Ο σημερινός ολοκληρωτισμός δεν έχει καμία σχέση με αυτόν του 20ού αιώνα, υποστηρίζει ο Michel Onfray. Ο Χίτλερ και ο Στάλιν, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα γκουλάγκ έχουν δώσει την θέση τους σε νέες μορφές ολοκληρωτισμού πιο εύπεπτες : «κράτος δικαίου», «δημοκρατικό τόξο κατά της ακροδεξιάς», «ανθρώπινα δικαιώματα»…
Όταν διαβάζουμε τις λέξεις δικτατορία και ολοκληρωτισμός ο νους μας πάει αυτόματα σε «Χίτλερ και Στάλιν», «Εθνικοσοσιαλισμός και Μαρξισμός-Λενινισμός». Λογικό αλλά ο ολοκληρωτισμός έχει πάψει να ισχύει μόνο σε αυτές τις ξεπερασμένες μορφές. Ο καφέ ή κόκκινος φασισμός, με κράνος, οπλισμένος και με μπότες, δεν είναι πλέον δυνατός. Έχει μεταλλαχθεί σαν καρκινικά κύτταρα.
Ο αιώνας στον οποίο εξαπλώθηκε ο ηλεκτρισμός, ο 20ός, δεν έχει πλέον πολλά κοινά με τον δικό μας, τον αιώνα του πανταχού παρόντος διαδικτύου, των υπολογιστών, των κοινωνικών δικτύων, των λεγόμενων smartphones, των καμερών παρακολούθησης, των ηλεκτρονικών τραπεζικών συναλλαγών, της παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων, της ψηφιακής παρακολούθησης των πολιτών με τις έξυπνες κάρτες τους και, πιο πρόσφατα, της τεχνητής νοημοσύνης, του μοιραίου και οριστικού εργαλείου.
Τέλος τα συρματοπλέγματα και οι παρατηρητήρια, τέλος η Γκεστάπο ή η Τσέκα, τέλος τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή τα Γκουλάγκ. Η δικτατορία και ο ολοκληρωτισμός στολίζονται τώρα με φτερά παγωνιού και διαθέτουν σημασιολογικές μάσκες : «κράτος δικαίου», «μέτωπο λογικής», «δημοκρατικό τόξο κατά της ακροδεξιάς» όλα υπογραφές αυτού του ήσυχου ολοκληρωτισμού.
Η νέα δικτατορία και ο αθόρυβος ολοκληρωτισμός ορίζονται από μια σειρά πρακτικών : κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας, ανάθεσή της σε ένα «φιλοευρωπαϊκό» σώμα εκτός κρατικού ελέγχου, μεταφορά εξουσίας σε μια μη εκλεγμένη ολιγαρχία, κατάργηση δημοψηφισμάτων και, επομένως, της άμεσης δημοκρατίας, αγνόηση των εκλογικών αποτελεσμάτων που δεν αρέσουν, κλείσιμο τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών που δεν αρέσουν, καθυπόταξη των μήντια μέσω της κρατικής χρηματοδότησης, περιθωριοποίηση αντιφρονούντων, μετατόπιση της εξουσίας σε οργανισμούς που διοικούνται από διορισμένους, μη εκλεγμένους γραφειοκράτες, εργαλειοποίηση της πολιτικής δικαιοσύνης, κατήχηση των παιδιών όσο το δυνατόν νωρίτερα σε μία «προοδευτική» εκπαίδευση, διωγμός κάθε ταυτότητας που σχετίζεται με την αίσθηση της ρίζας, κατασκευή fake news και καταστροφή των πολιτικών αντιπάλων με προπαγάνδα στα κοινωνικά δίκτυα ,ανάπτυξη αλγόριθμων που ελέγχουν και επομένως κατευθύνουν τα κοινωνικά δίκτυα, κατάργηση της πραγματικότητας, παραγωγή μιας άλλης μέσω των μέσων ενημέρωσης, σβήσιμο, ξαναγράψιμο, καταστροφή του παρελθόντος και, επομένως, της ιστορίας, τέλος στην ανάγνωση και αντικατάσταση των βιβλίων με οθόνες ελεγχόμενων μηχανών που υποδουλώνουν, βιομηχανοποίηση της λογοτεχνίας, άρνηση της φύσης, της βιολογίας, παραγωγή Νέου Ανθρώπου, διαστρέβλωση τη σεξουαλικότητας, μίσος ως κύριο πολιτικό κίνητρο.
Η «πρόοδος» χρησιμοποιείται για υποδούλωση, για να κάνει την πραγματική εξουσία αόρατη, πάντα «για το καλό μας» , η «πρόοδος» στην υπηρεσία του νέου ολοκληρωτισμού, καθαρού, περιποιημένου, καλοχτενισμένου, γεροδεμένου και αρωματισμένου.
Le Journal du Dimanche
22/10/25
---------------------------
Όταν διαβάζουμε τις λέξεις δικτατορία και ολοκληρωτισμός ο νους μας πάει αυτόματα σε «Χίτλερ και Στάλιν», «Εθνικοσοσιαλισμός και Μαρξισμός-Λενινισμός». Λογικό αλλά ο ολοκληρωτισμός έχει πάψει να ισχύει μόνο σε αυτές τις ξεπερασμένες μορφές. Ο καφέ ή κόκκινος φασισμός, με κράνος, οπλισμένος και με μπότες, δεν είναι πλέον δυνατός. Έχει μεταλλαχθεί σαν καρκινικά κύτταρα.
Ο αιώνας στον οποίο εξαπλώθηκε ο ηλεκτρισμός, ο 20ός, δεν έχει πλέον πολλά κοινά με τον δικό μας, τον αιώνα του πανταχού παρόντος διαδικτύου, των υπολογιστών, των κοινωνικών δικτύων, των λεγόμενων smartphones, των καμερών παρακολούθησης, των ηλεκτρονικών τραπεζικών συναλλαγών, της παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων, της ψηφιακής παρακολούθησης των πολιτών με τις έξυπνες κάρτες τους και, πιο πρόσφατα, της τεχνητής νοημοσύνης, του μοιραίου και οριστικού εργαλείου.
Τέλος τα συρματοπλέγματα και οι παρατηρητήρια, τέλος η Γκεστάπο ή η Τσέκα, τέλος τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή τα Γκουλάγκ. Η δικτατορία και ο ολοκληρωτισμός στολίζονται τώρα με φτερά παγωνιού και διαθέτουν σημασιολογικές μάσκες : «κράτος δικαίου», «μέτωπο λογικής», «δημοκρατικό τόξο κατά της ακροδεξιάς» όλα υπογραφές αυτού του ήσυχου ολοκληρωτισμού.
Η νέα δικτατορία και ο αθόρυβος ολοκληρωτισμός ορίζονται από μια σειρά πρακτικών : κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας, ανάθεσή της σε ένα «φιλοευρωπαϊκό» σώμα εκτός κρατικού ελέγχου, μεταφορά εξουσίας σε μια μη εκλεγμένη ολιγαρχία, κατάργηση δημοψηφισμάτων και, επομένως, της άμεσης δημοκρατίας, αγνόηση των εκλογικών αποτελεσμάτων που δεν αρέσουν, κλείσιμο τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών που δεν αρέσουν, καθυπόταξη των μήντια μέσω της κρατικής χρηματοδότησης, περιθωριοποίηση αντιφρονούντων, μετατόπιση της εξουσίας σε οργανισμούς που διοικούνται από διορισμένους, μη εκλεγμένους γραφειοκράτες, εργαλειοποίηση της πολιτικής δικαιοσύνης, κατήχηση των παιδιών όσο το δυνατόν νωρίτερα σε μία «προοδευτική» εκπαίδευση, διωγμός κάθε ταυτότητας που σχετίζεται με την αίσθηση της ρίζας, κατασκευή fake news και καταστροφή των πολιτικών αντιπάλων με προπαγάνδα στα κοινωνικά δίκτυα ,ανάπτυξη αλγόριθμων που ελέγχουν και επομένως κατευθύνουν τα κοινωνικά δίκτυα, κατάργηση της πραγματικότητας, παραγωγή μιας άλλης μέσω των μέσων ενημέρωσης, σβήσιμο, ξαναγράψιμο, καταστροφή του παρελθόντος και, επομένως, της ιστορίας, τέλος στην ανάγνωση και αντικατάσταση των βιβλίων με οθόνες ελεγχόμενων μηχανών που υποδουλώνουν, βιομηχανοποίηση της λογοτεχνίας, άρνηση της φύσης, της βιολογίας, παραγωγή Νέου Ανθρώπου, διαστρέβλωση τη σεξουαλικότητας, μίσος ως κύριο πολιτικό κίνητρο.
Η «πρόοδος» χρησιμοποιείται για υποδούλωση, για να κάνει την πραγματική εξουσία αόρατη, πάντα «για το καλό μας» , η «πρόοδος» στην υπηρεσία του νέου ολοκληρωτισμού, καθαρού, περιποιημένου, καλοχτενισμένου, γεροδεμένου και αρωματισμένου.
Le Journal du Dimanche
22/10/25
via Babis Georges Petrakis
----------------
================
=============
Σώτη Τριανταφύλλου: Ισλάμ και Ισλαμοαριστερά διαλύουν σιγά-σιγά την Ευρώπη
Ο ’Πόλεμος’ και οι… ’Ισαποστάκηδες’!
Οι «ισλαμοαριστερές» τάσεις «διαφθείρουν την κοινωνία»: Μαίνεται ο «πολιτισμικός πόλεμος» στη Γαλλία
Γιάννης Μάζης: Ισλάμ: Πολιτική και δικαϊκή διάστασή του και διαφορές από τον Χριστιανισμό
-----------

Σχόλια