Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, το κάθαρμα που κατέστρεψε την Ελλάδα

από μια ανάρτηση του Γιάννη Ανδρουλιδάκη

“Το 2010 ήμουν 34 ετών, είχα επιστρέψει στην Ελλάδα, είχα αρχίσει να εργάζομαι και είχα μόλις αποκτήσει παιδιά. Μπροστά μου, πέρα από τον στρατηγικό στόχο του ελευθεριακού σοσιαλισμού, ανοιγόταν μια ζωή στην οποία θα μπορούσα να ζω από τη δουλειά μου, να ταξιδεύω πολύ, να δημιουργώ στον ελεύθερο χρόνο μου. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Αντί για αυτό, πέρασα τα καλύτερα μου χρόνια μέσα σε έναν ζουρλομανδύα οικονομικής ασφυκτικής επιτήρησης, έμενα μήνες απλήρωτος, μετακόμιζα σε μικρότερα σπίτια για να μπορώ να τα πληρώνω και έμενα παραπάνω από όσο θα ήθελα μέσα σε αυτά με αποτέλεσμα οι σχέσεις που αναπτύσσονταν εκεί να είναι εξ αρχής υποθηκευμένες, δεν έκανα ούτε το ένα δέκατο από τα ταξίδια που ονειρευόμουν, ξόδευα τη δημιουργικότητά μου στο να κυνηγάω ένα ακόμα χαρτζιλίκι για να βγει ο μήνας, γέμισα με τις νευρώσεις της δύσκολης επιβίωσης και είδα τους φίλους μου να παθαίνουν το ίδιο.

Σε λιγότερο από ένα μήνα γίνομαι 48 και όσο δύσκολο κι αν είναι να παραδεχτεί κανείς τέτοια πράγματα, η καλύτερη ηλικία μου πέρασε κιόλας και πέρασε με κατεστραμμένη τη δυνατότητα να κάνω όσα θα μπορούσα -κι αυτό ισχύει για όλη τη γενιά μου.

Ο Σόιμπλε που πέθανε σήμερα υπήρξε όχι απλά αρχιτέκτονας αλλά και μανιακός χτίστης αυτής της συνθήκης.

Θέλω να είμαι σαφής ότι εδώ δεν υπάρχει καμία σχετικοποίηση: Δεν υπάρχει ούτε μισό δάκρυ.

===============

Blogger: 

... κατανοητή η πίκρα και η ένταση που δηλώνει ο κ. Ανδρουλιδάκης. Δεν  υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σόιμπλε  υπήρξε ένα στενόμυαλο κάθαρμα, όπως όλα τα καθάρματα εξ' άλλου. Από την πλευρά του λεηλατώντας την Ελλάδα, υπηρέτησε  πιστά το δικό του συμφέρον (η χώρα του μέσω των εταιρειών- που είναι κατά βάση κρατικές - του Γερμανικού κράτους - πήρε τα φιλέτα της Ελληνικής επικράτειας). Αυτό που δυσκολεύεται να ονομάσει ο κ. Ανδρουλιδάκης είναι οι ευθύνες της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής ελίτ, η οποία εντέχνως αποδίδει όλες της ευθύνες της καταστροφής της χώρας στον "κακό" Σόϊμπλε κρύβοντας έτσι τις δικές της αβελτηρίες, πάντα ιδιοτελείς! Στην κλίμακα του 100 για το ποιος ευθύνεται για την καταστροφή  ο Σόϊμπλε παίρνει το πολύ 10% και το υπόλοιπο 90% ανήκει εξ' ολοκλήρου στην ντόπια πολιτικο-οικονομική ελίτ - με όλα τα ολιγαρχικά χαρακτηριστικά - που λυμαίνεται τη χώρα. (Ας μην μιλάμε για κόμματα, αυτά είναι απολήξεις - κατασκευές των ίδιων ολιγαρχικών συμφερόντων...)

Δεν εμπόδισε ο Σόιμπλε την αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ, ούτε φαντάζομαι να επέβαλλε στις ελληνικές κυβερνήσεις την προστασία πάσει θυσία των ολιγαρχικών συμφερόντων! Αυτές ήταν και είναι ευθύνη της ντόπιας νομεκλατούρας και μόνο. 

Ας βγάλουμε λοιπόν από το κάδρο τον Σόιμπλε, όπως εντέχνως τον τοποθετεί η ολιγαρχική ελίτ για να θολώσει τα πράγματα και να κρύψει τις δικές της ευθύνες και ας δούμε κατάματα τους  πραγματικούς υπεύθυνους.

 ------------

 -------------

 -------------

 -------------

----------------

 ---------------

============

 =============

 ==========

 ---------

 ----------

 ----------

Aρνούμενος να σχολιάσω τα πολιτικά πράγματα στο προτεκτοράτο....

  1. «Η Ελλάδα χωρίς ελίτ»!_2

  2. Η σάπια ελίτ της Ελλάδας.

  3. Η ανύπαρκτη στρατηγική των ελληνικών πολιτικών ελίτ

  4. Οι άρχουσες ελίτ είναι ο Κρόνος του σήμερα…

  5. Βάλτε τέλος στην ασυδοσία των ελίτ της Δύσης

  6. Επιχείρηση μετάλλαξης της κοινωνίας

  7. Οι προδοσίες των διανοουμένων ή η «ομάδα που έγλειψε το μελάνι»: Συμβάδισαν, επωφελήθηκαν…

  8. Το δημοσιογραφικό ιερατείο

  9. «Η αποστασία των διανοουμένων»

  10. Οι διανοούμενοι και ο κουβάς

  11. Το «πρόβλημα» της πνευματικής ελίτ στην Ελλάδα: Εξαφανίστηκε την ώρα της κρίσης

  12. Χ.Ζιρού: Οι συστημικοί διανοούμενοι αγοράζονται και πουλιούνται από τη χρηματοπιστωτική ελίτ

  13. Πολιτική ορθότητα, διανοούμενοι και καθεστώτα. Μια ιστορική προσέγγιση

  14. Η ελλαδική πνευματική ελίτ ενδιαφέρεται μόνο για το βόλεμά της: Μία μαρτυρία-κόλαφος…

  15. Ολιγαρχική κομματοκρατία και δυναστικό κράτος


Παναγιώτης Τσούνης
 
Ο Σόιμπλε και ο Καουφμαν (με το 38 άρι του )
Δεν ήταν οι Έλληνες τα πρώτα πειραματόζωα του Σόιμπλε . Ο Σόιμπλε μίσησε αφάνταστα πρώτα τους ομοεθνείς του, τους Ανατολικογερμανούς . Όχι βέβαια τους ανθρώπους της Νομενκλατούρας της Ανατολικής Γερμανίας ! Με αυτούς τα βρήκε αμέσως μετά την πτώση του τοίχους (10- Νοέμβη του 1989). Το ίδιο έργο το είδαμε σχεδόν ταυτόχρονα και σ όλες τις πρώην. Μια μικρή παρένθεση..
[ Και αυτό το σύστημα( σ.σ. στις πρώην ) γέννησε τους δικούς του νεκροθάφτες, (ίσως και τους δικούς του κανίβαλους). Η φυσική (μετ)εξέλιξη των διευθυντών όλων των κρατικών εργοστασίων, ήταν να γίνουν ιδιοκτήτες των ίδιων εργοστασίων. Αυτοί οι διευθυντές τώρα είχαν γράψει με μεγάλα γράμματα στην κόκκινη σημαία που κυμάτιζε μπροστά στο εργοστάσιο
ΔΙΚΗ ΣΑΣ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ.
Και αυτό έγινε με τη γενική ανοχή των εργατών, αυτών των εργατών που έχτισαν αυτό το εργοστάσιο από τα ερείπια, με ελάχιστο μισθό, με υπερωρίες, με εθελοντική και μη εργασία, και που τώρα βλέπουν πως θησαυρίζει ο πρώην διευθυντής του κρατικού εργοστάσιου. Αμύθητος πλούτος, πλούτος που δημιουργήθηκε ακριβώς από τον ελάχιστο μισθό, από τις υπερωρίες από την εθελοντική και μη εργασία εκατομμυρίων ανθρώπων, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, άλλαξε ιδιοκτησία, πέρασε στα χέρια μιας κάστας ανθρώπων, που πριν από λίγο καιρό ήταν υπουργοί, ανώτατα στελέχη του κόμματος, και της νεολαίας, που είχαν στείλει εξορία απλούς ανθρώπους για μικροαστική νοοτροπία, τεράστιος πλούτος άλλαξε ιδιοκτησία, πέρασε στα χέρια αυτών των ανθρώπων, χωρίς να πέσει ούτε μια τουφεκιά…] Βλέπε : http://vostiniotismos.blogspot.com/.../blog-post_08.html...
Αλλά ας επιστρέψουμε στον Σόιμπλε και στους ομοεθνείς του , στα εκατομμύρια των απλών Ανατολικογερμανών .. Στις πυρετώδεις εκείνες διαπραγματεύσεις για την επανένωση των δύο Γερμανιών, ο Σόιμπλε ήταν ο άνθρωπος κλειδί . Ήταν αυτός που επέβαλε την πιο γρήγορη ,την πιο αδιαφανή και την πιο σκανδαλώδη ιδιωτικοποίηση που είχε γίνει ποτέ σε μια χώρα σε ένα ολόκληρο κράτος στο κράτος της Α.Γερμανίας . Χιλιάδες εργοστάσια κλείσανε , εκατομμύρια εργάτες, από την μια στιγμή στην άλλη, χάσανε την δουλεία τους, θεωρώντας για αυτό υπεύθυνο , τον Σόιμπλε .
Το ΣΟΚ και ΔΕΟΣ (βλέπε και Naomi Klein) , εφαρμόστηκε εδώ κατά γράμμα. Συνέβη ακριβώς αυτό (παραφράζω ολίγον) : - ««Κάθετί το κλειστό και στάσιμο εξατμίστηκε , κάθετί το ιερό βεβηλώθηκε και στο τέλος οι άνθρωποι αναγκάστηκαν ν' αντικρύσουν με νηφάλιο μάτι τη θέση τους στη ζωή και τις αμοιβαίες σχέσεις τους» . Δεν συνέβη βέβαια με όλους το ίδιο. Υπήρχαν άνθρωποι που από θυμό και αγανάκτηση , τους «γύρισε το μάτι». Ένας από αυτούς ήταν κάποιος Ανατολικογερμανός (?) ονόματι Ντίτερ Καουφμαν , που την 12 Οκτ 1990 σε μια μπυραρία, με ένα 38άρι περίστροφο, άδειασε στον Σόιμπλε, τρεις σφαίρες . Φτηνά την γλύτωσε.. Μόνο που μια σφαίρα , καρφώθηκε στην σπονδυλική του στήλη και τον άφησε καθηλωμένο στο καροτσάκι, για το υπόλοιπο της ζωής του (μέχρι χθες) . Το σύστημα ποτέ δεν απέδωσε στον δράστη τα πραγματικά κίνητρα αυτής της πράξης . Απλώς τον χαρακτήρισε παρανοϊκό , ανεξάρτητα από το ότι χιλιάδες πολίτες με την σιωπή τους είπανε το κλασικό «γειά στα χέρια του » (του Ντίντερ Καουφμαν). Λέγεται ότι τότε, ο Σόιμπλε μετά αυτήν την απόπειρα , άλλαξε τακτική και στρατηγική στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων αλλά μόνο στην (ενωμένη πλέον ) Γερμανία. Λίγο αργότερα , μετέφερε αυτήν την πολιτική στην Ελλάδα .. όπου το ΣΟΚ και ΔΕΟΣ , εφαρμόστηκε αμείλικτα, χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά . Οι Έλληνες, έλεγε ο Σόιμπλε , είναι οι πιο φιλήσυχοι πολίτες της Ευρώπης.
Y.Γ. Είμαι περίεργος να δω , ποιοι Έλληνες πολιτικοί θα καταθέσουν στεφάνι στην κηδεία του.

Σχόλια