Η λέξη «μετα-αλήθεια» σύμφωνα με το
λεξικό της Οξφόρδης είναι η πολιτική ρητορική/πρακτική που αγνοεί την
αλήθεια και βασίζεται σε μια προσωπική, ενίοτε εντελώς πλαστή, εκδοχή
της πραγματικότητας. Είμαστε σε συνθήκες ή γενικότερα σε μια «εποχή
στην οποία τα αντικειμενικά γεγονότα είναι λιγότερο σημαντικά για τη
διαμόρφωση της κοινής γνώμης σε σχέση με τα συναισθήματα και τις
προσωπικές πεποιθήσεις».
Δυστυχώς δεν ισχύει πια η αγγλοσαξωνική φράση ότι
«το σχόλιο είναι ελεύθερο - αλλά τα γεγονότα είναι ιερά» . Μπερδεύονται
τα σχόλια με τα γεγονότα και κανείς δεν γνωρίζει την αλήθεια.
Ο
όρος της μετα-αλήθειας είχε χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά το 1992, αλλά η
συχνότητα χρήσης του αυξήθηκε κατά 2.000% το 2016 και μετά. Κυρίως
εξαιτίας αφενός του δημοψηφίσματος στη Βρετανία (Brexit) και αφετέρου
όταν ο Ντόναλντ Τραμπ εξασφάλισε το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών.
Μπορεί ο όρος μετα-αλήθεια να είναι σχετικά καινούργιος, αλλά η ουσία
δεν είναι: η προπαγάνδα είναι παλιά όσο ο ανθρώπινος πολιτισμός· σ’
αυτήν προστίθεται η «αλήθεια» των tabloids, η παραπληροφόρηση, τα
ψεύτικα, πειραγμένα στατιστικά στοιχεία, η φημολογία, η συνωμοσιολογία
και το κουτσομπολιό,
Στην πολιτική της μετα-αλήθειας περιλαμβάνεται
απόκρυψη, αλλοίωση και υποβιβασμός γεγονότων ― και από τη δεξιά και από
την αριστερά. Η τηλεόραση δημιούργησε μια λαϊκή αισθητική και ηθική
όπου η αλήθεια δεν έχει σημασία: σημασία έχει η παρουσίασή της (το
περιτύλιγμα). Η πραγματικότητα πρέπει να συμβαδίζει με τα γούστα και τις
επιθυμίες των μαζών. Το αποτέλεσμα αυτής της προσαρμογής της «αλήθειας»
είναι ο κομφορμισμός, η ενιαία σκέψη. Μολονότι, από τη μία πλευρά «έτσι
είναι αν έτσι νομίζετε», αν νομίζετε διαφορετικά από ό,τι υπαγορεύει η
ενιαία σκέψη, αλίμονό σας.
Τέλος, η μετα-αλήθεια συνδέεται με τα
fake news, που ένας από τους πιο συνήθεις ορισμούς τους είναι ο εξής:
είναι οι ψευδείς ειδήσεις και πληροφορίες που κατασκευάζονται με σκοπό
την εξαπάτηση με οικονομικά ή πολιτικά κίνητρα.
Πηγές: Λεξικό Οξφόρδης - Σώτη Τριανταφύλλου - Παναγιώτης Πασχαλίδης
===============
ΨΥΧΗ ΚΑΡΔΕΡΙΝΑΣ
Το μυστικό της υποταγής δεν βρίσκεται στην ισχύ του καταπιεστή, αλλά στο μυαλό του υποταγμένου. Χρειαζόμαστε άμεσα ένα παράδειγμα ανυποταγής για να θυμηθούμε τι σημαίνει να μην υποτάσσεσαι. Οι ιδεολογικές διαφορές μας είναι δευτερεύουσες μπροστά στον κίνδυνο να απολέσουμε τις κοινές ελευθερίες μας για τις οποίες οι παππούδες μας έχυσαν το αίμα τους και οι πατεράδες μας τον ιδρώτα τους. Οι συντηρητικοί πατριώτες οφείλουν, όχι μόνο να συναινέσουν στις εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου των σοσιαλιστών συμπατριωτών τους, αλλά και να τους σιγοντάρουν. Στο κάτω κάτω της γραφής, οι ανυπότακτοι τότε φοιτητές μέσα στο Πολυτεχνείο, τραγουδούσαν τον Εθνικό Ύμνο, κυμάτιζαν την Ελληνική σημαία (με τον σταυρό - όχι σαν αυτή της Αγγελοπούλου) και φώναζαν «αδέλφια μας» τους στρατιώτες. Οι σοσιαλιστές, που θυμήθηκαν επιτέλους την επαναστατική τους παράδοση, συμπληρώνουν ιδανικά τους συντηρητικούς, που στερούνται εμπειριών από αγώνες στους δρόμους, όταν οι θεσμοί αποτυγχάνουν. Οι πνευματώδεις άνθρωποι ανέκαθεν έτειναν στην υποταγή. Λέγεται πως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει κάποτε πως οι αστοί πολιτικοί έχουν ψυχή καρδερίνας.
Ο κοινός εχθρός μας πλέον λέγεται Liberals και στην Ελλάδα τους εκπροσωπεί ένα 3% του παλιού Σύριζα και ένα 3% της ΝΔ, πρώην Δράση. Με την επίφαση της υγιεινής, έχουν μόλις τελέσει το πρώτο παγκόσμιο πραξικόπημα στην ιστορία, μέσω των ΜΜΕ, κυρίως κατά των δυτικών Δημοκρατιών. Σκοπός τους είναι η καθυπόταξη των Δυτικών στις δικές τους αξίες: απάλειψη κάθε είδους εθνικής ή ταξικής συνείδησης και κινεζοποίηση των πολιτών. Δεν κυβερνάνε πλέον την Ελλάδα οι Έλληνες πολιτικοί, ούτε την Γαλλία οι Γάλλοι, ούτε την Γερμανία οι Γερμανοί, αλλά μια παγκόσμια Liberal κυβέρνηση (με την μικρή -πλην σημαντική- εξαίρεση της Βρετανίας και ίσως της Σουηδίας). Δεν το βλέπουν πια αυτό, μόνο αυτοί που δεν τολμούν να το δουν γιατί φοβούνται την αίσθηση ευθύνης που επιβάλει η υποχρέωση σύγκρουσης, παρ’ ότι η σύγκρουση είναι λιγότερη επώδυνη της υποταγής.
Η τελευταία μάχη για την δυτική Δημοκρατία και τον Δυτικό Πολιτισμό, πιθανότατα, θα δοθεί οσονούπω από τον Αμερικανικό λαό, εμείς δεν έχουμε το κρίσιμο μέγεθος για να κάνουμε την διαφορά. Η μοίρα έταξε τους Αμερικανούς να υπερασπίσουν την ελευθερία όλων μας στους δρόμους, όπως οι Τούρκοι πολίτες υπεράσπισαν το πολίτευμά τους στο πραξικόπημα Ομπάμα που στοίχισε την ζωή εκατοντάδων άμαχων Τούρκων. Σε ιστορικές στιγμές, όπως τότε στο Πολυτεχνείο, οι άνθρωποι συνήθως αντιδρούν ηρωικά.
Όσοι υποκλίνονται βαθιά στους Liberal παρουσιαστές της TV, γυρίζουν την πλάτη τους σε κάποιους άλλους: στα παιδιά τους.
Σχόλια