Βlogger: Η νέα αισθητική (τις λίγδας και του σάπιου) (ή αλλιώς όταν η βλακεία και η ασχήμια παίρνουν εκδίκηση...)
Φ.Μ. Πέντε ατελείωτες ώρες παραφωνίας, αλληλογλειψιμάτων, υποκρισίας, βλαχομπαρόκ αισθητικής, επιδειξιομανίας, κακών ελληνικών, εκτυφλωτικών φώτων και σκηνικών, για να κρύβεται η κενότητα, ο βλαχοβαλκάνιος μιμητισμός, η ανάγκη για προβολή και για οποιαδήποτε αρπαχτή. Θαυμάστε την Σταυροπούλου - που και η κόρη της μας έχει επίσης κατσικοκοθεί στα πλαίσια του τέλους της αισθητικής...
------------------
--------------------
Dimitris Papageorgopoulos 5 Οκτωβρίου· Βλέποντας την χθεσινή συνέντευξη του Jeff Koons στην Κατερινα Ζαχαροπουλου, σκέφτηκα ότι εδώ και Χρονια, ζούμε σε μια εποχή και έχουμε δώσει αξια στο απόλυτο κιτς..Ο Μανώλης Φάμελλος στο τραγούδι του « Η Εποχή των σκουπιδιών» τα λέει όλα! Σε έναν κόσμο όμως που κυβερνάται από παράφρονες και αλλάζει γεωπολιτικά, ζώντας την μάχη του καλού με το κακό, της ποιότητας με το κιτς, μην απορήσετε αν σε λίγο καιρό αλλάξουν τα πράγματα. Άλλωστε όλες οι αλλαγές στην Τεχνη είναι συνυφασμένες με τις μεγάλες κοινωνικές και γεωπολιτικές αλλαγές. Μαθαίνω ότι ήδη Ρώσοι συλλέκτες πιεζόμενοι από τις δεσμεύσεις που τους έχουν επιβληθεί, ρευστοποιούν τις Συλλογές τους. Το ίδιο θα συμβεί σε όλον τον Κόσμο, τον επερχόμενο δύσκολο χειμώνα. Από την άλλη διαβάζω τον παγκόσμιο κώδικα δεοντολογίας των Συλλεκτών που καταρτίστηκε πρόσφατα και που ήδη Έλληνες Συλλέκτες έτρεξαν να δηλώσουν την συμφωνία τους και την υποστήριξη τους. Θεέ μου, σε τόσο Αγγελικό κόσμο ζουμε άραγε; Τι υποκρισία…(για να μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ το εαυτό μου Συλλέκτη, αλλα διασώστη..) Σιγουρα ο Πολιτισμός διασώζεται από την τρελα κάποιων να τον συλλέγουν και να τον υποστηρίζουν και όχι από τις Κρατικές δομές… Ανήκω λοιπόν σε μια κάστα ρομαντικών, που πιστεύουν ότι η Μαχη θα κερδηθεί από το Καλό και την Ποιότητα και σύντομα ο κόσμος θα αλλάξει.. Γι αυτό μην μαζεύετε χρηματιστηριακές αξίες και υπογραφές που μπορεί να αποδειχθούν στο Μέλλον μια μεγάλη Φούσκα, αλλά Εργα Ποιότητας, από νέους ποιοτικούς Καλλιτέχνες, ανυπόγραφα που σας εξιτάρουν , η Καλλιτεχνών που πέρασαν από την Νεοελληνική Τεχνη και για Κοινωνικούς λόγους, χάθηκαν στο βάθος του Χρονου.Στηρίξτε τις Γυναίκες Καλλιτέχνιδες που έχουν αποκλειστεί από την αγορά. Στηρίξτε τους Καλλιτέχνες που βλέπετε ότι κάνουν σημαντική δουλειά και παλεύουν για την επιβίωση. Έτσι στον Κόσμο που ερχεται, θα είστε σίγουρα Κερδισμένοι, ίσως όχι χρηματικά, αλλά τουλάχιστον Ψυχικά! Jeff Koons - Ο Απολλων στα Σφαγεια της Υδρας ( η πως σφάξαμε το Αρχαίο Ελληνικό Κάλλος…)
Your acceptance for whatever is presented as "politically correct" will drive you to slavery.
Τα κομμουνιστικά κράτη μας παρείχαν
την πιο εντυπωσιακή εκπροσώπηση
αυτής της απόπειρας δημιουργίας
μιας συλλογικής τεχνητής σκέψης.
Ο Άγγλος συγγραφέας George Orwell
υπήρξε ένας πεπεισμένος μαρξιστής
μέχρι την στιγμή όπου διαπίστωσε προσωπικά
τις αβυσσαλέες διαφορές μεταξύ θεωρίας και πραγματικότητας, όταν επισκέφθηκε τη Σοβιετική Ένωση.
Επιστρέφοντας στην πατρίδα του οι πολιτικές του απόψεις είχαν αλλάξει ριζικά, σε σημείο που εμπνεύστηκε το αριστούργημά του με τίτλο 1984,
μια δυνατή λογοτεχνική κραυγή που αργότερα
θα χαρακτηρίσει αυτή που σήμερα ονομάζουμε
«δυστοπική πολιτική μυθοπλασία».
Τα προοδευτικά κόμματα σε ολόκληρο τον κόσμο
προσπάθησαν να μονοπωλήσουν τους θεσμούς
της εκπαίδευσης και του πολιτισμού
ώστε να αναγκάσουν τους ανθρώπους
να «τραγουδήσουν το τραγούδι τους»
ή αλλιώς να σωπάσουν.
Ωστόσο, αφού στην «πραγματική» πραγματικότητα
παρήγαγαν το ακριβώς αντίθετο της ευημερίας,
της υγείας, και της ευτυχίας που τόσο προπαγάνδιζαν
μέσα από τις ιδεολογίες τους, κατέληξαν στο
συμπέρασμα ότι είναι πολύ πιο βολικό
να πιέσουν τους ανθρώπους να αγνοήσουν
το χάσμα μεταξύ ιδεολογίας και πραγματικότητας.
Μετά την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας,
πολλοί προοδευτικοί συνέχισαν να υποστηρίζουν
ότι ο κομμουνισμός απέτυχε όχι τόσο λόγω
έλλειψης στρατιωτικής ή οικονομικής τάξης,
αλλά μάλλον λόγω της αδυναμίας να ξεπεραστεί
το χάσμα μεταξύ πολιτικής και πραγματικότητας.
Σήμερα, προοδευτικοί δυτικής κοπής,
πολλοί από τους οποίους κατέχουν υψηλές πολιτικές
και διευθυντικές θέσεις, έχοντας επίγνωση του γεγονότοςότι δεν μπορούν πλέον να ασκήσουν
την σοβιετικού/φασιστικού τύπου βία και φυσική καταστολή (που θα τροφοδοτούσε τη λαϊκή αντίσταση ενάντια στους στόχους τους), έχουν αναπτύξει
μια νέα προσέγγιση με στόχο τη συντριβή
της πολιτισμικής αντίστασης μέσω του
μονοπωλίου του πολιτισμού σε συνδυασμό
με ένα είδος θεσμοθετημένης «αγελαίας νοοτροπίας».
Ακριβώς, όπως ο «εκφοβισμός» και το «μπούλινγκ»
που μόνο θεωρητικά δηλώνουν πως αντιμάχονται.
«Η πολιτική ορθότητα είναι το δηλητήριο
που ρέει στις φλέβες των ετοιμοθάνατων εθνών». (Rich Holland)
«Η πολιτική ορθότητα δεν προάγει την ανοχή,
αλλά οργανώνει το μίσος». (Jacques Barzun)
Επί του παρόντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες
και η Ευρώπη υφίστανται έναν από τους βαθύτερους
και άμεσους μετασχηματισμούς της ιστορίας τους.
Μεταλλάσσονται σε ολοκληρωτισμούς
στην υπηρεσία μιας επίσημης ιδεολογίας
που προωθείται και προστατεύεται από την κρατική εξουσία. Χάρη σε νεολογισμούς και έννοιες όπως
«υποκίνηση του μίσους προς αυτό το πράγμα,
αλλά όχι προς εκείνο»
ή «ο ιστορικός ρεβιζιονισμός εδώ επιτρέπεται,
αλλά εδώ δεν επιτρέπεται» ή
«απολογία για αυτό, αλλά όχι για το άλλο»,
σήμερα έχουμε δικαστικές αποφάσεις που τιμωρούν
με φυλάκιση εκείνες τις πολιτικές και πολιτιστικές απόψεις που κρίνονται ακατάλληλες·
άνθρωποι απομονώνονται, απολύονται ή αναγκάζονται να υποστούν διακρίσεις στην εργασία τους επειδή εκφράζουν απόψεις
ή ξεστομίζουν μια μη πολιτικώς ορθή λέξη.
Οι κυβερνητικοί φορείς επιδίδονται
στην περαιτέρω επέκταση του πεδίου λογοκρισίας.
Η θετική τους στάση αποτελεί μέρος αυτής
της επεκτατικής διαδικασίας, ακριβώς όπως λειτουργεί
η παρενόχληση που υφίσταται
οποιοσδήποτε παρεκκλίνει από το παράδειγμα
της πολιτικής ορθότητας στις πανεπιστημιουπόλεις
ή στο δημόσιο χώρο.
Σε σημείο που έχει ήδη καθιερωθεί
ένα διαστρεμμένο ψυχό-αστυνομικό καθεστώς,
δηλαδή ή αυτολογοκρισία.
Αυτό συνέβη πριν από έναν αιώνα στη Ρωσία
και αργότερα στην Κίνα με τον κομμουνισμό,
στη Γερμανία με το ναζισμό και στην Ιταλία με το φασισμό.
Αλλά δεν μπορούμε ακόμη να αντιληφθούμε τον κίνδυνο, καθώς το πρόβλημα εξακολουθεί να κρύβεται
πίσω από το πέπλο μιας αβλαβούς -ακόμη και ενάρετης- ευαισθησίας που ονομάζεται «πολιτική ορθότητα».
Λοιπόν, να ξέρετε ότι δεν είναι καθόλου αβλαβής, ούτε ενάρετη.
Είναι εδώ, επεκτείνεται και ποτέ δεν ήταν τόσο
κοντά στον στόχο για τον οποίο σχεδιάστηκε:
να καταστρέψει όλα όσα δημιουργήσαμε
μέσα στους αιώνες ιστορίας
από άποψη ελευθερίας και πολιτισμού.
============
"Υπάρχουν αυτά τα όντα που μισώ, όλα είναι ψέματα, όλα είναι στρεβλά, δεν υπάρχει κανένας σεβασμός, δεν υπάρχουν λόγια, μόνο το χρήμα μετράει. Ξέρω ότι θα αφήσω αυτόν τον κόσμο χωρίς λύπη"
Σχόλια