Είναι πολύ βολικό να είσαι αραχτός στο πάνελ του Χατζηνικολάου και του Πρετεντέρη, και να λες με περισπούδαστο ύφος «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα».
Είναι πολύ βολικό να είσαι ο σαχλαμάρας αστός που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την κατσίκα από το γαϊδούρι και να πίνεις τον καφέ σου στο Θλιβερό πια Κολωνάκι, λέγοντας «μα παιδιά, η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα. Γκαρσόν, φέρε έναν εσπρέσο ακόμα, να πνίξω τον πόνο μου που η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα».
Και ξαφνικά, αυτοί που παράγουν εμφανίζονται στο κέντρο της Αθήνας.
Κοκομπλόκο οι περισπούδαστοι αστοί που συνειδητοποιούν ξαφνικά πως αυτοί είναι που δεν παράγουν απολύτως τίποτα.
«Έλα μωρέ, δεν είναι παραγωγή οι ελιές και τα ροδάκινα».
Αχ, δεν το ήξεραν να σου φτιάξουν τίποτα αεροπλάνα, για να πειστείς πως η Ελλάδα παράγει.
Αν δεν υπάρχει πρωτογενής τομέας -σε αυτόν ανήκουν οι αγρότες-, δεν μπορεί να υπάρξει δευτερογενής και τριτογενής.
Συνήθως, αυτό το μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές των οικονομικών πανεπιστημίων αλλά οι περισσότεροι Έλληνες δεν τα πάνε καλά με αυτά τα θέματα. Ξέρουν πια τα capital controls αλλά δεν έμαθαν ακόμα την πρωτογενή παραγωγή.
Παλιότερα, όταν έβλεπα την Αθήνα από το αεροπλάνο, σκεφτόμουν «τι παράγουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;».
Αποδείχτηκε πως αυτοί οι άνθρωποι δεν παράγουν και πολλά πράγματα.
Αυτοί που παράγουν -και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό γιατί το βλέπετε κάθε μέρα στο τραπέζι σας- είναι οι αγρότες.
Και οι αγρότες είναι πια στο Σύνταγμα.
Πάω κι εγώ εκεί. Με τις όποιες αντιρρήσεις μου.
Και κάτσε εσύ να λες πως η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα και πως οι αγρότες είναι βάρβαροι και χρυσαυγίτες.
(Στις 27 Ιουλίου του 2012, ανέβασα μερικες φωτογραφίες με κηπευτικά από τον κήπο μου και έγραφα «Αυτό το ποστ είναι αφιερωμένο σε κάποιους φίλους αναγνώστες -λίγους στον αριθμό- που αμφιβάλλουν πως οι ντομάτες, τα αγγούρια κλπ είναι δικά μου. Δηλαδή, θεωρούν πως ένας άνθρωπος σήμερα δεν μπορεί να κάνει αυτό που έκαναν καθημερινά -χωρίς μάλιστα να το κάνουν θέμα- οι γονείς μας και οι παππούδες μας. Κατά τ’ άλλα, θέλουν και επανάσταση.
Πηγή
Σχόλια