Γιατί ποτέ καμία χώρα δεν πλούτισε από τον τουρισμό — και ούτε πρόκειται

την

Στον ευρωπαϊκό Νότο, ο τουρισμός συχνά αποκαλείται «βαριά βιομηχανία». Στην Ελλάδα αντιστοιχεί περίπου στο 28% των εξαγωγών μας, ενώ σε χώρες όπως το Μαυροβούνιο και η Αλβανία το ποσοστό ξεπερνά το 50%. Κι όμως, όπως σημειώνει ο αναλυτής Marko Jukic, senior analyst της Bismarck Analysis στο Palladium, η σκληρή αλήθεια είναι πως καμία χώρα στην ιστορία δεν έγινε πλούσια βασιζόμενη αποκλειστικά στον τουρισμό – και ούτε πρόκειται να γίνει. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ο λόγος είναι απλός: ο τουρισμός είναι εντάσεως εργασίας και κεφαλαίου, με χαμηλό ταβάνι στην παραγωγικότητα. Δραστηριότητες όπως το σερβίρισμα, ο καθαρισμός ή η ξενάγηση δεν μπορούν να αυτοματοποιηθούν ούτε να αυξηθούν σημαντικά σε αποδοτικότητα (Baumol effect). Αντίθετα, η βιομηχανία και η υψηλή τεχνολογία όχι μόνο δίνουν τη δυνατότητα καινοτόμων εφαρμογών αλλά μπορούν και να παράγουν και να εξάγουν προϊόντα παγκόσμιας σημασίας, αυξάνοντας την εισροή κεφαλαίων.🔹
🔹 Το παράδειγμα της Κροατίας είναι αποκαλυπτικό: για να φτάσει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελβετίας θα χρειαζόταν σχεδόν 2 δισεκατομμύρια διανυκτερεύσεις ετησίως, ενώ το 2024 κατέγραψε 85 εκατ. - μόλις το 4% του απαραίτητου στόχου. Ο στόχος αυτός είναι απλώς τεχνικά αδύνατο να επιτευχθεί.
🔹 Άλλοι κίνδυνοι της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού:
- Ο τουρισμός είναι ευάλωτος σε κρίσεις. Φυσικές καταστροφές, πανδημίες ή ακόμα και γεωπολιτικές αναταραχές τον πλήττουν άμεσα — χωρίς επαρκή αντισταθμιστικά σχήματα. Αυτή η εξάρτηση από τη ζήτηση εξωτερικού, χωρίς παραγωγικό υπόβαθρο, καθιστά τις οικονομίες εύθραυστες και ευάλωτες.
- Διαρροή εσόδων (“leakage effect”). Ένα μεγάλο μέρος των εσόδων από τον τουρισμό δε μένει στη χώρα – διαφεύγει σε εισαγωγές, ξένες εταιρείες, αγοραπωλησίες ακινήτων ή εξωτερικές διαφημίσεις. Στην Ταϊλάνδη, για παράδειγμα, το 70% των τουριστικών εσόδων διαφεύγει. Στις Καραϊβικές χώρες, το ποσοστό αυτό μπορεί να φτάσει έως 80%
- Ο τουρισμός προσφέρει ελάχιστο κοινωνικό όφελος. Σε βάθος χρόνου δημιουργεί μια μικρή ελίτ που ελέγχει την ακίνητη περιουσία και τα μεγάλα πρακτορεία και μια μεγάλη τάξη χαμηλόμισθων εργαζομένων. Οι θέσεις εργασίας που παράγει είναι αποσπασματικές και μη σταθερές, με ευέλικτο εργασιακό καθεστώς, υπερεργασία, αδήλωτη εργασία, ακόμα και "μαύρη" απασχόληση ανηλίκων. Οι απασχολούμενοι δυσκολεύονται να δημιουργήσουν δεσμούς και να συνδικαλιστούν, να αναπτύξουν νέες δεξιότητες, και να αναλάβουν πρωτοβουλίες για καινοτομία. Παράλληλα, το κόστος διαβίωσης ανεβαίνει κατακόρυφα για τους ντόπιους, εξανεμίζοντας γρήγορα το όποια οφέλη.
- Εξάντληση φυσικών πόρων και αφόρητη πίεση στις υποδομές όπου υπάρχει υπερτουρισμός. Η κατανάλωση νερού εκτοξεύεται απότομα οδηγώντας συχνά σε υπεράντληση και υφαλμύρινση. Η απότομη αύξηση πληθυσμού το καλοκαίρι σημαίνει επίσης περισσότερα απορρίμματα και λύματα απ’ όσα μπορούν να διαχειριστούν οι τοπικές υποδομές. Η κατασκευή τουριστικών υποδομών συχνά γίνεται εις βάρος βιοτόπων, φυσικών μνημείων και προστατευόμενων περιοχών. Όλα αυτά δεν υποβαθμίζουν μόνο το περιβάλλον αλλά και την ποιότητα ζωής των ντόπιων και έχουν σημαντικές οικονομικές συνέπειες για το κράτος και τους τουριστικούς προορισμούς.
- Ανθρακικό και ενεργειακό αποτύπωμα: Οι μαζικές μετακινήσεις, η ψύξη-θέρμανση και η λειτουργία ενεργοβόρων εγκαταστάσεων αυξάνουν σημαντικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Παράλληλα, εκτοξεύουν απότομα την ζήτηση ενέργειας, δημιουργώντας πίεση στις ενεργειακές υποδομές και αυξάνοντας το κόστος του ρεύματος.
Επιπλέον, στην Ελλάδα δίνεται συνέχεια πακτωλός χρημάτων στην ενίσχυση τουριστικών επενδύσεων μέσω του αναπτυξιακού νόμου, του ειδικού νομοθετικού πλαισίου για τις στρατηγικές επενδύσεις και του Ταμείου Ανάκαμψης - χωρίς να διαφαίνονται όμως αντίστοιχα οφέλη. Αντίθετα, η φτωχοποίηση, η γήρανση του πληθυσμού και το brain drain επελαύνουν.
🔹 Η λύση που προτείνεται από τον Jukic περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
- Eνίσχυση της εγχώριας αγροτικής και βιοτεχνικής παραγωγής
- Στήριξη του δευτερογενούς τομέα και της βιομηχανίας, που δημιουργούν σταθερή και εγχώρια προστιθέμενη αξία
- Έμφαση στις καινοτόμες εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας που προάγουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας
- Στήριξη των νεαρής ηλικίας επιχειρηματιών - μείωση της φορολογίας για τους νέους
- Κίνητρα για την επιστροφή των εξειδικευμένων εργαζομένων που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό.
Μόνο με την παραγωγή και την καινοτομία μπορεί μια χώρα να γίνει πραγματικά πλούσια — όχι απλώς ένας δημοφιλής προορισμός διακοπών.
💬 Όπως καταλήγει ο Jukic: «Το να γίνουν τα παιδιά μας σερβιτόροι ή στην καλύτερη περίπτωση ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων δεν είναι το μέλλον που αξίζει σε μια χώρα».
======= 
Είναι σκληρό, αλλά εκ του αποτελέσματος το σχέδιο φτωχοποίησης έχει προχωρήσει και έχει πετύχει. Τόσο που η "έγκριτη" ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ χωρίς περιστροφές προτείνει τη νέα επαγγελματική διέξοδο  στους έλληνες νέους που θέλουν ένα καλύτερο μέλλον. "Βίζιτες και παροχή ερωτικών υπηρεσιών..."
την

  Blogger: 

...πάντως ο Στουρνάρας - συνεπής στο ρόλο του λαγού πάντα! - δίνει και και ένα άλλο υπόγειο μύνημα στους νέους. 

"Φύγετε! να πάτε αλλού!"  αυτό κάνουν οι άξιοι νέοι.

---------------------------

...θα υπάρξει κάποιος δημοσιογράφος να τρίψει στην μούρη του στουρνάρι τις δηλώσεις του στα πρώτα μνημονιακά χρόνια, όταν προέβλεπε την οσωνούπω ανάπτυξη της χώρας με την εφαρμογή των "ευλογημένων" μνημονίων;  Για να δούμε την αντρική του στόφα όπου θα δηλώσει  ευθαρσώς ότι τότε έλεγε συνηδητά ψέμματα για να σωθεί ο ίδιος και αυτοί των οποίων τα συμφέροντα πρακτόρευε...

Ο χρυσός αιώνας του Γιάννη Στουρνάρα

την
την
την

 -------------------

 ..δεν υπάρχει αμφιβολία για τις ..επιτυχίες του Στουρνάρα.

Ο Στουρνάρας συμπεριφέρεται ως παράγοντας έξω από κάθε λογοδοσία...αφού είναι.

την
την
την
την
την
την

 Blogger: την

...αργά ξύπνησε ο Κράλογλου. Το πλιάτσικο ήταν η φυσική εξέλιξη ενός σχεδίου ρευστοποίησης των πάντων. Του κράτους, των κρατικών δομών, της κρατικής περιουσίας, της ιδιωτικής περιουσίας, της κοινωνικής δομής, με ότι αυτό σημαίνει. Η Ελλάδα θα ζήσει, δηλαδή ζει,  με διαφορά φάσης την εποχή Γέλτσιν στη Ρωσία (Σοβιετία). Για την ακρίβεια, αυτό υλοποιείται από το πρώτο μνημόνιο και μετά, απλά για πολλούς λόγους και κύρια για να συμμαζευτούν διάφορες αντιδράσεις γινόταν με κάποιο "ανεκτό" ρυθμό. Σήμερα, βοηθούντων της κρίσης στην Ουκρανία - που αποτελεί πρώτης τάξεως άλλοθι - οι "δυνάμεις της αγοράς" αφέθηκαν ελεύθερες...

  • Συμπέρασμα: 

Υπάρχει ανάπτυξη! Είναι το ....πλιάτσικο που συμβαίνει.  (και για να μην επαναλαμβανόμαστε: Δεν υπάρχει σχέδιο αναπτυξιακό αφού: πολιτική και οικονομική ελίτ έχουν αφομοιώσει πλήρως τα σχέδια των δανειστών και έχουν τοποθετήσει τον εαυτό τους στη θέση του τοποτηρητή - κοτζάμπαση. Βλέπε τον λόγο του Βίτσα στους Πακιστανούς και θα καταλάβεις..)  

....αν αντέξατε μέχρι εδώ, πάρτε κι' αυτό: 

από προηγούμενη εγγραφή...

 Εκείνο που δυσκολεύεται να καταλάβει (!@;) ο Μελάς και άλλοι οικονομολόγοι ή δεν τολμούν να καταγγείλουν είναι ότι:
 Η χώρα δεν έχει τα εργαλεία ούτε το πολιτικό προσωπικό να σχεδιάσει ενδογενή ανάπτυξη (τυχαίο άραγε το γεγονός ότι 9 χρόνια κρίσης και απουσιάζει συνεκτικό σχέδιο ανάπτυξης;). 
  • Το πολιτικό προσωπικό και οι οικονομολόγοι έχουν αποδεχθεί πλήρως την αποικιοποίηση και την μετατροπή της χώρας σε γερμανικό προτεκτοράτο με ότι αυτό συνεπάγεται.  Η δε οικονομία θα πάρει τη μορφή που θα επιβάλλουν οι Ευρωπαίοι - Γερμανοί, αφού στα χέρια τους βρίσκονται οι μοχλοί για να ενισχύσουν ή να διαλύσουν ολόκληρους τομείς. Στην καλύτερη περίπτωση η χώρα θα μετατραπεί σε Ταϊλάνδη των Βαλκανίων αρκετά κοντά για τις (φτηνές) διακοπές των Ευρωπαίων. (Μεταγεννέστερη εγγραφή(11-2-204): Μια Ταϋλάνδη που προετοιμάζει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ!)
  • {Εν κατακλείδι: Για να λυθεί ένα πρόβλημα πρέπει να ορισθούν οι "αρχικές συνθήκες", γιατί είναι αυτές που θα  επιβάλλουν τη λύση. π.χ. Αν θεωρείς τη χώρα  σαν το πλαίσιο της λύσης: Τότε η η μετανάστευση 600.000 χιλιάδων των πιο δυναμικών πολιτών της είναι τραγωδία! (πολιτική και οικονομική). Αν βλέπεις τον κόσμο ολόκληρο έτσι γενικά και αόριστα, ή σαν γραφειοκράτης της  ΕΕ, τότε η μετανάστευση  των παραπάνω είναι ...πλούτος, αφού θα ...γονιμοποιήσει άλλες κοινωνίες!| 
και δανεισμένο από παλιότερη ανάρτηση: σχετικά με την ανάπτυξη που δεν λέει να έρθει!
blogger:
Ας μην παριστάνει τον ανήξερο ο Γερμανός Οικονομολόγος. Ξέρει πολύ καλά ότι με την λεηλασία που έχει υποστεί η χώρα, με την αδυναμία της να έχει δικιά της οικονομική πολιτική και νόμισμα, δεν πρόκειται ποτέ να ορθοδοπήσει. Θα παραμένει μια μίζερη οντότητα (δεν το λες κράτος) προτεκτοράτο και "ζει", αφού πρέπει να παραμένει "ζωντανή", προκειμένου να τεμαχίζεται και να πωλείται.  Χωρίς τραπεζικό σύστημα, με το καλύτερο δυναμικό να έχει μεταναστεύσει - και το άλλο οργανώνει τη φυγή του -η χώρα δεν μπορεί να έχει μέλλον. (Τώρα αν περιμένει από τους Έλληνες κεφαλαιούχους να επενδύσουν στη χώρα, δεν έχει(;) καταλάβει τίποτε! Τόσο πολύ "πάσχισαν" οι άνθρωποι να λεηλατήσουν τη χώρα και να βάλουν τα χρήματά τους στους φορολογικούς παραδείσους και στην Ελβετία ...)
Άδικα περιμένετε! Το ελατήριο της ανάπτυξης έχει ...σπάσει!
 -----------------
Μεταγεννέστερη εγγραφή (18-6-2022): Επιτέλους είδα κάτι που με έκανε να γίνω λιγάκι αισιόδοξος. Ο επικεφαλής στο οικονομικό γραφείο του πρωθυπουργού μίλησε στο γυαλί και γω αρχίζω να πείθομαι ότι η οικονομία και ο σχεδιασμός της είναι σε στιβαρά χέρια...από δω και πέρα κοιμάμαι ήσυχος.

 =============== 

  1. Οι ελληνικές επιχειρήσεις αλλάζουν χέρια

  2. Paul Craig Roberts : Οι πιστωτές έκλεψαν το οικονομικό μέλλον των Ελλήνων. Η Ελλάδα δεν είναι ένα κυρίαρχο έθνος

  3. Απουσία μοντέλου ανάπτυξης για την Ελλάδα

  4. Η Ελλάδα στον δρόμο για Failed State 

  5. Ο αφελληνισμός του παραγωγικού ιστού ή τα γκαρσόνια της Ευρώπης

  6. ΣΤΟΧΟΣ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ - «H Ελλάδα αλλάζει χέρια»

  7. Καλώς ήρθατε στην Νέα Ελλάδα(=Γουατεμάλα!)

  8. Πώς στην περίπτωση της Ελλάδας τετραγωνίστηκε ο κύκλος

----------------------------
 
===========--
Ipso Facto. 
Στο επεισόδιο αυτό, με τον Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων Σπύρο Λίτσα στρέφουμε το βλέμμα στην Ελλάδα, εξετάζοντας την «οικονομική μονοκαλλιέργεια». Ο τουρισμός αποτελεί το 20% του ελληνικού ΑΕΠ, με πάνω από 30 εκατομμύρια τουρίστες ετησίως. Τι συμβαίνει όμως όταν μια χώρα εξαρτάται τόσο πολύ από έναν μόνο τομέα; Ποιες είναι οι προκλήσεις αλλά και οι δυνατότητες για το μέλλον; Μαζί μας ένας ειδικός να φωτίσει όλες τις πτυχές.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου