=============================
=========
---------------------
-----------------------
1. Σιγά το πράγμα. Με υποζύγια που υποαμείβονται και να ληστεύονται δεν είναι δύσκολο να βγάλεις κέρδη.
--------------
------------------
----------------
-------------------------------------
------------------------
----------------------------
--------------------------
-----------------------
========================
Blogger: ... αχ μωρέ Αλεξάνδρα που κλωθοφέρνεις το πράμα, αλλά δεν αγγίζεις τον πυρήνα του θέματος (..εδώ που τα λέμε, αν το κάνεις θα χάσεις τη δουλειά σου..). Ούτε κουβέντα για μνημόνια, σαν να θέλουν κάποιοι να τα ξεχάσουμε και να ορίσουν την τωρινή κατάσταση ως ..κανονική.
Λοιπόν Αλεξάνδρα αυτό που συμβαίνει έχει περιγραφεί με ακρίβεια πριν χρόνια (ακριβώς με την επιβολή των μνημονίων..)
Έχουμε λοιπόν:
Αγκαλιά με τα καρτέλ - που κάνουν τη μπάζα τους γδέρνοντας τους καταναλωτές.
Αγκαλιά με το τραπεζικό κόλπο και τους "επενδυτάς" δεν έχει να φοβηθεί τίποτα!
Όλος αυτός ο συνασπισμός των ολιγαρχικών συμφερόντων του δίνει πόρους για να εξαγορασθεί το τηλεοπτικό - δημοσιογραφικό σύστημα.
Tα κλοποιμαία είναι αρκετά για να τροφοδοτήσουν ένα στρατό από trolls για να δημιουργήσουν κλίμα...
την Νοεμβρίου 23, 2022
Έχουμε λοιπόν ...ανάπτυξη τύπου Γουατεμάλας - ως τυπικό προτεκτοράτο.
Ακούστε τον γεροΚασιμάτη στο παρακάτω Link να τα περιγράφει με περισσή καθαρότητα:
- Όταν λέμε ξεπούλημα, δέσμευση της εθνικής περιουσίας, αυτό εννοούμε: οτι θα έρθει η πολυεθνική εταιρεία να εκμεταλλεύεται εδώ τις μεγάλες επιχειρήσεις π.χ. τη χαλυβουργική, τα αλουμίνια, το χρυσό της Θράκης ή τους υδρογονάνθρακες. Τα κέρδη θα καταγράφονται στο ΑΕΠ, αλλά τα λεφτά θα φεύγουν και θα πηγαίνουν για κερδοσκοπικούς σκοπούς στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα μεγάλα κράτη. Πολύ σύντομα θα ακούσουμε οτι έχουμε ανάπτυξη θετική και θα είμαστε και περήφανοι, αλλά τό ζήτημα είναι πόσους ανέργους θα έχουμε, πόσοι νέοι θα έχουνε φύγει στο εξωτερικό και πόσοι πεινάνε ή θα αυτοκτονούνε. Η αγορά πρέπει να πάει σε πολυεθνικά δίκτυα".
------------------------------
Η πραγματική κατάσταση της Οικονομίας μας
Βασίλης Βιλλιαρδος
«Γράφημα της ντροπής
«Δεκαπλασιασμός
του πρωτογενούς ελλείμματος των δήμων (=χωρίς τους τόκους), εξαφάνιση
του πλεονάσματος των ασφαλιστικών ταμείων, αύξηση της κρατικής δαπάνης
για την πληρωμή τόκων, διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου
προς τον ιδιωτικό τομέα, καθώς επίσης νέο ρεκόρ ανόδου του ονομαστικού
χρέους του κράτους – ενώ από την άλλη, έκρηξη των φορολογικών εσόδων που
για πρώτη φορά υπερβαίνουν τα 60 δις € και αύξηση των ασφαλιστικών
εισφορών».
Υπενθυμίζουμε
πως τα παραπάνω είναι τα τραγικά αποτελέσματα της εκτέλεσης του
προϋπολογισμού του 2023 – ενώ τα αντίστοιχα του 2024 θα τα δούμε όταν
τελειώσει ο χρόνος και όχι με βάση αυτά που λέγονται ή δημοσιεύονται
σήμερα.
Εν
προκειμένω το ονομαστικό δημόσιο χρέος μας, αυτό δηλαδή που πραγματικά
χρωστάει το κράτος μας στους δανειστές του, εκτοξεύθηκε στα 406,5 δις €
(χωρίς το κρυφό χρέος των 28 δις κρατικών εγγυήσεων και των παγωμένων
τόκων ύψους 25 δις του EFSF). Για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία
λοιπόν ξεπέρασε τα 406 δις €, αυξημένο πάνω από 6 δις € σε σχέση με το
2022 – σημειώνοντας πως η Ελλάδα χρεοκόπησε με χρέος 299 δις €.
Εύλογα
αναρωτιέται εδώ κανείς πώς είναι δυνατόν να αυξάνεται το δημόσιο χρέος,
όταν το κράτος μας ξεπουλάει ότι έχει και δεν έχει – ενώ την ίδια
στιγμή, λόγω της υπερφορολόγησης των Ελλήνων με τη βοήθεια του
πληθωρισμού, αυξάνονται τόσο πολύ τα φορολογικά του έσοδα. Δύσκολη η
απάντηση!
Πάντως,
όσον αφορά τα φορολογικά υπερέσοδα, πρόκειται για κάτι που ασφαλώς δεν
γίνεται να συνεχισθεί – αφού η φοροδοτική ικανότητα των Πολιτών έχει
κάποια όρια. Πόσο μάλλον όταν ληστεύονται επί πλέον από τις τράπεζες και
από τα υπόλοιπα καρτέλ – ενώ χάνουν ταυτόχρονα τα σπίτια τους και ο
πληθωρισμός εξαϋλώνει τους μισθούς, τις συντάξεις, καθώς επίσης τις
καταθέσεις τους.
Σε
κάθε περίπτωση, το ονομαστικό μας δημόσιο χρέος το 2019, αυτό που είναι
συγκρίσιμο με τα προηγούμενα χρόνια (στα δελτία του δημοσίου χρέους του
υπουργείου οικονομικών εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 2023 το χρέος της
γενικής κυβέρνησης), διαμορφώθηκε τελικά στα 356 δις €, από 350 δις €
που προϋπολογιζόταν – ενώ στο τέλος του 2023 έφτασε στα 406,5 δις €,
έχοντας αυξηθεί έκτοτε κατά 50,5 δις €, παρά το ξεπούλημα, την
υπερφορολόγηση κλπ.
Το
συνολικό ιδιωτικό μας χρέος το 2019 ήταν στα 333 δις € (κόκκινο 233
δις), ενώ στα τέλη Ιουνίου του 2023 εκτοξεύθηκε στα 387 δις € (κόκκινο
236 δις) – οπότε αυξήθηκε κατά 54 δις €, παρά τις διαγραφές κόκκινων
δανείων, τους πλειστηριασμούς κλπ.
Δημόσιο
και ιδιωτικό χρέος λοιπόν μαζί έχουν φτάσει στα 793,5 δις €, έχοντας
αυξηθεί κατά 104,5 δις €, συγκριτικά με το 2019 – χρεωθήκαμε δηλαδή με
104,5 δις € μέσα σε μόλις 4 χρόνια! Μπορεί αλήθεια να ισχυρισθεί κανείς
πως η οικονομία μας είναι σε καλό δρόμο; Είναι δυνατόν να αυξάνονται
συνεχώς τα χρέη μας, χωρίς συνέπειες;
Φυσικά
θα απαντήσει κανείς πως αυτό που μετράει είναι το δημόσιο χρέος της
γενικής κυβέρνησης σε σχέση με το ΑΕΠ – το οποίο πράγματι μειώθηκε, αλλά
σε πολύ μεγάλο βαθμό επειδή εκτοξεύθηκε το ονομαστικό μας ΑΕΠ από τον
πληθωρισμό. Δεν συμφωνούμε πάντως με την αφαίρεση εδώ των ταμειακών
διαθεσίμων των οργανισμών του δημοσίου που κατατίθενται υποχρεωτικά από
τα μνημόνια στην ΤτΕ, όπως των ασφαλιστικών ταμείων, θεωρώντας το
επικίνδυνο τέχνασμα - αφού πρόκειται για χρήματα που πρέπει να
πληρωθούν από το κράτος στους οργανισμούς.
Το
μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι τι θα συμβεί όταν υποχωρήσει ο πληθωρισμός
και προκύψει επί πλέον ύφεση, ή όταν ξεσπάσει η επόμενη παγκόσμια
κρίση, όπως είναι αναμενόμενο κάποια στιγμή; Απλούστατα το εξής γνωστό:
«Μόνο όταν τελειώσει η παλίρροια, ανακαλύπτεις ποιος κολυμπάει γυμνός».
Με
απλά λόγια, τότε θα καταλάβουμε πού βρίσκεται η Ελλάδα – ενώ το σίγουρο
είναι πως είμαστε η μοναδική χώρα που έχει χαμηλότερο ΑΕΠ από το 2010
(γράφημα που μας στάλθηκε), παρά το ότι αυξήθηκε από τον πληθωρισμό της
τάξης του 20% έκτοτε.»Θλίψη και Ανησυχία για το μέλλον της Χώρας μας…
=====================
Alexandros Raskolnick
27 Αυγούστου 2020
«Θα
καλυτερέψουνε τα πράγματα», του υπόσχονταν με μονότονα γλυκερές φωνές
οι προγάστορες κι αυτός ταπείνωνε πειθήνια το κεφάλι. Δεν ήταν κανένας
βλάκας, κάτι καταλάβαινε·
μα ήταν μαθημένος να καταπίνει τα πίκρα καταπότια που τον πότιζαν· και
δώστου να τον φορτώνουνε μ’ όλο βαρύτερα γομάρια· έσφιγγε τα δόντια και
πορευόταν αγόγγυστα τις ανηφοριές της δύσμοιρης ζωής του.
Κάποια
χαραυγή, όμως, ξύπνησε ανάποδα. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και στο
μισόφωτο είδε τα τσιμπλιασμένα μάτια του να τον κοιτούν κοροϊδευτικά.
Είχε βαρεθεί ν’ ανοίγει καινούριες τρύπες στο ζωνάρι του. Πόσο ν’
αντέξει ο άνθρωπος την κοροϊδία που γεννοβολά μόνο μιζέρια. «Νισάφι
πια», εξομολογήθηκε στο αξιολύπητο είδωλό του κι αφού σταυροκοπήθηκε,
άρπαξε ένα φρεσκοακονισμένο κουζινομάχαιρο· άνιφτος και ξεμαλλιασμένος,
βγήκε στους δρόμους ουρλιάζοντας αλλόφρονας. Μιλιούνια τον
ακολούθησαν...
"Έκρηξη", #Άσκηση_γραφής, #121λέξεις 121 Words #flashfiction #μικρομυθοπλασία
================
-------------------
Σχόλια