Το ότι ο Soros προσπαθεί να αντικαταστήσει τον αυτόχθονες
πληθυσμούς της Ευρώπης με νέους από την Αφρική και την Ασία είναι σαφές,
αναφέρει το Gefira
Μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλοί οικονομολόγοι
αναλυτές προσπαθούσαν να απαντήσουν στο ερώτημα πως ο Hitler κατάφερε να
χρηματοδοτήσει τις πολεμικές του επιχειρήσεις, να δώσει ώθηση στην
οικονομία και να μειώσει την ανεργία.
Σήμερα αυτό το σχέδιο είναι γνωστό, αναφέρει σε ανάλυσή του το Gefira.
Το οικονομικό θαύμα του Führer έγινε πραγματικότητα εξαιτίας του προγράμματος Mefo υποσχετικοί τίτλοι.
Οι τίτλοι ήταν η ιδέα του τότε προέδρου της Reichsbank, Hjalmar Schacht, και δεν χρησίμευαν μόνο για τη χρηματοδότηση του εξοπλισμού της Wehrmacht για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και για τη δημιουργία κρατικών θέσεων εργασίας, κάτι που διαφορετικά δεν θα ήταν εφικτό μέσω της κανονικής τη χρήση των χρηματαγορών και των κεφαλαιαγορών, δηλαδή την ετήσια αύξηση των αποταμιεύσεων στη Γερμανία.
Έτσι, το Ράιχ χρηματοδότησε τη βιομηχανία των εξοπλισμών, αποδεχόμενη τα χαρτονομίσματα που εξέδωσε η εικονική εταιρεία Metallurgische Forschungsgesellschaft GmbH (εξ ου και το όνομα Mefo) αντί να τα καταβάλει μετρητά.
Η δημιουργία των χρημάτων ήταν σε πλήρη εξέλιξη από το 1934 έως το 1938 - το συνολικό ποσό των χαρτονομισμάτων που εκδόθηκαν τότε ήταν 12 δισεκατομμύρια.
Η Reichsbank δήλωσε στις γερμανικές τράπεζες ότι ήταν διατεθειμένη να ανακατανείμει τα χαρτονομίσματα Mefo, επιτρέποντας έτσι στις τράπεζες να τα αποδεκτούν.
Λόγω της πενταετούς διάρκειάς τους, η εξόφληση των χαρτονομισμάτων έπρεπε να αρχίσει το αργότερο το 1939.
Αυτό απειλούσε με τεράστιο πληθωρισμό την οικονομία.
Από τη στιγμή που ο Schacht το είδε αυτό ως απειλή για το Reichsmark, εξέφρασε τις αμφιβολίες του για τον Υπουργό Οικονομικών του Ράιχ.
Αλλά δεν βοήθησε και ο Schacht αντικαταστάθηκε γρήγορα από τον υπουργό Οικονομικών Walther Funk, ο οποίος δήλωσε ότι το Ράιχ δεν θα εξαργυρώσει τους τίτλους του Mefo, αλλά θα τα ανταλλάξει με ομόλογα του Ράιχ στην τράπεζα Reichsbank.
Την εποχή του Funk, καταργήθηκε το αυτόνομο καταστατικό της Reichsbank, εθνικοποιήθηκε και ο πληθωρισμός εξερράγη με τέτοιο τρόπο, ώστε τα Mefo να έχουν φτάσει σε κυκλοφορία τα 60 δισ. Reichsmark.
Αυτό το ποσό επιβάρυνε τον προϋπολογισμό στη μεταπολεμική Γερμανία.
Ο George Soros έχει επίσης προτείνει ένα τέτοιο μέτρο, στο στυλ των Schacht και Funk.
Ο Soros είναι δυσαρεστημένος με την τρέχουσα πολιτική της ΕΕ για τους πρόσφυγες, επειδή εξακολουθεί να βασίζεται σε ποσοστώσεις.
Καλεί τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την κρίση των μεταναστών μέσω της πλημμύρας των χρημάτων, την οποία ονομάζει "επιχορηγήσεις".
"Αυτό θα συνέβαλε στη διατήρηση της εισροής προσφύγων σε ένα επίπεδο που θα μπορέσει να απορροφήσει η Ευρώπη", έχει υποστηρίξει ο Soros.
Μπορεί όμως να τους απορροφήσει;
Ο Soros θα ικανοποιηθεί με την υποδοχή 300.000 έως 500.000 μεταναστών ετησίως.
Ωστόσο, γνωρίζει ότι το κόστος του σχεδίου εθνοτικής ανταλλαγής δεν είναι οικονομικά εφικτό.
Εκτός από το ήδη τεράστιο κόστος που προκαλούν οι μετανάστες που βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη, ένας τόσο μεγάλος αριθμός νέων αφίξεων θα προσθέσει δισεκατομμύρια κάθε χρόνο.
Ο Soros το υπολογίζει στα 30 δισ. ευρώ ετησίως, αλλά ισχυρίζεται ότι αξίζει τον κόπο γιατί "υπάρχει πραγματική απειλή ότι η κρίση των προσφύγων θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση του ευρωπαϊκού συστήματος και των ανοιχτών εσωτερικών συνόρων μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών".
Επίσης, θα κοστίσει στην ΕΕ μεταξύ 47 και 100 δισ. ευρώ σε απώλειες του ΑΕΠ.
Ως εκ τούτου, ο Soros βλέπει τη χρηματοδότηση των μεταναστών αλλά και των μη ευρωπαϊκών χωρών που λαμβάνουν κυρίως μετανάστες ως μια σχέση κερδοφορίας.
Ζητά να εισαχθεί ένας νέος φόρος για την κρίση των προσφύγων στα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένου του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, της αύξησης του ΦΠΑ και της ίδρυσης ταμείων για τους πρόσφυγες.
Ωστόσο, ο ίδιος γνωρίζει ότι τέτοια μέτρα δεν θα γίνουν αποδεκτά στις χώρες της ΕΕ, οπότε προτείνει μια διαφορετική λύση, η οποία δεν απαιτεί ψηφοφορία στις κυρίαρχες χώρες.
Το νέο χρέος της ΕΕ θα πρέπει να γίνει από την ΕΕ, εκμεταλλευόμενοι την αξιολόγηση του ΑΑΑ για την έκδοση μακροπρόθεσμων ομολόγων που θα τονώσουν την ευρωπαϊκή οικονομία.
Τα κονδύλια θα μπορούσαν να προέρχονται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και το ίδρυμα στήριξης του ισοζυγίου πληρωμών της ΕΕ.
"Και οι δύο έχουν πολύ παρόμοιες θεσμικές δομές, και οι δύο υποστηρίζονται εξ ολοκλήρου από τον προϋπολογισμό της ΕΕ - και ως εκ τούτου δεν απαιτούν εθνικές εγγυήσεις ή εθνική κοινοβουλευτική έγκριση".
Με τον τρόπο αυτό, θα γίνουν οι νέοι Mefo που θα μπορούσαν να εκδίδουν συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Ο Soros υπολογίζει ότι και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν πιστωτική ικανότητα 60 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία πρέπει να αυξηθεί μόνο καθώς η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα αποπληρώνουν κάθε χρόνο τα δάνεια που έλαβαν κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα παλαιά χρέη θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση των νέων με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επιβαρύνει επίσημα τον προϋπολογισμό σε κανένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Το ότι ο Soros προσπαθεί να αντικαταστήσει τον αυτόχθονες πληθυσμούς της Ευρώπης με νέους από την Αφρική και την Ασία είναι σαφές, αναφέρει το Gefira.
Ειδικά σε όποιον παρακολουθεί τις δραστηριότητές του στην Ευρώπη.
Το ερώτημα είναι: τι θέλει να κάνει με αυτό και ποιος είναι ο πραγματικός ηγέτης, πίσω από αυτόν;
www.bankingnews.gr
Σήμερα αυτό το σχέδιο είναι γνωστό, αναφέρει σε ανάλυσή του το Gefira.
Το οικονομικό θαύμα του Führer έγινε πραγματικότητα εξαιτίας του προγράμματος Mefo υποσχετικοί τίτλοι.
Οι τίτλοι ήταν η ιδέα του τότε προέδρου της Reichsbank, Hjalmar Schacht, και δεν χρησίμευαν μόνο για τη χρηματοδότηση του εξοπλισμού της Wehrmacht για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και για τη δημιουργία κρατικών θέσεων εργασίας, κάτι που διαφορετικά δεν θα ήταν εφικτό μέσω της κανονικής τη χρήση των χρηματαγορών και των κεφαλαιαγορών, δηλαδή την ετήσια αύξηση των αποταμιεύσεων στη Γερμανία.
Έτσι, το Ράιχ χρηματοδότησε τη βιομηχανία των εξοπλισμών, αποδεχόμενη τα χαρτονομίσματα που εξέδωσε η εικονική εταιρεία Metallurgische Forschungsgesellschaft GmbH (εξ ου και το όνομα Mefo) αντί να τα καταβάλει μετρητά.
Η δημιουργία των χρημάτων ήταν σε πλήρη εξέλιξη από το 1934 έως το 1938 - το συνολικό ποσό των χαρτονομισμάτων που εκδόθηκαν τότε ήταν 12 δισεκατομμύρια.
Η Reichsbank δήλωσε στις γερμανικές τράπεζες ότι ήταν διατεθειμένη να ανακατανείμει τα χαρτονομίσματα Mefo, επιτρέποντας έτσι στις τράπεζες να τα αποδεκτούν.
Λόγω της πενταετούς διάρκειάς τους, η εξόφληση των χαρτονομισμάτων έπρεπε να αρχίσει το αργότερο το 1939.
Αυτό απειλούσε με τεράστιο πληθωρισμό την οικονομία.
Από τη στιγμή που ο Schacht το είδε αυτό ως απειλή για το Reichsmark, εξέφρασε τις αμφιβολίες του για τον Υπουργό Οικονομικών του Ράιχ.
Αλλά δεν βοήθησε και ο Schacht αντικαταστάθηκε γρήγορα από τον υπουργό Οικονομικών Walther Funk, ο οποίος δήλωσε ότι το Ράιχ δεν θα εξαργυρώσει τους τίτλους του Mefo, αλλά θα τα ανταλλάξει με ομόλογα του Ράιχ στην τράπεζα Reichsbank.
Την εποχή του Funk, καταργήθηκε το αυτόνομο καταστατικό της Reichsbank, εθνικοποιήθηκε και ο πληθωρισμός εξερράγη με τέτοιο τρόπο, ώστε τα Mefo να έχουν φτάσει σε κυκλοφορία τα 60 δισ. Reichsmark.
Αυτό το ποσό επιβάρυνε τον προϋπολογισμό στη μεταπολεμική Γερμανία.
Ο George Soros έχει επίσης προτείνει ένα τέτοιο μέτρο, στο στυλ των Schacht και Funk.
Ο Soros είναι δυσαρεστημένος με την τρέχουσα πολιτική της ΕΕ για τους πρόσφυγες, επειδή εξακολουθεί να βασίζεται σε ποσοστώσεις.
Καλεί τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την κρίση των μεταναστών μέσω της πλημμύρας των χρημάτων, την οποία ονομάζει "επιχορηγήσεις".
"Αυτό θα συνέβαλε στη διατήρηση της εισροής προσφύγων σε ένα επίπεδο που θα μπορέσει να απορροφήσει η Ευρώπη", έχει υποστηρίξει ο Soros.
Μπορεί όμως να τους απορροφήσει;
Ο Soros θα ικανοποιηθεί με την υποδοχή 300.000 έως 500.000 μεταναστών ετησίως.
Ωστόσο, γνωρίζει ότι το κόστος του σχεδίου εθνοτικής ανταλλαγής δεν είναι οικονομικά εφικτό.
Εκτός από το ήδη τεράστιο κόστος που προκαλούν οι μετανάστες που βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη, ένας τόσο μεγάλος αριθμός νέων αφίξεων θα προσθέσει δισεκατομμύρια κάθε χρόνο.
Ο Soros το υπολογίζει στα 30 δισ. ευρώ ετησίως, αλλά ισχυρίζεται ότι αξίζει τον κόπο γιατί "υπάρχει πραγματική απειλή ότι η κρίση των προσφύγων θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση του ευρωπαϊκού συστήματος και των ανοιχτών εσωτερικών συνόρων μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών".
Επίσης, θα κοστίσει στην ΕΕ μεταξύ 47 και 100 δισ. ευρώ σε απώλειες του ΑΕΠ.
Ως εκ τούτου, ο Soros βλέπει τη χρηματοδότηση των μεταναστών αλλά και των μη ευρωπαϊκών χωρών που λαμβάνουν κυρίως μετανάστες ως μια σχέση κερδοφορίας.
Ζητά να εισαχθεί ένας νέος φόρος για την κρίση των προσφύγων στα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένου του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, της αύξησης του ΦΠΑ και της ίδρυσης ταμείων για τους πρόσφυγες.
Ωστόσο, ο ίδιος γνωρίζει ότι τέτοια μέτρα δεν θα γίνουν αποδεκτά στις χώρες της ΕΕ, οπότε προτείνει μια διαφορετική λύση, η οποία δεν απαιτεί ψηφοφορία στις κυρίαρχες χώρες.
Το νέο χρέος της ΕΕ θα πρέπει να γίνει από την ΕΕ, εκμεταλλευόμενοι την αξιολόγηση του ΑΑΑ για την έκδοση μακροπρόθεσμων ομολόγων που θα τονώσουν την ευρωπαϊκή οικονομία.
Τα κονδύλια θα μπορούσαν να προέρχονται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και το ίδρυμα στήριξης του ισοζυγίου πληρωμών της ΕΕ.
"Και οι δύο έχουν πολύ παρόμοιες θεσμικές δομές, και οι δύο υποστηρίζονται εξ ολοκλήρου από τον προϋπολογισμό της ΕΕ - και ως εκ τούτου δεν απαιτούν εθνικές εγγυήσεις ή εθνική κοινοβουλευτική έγκριση".
Με τον τρόπο αυτό, θα γίνουν οι νέοι Mefo που θα μπορούσαν να εκδίδουν συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Ο Soros υπολογίζει ότι και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν πιστωτική ικανότητα 60 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία πρέπει να αυξηθεί μόνο καθώς η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα αποπληρώνουν κάθε χρόνο τα δάνεια που έλαβαν κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα παλαιά χρέη θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση των νέων με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επιβαρύνει επίσημα τον προϋπολογισμό σε κανένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Το ότι ο Soros προσπαθεί να αντικαταστήσει τον αυτόχθονες πληθυσμούς της Ευρώπης με νέους από την Αφρική και την Ασία είναι σαφές, αναφέρει το Gefira.
Ειδικά σε όποιον παρακολουθεί τις δραστηριότητές του στην Ευρώπη.
Το ερώτημα είναι: τι θέλει να κάνει με αυτό και ποιος είναι ο πραγματικός ηγέτης, πίσω από αυτόν;
www.bankingnews.gr
ΠΗΓΗ
================
Στο Σύμφωνο αντιτίθενται Δυτικές χώρες, κάποιες εκ των οποίων αποτελούν εν δυνάμει πόλο έλξης. Μεταξύ αυτών η ΗΠΑ, η Αυστρία, η Τσεχία, το Ισραήλ, η Ελβετία, η Ιταλία, η Αυστραλία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Κροατία, η Σλοβενία, κ.α. Στο Σύμφωνο συναινούν αδιάφορα οι χώρες που δεν επηρεάζονται από τις μεταναστευτικές ροές, αλλά υπερθεματίζουν ενθουσιασμένες για την ψήφισή του οι μουσουλμανικές (πολύ λογικό, αυτές πλημμυρίζουν την Δύση με υπηκόους τους. Ξέρουν ότι αντίστοιχη ροή Χριστιανών προς αυτές δεν θα υπάρξει).
Το Σύμφωνο Μετανάστευσης απεκδύει την παράνομη πτυχή κάθε μεταναστευτικής κίνησης. Με την υπογραφή του η κάθε χώρα αναγνωρίζει το δικαίωμα του καθενός στη μετακίνηση. Το κείμενο επιβάλλει στις χώρες σεβασμό των δικαιωμάτων των μεταναστών και αναγνώριση των απαιτήσεών τους στις κοινωνικές παροχές, στην προστασία και στην απόδοση υπηκοότητας!
Κατά τον Αντρέα Ανδριανόπουλο, που εντρυφεί συχνά στο θέμα «πέραν του ότι ένα τέτοιο Σύμφωνο νομιμοποιεί απόλυτα την προτροπή για hijiria (μετακίνηση / μετανάστευση) που σύμφωνα με το Κοράνι αποτελεί εντολή του Προφήτη, αφαιρεί από τα κυρίαρχα κράτη – παρά κάποιους ισχυρισμούς – το δικαίωμα ανάπτυξης μιας ξεχωριστής μεταναστευτικής πολιτικής. Και το χειρότερο: Κάθε επικριτικό σχόλιο για τη μαζική μετανάστευση γίνεται ποινικό αδίκημα.
Δημιουργείται ένα καθεστώς αλλαγής θεσμικών πλαισίων. Εφόσον ο καθένας έχει δικαίωμα μετακίνησης όπου επιθυμεί, ντε φάκτο έτσι καταργούνται τα κρατικά σύνορα. Εύλογα αναδύονται σύνθετα νομικά και εθνικά ζητήματα. Μαζικές μετακινήσεις, εισβολές, ανεπιθύμητες εθνικές διεισδύσεις περιπλέκονται σε έναν κυκεώνα ερμηνειών και αμφισβητήσεων»!
Το σύμφωνο καταγγέλλεται ότι υπό συγκεκαλυμμένους όρους υποστηρίζει το δικαίωμα στη μετανάστευση και την ελεύθερη εγκατάσταση στην χώρα επιλογής των μεταναστών, καθιστώντας την παράνομη μετανάστευση ως κατοχυρωμένο διεθνές δικαίωμα!
Παρόμοιες συμπεριφορές υπήρξαν και αλλού: Στο Βέλγιο από χθες έχουμε κυβέρνηση μειοψηφίας καθώς οι - φιλοευρωπαίοι - Φλαμανδοί εθνικιστές που μετείχαν στον κυβερνητικό συνασπισμό, αποχώρησαν επειδή ο πρωθυπουργός Μισέλ αποφάσισε να υπογράψει το Σύμφωνο. Στην Γερμανία ο υπουργός Υγείας Γενς Σπαν είχε ζητήσει να τεθεί το θέμα σε ψηφοφορία στο Συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Στον Καναδά η αντιπολίτευση επέκρινε τον Τριντό για την συναίνεσή του, ενώ στη Γαλλία η Λε Πεν ζήτησε από τον Μακρόν να παραιτηθεί από αυτή την πράξη προδοσίας (όλα τα είχε ο Μακρόν αυτή την ώρα…).
Αποφασίζουν ερήμην των λαών με αυτάρεσκο ψευδεπίγραφο ανθρωπισμό (ψευδεπίγραφο γιατί δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων, χωρίς να υπολογίζουν τις αντιρρήσεις τους). Αποδυναμώνουν τις ελεγκτικές διαδικασίες στα σύνορα, και αφήνουν ελεύθερο χώρο τον οποίο καταλαμβάνουν οι λαϊκιστικές και εθνικιστικές δυνάμεις.
Μετά τις ευρωεκλογές θα ολοφύρονται με περισπούδαστες αναλύσεις γιατί οι λαοί στρέφονται στην ακροδεξιά και ψηφίζουν εθνικιστές και αντισυστημικούς.
Liberal
==========
blogger: Μετατρέπουν τη χώρα σε πολύχρωμο χώρο διέλευσης και παραμονής εξαθλιωμένων για να έρθει να κουμπώσει ένα μόνιμο καθεστώς Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στη διάθεση των μεγάλων επιχειρήσεων. Σ' αυτό το εξαθλιωμένο πλήθος θα συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑσ να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, σε βάρος των ιθαγενών που θα αποτελούν μια γραφική μειονότητα, που είναι ήδη υπό διωγμό. Πουλάει μπόλικο μέλλον και αγοράζει για την πάρτη του παχυλές αμοιβές στο παρόν...
Τόσο δημοκράτες που το σύμφωνο του ΟΗΕ για την μετανάστευση ούτε καν κουβεντιάστηκε! Ενώ φυσικά στη διαβούλευση μπαίνουν πολύ υποδιέστερα θέματα. Βλέπετε ότι για τα σημαντικά ο λαός είναι ανίκανος! Αν αυτό δεν είναι καραμπινάτος φασισμός τότε τι είναι;
================
Άκρα του τάφου σιωπή στην αποικία.
ΟΗΕ: Το παγκόσμιο σύμφωνο για τη μετανάστευση εγκρίθηκε επισήμως στο Μαρακές
Οι χειρισμοί περί του μεταναστευτικού προβλήματος...
Σερένα Νομικού
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, αγνοώντας το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και την εγκαταλείπουν μαζικά τα παιδιά της, τοποθετήθηκε υπέρ της συμφωνίας, με την οποία η παράνομη μετανάστευση γίνεται νόμιμη, ενώ οι επικρίσεις εναντίον των μεταναστών ποινικά αδικήματα.
Επικαιρότητα
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα περισσότερα μέλη του ΟΗΕ τέθηκαν στο Μαρόκο υπέρ της παγκόσμιας
συμφωνίας για την προώθηση της οικονομικής μετανάστευσης (κείμενο εδώ). Υπενθυμίζω πως πρόκειται για το προϊόν μίας μακράς και έντονης διεργασίας των λόμπι των μεγάλων υπερεθνικών ομίλων που χρηματίζουν τους πολιτικούς για να στηρίξουν τα συμφέροντα τους. Για μία συμφωνία, με την οποία οι εργαζόμενοι της Δύσης θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον ανταγωνισμό των οικονομικών μεταναστών από τις φτωχές χώρες. Έτσι θα πάψουν να απαιτούν τις αυξήσεις των αμοιβών τους, διατηρώντας χαμηλό τον πληθωρισμό και υψηλά τα κέρδη των πολυεθνικών. Με απλά λόγια, θα εξαθλιωθούν.
Από την άλλη πλευρά, οι κοινωνίες τους θα μετατραπούν σε πολυπολιτισμικές, οπότε μη συνεκτικές και εύκολα ελεγχόμενες από τις ελίτ. Σε πολυφυλετικές καλύτερα, αφού ο πολιτισμός που μεταφέρουν μαζί τους οι μετανάστες δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοιος, όσο καλή θέληση και αν έχει κανείς. Φαίνεται πάντως πως κανένας δεν έχει μάθει τίποτα από το σουηδικό πειραματόζωο και την κοινωνική κατάρρευση της χώρας, με τα δεκάδες εγκλήματα, με τους βιασμούς, με τις απαγορευμένες ζώνες κλπ.
Σε κάθε περίπτωση, η προώθηση της οικονομικής μετανάστευσης με κύριο υποκινητή τον G. Soros, θα γίνεται σύντομα επίσημα, παρά τις ζημίες που προκαλεί (άρθρο). Μοναδικοί ωφελημένοι θα είναι οι πολυεθνικές επιχειρήσεις και οι ιδιοκτήτες κεφαλαίων στις βιομηχανικές χώρες. Επομένως, όποια τοποθετείται εναντίον της μετανάστευσης δεν είναι ούτε ρατσίστρια ούτε ακροδεξιά, ούτε εθνικίστρια, αλλά απλά συνειδητοποιημένη και ενημερωμένη πολίτης.
Συνεχίζοντας, πολλές χώρες αρνήθηκαν να ψηφίσουν το κείμενο του ΟΗΕ, το οποίο ήταν μία από τις αιτίες της εξέγερσης των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία, του BREXIT αλλά και της ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός όμως ακολούθησε πιστά τις «εντολές» του κ. Soros κατά την τελετή της επικύρωσης της συμφωνίας για την υπογραφή της στις 19 Δεκεμβρίου. Αγνοώντας λοιπόν επιδεικτικά το γεγονός ότι, η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, την εγκαταλείπουν μαζικά τα παιδιά της, δεν έχει υποδομές και φυσικά δεν μπορεί να υποδεχτεί άλλους μετανάστες, όχι μόνο τοποθετήθηκε υπέρ, αλλά το έκανε με θερμά λόγια.
Πολύ χειρότερα, εξομοίωσε την παράνομη είσοδο των μεταναστών στην Ελλάδα, με τη νόμιμη μετανάστευση των Ελλήνων στα άλλα κράτη, με ένα απίστευτο, εντυπωσιακό θράσος και με μία πρωτοφανή άγνοια. Ισχυρίστηκε δηλαδή πως οι μεταναστευτικές ροές που αποδεδειγμένα υποκινούνται από τους φανατικούς υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης, ενώ χρηματοδοτούνται από τις ΜΚΟ του κ. Soros (άρθρο ΒΒ), είναι νομοτελειακές!
Αντίθετα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δήλωσε πως έχει καθήκον να προστατεύσει τα σύνορα της χώρας του από τους παράνομους εισβολείς, ενώ πολλές άλλες χώρες δεν πρόκειται να υπογράψουν τη συμφωνία (Αυστρία, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Ελβετία, Αυστραλία, Η.Π.Α., Ιταλία κοκ.). Πρόκειται όμως για κράτη που αφενός μεν οι κυβερνήσεις τους σέβονται και υπολογίζουν τους πολίτες, αφετέρου γνωρίζουν πως εάν δεν το κάνουν θα ανατραπούν σε χρόνο μηδέν, αφού δεν έχουν εθελόδουλο, αλλά συνειδητοποιημένο λαό.
Η αιτία της άρνησης αυτών των χωρών είναι κυρίως πως επιβάλλει το σεβασμό των δικαιωμάτων των μεταναστών (καμία σχέση με τους πρόσφυγες, ερμηνεία), όπως το δικαίωμα τους για τη μετακίνηση (οπότε καταργούνται αυτόματα τα σύνορα), αναγνωρίζει τις απαιτήσεις τους για κοινωνικές παροχές, για την προστασία τους και για την απόδοση υπηκοότητας, ενώ κάθε επικριτικό σχόλιο εναντίον τους θα θεωρείται ως ποινικό αδίκημα. Έτσι η παράνομη μετανάστευση μετατρέπεται σε κατοχυρωμένο δικαίωμα, οπότε αναμένονται πολλές αναταραχές στην Ευρώπη, όπως η ανατροπή της κυβέρνησης του Βελγίου.
Κλείνοντας, είναι φανερό πως ο πρωθυπουργός έχει την εντολή να διαλύσει εντελώς την Ελλάδα ως Έθνος, αφού δεν δικαιολογείται με κανέναν άλλο τρόπο η επιμονή του στη συνθήκη των Σκοπίων, η στάση του για τη Β. Ήπειρο, η μετατροπή της εκκλησίας σε ΜΚΟ με στόχο την υφαρπαγή της περιουσίας της από τους Γερμανούς (μόνο οι μουφτήδες της Θράκης θα παραμείνουν δημόσιοι υπάλληλοι!), η υπερθεμάτιση της συμφωνίας του Μαρόκου, η νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζει αδιαφορώντας για τους Έλληνες και τόσα άλλα.
Φαίνεται πάντως πως δεν έχει μπει σε λεωφορεία στην Αθήνα που είναι πλημμυρισμένα με μαύρες μαντίλες, δεν έχει περπατήσει στα γκέτο του κέντρου με τους χιλιάδες μετανάστες που πουλούν τα παράνομα εμπορεύματα τους, ούτε αντιλαμβάνεται τις κλοπές, τις ληστείες και τα εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα σε καθημερινή βάση στην Ελλάδα. Φαίνεται όμως επίσης πως δεν υπολογίζει τους Έλληνες θεωρώντας τους ετερόκλητο πλήθος και άβουλη μάζα, κρίνοντας από τη γενικότερη συμπεριφορά του.
Η ευθύνη βέβαια δεν είναι δική του, αλλά αποκλειστικά και μόνο δική μας. Των Ελληνίδων και των Ελλήνων που έχουμε σκύψει υποτακτικά το κεφάλι και ανεχόμαστε τα πάντα, από την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας και το διεθνή εξευτελισμό, έως την κλοπή της ιστορίας και την πλήρη αλλοίωση της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Που δεν έχουμε καν το θάρρος να προστατεύσουμε την πατρίδα μας, τη θρησκεία μας, την οικογένεια μας και τα παιδιά μας όπως οι Γάλλοι, οι Βέλγοι, οι Ολλανδοί, ακόμη και οι Βούλγαροι τελευταία. Ντροπή μας!
analyst.gr
==============
Η Ελλάδα συναινεί σε σύνορα… σουρωτήρι
Του Γιάννη Σιδέρη
Χώρες αρνούνται να ψηφίσουν το κείμενο του ΟΗΕ για τη μετανάστευση,
κυβερνήσεις κλυδωνίζονται, αλλά η Ελλάδα παρότι θύρα εισόδου μεταναστών,
ουδόλως ασχολήθηκε. Εδώ με άλλα κατατριβόμαστε. Πριν λίγο μας
απασχολούσαν οι συντάξεις, στην συνέχεια τα σκέρτσα κάποιων δυνάμεων για
την στάση τους στην συμφωνία των Πρεσπών, και βέβαια η υπερδόση της
σεναριολογίας στην οποία επιδίδονται τα ΜΜΕ για τον χρόνο των εκλογών.
Ο Πρωθυπουργός χθες στο Μαρακές όπου επικυρώθηκε το σύμφωνο του ΟΗΕ για
τη Μετανάστευση, ενόψει της ψήφισής του στις 19 Δεκεμβρίου στην
συνέλευση του Οργανισμού, σαν έτοιμος από καιρό υπερθεμάτισε (φυσικά δεν
αναμέναμε κάτι άλλο).
Έχουν ωστόσο σημασία και οι εκφράσεις που χρησιμοποίησε: Εξομοίωσε την
αθρόα παράνομη είσοδο μεταναστών στη χώρα μας με την οργανωμένη νόμιμη
μετανάστευση των Ελλήνων, λέγοντας ότι η Ελλάδα έχει γνωρίσει τη
μετανάστευση των δικών της πολιτών. Ακόμη χειρότερα: Το γεγονός ότι η
κυβέρνησή του άνοιξε τη μπουκαπόρτα (αφού η θάλασσα δεν έχει σύνορα),
και εισέρευσαν ένα εκατομμύριο και πλέον μετανάστες, το παρουσίασε
περίπου ως φυσικό, νομοτελειακό γεγονός: Η Ελλάδα υπήρξε χώρα διέλευσης
για τους μετανάστες που επιθυμούν να προσεγγίσουν άλλα κράτη μέλη της
Ευρωπαϊκής Ενωσης (τι άχρωμη φράση για να απαλύνει το πρόβλημα : «να
προσεγγίσουν άλλα κράτη»!).
Φυσικά δεν το βλέπουν όλοι τόσο ειδυλλιακά. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός
Νετανιάχου π.χ. δήλωσε «έχουμε καθήκον να προστατεύσουμε τα σύνορά μας
από παράνομους εισβολείς». Ο Αυστραλός ομόλογός του Σκοτ Μόρισον, έχει
πει ότι το συγκεκριμένο σύμφωνο θα μπορούσε να υπονομεύσει τις πρακτικές
που ακολουθεί η χώρα του σε ό,τι αφορά την προστασία των συνόρων της.
Στο Σύμφωνο αντιτίθενται Δυτικές χώρες, κάποιες εκ των οποίων αποτελούν εν δυνάμει πόλο έλξης. Μεταξύ αυτών η ΗΠΑ, η Αυστρία, η Τσεχία, το Ισραήλ, η Ελβετία, η Ιταλία, η Αυστραλία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Κροατία, η Σλοβενία, κ.α. Στο Σύμφωνο συναινούν αδιάφορα οι χώρες που δεν επηρεάζονται από τις μεταναστευτικές ροές, αλλά υπερθεματίζουν ενθουσιασμένες για την ψήφισή του οι μουσουλμανικές (πολύ λογικό, αυτές πλημμυρίζουν την Δύση με υπηκόους τους. Ξέρουν ότι αντίστοιχη ροή Χριστιανών προς αυτές δεν θα υπάρξει).
Το Σύμφωνο Μετανάστευσης απεκδύει την παράνομη πτυχή κάθε μεταναστευτικής κίνησης. Με την υπογραφή του η κάθε χώρα αναγνωρίζει το δικαίωμα του καθενός στη μετακίνηση. Το κείμενο επιβάλλει στις χώρες σεβασμό των δικαιωμάτων των μεταναστών και αναγνώριση των απαιτήσεών τους στις κοινωνικές παροχές, στην προστασία και στην απόδοση υπηκοότητας!
Κατά τον Αντρέα Ανδριανόπουλο, που εντρυφεί συχνά στο θέμα «πέραν του ότι ένα τέτοιο Σύμφωνο νομιμοποιεί απόλυτα την προτροπή για hijiria (μετακίνηση / μετανάστευση) που σύμφωνα με το Κοράνι αποτελεί εντολή του Προφήτη, αφαιρεί από τα κυρίαρχα κράτη – παρά κάποιους ισχυρισμούς – το δικαίωμα ανάπτυξης μιας ξεχωριστής μεταναστευτικής πολιτικής. Και το χειρότερο: Κάθε επικριτικό σχόλιο για τη μαζική μετανάστευση γίνεται ποινικό αδίκημα.
Δημιουργείται ένα καθεστώς αλλαγής θεσμικών πλαισίων. Εφόσον ο καθένας έχει δικαίωμα μετακίνησης όπου επιθυμεί, ντε φάκτο έτσι καταργούνται τα κρατικά σύνορα. Εύλογα αναδύονται σύνθετα νομικά και εθνικά ζητήματα. Μαζικές μετακινήσεις, εισβολές, ανεπιθύμητες εθνικές διεισδύσεις περιπλέκονται σε έναν κυκεώνα ερμηνειών και αμφισβητήσεων»!
Το σύμφωνο καταγγέλλεται ότι υπό συγκεκαλυμμένους όρους υποστηρίζει το δικαίωμα στη μετανάστευση και την ελεύθερη εγκατάσταση στην χώρα επιλογής των μεταναστών, καθιστώντας την παράνομη μετανάστευση ως κατοχυρωμένο διεθνές δικαίωμα!
- Το πρόβλημα τεράστιο για μας. Είμαστε χώρα τράνζιτ, εκ φυσικής θέσεως και πολιτικής βουλήσεως. Αλλά αυτό είναι ήσσονος σημασίας για τον πρωθυπουργό, εξ ου και δεν δέχτηκε την πρόταση της αντιπολίτευσης τον Νοέμβριο να γίνει συζήτηση επί του μεταναστευτικού.
Παρόμοιες συμπεριφορές υπήρξαν και αλλού: Στο Βέλγιο από χθες έχουμε κυβέρνηση μειοψηφίας καθώς οι - φιλοευρωπαίοι - Φλαμανδοί εθνικιστές που μετείχαν στον κυβερνητικό συνασπισμό, αποχώρησαν επειδή ο πρωθυπουργός Μισέλ αποφάσισε να υπογράψει το Σύμφωνο. Στην Γερμανία ο υπουργός Υγείας Γενς Σπαν είχε ζητήσει να τεθεί το θέμα σε ψηφοφορία στο Συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Στον Καναδά η αντιπολίτευση επέκρινε τον Τριντό για την συναίνεσή του, ενώ στη Γαλλία η Λε Πεν ζήτησε από τον Μακρόν να παραιτηθεί από αυτή την πράξη προδοσίας (όλα τα είχε ο Μακρόν αυτή την ώρα…).
Αποφασίζουν ερήμην των λαών με αυτάρεσκο ψευδεπίγραφο ανθρωπισμό (ψευδεπίγραφο γιατί δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων, χωρίς να υπολογίζουν τις αντιρρήσεις τους). Αποδυναμώνουν τις ελεγκτικές διαδικασίες στα σύνορα, και αφήνουν ελεύθερο χώρο τον οποίο καταλαμβάνουν οι λαϊκιστικές και εθνικιστικές δυνάμεις.
Μετά τις ευρωεκλογές θα ολοφύρονται με περισπούδαστες αναλύσεις γιατί οι λαοί στρέφονται στην ακροδεξιά και ψηφίζουν εθνικιστές και αντισυστημικούς.
Liberal
==========
blogger: Μετατρέπουν τη χώρα σε πολύχρωμο χώρο διέλευσης και παραμονής εξαθλιωμένων για να έρθει να κουμπώσει ένα μόνιμο καθεστώς Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στη διάθεση των μεγάλων επιχειρήσεων. Σ' αυτό το εξαθλιωμένο πλήθος θα συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑσ να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, σε βάρος των ιθαγενών που θα αποτελούν μια γραφική μειονότητα, που είναι ήδη υπό διωγμό. Πουλάει μπόλικο μέλλον και αγοράζει για την πάρτη του παχυλές αμοιβές στο παρόν...
Τόσο δημοκράτες που το σύμφωνο του ΟΗΕ για την μετανάστευση ούτε καν κουβεντιάστηκε! Ενώ φυσικά στη διαβούλευση μπαίνουν πολύ υποδιέστερα θέματα. Βλέπετε ότι για τα σημαντικά ο λαός είναι ανίκανος! Αν αυτό δεν είναι καραμπινάτος φασισμός τότε τι είναι;
Εγκώμιο των συνόρων
«Εγκώμιο των συνόρων», σ’ έναν κόσμο «δίχως όρια»
ΗΠΑ, Αυστρία, Αυστραλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Εσθονία, Ουγγαρία, Ιταλία, Τσεχία, Δομινικανή Δημοκρατία, Λετονία, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία και Ελβετία, Ισραήλ) ανακοίνωσαν πως αποχωρούν από το Σύμφωνο ή παγώνουν την απόφασή τους γι' αυτό, αφού το είχαν εγκρίνει στις 13 Ιουλίου στη Ν. Υόρκη
Ο λόγος για τον οποίο βρέθηκε εκεί ο κ. Τσίπρας ήταν η διάσκεψη του ΟΗΕ για την Μετανάστευση και η υπογραφή του σχετικού Παγκόσμιου Συμφώνου.
Μία ενδιαφέρουσα εξέλιξη αναδεικνύει για μία ακόμη φορά τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση της Αριστεροδεξιάς αντιμετωπίζει τα εθνικά θέματα – το Μεταναστευτικό είναι εθνικό θέμα και ας μην το έχουμε βαφτίσει έτσι.
Ο Πρωθυπουργός του Βελγίου Σαρλ Μισέλ θα πήγαινε στο Μαρακές για να υπογράψει και αυτός το Σύμφωνο, όμως γυρνώντας από εκεί δεν θα έβρισκε… κυβέρνηση, επειδή οι Φλαμανδοί εθνικιστές αποχώρησαν. Ακριβώς επειδή διαφωνούσαν με το περιεχόμενο του Συμφώνου.
Πέραν της σύμπτωσης, ότι και στην Ελλάδα η μία συνιστώσα της κυβέρνησης είναι οι εθνολαϊκιστές ΑΝΕΛ, κανένας στην χώρα δεν γνωρίζει τι ακριβώς υπέγραψε ο κ. Τσίπρας στην διάσκεψη αυτή. Και θα έπρεπε να είναι γνωστό, προτού πέσουν οι υπογραφές.
Και πάλι κανένας δεν κάλεσε τις πολιτικές δυνάμεις για ενημέρωση και συζήτηση και τα μόνα που μαθεύτηκαν ήταν μέσα από κάτι γενικές και αόριστες αναρτήσεις του κ. Τσίπρα στα κοινωνικά δίκτυα, όπως π.χ.: «Το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση παρέχει ένα πλαίσιο για τη διευκόλυνση της ένταξης, τη διασφάλιση της αξιοπρεπούς επιστροφής των προσώπων, την αντιμετώπιση των βασικών αιτιών της παράνομης μετανάστευσης και την καταπολέμηση των εγκληματικών δικτύων», ή: «Η Ελλάδα δεσμεύεται να συνεισφέρει στην υλοποίηση του έργου του Παγκόσμιου Συμφώνου για τη Μετανάστευση, ενός αποτελεσματικού πολιτικού πλαισίου συνεργασίας που υπάρχει για να στηρίξει τις προσπάθειές μας σε εθνικό & περιφερειακό επίπεδο».
Τι ακριβώς σημαίνουν αυτά και ποιες ακριβώς είναι οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα, ουδείς γνωρίζει – τουλάχιστον όχι μέσα από επίσημες και θεσμικές διαδικασίες.
Αυτά θα διαπιστωθούν στην συνέχεια. Όμως αυτό δεν είναι καθησυχαστικό.
Είναι μία άλλη εκδοχή της τακτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση και στο θέμα των Σκοπίων, όπου υπέγραψε μία συμφωνία με την κυβέρνηση της πΓΔΜ χωρίς να έχει ενημερώσει κανέναν και για τίποτε.
Πιθανώς και στα δύο ζητήματα να έχει αναλάβει δεσμεύσεις έναντι τρίτων, αν κρίνει τουλάχιστον κάποιος από την πρεμούρα με την οποία όλοι έπεσαν πάνω στο Σκοπιανό ή από την προθυμία του κ. Τσίπρα σε προηγούμενη φάση να συζητήσει τροποποιήσεις της μεταναστευτικής πολιτικής με την Ανγκελα Μερκελ.
Οι εξελίξεις στο ένα ζήτημα είναι πλέον απροσδιόριστες. Όχι μόνο επειδή οι δηλώσεις Ζάεφ έχουν πυροδοτήσει αντιδράσεις και έχουν αναδείξει πτυχές της συμφωνίας που η ελληνική κυβέρνηση επιχείρησε είτε να αποκρύψει, είτε να υποβαθμίσει. Αλλά και επειδή τώρα φαίνεται ότι το θέμα δεν είναι διμερές, όπως το κατέστησε ο κ. Τσίπρας, αλλά πολύ πιο σύνθετο.
Όπως έγινε σαφές, π.χ., από την αντίδραση της βουλγαρικής κυβέρνησης, η οποία δεν αποδέχεται την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας και απειλεί για τους δικούς της προφανείς λόγους με βέτο σε ό,τι αφορά την ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ.
Η προχειρότητα είναι για μία ακόμη φορά φανερή. Πολύ χειρότερη όμως είναι η περιφρόνηση αυτής της ελληνικής κυβέρνησης στην σημασία των θεσμικών λειτουργιών και την υπηρέτηση εθνικών – και όχι κομματικών – θέσεων και συμφερόντων.
Αγγελος Κωβαίος
Πηγή: in.gr
Σχόλια