Απάντηση: Η Γερμανία, η Επιτροπή της ΕΕ, η ΕΚΤ και το Ευρωκοινοβούλιο. Παρακάτω, τα πειστήρια,
Γράφει η ΑΙΘΡΑ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ - Οικονομολόγος.
1.- Το γερμανικό πραξικόπημα, στην ιδρυτική Συνθήκη του Μάαστριχτ, για τη νομιμοποίηση της λιτότητας!
Η Γερμανία βλέποντας από το 2007, το τσουνάμι των
τραπεζικών χρεοκοπιών στις ΗΠΑ, να έρχεται καταπάνω της, (λόγω της
υπέρμετρης έκθεσης της Deutsche bank στα αμερικανικά τοξικά ομόλογα της
Lehman brothers), επέβαλε (μετά την εγκατάλειψη των προσπαθειών επιβολής
ευρωσυντάγματος που καταψηφίστηκε από τους λαούς του βορά) την Τροποποιητική Συνθήκη της Λισαβόνας, με το «έτσι θέλω», για τη νομιμοποίηση της λιτότητας και την ενεργοποίηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας
που θα της χρειαζόταν για τη λεηλασία του εθνικού πλούτου του νότου,
(μέσω της καταστροφής και της υπερχρέωσης), για τη διάσωση της Deutsche
bank που δεν διασώζεται με τίποτε! Λόγος που η Γερμανία δεν αίρει τη δημοσιονομική πειθαρχία. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Προσθέτοντας στον ιδρυτικό σκοπό της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ, της ιδρυτικής Συνθήκης του Μάαστριχτ (άρθρο Β) (1) νυν, άρθρο 3 της ΣΕΕ της Συνθήκης της Λισαβόνας (2) «και τη σταθερότητα των τιμών», χωρίς να προβλέπει την άρση του, σε περίοδο ύφεσης. Η παραπάνω προσθήκη αποτελεί νομιμοποίηση της λιτότητας.
Η σταθερότητα των τιμών έχει σκοπό, την αντιπληθωριστική ανάπτυξη, σε περίοδο ανάπτυξης, για τη διασφάλιση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, Χωρίς τη διασφάλιση της ανάπτυξης, ο στόχος της σταθερότητας των τιμών είναι δολοφόνος της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Λύνοντας τα χέρια των Διοικητών της ΕΕ να ασκήσουν περιοριστική νομισματική πολιτική (περικοπή ρευστότητας) και σε περίοδο ύφεσης με όση ανεργία πάρει! Που είναι όπλο μαζικής καταστροφής (πιστωτική ασφυξία). Με πρόσχημα, τη δημοσιονομική πειθαρχία, των μηδενικών ελλειμμάτων, για να εγκλωβίσουν το νότο στην ύφεση,, μετατρέποντας το νότο σε ένα υπαίθριο κρεματόριο! Με κύριο στόχο την Ελλάδα λόγω του αμύθητου ορυκτού πλούτου της χώρας και όχι μόνο, με βάση γραπτές μαρτυρίες για το δηλωμένο, γερμανικό ρεβανσισμού από το Β΄ΠΠ. .
Απόδειξη ότι η Τροποποιητική Συνθήκη της Λισαβόνας τέθηκε σε ισχύ το Δεκ. του 2009, έξι μήνες πριν από την επιβολή του πρώτου πολεμικού ελληνικού μνημονίου και ενάντια στη ρήτρα αλληλεγγύης (3) που απαγορεύει τα μνημόνια! Επειδή η «έντιμη», Γερμανία και όταν εγκληματεί θέλει να είναι …νομοταγής! Όλα κι’ όλα! Και για να παράσχει νομικό άλλοθι στους συνεργούς της, τους διοικητές της ΕΚΤ!
Η Τροποποιητική Συνθήκη της Λισαβόνας είναι πραξικόπημα κατά των δημοκρατικών αρχών της ΕΕ, του άρθρου 2 (4) της ΣΕΕ :της ιδρυτικής Συνθήκης του Μάαστριχτ. Επειδή χωρίς γενική ευημερία, δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς να υπάρχει δημοκρατία;
2.- Το γερμανικό πραξικόπημα κατά της ρήτρα αλληλεγγύης
Απόδειξη η εν κρυπτώ και παραβήστω, Απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 16-17 Δεκ. του 2010, (5) για την κατάργηση της ρήτρας αλληλεγγύης του άρθρου 122 της ΣΛΕΕ, σαν, δήθεν, τροποποίηση του …άσχετου άρθρου 136 της ΣΛΕΕ! Ενδεικτικό του φόβου της Γερμανίας, μη γίνει γνωστή η πραξικοπηματική κατάργηση της ρήτρας αλληλεγγύης! Η «ψυχή» της σύγκλισης βορά νότου, που επιβάλλει την παροχή οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ σε κράτος μέλος, σε πνεύμα αλληλεγγύης.
Λόγος που η Γερμανία γνώριζε ότι με το μνημόνιο του Ιούνη του 2010 εγκληματούσε εις βάρος της Ελλάδας. Όπως και η Επιτροπή της ΕΕ και το Ευρωκοινοβούλιο που δεν αντέδρασε! .
Υπενθυμίζουμε ότι το πρώτο μνημόνιο του Ιούνη του 2010 επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την ανώνυμη εταιρία ΑΕ EFSF πάνω στο διακρατικό δάνειο του Μάη του 2010, παρότι η ΑΕ EFSF δεν ήταν ο δανειστής, αλλά τα κράτη της ΟΝΕ! Λόγος που η Γερμανία σύστησε την εταιρία ΑΕ EFSF για να το επιβάλει, γνωρίζοντας ΄ότι εγκληματεί! Απόδειξη ότι έξι μήνες μετά, προκάλεσε την εν κρυπτώ και παραβήστω Απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 16-17 Δεκ. του 2010, που νομιμοποιεί τα μνημόνια.
Για του λόγου το αληθές, το αποσπάσιμα από την εν λόγω Απόφαση:
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
για την τροποποίηση του άρθρου …136 της ΣΛΕΕ (σ.σ. εννοώντας το άρθρο 122 της ρήτρας αλληλεγγύης) σχετικά με μηχανισμό σταθερότητας για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ.
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ,
Εκτιμώντας ότι:
(4) Ο μηχανισμός σταθερότητας θα παράσχει το απαραίτητο μέσο για την αντιμετώπιση καταστάσεων που θέτουν σε κίνδυνο τη χρηματοοικονομική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της, όπως συνέβη το 2010, και θα συνδράμει συνεπώς στη διατήρηση της οικονομικής και χρηματοοικονομικής σταθερότητας της ίδιας της Ένωσης. Κατά τη σύνοδό του στις 16 και 17 Δεκεμβρίου 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε ότι, καθόσον ο παρών μηχανισμός προορίζεται να διασφαλίσει τη χρηματοοικονομική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της, το άρθρο 122 της ΣΛΕΕ δεν θα απαιτείται πλέον για τους σκοπούς αυτούς. Ως εκ τούτου, οι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων συμφώνησαν ότι δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς αυτούς.
(5) Στις 16 Δεκεμβρίου 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε να κ.ο.κ.
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:
Άρθρο 1
Προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος στο άρθρο 136 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ):
«3. Τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ μπορούν να θεσπίσουν μηχανισμό σταθερότητας ο οποίος θα ενεργοποιείται εφόσον κρίνεται απαραίτητο προκειμένου να διασφαλίζεται η σταθερότητα της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της. Η παροχή τυχόν απαιτούμενης χρηματοοικονομικής συνδρομής δυνάμει του μηχανισμού θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους.» (σ.σ. «αντί σε πνεύμα αλληλεγγύης» της ρήτρας αλληλεγγύης)
Ωστόσο, η παραπάνω απόφαση μπορεί να αθετηθεί αφού δεν είναι νόμιμη αφού δεν συμμετείχαν όλα τα κράτη της ΕΕ, αλλά μόνο τα κράτη ΟΝΕ. Λόγος που εξηγεί γιατί δεν έχει περαστεί μέχρι σήμερα στο σώμα των Συνθηκών. Ενώ παραμένει στις Συνθήκες, το …«κουφάρι» του άρθρου 122 της ΣΛΕΕ (της ρήτρας αλληλεγγύης).
3.- Η «σιωπή των αμνών» (ευρωκοινοβούλιο)
στη «σφαγή» του νότου!
Το ευρωκοινοβούλιο εκπροσωπεί τους πολίτες της ΕΕ και είναι το μόνο θεσμικό όργανο της ΕΕ που μπορεί να ελέγχει την Επιτροπή, το θεσμοφύλακα υποτίθεται των Συνθηκών, για τη χρηστή διαχείριση των κοινοτικών υποθέσεων για την υλοποίηση των στόχων των Συνθηκών! Ακόμα και να παραιτεί την Επιτροπή (Άρθρα 226 κ;αι 234 της ΣΛΕΕ). σε περίπτωση κακής διαχείρισης, ή κατάχρησης εξουσίας!
Το ευρωκοινοβούλιο όφειλε να απορρίψει, τα μνημόνια. Έτσι θα προστάτευε τους λαούς του νότου και τη δημοκρατία. Αλλά, τίποτε τέτοιο δεν συνέβη. Κανείς από τους υπεύθυνους δεν κλητεύθηκε από το ευρωκοινοβούλιο να απολογηθεί. Και ας ήρθαν τα πάνω κάτω στην ΕΕ! Το ευρωκοινοβούλιο ούτε είδε, ούτε άκουσε τίποτε!
Ας θυμηθούμε τις δεσμεύσεις της ΕΕ απέναντι στους λαούς του νότου της ιδρυτικής Συνθήκης του Μάαστριχτ:
Σύγκλιση βορά νότου, ισονομία ισοπολιτεία των ευρωπαίων πολιτών, σταθερή, αειφόρος, αντιπληθωριστική ανάπτυξη, πλήρης απασχόληση, υγεία, παιδεία, κράτος δικαίου, κοινωνική συνοχή, σταθερά ισοζύγια, εταιρική αλληλεγγύη, κοινή αμυντική πολιτική, («σπέσιαλ προσφορά» για τον ελληνικό λαό) ελεύθερη διακίνηση προσώπων, εμπορευμάτων και κεφαλαίων (το μόνο που τήρησαν) κ.ο.κ.
Αντί για τη σύγκλιση βορά νότου η Επιτροπή της ΕΕ πέτυχε την …περαιτέρω απόκλιση βορά νότου, με την υπερχρέωση του νότου στον ισχυρό βορά και τη λεηλασία που ακολούθησε, με πρόσχημα το χρέος! Φορτώνοντας τις τραγικές αστοχίες της στους λαούς του νότου (PIGS) και μετατρέποντας τις ανεκπλήρωτες δεσμεύσεις της απέναντί τους, σε…απαιτήσεις εις βάρος τους! Με δυσβάστακτες οικονομικές κυρώσεις, ενεργώντας, προφανώς, σαν πειθήνιο όργανο της Γερμανίας! Υπό την ένοχη σιωπή και του ευρωκοινοβουλίου, αντί να εγκαλέσει την Επιτροπή σε απολογία, για κακοδιαχείριση, ή κατάχρηση εξουσίας, με ενδεχόμενο δόλο!
Άρα οι λαοί της ΕΕ και ειδικότερα ο ελληνικός λαός, είμαστε έρμαια του νόμου του ισχυροτέρου (Γερμανία). Αλλά αυτό δεν λέγεται δημοκρατία! Λόγος που αυτή η ΕΕ δεν έχει μέλλον!
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Euractiv, υπάρχουν σοβαρές συζητήσεις στις Βρυξέλλες για την επιβολή στην Ελλάδα κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» .τεχνοκρατών, τύπου Ντράγκι ή Παπαδήμου. Αυτοί που μας …«έσωσαν» το 2010, ετοιμάζονται να μας …ξανασώσουν, από τη νέα χρεοκοπία, λόγω πανδημίας με την επιβολή νέων μνημονίων.
Αλλά αυτό δεν πρέπει να περάσει. Θα είναι το πιστοποιητικό θανάτου μας! Μόνη λύση η έξοδος! Εκτός ΕΕ θα κολυμπήσουμε και θα σωθούμε! Ο ελληνικός λαός το έχει αποδείξει, ιστορικά, ότι είναι «δεινός κολυμβητής»! Εντός ΕΕ, είναι σα να μας πετάνε χειρόπόδαρα δεμένους στη θάλασσα (πιστωτική ασφυξία) και να μας ζητάνε να κολυμπήσουμε, ξέροντας ότι θα …πνιγούμε! Τόσο υποκριτές, απάνθρωποι, ανερμάτιστοι, επικίνδυνοι! Για να μας φορτώνουν τις ευθύνες τους! Το χρέος είναι μόνο το πρόσχημα, για τη λεηλασία της χώρας από τους «εθνοσωτήρες» ντόπιους και ξένους! Οι μάσκες έπεσαν!
Απονομή δικαιοσύνης!
Οι κυβερνήσεις του νότου και η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να βρουν το πολιτικό θάρρος να καταγγέλουν στους λαούς τους, τη Γερμανία, την Επιτροπή της ΕΕ και την ΕΚΤ για σοβαρή και διαρκή παραβίαση των δημοκρατικών αρχών της ΕΕ, του άρθρου 2 της ΣΕΕ, με τη διαδικασία του άρθρου 7 της ΣΕΕ. Αλλιώς, θα είναι συνένοχες στο έγκλημα! Επειδή έχει ο καιρός γυρίσματα!
Αν όχι, η τύχη της Ελλάδας στα χέρια του ελληνικού λαού, με βάση την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος! Μας αξίζει μια καλλίτερη Ελλάδα και θα την έχουμε! Αυτή είναι η δική μας στιγμή! Και θα νικήσουμε επειδή τώρα ξέρουμε τι θέλουμε και πώς να το επιτύχουμε. Δείχνοντας το δρόμο και στους άλλους λαούς του νότου!
——————————————————————————————
(1) Άρθρο Β, της Συνθήκης του Μάαστριχτ, 1992
Η Ένωση θέτει ως στόχους:
– να προωθήσει την ισόρροπη και σταθερή οικονομική και κοινωνική πρόοδο, ιδίως με τη δημιουργία ενός χώρου χωρίς εσωτερικά σύνορα, με την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και με την ίδρυση μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η οποία θα περιλάβει εν καιρώ, ένα ενιαίο νόμισμα, σύμφωνα με τις διατάξεις τηςπαρούσας συνθήκης κ.ο.κ.
(2) Άρθρο 3 της ΣΕΕ της Συνθήκης της Λισαβόνας, Δεκ. 2009
3. Η Ένωση εγκαθιδρύει εσωτερική αγορά. Εργάζεται για την αειφόρο ανάπτυξη της Ευρώπης με γνώμονα την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη και τη σταθερότητα των τιμών, την κοινωνική οικονομία της αγοράς με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας, με στόχο την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο και το υψηλό επίπεδο προστασίας και βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος. κ.ο.κ.
(3) Άρθρο 122 της ΣΛΕΕ (ρήτρα αλληλεγγύης)
«1. Με την επιφύλαξη άλλων διαδικασιών που προβλέπονται τις Συνθήκες, το Συμβούλιο, προτάσει της Επιτροπής, μπορεί να θεσπίζει, σε πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ κρατών μελών, τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης, ιδίως εάν ανακύψουν σοβαρές δυσκολίες στον εφοδιασμό με ορισμένα προϊόντα, ιδίως στον τομέα της ενέργειας.
2. Όταν ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει δυσκολίες ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες, οφειλόμενες σε φυσικές καταστροφές ή έκτακτες περιστάσεις που εκφεύγουν από τον έλεγχό του, το Συμβούλιο, προτάσει της Επιτροπής, μπορεί να αποφασίσει να του χορηγήσει, υπό ορισμένους όρους, χρηματοδοτική ενίσχυση της Ένωσης. Ο πρόεδρος του Συμβουλίου ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη ληφθείσα απόφαση».
(4) Άρθρο 2 της ΣΕΕ
Η Ένωση βασίζεται στις αξίες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου, καθώς και του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων
των δικαιωμάτων των προσώπων που ανήκουν σε μειονότητες. Οι αξίες αυτές είναι κοινές στα κράτη μέλη εντός κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από τον πλουραλισμό, την απαγόρευση των διακρίσεων,την ανοχή, τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών.
(5) Πηγή: http://www.europedia.moussis.eu/discus/discus-1293524562-708994-27227.tkl?lang=gr Το έχουν κατεβάσει από το διαδίκτυο. Σβήνουν τα ίχνη του εγκλήματος.
Για τον ίδιο λόγο άλλαξaν και το όνομα ττην AE EFSF σε ESM. Επειδή AE EFSF = Deutsche bank! Αυτή είναι το «πηγάδι δίχως πάτο» της ευρωζώνης. Σ’ αυτήν πηγαίνει όλη η σκουπισμένη ρευστότητα του νότου, με τη συνενοχή και των κρατών (ελίτ) του νότου
=================
Γιατί οι Φιλιππινέζοι παραμένουν φτωχοί
(κι' οι Φιλιππίνες σας πέφτουν βαριά, ας πούμε ότι θα έχουμε ανάπτυξη τύπου Γουατεμάλας...)
το λένε και οι ίδιοι οι Γερμανοί:
και για να μην παραμυθιαζόμαστε από τον πληρωμένο γραφιά που θέλει να μας βάλει στον ύπνο:
-----------------
Το imperium, το νέο έτος 2020 και η χρεοδουλοπαροικία: Το σενάριο για τα επόμενα 40 χρόνια
Η Ελλάδα στον δρόμο για Failed State
Ένα μοντέλο σε στιλ Γκάνας θέλει η Γερμανία για την Ελλάδα
20η Ευρω-επέτειος: αλήθειες και ψέμματα…
«Γενοκτονία»: Ρεκόρ μείωσης του ελληνικού πληθυσμού το 2021, αλλά δεν μιλάει κανείς!
Λαυρέντζος: Ανίερη συμμαχία Γερμανίας-Τουρκίας αποσταθεροποιεί Ελλάδα και ΕΕ
------------------------
Οι πρώτοι Έλληνες ευρωσκεπτικιστές
Ένας πατριωτικός «Οδηγητής» προβλέπει εγκαίρως την εθνο-αποδόμηση μέσω… Ευρώπης
Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Έχω έναν καλό φίλο, μανιώδη συλλέκτη παλιών βιβλίων, δοκιμίων και περιοδικών, που κατά καιρούς επισκέπτεται το γραφείο μου, αφήνοντας έναν φάκελο με «υλικό». Ξέρει καλά τα χούγια μου και τις προτιμήσεις μου, καθώς μοιραζόμαστε σε μεγάλο βαθμό την ίδια πολιτική κοσμοθεωρία. Σχεδόν ποτέ, όμως, δεν κάνει σχόλια για το «υλικό». Το αφήνει και φεύγει, μέχρι να βρω χρόνο να το μελετήσω. Μόνο στα πολύ ξεχωριστά «κομμάτια» αφήνει κάποτε ένα ολιγόλογο αυτοκόλλητο σημείωμα, γραμμένο με το χαρακτηριστικό κόκκινο μαρκαδοράκι του.
Τις προάλλες, λοιπόν, μου άφησε ένα τεύχος του «Οδηγητή» με ημερομηνία Ιούλιος – Αύγουστος 1963. Μην μπερδεύεστε! Καμία σχέση με το «νεολαιίστικο» έντυπο της ΚΝΕ και την απαίσια ξύλινη γλώσσα της σταλινικής Αριστεράς. Ο «Οδηγητής» της δεκαετίας του ’60 ήταν μια πρώιμη ευρωσκεπτικιστική πολιτική και οικονομική επιθεώρηση, με συντελεστές παλαιότερα στελέχη της πατριωτικής οργάνωσης ΠΕΑΝ του αείμνηστου Κώστα Περρίκου. Για όσους δεν θυμούνται, η Πανελλήνιος Ενωσις Αγωνιζόμενων Νέων αποτελούσε έναν από τους πρώτους αντιστασιακούς πυρήνες της Κατοχής, αμιγώς κεντροδεξιού προσανατολισμού, που έμεινε στην Ιστορία για την εντυπωσιακή ανατίναξη των κεντρικών γραφείων της δωσιλογικής οργάνωσης φιλοναζιστών ΕΣΠΟ, τον Σεπτέμβριο του 1942.
Από εκείνο το πρωτόγνωρο σε έκταση σαμποτάζ μέσα στην καρδιά της Αθήνας σκοτώθηκαν δεκάδες μέλη της οργάνωσης, στενοί συνεργάτες της Γκεστάπο και των Ες-Ες.
Τραυματίστηκαν όμως σοβαρά και Γερμανοί στρατιωτικοί που γλεντούσαν στη λέσχη των αξιωματικών, ακριβώς πάνω από τα γραφεία της φιλοναζιστικής οργάνωσης. Η ένοπλη πράξη αντίστασης, που ενθουσίασε το πανελλήνιο, αιφνιδίασε μεταξύ άλλων τους Βρετανούς, που τη χαρακτήρισαν «πρόωρη»(!), αλλά και το ΚΚΕ, που την καταδίκασε ως…προβοκάτσια, επειδή δεν είχε τον έλεγχο της οργάνωσης.
Η ΠΕΑΝ σχεδίαζε κι άλλες ανατινάξεις γραφείων φιλοναζιστικών οργανώσεων, αλλά και συμβολικές δολοφονίες δωσιλόγων, μέχρι που -όπως ήταν αναμενόμενο- βρέθηκε ένας προδότης στις τάξεις της και κατέδωσε τα μέλη της ηγεσίας της. Ο Περρίκος, αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας, και οι σύντροφοί του εκτελέστηκαν, αλλά η μνήμη της οργάνωσης παρέμεινε ζωντανή στο λαϊκό υποσυνείδητο, κυρίως γιατί αποτελούσε την επιτομή μιας δεξιάς -αστικής θα μπορούσα να πω- αντιφασιστικής προμετωπίδας που δεν συνεργάστηκε ποτέ με τους Γερμανούς.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, κάποια από τα παλαιότερα μέλη της, βλέποντας την Ελλάδα να οδεύει ταχέως στην αγκαλιά της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, εξέδωσαν τον «Οδηγητή» σε μια προσπάθεια να δώσουν βήμα και στην «άλλη φωνή», που μέχρι τότε μονοπωλούσε η Αριστερά. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι στον «Οδηγητή» φιλοξενούνταν άρθρα ανθρώπων από το ευρύτερο πολιτικό φάσμα, ακόμη και κραυγαλέα «μη δεξιών», που εξέφραζαν τις επιφυλάξεις τους για τον εγκλωβισμό της χώρας σε συλλογικές ευρωπαϊκές δομές υπό έλεγχο τρίτων (μεταξύ των οποίων και των πρώην κατακτητών…).
Ο κίνδυνος να στερηθεί η Ελλάδα την εθνική της δυναμική με τη συμμετοχή της στο αναδυόμενο πείραμα μια ευρωπαϊκής (σήμερα, κατά βάση γερμανικής) «εταιρίας εκμεταλλεύσεως» διαγνώστηκε πολύ νωρίς, αλλά όχι από την κοινοβουλευτική Αριστερά, που στο μέλλον απέκτησε και… ευρωπαϊκό πρόθεμα. Αυτοί που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου τότε στον «Οδηγητή» ήταν αμιγείς εκπρόσωποι της αστικής τάξης, οι οποίοι ελάχιστα συνεπαίρνονταν από το όραμα μιας «Πανευρώπης», στα πρότυπα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Σε καμία περίπτωση δεν επρόκειτο για «αντι-Ευρωπαίους», καθώς οι περισσότεροι από αυτούς ήταν πολύγλωσσοι, με σπουδές στο εξωτερικό. Όμως, αυτοί οι ύστατοι εκπρόσωποι του Νεοελληνικού Διαφωτισμού πίστευαν ότι η χώρα μπορεί να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης και του ευρύτερου πολιτισμού της, χωρίς κατ’ ανάγκη να παραδώσει τα κλειδιά στους ξένους.
Η προσέγγισή τους ήταν προφητική, γιατί έβλεπαν πως η «ευρωπαϊκή προοπτική» με τη μέθοδο της εξομοιώσεως λαών, πολιτισμών και θρησκειών στο αξίωμα «Ευρωπαίος» θα οδηγούσε στην παράδοση των λιγότερο ισχυρών κρατών, όπως η Ελλάδα, με τελικό αποτέλεσμα την απόλυτη εθνο-αποδόμηση. Εξέφραζαν δηλαδή φόβους (που αποδείχτηκαν απόλυτα βάσιμοι) ότι η υπαγωγή σε ένα καθεστώς λήψης συλλογικών αποφάσεων μέσω μιας απρόσωπης, πολυεθνικής γραφειοκρατίας θα οδηγούσε στη σύγχρονη αποικιοποίηση. Κυρίως, όμως, έβλεπαν ότι αυτή η προοπτική θα ενθάρρυνε τη δημιουργία μιας νέας ντόπιας ελίτ, πολιτικής, ακαδημαϊκής και οικονομικής, που θα έσπευδε να υπηρετήσει το νέο καθεστώς με ζήλο νεοφώτιστου.
Όποιος διαβάσει το εισαγωγικό σημείωμα του «Οδηγητή» εκείνης της εποχής θα βρει ανατριχιαστικές ομοιότητες με το σήμερα. «Ο έντονος ανταγωνισμός των διαφόρων ξένων αποβλέπει στο ποιος θα καταστήσει την Ελλάδα προτεκτοράτο του. Το έργο αυτό των ξένων θα απετύγχανε παταγωδώς, εάν δεν εύρισκε πρόθυμη υποστήριξη από τους εδώ πράκτορες αυτών. Και ενώ, από το ένα μέρος, στρατιά ολόκληρη προδοτών, δοσιλόγων, ριψάσπιδων, δολοφόνων και ομοφυλοφίλων ανελάμβανε να υπηρετήσει τον οποιονδήποτε ξένο, με αντιπαροχή την εξουσία, οι πληρωμένοι καλαμαράδες με τους χρυσοποίκιλτους κονδυλοφόρους τους κακοποιούσαν την αλήθειαν, υπενόμευαν το υγιές φρόνημα του ελληνικού λαού βάλλοντας κατά παντός εθνικού ιδεώδους…» έγραφε το καλοκαίρι του 1963 ο (πατριωτικός) «Οδηγητής».
Οι αρθρογράφοι του συγκεκριμένου τεύχους που έπεσε στα χέρια μου ήταν πολύ σημαντικοί Ελληνες, από τον λογοτέχνη Αγγελο Τερζάκη, που ανέλυε υπέροχα το φαινόμενο του «πνευματικού φραγκολεβαντινισμού», επισημαίνοντας ότι τα έθνη «εκφυλίζονται εκ των έσω», μέχρι τον πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Πυρουνάκη, που μιλούσε για «τον ρόλο της Εκκλησίας στις δύσκολες στιγμές του έθνους». Όμως, το μαρκαδοράκι του επίμονου συλλέκτη στάθηκε σε ένα άρθρο με τίτλο «Πάλι η Κοινή Αγορά», που έχει ιδιαίτερη σημασία. Γιατί φέρει την υπογραφή ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους στοχαστές και ασφαλώς του σπουδαιότερου παιδαγωγού στη μεταπολεμική περίοδο. Αναμφίβολα, όχι δεξιού…
Σχόλια