Τα νησιά του Αιγαίου έχουν «μπουκώσει» από κόσμο και ευθύνεται η Ε.Ε.: Το δένδρο του ασύλου και το δάσος του Διεθνούς Δικαίου

την
Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ
Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde στις 10 Μαρτίου 2020 ένα κείμενο υπό τον τίτλο «Τι αξίζει η
Ευρώπη, αν γίνει εχθρός του δικαιώματος ασύλου;»
Υπογράφεται από ευρωπαίους διανοούμενους μεταξύ των οποίων και έξι Έλληνες. Το κείμενο εστιάζει σε αυτό που χαρακτηρίζει ως «καταπάτηση του διεθνούς δικαίου» και αφορά στην επί ένα μήνα αναστολή της υποβολής αιτήσεων ασύλου από τις ελληνικές αρχές. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ο λόγος της αναφοράς στο συγκεκριμένο κείμενο δεν είναι η εκκωφαντική σιωπή του για τον ρόλο της Τουρκίας. Περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η (κινούμενη στα όρια του αυτισμού) εμμονή στην απολυτότητα του δικαιώματος στο άσυλο, εντελώς αποκομμένου από το υπόλοιπο διεθνές δίκαιο. Το συγκεκριμένο κείμενο επαναλαμβάνει όσα έχουν ακουσθεί και από φορείς ή οργανώσεις που ασχολούνται με τα δικαιώματα των προσφύγων όπως επί παραδείγματι την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Είναι γεγονός ότι κάθε κράτος έχει την υποχρέωση να προσφέρει σε άτομα που καταδιώκονται, το δικαίωμα να ζητούν άσυλο. Αυτό αναφέρεται ρητώς στο άρθρο 14 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (1948).
  • Επί τη βάσει αυτού του άρθρου διαμορφώθηκε η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το καθεστώς των προσφύγων. Εκεί στηρίζεται όλο το οικοδόμημα της ΕΕ που αποκαλείται «Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου». Οι αιτήσεις ασύλου εξετάζονται με εξατομικευμένες κρίσεις που εκ των πραγμάτων είναι χρονοβόρες.
[Στην πραγματικότητα βεβαίως δεν πρόκειται περί ενός «κοινού συστήματος» ασύλου αλλά περί κοινών κανόνων και προτύπων βάσει των οποίων εξετάζεται και απονέμεται το άσυλο με ίδιο τρόπο ανεξαρτήτως της ευρωπαϊκής χώρας στην οποία υποβάλλεται. Εκεί όμως τελειώνει ο κοινός χαρακτήρας της αντιμετωπίσεως του ασύλου. Όσοι παίρνουν άσυλο δένονται μόνον με τη χώρα που τους το απένειμε. Δεν έχουν δικαίωμα να εργασθούν σε άλλη χώρα παρά μόνον να την επισκεφθούν ως τουρίστες…]
Στο κείμενο των διανοουμένω ν δεν αναφέρεται ούτε λέξη για τον τρόπο που επέλεξε η ΕΕ τον Μάρτιο του 2016 να αντιμετωπίσει τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές που προέρχονταν από την Τουρκία. Τουρκία και Ελλάδα αντιμετωπίσθηκαν ως ένας ενιαίος χώρος ανασχέσεως των ροών προς την ΕΕ. Ο ενιαίος χώρος έχει τρεις γραμμές ανασχέσεως.
Η πρώτη γραμμή είναι τα τουρκικά παράλια. Η δεύτερη γραμμή είναι τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου και η τρίτη είναι τα ελληνικά σύνορα, φυλασσόμενα, όμως, από τη βόρεια πλευρά τους… Εξ αιτίας της ερμηνείας που έδωσε μονομερώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου έχουν «μπουκώσει» από κόσμο και έχει δημιουργηθεί ασφυκτικό κλίμα στις τοπικές κοινωνίες, όπως φάνηκε με τις συγκρούσεις των ΜΑΤ με τους νησιώτες.
Πρωτίστως, όμως το κείμενο των διανοουμένων εμφανίζεται να αγνοεί ότι η Τουρκία, το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας κατηύθυνε κεντρικά δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες να παραβιάσουν τα σύνορα και να εισέλθουν σε μαζικούς αριθμούς και με βίαιο τρόπο στην Ελλάδα. Σκοπός της Τουρκίας ήταν να διαλύσει το ήδη εξαιρετικά προβληματικό (λόγω του ανακοινωθέντος ΕΕ-Τουρκίας του Μαρτίου 2016) σύστημα ασύλου της Ελλάδας με απώτερο στόχο να αποσταθεροποιήσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Με την επιλογή της αυτή δημιούργησε ένα νέο έγκλημα στο διεθνές δίκαιο το οποίο έχει διπλές συνέπειες τόσο για τους ανθρώπους που χρησιμοποιούνται ως μέσο για αυτό όσο και για τις χώρες κατά των οποίων κατευθύνεται.
  • Οι ανθρωπιστικοί νόμοι και οι διαδικασίες ασύλου χρησιμοποιήθηκαν με καταχρηστικό τρόπο ως μέσο αποσταθεροποιήσεως μιας χώρας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο Ερντογάν δήλωσε στις 3 Μαρτίου ότι «Καλούμε ειδικά την Ελλάδα αλλά και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες να αντιμετωπίσουν με σεβασμό τους πρόσφυγες που ήρθαν στα εδάφη τους, όπως ορίζει η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
  • Ο Ερντογάν επικαλέσθηκε την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μόνον διότι το σχέδιο του βασιζόταν ακριβώς στην καταχρηστική εφαρμογή της.
Έως τώρα, ο πιο γνωστός τρόπος παράνομης χρησιμοποιήσεως άμαχου πληθυσμού ήταν η δημιουργία των λεγόμενων «ανθρώπινων ασπίδων». Οι αντιμαχόμενες πλευρές τοποθετούν γύρω από στρατιωτικούς στόχους άμαχους και κατά προτίμηση γυναικόπαιδα, προκειμένου να αποτρέψουν την επίθεση από την αντίπαλη πλευρά. Αυτό θεωρείται έγκλημα πολέμου σύμφωνα και με το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Κατ’ απόλυτη αντιστοιχία, το νέο έγκλημα της Τουρκίας κατά το διεθνές δίκαιο μπορεί να προσδιορισθεί ως ακολούθως:
  • Η χρησιμοποίηση μεγάλου αριθμού ατόμων που με παρότρυνση, οργάνωση, υποστήριξη και καθοδήγηση σε κεντρικό επίπεδο από τις αρχές ενός κράτους κατευθύνονται εναντίον ενός άλλου κράτους για να παραβιάσουν τα σύνορα του και να χρησιμοποιήσουν καταχρηστικά το ανθρωπιστικό δίκαιο και τις διαδικασίες ασύλου με στόχο την επίτευξη πολιτικών στόχων εις βάρος του άλλου κράτους.
Είναι εντυπωσιακό ότι αυτοί που κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δυνατότητα να λειτουργεί το σύστημα ασύλου, δεν είδαν την προσπάθεια της Τουρκίας να χρησιμοποιήσει καταχρηστικά αυτόν τον θεσμό καθιστώντας τις προβλέψεις περί ασύλου ανενεργές.
Κατά το διεθνές δίκαιο, η άσκηση όλων των δικαιωμάτων υπόκειται στον έλεγχο της καταχρηστικής τους εφαρμογής. Επιπλέον, η επίκληση του ασύλου δεν μπορεί να γίνεται όταν παραβιάζονται άλλες διατάξεις του διεθνούς δικαίου όπως η επέμβαση στα εσωτερικά ενός άλλου κράτους με σκοπό την αποσταθεροποίησή του.
Η Ελλάδα με τη στάση της προστάτευσε αφ’ ενός την εδαφική της επικράτεια από ασύμμετρη επίθεση και αφ’ ετέρου τον εξευτελισμό του θεσμού του ασύλου από την καταχρηστική εφαρμογή του.
========================

έχει ενδιαφέρον να δείτε τις απόψεις των κατ' επάγγελμα ευαίσθητων και προοδευτικών πόσο κοντά είναι με τις θέσεις των Γερμανών (Τώρα ψάχτε στο διαδίκτυο τί σημαίνει η έκφραση: "Γερμανοτσολιάς".. εσείς κρίνετε...)

=====================

=================

=====================

Aκολουθεί το άρθρο των ψυχοπονιάρηδων που ανακάλυψαν ότι οι ΈΛληνες είναι ξενοφοβικοί, και ρατσιστές!!


«Το πρόβλημα του ελληνικού λαού δεν ήταν ποτέ οι πρόσφυγες» – Κείμενο πανεπιστημιακών κατά της ξενοφοβίας

Οι πανεπιστημιακοί δηλώνουν εμφατικά πως το πρόβλημα του ελληνικού λαού δεν ήταν ποτέ οι πρόσφυγες ενώ κάνουν λόγο για αχαλίνωτη ξενοφοβική και ρατσιστική υστερία η οποία - όπως λένε - υποκινείται τόσο από μέσα ενημέρωσης όσο και από εκπροσώπους της κυβέρνησης. 
«Το πρόβλημα του ελληνικού λαού δεν ήταν ποτέ οι πρόσφυγες» – Κείμενο πανεπιστημιακών κατά της ξενοφοβίας | in.gr
9 Μαρτίου 2020, 07:12
Οι εξελίξεις στον Έβρο με τους χιλιάδες εξαθλιωμένους πρόσφυγες και μετανάστες που συνωστίζονται στα ελληνοτουρκικά σύνορα με ευθύνη του τούρκου προέδρου Ερντογάν αλλά και η ρητορική όπως και οι πολιτικές αντιμετώπισης του θέματος από την κυβερνητική πλευρά, σχολιάζονται σε κείμενο 85 πανεπιστημιακών δασκάλων.
Οι πανεπιστημιακοί δηλώνουν εμφατικά πως το πρόβλημα του ελληνικού λαού δεν ήταν ποτέ οι πρόσφυγες ενώ κάνουν λόγο για αχαλίνωτη ξενοφοβική και ρατσιστική υστερία η οποία – όπως λένε – υποκινείται τόσο από μέσα ενημέρωσης όσο και από εκπροσώπους της κυβέρνησης.
Στο κείμενο που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών οι καθηγητές των ΑΕΙ σημειώνουν ότι «μπροστά στην επιδημία ξενοφοβίας και ρατσισμού, δηλώνουμε ότι δεν είναι εχθροί μας οι πρόσφυγες και οι μετανάστες και ότι δεν πολεμούμε εναντίον τους!
Δεν πολεμούμε εναντίον των αδύναμων, των κατατρεγμένων και εξαθλιωμένων του κόσμου αυτού! Εχθροί μας είναι οι δυνάμεις του πολέμου, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, η ολιγαρχία του πλούτου σε Ελλάδα και Τουρκία και οι πολιτικοί υπηρέτες της! Εχθροί μας είναι οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι και πολεμοκάπηλοι, οι φασίστες και οι ρατσιστές, οι έμποροι του μισανθρωπισμού».
Ολόκληρο το κείμενο
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας αχαλίνωτης ξενοφοβικής και ρατσιστικής υστερίας, υποκινούμενης από ευρύ φάσμα δεξιών, ακροδεξιών, φασιστικών δυνάμεων και συνεπικουρούμενης από τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης και εκπροσώπους της κυβέρνησης. Σε κλίμα εθνικιστικού παροξυσμού ο δημόσιος λόγος γεμίζει κατακλυσμιαία από πολεμικές ιαχές και δηλώσεις απανθρωπιάς που προσβάλλουν τις πλέον θεμελιώδεις ηθικές αξίες των ανθρώπων. Ακούσαμε ανείπωτες φράσεις μίσους να εκστομίζονται εναντίον γυναικών και παιδιών, εναντίον αδύναμων –από κάθε άποψη– ανθρώπων, χωρίς μέτρο και ντροπή!
Η οργανωμένη κλιμάκωση της ξενοφοβικής ψύχωσης επιχειρεί να καλλιεργήσει κλίμα πανικού, να παραλύσει κάθε λογική σκέψη, να πνίξει κάθε φωνή αλληλεγγύης, να μολύνει βαθύτατα μια κουρασμένη και ανασφαλή κοινωνία με το δηλητήριο του ακροδεξιού-φασιστικού μισανθρωπισμού. Οι εξελίξεις που βιώνουμε αποτελούν έξαρση των εδώ και πολύ καιρό συστηματικών προσπαθειών της εγγενώς ρατσιστικής Ακροδεξιάς να ηγεμονεύσει ιδεολογικά στην ελληνική κοινωνία, εκμεταλλευόμενη τα συσσωρευμένα οξύτατα προβλήματα που δημιούργησαν οι σκληρές μνημονιακές πολιτικές όλων των διαχειριστών της κρατικής εξουσίας.
Απέναντι στα παραληρήματα του ακροδεξιού λόγου, δηλώνουμε εμφατικά: Το πρόβλημα του ελληνικού λαού δεν ήταν ποτέ οι πρόσφυγες! Δεν ήταν οι πρόσφυγες που προκάλεσαν την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση! Δεν ήταν αυτοί που σε παγκόσμια κλίμακα –βεβαίως και στην Ελλάδα– οδήγησαν χιλιάδες επιχειρήσεις στο κλείσιμο και εκατομμύρια εργαζόμενους στην ανεργία! Δεν ήταν οι πρόσφυγες που υποχρέωσαν τα κράτη να ληστέψουν τους φορολογούμενους για να σώσουν τις τράπεζες, αυτά τα επιτελικά κέντρα του παγκόσμιου καπιταλισμού! Δεν ήταν οι πρόσφυγες, αλλά η αλαζονική και αδίστακτη ολιγαρχία του πλούτου, που όλα τα χρόνια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης συνέχιζε να αυξάνει τα κέρδη της σε βάρος του μεγαλύτερου μέρους των ανθρώπων του πλανήτη! Δεν ήταν οι πρόσφυγες αυτοί που οδήγησαν τον ελληνικό λαό στο σφαγείο των μνημονίων, στη μαζική ανεργία και φτώχεια! Δεν ήταν οι πρόσφυγες που οδήγησαν κατά χιλιάδες τα παιδιά του ελληνικού λαού στη μετανάστευση! Δεν είναι οι πρόσφυγες, τέλος, οι θύτες του παγκοσμίως κυρίαρχου καπιταλιστικού συστήματος, του θεμελιωμένου στην εκμετάλλευση των ανθρώπων του μόχθου, τον αχαλίνωτο ανταγωνισμό, την αποξένωση και τον πόλεμο.
Οι πρόσφυγες, όπως και οι μετανάστες, είναι –και αυτοί– θύματα αυτού του συστήματος! Ενός συστήματος ταξικού πολέμου των πλουσίων εναντίον των φτωχών! Επιπλέον, είναι αυτοί που βιώνουν σε μέγιστο βαθμό τις καταστροφικές συνέπειες που έχει για την ανθρωπότητα η ανεμπόδιστη λειτουργία του συστήματος αυτού. Είναι τα θύματα των επεμβάσεων και των πολέμων που διεξάγει η κυρίαρχη ιμπεριαλιστική Δύση –οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση– προκειμένου να διατηρήσει και να διευρύνει την κυριαρχία της. Ας μην ξεχνάμε ότι οργανικό μέρος των ευρωατλαντικών οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών δομών είναι και η Ελλάδα. Στο πλαίσιο συμμετοχής της σε αυτές τις δομές, η ελληνική ολιγαρχία προωθεί επιθετικά τα συμφέροντά της στη χώρα και διεθνώς. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι τα θύματα του παγκόσμιου οικονομικού πολέμου που διεξάγουν οι μονοπωλιακοί κολοσσοί των ιμπεριαλιστικών κρατών εναντίον των παραγωγικών δυνάμεων των ασθενέστερων χωρών του πλανήτη, προκαλώντας αλλά και ανακυκλώνοντας την υπανάπτυξη και τη φτώχεια τους.
Ο ακροδεξιός όμως λόγος, οργανωμένα και συστηματικά, στην Ελλάδα και παντού, επιλέγει να ενοχοποιεί τους πρόσφυγες. Στρέφει την οργή τμημάτων της κοινωνίας εναντίον τους, αποστρέφοντας το βλέμμα από τους πραγματικούς ενόχους, τις δυνάμεις του πολέμου (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ενωση), τις ολιγαρχίες του πλούτου και τους πολιτικούς υπηρέτες τους. Η ξενοφοβική στοχοποίηση των προσφύγων σπέρνει διχόνοια μεταξύ των λαών, υπονομεύει και καταστρέφει την κοινωνική αλληλεγγύη, το αρχέγονο όπλο των όπου γης κατατρεγμένων και καταπιεσμένων εναντίον των καταπιεστών και των εκμεταλλευτών τους.
Μπροστά στην επιδημία ξενοφοβίας και ρατσισμού, δηλώνουμε ότι δεν είναι εχθροί μας οι πρόσφυγες και οι μετανάστες και ότι δεν πολεμούμε εναντίον τους! Δεν πολεμούμε εναντίον των αδύναμων, των κατατρεγμένων και εξαθλιωμένων του κόσμου αυτού! Εχθροί μας είναι οι δυνάμεις του πολέμου, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, η ολιγαρχία του πλούτου σε Ελλάδα και Τουρκία και οι πολιτικοί υπηρέτες της! Εχθροί μας είναι οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι και πολεμοκάπηλοι, οι φασίστες και οι ρατσιστές, οι έμποροι του μισανθρωπισμού!
Απέναντι σε ένα σύστημα που συνθλίβει ολόκληρους λαούς, που κονιορτοποιεί τις ζωές τους και παράγει καθημερινά «περιττούς» ανθρώπους αγωνιζόμαστε για τη μαχητική αλληλεγγύη των λαών ενάντια στους κοινούς εχθρούς τους, για μια κοινωνία συντροφικότητας και ανθρωπιάς!
Οι υπογραφές των πανεπιστημιακών
  1. Αγγελάτου Ρόνη,  ομότιμη καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Πατρών
  2. Αϊδίνης Θανάσης, καθηγητής, ΑΠΘ
  3. Αλβανούδη Αγγελική, διδάσκουσα στο ΑΠΘ
  4. Αρκολάκης Μανόλης, ΣΕΠ, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
  5. Βελισσαρίου Σίσσυ, καθηγήτρια, ΕΚΠΑ
  6. Γαγανάκης Κώστας, αναπληρωτής καθηγητής, ΕΚΠΑ
  7. Γεροτζιάφας Γρηγόρης, καθηγητής, Sorbonne Université
  8. Γεωργούλας Στράτος, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
  9. Γιώτη Λαμπρίνα, επίκουρη καθηγήτρια, ΑΠΘ
  10. Γουβιάς Διονύσης, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
  11. Γούναρη Παναγιώτα, καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης
  12. Γραμμένος Θεοφάνης, επίκουρος καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
  13. Γρόλλιος Γιώργος, καθηγητής ΑΠΘ
  14. Γρύλλια Στέλλα, λεκτόρισσα, Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης
  15. Γρύλλιας Κωνσταντίνος, επίκουρος καθηγητής, Katholieke Universiteit Leuven,
  16. Δαμίγος Δημήτρης, καθηγητής, ΕΜΠ
  17. Δαλάκογλου Δημήτρης, καθηγητής, Vrije Universiteit Amsterdam
  18. Δεσλή Δέσποινα, αναπληρώτρια καθηγήτρια, ΑΠΘ
  19. Δαφέρμος Μανώλης, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης
  20. Ζαρκάδης Γιάννης, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών
  21. Δημουλάς Κώστας, αναπληρωτής καθηγητής, Πάντειο
  22. Ζαχαρόπουλος Νίκος, λέκτορας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
  23. Ζορμπαλά Τίνα, επίκουρη καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
  24. Ηλιόπουλος Δημήτρης, Πανεπιστήμιο  Πατρών
  25. Ιωαννίδου Αλεξάνδρα, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
  26. Καλλέργης Δημήτρης, λέκτορας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
  27. Καλιαμπάκος Δημήτρης, καθηγητής, ΕΜΠ
  28. Καλτσώνης Δημήτρης, αναπληρωτής καθηγητής, Πάντειο
  29. Καραγιάννη Γιώτα, αναπληρώτρια καθηγήτρια, ΑΠΘ
  30. Καρακάντζα Ευφημία, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Πατρών
  31. Καρανδρέας Νίκος, ομότιμος καθηγητής, ΕΚΠΑ
  32. Κάργας Γιώργος, αναπληρωτής καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
  33. Κατσιαμπούρα Γιάννα, διδάσκουσα στο ΑΠΘ
  34. Κιουπκιολής Αλέξανδρος, επίκουρος καθηγητής, ΑΠΘ
  35. Κουγιουμουτζάκη Φωτεινή, λεκτόρισσα, ΑΠΘ
  36. Κουζής Γιάννης, καθηγητής, Πάντειο
  37. Κουκουτσάκη Αφροδίτη, Πάντειο
  38. Κουσουρής Δημήτρης, επίκουρος καθηγητής επί θητεία, Πανεπιστήμιο Βιέννης
  39. Κωσταγιόλας Πέτρος, επίκουρος καθηγητής, Ιόνιο Πανεπιστήμιο
  40. Λαμπροπούλου Δήμητρα, επίκουρη καθηγήτρια, ΕΚΠΑ
  41. Λαπαβίτσας Κώστας, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Λονδίνου
  42. Λουκής Χασιώτης, αναπληρωτής καθηγητής, ΑΠΘ
  43. Μαΐστρος Γιάννης, επίκουρος καθηγητής, ΕΜΠ
  44. Μαρκέτος Σπύρος, επίκουρος καθηγητής, ΑΠΘ
  45. Μαυρίδης Ηρακλής, επίκουρος καθηγητής, Πάντειο
  46. Μαυρουδέας Σταύρος, καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
  47. Μηλιός Γιάννης, ομότιμος καθηγητής, ΕΜΠ
  48. Μιχαλοπούλου Ελένη, senior lecturer, University of Liverpool
  49. Μιχελιουδάκης Δημήτρης, επίκουρος καθηγητής, ΑΠΘ
  50. Μπένος Αλέξης, καθηγητής, ΑΠΘ
  51. Μπίμπου Αννα, καθηγήτρια, ΑΠΘ
  52. Μπόκαρης Θέμης, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
  53. Μπουγιούκος Κώστας, επίκουρος καθηγητής, Université de Paris
  54. Νικονάνου Νίκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
  55. Παπαδάκη Πολυξένη, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πάντειο
  56. Παπαδημητρίου Φωτεινή, αναπληρώτρια καθηγήτρια, ΑΠΘ
  57. Παπαθεοδώρου Χρίστος,  καθηγητής,  Πάντειο
  58. Παραδείση Μαρία, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πάντειο
  59. Πατέλης Δημήτρης, αναπληρωτής καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης
  60. Παυλίδης Περικλής, αναπληρωτής καθηγητής, ΑΠΘ
  61. Παυλόπουλος Δημήτρης, αναπληρωτής καθηγητής, Vrije Universiteit Amsterdam
  62. Πολίτης Τάκης, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
  63. Ποταμιάνος Νίκος, ιστορικός, Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (Ρέθυμνο)
  64. Ρούσης Γιώργος, ομότιμος καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
  65. Σάμαρης Νικόλαος, Πανεπιστήμιο Πατρών
  66. Σαμπανίκου Εύη, καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
  67. Σαρηγιάννης Μαρίνος, ιστορικός, Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (Ρέθυμνο)
  68. Σειρηνίδου Βάσω, επίκουρη καθηγήτρια, ΕΚΠΑ
  69. Σερντεδάκις Νίκος, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης
  70. Σκορδούλης Κώστας, καθηγητής, ΕΚΠΑ
  71. Σουβατζή Στυλιανή, ΣΕΠ, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
  72. Σπαθής Γεράσιμος, ομότιμος καθηγητής, ΕΜΠ
  73. Σταματόπουλος Δημήτρης, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
  74. Στουραΐτης Γιάννης, επίκουρος καθηγητής, Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου
  75. Στραβελάκης Νίκος, διδάσκων στο ΕΚΠΑ
  76. Σουβλής Γιώργος, διδάσκων στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
  77. Σωτήρης Παναγιώτης, ΣΕΠ, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
  78. Τουλούμη Γιώτα, καθηγήτρια, ΕΚΠΑ
  79. Τουρτούρας Χρήστος, επίκουρος καθηγητής, ΑΠΘ
  80. Τριμπέρης Γιώργος, ομότιμος καθηγητής, ΕΚΠΑ
  81. Τύμπας Αριστοτέλης, καθηγητής, ΕΚΠΑ
  82. Χρύσης Αλέξανδρος, καθηγητής, Πάντειο
  83. Χρυσοχόου Ξένια, καθηγήτρια, Πάντειο
  84. Ψημμένος Ιορδάνης, καθηγητής, Πάντειο
  85. Ωρμπακε Βέμουντ, επίκουρος καθηγητής, ΑΠΘ

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου