Γιάννης Τσιανάκας
Διατροφική αυτοχειρία.
Η μείωση των καλλιεργούμενων γεωργικών εκτάσεων κατά 6.500.000 στρέμματα ή κατά 18,8%, που καταγράφηκε μεταξύ του 2009 και του 2020, οδηγεί σε διατροφική αυτοχειρία τον ελληνικό λαό.
Αυτή η ελεύθερη πτώση της πρωτογενούς παραγωγής, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αφορά όλες τις βασικές καλλιέργειες:
Αροτραίες, δενδρώδεις, αμπέλια και σταφιδάμπελα.
Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στην κτηνοτροφία.
Το ζωικό κεφάλαιο μειώθηκε κατά 12,5 εκατ. ζώα ή κατά ποσοστό 24,2%.
Η μείωση αφορά όλα τα είδη των εκτρεφόμενων ζώων:
Βοοειδή -3,7%, πρόβατα -15,7%, αίγες -25,3%, χοίροι -21,6% και πουλερικά -26,7%.
Παράλληλα καταγράφεται μείωση όλων των εκμεταλλεύσεων (αμιγώς γεωργικών, αμιγώς κτηνοτροφικών, μεικτών), οι οποίες από 723.000 συρρικνώθηκαν στις 531.000 (-26,6%).
Ανάλογη μείωση παρατηρείται και στις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις βοοειδών -35%, προβάτων -38%, αιγών -48%, πουλερικών -66% και χοίρων -69%.
Απέμειναν 183.000 κτηνοτροφικές μονάδες το 2020 από τις 415.000 που λειτουργούσαν το 2009 (-56%). Σύμφωνα πάντα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι απασχολούμενοι αποκλειστικά ή κατά κύριο επάγγελμα με την αγροκτηνοτροφία, μειώθηκαν την τελευταία 10ετία κατά 280.000 (-31%).
Η μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση των εκμεταλλεύσεων (-26,6%) σε σχέση με αυτήν των καλλιεργούμενων εκτάσεων (-18,8%) υποδηλώνει ότι η παραγωγή συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα χέρια.
Αυτό γίνεται ακόμα πιο εμφανές στην ζωική παραγωγή που είχαμε 2,3 φορές μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση των κτηνοτροφικών μονάδων σε σχέση με αυτή των ζώων.
Λογική συνέπεια αυτών είναι το γεγονός ότι 280.000 Έλληνες, στην πλειοψηφία τους νέοι, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πρωτογενή παραγωγή.
Εκεί που σημειώθηκε αύξηση, κατά 19%, είναι στις καλλιεργούμενες εκτάσεις βιολογικής γεωργίας, με παράλληλη όμως και εδώ μείωση των εκμεταλλεύσεων κατά 23%. Σημειώνεται όμως ότι οι βιολογικές καλλιέργειες αντιπροσωπεύουν μόλις το 5,5% των συνολικών καλλιεργειών.
Επίσης αύξηση είχαμε στη βιολογική κτηνοτροφία τόσο σε επίπεδο αριθμού ζώων, όσο και στις εκμεταλλεύσεις.
Αυτό γιατί πολλές από τις υφιστάμενες εκμεταλλεύσεις, κυρίως αιγοπροβάτων εκτατικής εκτροφής, μπορούν εύκολα να χαρακτηριστούν βιολογικές.
Τέλος, αύξηση παρατηρήθηκε στα θερμοκήπια, σε επίπεδο καλλιεργούμενης γης, κατά περίπου 6.000 στρέμματα ή 13,7%, με παράλληλη μείωση και εδώ των επιχειρήσεων κατά 6,5%.
Οι προαναφερθείσες αυξήσεις δεν οφείλονται βέβαια σε κάποιον εθνικό σχεδιασμό, αλλά στο κυνήγι τιμών από την πλευρά των παραγωγών μέσω βιολογικών ή εκτός εποχής προϊόντων.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το αρνητικό εξωτερικό ισοζύγιο τροφίμων και ζώντων ζώων.
Το 2001 ξοδέψαμε 6.438,8 δις ευρώ για εισαγωγές και εισπράξαμε 5.892,6 δις από εξαγωγές.
Έλλειμμα 546,2 εκ. για μια χώρα κατεξοχήν αγροτική, με περιζήτητα τα ελληνικά προϊόντα στις αγορές του εξωτερικού.
Τέσσερα είναι τα προϊόντα στα οποία υπάρχει σημαντικό έλλειμμα:
Το μαλακό σιτάρι για το ψωμί, το μοσχαρίσιο και το χοιρινό κρέας και το αγελαδινό γάλα για την τυροκομία.
Θλίψη αλλά όχι και έκπληξη μας προκαλεί η συνεχής κατάρρευση της πρωτογενούς παραγωγής.
Το πρόβλημα έχει βαθιές ρίζες που ξεκινούν με την ένταξη στην τότε ΕΟΚ και την εφαρμογή της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) που είχε ως κύριο στόχο την «αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα», δηλαδή τη δραστική μείωση των αγροτικών και κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 1981 στην Ελλάδα λειτουργούσαν 93.000 αγελαδοτροφικές μονάδες ενώ σήμερα μόλις 2.500.
Η ευρωπαϊκή «αναδιάρθρωση» σήμαινε το θάνατο των ελλήνων παραγωγών, αφού δεν λάμβανε καθόλου υπόψη τόσο τις ελληνικές εδαφοκλιματικές συνθήκες όσο και τις ανάγκες του πληθυσμού.
Με μέση ΧΓΕ (Χρησιμοποιούμενη Γεωργική Έκταση) ανά εκμετάλλευση τα 53,8 στρέμματα, σύμφωνα πάντα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η μη στήριξη των μικροπαραγωγών οδηγεί νομοτελειακά στην εγκατάλειψη γόνιμης γης και στην διατροφική εξάρτηση της χώρας.
Η ΚΑΠ στοχεύει αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων πολυεθνικών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μαλακό σιτάρι που η Ελλάδα ήταν αυτάρκης μέχρι πριν την ένταξη στην ΕΕ.
Μέσω της πολιτικής των επιδοτήσεων αντικαταστάθηκε η καλλιέργειά του από το σκληρό σιτάρι για παραγωγή ζυμαρικών και σήμερα εισάγουμε περίπου το 75% του μαλακού σιταριού για την παρασκευή του ψωμιού.
Ενώ μέχρι το 200, με την ανάλογη πολιτική βούληση, οι ελληνικές κυβερνήσεις μπορούσαν να παρεκκλίνουν της ΚΑΠ (ασχέτως αν δεν το έκαναν), από το 2002, με την ένταξη της χώρας στο ευρώ και την μετατροπή όλου του δημόσιου χρέους σε συναλλαγματικό, αυτό καθίσταται αδύνατον.
Από δε το 2010, με τα μνημόνια και την εκτόξευση του δημόσιου χρέους σε δυσθεώρητα ύψη, κάθε σκέψη να λοξοδρομήσουμε από τις κατευθυντήριες γραμμές των Βρυξελών, όχι μόνον όσον αφορά την ΚΑΠ αλλά το σύνολο της οικονομικής πολιτικής, καθίσταται αυτοκτονική.
Κάθε ένα (δανεικό) ευρώ που αναχωρεί από την Φρανκφούρτη (ΕΚΤ) για την Ελλάδα, πρέπει να έχει συγκεκριμένο, και προαποφασισμένο από το Βερολίνο, προορισμό.
Αυτό συμβαίνει ακόμα και αν τα χρήματα πηγαίνουν για βοήθεια των λεγόμενων «ευπαθών», επιδοτήσεις αγροτών, ενισχύσεις επιχειρήσεων και φυσικά οι πακτωλοί των χρημάτων για τα μεγάλα, «αναπτυξιακά» λεγόμενα, έργα.
Τα χρήματα είναι πάντα δανεικά, όπως και να τα ωραιοποιούν βαφτίζοντάς τα «πακέτα στήριξης», «ευρωπαϊκές ενισχύσεις» κλπ και θα επιστραφούν με άμεσους ή έμμεσους τρόπους και με το αζημίωτο.
Ο γεωγραφικός χώρος «Ελλάδα» προορίζεται εκτός από τουριστικό θέρετρο να γίνει πρωταθλητής «πράσινης ανάπτυξης».
Χάριν, υποτίθεται, του περιβάλλοντος.
Έτσι, καταστρέφουμε τα δάση για να βάλουμε τα «φτερωτά τέρατα» – ανεμογεννήτριες και μετατρέπουμε τα γόνιμα εδάφη σε πάρκα για τους «μαγικούς καθρέφτες» – φωτοβολταϊκά.
Αυτός είναι ο κύριος αναπτυξιακός σχεδιασμός για τη χώρα.
Παρότι η «πανδημία» και ο πόλεμος επέτειναν το διατροφικό πρόβλημα, κανενός από το πολιτικό σύστημα δεν «ιδρώνει το αυτί».
Η κυβέρνηση με γελοιότητες τύπου «καλαθιού του νοικοκυριού» προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, η δε συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση ρίχνει «ντουφεκιές στον αέρα». Κανείς δε βλέπει την ουσία του προβλήματος.
Η παγκοσμιοποίηση απαιτεί οι Έλληνες να τρέφονται με τα διατροφικά σκουπίδια (junk foods) των πολυεθνικών και σιγά-σιγά να εκπαιδεύονται να τρώνε τεχνητό κρέας και σκουλήκια.
Η ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα δεν άπτεται μόνο αυτού καθαυτού του διατροφικού ζητήματος.
Αποτελεί κινητήριο δύναμη του συνόλου της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας.
Από τις μεταφορές και τις κατασκευές μέχρι την χημική βιομηχανία.
Με δημιουργία δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας στην παραγωγή, μεταποίηση και εμπορία των προϊόντων.
Με την αποκέντρωση και την ανάπτυξη της περιφέρειας, με τη σύσφιξη των σχέσεων υπαίθρου και αστικών κέντρων.
Με την κουλτούρα και τις παραδόσεις.
Αντίθετα, η διατροφική αυτοχειρία θα έχει ως τελικό αποτέλεσμα την εθνική αυτοχειρία.
Η χώρα αποδεδειγμένα έχει όλες τις δυνατότητες για να παράγει με την προϋπόθεση ότι θα σπάσει τον γόρδιο δεσμό του ευρώ και του χρέους.
Σκόπιμα έχει καλλιεργηθεί η νοοτροπία της «ψωροκώσταινας» και η ψευδεπίγραφη αντίληψη ότι ο τουρισμός αποτελεί τη «βαριά βιομηχανία» για να διαιωνίζεται η οικονομική κατοχή.
Η στοχοθέτηση για παραγωγική ανασυγκρότηση είναι αυτή που μπορεί να ενεργοποιήσει τις ικανότητες των πολιτών, να πάψουν οι Έλληνες να διακατέχονται από εθνική ανυποληψία, μοιρολατρία και αδράνεια.
Παραγωγική ανασυγκρότηση βάσει ενός εθνικού σχεδιασμού που να ανταποκρίνεται στις υλικές και πολιτισμικές ανάγκες του λαού μας.
Πηγή:ellinikiantistasi.gr/
=============
===============
--------------------------------
---------------------------
============
---------------------
-----------------
Αγροτική παραγωγή, διατροφική ασφάλεια.***
H καταστροφή της βιομηχανίας ζάχαρης στην Ελλάδα από την ΕΕ
Εκαναν τη ζάχαρη… φαρμάκι
Η ιστορία καταστροφής ενός κολοσσού
Ήταν κάποτε μια Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης...
Κατάλαβες μαλάκα Έλληνα;
Έρευνα – Υπάρχει διατροφική επάρκεια στην Ελλάδα;
“Θυσία” στην ευρωπαϊκή πορεία το Εργοστάσιο της ΕΒΖ στην Ξάνθη
***
Blogger:
============================
Το moulari ως εκ της ...φύσεώς του είναι κοντά στην αγροτική παραγωγή. Επίσης ως moulari ουδέποτε προσβλήθηκε από ιδεοληψίες του τύπου να θεωρεί πιο σημαντική τη δουλειά ενός διαφημιστή, από τη συνεισφορά ενός τσοπάνη. Πάντα πίστευε ότι κάθε λαός πρέπει να παράγει την τροφή του, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο τμήμα της, έτσι ώστε να μπορεί να είναι αυτάρκης και άρα ελεύθερος. (Κατά πρώτον: Στην εποχή δε της πανδημίας, φαίνεται καθαρά ότι η όλη αυτή διασύνδεση με τη χωρίς φρένο μεταφορά προϊόντων και προσώπων σημαίνει και μεταφορά μικροβίων και ιών από τόπο σε τόπο με αποτέλεσμα την συχνή πια εμφάνιση ανεξέλεκτων επιδημικών φαινομένων για τα οποία είμαστε εντελώς απροετοίμαστοι. Κατά δεύτερον: Γιατί αυτό το κατ' όνομα "οικολογικό κίνημα" ποτέ δεν έθεσε σαν θέμα την μεγάλη οικολογική επιβάρυνση που προκαλείται από την μεταφορά προϊόντων από την μια άκρη της γης στην άλλη για να εκτοπισθούν ντόπιοι παραγωγοί; Γιατί κανείς ελεγκτικός μηχανισμός δεν βλέπει ότι εδώ παρατηρούνται αθέμιτες πρακτικές, όπως κρυφές επιδοτήσεις για την καταστροφή των ντόπιων μικροπαραγωγών;
Ειδικά σε ότι αφορά την Ελλάδα που μπορεί να παράγει μεγάλη ποικιλία προϊόντων, θα μπορούσ να γίνει υπερδύναμη στη παραγωγή ποιοτικών αγροτικών προϊόντων.
Δυστυχώς οι "ελληνικές" ηγεσίες με τις ποσοστώσεις και τα 'αναπτυξιακά" που υπέγραφαν κατά καιρούς με τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών έδεσαν χειροπόδαρα την παραγωγική ικανότητα των Ελλήνων. Ποιός μπορεί να ξεχάσει επίσης τη λεηλασία της Αγροτικής Τράπεζας από όλα τα κόμματα που από μόνη της έπρεπε να είναι η αιτία να σαπίσει στη φυλακή το μεγαλύτερο τμήμα του πολιτικού προσωπικού που ακόμα και σήμερα επιμένει να μας σώζει...
Είναι άραγε τυχαίο ότι μετά από υπερδεκαετή κρίση δεν έχει κατατεθεί από κανένα πολιτικό φορέα ένα συνεκτικό σχέδιο ανάταξης της χώρας, που φυσικά δεν θα απουσιάζει η αγροτική του ανασυγκρότηση.
Οι δυνάμεις είναι δυο. Οι σιτιζόμενες από τα ευρώ των Βρυξελλών που σκοπό έχουν να επιβάλλουν την καθολική ήττα στη χώρα και οι δυνάμεις που δουλεύουν για την συνολική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που φυσικά θα περιλαμβάνει και την ανασυγκρότηση της αγροτικής παραγωγής. Η κρίση του covid19 απέδειξε ότι είναι επικίνδυνο για έναν λαό για μια χώρα να μην έχει κατακτήσει την διατροφική του επάρκεια.
Η χρεοκοπία της χώρας ξεκίνησε από την διάλυση της παραγωγικής ικανότητας της χώρας, από τον εκμαυλισμό των ελλήνων με "δωρεάν" επιδοτήσεις που φάνηκε στη πορεία ότι μόνο δωρεάν δεν ήταν...
Χαίρομαι που μου δίνεται την αφορμή να ανασύρω μερικές παλιότερες σημειώσεις προς αξιοποίηση:
============================
1. Πριν απ΄όλα κατεβάστε το ηχητικό μια πολύτιμης εκπομπής:
2. Από την εγγραφή: Λαός υπαλλήλων καταναλωτών
- Σχόλιο Blogger: ήδη με τη μεθόδευση
των φωστήρων που μας κυβερνάνε τα τελευταία 30 χρόνια υλοποιούμε την
"οικονομία της φυλακής". Ήτοι ο ένας κλέβει τον άλλο μέχρις ότου γίνουμε
όλοι το ίδιο φτωχοί, αφού συνάμα κανείς (ή τουλάχιτον λίγοι)
ασχολούνται με την παραγωγή! Παραγωγή! χα! χα! χα! χα! ποιός την προστάτεψε, κανείς! Όλοι την έχουν απαξιώσει. (Οι
βαλκάνιοι πολιτικοί μας υπέγραφαν στις Βρυξέλλες ότι χαρτί τους δίναν,
αρκεί να πάρουν τα πακέτα! Μετά η μόνη ενασχόλησή τους ήταν το
ξεκκοκάλισμά τους - πάντα νόμιμα! Όσο για την πραγματική ανάπτυξη και
τους πραγματικούς παραγωγούς πλούτου - σ'αυτούς ανήκουν οι γεωργοί, αλλά
και πολλοί μικρομεσαίοι επιχειρηματίες - δίναν κατά καιρούς ένα κομμάτι
ψωμί για να μην τους χαλάνε το κλίμα της μάσας και ...Τώρα αν κάποιοι
ενοχλήθηκαν για τον χαρακτηρισμό "βαλκάνιοι" που αφορά τους πολιτικούς
μας, θέλω να δείτε αυτό>>>>>,
αφού βλέπει κανείς εύκολα την καμπούρα του γείτωνα, αλλά ποτέ στη δικιά
του!) {Μεταγεννέστερη (29/3/2009) προσθήκη σχετικά με την ποιότητα του
πολιτικού μας προσωσικού και σχετικά με άλλο μεγάλο σκάνδαλο: τη
διαχείρηση του σχεδίου Μάρσαλ: ... " έβλεπαν
την ένταξη στο ΝΑΤΟ περισσότερο ως μέσον της πολιτικής επιβίωσής τους
και αγωγό οικονομικής υποστήριξης παρά ως «δημοκρατική ασπίδα της
ελευθερίας»...πλήρες το άρθρο εδώ---->}
- Την κατάληξη των παραπάνω ήδη τη ζούμε:
- Εισάγουμε το μεγαλύτερο όγκο των τροφίμων που έχουμε ανάγκη ως χώρα, ενώ συνάμα έχει ερημωθεί η επαρχία (Ποιός φωστήρας και με ποιό αντάλλαγμα αποδέχθηκε αυτή
την ποσόστοση στο γάλα, με αποτέλεσμα να τιμωρείται στην πραγματικότητα
ο κτηνοτρόφος για την παραγωγή του, ενώ συνάμα πίνουμε γάλα -
εισαγόμενη σκόνη - και τέλος πληρώνουμε το ακριβώτερο γάλα στην Ευρώπη,
θύματα ενός καρτελ που κερδοσκοπεί! Κάποιος δεν έχει την ευθύνη για τα
παραπάνω;)
- Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς την έλλειψη κάθε στήριξης της οικογένειας, φαίνεται σαν να υλοποιείται ένα σχέδιο απαξίωσης, ερημοποίησης της χώρας. Ακούγεται τραβηγμένο αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άλλες χώρες (Γαλλία - Γερμανία, κ.λ.π.) βρίσκουν τους πόρους για στην οικονομική στήριξη των γεννήσεων, ενώ στην Ελλάδα ουδέποτε ασκήθηκε πολιτική φιλική προς τις γεννήσεις. Θα ισχυρισθείτε ότι η ελλάδα δεν είναι πλούσια χώρα και... Τρίχες! Η ελλάδα ανήκει στον πυρήνα των πλούσιων χωρών, απλά τα χρήματα υπάρχουν μόνο για λίγους... >>>>
- Μεταγεννέστερη εγγραφή (4/12/2008), με αφορμή τις κινητοποιήσεις των αγροτών. Το αγροτικό πρόβλημα της Ελλάδας πολύ σύντομα θα λυθεί. Με το ρυθμό απαξίωσης των γεωργών και της γεωργίας σε διάστημα μιας δεκαετίας από σήμερα, δεν θα υπάρχουν ενεργοί αγρότες. Από τη γεωργία θα έχει απομείνει το εξής: υπερήλικες που θα καλλιεργούν τον κήπο τους!
- Μεταγεννέστερη προσθήκη (29/12/2008): «ΤΩΝ φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». για να δείτε πως υπάρχουν σοβαρές χώρες που κυβερνώνται από πατριώτες και όχι θλιβερούς δικηγοράκους που απλά υπογράφουν υπακούουντας μόνο στο προσωπικό τους συμφέρον... υποθηκεύοντας το μέλλον τη χώρας.
- Μεταγεννέστερη εγγραφή.-------για τους αγρότες----->
- Μεταγεννέστερη εγγραφή (20/1/2009):
==================
3. Από την εγγραφή: Μετά την ήττα των αγροτών...
Δυστυχώς αυτό που βλέπουμε είναι το τέλος ενός προδιαγεγραμμένου δρόμου. Την καταστροφή των μικροιδιοκτητών και την μετατροπή τους στη συνέχεια σε κολλίγους. Είναι αυτή η μικροιδιοκτησία που επέτρεψε την επιβίωση της ελληνικής οικογένειας, που παράγει πραγματικά και που συντηρεί τις πόλεις με δέματα και καλάθια τροφίμων. Μ' όλα του τα κουσούρια αυτός ο τρόπος παραγωγής παρήγαγε! Τώρα επιχειρείται η "τελική λύση": η διάλυση της αγροτικής παραγωγής, η διάλυση της ικανότητας για όποια παραγωγική ικανότητα στον τομέα της παραγωγής τροφίμων. Για να βρεθεί η χώρα σε ακόμα πιο δεινή διαπραγματευτική θέση. Κανείς από τα "μεγάλα" κόμματα δεν έχει προτείνει - από το 2009 - ένα σχέδιο ανάταξης της οικονομίας που φυσικά θα περιλαμβάνει αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Μια προσέγγιση που επιβάλλει την προστασία του ελληνικού λαού από λιμό, που θ'αχει σαν σημαία την διατροφική επάρκεια. Δεν το πρότειναν γιατί ως εντολλοδόχοι ξένων συμφερόντων δεν τολμούν να πουν ότι αυτό δεν γίνεται λόγω των συμφωνιών που έχουν δέσει χειροπόδαρα εδώ και χρόνια την ελληνική παραγωγή. Ποσοστώσεις παντού για φτάσουμε στο σημείο το γάλα να είναι φτηνότερο από το νερό και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός ..."υπευθύνου".
Η καταστροφή έχει συντελεστεί και οι αγροτοκτηνοτρόφοι οδηγούνται σε μια απέλπιδα μάχη χωρίς συνολικό σχέδιο. Εκτός κι' αν... συμβεί το θαύμα και η κατακερματισμένη κοινωνία βρει τον τρόπο να εκφραστεί... και το κουράγιο να τα κάνει όλα ....τάνα.
Υ.Γ1.
Τώρα φαίνεται καθαρά ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία εξαετία.
ΥΓ.2
Yπάρχει λύση;
Η λύση είναι στα χέρια των αγροτών. Ας μην περιμένουν από καμιά κυβέρνηση τίποτα! Ποια είναι η αξιοπιστία ενός συνομιλητή που ήδη σ' έχει προγράψει; Ποιά η αξιοπιστία κάποιου που προσήλθε να κυβερνήσει χωρίς σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας; Σ' έχουν πουλήσει ήδη και έχουν διαλέξει ποιους υπηρετούν, πάντως όχι εσένα!
Ας οργανωθούν για την επόμενη μάχη!
Έστω και την τελευταία στιγμή οι αγρότες πρέπει να συνασπιστούν και να κάνουν μεγάλους πραγματικούς Συνεταιρισμούς.
Όλα τα περουσιασιακά τους στοιχεία (μηχανήματα - χωράφια) να αποτελέσουν τα πάγια* και τα μηχανήματα των Συνεταιρισμών τους.
Οι ίδιοι να διαθέσουν την προσωπική τους εργασία και να μπουν στη διάθεση των Συνεταιρισμών. Αντί να σκέφτονται πως θα στείλουν τα παιδιά τους στα ξένα, να ζητήσουν απ' αυτά να οργανώσουν και να δουλέψουν γι' αυτό το εγχείρημα έξω από το κόμματα. (Έχουμε από τα πιο εκπαιδευμένα νιάτα που καιρός να αναλάβουν ευθύνες ...Ιδού η Ρόδος ...αν μπορούν!)
- Να αποκλεισθούν από μέλη των νέων συνεταιρισμών αυτοί που έχουν εμπλακεί στην καταλήστευση των παλαιών συνεταιρισμών. (Στις μικρές κοινωνίες όλα είναι γνωστά, ας μην κρυβόμαστε!).
- Οι νέοι συνεταιρισμοί αναλαμβάνουν το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας των μελών. (Είναι και συνεταιρισμοί καταναλωτών που συνεργάζονται με άλλους συνεταιρισμούς...για όλα τα καταναλωτικά αγαθά των μελών!)
Κάθε συνεταιρισμός βρίσκει τον τρόπο να "υιοθετήσει" ηλικιωμένους της περιοχής τους.
- Οι αποφάσεις να λαμβάνονται με τακτικές συνελεύσεις με συμμετοχή όλων των μελών. (Όλοι παίρνουν θέση- ρόλο. Τέρμα η ανάθεση!)
- Αν δεν στηριχθεί ο ένας στον άλλο θα μας κρεμάσουν ένα - ένα χωριστά! Αν δεν μπορούμε να είμαστε αφεντικά του εαυτού μας ας ετοιμασθούμε να γίνουμε δούλοι οι ίδιοι και τα παιδιά μας.
Υ.Γ 3.
Αν ήμουν ... Γερμανός δεν θα είχα πρόβλημα να δώσω κάποια ψωροσύνταξη σε κάθε κωλοέλληνα για να βρεθώ στο τέλος της 15ετίας - άντε εικοσαετίας με όλη τη χώρα - γή - τόπο - "νόμιμα" στο χέρια μου....
Κανένα συστημικό κόμμα δεν υπερασπίσθηκε το δικαίωμα αυτής της χώρας να παράγει και να θρέψει το εαυτό της. Όλοι τους υπηρέτησαν πολιτικές διάλυσης της παραγωγής, γιατί αυτό θα αδυνάτιζε περισσότερο τη θέση της χώρας και και θα την έκανε (που την έκανε τελικά) υποχείριο στις ξένες δυνάμεις. Καλώς ήρθατε στον νεοφεουδαλισμό. Για το πως φτάσαμε εδώ, με την "ευεγενική χορηγία" των ελλήνων πολιτικων-πωλητών, διαβάστε το παρακάτω link.
---------------------------
5. Από την εγγραφή: Ποιες χώρες δημιουργούν απόθεμα τροφίμων με απαγόρευση εξαγωγών
Βlogger:
Άρα λοιπόν όσοι ...(μοσχο)πούλησαν -
έκαναν λαμπρές πολιτικές καριέρες -την λεγόμενη αλληλεγγύη των εταίρων
έκαναν λάθος. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι αυτή δεν υπάρχει και ο καθένας
φυλάει τον κώλο του, αν μπορεί και όπως μπορεί. Όλοι οι παραπάνω κατά
φαντασίαν διεθνιστές και κατ' όνομα προοδευτικάντζες πρέπει να το
βουλώσουν και το μόνο που έχουν να κάνουν προς το παρόν είναι να
ζητήσουν ταπεινά συγνώμη.
Μια συγνώμη που θα είναι ένα στοιχείο
στη δίκη που πρέπει να γίνει για όλους εκείνους τους κατ' όνομα
υπευθύνους, που εξέθεσαν και εκθέτουν τη χώρα σε κίνδυνο λιμού!
Να βγουν και να πουν: "Ναί είμασταν ιδεοληπτικοί, είχαμε αυταπάτες είμαστε θύματα των ιδεοληψιών μας, συγνώμη!" (Που
τέτοια κουράγια, οι τύποι είναι τιποτένια ανθρωπάκια- φτηνοί υπάλληλοι
εκτελεστές σχεδίων... είδατε πόσο ευγενικός γίνομαι: Δεν τους ονομάζω
προδότες...)
Μια χώρα που μέχρι τις αρχές της
δεκαετίας του 80 όχι μόνο ήταν αυτάρκης στην αγροτική παραγωγή, αλλά
έκανε και εξαγωγές. Μετά ήρθαν οι νεοφιλελέ με τους εδώ καλαταϊσμένους
ιεροκήρυκες για να διαλύσουν την όποια εγχώρια παραγωγή, αφού μόνο έτσι
θα είχαν λόγο εισαγωγής τα: Ολλανδικό γάλα, τομάτες, Γαλλικό κρέας,
Γερμανική ζάχαρη...!(ναι μη γελάτε εισάγουμε ζάχαρη από τη Γερμανία!! , όποιος ψωνίζει από τα Lidl ας δει τη χώρα προέλευσης).
==========================
6. Από την εγγραφή:
Εξέγερσης των αγροτών συνέχεια.....
- Να αποκλεισθούν από μέλη των νέων συνεταιρισμών αυτοί που έχουν εμπλακεί στην καταλήστευση των παλαιών συνεταιρισμών. (Στις μικρές κοινωνίες όλα είναι γνωστά, ας μην κρυβόμαστε!).
- Οι νέοι συνεταιρισμοί αναλαμβάνουν το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας των μελών. (Είναι και συνεταιρισμοί καταναλωτών που συνεργάζονται με άλλους συνεταιρισμούς...για όλα τα καταναλωτικά αγαθά των μελών!)
Κάθε συνεταιρισμός βρίσκει τον τρόπο να "υιοθετήσει" ηλικιωμένους της περιοχής τους.
- Οι αποφάσεις να λαμβάνονται με τακτικές συνελεύσεις με συμμετοχή όλων των μελών. (Όλοι παίρνουν θέση- ρόλο. Τέρμα η ανάθεση!)
- Αν δεν στηριχθεί ο ένας στον άλλο θα μας κρεμάσουν ένα - ένα χωριστά! Αν δεν μπορούμε να είμαστε αφεντικά του εαυτού μας ας ετοιμασθούμε να γίνουμε δούλοι οι ίδιοι και τα παιδιά μας.
Γιατί η Τρόικα ενδιαφέρεται για τη γη και τα ακίνητα;
- Η υφαρπαγή γης και ακινήτων στην Ελλάδα των Μνημονίων
Ο ανθρωπολογικός τύπος της αποανάπτυξης - τοπικοποίησης, των Γ. Κολέμπα - Γ. Μπίλλα
==============
Έστω και τώρα, αν δεν κατανοηθεί ο καθοριστικός ρόλος του νομίσματος,η Ελλάδα οδηγείτε σε καταστροφήΣπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος PhDH κρίση στην Ελλάδα (και σε άλλες χώρες του Νότου) δεν είναι απλώς αποτέλεσμα τοπικής κακοδιαχείρισης, αλλά αναπόφευκτο αποτέλεσμα των δομικών αδυναμιών της ίδιας της νομισματικής ένωσης.Η νομισματική ένωση, σχεδιασμένη με νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά, όπως ο περιορισμένος ρόλος της ΕΚΤ και οι άκαμπτοι κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και με την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, αποτελεί ένα σύστημα που νομοτελειακά δημιουργεί ανισορροπίες.Ιστορικά, κάθε σύστημα που βασίζεται στην απόλυτη ελευθερία κίνησης κεφαλαίων χωρίς την ύπαρξη μηχανισμών προσαρμογής (όπως ο Κανόνας του Χρυσού τον 19ο αιώνα) και χωρίς δημοσιονομική ανεξαρτησία, οδηγεί σε κρίσεις, με θύματα πάντα τις οικονομίες που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους “πυλώνες” του συστήματος. Η Ελλάδα, ως πιο αδύναμος κρίκος, έγινε το πρώτο και πιο εμφανές θύμα αυτής της δομικής αστοχίας.Η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, παρότι αποτελεί για πολλούς ακόμα, οικονομικά αγράμματους, που κατοικούν στο κοινοβούλιο και εκτός αυτού και με ένα λαό μαραζιάρη, φοβισμένο, λαό που του αρκεί να επιβιώνει, αποδείχθηκε μια οικονομική παγίδα για την ελληνική οικονομία, η οποία ήταν αδύνατον να προσαρμοστεί στις δομικές απαιτήσεις μιας νομισματικής ένωσης χωρίς δημοσιονομική ενοποίηση.Η αδυναμία ανάκτησης ανταγωνιστικότητας μέσω της εσωτερικής υποτίμησης, το μη βιώσιμο δημόσιο χρέος και η έλλειψη αποτελεσματικών μηχανισμών για την αντιμετώπιση ασύμμετρων κρίσεων, οδήγησαν τη χώρα σε μια μακρά περίοδο λιτότητας και ύφεσης που κανεις δεν γνωρίζει πότε θα λήξει και σε ποιο επίπεδο ισορροπίας θα ‘κάτσει’.Ειδικότερα:Η Ευρωζώνη ως Νεοφιλελεύθερο Δόγμα και Η Ιστορία των Κρίσεων1. Η Νομοτελειακή ΚρίσηΗ Ευρωζώνη είναι μια νομισματική ένωση χωρίς δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση. Αυτή η δομή, με κοινό νόμισμα και ανεξάρτητες εθνικές κυβερνήσεις, οδηγεί νομοτελειακά σε κρίσεις.Το κοινό νόμισμα ευνοεί τις πιο παραγωγικές και ανταγωνιστικές οικονομίες (π.χ., Γερμανία), επιτρέποντάς τους να έχουν μόνιμα εμπορικά πλεονάσματα. Αντίθετα, οι λιγότερο παραγωγικές οικονομίες (όπως η Ελλάδα) διογκώνουν τα εμπορικά τους ελλείμματα, αφού δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμα για να αντιστρέψουν την κατάσταση.Έτσι η Ευρωζώνη λειτουργεί ως ένας μηχανισμός διαρκούς απόκλισης και συσσώρευσης ανισορροπιών, που εκτονώνονται περιοδικά μέσω κρίσεων.2. Νεοφιλελευθερισμός και η ασπόνδυλη Ευρωπαϊκή Κεντρική ΤράπεζαΗ Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχει ως μοναδικό στόχο τη σταθερότητα των τιμών (χαμηλός πληθωρισμός) και απαγορεύεται να χρηματοδοτεί άμεσα κράτη (δημοσιονομική πολιτική). Αυτό στερεί από τις χώρες-μέλη τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν νομισματικά εργαλεία για την αντιμετώπιση ύφεσης, σε αντίθεση με την Fed των ΗΠΑ, και τις άλλες οι Κεντρικές Τράπεζες παγκοσμίως οι οποίες έχουν διπλό στόχο, σταθερότητα τιμών και πλήρης απασχόληση.Το Σύμφωνο Σταθερότητας: Επιβάλλει αυστηρούς κανόνες για το έλλειμμα και το χρέος, οι οποίοι, σε περιόδους κρίσης, επιδεινώνουν την ύφεση, αντί να επιτρέπουν στις κυβερνήσεις να την αντιμετωπίσουν με αυξημένες δαπάνες.3. Η Ιστορική Αναδρομή σε ΚρίσειςτηςΕλεύθερης ΚεφαλαιαγοράςΕδώ πρέπει να τονιστεί το εξής: Η συνθήκη του Bretton Woods του 1944, που με αυτή πορεύτηκαν όλες οι οικονομίες του Δυτικού Κόσμου έως το 1975 σχηματικά, περίοδος που θεωρείται ο ‘χρυσούς αιών του καπιταλισμού’ είχε ως βάση τα νομίσματα να έχουν σταθερή ισοτιμία με το δολάριο (πλην όμως διακυμαινόμενη σε ένα ορισμένο εύρος), την νομισματική και δημοσιονομική πολιτική να την ασκούν τα κυρίαρχα κράτη χωρίς εξαρτήσεις από τις αγορές και τέλος με την απαγόρευση της ελεύθερης διακίνηση κεφαλαίων. Γιατί αυτό το τελευταίο;Επειδή όλοι γνώριζαν πια ότι αυτά που συνέβησαν, μετά την συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919 έως την κήρυξη του Β’ΠΠ, δηλαδή, κατάλυση δημοκρατιών, άνοδος δικτατοριών, φασισμός, ναζισμός, η κρίση του 1929, οφείλοντο στην ασυδοσία της ελεύθερης διακίνηση κεφαλαίων (οι ιστορικοί και άλλοι ποικίλοι ιδεολόγοι αυτό ακόμα δεν το έχουν κατανοήσει).Το Bretton Woods επί της ουσίας αποτελεί απάντηση στη ανόητη συνθήκη των Βερσαλλιών, για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη.Αλλά η φύση του ανθρώπου καθώς είναι άπληστη και εγωιστική, καθιστά τον άνθρωπο και τους λαούς αμνήμονες, και έτσι η ορθή κρίση δεν λειτουργεί.Το θεμελιώδες πρόβλημα, το οποίο είναι κοινό σε όλες τις αναφερθείσες εποχές, είναι η ασύδοτη και ανεξέλεγκτη διακίνηση κεφαλαίων χωρίς αντίστοιχη πολιτική ή νομισματική εποπτεία.Όπως και στον Κανόνα του Χρυσού, όπου τα κράτη δεν μπορούσαν να υποτιμήσουν το νόμισμα για να διορθώσουν τα εμπορικά ελλείμματα, έτσι και στην Ευρωζώνη οι χώρες παγιδεύονται από ένα άκαμπτο νομισματικό σύστημα. Ο Κανόνας του Χρυσού οδήγησε σε βαθιές και μακροχρόνιες υφέσεις, καθώς η προσαρμογή γινόταν με εσωτερική υποτίμηση (απολύσεις και μειώσεις μισθών), ακριβώς όπως συνέβη στην Ελλάδα.Η Μεγάλη Ύφεση του 1929 αναδεικνύει την ανάγκη για δημοσιονομική παρέμβαση και ρυθμιστικό ρόλο του κράτους. Ο νεοφιλελεύθερος σχεδιασμός της Ευρωζώνης, ο οποίος περιορίζει τη δυνατότητα δημοσιονομικής παρέμβασης των εθνικών κυβερνήσεων, θεωρείται ως επιστροφή σε πολιτικές που απέτυχαν στο μεσοπόλεμο.Προβλήματα της Ευρωζώνης και η Ελληνική Οικονομία1. Απώλεια Ανταγωνιστικότητας και το Ισοζύγιο Εξωτερικών ΣυναλλαγώνΗ Ευρωζώνη είναι μια νομισματική ένωση χωρίς αντίστοιχη δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση. Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη-μέλη έχουν ένα κοινό νόμισμα (€) αλλά διαφέρουν σε παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότηταΉ Ελλάδα όπως και άλλες χώρες του Νότου, υιοθέτησαν το ευρώ χωρίς περίσκεψη, χωρίς γνώση της οικονομικής ιστορίας, επιπολαίως θα έλεγα, αφού αγνόησαν το γεγονός, που έβγαζε μάτια, της χαμηλότερης παραγωγικότητας. Με το κοινό νόμισμα, έχασε το πολύτιμο εργαλείο της υποτίμησης του νομίσματος για να καταστήσει τα προϊόντα της φθηνότερα και να ενισχύσει τις εξαγωγές της (ως αντίδραση στο εμπορικό έλλειμμα). Αντίθετα, η Γερμανία, για παράδειγμα, διατήρησε πλεονάσματα, ενώ η Ελλάδα συσσώρευε ελλείμματα.Έτσι η Ελλάδα προσπάθησε να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα μέσω της εσωτερικής υποτίμησης (μείωση μισθών, συντάξεων, δημόσιων δαπανών), μια διαδικασία που είναι μακρά, κοινωνικά επώδυνη που οδηγεί σε βαθιά ύφεση χωρίς να γνωρίζεις το αποτέλεσμα.2. Το Κόστος του ‘Εύκολου’ Χρήματος και το ΧρέοςΗ είσοδος στην Ευρωζώνη (και η προσδοκία της) μείωσε δραστικά τα επιτόκια δανεισμού για την Ελλάδα, αφού το ρίσκο θεωρούνταν πλέον ότι ήταν το ίδιο με της Γερμανίας, χωρίς βέβαια εξ αυτού του γεγονότος η Ελλάδα να γίνει Γερμανία. Παμμεγίστη η ευθύνη της ΕΚΤ και των τραπεζών.Αυτό οδήγησε σε φθηνό δανεισμό, υπερκατανάλωση, φούσκες στην αγορά ακινήτων και κυρίως στη συσσώρευση δημόσιου χρέους και ιδιωτικού χρέους (λόγω εύκολου δανεισμού και χαμηλών επιτοκίων).Έτσι όταν ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, οι αγορές ‘αφυπνίστηκαν’ και ζήτησαν υψηλά επιτόκια. Το ελληνικό χρέος έγινε μη βιώσιμο εντός της Ευρωζώνης, με αποτέλεσμα την προσφυγή στα Μνημόνια.3. Έλλειψη Μηχανισμού Αντιμετώπισης Ασύμμετρων ΚρίσεωνΣτις ΗΠΑ, εάν μια πολιτεία αντιμετωπίζει ύφεση, υπάρχουν ομοσπονδιακοί μηχανισμοί (π.χ. μεταφορές κεφαλαίων, ομοσπονδιακή ασφάλιση ανεργίας).Στην Ευρωζώνη, δεν υπήρχε και ούτε υπάρχει ακόμα ένας μηχανισμός για να βοηθήσει τα κράτη που αντιμετωπίζουν ασύμμετρους οικονομικούς κλυδωνισμούς (δηλαδή κρίσεις που επηρεάζουν μόνο ένα μέλος, όπως το ελληνικό πρόβλημα χρέους).Έτσι η μόνη λύση που εφαρμόστηκε ήταν τα δανειακά προγράμματα (Μνημόνια), τα οποία συνδέονταν με σκληρά μέτρα λιτότητας, μετατρέποντας το πρόβλημα ρευστότητας σε πρόβλημα βιωσιμότητας και σε ανθρωπιστική κρίση.4. Περιορισμός της Νομισματικής ΚυριαρχίαςΗ Ελλάδα παραχώρησε την νομισματική της πολιτική στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).Σε περίπτωση σοβαρής κρίσης, ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να τυπώσει χρήμα ή να υποτιμήσει το νόμισμα για να χρηματοδοτήσει το έλλειμμα ή να δώσει ώθηση στις εξαγωγές.Η Ελλάδα δεν είχε αυτή τη δυνατότητα. Οι Έλληνες πολιτικοί, συναινούντος και του Λαού, τύφλωσαν την Ελλάδα, σκεπτόμενοι ως επιβιώσαντες και βλέπουμε τι θα κάνουμε!Η μόνη οδός για την σωτηρία της χώρας είναι η με γενναιότητα άμεση έξοδος από την Ευρωζώνη και η υιοθέτηση του νέου Εθνικού Νομίσματος της Νέας Δραχμής για την άμεση ανάκτηση της κυριαρχίας της χώρας κα με δικές μα επενδυτικές δαπάνες, τους ανενεργούς μας πόρους να τους καταστήσουμε οικονομικά ενεργούς. Είναι η μόνη οδός σωτηρίας για την Ελλάδα.Για τον Ελληνισμό μην ανησυχείτε. Αυτός επιβιώνει και εκτός Ελλάδος.spyridonstalias@hotmail.comΝέα Υόρκη 21/11/2025
Σχόλια