της Μύρνας Νικολαΐδου
Σαβ, 13 Σεπτεμβρίου 2025 - 10:01
Θέμα στους Financial Times έγινε το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που ταλανίζει την χώρα μας. Η εφημερίδα κάνει λόγο για οξεία δημογραφική κρίση, που αποτυπώνεται στo κλείσιμο άνω των 750 σχολείων λόγω ανεπαρκούς αριθμού μαθητών από την απότομη μείωση των γεννήσεων. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας είναι απογοητευτικά: ο αριθμός των μαθητών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει συρρικνωθεί κατά πάνω από 111.000 την τελευταία επταετία, δηλαδή μια μείωση της τάξης του 19% από το 2018. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τα στοιχεία αυτά απλά επιβεβαιώνουν αυτά που αντικρίζουμε και βιώνουμε όλοι στην καθημερινότητά μας και τις κοινωνικές συναναστροφές μας. Πράγματι, έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσες νέες οικογένειες με τρία παιδιά, γνωρίζετε; Και πόσο εύκολο είναι για μια οικογένεια να πάρει την απόφαση να κάνειδεύτερο παιδί; Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο έχουν αυξηθεί οι οικογένειες με μόνο ένα παιδί; Και που οφείλονται όλα αυτά;
Οι λόγοι γι αυτή την δημογραφική κατάρρευση που απειλεί το παρόν και το μέλλον του ελληνισμού είναι πολλοί. Πρώτον και βασικότερο η καλπάζουσα ακρίβεια σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς που γονατίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά . Δεύτερον η έλλειψη χρόνου, καθώς και οι δύο γονείς καλούνται τις περισσότερες φορές να εργαστούν σκληρά για να τα φέρουν εις πέρας και να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα στα παιδιά τους. Και αυτό παρ ότι τα τελευταία χρόνια έχουν μπει στην ζωή μας τα πιο ευέλικτα ωράρια και η τηλεργασία. Ωστόσο έχει αναρωτηθεί κανείς πόσο εύκολο είναι να εργαστεί κάποιος στο σπίτι όταν έχει να φροντίσει ένα μικρό παιδάκι;
Τρίτον και πολύ βασικό η έλλειψη σοβαρής επιδοματικής πολιτικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα στα πέντε νοικοκυριά που πέρυσι έπαιρναν επίδομα τέκνου, φέτος το έχασαν! Τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας είναι αποκαλυπτικά: Τον Ιούλιο οι δικαιούχοι ήταν 488.735, τον Μάιο 512.917 και τον Μάιο του 2024 είχαν φτάσει τους 604.293. Δηλαδή, μέσα σε έναν χρόνο, πάνω από 115.000 οικογένειες έμειναν εκτός λόγω εισοδηματικών κριτηρίων.
Παρ' ότι η κυβέρνησις έχει θέσει ως μια από τις προτεραιότητές της το δημογραφικό με τα μέτρα που αναμένεται να εξαγγείλει σήμερα ο Πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ, η κατάστασις θεωρείται δύσκολο να αντιστραφεί. Διότι το ζήτημα είναι πολυπαραγοντικό. Και προϋποθέτει παντελή αλλαγή νοοτροπίας με πλήρη εφαρμογή των ευέλικτων ωραρίων για τους νέους γονείς σε συνδυασμό με την καταβολή σοβαρών επιδομάτων που θα τους δώσουν μια ελευθερία στην κατανομή του χρόνου τους και το πιο σημαντικό θα τους παράσχουν την δυνατότητα να ασχοληθούν οι ίδιοι με τα παιδιά τους. Το χάσμα που χωρίζει την Ελλάδα με άλλες δυτικές χώρες στον τομέα των οικογενειακών επιδομάτων είναι χαώδες. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, οι δαπάνες ανά κάτοικο για οικογενειακά επιδόματα κυμάνθηκαν από 211 ευρώ στη Βουλγαρία έως 3.789 ευρώ στο Λουξεμβούργο. Τα πρωτεία παίρνουν οι σκανδιναβικές χώρες: Νορβηγία (2.277 ευρώ), Δανία (1.878), Ισλανδία (1.874), Σουηδία (1.449) και Φινλανδία (1.440) και η Ελβετία (1.375). Υψηλό είναι το επίδομα και στην Γερμανία (1.616 ευρώ), ενώ ακολουθεί η Αυστρία (1.340) και η Ιρλανδία (1.026). Κοντά στο όριο των 1.000 ευρώ βρίσκεται το Βέλγιο (976) και η Γαλλία (867). Η Ολλανδία (670 ευρώ) υπολείπεται κατά 160 ευρώ του ευρωπαϊκού μέσου όρου, ενώ η Ιταλία (524) και η Ισπανία (427) – δύο από τις μεγαλύτερες οικονομίες της ΕΕ – κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα. Μα είναι όλα θέμα χρημάτων, θα αναρωτηθεί κανείς; Όχι βέβαια, αλλά σίγουρα ένα σοβαρό οικογενειακό επίδομα βοηθάει.
Σε κάθε περίπτωση, ένα είναι το μόνο σίγουρο: Η Ελλάδα γερνάει και δείχνει να έχει πάρει έναν δρόμο δίχως επιστροφή. Το αν τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει έστω κάποια ανάσχεση του φαινομένου προϋποθέτει πολιτική βούληση που θα οδηγήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές. Η πρόθεσις δεν αρκεί. Ούτε τα ημίμετρα μπορούν να έχουν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους. Και ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες που μας αναλογούν.
(από την εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ»)
=====================
Το 2019 γεννήθηκαν στην Ελλάδα (σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ) 83.756 παιδιά. Πέρασαν τα χρόνια, πέρασαν οι πανδημίες και τα παιδιά αυτά είναι φέτος, τη σχολική χρονιά 2025-2026, να πάνε στην πρώτη δημοτικού. Κοιτάζει το υπουργείο παιδείας όμως τον Απρίλιο και τι να δει; Ο συνολικός αριθμός των εγγεγραμμένων παιδιών στην Α’ Δημοτικού ήταν μόλις 71.181. Τουλάχιστον 12.500 παιδιά έχουν «χαθεί»! Το μάθαμε τον Μάρτιο με τη λήξη της προθεσμίας εγγραφής στην Α’ Δημοτικού (πήρε παράταση κάποιες εβδομάδες στη συνέχεια και προστέθηκαν 2000 παιδιά), από τον γ.γ. του υπουργείου Εσωτερικών:
Αθ. Μπαλέρμπας: Το 2025 στην πρώτη δημοτικού θα φοιτήσουν τον Σεπτέμβρη που έρχεται 60.000 παιδιά με ελληνική ιθαγένεια και 9.000 με αλλοδαπή ιθαγένεια. Αν πάμε το 2010… τα αντίστοιχα νούμερα ξέρετε ποια ήταν; 100.000 παιδιά με ελληνική ιθαγένεια και 15.000 με αλλοδαπή ιθαγένεια. Βλέπετε λοιπόν ότι και οι δύο κατηγορίες βαίνουν από μειούμενες.
Η αναφορά αυτή στο 2010 ως έτος σύγκρισης θα συνεχιστεί από τα ΜΜΕ που «τσίμπησαν» το θέμα, χωρίς να αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν χρησιμοποιούνται σαν μέτρο σύγκρισης και πιο πρόσφατα στοιχεία. Δεδομένα για τα εγγεγραμμένα παιδιά στο Δημοτικό έχουμε από την ΕΛΣΤΑΤ μέχρι και για την σχολική χρονιά 2022-23. Δεν ξέρουμε τι είχε συμβεί πέρυσι και πρόπερσι, αλλά ό,τι και να είχε συμβεί δεν οδήγησε ούτε σε δηλώσεις, ούτε σε δημοσιεύματα του τύπου. Ή τα σχετικά νούμερα κατέρρευσαν λοιπόν ειδικά φέτος (εντείνοντας το μυστήριο), ή απλά δεν υπήρχε πολιτικό αφήγημα για να εντάξει την συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού σε αυτό το Υπουργείο. Τα στοιχεία αυτά πάντως δεν είναι στην πράξη δημόσια διαθέσιμα. Προφανώς το υπουργείο τα γνωρίζει και θα καταλαβαίναμε περισσότερα αν μπορούσαμε να τα συγκρίνουμε με τα στοιχεία του 2025.
[Το θέμα της γενικευμένης αδιαφάνειας των *δημόσιων* δεδομένων στην Ελλάδα, το οποίο το είδαμε σε μακάβρια μορφή κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είναι ο γενικός κανόνας. Και είναι ο γενικός κανόνας γιατί τα δημόσια δεδομένα συχνά εκθέτουν τις κυβερνήσεις. Αυτό όμως είναι θέμα άλλου σημειώματος.]
Το Πρώτο Θέμα έγραψε για το ζήτημα πάλι τον Αύγουστο. Και οι δημοσιογράφοι Τσακίρογλου και Χρυσοστομίδου που το ανέφεραν σε άρθρο τους για την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα, είναι οι μόνοι από όσο είδα που σημείωσαν, αν και δεν ανέλυσαν, αυτήν την αναντιστοιχία γεννήσεων-εγγραφών στο Δημοτικό, παρότι μοιάζει να αποδίδουν την συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού, παρόλα αυτά στην υπογεννητικότητα και μόνον. Φαντάζομαι θα επανέλθει το θέμα τώρα που ξανανοίγουν τα σχολεία.
Τώρα βέβαια, παρότι το θέμα της κατάρρευσης του αριθμού των γεννήσεων είναι από μόνο του σημαντικό και θα έχει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα πολλές συνέπειες στην ελληνική κοινωνία, η μείωση των μαθητών που γράφτηκαν στην Α’ Δημοτικού σε σχέση με το 22/23 που είναι η τελευταία χρονιά για την οποία έχει η ΕΛΣΤΑΤ σχετικά νούμερα είναι τόσο μεγάλη (βλ. γράφημα) ώστε να έχω μια αμφιβολία για το ότι το νούμερο των περίπου 71.000 μαθητών είναι έγκυρο (παρότι προέρχεται από το υπουργείο) γιατί είναι εξωφρενικά χαμηλό, τόσο που ούτε η μείωση των γεννήσεων μπορεί να το εξηγήσει από μόνη της. Από το 2022-23 που έχουμε τα τελευταία επίσημα νούμερα της ΕΛΣΤΑΤ φέρεται να έχουν μειωθεί κατά σχεδόν 24.000 οι μαθητές της Α’ Δημοτικού. Το 25%. Για να έχουμε μια αίσθηση μεγέθους, όλη η μείωση του μαθητικού πληθυσμού της Α’ τάξης από το 2010 μέχρι το 2022 ήταν «μόνο» 14.000 μαθητές.
Γραφήματα και παθήματα
Τέλος πάντων γιατί είναι πράγματι τρομακτικός (στα όρια του απίστευτου) ο αριθμός 71.000 εγγεγραμμένων παιδιών στην Α΄ Δημοτικού; Μια ματιά στο παρακάτω γράφημα ίσως να βοηθήσει την εξήγηση.
Η υπεροχή του αριθμού των παιδιών της Α΄ Δημοτικού σε σχέση με τον αριθμό των γεννήσεων το έτος που γεννήθηκαν τα εξάχρονα, συνεχίζει μέχρι το 2011. Ως τα μνημόνια δηλαδή. Στην συνέχεια η ψαλίδα ανοίγει προς την άλλη πλευρά καθώς όχι μόνο οι εισερχόμενες μεταναστευτικές ροές επιβραδύνονται, αλλά εκτοξεύονται και οι εξερχόμενες μεταναστευτικές ροές αλλοδαπών και ημεδαπών. Η ψαλίδα αυτή ανοίγει μέχρι το 2014, όταν και φτάνει τα 7000 παιδιά. Από το 2019 και μέχρι το 2022 επανέρχεται η ελαφρά υπεροχή του αριθμού των μαθητών της Α’ Δημοτικού σε σχέση με τον αριθμό των εξάχρονων που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Το 2023 και το 2024 δεν ξέρουμε τι έχει γίνει, καθώς η ΕΛΣΤΑΤ δεν έχει ακόμα στοιχεία όπως είπαμε.
Ας δούμε όμως πάλι το γράφημα. Μετά το κενό των δύο προηγουμένων ετών διαπιστώνουμε πως το 2025, εκεί που τα πρωτάκια στα Ελληνικά σχολεία ήταν λίγο περισσότερα από τα πρωτάκια πoυ είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα το 2022, ο αριθμός των παιδιών (γεννηθέντων το 2019, πριν την πανδημία) είναι πλέον κατά 12.500 υψηλότερος. Που σημαίνει πως ή (τουλάχιστον) 12.500 παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα δεν πήγαν σχολείο, ή 12.500 παιδιά μετανάστευσαν μετά την γέννησή τους με τους γονείς τους.
Έχουμε και άλλο ένα στοιχείο από τις δηλώσεις του κ. Μπαλέρμπα που παραθέσαμε πιο πάνω: Ξέρουμε ότι περίπου 9.000 από τα εγγεγραμμένα φέτος παιδάκια είναι γεννημένα από αλλοδαπούς γονείς, είναι συνεπώς (και ως μη όφειλαν) «αλλοδαπά». Σε δημοσίευμα όμως της Τάνιας Γεωργιοπούλου στην Καθημερινή τον Απρίλιο, μαθαίνουμε μεταξύ άλλων πως οι γεννήσεις αλλοδαπών στην Ελλάδα το 2019 ήταν 9.332. Οπότε αν ισχύουν ταυτόχρονα όλα αυτά, βλέπουμε πως υπάρχει μια πρωτοφανής «εξαφάνιση» ελληνικής υπηκοότητας ειδικά παιδιών, που δεν πάνε σχολείο -τουλάχιστον δεν πάνε σχολείο στην Ελλάδα. Αν προέρχεται από κάποιο νέο αχαρτογράφητο μεταναστευτικό ρεύμα Ελλήνων, είναι σχεδόν το διπλάσιο από εκείνο των μνημονιακών ετών στο μέγιστό τους. Αν πρόκειται για απόφαση των γονέων να μη στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, σημαίνει πως 1 στις 5 οικογένειες Ελλήνων, μετά την πανδημία, εγκατέλειψαν την κρατική νομιμότητα και είτε από ανάγκη είτε από φόβο κρατάνε τα παιδιά τους εκτός σχολείου. Όλα αυτά αν ισχύουν σημαίνουν πως έχουν έρθει τα πάνω κάτω στην Ελληνική κοινωνία και δεν το έχει πάρει πρέφα κανένας.
Εναλλακτικά σημαίνει πως τα νούμερα του Υπουργείου προέρχονται από κάποιο προχειρολογικό σφάλμα και θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα πει η ΕΛΣΤΑΤ σε δέκα τέρμινα που θα βγάλει τα σχετικά στοιχεία
Οπότε, συνοψίζοντας, καταλήγω σε τέσσερις εκδοχές που ερμηνεύουν την ακραία αυτή καταγραφή:
- Υπάρχει τεράστια άρνηση ή αδυναμία από Έλληνες γονείς να στείλουν τα παιδιά τους στο δημοτικό σχολείο
- Υπάρχει πολύ μαζικότερη φυγή από την χώρα εργαζομένων σε αναπαραγωγική ηλικία με τις οικογένειές τους από εκείνη που εικάζεται
- Το Υπουργείο αν δεν επινόησε, βιάστηκε να αναγγείλει από τον Μάιο ένα νούμερο νέων μαθητών που δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα
- Υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ του αριθμού των εγγραφών στα δημοτικά που συλλέγει το Υπουργείο παιδείας τον Μάρτιο-Απρίλιο και των αριθμών των πραγματικά εγγεγραμμένων παιδιών που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ, στην οποία περίπτωση δεν χρειάζονται κινδυνολογίες που δημιουργούν την αίσθηση άμεσης κατάρρευσης, εκτός και αν το ζητούμενο είναι να αιτιολογηθούν προκαταβολικά τα κλεισίματα σχολικών μονάδων εν ονόματι της υπογεννητικότητας. Η συρρίκνωση είναι ήδη μια πολύ δύσκολη συνθήκη για την εκπαίδευση χωρίς να μεγεθύνεται αβάσιμα
Προσωπικά είμαι μεταξύ του 3 και του 4…
logger:
... δεν χρειάζονται άλλα στοιχεία για να τεκμηριωθεί η γενοκτονία που επέφερε η επιβολή των μνημονίων στη χώρα.
---------------------------------
BLOGGER:
ΜΙΑ ΜΗ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ...
"...στις 9 Δεκεμβρίου 1948, την ημέρα που τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Σύμφωνα με τον Λέμκιν: «Γενοκτονία δεν συνεπάγεται απαραίτητα την άμεση καταστροφή ενός έθνους, εκτός εάν επιτυγχάνεται με μαζικές δολοφονίες όλων των μελών ενός έθνους.
- Σκοπός
είναι να επισημάνει ένα συντονισμένο σχέδιο των διαφόρων δράσεων που
αποσκοπούν στην καταστροφή των βασικών θεμελίων της ζωής των εθνικών
ομάδων, με στόχο να αφανίσει τις ίδιες τις ομάδες.
Σύμφωνα με την Απόφαση 260-ΙΙΙ-Α της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ την 9η Δεκεμβρίου 1948 – τέθηκε σε ισχύ την 12η Ιανουαρίου 1951 – Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας και οι ευθύνες του θύτη, «Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιούν ότι η Γενοκτονία, συντελουμένη είτε εν καιρώ ειρήνης είτε εν καιρώ πολέμου, τυγχάνει έγκλημα Διεθνούς Δικαίου και αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να προλαμβάνουν και να τιμωρούν τούτο». (Άρθρο 1) «Γενοκτονία σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις οι οποίες διαπράττονται με την πρόθεση καταστροφής, εν όλω ή εν μέρει, μίας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ως τέτοιας α) ανθρωποκτονία μελών της ομάδας, β) πρόκληση βαρειάς σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας γ) με πρόθεση επιβολή επί της ομάδας συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή της εν όλω ή εν μέρει, δ) επιβολή μέτρων που σκοπεύουν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας ε) δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα». (Άρθρο 2). «Οι παρακάτω αξιόποινες πράξεις τιμωρούνται»: α) Γενοκτονία, β) συνωμοσία προς διάπραξη Γενοκτονίας, γ) άμεσα ή έμμεσα η υποκίνηση διάπραξης Γενοκτονίας, δ) απόπειρα διάπραξης Γενοκτονίας, ε) συμμετοχή σε Γενοκτονία».( Άρθρο 3).
«Τιμωρούνται τα άτομα που συνωμοτούν και πράττουν τα προαναφερόμενα στο άρθρο 3, ανεξαιρέτως αν έδρασαν με συνταγματικότητα, με δημόσια εντολή ή ατομικά». (Άρθρο 4).
«Τα άτομα που διέπραξαν Γενοκτονία ή μια οποιαδήποτε από τις άλλες πράξεις που απαριθμούνται στο άρθρο 3, θα τιμωρούνται ανεξάρτητα αν είναι μέλη κυβέρνησης, κρατικοί λειτουργοί ή ιδιώτες». (Άρθρο 5).
«Τα άτομα που ευθύνονται για πράξη Γενοκτονίας ή άλλη πράξη όπως αναφέρεται στο 3ο άρθρο, πρέπει να δικαστούν στη χώρα που έχει διαπραχθεί το αδίκημα ή σε κάποιο διεθνές ποινικό Δικαστήριο που θα γίνει αποδεκτό από τους συμβαλλόμενους…..». (Άρθρο 6).
Σύμφωνα με τη Σύμβαση η Γενοκτονία αφορά ένα έγκλημα που αποβλέπει στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο και πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Είναι η καταστροφή ενός έθνους ή μιας εθνικής ομάδας, ένα συντονισμένο σχέδιο διαφόρων ενεργειών που τείνουν να καταστρέψουν τα ουσιαστικά θεμέλια της ζωής των εθνικών ομάδων, με στόχο να εξοντωθούν αυτές οι ομάδες. Η Γενοκτονία αποτελεί το πιο βαρύ έγκλημα, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, για το οποίο μάλιστα δεν υπάρχει παραγραφή. Αυτός ο οποίος διαπράττει τη Γενοκτονία δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι...." ΑΠΟ ΕΔΩ
-----------------------
-------------------
-------------------
-------------------
=============
Ο Διεθνολόγος Νικ. Σταύρου: Πώς στην περίπτωση της Ελλάδας τετραγωνίστηκε ο κύκλος
Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο): Η απειλή κατά της Ελλάδας.
---------------------
-------------------------------
-----------------------
----------------------
================
Δημήτρης Καμπισιούλης
Δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών ανέφεραν ότι φέτος διαπιστώθηκε πάλι αυτό που είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια. Τα τελευταία 15 χρόνια έχουμε “χάσει” 45.000 “πρωτάκια” από τα σχολεία. Η Ελλάδα “αργοπεθαίνει”. Οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες το γνωρίζουν. Και επί της ουσίας δεν τους απασχολεί καν.
Είχαμε αναφερθεί ξανά σε προηγούμενο άρθρο μας σχετικά με το δημογραφικό, ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις της Eurostat ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί από τα 10,46 εκ το 2022 στα 7,8 εκατομμύρια το 2070, ενώ η Τουρκία αντίστοιχα θα αγγίξει τα 110 εκατομμύρια. Με βάση έρευνες η μετανάστευση σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερης Μετακίνησης (ΕΖΕΣ – ΕΕ, Ελβετία, Νορβηγία, Ισλανδία, Λιχτενστάιν) αυξάνεται.
Το 2024, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, 369.300 Έλληνες πολίτες
ηλικίας 20-64 ετών διέμεναν εκτός Ελλάδας σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ζώνης
Ελεύθερης Μετακίνησης (ΕΖΕΣ – ΕΕ, Ελβετία, Νορβηγία, Ισλανδία,
Λιχτενστάιν). Πρόκειται για αύξηση 3,5% σε σχέση με το 2023. Το 2013,
ζούσαν στην ΕΖΕΣ 56,7 χιλιάδες άτομα που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και
είχαν ολοκληρώσει την ανώτατη εκπαίδευση (ΑΕΙ/ΤΕΙ). Μία δεκαετία
αργότερα, αυτός ο αριθμός έχει σχεδόν διπλασιαστεί, φτάνοντας τους 104,1
χιλιάδες.
Οι Έλληνες δε της τριτοβάθμιας εκπαίδευση που ζουν εκτός Ελλάδας αυξάνονται με μεγαλύτερο ρυθμό από όσους έχουν λάβει δευτεροβάθμια εκπαίδευσή (αύξηση 24%), ή πρωτοβάθμια εκπαίδευση (10,3%). Πλέον, απαρτίζουν το 36% του συνόλου των ατόμων που βρίσκονται στην ΕΖΕΣ. Το γεγονός ότι η μετανάστευση αυξάνεται και το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων που μεταναστεύουν αυξάνεται συνεχώς είναι ακόμα πιο επιβαρυντικό για το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος διότι το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο συνήθως οδηγεί σε υψηλότερα οικονομικά εισοδήματα πράγμα που ευνοεί την διάθεση τεκνοποίησης σε νέα ζευγάρια.
Στην Ελλάδα ο δείκτης γονιμότητας ανά γυναίκα ανέρχεται σε 1,3 ενώ απλά για να διατηρηθεί ο πληθυσμός χρειάζεται δείκτη 2,1 γεγονός που το 2023 την κατέταξε στην τρίτη από τέλος θέση στην Ευρώπη στις γεννήσεις ανά 1000 κατοίκους. Το δημογραφικό αν δεν υπάρξει κάποια ανάσχεση θα επιδράσει διαλυτικά στην ίδια την ύπαρξη του ελληνικού κράτους.
Η υπάρχουσα τεράστια αστυφιλία δηλαδή η συγκέντρωση σχεδόν του 50% του πληθυσμού στις περιφέρειες Αττικής/Πειραιώς και Θεσσαλονίκης επιτείνει έτι περισσότερο την διαλυτική ισχύ του δημογραφικού για την χώρα. Η ερήμωση της επαρχίας καθιστά την κατάργηση των ήδη περιορισμένων βασικών υποδομών, σχολικών, νοσοκομειακών κτλ, νομοτελειακή, αφού η διατήρηση τους θα είναι ανεδαφική λόγω έλλειψης χρηστών. Ως εκ τούτου οδηγούμαστε στην ερημοποίηση μεγάλων εκτάσεων της χώρας αφού κανείς δεν θα θέλει να κατοικεί σε περιοχές δίχως ύπαρξη βασικών δημοσίων υποδομών και δομών.
Δημογραφικό και αστυφιλία
Το γεγονός της αστυφιλίας, αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό ως λογικό, στην έλλειψη υποδομών”, σε ό,τι αφορά την υγεία, την εκπαίδευση και τη διαβίωση. Η πολιτική ηγεσία εδώ και δεκαετίες δεν κάθισε ποτέ να ασχοληθεί σοβαρά με το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό θέμα της χώρας. Το δημογραφικό. Η παρούσα δε ηγεσία, ασχολείται περισσότερο με την επικοινωνία μέσω tiktok και καμπάνιες εκατομμυρίων ευρώ για προβολή «έργων» υπουργών στα κοινωνικά μέσα. Ή με την περιφορά από κανάλι σε κανάλι καγχάζοντας για τις «επιτυχίες» του ενώ η χώρα ουσιαστικά αποδεκατίζεται καθημερινά. Καθείς εφ’ ω ετάχθη.
Αντί να έχει αναχθεί στο σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας το δημογραφικό , την εποχή αυτή για παράδειγμα ασχολούμαστε κυρίως με τη ΔΕΘ και το τι θα μοιράσει ως «αντίδωρο» στους «υπηκόους» του ο γενναιόδωρος πρωθυπουργός όπως βέβαια κάνανε και οι προκάτοχοι. Το δημογραφικό δεν φέρνει ψήφους. Μια αύξηση συντάξεων ή η κατασκευή ενός γηπέδου για μια λαοφιλή ομάδα φέρνει σίγουρα περισσότερους ψήφους. Όμως σε μερικές δεκαετίες αν συνεχίσουμε έτσι δεν θα υπάρχει καν χώρα για να κυβερνηθεί.
Χρειάζονται άμεσα μέτρα. Οικονομικά κυρίως. Για την βελτίωση της ζωής των Ελλήνων με στόχο την αύξηση της διάθεσης τεκνοποίησης. Θα δώσω ένα μικρό παράδειγμα. Στην Ελλάδα το αφορολόγητο είναι 8000 για τους έγγαμους συν 1000 για κάθε παιδί. Δηλαδή 10.000 Ευρώ για μια οικογένεια με δύο παιδιά. Με εισόδημα ως 10.500 ευρώ το επίδομα παιδιών είναι 150 ευρώ το μήνα. Από 26.000 και πάνω εισόδημα δεν παίρνει καν επίδομα για το πρώτο παιδί. Στη Γερμανία το αφορολόγητο για τους έγγαμους ανέρχεται σε 24.192 ΕΥΡΩ συν 9600 ΕΥΡΩ ανά παιδί. Δηλαδή μια οικογένεια με δύο παιδιά δεν πληρώνει έως του ποσού των 43.392 ΕΥΡΩ καθόλου φόρο εισοδήματος! Επιπλέον λαμβάνει 255 Ευρώ επίδομα για κάθε παιδί! Ανεξάρτητου εισοδήματος.
Δεν υποστηρίζουμε ότι θα μπορούσε η Ελλάδα να συγκριθεί με την Γερμανία. Ούτε η Γερμανία έχει καταφέρει ακόμα να πιάσει τον στόχο του δείκτη γονιμότητας 2,1. Είναι βέβαια σε καλύτερη θέση στον σχετικό δείκτη σε σχέση με την Ελλάδα. Έχει όμως διαμορφώσει καλύτερες συνθήκες, επιδοτώντας την δημιουργία οικογένειας με παιδιά, με ισχυρά κίνητρα. Το δημογραφικό απειλεί να αφανίσει την Ελλάδα. Δεν αποτελεί υπερβολή αλλά πραγματικότητα. Μετρήσιμη και ορατή πλέον. Με γείτονα μας μάλιστα την Τουρκία, το δημογραφικό πρόβλημα είναι ακόμα πιο απειλητικό.
Καμπανάκι κινδύνου…
Ο πρώην πρόεδρος της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ είχε κάποτε δηλώσει ότι «δεν χρειάζεται να προκαλέσουμε πόλεμο με την Ελλάδα αφού οι πληθυσμιακές εξελίξεις των δύο λαών θα επιλύσουν το Κυπριακό και το Αιγαίο». Αν ήμουν στην θέση του κυρίου Μητσοτάκη στην ΔΕΘ και στην καθιερωμένη ομιλία του, αντί να μοίραζα χρήματα στους «υπηκόους» ως αντίδωρο από τα πλεονάσματα της χώρας, θα ανακοίνωνα ότι για τα επόμενα χρόνια το συντριπτικό ποσοστό των πλεονασμάτων θα κατευθυνόταν σε μέτρα ανάσχεσης του δημογραφικού. Είναι μονόδρομος εθνικά.
Ίσως μια τέτοια δήλωση και πολιτική απόφαση θα του κόστιζε χιλιάδες ψήφους, όμως έστω την ύστατη στιγμή, πρέπει η πολιτική ηγεσία να αφήσει την επικοινωνία και την ψηφοθηρία στην άκρη και να κάνει το παν για να ανασχέσει τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο αφανισμού της χώρας: Το δημογραφικό. Ο υπογράφων δεν έχει αυταπάτες ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, αλλά παρόλα αυτά η επισήμανση του μεγαλύτερου εθνικού κινδύνου, αποτελεί εθνικό καθήκον για όλους.
============
Σχόλια