Ο ακρωτηριασμός των νησιών ανοίγει τρύπα εθνικής ασφαλείας στο Αιγαίο

την

Πώς η Αθήνα «στρώνει το χαλί» στην Αγκυρα για να κερδίσει στη Χάγη τον περιορισμό μας στα 6 μίλια χωρικά ύδατα σε όλο το Αρχιπέλαγος.

Μανώλης Κοττάκης

Θα το γράψω εισαγωγικά όσο πιο ωμά γίνεται και θα τεκμηριώσω ακολούθως. Ολα όσα έχουν συμβεί μετά την 9η Δεκεμβρίου που υπογράφηκε η Διακήρυξη Ειρήνης και Φιλίας των Αθηνών μεταξύ των κυρίων Μητσοτάκη και Ερντογάν επιβεβαιώνουν την άποψη που διατυπώσαμε από την επομένη κιόλας ότι πρόκειται για Σύμφωνο Εγκατάλειψης Εθνικών Θέσεων. Σε όλα τα εκκρεμή ζητήματα στις σχέσεις μας με τη γείτονα. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Η Τουρκία από τότε, έναν χρόνο τώρα, θέτει με ένταση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όλες της τις διεκδικήσεις, εμπλουτιζόμενες διαρκώς, ενώ η Ελλάς δυστυχώς εγκαταλείπει εθνικές θέσεις. Σταδιακώς υιοθετεί εν μέρει ή εν όλω τουρκικές θέσεις είτε στο πεδίο είτε σε κείμενα μεγάλης νομικής αξίας εις τρόπον ώστε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να αχθεί, εφόσον προσφύγουν τα δύο κράτη σε αυτό, σε θετικά για τα τουρκικά συμφέροντα απόφαση, την οποία υποτίθεται ότι θα χρεωθεί η διεθνής Δικαιοσύνη και όχι οι ηγεσίες! Για τόσο ανόητους περνούν τους λαούς και ιδιαίτερα τον ελληνικό… Η «συνεννόηση» έχει προχωρήσει τόσο πολύ, ώστε ο πρόεδρος Ερντογάν διατυπώνει ανοικτά σε διεθνή for a, όπως η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, τις τουρκικές θέσεις με λεπτομέρεια, ενώ ο δικός μας ασκεί το δικαίωμα στη… σιωπή. Δεν είπε τίποτα για τις ελληνικές θέσεις ούτε στον ΟΗΕ ούτε στο CNN, πουθενά.

Θα μιλήσω με παραδείγματα. Ποια είναι η τουρκική θέση για την επίλυση της διένεξης για τα χωρικά ύδατα; Οτι η Ελλάς έχει 6 μίλια σε όλο το Αιγαίο με εξαίρεση την ηπειρωτική Ελλάδα όπου δικαιούται περισσότερα «και πολλά της πέφτουν». 12 μίλια πουθενά! Γιοκ. Το κατέστησε σαφές με ανακοίνωση του παραμονές της συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, ο οποίος παρουσίασε δημοσίως χάρτη του Αιγαίου με όλα τα ελληνικά νησιά να έχουν 6 μίλια χωρικά ύδατα. Ούτε ένα για δείγμα περισσότερα. Το είπε εμμέσως πλην σαφώς ο πρόεδρος Ερντογάν στον ΟΗΕ, ο οποίος, λέγοντας ευθέως ότι η Τουρκία έχει οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα με το ψευδοκράτος «δυτικά» και ότι έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή (δεν μετρά τα νησιά γιατί θεωρεί ότι δεν έχουν υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ), όρισε τον εαυτό του αφεντικό της περιοχής. Αρα Ρόδος και Καστελόριζο δεν έχουν ΑΟΖ! Το κατέστησε σαφές με την ανακοίνωσή της η Τουρκική Προεδρία προχθές. Οταν μιλά για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με βάση το Διεθνές Δίκαιο και την ασφάλεια τη ελεύθερης ναυσιπλοΐας και θαλασσίου εμπορίου, μας περιγράφει με νομικούς όρους τη «Γαλάζια Πατρίδα» και το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Οι Τούρκοι δεν κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω. Στόχος τους η αλλαγή του status quo αιώνων στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο ώστε να αποκτήσουν τον έλεγχο κρίσιμων θαλάσσιων οδών. Επειδή ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να πει δημοσίως πως δεσμεύεται ότι τα νησιά, οι βράχοι και οι βραχονησίδες δεν έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα χωρίς να κινδυνέψει με Ειδικό Δικαστήριο (γεγονός που θα μας οδηγήσει σε ζωτικά ύδατα 6 μιλίων και σε μεγάλες τρύπες ασφαλείας στην καρδιά του Αιγαίου, όπου θα αποκτήσουν οικόπεδα οι Τούρκοι), κάνει κάτι πολύ χειρότερο: Ακρωτηριάζει τα νησιά μέσα σε γενική σιωπή. Στην πράξη! Το άρχισε με τα θαλάσσια πάρκα για τα οποία ακόμη δεν έχω καταλήξει αν ο χειρισμός του ΥΠΕΞ ήταν προϊόν ερασιτεχνισμού (η αρμόδια υφυπουργός δεν ξέρει να διαβάζει χάρτες, μου λένε έμπειροι διπλωμάτες) ή σκοπιμότητος.

Το βέβαιον είναι ότι η Ελλάς ανέστειλε την χωροθέτησή τους γιατί η Τουρκία υποστήριξε ότι ευρίσκονται εντός της θαλάσσιας δικαιοδοσίας τους στο σκέλος των Δωδεκανήσων, κοντά στη βραχονησίδα Ανθρωποφάγοι, αν θυμάμαι καλά. Και ότι μετατρέπουμε το Αιγαίο σε «κλειστή λίμνη». Το βέβαιον είναι ότι το ΥΠΕΞ εγκατέλειψε τη στρατηγική Δένδια να αναδειχθεί η Ελλάδα «αρχιπελαγική χώρα» με βάση το Διεθνές Δίκαιο στη Διάσκεψη των Ωκεανών στην Αθήνα και επέτρεψε στον Αμερικανό τέως αντιπρόεδρο Κέρι να μας πει μέσα στο σπίτι μας «να τα βρούμε με την Τουρκία για τα θαλάσσια οικόπεδα». Ελα, παππού μου, να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου.

Η διολίσθηση συνεχίστηκε με την αποχώρηση κατόπιν άνωθεν εντολής του βοσκού και των προβάτων που έδρευαν στη στρατηγικής σημασίας βραχονησίδα Λέβιθα. Η οποία, χωρίς οικονομική δραστηριότητα επί του εδάφους τους (όπως και τα Ιμια από το 1996), δώσαμε στους Τούρκους το δικαίωμα να λένε ότι ακρωτηριάστηκε εν τοις πράγμασι από ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα! Η Κάσσος ήταν ο επόμενος σταθμός. Η περιοχή που επιχείρησε το ιταλικό ερευνητικό ήταν οριοθετημένη με βάση τη συμφωνία Ελλάδος – Αιγύπτου, αμφισβητούμενη όμως από το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Ωστόσο οι Τούρκοι υποχρέωσαν το μισθωμένο από την Ελληνική Δημοκρατία ερευνητικό να ζητήσει άδεια για τις έρευνές του από τον σταθμό της Αττάλειας και, όταν την απέρριψαν, έστειλαν και πέντε φρεγάτες να το διώξουν! Με το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό σε ακινησία έπειτα από εντολή του πρωθυπουργού στον Α/ΓΕΕΘΑ.

Αποτέλεσμα; Ενισχύεται η τουρκική θέση ότι το Καστελόριζο έχει επήρεια στην ΑΟΖ μόνο 15% και ευτυχώς που υπάρχει και ο Δένδιας για να υπενθυμίζει το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας!

Και τα κερασάκια στην τούρτα; Ακόμα δύο κείμενα με τα οποία η Ελλάδα εγκαταλείπει με αριστοτεχνικό τρόπο πάγιες εθνικές θέσεις δεκαετιών. Το πρώτο είναι νομοσχέδιο του υπουργού Ενέργειας Θόδωρου Σκυλακάκη για το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τον τουρισμό, το οποίο, πρώτον, απαγορεύει κάθε οικονομική (τουριστική δραστηριότητα) πάνω σε βραχονησίδες, ακατοίκητα νησιά και νησιά σε απόσταση 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα. Με το ίδιο νομοσχέδιο αλλάζει ο ορισμός της βραχονησίδας κατά το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας και θεωρεί ότι οι βραχονησίδες εξ ορισμού δεν διαθέτουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα!

Ποιος έγραψε αυτόν τον ορισμό που καταργεί τη διπλωματική μας αρχή; Ενα μελετητικό γραφείο! Ζούμε το εξόχως μειοδοτικό και πρωτότυπο να καταργεί το Διεθνές Δίκαιο τυπικός νόμος που έγραψαν αρχιτέκτονες! Το δεύτερο κείμενο είναι διεθνής σύμβαση που θα εισηγηθεί για κύρωση στο Κοινοβούλιο ο μοιραίος κύριος Σκυλακάκης, η οποία «νομοθετεί» το casus belli των Τούρκων στην Κάσο και ορίζει πως θα αποζημιώσουν Ελλάς και Κύπρος τους Γάλλους αν η γείτων μάς απειλήσει με πόλεμο και αναβληθεί το έργο της πόντισης του καλωδίου και της ηλεκτρικής διασύνδεσης.

Σας απαρίθμησα ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε περιστατικά μετά την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών που τεκμηριώνουν την άποψη πως η Αθήνα στρώνει το χαλί στην Τουρκία για να κερδίσει στη Χάγη τον περιορισμό μας σε όλο το Αιγαίο και στη Μεσόγειο στα 6 μίλια. Ο εθνικός ακρωτηριασμός των νησιών είναι σε πλήρη εξέλιξη. Και πατριώτης πρωθυπουργός να εκλεγεί μετά δύο χρόνια στην Ελλάδα, αν τα δύο κράτη έχουν αχθεί στο Διεθνές Δικαστήριο με στημένο συνυποσχετικό, δεν θα μπορεί να κάνει τίποτε! Οι γείτονες κερδίζουν κάθε μέρα στα χαρτιά -γι’ αυτό είναι ήσυχοι στον αέρα και σταμάτησαν τις παραβιάσεις- αυτό που τους δώσαμε στην κρίση του «Oruc Reis» στο «μιλητό». Τον καιρό που οι δύο υπουργοί της κυβέρνησης του κυρίου Μητσοτάκη δήλωσαν ότι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια συνιστά εθνικισμό! Η μακρά ειρήνη που οραματίζεται ο κύριος Γεραπετρίτης θα έχει ανυπολόγιστο εθνικό κόστος: τη συρρίκνωση του ζωτικού μας χώρου στο Αιγαίο!

=================

====================

Pantelis Savvidis


Η ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥ κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Υπάρχει ένα σοβαρό θέμα με νομοσχέδιο του υπουργείου ενέργειας που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση και η κοινή λογική δεν μπορεί να εξηγήσει τον λόγο σύνταξης και προώθησής του για ψήφιση στη βουλή.
Είναι το νομοσχέδιο για τα μικρονήσια, όρος που δεν αναφέρεται στο δίκαιο της θάλασσας αλλά χρησιμοποιείται στο νομοσχέδιο. Δεν πρόκειται για βραχονησίδες.
Θα σας το πω με απλά λόγια για να το καταλάβετε.
Το Δίκαιο της Θάλασσας ορίζει ρητά ότι "οι βράχοι (rocks) οι οποίοι δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δική τους οικονομική ζωή, δεν θα έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα".
Μιλά για βράχους. Τα "μικρονήσια" στα οποία αναφέρεται το νομοσχέδιο δεν είναι βράχοι. Μπορεί να μην έχουν σήμερα αλλά είχαν στο παρελθόν, ή μπορεί να αποκτήσουν στο μέλλον ανθρώπινη δραστηριότητα. Και σε αυτά πολίτες έχουν οικόπεδα για τα οποία πληρώνουν ΕΝΦΙΑ.
Σε αυτά, λοιπόν, τα μικρονήσια και σε βραχονησίδες τις οποίες ορίζει με δικό του, πιο στενό τρόπο το νομοσχέδιο απο ό,τι το δίκαιο της θάλασσας, το νομοσχέδιο ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ οπιαδήποτε δραστηριότητα ανάπτυξης, αντί να την ενθαρρύνει.
Ένα σοβαρό κράτος θα είχε εποικίσει με κρατική χρημοτοδότηση κρισιμες βραχονησίδες ενόψει των διαπραγαμτεύσεων με την Τουρκία. Δεν θα απαόρευε την δραστηριότητα εκεί που μπορεί να αναπτυχθεί.
Η Ελλάδα δεν είναι σύγχρονο κράτος. Έχει μείνει στην εποχή των πόλεων κρατών. Κράτος είναι η Αθήνα και βλέπει την υπόλοιπη επικράτεια ως αποικία. Δεν την ενοχλεί αν απωλέσει και κάποιο έδαφος. Για πόλη κράτος έχει αρκετό.
Σας παραθέτω απο το νομοσχέδιο που ακριβώς ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
• Βραχονησίδες, όπως τις ορίζει το νομοσχέδιο, όχι το ΔΔ
• Νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων.
• Νησιά, τα οποία βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας.
• Νησιά, τα οποία βρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτουν ακτοπλοϊκή πρόσβαση,
Ουσιαστικά, η συγκεκριμένη υποομάδα, αφορά όλα τα νησιά και τις βραχονησίδες που βρίσκονται κατά μήκος του Βορείου και Νοτίου Αιγαίου, και καθορίζουν τα εθνικά χωρικά μας ύδατα.
Ποια νησιά περιλαμβάνονται;
Παναγιά, Μπαρμπαλιάς, Άσπρη και Μαύρη Πλακούδα, Άγιος Βασίλης της Λέσβου, Παναγιά των Οινουσσών, Χίου, Αντίψαρα των Ψαρών και Στρογγύλης στο Καστελόρριζο, βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τις παράκτιες περιοχές της Τουρκίας.
Καθώς διάβαζα όλα αυτά μου ήρθε στο νου η δήλωση του κ. Μητσοτάκη απο το βήμα του ΟΗΕ ο οποίος αναφέρθηκε σε παράθυρο ευκαιρίας» όσον αφορά την επίλυση του ζητήματος καθορισμού υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Οπως είπε, όμως, ο ίδιος, θα απαιτηθεί τόλμη και σοφία.
Μήπως αυτό το νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται απο περισσή τόλμη και φαντασία;
μήπως εν τέλει αποτελεί ένα δώρο του Μτσοτάκη στον Ερντογάν; Έτσι διότι ο κ Μητσοτάκης είναι μεγαλόκαρδος και μπορεί να δωρίζει δικαιώματα της χώρας που κυβερνά, μαζί με τους λιγοστούς υπουργούς του;

 ------------------------

την

-----------------------

την

Οικειοθελής (;) παράδοση στις τουρκικές επιδιώξεις

 Δημήτρης Γκάζης

Πραγματοποιήθηκε, στο περιθώριο της 79ης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η έκτη (μέσα σε μόλις δύο χρόνια) συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν. Και ενώ στο επίκεντρο της συνόδου του ΟΗΕ ήταν οι συγκρούσεις σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, στα ελληνοτουρκικά, σύμφωνα και με την απολογιστική δήλωση του Έλληνα ΥΠΕΞ κ. Γεραπετρίτη, επανεπιβεβαιώθηκε το «θετικό κλίμα» που φάνηκε και στις προηγούμενες συναντήσεις. Στην ατζέντα της συνάντησης ήταν θέματα όπως η συνεργασία των δύο χωρών στο μεταναστευτικό (με το βλέμμα στραμμένο στην πρόσφατη απόφαση της Γερμανίας για τους συνοριακούς ελέγχους, αλλά και τον ολοένα και αυξανόμενο κίνδυνο προσφυγικών ροών από τις πολεμικές συγκρούσεις στη Μ. Ανατολή), αλλά και η οικονομική συνεργασία. Σύμφωνα με όσα ανακοινώνονται, δεν έχει υπάρξει σημαντική πρόοδος για τα θέματα της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Παρ’ όλα αυτά, οι δύο ηγέτες έδωσαν εντολή, πέραν των τριών πυλώνων του διαλόγου που ήδη διεξάγεται (ΜΟΕ, θετική ατζέντα, πολιτικός διάλογος), να εκκινήσουν οι διερευνητικές συζητήσεις και για το θέμα του καθορισμού των θαλάσσιων ζωνών. Τέλος, οι δύο αρχηγοί ανανέωσαν το ραντεβού τους για τον Ιανουάριο του 2025, οπότε και θα συνεδριάσει το Ανώτατο Συμβούλιο Ελλάδας-Τουρκίας, στην Άγκυρα.

Παρά τις ψευδαισθήσεις για το «θετικό κλίμα», η Τουρκία βρήκε και στη σύνοδο του ΟΗΕ μια ακόμη ευκαιρία για να θέσει με τον πλέον επίσημο τρόπο τις βασικές γραμμές των διεκδικήσεών της σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα. Μάλιστα η πρόκληση Ερντογάν, με την από του βήματος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ απαίτηση για αναγνώριση του ψευδοκράτους και αποδοχή του τετελεσμένου των δύο κρατών, ως «λύση» για το Κυπριακό, έμεινε αναπάντητη από ελληνικής πλευράς. Δεν υπήρξε κάποια αναφορά στις ομιλίες, ενώ το θέμα δεν ήταν μέρος της επίσημης ατζέντας συναντήσεων με άλλους ηγέτες (π.χ. τριμερής συνάντηση Μητσοτάκη, Χριστοδουλίδη, Μακρόν), ούτε και της κατ’ ιδίαν συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν. Η Κύπρος σαν να μην υπάρχει, σαν να είναι μια εκκρεμότητα, ανταλλάξιμη και εκχωρήσιμη σε περίπτωση κάποιας «καζάν-καζάν» διευθέτησης.

Το τίμημα της κατά φαντασίαν «αποκλιμάκωσης»

Στην κυβέρνηση επιμένουν ότι, με την πολιτική του διαλόγου, έχουν πετύχει την αποκλιμάκωση των προκλήσεων στο Αιγαίο, που ειδικά σε μια περίοδο όπως η σημερινή θα μπορούσαν να εκτραπούν ανά πάσα στιγμή σε πολεμικό επεισόδιο. Με τι αντάλλαγμα; Ας δούμε:

  • Με την αποδοχή των τουρκικών ερεισμάτων στο Αιγαίο (πού είναι οι ενέργειες αμφισβήτησης του τουρκολιβυκού μνημονίου;).
  • Με το συγχωροχάρτι για την εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ροών (από κράτος-διακινητής, τώρα η Τουρκία βαφτίζεται συνεργάτης).
  • Με την άνευ όρων οικονομική διείσδυση της Τουρκίας, στα όρια της δορυφοροποίησης (με επίκεντρο ευαίσθητες περιοχές, όπως τα νησιά του Β.Α. Αιγαίου και ο Έβρος).
  • Με την κανονικοποίηση των ευρωτουρκικών σχέσεων, χάρη σε σειρά διευκολύνσεων από την Αθήνα (βλ. βίζα σε Τούρκους πολίτες κ.λπ.), και τόσα άλλα.

Την «εργολαβία» της ελληνοτουρκικής προσέγγισης έχει αναλάβει εξολοκλήρου η οικογένεια Μητσοτάκη (στο προσκήνιο ο πρωθυπουργός και στο παρασκήνιο η πάντα δραστήρια στα εθνικά θέματα Ντόρα Μπακογιάννη). Εκτελεστικά όργανα είναι ο άνθρωπος ειδικών αποστολών ΥΠΕΞ κ. Γεραπετρίτης, και η υφυπουργός με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον κα Παπαδοπούλου, κάνοντας στην μπάντα πολιτικά πρόσωπα (βλ. Δένδιας) και υπηρεσιακούς παράγοντες που δεν ευθυγραμμίζονται πλήρως με τους σχεδιασμούς. Όλα δείχνουν πως οι οδηγίες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού προβλέπουν κάποιας μορφής διευθέτηση εντός της τρέχουσας θητείας Μητσοτάκη-Ερντογάν (έχοντας εξασφαλίσει την συναίνεση-ανοχή του πολιτικού συστήματος, και εκβιάζοντας την αποδοχή και από την κοινωνία).

Και ενώ συμβαίνουν αυτά η Τουρκία, που έχει αναγάγει σε εθνική στρατηγική τη διεκδίκηση βαθμών ισχύος στην κόψη του ξυραφιού των γεωπολιτικών αντιθέσεων, δεν φαίνεται διατεθειμένη να κάνει πίσω στον βασικό πυρήνα των διεκδικήσεών της, που αφορούν τις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο και τη Ν.Α. Μεσόγειο. Την εκχώρηση δηλαδή από πλευράς της Ελλάδας, κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων σε μια προοπτική συνεκμετάλλευσης και συγκυριαρχίας. Το θέμα παραπέμπεται σε μελλοντική φάση του διαλόγου, ενώ στην ελληνική κοινωνία ζυμώνεται η λογική του ενδοτισμού και της δορυφοροποίησης. Κάπως έτσι η Ελλάδα μένει χωρίς διαπραγματευτικά χαρτιά, χωρίς εναλλακτικές επιλογές, σε περίπτωση που η Τουρκία επιστρέψει στην πολιτική της έντασης (η Κάσος μας το υπενθύμισε), αυτοεγκλωβιζόμενη στις συμπληγάδες ΝΑΤΟ-Τουρκίας.

 ----------------

 --------------

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου