Ο Μητσοτάκης και το “λούνα παρκ του τρόμου” στην οικονομία


ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΚΗΣ 

Οι πολιτικές κρίνονται από δύο κυρίως στοιχεία, το κοινωνικό τους πρόσημο και το αποτέλεσμα. Οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη επί πέντε χρόνια δεν έχουν φέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, εκτός από τον κρίσιμο χρόνο που χάθηκε, οδήγησαν τη χώρα στον πάτο της ΕΕ, θέση που δεν είχε ούτε στην περίοδο της χρεοκοπίας και των μνημονίων. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Τέσσερα συν ένα πρόσφατα οικονομικά στοιχεία ήρθαν να τεκμηριώσουν οριστικά και αμετάκλητα πως οι πολιτικές Μητσοτάκη δεν ήταν απλώς ατελέσφορες και τυχοδιωκτικές, αλλά κατά την κρίσιμη μεταμνημονιακή περίοδο που έπρεπε να καλυφθεί επενδυτικό κενό 130 δισ. ευρώ, οι πολιτικές της παρούσας κυβέρνησης επέφεραν δομικές καταστροφές στην οικονομία, στην υγεία, στην παιδεία, στη φύση και στην άμυνα της χώρας.

Τα στοιχεία

  1. Το πρώτο εξάμηνο του 2024, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά 693,4 εκατ. σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023 και διαμορφώθηκε σε 8,8 δισ. Το έλλειμμα αυξήθηκε λόγω της ταυτόχρονης μείωσης των εξαγωγών και αύξησης των εισαγωγών. Σε τρέχουσες τιμές, οι εξαγωγές αγαθών μειώθηκαν κατά 2,9% (‑5,9% σε σταθερές τιμές) και οι εισαγωγές αγαθών αυξήθηκαν κατά 3,4% (3,8% σε σταθερές τιμές). Τον Ιούλιο ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος δήλωσε πως το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών στο 6,3% του ΑΕΠ της χώρας είναι ανησυχητικό και πρέπει να μειωθεί στο 3%.
  2. Το συνολικό ύψος των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ) υποχώρησε το 2023 στα 5,43 δισ. δολάρια έναντι 8,45 δισ. το 2022. Οι εισροές ΑΞΕ μειώθηκαν σε περισσότερα από τα δύο τρίτα των οικονομιών του ΟΟΣΑ. Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ οι ΑΞΕ έκαναν βουτιά 35% στην Ελλάδα το 2023. Στο α’ εξάμηνο 2024, οι ΑΞΕ κινήθηκαν πτωτικά, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, στα 2,097 δισ.
  3. Ενώ η χώρα μας εμφανίζεται ως η δεύτερη πιο φτωχή χώρα της ΕΕ μετά τη Βουλγαρία –με βάση το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, μετρούμενο σε όρους κοινής αγοραστικής δύναμης (purchasing power parity, PPP)– έρευνα του ΚΕΠΕ δείχνει ότι με βάση το μέσο ωρομίσθιο οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν πλέον τη μεγαλύτερη απόσταση στα μέσα ωρομίσθια από τον μέσο όρο της ΕΕ. Δηλαδή, η ελληνική οικονομία κατέχει πλέον την τελευταία θέση του μέσου μισθού ανά δεδουλευμένη ώρα εργασίας (ωρομισθίου), υπολογισμένου σε όρους κοινής αγοραστικής δύναμης. Επιπλέον, η μέση αύξηση των ωρών εργασίας ανά εργαζόμενο στην ΕΕ εκτιμάται σε 3,4%, έναντι 9,25% στην Ελλάδα, δηλαδή, στη χώρα μας είναι τριπλάσια του μέσου όρου.
  4. Στο α΄ εξάμηνο του 2024 η Ελλάδα υποδέχθηκε συνολικά 11,6 εκατ. επισκέπτες με αύξηση 16,1% στις αεροπορικές αφίξεις και 15,2% στις οδικές. Έτσι, σημαντική αύξηση κατέγραψαν οι τουριστικές εισπράξεις που έφτασαν τα 6,9 δισ., ή 12,2% υψηλότερα από πέρσι. Όμως, η μέση κατά κεφαλή δαπάνη έπεσε στα 570 ευρώ, από τα 588 ευρώ το 2023 και 607 ευρώ το 2022.
  5. Η Τράπεζα της Ελλάδος δια στόματος του διοικητή της, Γιάννη Στουρνάρα, ξεκαθάρισε πως έχουμε δραματικά ρεκόρ σε εννέα κρίσιμους δείκτες κι ότι χρειαζόμαστε 40 χρόνια –υπό την προϋπόθεση ότι σ’ αυτή την περίοδο θα προχωρήσουν αποφασιστικά ορισμένες βασικές μεταρρυθμίσεις κι ότι θα καταφέρνουμε να επιτυγχάνουμε πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 2% του ΑΕΠ ετησίως– για να διασφαλίσει η Ελλάδα την ευημερία της και να επιστρέψει σε δημόσιο χρέος 60% του ΑΕΠ. Επίσης χρειαζόμαστε 20 χρόνια για τη σύγκλιση με την Ευρώπη, καθώς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας σε μονάδες αγοραστικής δύναμης ήταν στο 95% της ΕΕ το 2007. Σήμερα είναι στο 67%.

Τα λάθη

Παράλληλα, η κατανάλωση εξακολουθεί να αποτελεί σχεδόν το 70% του ελληνικού ΑΕΠ, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη το ποσοστό είναι λίγο πάνω από 50% κατά μέσον όρο. Ταυτόχρονα, η αποταμίευση των νοικοκυριών είναι αρνητική. Το 2017-2022 ήταν -2,7% έναντι 3,6% της Ευρωζώνης. Επιπλέον, μας λείπουν 200.000 εργατικά χέρια στον τουρισμό, την οικοδομή και τον αγροτικό τομέα. Οι προβλέψεις της Τράπεζας Ελλάδος είναι εξουθενωτικές.

Το πρόβλημα είναι πολιτικό και ευθύνονται η ανικανότητα και τα λάθη της κυβέρνησης. Τα στοιχεία που βγαίνουν συνεχώς είναι το ένα χειρότερο από τα άλλο. Οι προβλέψεις για το ΑΕΠ φέτος περιορίζονται στο 1,9% από το ΚΕΠΕ, στο 2% από τον ΟΟΣΑ και στο 2,2% από της Τράπεζα Ελλάδος. Το αδιέξοδο πλησιάζει, και αν ΗΠΑ και ΕΕ συνεχίσουν με στασιμότητα ή ύφεση, η Ελλάδα θα το αισθανθεί. Αν δεν υπάρξει κάποιο πολυήμερο sell off στις διεθνείς αγορές η χώρα θα υποστεί καθίζηση.

Οι τυχοδιωκτικές πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη στηρίζονται στη μόχλευση του πληθωρισμού, ασυδοσία των αγορών τροφίμων, ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και των τραπεζών. Το αναβαλλόμενο φόρο των τραπεζών δεν τον ζητάει, αλλά αφήνει να τριπλασιάζουν τους μισθούς τους οι “τραπεζίτες” και να δίνουν μερίσματα! Έτσι, οι μισθοί και οι συντάξεις παραμένουν η κύρια εισοδηματική πηγή για το κράτος ήτοι 69,793 δισ. που αντιστοιχεί στο 71,5% επί του συνολικού φορολογητέου εισοδήματος. Όμως σχεδόν για το 40% των μισθωτών και των συνταξιούχων δεν αναλογεί φόρος, καθότι οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας δεν υπερβαίνουν το αφορολόγητο όριο…

Προφανώς και οι λαοί κάνουν λάθη, τα οποία αποδεικνύονται εκ των υστέρων και ενίοτε το κόστος τους μπορεί να είναι τραγικό, άσχετα με την δικαιολόγησή τους. Το λάθος του 2019 μπορεί να εξηγηθεί, ακόμη και να κατανοηθεί, αλλά αποδείχθηκε μοιραίο, διότι το ελατήριο της οικονομίας δεν εκτινάχθηκε, δεν πιάσαμε ανάπτυξη 4,5% που χρειαζόμαστε, οι δε ξένες επενδύσεις ήρθαν για την αρπαχτή. Τώρα, μετά από πέντε χρόνια χαμένα και φορτωμένα με 40 plus δισ. χρέος, το συνεχώς αυξανόμενο έλλειμμα του ισοζυγίου μας δείχνει ότι ακόμη και οι κατασκευές εισάγουν τα υλικά τους.

Γιατί πρέπει να πέσει ο Μητσοτάκης

Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλα τα πεδία, σε μια κρίσιμη φάση για τη χώρα και τίποτε δεν δείχνει πως τα τρία επόμενα χρόνια δεν θα βιώσουμε την τεράστια ζημιά που επέφερε η ΝΔ, μετά την χρεοκοπία που προκάλεσε το 2010. Ο λαός μας αποδείχθηκε διαχρονικά αχάριστος. Αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε μια ακόμη τετραετία στην αρχή της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ που θα ακολουθούσε δεν θα έχανε 6-7 χρόνια σε ατελέσφορους πειραματισμούς. Αν δεν είχε παρασυρθεί από το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και είχε δώσει μια ακόμη τετραετία στον Τσίπρα που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, η οικονομία θα είχε προχωρήσει αλλιώς και το ελατήριο ίσως να είχε εκτιναχθεί.

Σε κάθε περίπτωση, τα λάθη γίνονται για να επαναλαμβάνονται ακόμη και ανάποδα. Η παραίσθηση της ανάπτυξης που καλλιέργησαν τα αδρά πληρωμένα από το Μαξίμου Μίντια οδήγησε στην εξαπάτηση ψηφοφόρων κι αυτό ενώ είχε επισυμβεί η συστημική κατάρρευση στα Τέμπη. Το ότι η Αριστερά με την ευρεία έννοια δεν μπορεί να δώσει εναλλακτική αυτό είναι εθνικό πρόβλημα. Η δημοκρατία και η Δικαιοσύνη έχουν εξευτελισθεί. Η χώρα τρώει σφαλιάρες από τον Ερντογάν και έγινε περίγελος ακόμη κι από τον Ράμα και τους Σκοπιανούς. Ταυτόχρονα έχουμε έκρηξη των μεταναστευτικών ροών κατά 57% στην Ελλάδα το 2023, έναντι μείωσης κατά 62% στην Ιταλία!

Η Ελλάδα έχει μπροστά της ένα ορόσημο, το 2032. Τότε, οι παγωμένοι τόκοι της περιόδου 2019-2031 θα τοκισθούν και θα πρέπει να πληρώνονται. Η περίοδος χάριτος τελειώνει και αρχίζουν τα πολύ δύσκολα. Κι όλα αυτά, ενώ η χώρα βρίσκεται σε περίοδο γεωπολιτικής ρευστότητας, λόγω των δύο κρίσιμων γειτονικών πολέμων και βρίσκεται με την απειλή της Τουρκίας να επικρέμαται συνεχώς και με μια κυβέρνηση που υποχωρεί και σπάει ρεκόρ υποτέλειας.

Η ελληνική Δεξιά, η οποία είναι υπεύθυνη για τη χρεοκοπία και τα μνημόνια, δεν έχει ιστορικά σοβαρά πατριωτικά ένσημα, αντιθέτως… Φυσικά, η χώρα δεν διαθέτει εναλλακτική, αφού τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα της Αριστεράς έχουν εξευτελιστεί. Η αλλαγή καπετάνιου εν πλω που κατέθεσε ως πιθανότητα ο Σταύρος Λυγερός ενδεχομένως να ήταν μια λύση για να σταματήσει η κατρακύλα προς την άβυσσο. Αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει λύση ολικής ανάταξης και επαναφοράς της χώρας. Η χώρα δεν χρειάζεται μεταρρυθμίσεις αλλά ριζοσπαστικές ανατροπές δομικού χαρακτήρα, εκτός αν περιμένουμε 40 χρόνια… (blogger: μάλλον αυτό είχε κατά νου ο συγγραφέας: Ο χρυσός αιώνας του Γιάννη Στουρνάρα)

Χρειάζεται λοιπόν μια πατριωτική ηγεσία με ισχυρή λαϊκή νομιμοποίηση και στομάχι να τα βάλει με τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς του λαού. Το πώς μπορεί να γίνει αυτό είναι μια δύσκολη υπόθεση, αλλά στις δημοκρατίες όλα είναι δυνατά.

 ===================


 

 -------------------------------------

 ------------------------

 ----------------------------

 --------------------------

 -----------------------

 

 ========================

Blogger: ... αχ μωρέ Αλεξάνδρα που κλωθοφέρνεις το πράμα, αλλά δεν αγγίζεις τον πυρήνα του θέματος (..εδώ που τα λέμε, αν το κάνεις θα χάσεις τη δουλειά σου..) Ούτε κουβέντα για μνημόνια, σαν να θέλουν κάποιοι να τα ξεχάσουμε και να ορίσουν την τωρινή κατάσταση ως ..κανονική.

Λοιπόν Αλεξάνδρα αυτό που συμβαίνει έχει περιγραφεί με ακρίβεια πριν χρόνια (ακριβώς με την επιβολή των μνημονίων..)

Έχουμε λοιπόν:


Θηριώδη κέρδη από τη μια λοιπόν και φτώχεια  στο μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού... Μια ανάπτυξη  που δεν φτάνει ...λέει στους πολλούς και παριστάνουν τους ανήξερους...
Έχουμε λοιπόν ...ανάπτυξη τύπου Γουατεμάλας - ως τυπικό προτεκτοράτο.

Ακούστε τον  γεροΚασιμάτη στο παρακάτω Link να τα περιγράφει με περισσή καθαρότητα:
  • Όταν λέμε ξεπούλημα, δέσμευση της εθνικής περιουσίας, αυτό εννοούμε: οτι θα έρθει η πολυεθνική εταιρεία να εκμεταλλεύεται εδώ τις μεγάλες επιχειρήσεις π.χ. τη χαλυβουργική, τα αλουμίνια, το χρυσό της Θράκης ή τους υδρογονάνθρακες. Τα κέρδη θα καταγράφονται στο ΑΕΠ, αλλά τα λεφτά θα φεύγουν και θα πηγαίνουν για κερδοσκοπικούς σκοπούς στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα μεγάλα κράτη. Πολύ σύντομα θα ακούσουμε οτι έχουμε ανάπτυξη θετική και θα είμαστε και περήφανοι, αλλά τό ζήτημα είναι πόσους ανέργους θα έχουμε, πόσοι νέοι θα έχουνε φύγει στο εξωτερικό και πόσοι πεινάνε ή θα αυτοκτονούνε. Η αγορά πρέπει να πάει σε πολυεθνικά δίκτυα".

 ------------------------------

 Η πραγματική κατάσταση της Οικονομίας μας

https://www.facebook.com/reel/466538539386969
 
Βασίλης Βιλλιαρδος
 
«Γράφημα της ντροπής
«Δεκαπλασιασμός του πρωτογενούς ελλείμματος των δήμων (=χωρίς τους τόκους), εξαφάνιση του πλεονάσματος των ασφαλιστικών ταμείων, αύξηση της κρατικής δαπάνης για την πληρωμή τόκων, διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, καθώς επίσης νέο ρεκόρ ανόδου του ονομαστικού χρέους του κράτους – ενώ από την άλλη, έκρηξη των φορολογικών εσόδων που για πρώτη φορά υπερβαίνουν τα 60 δις € και αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών».
Υπενθυμίζουμε πως τα παραπάνω είναι τα τραγικά αποτελέσματα της εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2023 – ενώ τα αντίστοιχα του 2024 θα τα δούμε όταν τελειώσει ο χρόνος και όχι με βάση αυτά που λέγονται ή δημοσιεύονται σήμερα.
Εν προκειμένω το ονομαστικό δημόσιο χρέος μας, αυτό δηλαδή που πραγματικά χρωστάει το κράτος μας στους δανειστές του, εκτοξεύθηκε στα 406,5 δις € (χωρίς το κρυφό χρέος των 28 δις κρατικών εγγυήσεων και των παγωμένων τόκων ύψους 25 δις του EFSF). Για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία λοιπόν ξεπέρασε τα 406 δις €, αυξημένο πάνω από 6 δις € σε σχέση με το 2022 – σημειώνοντας πως η Ελλάδα χρεοκόπησε με χρέος 299 δις €.
Εύλογα αναρωτιέται εδώ κανείς πώς είναι δυνατόν να αυξάνεται το δημόσιο χρέος, όταν το κράτος μας ξεπουλάει ότι έχει και δεν έχει – ενώ την ίδια στιγμή, λόγω της υπερφορολόγησης των Ελλήνων με τη βοήθεια του πληθωρισμού, αυξάνονται τόσο πολύ τα φορολογικά του έσοδα. Δύσκολη η απάντηση!
Πάντως, όσον αφορά τα φορολογικά υπερέσοδα, πρόκειται για κάτι που ασφαλώς δεν γίνεται να συνεχισθεί – αφού η φοροδοτική ικανότητα των Πολιτών έχει κάποια όρια. Πόσο μάλλον όταν ληστεύονται επί πλέον από τις τράπεζες και από τα υπόλοιπα καρτέλ – ενώ χάνουν ταυτόχρονα τα σπίτια τους και ο πληθωρισμός εξαϋλώνει τους μισθούς, τις συντάξεις, καθώς επίσης τις καταθέσεις τους.
Σε κάθε περίπτωση, το ονομαστικό μας δημόσιο χρέος το 2019, αυτό που είναι συγκρίσιμο με τα προηγούμενα χρόνια (στα δελτία του δημοσίου χρέους του υπουργείου οικονομικών εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 2023 το χρέος της γενικής κυβέρνησης), διαμορφώθηκε τελικά στα 356 δις €, από 350 δις € που προϋπολογιζόταν – ενώ στο τέλος του 2023 έφτασε στα 406,5 δις €, έχοντας αυξηθεί έκτοτε κατά 50,5 δις €, παρά το ξεπούλημα, την υπερφορολόγηση κλπ.
Το συνολικό ιδιωτικό μας χρέος το 2019 ήταν στα 333 δις € (κόκκινο 233 δις), ενώ στα τέλη Ιουνίου του 2023 εκτοξεύθηκε στα 387 δις € (κόκκινο 236 δις) – οπότε αυξήθηκε κατά 54 δις €, παρά τις διαγραφές κόκκινων δανείων, τους πλειστηριασμούς κλπ.
Δημόσιο και ιδιωτικό χρέος λοιπόν μαζί έχουν φτάσει στα 793,5 δις €, έχοντας αυξηθεί κατά 104,5 δις €, συγκριτικά με το 2019 – χρεωθήκαμε δηλαδή με 104,5 δις € μέσα σε μόλις 4 χρόνια! Μπορεί αλήθεια να ισχυρισθεί κανείς πως η οικονομία μας είναι σε καλό δρόμο; Είναι δυνατόν να αυξάνονται συνεχώς τα χρέη μας, χωρίς συνέπειες;
Φυσικά θα απαντήσει κανείς πως αυτό που μετράει είναι το δημόσιο χρέος της γενικής κυβέρνησης σε σχέση με το ΑΕΠ – το οποίο πράγματι μειώθηκε, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό επειδή εκτοξεύθηκε το ονομαστικό μας ΑΕΠ από τον πληθωρισμό. Δεν συμφωνούμε πάντως με την αφαίρεση εδώ των ταμειακών διαθεσίμων των οργανισμών του δημοσίου που κατατίθενται υποχρεωτικά από τα μνημόνια στην ΤτΕ, όπως των ασφαλιστικών ταμείων, θεωρώντας το επικίνδυνο τέχνασμα - αφού πρόκειται για χρήματα που πρέπει να πληρωθούν από το κράτος στους οργανισμούς.
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι τι θα συμβεί όταν υποχωρήσει ο πληθωρισμός και προκύψει επί πλέον ύφεση, ή όταν ξεσπάσει η επόμενη παγκόσμια κρίση, όπως είναι αναμενόμενο κάποια στιγμή; Απλούστατα το εξής γνωστό: «Μόνο όταν τελειώσει η παλίρροια, ανακαλύπτεις ποιος κολυμπάει γυμνός».
Με απλά λόγια, τότε θα καταλάβουμε πού βρίσκεται η Ελλάδα – ενώ το σίγουρο είναι πως είμαστε η μοναδική χώρα που έχει χαμηλότερο ΑΕΠ από το 2010 (γράφημα που μας στάλθηκε), παρά το ότι αυξήθηκε από τον πληθωρισμό της τάξης του 20% έκτοτε.»
Θλίψη και Ανησυχία για το μέλλον της Χώρας μας…
=====================

Alexandros Raskolnick

27 Αυγούστου 2020
 
«Θα καλυτερέψουνε τα πράγματα», του υπόσχονταν με μονότονα γλυκερές φωνές οι προγάστορες κι αυτός ταπείνωνε πειθήνια το κεφάλι. Δεν ήταν κανένας βλάκας, κάτι καταλάβαινε· μα ήταν μαθημένος να καταπίνει τα πίκρα καταπότια που τον πότιζαν· και δώστου να τον φορτώνουνε μ’ όλο βαρύτερα γομάρια· έσφιγγε τα δόντια και πορευόταν αγόγγυστα τις ανηφοριές της δύσμοιρης ζωής του.
Κάποια χαραυγή, όμως, ξύπνησε ανάποδα. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και στο μισόφωτο είδε τα τσιμπλιασμένα μάτια του να τον κοιτούν κοροϊδευτικά. Είχε βαρεθεί ν’ ανοίγει καινούριες τρύπες στο ζωνάρι του. Πόσο ν’ αντέξει ο άνθρωπος την κοροϊδία που γεννοβολά μόνο μιζέρια. «Νισάφι πια», εξομολογήθηκε στο αξιολύπητο είδωλό του κι αφού σταυροκοπήθηκε, άρπαξε ένα φρεσκοακονισμένο κουζινομάχαιρο· άνιφτος και ξεμαλλιασμένος, βγήκε στους δρόμους ουρλιάζοντας αλλόφρονας. Μιλιούνια τον ακολούθησαν...
"Έκρηξη", #Άσκηση_γραφής, #121λέξεις 121 Words #flashfiction #μικρομυθοπλασία

Σχόλια