραιώς επιδιώκει να αποκτήσει ο Αμερικανός
επενδυτής Τζον Πόλσον, ο οποίος μέσα από το hedge fund John Paulson and
Co διαθέτει σήμερα περίπου το 10% του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας
και φέρεται να εκφράζει και τα συμφέροντα άλλων ξένων funds, τα οποία
αθροιστικά φτάνουν σε ποσοστό το 20%. Ο κ. Πόλσον είναι διεθνώς γνωστός
για τις επενδυτικές του κινήσεις, με πιο διάσημο το σορτάρισμα της
αμερικανικής αγοράς ακινήτων την περίοδο της φούσκας το 2007, αλλά και
την αγορά ελληνικών ομολόγων όταν αυτά βρίσκονταν στο ναδίρ τους, λίγο
πριν ανακάμψουν οι τιμές τους το 2012. Η επιχειρηματική στόχευσή είναι
καταφανώς προσανατολισμένη όχι στα μερίσματα μέσα από την κερδοφορία της
Τράπεζας Πειραιώς, αλλά στην αξιοποίηση των κόκκινων δανείων, αφού
ειδικεύεται στην εκμετάλλευση πτωχευμένων εταιρειών.
Το ίδιο το προφίλ της εταιρείας του παραπέμπει σε εταιρείες οι οποίες
διεθνώς αποκαλούνται «κοράκια» (vulture funds), καθώς ειδικεύεται στις
λεγόμενες distress business, που θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε ως
«μπίζνες της απελπισίας ή της δυστυχίας», καθώς έχουν να κάνουν με την
αξιοποίηση ευκαιριών από πτωχεύσεις. Οπως αναφέρεται στο site της
εταιρείας, «η Paulson & Cο ιδρύθηκε το 1994, είναι εταιρεία
διαχείρισης επενδύσεων ειδικευόμενη σε στρατηγικές εκμετάλλευσης
ευκαιριών (σ.σ.: το λεγόμενο αρμπιτράζ) από ειδικά γεγονότα, όπου
περιλαμβάνεται αρμπιτράζ συγχωνεύσεων, αναδιοργανώσεις πτωχεύσεων και
πιστώσεις «απελπισίας» (distress credit), δομημένες πιστώσεις,
ανακεφαλαιοποιήσεις, επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις και άλλες εταιρικές
διαδικασίες».
Με απλά λόγια το «αρμπιτράζ» σημαίνει ότι όταν υπάρχει π.χ. μια
εταιρεία που αντιμετωπίζει προβλήματα, η αξία της είναι πολύ χαμηλότερη
από εκείνη που αξίζει υπό κανονικές συνθήκες και εταιρείες όπως εκείνη
του κ. Πόλσον εκμεταλλεύονται τη διαφορά, αγοράζοντας φθηνά για να
πουλήσουν ακριβά. Σε άλλο σημείο της ταυτότητας της Paulson & Co
αναφέρεται ότι η εταιρεία, εκτός από τα hedge funds «διαχειρίζεται μη
εισηγμένες κεφαλαιουχικές εταιρείες (private equity funds) ακινήτων, οι
οποίες εστιάζουν σε διάφορους τύπους ευκαιριών ακίνητης περιουσίας από
πτώχευση».
Με λίγα λόγια είναι σαφές από το προφίλ της εταιρείας ότι στόχος του
κ. Πόλσον δεν είναι το μακροπρόθεσμο όφελος από την ανάπτυξη των
τραπεζικών εργασιών της Τράπεζας Πειραιώς ταυτόχρονα με την ανάκαμψη της
ελληνικής οικονομίας -όπως υποτίθεται ότι είναι το σχέδιο για την
ελληνική οικονομία-, αλλά επιδιώκει να αποκτήσει τον έλεγχο της
διοίκησης για να βρεθεί σε θέση ισχύος και να επωφεληθεί το μέγιστο από
τη διαδικασία των μαζικών πτωχεύσεων εταιρειών με κόκκινα δάνεια και από
την εκμετάλλευση των περιουσιακών τους στοιχείων.
Είναι σαφές ότι στη διαδικασία της αναδιάρθρωσης των επιχειρηματικών δανείων, καθοριστικό ρόλο για την τύχη των επιχειρήσεων θα παίξουν οι τράπεζες, οι οποίες θα κληθούν να αξιολογήσουν τις προσφορές που θα έχουν από τα διάφορα hedge funds.
Είναι σαφές ότι στη διαδικασία της αναδιάρθρωσης των επιχειρηματικών δανείων, καθοριστικό ρόλο για την τύχη των επιχειρήσεων θα παίξουν οι τράπεζες, οι οποίες θα κληθούν να αξιολογήσουν τις προσφορές που θα έχουν από τα διάφορα hedge funds.
Οι τράπεζες θα πρέπει να αποφασίσουν σε ποια τιμή θα πουλήσουν τα
κόκκινα δάνεια, εάν θα αναχρηματοδοτήσουν την εταιρεία ή όχι, εν ολίγοις
θα κρίνουν ποιες εταιρείες θα διατηρηθούν στη ζωή, ποιες θα κλείσουν,
ποιες θα πουληθούν σε κομμάτια, πόσοι εργαζόμενοι θα παραμείνουν και
εντέλει ποιοι θα κερδίσουν από αυτό.
Είναι προφανές ότι εάν κάποιος έχει θέση και στις δύο μεριές της
αγοράς, δηλαδή και από τη μεριά της εταιρείας που κάνει την προσφορά για
να αγοράσει το δάνειο μιας επιχείρησης αλλά βρίσκεται ταυτόχρονα και
από τη μεριά της τράπεζας που κρίνει την πρόταση, θα έχει μεγάλο
πλεονέκτημα και αυτό φαίνεται ότι επιδιώκει ο κ. Πόλσον.
Δηλαδή να αποκτήσει τον έλεγχο της διοίκησης της τράπεζας και μέσα
από αυτήν, πρόσβαση στον «κρυμμένο θησαυρό» των κόκκινων δανείων, τα
οποία ουσιαστικά είναι οι τίτλοι ιδιοκτησίας για περιουσιακά στοιχεία
αξίας περί των 85 δισ. ευρώ που ανήκουν στις δανειοδοτημένες
επιχειρήσεις.
Πώς γίνεται το ρεσάλτο στις τράπεζες
Η κυβέρνηση μπορεί να ειπωθεί τουλάχιστον ότι πιάστηκε στον ύπνο, καθώς το ρεσάλτο στις ελληνικές τράπεζες γίνεται μέσα από ένα σύνθετο νομικό πλέγμα και διαδικασίες που ελέγχουν απολύτως οι δανειστές. Στην περίπτωση της Τράπεζας Πειραιώς, είχε επιλεγεί μετά από διεθνή διαδικασία που διεξήγαγε εξειδικευμένη εταιρεία και η οποία διήρκεσε έξι μήνες, ένα στέλεχος που δεν είχε καμία σχέση με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και διαθέτει διεθνή εμπειρία, ο κ. Χρήστος Παπαδόπουλος. Μάλιστα προτάθηκε και από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου.
Η κυβέρνηση μπορεί να ειπωθεί τουλάχιστον ότι πιάστηκε στον ύπνο, καθώς το ρεσάλτο στις ελληνικές τράπεζες γίνεται μέσα από ένα σύνθετο νομικό πλέγμα και διαδικασίες που ελέγχουν απολύτως οι δανειστές. Στην περίπτωση της Τράπεζας Πειραιώς, είχε επιλεγεί μετά από διεθνή διαδικασία που διεξήγαγε εξειδικευμένη εταιρεία και η οποία διήρκεσε έξι μήνες, ένα στέλεχος που δεν είχε καμία σχέση με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και διαθέτει διεθνή εμπειρία, ο κ. Χρήστος Παπαδόπουλος. Μάλιστα προτάθηκε και από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου.
Ομως, ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός (SSM), ο οποίος υπό την αιγίδα
της ΕΚΤ εποπτεύει τη λειτουργία των 750 συστημικών ευρωπαϊκών τραπεζών
(μεταξύ των οποίων και οι 4 μεγάλες ελληνικές τράπεζες), ενώ είχε
εγκρίνει την τοποθέτηση του κ. Παπαδόπουλου, εκ των υστέρων και
συγκεκριμένα λίγες ώρες πριν από τη συνεδρίαση του Δ.Σ., απέσυρε την
έγκρισή του. Είναι προφανές ότι το «πραξικόπημα» υποκινήθηκε από την
πλευρά της Paulson & Co που επιθυμεί να προωθήσει πρόσωπο της δικής
της επιλογής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, υπήρξαν καταγγελίες προς τον SSM σχετικά με
υπόθεση ξεπλύματος μαύρου χρήματος στη Standard Charter στο Ντουμπάι
όπου εργαζόταν ο κ. Παπαδόπουλος. Οι καταγγελίες έγιναν για να
μπλοκαριστεί η τοποθέτησή του, παρόλο που ο ίδιος μετατέθηκε στο
Ντουμπάι περίπου έναν χρόνο μετά την αποκάλυψη της παραπάνω υπόθεσης.
Η ελληνική κυβέρνηση βλέπει σήμερα να χάνει τον έλεγχο του ΤΧΣ,
παρόλο που πρόκειται για έναν ελληνικό δημόσιο φορέα ο οποίος
διαχειρίζεται τα συμφέροντα του κράτους στις τράπεζες, ενώ την ίδια
στιγμή προβάδισμα στις διοικήσεις των τραπεζών μεθοδεύεται να πάρουν
ξένα στελέχη. Μέχρι πρότινος η πραγματικότητα αυτή δεν είχε γίνει
αντιληπτή από το σύνολο της κυβέρνησης, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν
στο παρελθόν ορισμένα στελέχη είχαν καλλιεργήσει αρνητικό κλίμα κατά των
ελληνικών τραπεζών, με τις καταγγελίες περί διαπλοκής. Για τη διαπλοκή
δανειστών και κερδοσκοπικών funds δεν είχαν ακούσει τίποτε.
Η Ιταλίδα από την εκτ
Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, καθώς διαφαίνεται ορατός ο κίνδυνος
αφελληνισμού του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και της ελληνικής
επιχειρηματικής και παραγωγικής βάσης, κυβερνητικά στελέχη, έστω και
αργά, διαπιστώνουν το πρόβλημα. Προ ολίγων ημερών μάλιστα διαπίστωσαν
ότι το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί για την αξιολόγηση είναι ασφυκτικό,
κατ’ ουσία παράλογο και σαφώς εξευτελιστικό.
Για παράδειγμα απαιτείται οι υποψήφιοι να έχουν τουλάχιστον 10ετή
εμπειρία στη διεθνή τραπεζική αγορά, αλλά στην εμπειρία αυτή δεν
περιλαμβάνεται η προϋπηρεσία σε άλλες θέσεις του χρηματοπιστωτικού
κλάδου, όπως π.χ. σε επενδυτικές εταιρείες, ασφαλιστικές κ.λπ.
Ταυτόχρονα υπάρχει ο εξευτελιστικός όρος να μην έχουν καμία σχέση με το
ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Η Γερμανία θα δεχόταν ποτέ στις τράπεζές της να τοποθετηθούν στελέχη
που δεν έχουν σχέση με το γερμανικό τραπεζικό σύστημα; Με αυτό το
δρακόντειο πλαίσιο κλείνει ο δρόμος σε στελέχη από την Ελλάδα. Είναι
χαρακτηριστικό, όπως έλεγαν πηγές με γνώση του θέματος, ότι το τελευταίο
διάστημα αναζητούν Ελληνες για την πλήρωση θέσεων και δεν μπορούν να
βρουν πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις.
Το παράλογο της υπόθεσης έγινε ευρύτερα αντιληπτό όταν απερρίφθη
Ιταλίδα τραπεζικός η οποία είχε επιλεγεί για τοποθέτηση σε θέση στο Δ.Σ.
ελληνικής τράπεζας, παρότι είχε δεκαετή εμπειρία σε υψηλή θέση στην
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με το σκεπτικό ότι η ΕΚΤ δεν είναι τράπεζα
κατά την έννοια των προδιαγραφών που έχουν τεθεί!
Η υπόθεση μάλιστα έφτασε και στον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο
οποίος γνώριζε προσωπικά το συγκεκριμένο στέλεχος και είχε μάλιστα πολύ
θετική γνώμη για εκείνη, οπότε η ελληνική πλευρά έθεσε το θέμα της
αλλαγής των προδιαγραφών και των προϋποθέσεων προς το ελαστικότερο και…
το λογικότερο. Παρόλο, όμως, που αρχικά υπήρξε θετική υποδοχή από
ορισμένους κύκλους των δανειστών, τελικά απερρίφθησαν οι όποιες αλλαγές,
με αποτέλεσμα το μπλόκο στα ελληνικά στελέχη να παραμένει.
Ποια hedge funds μετέχουν στις ελληνικές τράπεζες
Δεύτερη φύση αποτελούν τα hedge funds για τις ελληνικές τράπεζες,
κυρίως μετά τη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση. Ποια, όμως, είναι τοποθετημένα
αυτή την περίοδο στις ελληνικές τράπεζες: Μετά την τελευταία
ανακεφαλαιοποίηση, λοιπόν, στην Τράπεζα Πειραιώς συμμετέχει με 6,64% το
fund John Paulson & Co του κ. Τζον Πόλσον. Στην ίδια τράπεζα
πρόσφατα τοποθετήθηκε το Alden Group Capital με 6,64%, με διαχειριστή
τον κ. Τζον Γουόλεν. To εν λόγω fund είναι φιλικό προς τις επιδιώξεις
του κ. Πόλσον – η τοποθέτηση μάλιστα πραγματοποιήθηκε σε υψηλή τιμή σε
σύγκριση με σήμερα. Στην Alpha Bank, το fund του κ. Πόλσον συμμετέχει με
ποσοστό 7,32%. Στην ίδια τράπεζα ποσοστό χαμηλότερο του 5% κατέχει το
Baupost του κ. Σεθ Κλάρμαν (σημ.: το συγκεκριμένο fund έκανε την πρώτη
αγορά κόκκινων δανείων στην Ελλάδα εξαγοράζοντας τα δάνεια της Citigroup
που αποχώρησε από τη χώρα).
Στην Alpha Bank πρόσφατα έγινε επαφή και με δυο σημαντικά funds, τα Discovery Capital Management και D.Ε. Shaw. Αλλα funds συμμετέχουν με μικρότερα ποσοστά σε Εθνική και Eurobank.
protothema.gr
Στην Alpha Bank πρόσφατα έγινε επαφή και με δυο σημαντικά funds, τα Discovery Capital Management και D.Ε. Shaw. Αλλα funds συμμετέχουν με μικρότερα ποσοστά σε Εθνική και Eurobank.
protothema.gr
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΚΩΣΤΑΛΕΞΙ...
(Δευτ. 4/7/16 – 09:00)Του ΣΤΑΘΗ*
Γύρω στις 420.000 νέες Ελληνίδες και νέοι Έλληνες έχουν εκπατρισθεί, φεύγοντας στην ξένη για λίγη ζωή και μισό όνειρο. Έγκλημα. Και στου Μαξίμου συνωμοτούν και γλεντάνε.
Γύρω στις 420.000 σπίτια θα βγουν στο σφυρί – είναι σαν αυτό το σφυρί να βαράει καρδιές, σπλήνες και νεφρούς. Και ο Τσίπρας (κομμένα τα «κύριος») ανασταίνει την οικονομία απ’ το Πάσχα.
Γύρω στις 420.000 επιχειρήσεις, μεγάλες, μεσαίες, μικρές πέθαναν, πεθαίνουν, θα πεθάνουν. Και στου Μαξίμου μακιγιάρονται, ψειρίζονται και μοιράζουν εύνοιες, διορισμούς και τηλεοπτικές άδειες.
Έλεγε ο Τσίπρας και δεσμευόταν προσωπικώς ότι θα υπερασπιστεί το ΕΚΑΣ. Του αλάλιασε τη μάνα! Προχώρησε σε αναπλαισίωση όπως είπε εκείνος ο δυστυχής που βιάζει τον εαυτό του για να γίνει από Συριζαίος, Συριζάκιας.
Τις ημέρες αυτές τα ανθρωπάκια της επικράτειας, οι φουκαράδες και οι τίμιοι μαλάκηδες πληρώνουν φόρο εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ, εισφορά αλληλεγγύης, αυξήσεις στον ΦΠΑ, τέλη επιτηδεύματος, αυξήσεις εισφορών και παρακρατήσεων, όπου να’ ναι τέλη κυκλοφορίας, και οπωσδήποτε χαράτσια για τα πάντα, απ’ το πετρέλαιο και τη μπύρα ως την τηλεόραση. Και την ίδια ώρα οι φοροφυγάδες διασκεδάζουν με τις… αριστερές ικανότητες της κυβέρνησης, όπως ο φαντομάς με τον Λουί ντε Φινές.
Όλον αυτόν τον καιρό της κρίσης και ιδιαιτέρως τους τελευταίους μήνες η στεναχώρια και η απογοήτευση φυτεύουν καρκίνους στους ανθρώπους και ο Τσίπρας εξακολουθεί να κανιβαλίζει τα ίδια του τα λόγια, ό, τι είχε πει, ό, τι είχε υποσχεθεί. Είχε δεσμευθεί ότι δεν θα πειράξει τις συντάξεις. Τους αλάλιασε τη μάνα! Ταυτοχρόνως από τους μισθούς υπεξαιρεί από το 50% ως το 70% και από τους μικροεπαγγελματίες έως και το 80%...!
Αυτή τη στιγμή παραχωρούνται και οι τελευταίοι τομείς της παραγωγικής διαδικασίας που απέμειναν σ’ αυτόν τον μαντρωμένο τόπο. Εκχωρείται μέσω της άλωσης των τραπεζών η γεωργική γη, τα σπίτια των ανθρώπων, και οι τελευταίοι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας όπως ο τουρισμός, η παραγωγή τροφίμων, η ακτοπλοΐα, η φαρμακοβιομηχανία και οι δρόμοι. Ενώ
Έχουν ήδη παραχωρηθεί τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, οι πόροι και οι υποδομές, ενώ έχει ήδη υποθηκευθεί η δημόσια περιουσία που εκποιείται, όπως το Ελληνικό και πλήθος άλλων φιλέτων. Και ο Τσίπρας μιλά στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη που την έχει στήσει στους ναυαγούς και τους πνίγει κατά μάζες.
Τι είναι μια χώρα με Κόφτη πάνω απ’ το κεφάλι του λαού; Χωρίς Ασυλία! Με υποθηκευμένη τη δημόσια περιουσία. Χωρίς τράπεζες. Υποχρεωμένη να κάνει για 99 χρόνια τον ιδρώτα της νέκταρ για τα βαμπίρ. Τι είναι μια χώρα με φυτεμένους ξένους γκαουλάϊτερ σε όλους τους νευραλγικούς τομείς; Χωρίς λιμάνια, δρόμους και αεροδρόμια. Χωρίς αγροτική γη με εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια για το σφυρί. Τι είναι μια χώρα με μισθούς μπανανίας; Με έναν λαό που τον περιμένει μόνον το χειρότερο; Χωρίς αυτεξούσιο, με υποπόδια άλλων στη ηγεσία της; Τι είναι αυτή η φρίκη;
Ενθυμείσθε τον κ. Σαγιά που ο Τσίπρας έκανε γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου; Ε, είναι αυτός ο ίδιος που εκπροσώπησε την COSCO στις διαπραγματεύσεις για την καταλήστευση και στη συνέχεια την ταπείνωση του ελληνικού κράτους. Σε λίγο θα μας πηδάει και ο Καρανίκας…
*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr τη Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016
==========================================
Η διοίκηση του ΤΧΣ παραιτείται στις 6/7 - Γίνεται προσπάθεια να διατηρηθεί ελληνικό το ΤΧΣ, αλλά το ΔΝΤ θέλει να ελέγξει το Ταμείο
Το ΔΝΤ έχει αρνητική άποψη για τις τράπεζες, τους τραπεζίτες και
ευθέως μιλάει για κακοδιαχείριση στα προβληματικά δάνεια.
Η διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα παραιτηθεί την Τετάρτη 6 Ιουλίου του 2016.
Ο διευθύνων σύμβουλος του ΤΧΣ Άρης Ξενόφος και ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος Γ. Κουτσός θα παραιτηθούν στις 6 Ιουλίου.
Να σημειωθεί ότι υπήρξε εντολή από τους δανειστές να αντικατασταθεί η διοίκηση του ΤΧΣ με στόχο να το ελέγξουν.
Ο Γιώργος Μιχελής ο πρόεδρος του ΤΧΣ θα παραμείνει για κάποιο διάστημα, έχει την δυνατότητα να παραμείνει έως το τέλος του 2016.
Όμως το νέο στοιχείο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι οι προσπάθειες που καταβάλλονται ώστε το ΤΧΣ να παραμείνει ελληνικό.
Οι δανειστές θέλουν να φέρουν στο ΤΧΣ ξένους πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο και έτσι να ελέγξουν το Ταμείο.
Ήδη η κερκόπορτα για να ελεγχθεί το ελληνικό banking από κερδοσκοπικά hedge funds έχει ήδη ανοίξει αλλά υπάρχει ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος να αλωθεί με την βούλα του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Αν τελικώς αναλάβει το ΤΧΣ ο Marek Belka ο Πολωνός πρώην πρωθυπουργός, πρώην ΥΠΟΙΚ και πρόεδρος της Εθνικής τράπεζας της Πολωνίας και στενά συνεργαζόμενος με το ΔΝΤ….ουσιαστικά το ΔΝΤ θα τοποθετήσει άνθρωπο του εξέλιξη…πολύ αρνητική για τις ελληνικές τράπεζες.
Το ΔΝΤ έχει αρνητική άποψη για τις τράπεζες, τους τραπεζίτες και ευθέως μιλάει για κακοδιαχείριση στα προβληματικά δάνεια.
Το βασικό πρόβλημα όμως έχει να κάνει με τον ρόλο του ΤΧΣ στο ελληνικό banking.
Από το Γενικό Συμβούλιο του ΤΧΣ υπάρχουν 3 στελέχη ξένοι που κατά βάση είναι αρνητικοί σε πολλές αποφάσεις του Ταμείου.
Αν οι 3 με τις αλλαγές γίνουν 5 αρνητικοί για τις τράπεζες…τότε π.χ. θα μπορούσε το ΤΧΣ να «συμπλεύσει» με τον Paulson που αν αυτό συμβεί θα πρόκειται για δραματική εξέλιξη γιατί τότε θα χάσει τον πόλεμο ο Σάλλας.
Οι τράπεζες θα πρέπει να ρίξουν όλη την προσοχή και το βάρος του στο ΤΧΣ γιατί αν χαθεί ο έλεγχος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και πέσει η Πειραιώς στα χέρια του Paulson είναι 100% βέβαιο ότι θα πάρει σειρά η Alpha bank ή η Εθνική τράπεζα.
Οι ΑΜΚ του 2015 ήταν η κερκόπορτα αλλά αν χαθεί ο έλεγχος και η ελληνικότητα του ΤΧΣ τότε θα πέσει η κυρίως πύλη του ελληνικού banking και δεν θα έχουμε δράματα…αλλά θα χυθεί πολύ αίμα.
Το ΔΝΤ…θέλει να ελέγξει το ΤΧΣ – Έρχεται το μεγάλο ξεκαθάρισμα NPLs στην ιστορία – Θα χρεοκοπήσουν 5 μεγάλες εταιρίες
Το ΔΝΤ έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να ελέγξει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Ο Marek Belka ο βασικός υποψήφιος για το ΤΧΣ, ο Πολωνός πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών και πρόεδρος της Εθνικής τράπεζας της Πολωνίας θεωρείται άνθρωπος του ΔΝΤ.
Να σημειωθεί ότι ήταν υποψήφιος για την θέση του επικεφαλής του ΔΝΤ αλλά έχασε την μάχη από τον Ντ. Στρος Καν.
Είναι πολύ πιθανό λοιπόν το ΤΧΣ να περάσει στον έλεγχο του ΔΝΤ έμμεσα.
Αυτό δεν είναι οριστικό αλλά έχει μεγάλες πιθανότητες επιβεβαίωσης.
Αυτό όμως που είναι 100% βέβαιο ότι το νέο management του ΤΧΣ θα έρθει για να υλοποιήσει το μεγάλο σχέδιο των δανειστών.
Με βάση αξιόπιστη πηγή «οι δανειστές και ειδικά το ΔΝΤ έχουν πολύ ξεκάθαρη άποψη για τα ελληνικά NPLs.
Τα προβληματικά δάνεια ανέρχονται σε 90 δισεκ. και τα NPEs τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα ανέρχονται σε 116,8 δισεκ.
Αυτά αντιστοιχούν στο 65% του ΑΕΠ που αυτό σημαίνει καταστροφή.
Οι ξένοι θεωρούν ότι από πλευράς αποτελέσματος μέχρι τώρα η διαχείριση του προβλήματος βρίσκεται ακόμη στο μηδέν.
Δεν μπορεί στην Ιταλία με τα NPLs να αντιστοιχούν στο 19% του ΑΕΠ οι ιταλικές τράπεζες να έχουν ξεσηκώσει γη και ουρανό και στην Ελλάδα το πρόβλημα να διογκώνεται.
Έτσι λοιπόν έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν θεραπεία σοκ.
Η θεραπεία σοκ θα εστιαστεί στα επιχειρηματικά δάνεια μεγάλα και μικρομεσαία με στόχο να υπάρξει ένα ιστορικό ξεσκαρτάρισμα.
Θα ζητηθεί σε όλα τα υπό αναδιάρθρωση δάνεια και σε όλα τα προβληματικά επιχειρηματικά μεγάλα και μεσαία να αποφασιστεί ποιο είναι βιώσιμο και ποιο όχι.
Αυτό το σοκ θα επιφέρει δραματικές αλλαγές σε πολλές επιχειρήσεις στην Ελλάδα.
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ο Μαρινόπουλος να είναι η αρχή του σοκ που έρχεται και όχι το τέλος.
Με βάση την ίδια πηγή
www.bankingnews.gr Πηγή
-------------------------
blogger: Γνωρίζουμε την πορεία και τις θέσεις του κ. Παπανδρόπουλου. Κρατείστε τις επισημάνσεις του. Είναι από διφορετική θέαση από τη δικιά μας, αλλά φωτίζει την καταστροφή που επισυμβαίνει.
Aφέθηκε να άγεται και να φέρεται από το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα
Ο διευθύνων σύμβουλος του ΤΧΣ Άρης Ξενόφος και ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος Γ. Κουτσός θα παραιτηθούν στις 6 Ιουλίου.
Να σημειωθεί ότι υπήρξε εντολή από τους δανειστές να αντικατασταθεί η διοίκηση του ΤΧΣ με στόχο να το ελέγξουν.
Ο Γιώργος Μιχελής ο πρόεδρος του ΤΧΣ θα παραμείνει για κάποιο διάστημα, έχει την δυνατότητα να παραμείνει έως το τέλος του 2016.
Όμως το νέο στοιχείο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι οι προσπάθειες που καταβάλλονται ώστε το ΤΧΣ να παραμείνει ελληνικό.
Οι δανειστές θέλουν να φέρουν στο ΤΧΣ ξένους πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο και έτσι να ελέγξουν το Ταμείο.
Ήδη η κερκόπορτα για να ελεγχθεί το ελληνικό banking από κερδοσκοπικά hedge funds έχει ήδη ανοίξει αλλά υπάρχει ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος να αλωθεί με την βούλα του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Αν τελικώς αναλάβει το ΤΧΣ ο Marek Belka ο Πολωνός πρώην πρωθυπουργός, πρώην ΥΠΟΙΚ και πρόεδρος της Εθνικής τράπεζας της Πολωνίας και στενά συνεργαζόμενος με το ΔΝΤ….ουσιαστικά το ΔΝΤ θα τοποθετήσει άνθρωπο του εξέλιξη…πολύ αρνητική για τις ελληνικές τράπεζες.
Το ΔΝΤ έχει αρνητική άποψη για τις τράπεζες, τους τραπεζίτες και ευθέως μιλάει για κακοδιαχείριση στα προβληματικά δάνεια.
Το βασικό πρόβλημα όμως έχει να κάνει με τον ρόλο του ΤΧΣ στο ελληνικό banking.
Από το Γενικό Συμβούλιο του ΤΧΣ υπάρχουν 3 στελέχη ξένοι που κατά βάση είναι αρνητικοί σε πολλές αποφάσεις του Ταμείου.
Αν οι 3 με τις αλλαγές γίνουν 5 αρνητικοί για τις τράπεζες…τότε π.χ. θα μπορούσε το ΤΧΣ να «συμπλεύσει» με τον Paulson που αν αυτό συμβεί θα πρόκειται για δραματική εξέλιξη γιατί τότε θα χάσει τον πόλεμο ο Σάλλας.
Οι τράπεζες θα πρέπει να ρίξουν όλη την προσοχή και το βάρος του στο ΤΧΣ γιατί αν χαθεί ο έλεγχος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και πέσει η Πειραιώς στα χέρια του Paulson είναι 100% βέβαιο ότι θα πάρει σειρά η Alpha bank ή η Εθνική τράπεζα.
Οι ΑΜΚ του 2015 ήταν η κερκόπορτα αλλά αν χαθεί ο έλεγχος και η ελληνικότητα του ΤΧΣ τότε θα πέσει η κυρίως πύλη του ελληνικού banking και δεν θα έχουμε δράματα…αλλά θα χυθεί πολύ αίμα.
Το ΔΝΤ…θέλει να ελέγξει το ΤΧΣ – Έρχεται το μεγάλο ξεκαθάρισμα NPLs στην ιστορία – Θα χρεοκοπήσουν 5 μεγάλες εταιρίες
Το ΔΝΤ έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να ελέγξει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Ο Marek Belka ο βασικός υποψήφιος για το ΤΧΣ, ο Πολωνός πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών και πρόεδρος της Εθνικής τράπεζας της Πολωνίας θεωρείται άνθρωπος του ΔΝΤ.
Να σημειωθεί ότι ήταν υποψήφιος για την θέση του επικεφαλής του ΔΝΤ αλλά έχασε την μάχη από τον Ντ. Στρος Καν.
Είναι πολύ πιθανό λοιπόν το ΤΧΣ να περάσει στον έλεγχο του ΔΝΤ έμμεσα.
Αυτό δεν είναι οριστικό αλλά έχει μεγάλες πιθανότητες επιβεβαίωσης.
Αυτό όμως που είναι 100% βέβαιο ότι το νέο management του ΤΧΣ θα έρθει για να υλοποιήσει το μεγάλο σχέδιο των δανειστών.
Με βάση αξιόπιστη πηγή «οι δανειστές και ειδικά το ΔΝΤ έχουν πολύ ξεκάθαρη άποψη για τα ελληνικά NPLs.
Τα προβληματικά δάνεια ανέρχονται σε 90 δισεκ. και τα NPEs τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα ανέρχονται σε 116,8 δισεκ.
Αυτά αντιστοιχούν στο 65% του ΑΕΠ που αυτό σημαίνει καταστροφή.
Οι ξένοι θεωρούν ότι από πλευράς αποτελέσματος μέχρι τώρα η διαχείριση του προβλήματος βρίσκεται ακόμη στο μηδέν.
Δεν μπορεί στην Ιταλία με τα NPLs να αντιστοιχούν στο 19% του ΑΕΠ οι ιταλικές τράπεζες να έχουν ξεσηκώσει γη και ουρανό και στην Ελλάδα το πρόβλημα να διογκώνεται.
Έτσι λοιπόν έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν θεραπεία σοκ.
Η θεραπεία σοκ θα εστιαστεί στα επιχειρηματικά δάνεια μεγάλα και μικρομεσαία με στόχο να υπάρξει ένα ιστορικό ξεσκαρτάρισμα.
Θα ζητηθεί σε όλα τα υπό αναδιάρθρωση δάνεια και σε όλα τα προβληματικά επιχειρηματικά μεγάλα και μεσαία να αποφασιστεί ποιο είναι βιώσιμο και ποιο όχι.
Αυτό το σοκ θα επιφέρει δραματικές αλλαγές σε πολλές επιχειρήσεις στην Ελλάδα.
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ο Μαρινόπουλος να είναι η αρχή του σοκ που έρχεται και όχι το τέλος.
Με βάση την ίδια πηγή
- «Προβλέπω πολύ αίμα στις τράπεζες από τα επιχειρηματικά δάνεια.
- Πολύ αίμα στις επιχειρήσεις γιατί θα υπάρξει μπαράζ χρεοκοπιών εταιριών.
- Το 2017 θα έχουμε μπαράζ χρεοκοπιών και νέα μεγάλη αύξηση των NPLs στην Ελλάδα.
- Το 2017 θα υπάρξει σκληρό ξεκαθάρισμα και ξεσκαρτάρισμα προβληματικών δανείων.
- Σοκ στα δάνεια και σοκ στις χρεοκοπίες εταιριών»
- «Με βάση τα όσα έπονται εκτιμώ ότι έχουμε μπροστά μας 5 μεγάλες χρεοκοπίες στο ελληνικό επιχειρείν ή 4 σε ένα πιο αισιόδοξο σενάριο» αναφέρει κορυφαίος τραπεζίτης.
- Η υπόθεση Μαρινόπουλου και η δραματική εξέλιξη της Jet Oil είναι η αρχή του δράματος όχι το τέλος.
- Τα χειρότερα είναι εμπρός.
www.bankingnews.gr Πηγή
-------------------------
blogger: Γνωρίζουμε την πορεία και τις θέσεις του κ. Παπανδρόπουλου. Κρατείστε τις επισημάνσεις του. Είναι από διφορετική θέαση από τη δικιά μας, αλλά φωτίζει την καταστροφή που επισυμβαίνει.
«H Ελλάδα αλλάζει χέρια» και
εξαιτίας της αθλιότητας της ελληνικής αστικής τάξης
Aφέθηκε να άγεται και να φέρεται από το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα
Η πλήρης αποτυχία της εγχώριας αστικής και επιχειρηματικής τάξης
να τιθασσεύσει τον άκρατο κρατισμό και την «κοινωνία των κολλητών» που
αυτός δημιουργεί, δυστυχώς φέρνει την χώρα και το μέλλον της στα χέρια
ξένων, οι οποίοι καλούνται να την εντάξουν στο περιβάλλον της
παγκοσμιοποίησης
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Στο άρθρο του της Κυριακής 3 Ιουλίου, ο Αντώνης Καρακούσης, διευθυντής στο Βήμα της Κυριακής, γράφει με διαύγεια και γνώση, υπό τον τίτλο Η Ελλάδα αλλάζει χέρια, τα ακόλουθα:
«Οι συνέπειες της τρέχουσας διακυβέρνησης αποκαλύφθηκαν με τον πλέον καθαρό τρόπο τις προηγούμενες ημέρες.
»Η απόρριψη του προτεινόμενου διευθύνοντος συμβούλου της Τράπεζας Πειραιώς από τις ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές, η επανεκκίνηση στην συνέχεια της σχετικής διαδικασίας αναζήτησης νέου προσώπου, αλλά και η ταυτόχρονη καρατόμηση όλων των μελών του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, φανερώνουν ακριβώς την απώλεια ελέγχου του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Κάτι που δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα των ανακεφαλαιοποιήσεων που απαιτήθηκαν έπειτα από τον διπλό εκτροχιασμό της οικονομίας στην 18μηνη διακυβέρνηση του κ. Τσίπρα.
»Χωρίς αμφιβολία οι ελληνικές τράπεζες ανήκουν πλέον στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στους ξένους μετόχους. Κακά τα ψέμματα, η ελληνική κυριαρχία επί των τραπεζών μας έχει χαθεί. Και μαζί της θα χαθεί και η κυριαρχία συνολικά επί της ελληνικής οικονομίας.
»Μέσω της επερχόμενης διαχείρισης των κόκκινων δανείων αλλά και των κυρίαρχων αρχών που θα επικρατήσουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω του Υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων, η ελληνική οικονομία θα αλλάξει στην κυριολεξία χέρια. Η επόμενη περίοδος θα χαρακτηριστεί από ένα κύμα εξαγορών, συγχωνεύσεων και αναδιαρθρώσεων, στις οποίες κυρίαρχο ρόλο θα έχουν οι ελεγχόμενες από τους ξένους διοικήσεις των τραπεζών και των κρατικών επιχειρήσεων.
»Όπως προβλέπει ο πρόεδρος της Eurobank κ. Ν. Καραμούζης, “σε πέντε χρόνια θα έχουμε μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα, οι ξένοι μέτοχοι θα παίζουν κεντρικό ρόλο στην ελληνική επιχειρηματικότητα και η ελληνική πολιτική θα έχει περιορισμένη επιρροή στην οικονομία της χώρας”. Με άλλα λόγια, η ελληνική πολιτική θα πάψει να έχει τον έλεγχο στα μεγαλύτερα και πιο δυναμικά κομμάτια της οικονομίας και το έργο της θα περιορίζεται στην διοίκηση του στενού κράτους, στην διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και στην διοίκηση των φόρων. Αλλά και σε αυτά τα πεδία θα ετεροκαθορίζεται από προκαθορισμένους στόχους και συγκεκριμένες επιδιώξεις που θα εξασφαλίζουν την δημοσιονομική σταθερότητα».
Με τις επισημάνσεις του αυτές ο Αντώνης Καρακούσης, από την μία πλευρά, φέρνει στο προσκήνιο την πλήρη χρεοκοπία του ελληνικού μεταπολιτευτικού συστήματος αλλά, από την άλλη, θα έπρεπε να επιρρίψει σοβαρές ευθύνες και στην αθλιότητα της ελληνικής αστικής τάξης, η οποία αφέθηκε να άγεται και να φέρεται από το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα.
Παρόμοιες συμπεριφορές επέδειξε και ένα μεγάλο κομμάτι της εγχώριας επιχειρηματικής τάξης, η οποία συμβιβάστηκε με το πολιτικό κατεστημένο χωρίς ποτέ να αποκτήσει δική της ιδεολογική ταυτότητα. Ενώ βαλλόταν λυσσωδώς από τους εχθρούς της, η επιχειρηματική τάξη δεν έκανε απολύτως καμμία προσπάθεια να απαντήσει με επιχειρήματα στην κατασυκοφάντησή της –κάποιες δε μεμονωμένες προσπάθειες που έγιναν, επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Έτσι, αντί να πρωτοπορεί στην κοινωνία, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες, επεδίωκε πάντα να τα βρίσκει με το «γκουβέρνο». Με άλλα λόγια, σε μεγάλο βαθμό, η επιχειρηματική κοινότητα (πάντα με εξαιρέσεις), αντί να αντισταθεί στον έκνομο αυταρχισμό του κράτους, αποφάσισε να βρει τρόπους συμβιώσεως μαζί του στην λογική της ευνοιοκρατίας.
Σήμερα, λοιπόν, στο μέτρο που η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση μορφοποιεί τον μετακαπιταλιστικό κόσμο, για την αυτοπαγιδευμένη στις ανεπάρκειές της ελληνική επιχειρηματική κοινότητα το ότι «η Ελλάδα αλλάζει χέρια» ίσως να αποτελεί μια κάποια λύση.
Ως γνωστόν, από το 1981 και μετά, η πλήρης ένταξη της χώρας μας και της κοινωνίας μας στον δυτικό οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό αστερισμό έγινε στερεότερη. Αυτή δε η στερεότητα ενισχύθηκε και από την είσοδό μας το 2002 στην ευρωζώνη. Δυστυχώς, στα 35 χρόνια που πέρασαν, οι ρηχές ρίζες του νεοελληνικού αστισμού δε μπόρεσαν να ανταποκριθούν στην πρόκληση του εξευρωπαϊσμού της χώρας. Έτσι, η Ελλάδα παρέμενε ευρωπαϊκή ως επαίτης. Την ίδια στιγμή, όμως, ένα μέρος της επιχειρηματικής τάξης πλούτισε ασύστολα, αδιαφορώντας πλήρως για τις εξελίξεις.
Υπό παρόμοιες συνθήκες, η Ελλάδα θα μπορούσε να αποφύγει τα χειρότερα αν η ευρωπαϊκή αστική τάξη της αποφάσιζε να επενδύσει στην απελευθέρωση της χώρας από τον κρατισμό και την φαυλοκρατία. Στην παρούσα φάση της συνολικής κρίσης που γνωρίζει η χώρα, οι πολίτες, σε ποσοστά που εγγίζουν το 40%-45%, μπορούν να αντιληφθούν το βάρος της ευθύνης του πολιτικού κόσμου –και ιδιαιτέρως των κυβερνώντων, οι οποίοι δεν δύνανται να εξηγήσουν γιατί, μετά τόσα βάρη δημοσιονομικής προσαρμογής και τόσες προσπάθειες διαρθρωτικής αλλαγής, δεν υπάρχουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Πολύ απλά, η Ελλάδα δεν εμπνέει καμμία απολύτως εμπιστοσύνη. Η αξιοπιστία της είναι μηδενική. Αρκεί να δει κανείς το ενδυματολογικό στυλ του πρωθυπουργού και υπουργών κατά την άφιξή τους στο Πεκίνο για να καταλάβει όλα τα υπόλοιπα.
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Στο άρθρο του της Κυριακής 3 Ιουλίου, ο Αντώνης Καρακούσης, διευθυντής στο Βήμα της Κυριακής, γράφει με διαύγεια και γνώση, υπό τον τίτλο Η Ελλάδα αλλάζει χέρια, τα ακόλουθα:
«Οι συνέπειες της τρέχουσας διακυβέρνησης αποκαλύφθηκαν με τον πλέον καθαρό τρόπο τις προηγούμενες ημέρες.
»Η απόρριψη του προτεινόμενου διευθύνοντος συμβούλου της Τράπεζας Πειραιώς από τις ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές, η επανεκκίνηση στην συνέχεια της σχετικής διαδικασίας αναζήτησης νέου προσώπου, αλλά και η ταυτόχρονη καρατόμηση όλων των μελών του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, φανερώνουν ακριβώς την απώλεια ελέγχου του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Κάτι που δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα των ανακεφαλαιοποιήσεων που απαιτήθηκαν έπειτα από τον διπλό εκτροχιασμό της οικονομίας στην 18μηνη διακυβέρνηση του κ. Τσίπρα.
»Χωρίς αμφιβολία οι ελληνικές τράπεζες ανήκουν πλέον στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στους ξένους μετόχους. Κακά τα ψέμματα, η ελληνική κυριαρχία επί των τραπεζών μας έχει χαθεί. Και μαζί της θα χαθεί και η κυριαρχία συνολικά επί της ελληνικής οικονομίας.
»Μέσω της επερχόμενης διαχείρισης των κόκκινων δανείων αλλά και των κυρίαρχων αρχών που θα επικρατήσουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω του Υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων, η ελληνική οικονομία θα αλλάξει στην κυριολεξία χέρια. Η επόμενη περίοδος θα χαρακτηριστεί από ένα κύμα εξαγορών, συγχωνεύσεων και αναδιαρθρώσεων, στις οποίες κυρίαρχο ρόλο θα έχουν οι ελεγχόμενες από τους ξένους διοικήσεις των τραπεζών και των κρατικών επιχειρήσεων.
»Όπως προβλέπει ο πρόεδρος της Eurobank κ. Ν. Καραμούζης, “σε πέντε χρόνια θα έχουμε μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα, οι ξένοι μέτοχοι θα παίζουν κεντρικό ρόλο στην ελληνική επιχειρηματικότητα και η ελληνική πολιτική θα έχει περιορισμένη επιρροή στην οικονομία της χώρας”. Με άλλα λόγια, η ελληνική πολιτική θα πάψει να έχει τον έλεγχο στα μεγαλύτερα και πιο δυναμικά κομμάτια της οικονομίας και το έργο της θα περιορίζεται στην διοίκηση του στενού κράτους, στην διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και στην διοίκηση των φόρων. Αλλά και σε αυτά τα πεδία θα ετεροκαθορίζεται από προκαθορισμένους στόχους και συγκεκριμένες επιδιώξεις που θα εξασφαλίζουν την δημοσιονομική σταθερότητα».
Με τις επισημάνσεις του αυτές ο Αντώνης Καρακούσης, από την μία πλευρά, φέρνει στο προσκήνιο την πλήρη χρεοκοπία του ελληνικού μεταπολιτευτικού συστήματος αλλά, από την άλλη, θα έπρεπε να επιρρίψει σοβαρές ευθύνες και στην αθλιότητα της ελληνικής αστικής τάξης, η οποία αφέθηκε να άγεται και να φέρεται από το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα.
Παρόμοιες συμπεριφορές επέδειξε και ένα μεγάλο κομμάτι της εγχώριας επιχειρηματικής τάξης, η οποία συμβιβάστηκε με το πολιτικό κατεστημένο χωρίς ποτέ να αποκτήσει δική της ιδεολογική ταυτότητα. Ενώ βαλλόταν λυσσωδώς από τους εχθρούς της, η επιχειρηματική τάξη δεν έκανε απολύτως καμμία προσπάθεια να απαντήσει με επιχειρήματα στην κατασυκοφάντησή της –κάποιες δε μεμονωμένες προσπάθειες που έγιναν, επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Έτσι, αντί να πρωτοπορεί στην κοινωνία, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες, επεδίωκε πάντα να τα βρίσκει με το «γκουβέρνο». Με άλλα λόγια, σε μεγάλο βαθμό, η επιχειρηματική κοινότητα (πάντα με εξαιρέσεις), αντί να αντισταθεί στον έκνομο αυταρχισμό του κράτους, αποφάσισε να βρει τρόπους συμβιώσεως μαζί του στην λογική της ευνοιοκρατίας.
Σήμερα, λοιπόν, στο μέτρο που η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση μορφοποιεί τον μετακαπιταλιστικό κόσμο, για την αυτοπαγιδευμένη στις ανεπάρκειές της ελληνική επιχειρηματική κοινότητα το ότι «η Ελλάδα αλλάζει χέρια» ίσως να αποτελεί μια κάποια λύση.
Ως γνωστόν, από το 1981 και μετά, η πλήρης ένταξη της χώρας μας και της κοινωνίας μας στον δυτικό οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό αστερισμό έγινε στερεότερη. Αυτή δε η στερεότητα ενισχύθηκε και από την είσοδό μας το 2002 στην ευρωζώνη. Δυστυχώς, στα 35 χρόνια που πέρασαν, οι ρηχές ρίζες του νεοελληνικού αστισμού δε μπόρεσαν να ανταποκριθούν στην πρόκληση του εξευρωπαϊσμού της χώρας. Έτσι, η Ελλάδα παρέμενε ευρωπαϊκή ως επαίτης. Την ίδια στιγμή, όμως, ένα μέρος της επιχειρηματικής τάξης πλούτισε ασύστολα, αδιαφορώντας πλήρως για τις εξελίξεις.
Υπό παρόμοιες συνθήκες, η Ελλάδα θα μπορούσε να αποφύγει τα χειρότερα αν η ευρωπαϊκή αστική τάξη της αποφάσιζε να επενδύσει στην απελευθέρωση της χώρας από τον κρατισμό και την φαυλοκρατία. Στην παρούσα φάση της συνολικής κρίσης που γνωρίζει η χώρα, οι πολίτες, σε ποσοστά που εγγίζουν το 40%-45%, μπορούν να αντιληφθούν το βάρος της ευθύνης του πολιτικού κόσμου –και ιδιαιτέρως των κυβερνώντων, οι οποίοι δεν δύνανται να εξηγήσουν γιατί, μετά τόσα βάρη δημοσιονομικής προσαρμογής και τόσες προσπάθειες διαρθρωτικής αλλαγής, δεν υπάρχουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Πολύ απλά, η Ελλάδα δεν εμπνέει καμμία απολύτως εμπιστοσύνη. Η αξιοπιστία της είναι μηδενική. Αρκεί να δει κανείς το ενδυματολογικό στυλ του πρωθυπουργού και υπουργών κατά την άφιξή τους στο Πεκίνο για να καταλάβει όλα τα υπόλοιπα.
Σχόλια