Στις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, η σκληρότητα των Βρυξελλών ήταν πρωτοφανής: Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι…

την

Του Δρ. ΑΝΔΡΕΑ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ

Το κείμενο γράφεται σε μια δύσκολη περίοδο όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αλλά και για το διεθνές σύστημα γενικότερα. Η περίοδος αυτή συμπίπτει επίσης με τα 20άχρονα της μεγάλης διεύρυνσης του 2004.

Στη σημερινή συγκυρία η ΕΕ αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις. Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι εκτός από τον ευρωσκεπτικισμό βρισκόμαστε επίσης ενώπιον της έξαρσης του λαϊκισμού, ο οποίος κατά καιρούς είναι δυνατό να οδηγήσει σε επικίνδυνες καταστάσεις. Ωστόσο, παρά τις πολλές επικρίσεις για αρκετά θέματα, η ΕΕ παραμένει ένα από τα πιο επιθυμητά μέρη, αν όχι το πιο επιθυμητό μέρος, στον κόσμο για να ζει κάποιος. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Ως εκ τούτου, η κριτική προσέγγιση που εκφράζεται στο παρόν άρθρο έχει ως κύριο στόχο να συμβάλει στο μέτρο του δυνατού σε δράσεις που μπορούν να καταστήσουν την ΕΕ ένα ακόμη καλύτερο μέρος, καθώς και σε μια αποτελεσματική διεθνή πολιτική οντότητα η οποία να εμπνέει αξιοπιστία και σεβασμό.

Διαχωρίζω την ιστορία της ΕΕ σε τρεις περιόδους. Η πρώτη από τη Συνθήκη της Ρώμης το 1958 έως το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την επανένωση της Γερμανίας. Η δεύτερη από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 μέχρι την εισαγωγή του ευρώ το 1999. Και η τρίτη από τις αρχές του νέου αιώνα μέχρι σήμερα.

Οι στόχοι που τέθηκαν κατά την πρώτη περίοδο εκπληρώθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οι πληγές του παρελθόντος επουλώθηκαν, η οικονομική ανασυγκρότηση επιτεύχθηκε, η Δυτική Ευρώπη βίωσε μια άνευ προηγουμένου περίοδο ειρήνης και ευημερίας και το μέλλον φαινόταν ευοίωνο. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) μέχρι το 1991 είχε εξελιχθεί στην ΕΕ, η Γερμανία επανενώθηκε χωρίς πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και ο κομμουνισμός κατέρρευσε.

  • Η Συνθήκη του Μάαστριχτ

Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ένας σημαντικός στόχος ήταν η σφυρηλάτηση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης περιλαμβανομένης της υιοθέτησης ενός κοινού νομίσματος, του ευρώ. Και αυτός ο στόχος εν πολλοίς υλοποιήθηκε. Θα πρέπει να σημειωθεί όμως ότι υπήρξε έντονη αντίδραση από τη Βρετανία, η οποία επέλεξε να μείνει εκτός Ευρωζώνης αν και πληρούσε τα κριτήρια.

Το Λονδίνο θεωρούσε σημαντικό να διατηρήσει την εθνική του κυριαρχία. Επιπρόσθετα, η τότε ηγέτης της Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν πεπεισμένη ότι η συγκεκριμένη πολιτική θα ευνοούσε τη Γερμανία. Πέραν τούτου, η εκτίμηση της Θάτσερ ήταν ότι η ΟΝΕ δεν θα οδηγούσε σε θετικά αποτελέσματα.

Μερικά χρόνια αργότερα η Ελλάδα έγινε μέλος της Ευρωζώνης, αν και είναι αμφίβολο κατά πόσον πληρούσε τα σχετικά κριτήρια. Αυτή ήταν μια εποχή που υπήρχαν φωνές από την Αριστερά σε όλη την Ευρώπη ότι η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης συνδεόταν με μια πορεία συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους.

Ήταν εκείνη την περίοδο που ασκήθηκε επίσης κριτική για την αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης. Οι θεωρητικές προσεγγίσεις αυτών που άσκησαν κριτική, με επικεφαλής τον Martin Feldstein, ήταν σωστές. Δυστυχώς δεν δόθηκε καμιά σημασία σε αυτές ως αποτέλεσμα των ιδεολογικών και άλλων προσεγγίσεων της Γερμανίας.

Στη δεκαετία του 1990 γίναμε επίσης μάρτυρες της βίαιης διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Η ΕΕ θα μπορούσε να είχε διαδραματίσει έναν πιο εποικοδομητικό ρόλο σε αυτή τη μεγάλη κρίση.

  • Πρωτοφανής σκληρότητα

Η πορεία της ΕΕ από τις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα ήταν προβληματική. Η οικονομική κρίση δεν αντιμετωπίστηκε σωστά. Οι πολιτικές της Τρόικας ήταν όχι μόνο λανθασμένες αλλά και αδικαιολόγητα σκληρές, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα απ’ αυτά που υποτίθεται ότι επίλυσαν.

Στις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, η σκληρότητα αυτή ήταν πρωτοφανής. Και δεν υπήρχε αλληλεγγύη ούτε κοινωνική ευαισθησία. Ότι υπήρχε ανάγκη για οικονομική αναδιάρθρωση και εξορθολογισμό είναι αναμφίβολο.

Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει με μικρότερο κοινωνικό κόστος. Εξάλλου, και στις δύο περιπτώσεις υπήρχαν ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες για τις κρίσεις. Σε αυτή την περίοδο επιβλήθηκε σε ολόκληρη την Ευρωζώνη ένα σκληρό νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα το οποίο εν πολλοίς έχει οδηγήσει σε δυσμενή κοινωνικοοικονομικά αποτελέσματα.

Η πανδημία του COVID-19 αποτέλεσε ένα επιπλέον σημείο καμπής για την ΕΕ. Έγινε κατανοητό ότι οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές εάν η ΕΕ επέμενε στους όρους και τις προϋποθέσεις του Συμφώνου Σταθερότητας. Τον Απρίλιο του 2020 σε συνεδρίαση του Eurogroup λήφθησαν αποφάσεις για νομισματική και δημοσιονομική χαλάρωση. Ταυτόχρονα υπήρξε δήλωση με την οποία γινόταν παραδοχή ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η προηγούμενη κρίση – αυτή της Ευρωζώνης- θα μπορούσε να ήταν καλύτερος.

Το Brexit αποτέλεσε άλλη μια οπισθοδρόμηση για την ΕΕ. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης αρκετοί παράγοντες και αναλυτές εξέφρασαν την άποψη ότι τελικά η Ελλάδα θα αποχωρούσε από την Ευρωζώνη. Αυτό δεν συνέβη, παρά τις πολύ σκληρές πολιτικές της Τρόικας και το βαρύ κοινωνικοοικονομικό κόστος που επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό.

Αντ’ αυτού, είχαμε το Brexit. Αυτό δεν ήταν θετική εξέλιξη – ούτε για τη Βρετανία ούτε για την ΕΕ. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τα αίτια αυτής της εξέλιξης. Αναπόφευκτα, αυτά περιλαμβάνουν το μεταναστευτικό, τις βρετανικές αντιλήψεις για την Ένωση καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η κρίση στην Ευρωζώνη.

Η Βρετανία ήταν ένας δύσκολος εταίρος- ταυτόχρονα όμως και χρήσιμος. Ούτε αποτελεί θετική εξέλιξη το γεγονός ότι σήμερα στη Γερμανία μέρος του πληθυσμού θεωρεί ως επιλογή την αποχώρηση της χώρας από την Ένωση.

  • Η μεταναστευτική κρίση

Μπορεί κανείς να θέσει και το ζήτημα της μεταναστευτικής κρίσης. Οι περισσότεροι πολίτες των χωρών μελών της ΕΕ θεωρούν ότι το ζήτημα αυτό δεν αντιμετωπίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και αναπόφευκτα αυτό οδηγεί σε κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις.

Αυτός είναι ένας από τους λόγους ενίσχυσης των ιδεολογικοπολιτικών ρευμάτων της Άκρας Δεξιάς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θεωρώ ότι με μια συστηματική πολιτική εποικοδομητικής παρέμβασης στα δρώμενα της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής τα δεδομένα θα ήταν πολύ καλύτερα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν μια μεγάλη οπισθοδρόμηση για την ΕΕ. Σήμερα η ΕΕ έχει λιγότερη ασφάλεια και λιγότερη ευημερία. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η ρωσική εισβολή και ο πόλεμος θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Με ισχυρή ευρωπαϊκή ηγεσία, θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί μια συμφωνία πριν από την εισβολή, η οποία θα ήταν πολύ καλύτερη από τη σημερινή κατάσταση. Μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να είχε λάβει υπ’ όψιν τις ανησυχίες όλων των εμπλεκόμενων μερών για την ασφάλεια και για άλλα ζητήματα.

Ταυτόχρονα, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να αναφέρω ότι η ΕΕ αδυνατεί να υιοθετήσει τα ίδια πρότυπα σε σχέση με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος μέλος της Ένωσης από την 1η Μαΐου 2004.

===============

την

===================

την

 --------------------------

Σε ποιάν ακριβώς Ευρώπη θέλουμε να μείνουμε; Των υπερεθνικών λόμπι, της λαμογιάς και του …Μεγάλου Αδελφού; Το ψευδεπίγραφο δίλημμα…

την

-----------------------

την
Blogger: 
Δεν θα κουρασθούμε να γράφουμε ότι το ευρώ αποδείχθηκε ένα εργαλείο άλωσης της Ευρώπης στα χέρια των Γερμανών. Χώρες με τόσο μεγάλες διαφορές στην παραγωγικότητα - για πολλούς λόγους - δεν θα έπρεπε να είναι μέλη της ίδιας νομισματικής ένωσης.  Αυτό που ομολογούν τώρα οι Γερμανοί το λένε όλοι οι υπόλοιποι από την αρχή της εισαγωγής του ευρώ ...
Είναι τόσο μεγάλη η οικονομία της Γερμανίας, ως μέγεθος μέσα στην Ευρώπη, που έχει δεσπόζουσα θέση και εν τέλει επιβάλλει τις απόψεις - θέλησή της. Με τον tutbo "ευνοιοκρατικό  καπιταλισμό" της - τον ξέρουμε από πρώτο χέρι από τη δράση του Χριστοφοράκου της SIEMENS - άλωσε όλες τις οικονομίας του Νότου και της Γαλλίας περιλαμβανομένης και τώρα έχοντας το πουγκί επιβάλλει τη θέλησή της  με τα χρηματοοικονομικά όπλα (τράπεζες - ευρώ), που κι' αυτά τα νοιώσαμε τον Ιούλιο του 2015. 
Τα έχει αξία ν' ακούσετε τον G.Palast  εδώ και εδώ:
...όσο για την ανάπτυξη μην την περιμένετε- όπως λέει το άρθρο μετά από Μεταρρυθμίσεις(!@#$^!) - συνηθίστε  σε  ανάπτυξη όπως Φιλιππίνες (για όσο η χώρα είναι Γερμανικό προτεκτοράτο..)

και για να μην παραμυθιαζόμαστε από τον πληρωμένο γραφιά που θέλει να μας βάλει στον  ύπνο:
"Εκκαθάριση εν λειτουργία"

===================

...και επειδή δεν φαίνεται να υπάρχει πολιτικό υποκείμενο που να ασχολείται σοβαρά μ' αυτό που λέγεται ανάπτυξη σ' αυτή τη χώρα... εδώ οδηγούν τα πράγματα νομοτελειακά:

  1. Νέοι κηπουροί στη Γερμανία...(ή Αυτή τη θηλιά ποιος θα τη φορέσει;)

  2. Philippe Legrain: Είναι συμβατό το ευρώ με τη Δημοκρατία;

  3. Τσιμέντο να γίνει η βιομηχανία! – Χωρίς κλαδικές πολιτικές το Σχέδιο Ανάκαμψης

  4. Πρόταση Schaeuble προς χώρες Νότιας Ευρώπης: Δημοσιονομική ένωση και αυστηρότεροι όροι - Τι τον ενοχλεί; 

  5. Λύση υπάρχει! Οι δανειστές όμως δεν θέλουν να βγείτε από την κρίση.

  6. Οι ξένοι επενδυτές αγοράζουν σχεδόν… τζάμπα Ελλάδα – Με 2,35 δισ. απέκτησαν assets 150 δισ. 

  7. Γιατί το ευρωιερατείο αγάπησε τον ΣΥΡΙΖΑ & Κυριάκο

==============

==============

  • Μήπως γινόμαστε Γουατεμάλα;

    ===============

     

    Iστορικό λάθος η μνημονιακή πολιτική κατά της Ελλάδας: Δήλωση Romano Prodi τέως προέδρου Κομισιόν

    την

     ..μόνο στην Ελλάδα περίσσεψαν οι γραικύλοι - φανατικοί των μνημονίων - και το χειρότερο! Κάνουν διαρκώς κουμάντο (μα μόνο έτσι θα έκρυβαν το πλιάτσικο που ίδιοι έκαναν και κάνουν στη χώρα...)

    =====================

    μας έμεινε μόνο ο "άρχοντας"  Κόλμερ να τα λέει χρόνια, χωρίς περικοκλάδες...

    την
    Σεπτέμβριος 2014!
    • Blogger: και δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Κόλμερ για αντιευρωπαϊστή! Απλά ο άνθρωπος είναι σοβαρός οικονομολόγος και όχι φερέφωνο...πολιτική πατσαβούρα)
    " Οι Ευρωπαίοι «εταίροι μας» προσποιούνται ότι εξετάζουν την περικοπή του αφορήτου αυτού χρέους  - μιάς οικονομίας ως της Ελληνικής με Ακ.Εθνικό Προϊόν μόλις στο ήμισυ της οφειλής  -όπου οι ίδιοι την εδάνεισαν με τοκογλυφικούς τόκους και εν συνεχεία συρρίκνωσαν με  τα Μνημόνια και την πρωτοφανή ύφεσι της οικονομίας (30%) που προεκάλεσαν.
     Εξαρτούν όμως, οιανδήποτε περικοπή από την πιστή εφαρμογή των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» που προφανώς είναι άσχετες με την αποπληρωμή του χρέους και μάλιστα θα εμβαθύνουν την οικονομικήν  ύφεσι μεσοπροθέσμως.
    ·    Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείον αντιλαμβάνεται την  αδυναμία των «μεταρρυθμίσεων» , να εξυπηρετήσουν  το υπέρογκο χρέος  αλλ’ απέρριψε την «πρόταση Δεβλέτογλου» (βλ.σχ.ΕΣΤΙΑ 29.8.14) διά διεθνή διάκεψι περικοπής του   (που επρόκειτο να γίνη τον προσεχή Νοέμβριον στην Ουάσιγκτων ) ,με το επιχείρημα ότι είναι αδόκιμη.(Βλ.σχ. δηλώσεις του εκπροσώπου του ΔΝΤ Μπίλ Μάρεϋ 10.9.14).
    Το ΔΝΤ επιμένει  επί μιάς σειράς απαιτήσεων , όπως η υψηλή φορολογία και στις απολύσεις προσωπικού που απλώς επιδεινώνουν την ύφεσι.
    ·    Η συγκυβέρνησι Σαμαρά-Βενιζέλου (Σ+Β) αποδοκιμάζει την επιτήρησι της Ελληνικής οικονομίας μετά την λήξι του Μνημονίου στα τέλη του έτους ,παρά το γεγονός ότι το αντίστοιχο πρόγραμμα του ΔΝΤ ολοκληρούται τον Μάρτιο του 2015.
    Ως εκ της αντιφάσεως  ,η περικοπή του χρέους παραπέμπεται εις τας Ελληνικάς καλένδας ενώ θα ημπορούσε τούτο να μειωθή «εδώ και τώρα» κατά 150 δις. ευρώ ,επί τη βάσει της παρούσης του αξίας με τα νέα ,σχεδόν μηδενικά επιτόκια του διοικητού της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι.   
    Αλλά και στα 200 δις. ευρώ να εμειούτο το χρέος παραμένει αδιατήρητο λόγω της πρωτοφανούς ελλείψεως μετρητού χρήματος («ρευστότητος») στην Ελληνική αγορά ,των υπερμέτρων φόρων Στουρνάρα-Καραβίτη ,των τόκων Τρισέ-Σόϋμπλε και των 80 δις.ευρώ «κόκκινων» δανείων στις τέσσαρες «συστημικές»Τράπεζες ,που απέμειναν μετά το «κούρεμα εν χρώ» των προηγουμένως 27 πιστωτικών ιδρυμάτων , υπό του διδύμου Παπαδήμου-Προβοπούλου. 
     Άρα αλλού πρέπει ν’αναζητηθούν από Ελληνικής πλευράς μέθοδοι διά να πληρωθή το χρέος: Στον «επίσημο τομέα» και στην δικαστική επιδίωξιν αποζημιώσεων.
    Εσωτερική πληροφόρηση    
    1.Μία πρώτη προσέγγισι της εξοφλήσεως του χρέους είναι η περικοπή του εις χείρας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης (ΕΚΤ) που κατέχει Ελληνικά ομόλογα ύψους 57 δις. ευρώ. 
    Πρόκειται περί επιβεβλημένης  συμμετοχής της ΕΚΤ στο  Private Sector InvoIvement  της 23ης Φεβρουαρίου 2012,η οποία θα ημπορούσε να δώσει μεγάλη ανακούφισι στην Ελληνική κυβέρνησι ,τα δύο προσεχή έτη 2015 και 2016 οπόταν το δημοσιονομικό κενόν προσεγγίζει τα 30 δις. ευρώ.
     Ως δικαιολογητική βάσις της περικοπής του Official Sector Involvement (OSI)  είναι το γεγονός ότι τα ομόλογα 57 δις. ευρώ  αντηλλάγησαν  προκαταβολικώς απ’ το Ελληνικό δημόσιον  και εξηρέθησαν εκβιαστικώς του PSI την 21.7.2011.
    Η ανταλλαγή και εξαίρεσις ,διά μη ζημιωθή η ΕΚΤ ,αποτελεί περίπτωσι κραυγαλέας «εσωτερικής πληροφόρησης , απόκρυψης πιθανών ζημιών, παράνομης συναλλαγής αξίας ομολόγων διαφορετικής της αγοραίας  και ανισότιμης μεταχειρίσεως των ομολογιούχων».(βλ. «Καθημερινή»της 13.9.14 σχ. Άρθρον κ. Ανδρέα Κούτρα)
     Τ’ αδικήματα αυτά επισύρουν διεθνώς πολυετείς ποινές στους δράστες αλλά το ζήτημα δεν είναι αυτό : Μία αγωγή αποζημιώσεως της Ελλάδος  διά καταπίεσιν , εκβίασι και παράνομον εξαγωγή κερδών , θα ηδύνατο να τύχει δικαιώσεως από εγχώριο δικαστήριο όπου το Ελληνικό δημόσιον θα παρίστατο ως πολιτικός ενάγων .
    Το ζητούμενον είναι να καταδικασθή η ΕΚΤ γιά τις παράνομες πράξεις των Ελλήνων  συνενόχων που εκπροσωπούν το «Ευρωσύστημα» εν Ελλάδι και οι οποίοι δεν προστατεύονται από τις (αντισυνταγματικές άλλωστε) ασυλίες των υπουργών.
    Η εντεύθεν αποζημίωσι θα ήταν δεκάδων δις. ευρώ προς αποκατάστασιν απωλειών εισοδήματος και διαφυγόντων κερδών της χώρας.
    Η  Ελληνική απαίτησι θα εκχωρείτο εν συνεχεία εις τρίτους , δηλ.στις 16 κυβερνήσεις της Ευρωζώνης που διακατέχουν το Ελληνικό χρέος  και ένα πρώτο τμήμα του θα διεγράφετο,  όχι αναγκαίως εις βάρος των φορολογουμένων  της Ευρώπης και άνευ οιασδήποτε ηθικής βλάβης της Ελλάδος.
    Διά την διαγραφή του υπολοίπου  χρέους χρειάζεται υπομονή και επιμονή διότι εμπλέκεται η διεθνής δικαιοσύνη του International Court of Justice.
                         Γενοκτονία 
    2.Κρίσιμη στιγμή της Ελληνικής χρεοκοπίας συνέβη τον Δεκέμβριο του 2009 ,οπόταν ο τότε διοικητής της ΕΚΤ Ζάν Κλώντ Τρισσέ ανεκοίνωσεν  του λοιπού δεν θα δέχεται τα  κρατικά ομόλογα ως εγγύησι της Ελλάδος διά την αναχρηματοδότησι της  ,εάν και εφ’όσον τα ομόλογα αυτά υπεβαθμίζονται από τους διεθνείς οίκους πιστοληπτικής (αν)αξιοπιστίας. 
    Αλλά στις 22.10.2009  ,ο οίκος Φίτς είχεν ήδη υποβαθμίσει την πιστοληπτικήν  αξιολόγησι της Ελλάδος και συντόμως ακολούθησαν οι άλλοι δύο (S+P και Μούντις).
    Συνεπώς , ο Τρισσέ έγινεν«αυτοεπαληθευόμενος προφήτης» χωρίς μάλιστα να υπάρχει καταστατικός λόγος .Ομοίως ,η απορρίψι των εγγυήσεων απετέλεσε την αφετηρία της Ελληνικής πτωχεύσεως.
    Η εντεύθεν ζημία του Ελληνικού λαού  προσομοιάζει με γενοκτονία. Εις 7.000 ανέρχονται μέχρι στιγμής οι αυτοκτονίες ,ο Ελληνικός πληθυσμός εμειώθη κατά 140.000, οι γεννήσεις ζώντων εμειώθησαν 50% και οι γάμοι 70% ενώ εχάθησαν 1,5 εκατομμύριο θέσεις εργασίας και το 70% της παγίας περιουσίας του Ελληνικού λαού απαξιώθη , επί τη βάσει τρεχουσών τιμών. 
    Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ ,το 31% των Ελληνικών νοικοκυριών στερούνται οικιακής  θερμάνσεως  τον χειμώνα και κατά την Γερμανικήν εφημερίδα  Χάντελσμπλατ  ,«4 στους 10 νεοέλληνες έγιναν πτωχοί» στο …γηροκομείον  «Νέα Ελλάς».
    -Αν οι διαπιστώσεις αυτές δεν συνιστούν «γενοκτονία» τότε ποία είναι η έννοια της; Η Βοσνία προσέφυγε εναντίον της Σερβίας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριον Χάγης γιά μικρότερες εθνικές απώλειες.
    Η βαρεία αμέλεια της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έναντι της Ελλάδος εξομοιούται με δόλον που θα ημπορούσε να αποδόσει  σημαντικές αποζημιώσεις , για την αποκατάστασι της τρομακτικής ζημίας που προκάλεσαν τα δύο μνημόνια και η Τρώηκα , ως άλλωστε και το ίδιον ΔΝΤ έχει παραδεχθή. 
    Η εκχώρησι των αποζημιώσεων στους πιστωτές μας θα εξάλειφε  το χρέος που βεβαίως δεν χρειάζεται να ξαναδημιουργηθή  με προσφυγή στις αγορές κεφαλαίου ως ενυπνιάζεται η συγκυβέρνησι Σ+Β.
    Αυτό που χρειάζεται είναι πολιτικό θάρρος. SAPERE AUDE (*)
    Kώστας Κόλμερ
    (*) «Τόλμα να ξέρεις».
    http://moulari.blogspot.com/2014/09/blog-post_179.html
    =============

    Tί είναι η Ε.Ε.;

    "Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια εγκληματική οργάνωση υψηλόμισθων γραφειοκρατών που στόχο έχει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελίτ σε βάρος των ευρωπαϊκών λαών"

    • Έχει την αξία του αφού το λέει ο κ. Κώστας Κόλμερ. Ποιος είναι ο κ. Κόλμερ;
      Μόνο για αντιευρωπαϊστή  δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον κ. Κόλμερ. Ο βασικός αρθρογράφος του πάλαι ποτέ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, μάλλον δεν είναι και ..κομμουνιστής! Απλά ο κ. Κόλμερ είναι σοβαρός επιστήμονας και όχι παπαγάλος και βλέπει αυτό που οι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι προσπαθούν να αποκρύψουν - αφού βέβαια τους μπουκώνουν αρκούντως οι γνωστοί απατεώνες που κερδίζουν από την κρίση αυτή. Ο κ. Κόλμερ λέει απλά ότι το ευρώ απέτυχε! Πάρτε το χαμπάρι! Τέλος το "Ευρωπαϊκό πείραμα"! 

    • Αποκαλύφθηκε ότι μόνο οι Γερμανοί κερδίζουν και όλοι οι άλλοι χάνουν.  Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί!  
    • Αξίζει να ακούσετε όλη τη συζήτηση με τον κ. Κόλμερ και θα σας λυθούν πολλές απορίες (γιατί δεν έχουμε καταρρεύσει ακόμα;)

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου