Η νέα drag φιγούρα

την

Ραφαήλ Καλυβιώτης

Και στην Ελλάδα ο διαχωρισμός των Αφυπνισμένων και των Κοιμισμένων

Η εκπομπή μας right2thebone ήταν αυτή που ενημέρωσε το ευρύ κοινό μέσω του twitter για αυτό το θεάρεστο θέαμα που επρόκειτο να λάβει χώρα στη Θεσσαλονίκη. Από εκεί και πέρα πήρε τη σκυτάλη η Κατερίνα Λάσπα, όχι μέλος της Eκκλησίας, όχι μέλος της Kεντροδεξιάς, αλλά μέλος του αριστερίστικου ΠΑΣΟΚ. Θα μου πείτε, η κοινή λογική δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο. Iσως να συμφωνούσα, εάν δεν διάβαζα το διαδίκτυο, όπου η πλειονότητα των απόψεων στήριξε την εκδήλωση. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Μία εξ αυτών των απόψεων ήταν ότι το drag show είναι λιγότερο σοκαριστικό από το θέαμα των μικρών κοριτσιών να χορεύουν τσιφτετέλι σε παραδοσιακές, οικογενειακές συνεστιάσεις. Εκτός, φυσικά, ότι δεν είναι λιγότερο σοκαριστικό, παρατηρείτε ότι υπάρχει μία μανία αποδόμησης της παράδοσης και της κανονικότητας.

Μία άλλη ήταν ότι το drag show, ιδίως την περίοδο των Χριστουγέννων, ενδέχεται να παρομοιαστεί και με ένα θέαμα που συντελείται από ένα πλάσμα εξωτικό. Με λίγα λόγια, τι Drag Queen, τι Καλικάντζαροι. Το ίδιο και το αυτό. Και -συνεχίζει- η έκθεση ανηλίκων και νηπίων σε ένα τέτοιο θέαμα είναι εκπαίδευση στην αποδοχή του διαφορετικού.

Αυτή η αποθέωση της διαφορετικότητας, το diversity όπως με τόσο ωραία αγγλική προφορά προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μας περάσει και η κυρία Βίκυ Καγιά μέσω του ψυχαγωγικού σόου «Next Top Model» είναι απλώς το ξύσιμο της επιφάνειας. Ποια είναι στην πραγματικότητα η πρόθεση τέτοιων εκδηλώσεων;

Οι Drag Queens είναι στην πραγματικότητα οι «στρατιώτες» της «κουλτούρας της αφύπνισης», που προσέρχονται στα σχολεία για «να στείλουν ένα μήνυμα» όσο και για να διαβάσουν μια ιστορία.

Και είναι ένα αποπροσανατολιστικό μήνυμα. Ενα βασικό μέρος του σύγχρονου πολιτισμικού πολέμου κατά της λογικής, της αλήθειας και της εκπαίδευσης είναι να αποτινάξει από τους ανθρώπους τη φαινομενικά αμυδρή προσκόλλησή τους στις βιολογικές πραγματικότητες. Αντρες, γυναίκες, αγόρια, κορίτσια; Αυτοί οι όροι είναι τόσο παλιομοδίτικοι… Δεν ξέρετε ότι το φύλο είναι ρευστό τώρα; Οτι η ταυτότητα φύλου έχει προτεραιότητα έναντι της βιολογικής πραγματικότητας;

Πώς αποδομούμε πρακτικά την κοινωνία; Ξεκινώντας από τις ευαίσθητες ηλικίες. Η ανάγνωση ενός παραμυθιού από μία Drag Queen δεν είναι κάτι το απλό. Ρευστοποιεί στην εικόνα του παιδιού, πολλώ δε μάλλον του νηπίου, τη σταθερότητα της δυαδικής ανθρώπινης ταυτότητας, δηλαδή του ανδρός και της γυναικός, μεταλλάσσοντας την εικόνα στο παιδί του ίδιου του ακόμα του εαυτού. Πρόκειται για σκληρό εφαρμοσμένο μεταμοντέρνο προγραμματισμό. Ερχεται λοιπόν και στην Ελλάδα ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε Αφυπνισμένους και Κοιμισμένους. Η κουλτούρα της Αφύπνισης, η woke culture δηλαδή, ενεργοποιεί τη Φιγούρα του Νέου Ανθρώπου.

===============

Babis Georges Petrakis

Κάνω ό,τι μπορώ για να σας ξεβλαχέψω αλλά εσείς δεν καταλαβαίνετε τίποτα.

Le  Figaro : 
Ξεκινάτε τo «Femellist», μια διαδικτυακή πλατφόρμα «αντιτιθέμενης στην τρανσέξουαλ (διεμφυλική) ιδεολογία». Γιατί ; Τι εννοείτε με τον όρο «τρανσέξουαλ ιδεολογία»;
Marguerite Stern : Πρώτον, θέλουμε να διαφοροποιήσουμε την τρανσέξουαλ ιδεολογία από τα τρανς άτομα. Με τον ίδιο τρόπο, μπορεί κανείς να επικρίνει μια θρησκεία, όπως κάνει το Charlie Hebdo χωρίς να επιτίθεται στους πιστούς. Ορισμένα τρανς άτομα υποφέρουν από διακρίσεις και αυτό πρέπει να σταματήσει.
Η τρανσέξουαλ ιδεολογία είναι το πολιτικό σχέδιο που προωθούν ακτιβιστές, οι οποίοι δεν είναι απαραίτητα τρανσέξουαλ και προσπαθούν να παρέμβουν σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. Στον αγγλοσαξονικό κόσμο το φαινόμενο αυτό είναι πολύ πιο προχωρημένο από ό,τι στη Γαλλία, αλλά η χώρα μας ακολουθεί την ίδια κατεύθυνση. Το βλέπουμε όταν τα ΜΜΕ αρχίζουν να χρησιμοποιούν όρους προερχόμενους από την ακτιβιστική ορολογία όπως «άνθρωποι με έμμηνο ρύση (menstruating people)» ή όταν οργανισμοί ή συλλογικότητες όπως το planning familial θεωρούν ότι το φύλο είναι μια κοινωνική κατασκευή και παρεμβαίνουν στην σχολική διδασκαλία χρησιμοποιώντας ακτιβιστική ορολογία. Αυτός είναι ο λόγος που δημιουργήσαμε , σε αυτόν τον ιστότοπο, ένα λεξικό για να εξηγήσει στους ανθρώπους την ορολογία της τρανσέξουαλ ιδεολογίας, μια ιδεολογία εξαιρετικά επικίνδυνη για τους νέους επειδή αρνείται τις βιολογικές πραγματικότητες.
Επιπλέον, θέλουμε και οι δύο να επικεντρωθούμε στα δικαιώματα των παιδιών. Γιατί, πέρα από τους εφήβους που πρόκειται να κάνουν αλλαγή φύλου, είναι επικίνδυνο να πει κανείς σε ένα ολόκληρο τμήμα της νεολαίας ότι το βιολογικό φύλο δεν υπάρχει και ότι το μόνο που έχει σημασία για να ορίσει κανείς τον εαυτό του είναι το κοινωνικό φύλο (gender). Εχουν δημιουργηθεί δεκάδες διαφορετικά είδη : demi-boy, demi-girl, gender-fluid, gender-cloud, neurogender, agender... Είναι μια ιδεολογία με ολοκληρωτικό χαρακτήρα και μεθόδους, δεν δέχεται καμία αμφισβήτηση και απαντά με λογοκρισία σε όσους την αμφισβητούν.
Dora Moutot : Είναι και μια ιδεολογία που παρεμβαίνει στους νόμους. Η φιλοδοξία τους είναι η πλήρη ατομική αυτοδιάθεση. Δηλαδή, επιλέγεις την ταυτότητά σου και η βιολογία δεν έχει πλέον καμιά σημασία. Το βλέπουμε με διάφορα νομοσχέδια, στην Ισπανία ή την Ελβετία, ο στόχος είναι να επιτραπεί σε οποιονδήποτε να αλλάξει φύλο διοικητικά με ένα απλό αίτημα στο δημαρχείο χωρίς καμία ιατρική ή ψυχολογική εξέταση. Στη Γαλλία δεν βρισκόμαστε μακριά από αυτό αφού από το 2016 μπορούμε να έχουμε «γυναικείο πέος», δηλαδή να είμαστε ανδρικού φύλου και να θεωρούμαστε διοικητικά ως γυναίκα. Έτσι, αυτή η ιδεολογία υπερβαίνει το απλό γεγονός ότι υπάρχουν δυσφορίες φύλου ή ψυχιατρικού χαρακτήρα διαταραχές και επιδιώκει να μεταμορφώσει τη νομοθεσία. Παλαιότερα θεωρούνταν ιατρικό πρόβλημα, το οποίο μπορούσε να λυθεί με αλλαγές φύλου αλλά από το 2016 έγινε πραγματική πολιτική ατζέντα.
Πολλές είναι οι τροπολογίες και τα νομοσχέδια που πάνε προς αυτή την κατεύθυνση, ειδικά στον αθλητικό χώρο, όπου οι κατηγορίες θα χωρίζονται στο εξής με βάση την έννοια του κοινωνικού φύλου (gender) και όχι του βιολογικού φύλου (sexe), κάτι που είναι βαθύτατα άδικο. Ομοίως, για τις φυλακές, βρίσκουμε την ιδέα ότι πρέπει να χωρίζονται ανάλογα με το κοινωνικό φύλο και όχι το βιολογικό φύλο, κάτι που οδηγεί σε παράλογες και δραματικές καταστάσεις σε ορισμένες χώρες με άνδρες να βιάζουν και να σκοτώνουν γυναίκες.
Le Figaro
13/1/22
 
την
την
την
την
την

=============================

την
την
την
 ----------------
την
 -------------
την
την

 --------------------------------------

την

 --------------------

την
την
την
την
την
την
την
«Τι είναι ένα προσβλητικό λογοτεχνικό περιεχόμενο ;» αναρωτήθηκε πρόσφατα ο μεγάλος Αμερικανός μυθιστοριογράφος Stephen King. Ερώτημα που διατυπώνεται διαρκώς στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και μήνες. Στη χώρα της ελευθερίας της έκφρασης, η χρονιά σημαδεύτηκε από ένα άνευ προηγουμένου κύμα λογοκρισίας λογοτεχνικών έργων. Οι εκδόσεις έχουν γίνει ένα από τα νευραλγικά κέντρα του ιδεολογικού πολέμου ανάμεσα στις πιο ριζοσπαστικές πτέρυγες του ρεπουμπλικάνων και των δημοκρατικών. Αμφότεροι στρέφονται ενάντια στην κατήχηση και την διαστροφή των παιδιών, τα οποία εκτίθεται σε σοκαριστικές ιστορίες και εικόνες, σε βίαια ή πορνογραφικά σχόλια. Περισσότεροι από 2.500 τίτλοι βιβλίων έχουν απαγορευτεί και αφαιρεθεί από σχολεία, πανεπιστήμια και δημόσιες βιβλιοθήκες σε δώδεκα πολιτείες, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Βιβλιοθηκών (ALA).
Αυτόν τον μήνα Δεκέμβριο, είναι η σειρά των βιβλιοθηκονόμων της Πολιτείας της Φλόριντα να ανακαλύψουν με έκπληξη τη λίστα με τα έργα που πρέπει να απασυρθούν από τα ράφια. Σε αυτό το συντηρητικό προπύργιο, το οποίο έχει ψηφίσει νομοθεσία που απαγορεύει τη συζήτηση για το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό στα δημόσια σχολεία, το βιβλίο Gender Queer, στο οποίο η συγγραφέας Maia Kobabe αφηγείται το ταξίδι της ανακάλυψης της ως non-binary, δεν είναι πλέον ευπρόσδεκτο. Όπως και το μυθιστόρημα της Sarah J. Maas A Court of Mist and Fury, το οποίο περιλαμβάνει gay και bisexual χαρακτήρες, ή τα εφηβικά απομνημονεύματα All Boys Aren't Blue (Not All Boys Are Blue) του δημοσιογράφου και ακτιβιστή George M. Johnson. Πάνω από 2.000 χιλιόμετρα μακριά, στην καρδιά του Τέξας, ήταν η προσαρμογή σε κόμικς του Ημερολογίου της Άννας Φρανκ, οι εικόνες της οποίας θεωρήθηκαν πολύ σοκαριστικές, που υπέστη αυτή την πολιτική λογοκρισίας λίγους μήνες νωρίτερα. Ίδια κύρωση για το graphic novel για το Holocaust Maus του Art Spiegelman. Στο βόρειο τμήμα της χώρας, στο Μιζούρι, τα mainstream κόμικς όπως το Batman: White Knight του Sean Murphy έχουν επίσης απαγορευτεί για τους ίδιους λόγους.
«Κάποιοι γονείς μαθητών, βοηθούμενοι από τοπικούς εκλεγμένους αξιωματούχους, καταφέρνουν να επιβάλλουν το όραμά τους για την κοινωνία σε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες νεαρούς Αμερικανούς με επικίνδυνο τρόπο», ανησυχεί η Lessa Kananiopua Pelayo-Lozada, πρόεδρος της ALA. Στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος, η νέα αμερικανική αριστερά της woke και cancel culture έχει αφαιρέσει αρκετά μυθιστορήματα από τα σχολικά προγράμματα, στο όνομα του αντιρατσισμού και της καταπολέμησης της πατριαρχίας. Ανάμεσά τους, το To Kill a Mockingbird της Harper Lee και το Gone with the Wind της Margaret Mitchell, που και τα δύο κατηγορούνται ότι μετέφεραν προκαταλήψεις από μία «άλλη εποχή». Η εποχή που η λογοτεχνία θα μπορούσε να θεωρείται ότι δεν λογοδοτεί σε δημόσιες ή θρησκευτικές αρχές φαίνεται πολύ μακρινή σήμερα.
Αυτός ο πολιτιστικός εμφύλιος που μαίνεται εδώ και πολλούς μήνες στη δημόσια σφαίρα, επεκτείνεται πλέον και στον ιδιωτικό τομέα. Πρόσφατα, ο εκδοτικός γίγαντας Penguin Random House, που εκδίδει τα έργα του συντηρητικού καθηγητή ψυχολογίας Jordan Peterson, υπέστη την οργή ορισμένων νεαρών υπαλλήλων του, οι οποίοι αρνήθηκαν δημόσια να εκδώσουν το τελευταίο βιβλίο του συγγραφέα. Υπό πίεση, ο Penguin Random House, όπως και άλλοι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι στον Ατλαντικό, έχουν πολλαπλασιάσει φέτος την πρόσληψη «sensitivity readers» για να αναλύουν τα κείμενα που πρόκειται να δημοσιεύσουν. Αυτοί οι φρουροί της νέας εποχής, που συχνά ανήκουν σε μια μειονότητα φύλου, εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή φυσικής κατάστασης, πληρώνονται για να εντοπίσουν μέρη μυθιστορημάτων που μπορεί να προσβάλλουν συγκεκριμένο κοινό. «Αυτό το επάγγελμα αρχίζει δειλά δειλά να εξάγεται στη Γαλλία», λέει ένας μεγάλος Γάλλος εκδότης.
Τέλος, η μεγαλύτερη αλυσία βιβλιοπωλείων στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Barnes & Noble, απειλείται σήμερα με νομικές ενέργειες από αρκετές αμερικανικές πολιτείες εάν δεν αποσύρει από την πώληση βιβλία με περιεχόμενο που θεωρείται «άσεμνο». Αυτές οι Πολιτείες βασίζονται σε ένα τμήμα νόμου, που είχε χρησιμοποιηθεί για τελευταία φορά τη δεκαετία του 1970, το οποίο ρυθμίζει το πορνογραφικό περιεχόμενο. Το άρθρο αυτό δίνει τη δυνατότητα σε κάθε πολίτη να κινηθεί νομικά, «να αποφανθεί για την αισχρότητα ενός βιβλίου». Στη Βιρτζίνια, για παράδειγμα, ένας δικαστής έκρινε πρόσφατα ότι ένα έργο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως άσεμνο εάν προκαλεί «λάγνο ενδιαφέρον για το σεξ», «ξεπερνά τα συνήθη όρια στην περιγραφή ή την αναπαράσταση, ενώ δεν έχει «σοβαρή λογοτεχνική, καλλιτεχνική, πολιτική ή επιστημονική αξία». «Αν και είναι φυσικό να θέλουμε να προστατεύσουμε τους νεότερους από ορισμένα θέματα που μπορεί να θεωρηθούν ευαίσθητα, είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η λογοκρισία τους προστατεύει. Αντίθετα η λογοκρισία τους εμποδίζει την πρόσβαση σε πηγές που θα μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν», λέει με ανησυχία ένας εκπρόσωπος της Barnes & Noble.
Le Figaro
28/12/22

Χρησιμοποιούσαν την ίδια εφαρμογή που χρησιμοποιούσαν και οι παιδοβιαστές του Κολωνού!

Βαρβαρότητα και θηριωδία! Μόνο έτσι μπορούν να χαρακτηριστούν τα γεγονότα που έζησαν δύο μικρά παιδιά τα οποία είχαν την ατυχία να πέσουν στα χέρια ενός ομοφύλου ζευγαριού που τα υιοθέτησε νόμιμα. Μόνο που οι δήθεν ακτιβιστές και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αποδείχτηκαν ανθρωπόμορφα τέρατα τα οποία βίαζαν, βασάνιζαν, εξέδιδαν τα δύο άτυχα αγοράκια, ενώ κατέγραφαν τις κτηνώδεις πράξεις τους και τις διένειμαν ως υλικό παιδικής πορνογραφίας.

Η υπόθεση γίνεται ακόμα χειρότερη, καθώς το εύπορο ζευγάρι κατάφερε να παρακάμψει τις διαδικασίες υιοθεσίας και να πάρει τα παιδιά σε χρόνο ρεκόρ, παρά το γεγονός ότι ο ένας από τους δύο είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν για κακοποίηση ανηλίκου!

Οι παιδοβιαστές παρίσταναν τους ακτιβιστές

Η υπόθεση ήρθε στο φως μετά από πολύμηνη έρευνα του Townhall, ενώ τα συστημικά ΜΜΕ τον είπα δεν φάνηκαν πρόθυμα να ασχοληθούν με αυτή την φρικτή υπόθεση.

Η έρευνα του αμερικανικού μέσου λοιπόν αποκαλύπτει αποκρουστικές νέες λεπτομέρειες για το εύπορο ζευγάρι LGBTQ ακτιβιστών που κατηγορείται ότι βίαζε τους μικρούς υιοθετημένους γιους τους -τώρα ηλικίας 9 και 11 ετών- και ότι διένειμε «σπιτική» παιδική πορνογραφία με τη σεξουαλική κακοποίηση τους. 6 μήνες αφότου η συγκλονιστική ιστορία έγινε εθνική είδηση, το Townhall είναι το μόνο μέσο που παρακολουθεί την ποινική υπόθεση στη Γεωργία των ΗΠΑ καθώς έχει επικρατήσει μια περίεργη «συσκότιση». Η ποινική υπόθεση όμως που εξελίσσεται αποδεικνύει ότι τα γεγονότα είναι πολύ, πολύ χειρότερα από αυτά που αναφέρθηκαν αρχικά.

Οι παντρεμένοι άνδρες φέρεται όχι μόνον να βίασαν τα δύο αγόρια που υιοθετήθηκαν μέσω μιας χριστιανικής υπηρεσίας υιοθεσίας ειδικών αναγκών, αλλά εξέδιδαν τα παιδιά τους σε παιδοβιαστές στα προάστια της Ατλάντα, ανακάλυψε η έρευνα παρακολούθησης του Townhall.

Ηχογραφημένες κλήσεις από τη φυλακή, ένα πλήθος από δικαστικά έγγραφα που έρχονται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα και μαρτυρία ενός μέλους της οικογένειας που μίλησε αποκλειστικά στο Townhall αποκαλύπτουν την έκταση του σωματικού και συναισθηματικού τραύματος που υπέστησαν τα δύο αδέρφια, μαθητές δημοτικού σχολείου καθώς και τις ανησυχητικές ενδείξεις που το κράτος παρέβλεψε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υιοθεσίας του ομόφυλου ζευγαριού η οποία μάλιστα έγινε «γρηγορότερα από το αναμενόμενο».

Οι Κατηγορίες

Οι θετοί πατέρες, ο 33χρονος κυβερνητικός υπάλληλος William Dale Zulock Jr. και ο 35χρονος τραπεζίτης Zachary “Zack” Jacoby Zulock —ο οποίος είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν για βιασμό ενός παιδιού— από την Οξφόρδη της Τζόρτζια, έχουν κατηγορηθεί για αιμομιξία, σοδομισμό, βαριά παιδική κακοποίηση, κακούργημα σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και κακούργημα πορνείας ανηλίκου.

Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν πλέον πάνω από εννέα φορές ισόβια κάθειρξη. Δήλωσαν όμως… αθώοι! 

Οι συλληφθέντες παιδοβιαστές

Σύμφωνα με ένα αντίγραφο του κατηγορητηρίου 17 που δημοσιεύει το Townhall, οι θετοί γονείς φέρεται να υποχρέωναν σε στοματικό σεξ και τα δύο αγόρια, και βίασαν παρά φύσιν τους γιους τους. Σε τουλάχιστον μία περίπτωση, ο βιασμός τραυμάτισε το μεγαλύτερο παιδί Zulock, το οποίο μόλις έγινε 11 ετών στα μέσα Δεκεμβρίου. Τα αρχεία του δικαστηρίου δείχνουν ότι η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών εκτείνεται ήδη από τα τέλη του 2019 και εντάθηκε τον Ιανουάριο του 2021, τον Μάρτιο του 2021 και τον Δεκέμβριο του 2021.

Ο Γουίλιαμ παραδέχτηκε ότι ανάγκασε τον 11χρονο υιοθετημένο γιο του να εκτελέσει μια πράξη βιασμού, γνωστή και ως “στοματική σύζευξη”, “με σκοπό να ικανοποιήσει τη σεξουαλική επιθυμία του… παιδιού!, όπως δήλωσε σε ένορκη κατάθεση που κατατέθηκε προς υποστήριξη του…

Μια επικαιροποιημένη ποινική ένορκη κατάθεση λέει ότι η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών κινηματογραφήθηκε από τον σύζυγο του William, Zachary, «με τον οποίο συμμετείχε σε σεξουαλικά κακοποιητικές πράξεις» εναντίον του αγοριού. Ο Zachary, ομολόγησε ότι ήταν ο εικονολήπτης και οι αρχές φέρεται να βρήκαν έναν φάκελο στο κινητό του τηλέφωνο -με την ένδειξη “ΗΠΑ”- που περιείχε βίντεο του William να κακοποιεί σεξουαλικά το παιδί.

Πέρα από τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, «ως τιμωρία» κατά τις ώρες μετά το σχολείο, τα αγόρια αναγκάστηκαν να στέκονται σε μια γωνία για «οκτώ ώρες συνεχόμενα» κατά τη διάρκεια της ημέρας, επιτρέποντάς τους μόνο να μετακινηθούν είτε για φαγητό είτε για το μπάνιο. Ο Γουίλιαμ συνήθιζε να χαστουκίζει τον μικρότερο γιο τους «σκληρά» στο πρόσωπο. «Απλώς κακοποιήθηκαν με κάθε δυνατό τρόπο», είπε ο συγγενής στο Townhall.

«Τα αγόρια ήταν απλώς άλλο ένα εμπόρευμα για αυτούς», είπε το μέλος της οικογένειας στο Townhall.

Ολόκληρη την φρικτή υπόθεση μπορείτε να την διαβάσετε εδώ

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου