Τα “ρεκόρ αφίξεων” επιβαρύνουν τις υποδομές και αλλοιώνουν το περιβάλλον στα νησιά, χωρίς να φέρνουν τα αντίστοιχα έσοδα στην εθνική οικονομία.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα
Εκτός από αυτούς που οδήγησαν την Ελλάδα στα μνημόνια, τη δανειακή εξάρτηση, το εθνικά επιζήμιο αναπτυξιακό μοντέλο «made in Germany» και τον συνακόλουθο ενεργειακό αυτοχειριασμό, οι ιστορικοί του μέλλοντος μάλλον θα μπουν στο πειρασμό να κρίνουν και τους υπουργούς τουρισμού των τελευταίων κυβερνήσεων.
Ο ένας χειρότερος από τον άλλο, αφού η θέση προσφέρεται για ένα είδος «βολέματος» χωρίς ποτέ να ελέγχεται για ουσιαστικές επιδόσεις. Οι εκάστοτε κάτοχοι του αξιώματος επαίρονται απλώς για το πόσα «κεφάλια» τουριστών μετράμε κάθε χρόνο στη χώρα. Και αυτό αποτελεί το μέτρο της επιτυχίας. Τεκμήριο ότι οι υπουργοί κάνουν καλά τη δουλειά τους… ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Τα «κεφάλια» πράγματι όλο και αυξάνονται-είναι τα λεγόμενα «ρεκόρ αφίξεων» για τα οποία πανηγυρίζουμε. Κανείς όμως δε ρωτά αν αυτές οι αυξήσεις των επισκεπτών μεταφράζονται σε ανάλογες αυξήσεις εσόδων για το κράτος και τους Ελληνες πολίτες. Και αντιστοίχως κανείς δεν κάθεται να δει στη πράξη τι ακριβώς συνεπάγονται για την πραγματική οικονομία αυτοί οι «αριθμοί ρεκόρ» για τους οποίους οι κυβερνήσεις θριαμβολογούν.
- Ετσι φτάσαμε στο απολύτως οξύμωρο ένα νησί σαν την υπερκορεσμένη Σαντορίνη των 76 τ.Km. να συνεισφέρει περίπου 2% στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προιόν της χώρας κι έτσι και κάτι στραβό συμβεί(που όλοι απευχόμαστε) να απειλεί με τρύπα 4 δις ευρώ τον προυπολογισμό. Σε ετήσια βάση!
Την ίδια ώρα μάλιστα που οι μόνιμοι κάτοικοι, μαζί με τις δημοτικές αρχές, διακηρύσσουν το «ως εδώ». Ο μαζικός τουρισμός που φέρνει και την αλόγιστη δόμηση καταστρέφει τη ζωή τους. Και το νησί τους.
Το μοντέλο λοιπόν που κάποιος βλαξ είχε την έμπνευση να ονομάσει «βαριά βιομηχανία της χώρας», λες και ζούμε στον Αγιο Μαυρίκιο, εκτός από τη στρεβλή του ανάπτυξη έχει φτάσει στα όρια του. Και διαρκώς χειροτερεύει. Θα σας εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Η Γαλλία που κρατά τα παγκόσμια πρωτεία σε απόλυτο αριθμό τουριστικών αφίξεων υποδέχεται κάθε χρόνο περίπου 90 εκ ξένους επισκέπτες. Λίγο παραπάνω από τον πληθυσμό της.
Η Ισπανία που είναι-υποτίθεται-ο κύριος ανταγωνιστής μας, με 50 εκ. πληθυσμό υποδέχεται περί τα 85 εκατομμύρια. Και ήδη διαφαίνονται σημεία υπερκορεσμού.
- Οι κάτοικοι σε πολλές περιοχές, ακόμη και στη Βαρκελώνη, διαμαρτύρονται έντονα. Δεν αντέχουν άλλους τουρίστες να γεμίζουν ασφυκτικά τις παραλίες, δεν αντέχουν το μποτιλιάρισμα στα δημοφιλή θέρετρα, δεν αντέχουν τους σωρούς με τα σκουπίδια που αφήνουν πίσω τους οι εισβολείς.
Προσέξτε τώρα: Η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων υποδέχεται σχεδόν τέσσερις φορές τον πληθυσμό της σε ετήσια βάση! Και η συντριπτική πλειονότητα αυτών των επισκεπτών συγκεντρώνεται στα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Εχουμε υπολογίσει τι σημαίνει αυτό; Τι επιβάρυνση δημιουργεί στις υποδομές;
Και τι τραγική επίδραση μπορεί να έχει στο περιβάλλον; Ηδη στα νησιά των Κυκλάδων, και όχι μόνο, υπάρχουν σοβαρότατα προβλήματα υδροδότησης. Και θα ενταθούν όταν οι γεωτρήσεις στα νησιά που διαθέτουν επαρκή υδροφόρο ορίζοντα αρχίσουν από την υπερβολική ζήτηση να τραβούν υφάλμυρο νερό.
Κατά την ίδια έννοια οι ακτογραμμές καταστρέφονται από την υπερβολική δόμηση που ενθαρρύνεται ασύδοτα προκειμένου να φιλοξενηθούν όλοι αυτοί οι τουρίστες που σήμερα μπορεί να υπάρχουν και αύριο όχι.
Κυκλαδονήσια μοναδικού φυσικού κάλους παραδίδονται στο μπετόν με φαραωνικά συγκροτήματα που ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια κλείνοντας την πρόσβαση σε παραλίες για τους κοινούς θνητούς. Ακούγεται εξωπραγματικό, αλλά έχουμε φτάσει να ανοίγουν στη χώρα τρία μεγάλα ξενοδοχεία κάθε εβδομάδα. Εκ των οποίων τα περισσότερα «πεντάστερα»!
- Μόνο στη Μήλο με τη μοναδική ακτογραμμή χτίζονται σήμερα 15 νέες τουριστικές πολυτελείς μονάδες! Είναι δυνατόν;
Στην Ιο οι καλύτερες ακρογιαλιές έχουν περάσει σε ιδιωτικά χέρια. Στη Κέα ένα υπερπολυτελές τουριστικό συγκρότημα που αναπτύσσεται σε ένα εξαιρετικής ομορφιάς όρμο, άλλοτε καταφύγιο για μικρά σκάφη και μοναχικούς περιπατητές κινδυνεύει να μείνει στη μέση επειδή ο υπεργολάβος πάει στα δικαστήρια τον …επιδέξιο «μάνατζερ-επενδυτή» και οι «βίλες», σε μεγάλο βαθμό ημιτελείς, οδεύουν στο πλειστηριασμό. Απίθανες ιστορίες αρπαχτής που απειλούν να δημιουργήσουν κτίρια-κουφάρια…
Πάμε τώρα και στα χειρότερα. Στην Ισπανία ο μέσος τουρίστας ξοδεύει(στοιχεία 2023) 1277 ευρώ κατά την παραμονή του και στην Ελλάδα λιγότερα από τα μισά: μόλις 603.
Ο ΣΕΤΕ που κάνει πλάτες στους εκάστοτε υπουργούς τουρισμού και χειροκροτεί αυτό το ανορθολογικό πρότυπο ισχυρίζεται ότι τα στοιχεία είναι πλασματικά γιατί ο υπολογισμός στις δύο χώρες γίνεται με διαφορετικές μεθόδους. Όμως, ότι και να λέμε, το συμπέρασμα είναι ακλόνητο : Οσο διογκώνεται το τουριστικό ρεύμα τόσο μειώνονται αναλογικά τα έσοδα.
- Είναι η επιτομή της αποτυχίας που καταγράφηκε σε μία πρόσφατη έρευνα της Alpha Bank. Aπό 681,3 ευρώ μέση κατά κεφαλή τουριστική δαπάνη το πρώτο εξάμηνο του 2021 φτάσαμε στα 570,7 ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2024. Πτώση μεγαλύτερη από 15% σε τρία μόλις χρόνια!
Θέλετε και το κερασάκι στη τούρτα; Ο τουρισμός καλύπτει πάνω από το 70% των αναγκών του με εισαγωγές, οπότε εκτοξεύει το εμπορικό μας έλλειμμα που αποτελεί το πιο αδύνατο σημείο της ελληνικής οικονομίας. Ειδικά όσον αφορά τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες τη μερίδα του λέοντος των εσόδων εισπράττουν εταιρείες σαν την γερμανική TUI.
Προπληρώνουν τα δωμάτια σε τιμές εξευτελιστικές για τους Ελληνες ξενοδόχους που αναγκάζονται να τις δεχτούν γιατί αντιμετωπίζουν το φάσμα της χρεοκοπίας και οι ατζέντηδες καρπώνονται την διαφορά από το πραγματικό τίμημα στις περιόδους αιχμής μεταφέροντας τα έσοδα στα ταμεία τους. Δηλαδή εκτός Ελλάδος!
Την ίδια ώρα τα ξενοδοχεία μας αλλάζουν χέρια! Μόνο το περασμένο μήνα δημοσιεύτηκαν 120 πωλητήρια για ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα, αποκλειστικά στην νησιωτική Ελλάδα. Στο παρά πέντε της έναρξης της τουριστικής περιόδου. Οι αγοραστές, αν υπάρχουν, είναι κατά κανόνα ξένα funds και κάποιοι ευκαιριακοί «επενδυτές».
- Νομίζουμε στα σοβαρά ότι αυτό το μοντέλο τουριστικής εκμετάλλευσης μπορεί να πάει τη χώρα μακριά; Ενας τρόπος μόνο υπάρχει να ωφεληθούν τα κρατικά ταμεία.
- Εφόσον εξακολουθούμε να μετράμε κεφάλια να κόβουμε και τα αντίστοιχα εισιτήρια. Όπως κάνει πλέον η Βρετανία. Εμείς όχι με βίζες, αλλά με ένα «τέλος εισόδου υπέρ άμυνας και ασφάλειας».
Για σκεφτείτε το λίγο. Είκοσι ευρώ για κάθε τουρίστα είναι κοντά στο 1 δις ευρώ το χρόνο. Θα έφτανε και θα περίσσευε για γενναίες αυξήσεις σε όλες τις κατηγορίες των ενστόλων. Αλλά ξέχασα… Απαγορεύονται αυτές οι μονομερείς ενέργειες στην ενωμένη Ευρώπη των «27». Δεν πειράζει τότε.
Ας συνεχίσουμε να καταστρέφουμε τη χώρα και ταυτόχρονα να φτωχαίνουμε για να πλένουν τα πόδια τους σε ασφαλή ύδατα οι Γερμανοί συνταξιούχοι και να κομπάζει ο εκάστοτε υπουργός τουρισμού ότι έσπασε τα «ρεκόρ αφίξεων» του προηγούμενου…
* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»
=================
Αnalyst.gr
-------------------------
=====================
---------------
===========
-----------------------------
----------------------
---------------------
-------------------
-------------------------------



Σχόλια