Τεράστιο σκάνδαλο: Το Μαξίμου στήνει μηχανισμό λογοκρισίας με εκατομμύρια ευρώ!

  Η κυβέρνηση αποφάσισε, σε «παγωμένο» πολιτικό χρόνο παραμονές ευρωεκλογών, την χρηματοδότηση με 4,2 εκατ. ευρώ μιας θολής «ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης». ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
    Μετά τις εκθέσεις των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ καλείται να εξηγήσει σε τι ακριβώς αποσκοπεί αυτή η πρωτοβουλία της, με ποιον τρόπο διασφαλίζεται η διαφάνεια και η προστασία της Ελευθερίας του Τύπου, αλλά και να ενημερώσει για τους φορείς που θα συνεργαστούν σε ένα τέτοιο εγχείρημα ώστε να αποτραπούν φαινόμενα λογοκρισίας.
    Η απόφαση στις 5.6.2024 από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και σε ποιους απευθύνεται η αρχική πρόσκληση ώστε να υλοποιηθούν στη συνέχεια οι διαγωνισμοί.
    Τα ερωτήματα των Data Journalists προς τον αρμόδιο υπουργό κ. Παπαστεργίου – Δεν απάντησε.
    Βεβαρημένο το ιστορικό της ελληνικής κυβέρνησης – Η τροπολογία για τα ΜΜΕ που αποσύρθηκε μετά από τις αντιδράσεις των δημοσιογραφικών ενώσεων και ποια η θέση της Κομισιόν για το άρθρο 191 με ποινές φυλάκισης για fake news

Του Βασίλη Γαλούπη

Με μια απόφαση, που αναρτήθηκε τέσσερις μέρες πριν από τις Ευρωεκλογές, το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης ανακοίνωσε την πρόθεση χρηματοδότησης «ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης», ύψους άνω των 4 εκατομμύρια ευρώ.

Η απόφαση λήφθηκε στις 5.6.2024 με αντικείμενο, όπως αναφέρεται στο επίσημο έγγραφο, «τη δημιουργία πλατφόρμας για την ανίχνευση και καταπολέμηση της σκόπιμης παραπληροφόρησης και παραπλανητικών αφηγήσεων, αξιοποιώντας την τεχνητή νοημοσύνη και μοντέλα μηχανικής μάθησης».

Το κόστος που αναλαμβάνει το Δημόσιο για το έργο ανέρχεται σε 4,2 εκατ. ευρώ κι ως ημερομηνία λήξης της επιλεξιμότητας των δαπανών ορίζεται η 31.12.2025.

Το υπουργείο καλεί για πρόταση ως δυνητικούς δικαιούχους την «Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ» και το υπουργείο Εξωτερικών.
Η «Κοινωνία της Πληροφορίας» είναι ο επιτελικός βραχίονας υποστήριξης υλοποίησης έργων Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών στον δημόσιο τομέα, καθώς και δράσεων κρατικών ενισχύσεων, συνδράμοντας στην υλοποίηση της «Βίβλου Ψηφιακού Μετασχηματισμού» στην Ελλάδα.

Η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προτάσεων είναι μέχρι την 4η Σεπτεμβρίου 2024 και την απόφαση υπογράφει ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτριος Παπαστεργίου.

 

Η επίμαχη απόφαση τέσσερις ημέρες πριν από τις Ευρωεκλογές

Αναπάντητα τα ερωτήματα προς τον κ. Παπαστεργίου

Αν και η απόφαση περιλαμβάνει 8 σελίδες, οι ουσιώδεις λεπτομέρειες για το πώς θα λειτουργεί η συγκεκριμένη πλατφόρμα και σε τι ακριβώς θα αποσκοπεί είναι ελάχιστες και ήδη έχουν αναφερθεί.

Γι’ αυτό και οι Data Journalists απευθύνθηκαν στον υπουργό κ. Παπαστεργίου καταθέτοντάς του γραπτώς συγκεκριμένα ερωτήματα. Όπως, ποιος θα είναι ο σκοπός της πλατφόρμας όταν το έργο υλοποιηθεί, αν προβλέπεται να τη διαχειρίζεται κυβερνητικός φορέας, άλλος φορέας ή ιδιώτης, με ποια οικονομοτεχνικά κριτήρια προσδιορίστηκε το κόστος του έργου στα 4,2 εκατομμύρια ευρώ και αν έχει υπάρξει κάποια συνεργασία του υπουργείου με επίσημους δημοσιογραφικούς φορείς όπως η ΕΣΗΕΑ, η ΠΟΕΣΥ, το ΕΣΡ κ.α. για την ενδεχόμενη συμμετοχή τους σε μια τέτοια πρωτοβουλία.

Μέχρι την στιγμή που αναρτήθηκε η συγκεκριμένη έρευνά μας, δεν είχαμε λάβει κάποια απάντηση από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης.

Καμία στοχευμένη αναφορά

(ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI)

Η εμπλοκή του υπουργείου Εξωτερικών στην απόφαση οδηγεί σε μια πρώτη σκέψη ότι η συγκεκριμένη πλατφόρμα ενδεχομένως να αφορά στους μηχανισμούς ρωσικής προπαγάνδας, αφού ήδη σε όλη την ΕΕ λαμβάνονται μέτρα περιορισμού κατά της ενημέρωσης που πηγάζει από το Κρεμλίνο μετά την εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο 2022.

Όμως, πουθενά δεν υπάρχει τέτοια στοχευμένη αναφορά στην συγκεκριμένη απόφαση του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Σημειώνεται ρητώς – και μόνο – πως η δημιουργία πλατφόρμας αφορά στην «ανίχνευση και καταπολέμηση της σκόπιμης παραπληροφόρησης και παραπλανητικών αφηγήσεων». Αυτή η γενικόλογη διατύπωση μπορεί δυνητικά να περιλαμβάνει τα πάντα. Τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό, αλλά και το διαδίκτυο, τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, τα έντυπα ΜΜΕ, τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης κ.α.

Τα αμφιλεγόμενα νομοσχέδια και οι αντιδράσεις

Ίσως μια τέτοια απόφαση να μην προκαλούσε την καχυποψία αν δεν είχαν προηγηθεί αμφιλεγόμενα νομοσχέδια της ελληνικής κυβέρνησης που είχαν επίσης άμεση σχέση με την «καταπολέμηση των fake news», αγγίζοντας όμως ευθέως την Ελευθερία του Τύπου.

Στις 19 Δεκεμβρίου 2022 η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε να αποσύρει μετά τις αντιδράσεις την τροποποίηση του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα περί «ψευδών ειδήσεων» που στηλιτεύτηκε εντός και εκτός Ελλάδας ως απόπειρα λογοκρισίας, συμβάλλοντας σημαντικά στη ραγδαία πτώση της χώρας στη διεθνή κατάταξη της Ελευθερίας του Τύπου.

Με τροπολογία που είχε κατατεθεί τότε στην Βουλή για τον Τύπο η κυβέρνηση είχε επιχειρήσει να επαναφέρει πρόβλεψη που επικρίθηκε από τους δημοσιογραφικούς φορείς ως επικίνδυνη για την ελευθερία του λόγου. Σύμφωνα με την τροπολογία θα τιμωρούνταν μέχρι και με τριετή φυλάκιση όσοι διέδιδαν ή διέσπειραν «ψευδείς ειδήσεις» που θεωρούνταν από τη Δικαιοσύνη «ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο με κίνδυνο για την οικονομία, τον τουρισμό, την αμυντική ικανότητα της χώρας και τις διεθνείς σχέσεις».

Μετά την απόσυρση της τροπολογίας ισχύει ότι για να υπάρξει τιμωρία θα πρέπει να ορίζεται ρητά ότι δεν αρκεί ο «κίνδυνος» αλλά απαιτείται και το «αποτέλεσμα» της πρόκλησης φόβου, και όχι απλώς ανησυχίας.

Η διάταξη που απέσυρε ο τότε υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Γιάννης Οικονόμου είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση δημοσιογραφικών ενώσεων, σημαντικής μερίδας του νομικού κόσμου καθώς και πολυάριθμων οργανώσεων εντός και εκτός Ελλάδας. Επικρίσεις είχαν διατυπωθεί και από τις Βρυξέλλες.

Η ΕΣΗΕΑ είχε ζητήσει την απόσυρση της τροποποίησης υπογραμμίζοντας τον κίνδυνο «να βρεθούμε οι δημοσιογράφοι αυτεπάγγελτα υπόλογοι γιατί, εκφράζοντας την άποψή μας, ή ασκώντας κριτική που είναι συστατικό στοιχείο της αποστολής μας, μπορεί να προκαλέσουμε ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες. Ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρεμβαίνει η Δικαιοσύνη και να περιορίζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του λόγου και την έκφραση απόψεων για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ποινικοποιείται η προσωπική άποψη, η κριτική και η έκφρασή της στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή στο διαδίκτυο».

Παρά, πάντως, την απόσυρση της επίμαχης τροποποίησης, δεν έχει ακόμα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αόριστης αναφοράς σε ψευδείς ειδήσεις, κάτι που έχουν επισημάνει οι δημοσιογραφικές ενώσεις.

==============

 ===============

 ----------------------

 -------------------------

 ------------------------

 =================

 ===============

 ---------------------

---------------------------

 -----------------

 ================

 -----------------------------

 

Και που θα οδηγήσει όλος αυτός ο παραλογισμός;

Η κατάληξη είναι δυσάρεστη.

Κείμενο_4:
Κατά την φυσιολογία, ακόμα και φλυαρία έχει τα όριά της. Εντούτοις, δεν υπάρχει νόμος της φύσης που να περιορίζει την ανοησία των όσων λέγονται. Μπορώ κάλλιστα να ξεστομίσω την μεγαλύτερη βλακεία του κόσμου: ούτε σπυρί στη γλώσσα θα βγάλω, ούτε θα πάθω κρίση επιληψίας. Δικαιούμαι άραξε άλλης τιμωρίας; Κατά κανόνα, όχι. Ακόμα κι να επιβληθεί μια τέτοια τιμωρία, δεν πρόκειται να είναι αυστηρή.
Πρώτα απ' όλα είναι σπάνιο το να επισημάνει κανείς μια βλακεία. Ακόμα κι αν την επισημάνει, δεν θα ' χει ούτε το χρόνο, ούτε την όρεξη, ούτε την ευκαιρία να την αποδείξει. Ακόμα κι αν προσκομίσει αποδείξεις, ελάχιστοι θα είναι εκείνοι που θα προσέξουν τις ενστάσεις του. Κι ακόμα κι αν τις προσέξει κάποιος, δεν πρόκειται να τις αξιοποιήσει.
Τα ίδια ισχύουν και ως προς το ψεύδος. Βεβαίως, αν το ψεύδος αφορά σε συγκεκριμένα γεγονότα, μπορεί και να έχει αλγεινές συνέπειες για τον ψεύτη. Το ψεύδος αυτού του είδους αποκαλείται συκοφαντία, απάτη, ψευδομαρτυρία. Μπορεί ακόμα να καταλήξει στο δικαστήριο, αν και δεν είναι διόλου αναγκαίο. Αντιθέτως, αν το ψεύδος αφορά σε μια ιδέα, σ' ένα πράγμα δηλαδή που δεν μπορούμε να τ' αγγίξουμε ούτε να το δούμε, μένει ατιμώρητο. Ακριβώς όπως μένει και η βλακεία.
Ονειρεύομαι ένα νέο νόμο της φύσης, εις εφαρμογήν του οποίου κάθε άτομο θα εδικαιούτο μιας περιορισμένης καθημερινής μερίδας λέξεων. Τόσες λέξεις την ημέρα - ούτε μια παραπάνω. Κι όταν θα τις έχει πει κανείς αυτές τις λέξεις που δικαιούται, να μένει μουγκός ίσαμε το άλλο πρωί.
Μια θανατερή σιωπή θα βασίλευε εκεί γύρω στο μεσημέρι, μια σιωπή που θα διακοπτόταν που και που από φράσεις όλο νόημα εκ μέρους εκείνων που έχουν ικανότητα να σκέφτονται πριν μιλήσουν ή που, γι άλλους λόγους, φείδονται των λέξεών τους. Και όπως τα λόγια αυτά θα διατρυπούσαν τη σιωπή, θα μπορούσαν επιτέλους να ακουστούν.
Πώς και σε ποιόν κάνει κακό η βλακεία;
Η πληροφόρηση είναι ο σύνδεσμός μας με την πραγματικότητα. Από την πιο απλή μορφή της ("Ο αμανίτης ο μυοκτόνος είναι δηλητηριώδης", "Τα πορτοκάλια είναι φαγώσιμα") ως λογοτεχνία, που είναι κι αυτή πληροφόρηση, αλλά πιο σύνθετη.
Η πληροφόρηση είναι η βάση των πράξεών μας. Μια λανθασμένη πληροφόρηση οδηγεί σε άφρονες πράξεις, κάτι που οδηγεί που γνωρίζουν όσοι να φάνε αμανίτες μυοκτόνους επειδή τους είχαν πει ότι ήταν πορτοκάλια. Ένα κακό ποίημα δεν είναι θανατηφόρο, είναι όμως, με τον τρόπο του βλαβερό.
Πώς και σε ποιόν κάνει κακό το ψεύδος;
Προφανώς σ' αυτόν κατά του οποίου στρέφεται, εμμέσως όμως βλάπτει κι όλους εμάς, αφού διαλύει το θεμελιώδες συστατικό της πληροφόρησης: την εμπιστοσύνη. Το ψεύδος, δηλαδή η παραπληροφόρηση, χαρίζει στον ψεύτη ένα άμεσο προσωπικό πλεονέκτημα, εις βάρος της κοινότητας. Ο ψεύτης είναι παράσιτο. Αποδυναμώνει τον οργανισμό εντός του οποίου παρασιτεί, και μπορεί να τον οδηγήσει σε αφανισμό.
Όταν δεν θα υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν θα υπάρχουν ψεύτες, αλλά ούτε και πληροφορίες - με λίγα λόγια, δεν θα υπάρχει τίποτα. Θα χάσουμε την επαφή με την πραγματικότητα να προσαρμόζουμε τις πράξεις μας και, επομένως, να εξελισσόμαστε. Ο βλαξ και ο ψεύτης θα μας αφανίσουν.
Κι ύστερα, δεν θα μείνει παρά ο βλαξ.
Κείμενο του ΣΛΑΒΟΜΙΡ ΜΡΟΖΕΚ από το περιοδικό Lettre International. Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης. !
=============

 

 

Σχόλια