Ι. Συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από την ημέρα που 162 χώρες (από τις 192), μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ψήφισαν το πλήρες πολύπλοκων νομικών νουθεσιών και προτροπών, «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση» του ΟΗΕ (βλ. https://refugeesmigrants.un.org/.../180713_agreed_outcome...). (ή εδώ) Ως γνωστόν, με το εν λόγω «Σύμφωνο» η μετανάστευση αναδείχτηκε «θεσμικά» σε «ανθρώπινο δικαίωμα» και αντί της «παράνομης» θα υπάρχει μόνο «νόμιμη, οργανωμένη και ασφαλής» ελεύθερη μετανάστευση, χωρίς «απάνθρωπους διακινητές». Η δε «φιλοσοφία» του Συμφώνου εντοπίζεται ήδη στο προοίμιο, όπου αναγνωρίζεται ότι «στο δικό μας παγκοσμιοποιημένο κόσμο» η μετανάστευση αποτελεί «πηγή ευημερίας, καινοτομίας και βιώσιμης ανάπτυξης». Στην πραγματικότητα επιδιώκεται ένα «νομικό αποτέλεσμα» με συγκεκριμένους φιλομεταναστευτικούς στόχους, καθώς πρόκειται για ένα «Soft-Law-μηχανισμό», που σε βάθος χρόνου θα εξελιχθεί σε εθιμικό δίκαιο.
Στην "καταρρέουσα δημογραφικά" Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ κάποιος ουσιαστικός διάλογος για το θέμα, καθώς σύσσωμη σχεδόν η πολιτική τάξη, αρχισυνταξίες, οργανικοί διανοούμενοι, Εκκλησία και πάσης φύσεως ελίτ τον απέκλεισαν, αποδεχόμενοι πλήρως «το γράμμα και το πνεύμα» του Συμφώνου κι αφήνοντας «στο σκοτάδι» τον ελληνικό λαό.
Άλλωστε, αν προσέξει κανείς, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν από τότε για το μεταναστευτικό, αυτό προέρχεται κατευθείαν από το εν λόγω κείμενο του ΟΗΕ. Το ίδιο και οι όποιες θεσμικές και πρακτικές παρεμβάσεις από το ελληνικό δημόσιο και τους αρμόδιους φορείς..
ΙΙ. Για την ιστορία, μια μικρή ακτινοσκόπηση του πολυσέλιδου «Συμφώνου», όπου ανάμεσα στις τουλάχιστον 45 προτροπές, υποχρεώσεις και υποδείξεις στα κράτη-μέλη του ΟΗΕ, ξεχωρίζουν τα εξής:
• Σε όλους τους μετανάστες θα παρέχονται στις χώρες υποδοχής, που θα διαλέγουν οι ίδιοι, «οι βασικές κοινωνικές και υγειονομικές παροχές» (αρθ. 15), με σοβαρές επιπτώσεις στη σταθερότητα του κοινωνικού κράτους.
• Προβλέπεται ο περιορισμός της ελεύθερης γνώμης και κριτικής κατά της μετανάστευσης καθώς υπάρχει «προτροπή» για «εποικοδομητική αντίληψη ως προς το μεταναστευτικό.» Τα ΜΜΕ θα πρέπει να «ενσωματωθούν στο μηχανισμό ρύθμισης της μετανάστευσης» με έναν κατευθυνόμενο και μονοδιάστατο «φιλομεταναστευτικό» τρόπο, περιοριστικό ως προς την ελευθερία της γνώμης.
• Νουθετείτε η απαγόρευση του επαναπατρισμού για όλους τους μετανάστες (αρθ. 21), και επιδιώκεται η ελεύθερη επανένωση οικογενειών.
• Προβλέπεται οικονομική υποστήριξη χωρών προέλευσης και τράνζιτ.
• Σημαντικός ρόλος, εκτός από τα κράτη-μέλη, δίνεται και στα συνδικάτα, στις εκκλησίες, στις εθνικές ΜΚΟ ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις μεταναστευτικές οργανώσεις.
• Αποκρύπτεται επιμελώς η πραγματικότητα της σημερινής μετανάστευσης και των μειονεκτημάτων της και λειτουργεί ως “Leitbild” για «μια κοινωνία πολυπολιτισμική, και πολύπλευρης αποδοχής» (αρθ. 16), ενώ πρακτικά «τα δικαιώματα των (γηγενών) κατοίκων ενός κράτους-στόχου (χώρα υποδοχής μεταναστών) δεν παίζουν κανέναν ρόλο.»
• «Η απορροφητική επίδραση» του Συμφώνου θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον το ίδιο μεγάλη όσο η “Willkommenskultur“, του φθινοπώρου του 2015 και αναμένεται η επέκταση της ποσόστωσης της μετανάστευσης.
• Πουθενά στο «Σύμφωνο» δεν υπάρχει αναφορά στην αντιμετώπιση των ποικίλων αιτιών της σύγχρονης μετανάστευσης και την επί τόπου αντιμετώπιση του θέματος.
• Το πολύπλοκο θέμα της κοινωνικής ενσωμάτωσης θα υπάγεται στη βούληση των μεταναστών και όχι στους νόμους και στις αποφάσεις των χωρών υποδοχής.
• Στα κράτη θα προωθούνται «φιλομεταναστευτικές» νομοθετικές ρυθμίσεις και θα μεριμνούν ώστε ο δημόσιος διάλογος για τον μεταναστευτικό να είναι «ανοιχτός, βασισμένος σε στοιχεία» και η κατανόηση του Συμφώνου «ρεαλιστικότερη, πιο ανθρώπινη και πιο εποικοδομητική» με άμεσο κίνδυνο της ποινικοποίησης όσων έχουν αντίθετη άποψη.
ΥΓ. Υπενθυμίζεται ότι μέχρι το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός από 7,6 δισεκατομμύρια σήμερα θα φτάσει στα 9,8 (στοιχεία ΟΗΕ 6ος/2018). Μια αύξηση που εντοπίζεται κυρίως σε Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική, όπου ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού επιδιώκει με επιτυχία ήδη την «νόμιμη, οργανωμένη και ασφαλή» ελεύθερη μετανάστευση, κυρίως προς την Ευρώπη.
Βlogger:
Ξαναδιαβάζοντας τις δουλείες που επιβάλλει το σύμφωνο μετανάστευσης στις χώρες, μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί κάποιες - σοβαρές - χώρες δεν το έχουν υπογράψει, αφού:
"...μεταβιβάζει δολίως την εξουσία από
τις κυβερνήσεις των χωρών σε μια αόρατη παγκόσμια κυβέρνηση, που με
αφορμή το μεταναστευτικό θα διοικεί από εδώ και πέρα όλα τα κράτη, χωρίς
να είναι σαφές ποια πρόσωπα θα την αποτελούν." Από εδώ
Μεταγενέστερη εγγραφή:
Ακούστε τις αποφάσεις του ΠΟΥ (και τον ρόλο των ΜΚΟ στο νέο περιβάλλον!) Αποφάσεις που "δένουν" με το Σύμφωνο για την μετανάστευση...
Σχόλια