Ο Κώστας Σκρέκας αποφάσισε να τελειώσει την ελληνική βιομηχανία αναλαμβάνοντας ιστορικό ρίσκο;

Blogger: μπορεί να έχει κανείς πολλές αντιρρήσεις για το ύφος του άρθρου, αλλά δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς ότι εστιάζει σωστά. Στην τουλάχιστον περίεργη ενεργειακή πολιτική της Κυβέρνησης, που υπηρετώντας στενά επιχειρηματικά συμφέροντα, αδυνατεί (δεν θέλει) να δει το μέγεθος του προβλήματος που λέγεται ενέργεια.

Με την απόφασή του να μην επιδοτήσει την παραγωγή της Ελληνικής Βιομηχανίας η οποία στηρίζει 1,2 εκ θέσεις εργασίας.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας αναμένεται να ανακοινώσει επιδότηση 4 λεπτών/κιλοβατώρα για τις πρώτες 500 κιλοβατώρες και μηδενικές επιδοτήσεις για τη βιομηχανία (Πηγή εφ. Kαθημερινή) ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Καθώς ζούμε τη μεγαλύτερη απόπειρα μετατροπής των πολιτών του δυτικού κόσμου σε χωρίς φιλοδοξίες άβουλα υποχείρια των κυβερνήσεων (διά μέσων των αενάων επιδομάτων και λοιπών αλλόκοτων εργαλείων) οι Macron, Scholz και Biden οι οποίοι έως πολύ πρόσφατα έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους ώστε να καταστρέψουν αποτελεσματικά την Ευρωπαική και την Αμερικανική βιομηχανία, συνειδητοποιούν αίφνης ότι βρέθηκαν αντιμέτωποι με τεκτονικές μετατοπίσεις δυνάμεων οι οποίες απειλούν να κατασπαράξουν τις κυβερνήσεις τους καθώς και τα σαθρά κόμματά τους με αποτέλεσμα να κάνουν εντυπωσιακές κωλοτούμπες με τις οποίες επιχειρούν να σώσουν στο πάρα 5΄την βιομηχανία των χωρών τους.

Ακόμη και ο Δημοκρατικός Biden αναγκάστηκε να ρίξει ένα σκασμό λεφτά στη προσπάθεια διάσωσης της Αμερικανικής Βιομηχανίας την ίδια στιγμή που σύμφωνα με την The Wall Street Journal επιστρέφουν δυναμικά και τα πλωτά γεωτρύπανα στους ωκεανούς.

Ο κ. Σκρέκας λοιπόν ευρισκόμενος σε επικίνδυνη διαφορά φάσης αποφασίζει να τελειώσει την Ελληνική Βιομηχανία η οποία από κοινού με την Ελληνική Ναυτιλία είναι σχεδόν ταυτόσημες με την ύπαρξη του Ελληνικού Κράτους και του Ελληνικού Έθνους.

Μας ενημέρωσε λοιπόν με ένα μικρό τιτλάκι η Καθημερινή του Σαββάτου, (χωρίς καν να μπει στον κόπο να εξηγήσει ο κ. υπουργός), ότι ο κ. Σκρέκας αποφάσισε να μην επιδοτήσει την παραγωγή της Ελληνικής Βιομηχανίας η οποία στηρίζει 1,2 εκ θέσεις εργασίας. Αποφάσισε δλδ να κλείσει την Ελληνική Βιομηχανία!

Ο κ. Σκρέκας με αυτή του την επιλογή αναλαμβάνει ιστορικό ρίσκo. Αντίστοιχα ρίσκα αναλαμβάνει και η κυβέρνησή του. Το μέγεθος του ιστορικού ρίσκου που αναλαμβάνει ο κ. Σκρέκας προφανώς το αγνοεί και ο ίδιος.

Από το ίδιο τιτλάκι (της Καθημερινής) πληροφορούμεθα ότι ο κ. Σκρέκας θα επιδοτήσει μέχρι 500 kWh, αφήνοντας απέξω τα μη Οικιακά Τιμολόγια (αγροτικά, εμπορικά, βιομηχανικά, επαγγελματικά, λοιπές χρήσεις κλπ.)

Δηλαδή για τους μη οικιακούς καταναλωτές, ανεξαρτήτως επιπέδου τάσης, οι οποίοι είναι συμβεβλημένοι σε κυμαινόμενα τιμολόγια προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, η μοναδιαία επιδότηση ανέρχεται στο ποσό των 0 ευρώ (€) ανά Μεγαβατώρα (ΜWh) για όλη τη μηνιαία κατανάλωση του Φεβρουαρίου.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;

Για το μήνα Φεβρουάριο που οι τιμές εξακολουθούν να είναι στο θεό, η Ελληνική Βιομηχανία δεν θα μπορέσει να ανταγωνιστεί την ευρωπαϊκή, που με το ζόρι προσπαθεί να ανταγωνιστεί την αμερικάνικη και την κινέζικη.

Αν θέλετε να μάθετε σε αριθμούς τι σημαίνει ελληνική βιομηχανία, ρίξτε μια ματιά εδώ: https://hellenicproduction.org/facts-and-figures/

Ο κ. Σκρέκας λοιπόν ρίχνεται για τα καλά στην θανάσιμη αριστερίστικη Συριζαική δημαγωγία του προεκλογικού αγώνα και ταΐζει κουτόχορτο τους οξυδερκείς Έλληνες ιθαγενείς, λέγοντάς τους ότι θα σας μειώσω τα τιμολόγια ενέργειας, επειδή «είμαι σπουδαίος Πατερούλης σας και αποφασίζω να σας μειώσω τα βάρη».

Βέβαια, δεν τους λέει ότι «αύριο δεν θα έχετε δουλειές, γιατί θέλω να σας τα πάρω από την βασική σας τσέπη, το μισθό σας, που δεν θα τον έχετε αύριο, μιας και θα σας κλείσω την απασχόληση».

Βέβαια θα αναρωτηθείτε πού θα βρεθούν τα λεφτά να κάνουμε σωρηδόν παροχές, δλδ επιδόματα εξάρτησης από το Κράτος ώσπου να έλθει ο οριστικός αφανισμός των εξαρτώμενων από το Κράτος-Πατερούλη;

Κάθε μέρα λοιπόν ένα νέο τάμα στο λαουτζίκο με ταμπεραμέντο που θα το ζήλευαν ταυτόχρονα τόσο ο Γιώργης ο Αυτιάς όσο και ο Γκέμπελς-όπου ψέμα βάλτε επίδομα. (Εάν επαναλαμβάνετε ένα επίδομα αρκετά συχνά, οι άνθρωποι θα το πιστέψουν, και θα το πιστέψετε ακόμη και εσείς).

Ο Σκυλακάκης πρόβλεψε ότι θα υπάρξει δημοσιονομικός (!) χώρος για νέα μέτρα έως 700 εκ. ευρώ και βγήκε μετά ο Σταϊκούρας κι ανακοίνωσε πρόγραμμα στέγασης με χαμηλότοκα στεγαστικά δάνεια σε νέους και επιδοτούμενη ανακαίνιση κλειστών κατοικιών.

Αυτό που δεν μας λένε βέβαια είναι αυτό που μας είπε ξεκάθαρα η Fitch που μας ανακοίνωσε από τη μία ότι μας αναβαθμίζει αλλά από την άλλη κάνει ξεκάθαρο ότι μετά τις εκλογές θα έχουμε δημοσιονομική πειθαρχία, υπογραμμίζοντας τη “δημοσιονομική σύνεση και τις πρόσφατες επιδόσεις στον τομέα αυτό”.

Με δύο λόγια, δίνουμε στο λαουτζίκο λεφτά που τα κόβουμε από την παραγωγή, για να τα επιστρέψουν στη συνέχεια με οδυνηρό τρόπο μετά τις εκλογές.

Στο μεταξύ, για να βγει ο λογαριασμός, ας τα πάρουμε από την παραγωγή και τη βιομηχανία, κι ας κλείσουν.

Τι μας νοιάζει όμως;

Διαβάστε τι έγραφε ο Καλλίτσης που δεξιό δεν τον λες σίγουρα, καθώς οι θέσεις του ήταν πάντα κεντρο-αριστερές, επισημαίνοντας ποιους κινδύνους έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Μπράβο στον Κώστα από τα Τρίκαλα που έβαλε στόχο να σκοτώσει ό,τι προσπαθεί να σώσει (έστω και καθυστερημένα) όλη Ευρώπη αλλά και οι ΗΠΑ.

Έγραφε λοιπόν ο Καλλίτσης στην Καθημερινή:

Η αμερικανική οικονομία ζεσταίνεται για μια νέα κούρσα φέτος, με κινητήρα τις επενδύσεις στη βιομηχανία και καύσιμο το πακέτο Μπάιντεν «για τη μείωση του πληθωρισμού» -στα αλήθεια, για τον πράσινο εκσυγχρονισμό και την ενδυνάμωση της παραγωγικής βάσης της αμερικανικής οικονομίας. Με κρατικές ενισχύσεις (κυρίως εκπτώσεις φόρου) 737 δισ. δολ. σε βάθος 10ετίας, εκ των οποίων τα 369 δισ. δολ. προορίζονται για προστασία του περιβάλλοντος και ενέργεια, οι ΗΠΑ διεκδικούν να βγουν μπροστά στον ανταγωνισμό με την Κίνα (ίσως, επίσης, να αποδείξουν ότι μια δημοκρατία μπορεί να τα καταφέρει στη διαχείριση -και- της οικονομίας καλύτερα από ένα αυταρχικό καθεστώς) και να μειώσουν τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου 31-44% κάτω από τα επίπεδα του 2005 έως το 2030 -αντί για 24-35% που ήταν ο προ πακέτου στόχος.

Το σχέδιο είναι φιλόδοξο, υπολογίζεται ότι θα προσελκύσει ιδιωτικές επενδύσεις αρκετών τρισεκ. δολαρίων και, με τη μαζική επιδότηση των νοικοκυριών, θα πυροδοτήσει την αγορά πράσινων συσκευών που θα έχουν παραχθεί στις ΗΠΑ. Η αμερικανική οικονομία, έχοντας πολύ φτηνότερη ενέργεια και άφθονες κρατικές ενισχύσεις, γίνεται μαγνήτης για κεφάλαια από όλο τον κόσμο, πρώτα πρώτα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η γερμανική BMW θα επενδύσει 2 δισ. δολ. στη Νότια Καρολίνα, η νορβηγική Freyr 1,7 δισ. στην Τζόρτζια, η ιταλική Enel, πάνω από 20 μεγάλες πράσινες επενδύσεις έχουν ανακοινωθεί το τελευταίο 6μηνο. Η πρώτη αντίδραση της Ευρώπης ήταν συντηρητική και παραπονιάρικη: Στρεβλώνετε τον ανταγωνισμό σε βάρος μας. Μετά, σκέφτηκε ότι η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική της μελαγχολία.

Και μπροστά στην απειλή (όχι να πέσει σε απλή ύφεση, αλλά) να κατερειπωθεί η βιομηχανική βάση και να περιπέσει σε ιστορικό μαρασμό η οικονομία της, άρχισε να αναζητά τρόπους αντίδρασης. Την ιδέα μια πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας με δύο σκέλη, τη διευκόλυνση των κρατικών ενισχύσεων και τη δημιουργία ενός κοινού Ταμείου με δικούς του πόρους, εν αρχή διατύπωσε ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, μετά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον. Ακολούθησε ο καγκελάριος Σολτς και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της χώρας που έχει την (όχι τόσο σύγχρονη πια…) ισχυρότερη βιομηχανική βάση της Ευρώπης. Την ασπάστηκε η φον ντερ Λάιεν, πρόθυμα ακολούθησε η επίτροπος Βεστάγκερ και πρότεινε αλλαγές στο πλαίσιο των κρατικών ενισχύσεων ώστε να μπορούν οι κυβερνήσεις να τις δίνουν ταχύτερα και ευκολότερα -όπως οι ΗΠΑ. Αλλά η ΕΕ δεν είναι ένα κράτος, και αυτό δεν είναι απλό ούτε τόσο αθώο.

Το καθεστώς των κρατικών ενισχύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση χαλάρωσε πρώτη φορά το 2020, στην περίοδο της πανδημίας. Ως αποτέλεσμα, οι χώρες που διέθεταν δημοσιονομικά περιθώρια ενίσχυσαν κεφαλαιακά τις επιχειρήσεις τους (όχι με δάνεια επί δανείων, αλλά) με ζεστό χρήμα, δυναμώνοντάς τις έναντι των ανταγωνιστών τους από τις άλλες, φτωχότερες χώρες. Περνώντας μέσα από την πανδημία, ο επιχειρηματικός χάρτης της Ευρώπης εν πολλοίς ξαναγράφτηκε. Αυτή η εμπειρία ξύπνησε φόβους. Είναι σημαντικό να αποκατασταθούν οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, όσο αυτό καθυστερεί τόσο δυσκολότερο γίνεται -παρενέβη ο Μ. Μόντι, πρώην υπεύθυνος για τον ανταγωνισμό. Και δεν έχει νόημα να κυνηγάμε τις επιχειρήσεις για να μην παραβιάζουν τον ανταγωνισμό -κατέληξε- αν συμφωνήσουμε να τον παραβιάζουν τα κράτη.

Πόσο μας αφορούν όλα αυτά; Πολύ, πάρα πολύ. Οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν είχαν τη στήριξη που ευνόησε τους ανταγωνιστές τους από τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, από την πανδημία και μετά. Επιπλέον έχουν ένα μεγάλο μειονέκτημα έναντι των άλλων ευρωπαϊκών, δυσανάλογα πιο μεγάλο από το αντίστοιχο που έχουν οι ευρωπαϊκές έναντι των αμερικανικών: Την συγκριτικά πολύ ακριβότερη ενέργεια -επί του θέματος κραυγή αγωνίας ήταν η ανοικτή επιστολή (τη δημοσιεύουμε στη συνέχεια) όλης της ελληνικής βιομηχανίας στον πρωθυπουργό, την περασμένη Πέμπτη. Η Ελλάδα έχει συμφέρον να μπουν κάποια φίλτρα ώστε (α) η διευκόλυνση των κρατικών ενισχύσεων να μην καταλήγει σε άγρια νόθευση του ανταγωνισμού σε βάρος μας και (β) να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό Ταμείο με κοινούς, νέους πόρους για την ενίσχυση και των ισχυρών και των λιγότερο ισχυρών χωρών. Γι’ αυτό, μια σοβαρή ελληνική κυβέρνηση θα έπαιρνε πρωτοβουλίες -πριν όλα αποφασιστούν χωρίς εμάς. Κάποια πρωτοβουλία θα έπαιρνε και μια σοβαρή αντιπολίτευση.

Αναλυτικά η επιστολή:

Προς τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη

Κοινοποίηση: Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστα Σκρέκα

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Είναι πλέον ορατές στην εγχώρια μεταποιητική βιομηχανία οι επιπτώσεις της συνεχιζόμενης ενεργειακής κρίσης, με την εκτόξευση του κόστους του φυσικού αερίου και του ηλεκτρισμού, σε συνδυασμό με την αδυναμία πρόβλεψης εξέλιξης των τιμών ακόμα και σε βραχυπρόθεσμη βάση.

Μετά από μια μεγάλη περίοδο θετικών ρυθμών, η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα κινείται τους τελευταίους μήνες σε χαμηλότερα επίπεδα από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κινδυνεύει να χαθεί η θετική δυναμική που κατάφεραν να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις και ειδικά η βιομηχανία τα τελευταία χρόνια, με σημαντική αύξηση της προστιθέμενης αξίας, των εξαγωγών καθώς και της απασχόλησης, η οποία το Γ’ Τρίμηνο ξεπέρασε τις 425.000 χιλιάδες άμεσες θέσεις εργασίας (μεταποίηση και εξορυκτική δραστηριότητα, με ετήσια αύξηση 2,4%).

Η ένταση των προβλημάτων, ιδιαίτερα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθώς και για τη βιομηχανία έντασης ενέργειας, λαμβάνει πια διαστάσεις υπαρξιακού κινδύνου. Ενδεχόμενη επιβράδυνση της βιομηχανικής δραστηριότητας θα επιβάρυνε περαιτέρω τις ήδη σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης, ιδίως στο πεδίο των εισοδημάτων και της απασχόλησης.

Στην παρούσα συγκυρία πρόσθετο λόγο ανησυχίας για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και ειδικά της ελληνικής βιομηχανίας συνιστά το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες, και εν απουσία κοινής πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ, τα Κράτη Μέλη ξεδιπλώνουν όλο και περισσότερο αποτελεσματικά μέτρα στήριξης της βιομηχανίας τους για την αντιστάθμιση του υψηλού ενεργειακού κόστους, αξιοποιώντας, μεταξύ άλλων, και το Ευρωπαϊκό Προσωρινό Πλαίσιο Κρατικών Ενισχύσεων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης.

Το γεγονός αυτό θέτει σε κίνδυνο την εσωτερική αγορά, δημιουργώντας πρόσθετες ανισότητες μεταξύ των χωρών, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη τη διαφορετική δημοσιονομική θέση στην οποία βρίσκονται τα κράτη μέλη ως προς τη δυνατότητα να αξιοποιούν την εκτεταμένη χαλάρωση των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων που συντελείται. Συγχρόνως, σημαντικοί εμπορικοί εταίροι της Ευρώπης ακολουθούν μία «επιθετικά» υποστηρικτική βιομηχανική πολιτική (βλ. US Inflation Reduction Act), τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση (προς το παρόν τουλάχιστον) περιορίζεται σε κενές ανακοινώσεις για βιομηχανική στρατηγική ενώ επιμένει σε τιμωρητικές πολιτικές που απειλούν ευθέως τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα της εγχώριας (ιδίως ενεργοβόρου) βιομηχανίας και αντιστρατεύονται τους ίδιους τους κλιματικούς της στόχους!

Ελπίζουμε ότι σύντομα οι φωνές (της Προέδρου και μελών της Επιτροπής αλλά και αρχηγών κρατών-μελών) θα μεταφραστούν σε απτές πρωτοβουλίες.

Για τους λόγους αυτούς, κρίνουμε απαραίτητη και επείγουσα τη λήψη μέτρων που θα συμβάλλουν στη διαφύλαξη της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, σύμφωνα με τις εξής προτάσεις:

Αντιστάθμιση Ενεργειακού Κόστους: Το εφαρμοζόμενο μοντέλο ανακοίνωσης μέτρων στήριξης σε περίπου μηνιαία βάση οδηγεί σε αδυναμία έστω και βραχυπρόθεσμης πρόβλεψης του τελικού ενεργειακού κόστους. Ακολουθώντας τις πολιτικές που εφαρμόζονται σε άλλα Κράτη-Μέλη της ΕΕ (ενδεικτικά τη Γερμανία και τη Βουλγαρία όπου η σχετική τιμή στόχος είναι περίπου 110-120€/MWh), προτείνεται η υιοθέτηση μιας τιμής στόχου μέσω της επικαιροποίησης της επιδότησης ανά τακτά χρονικά διαστήματα για την ανταγωνιστική χρέωση της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει η εγχώρια βιομηχανία προκειμένου να διασφαλιστεί κι εκεί η απαιτούμενη προβλεψιμότητα. Η χρηματοδότηση, με τη μορφή επιδότησης, δύναται να λάβει χώρα μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης. Προτείνεται η επιδότηση να αφορά σε συγκεκριμένο κάθε φορά διάστημα 3μήνου (που θα ανανεώνεται αν απαιτείται) με σκοπό την επίτευξη μεγίστης τιμής κόστους ενέργειας για τη βιομηχανία. Προτείνεται επίσης και ο καθορισμός επιδότησης ύψους 20€/MWh στο κόστος του βιομηχανικού φυσικού αερίου για το 2023. Με τα μέτρα αυτά θα επιτραπεί, έστω και βραχυπρόθεσμα, ο σχεδιασμός στις βιομηχανίες αναφορικά με τα ενεργειακά τους κόστη και θα αποτραπούν αρνητικές επιπτώσεις από τις απότομες αυξήσεις στην τιμή του φυσικού αερίου.
PPAs: Τα PPAs (Purchase Power Agreements) δεν μπορούν να υλοποιηθούν με το νέο μηχανισμό αποζημίωσης (ΕΕΑΕΗ) που ισχύει από το καλοκαίρι για τις ΑΠΕ (85€/MWH). Πρέπει να εξαιρεθούν από αυτό καθώς αποτελούν βασικό εργαλείο μείωσης του κόστους ενέργειας των επιχειρήσεων. Η ρύθμιση η οποία έχει εξαγγελθεί δεν πρέπει να περιορίζεται στην εξαίρεση μόνο των διμερών συμβολαίων με φυσική παράδοση αλλά να περιλαμβάνει και τα χρηματοοικονομικά (virtual) διμερή συμβόλαια, με την προϋπόθεση να είναι σε αυτά πλήρως καθορισμένα τόσο η μονάδα παραγωγής όσο και ο αγοραστής. Η εξαίρεση μόνο των ΡΡΑs με φυσική παράδοση αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για τις μικρές βιομηχανίες να συνάψουν συμφωνίες με παραγωγούς ΑΠΕ διότι εξαρτώνται από τη σύμφωνη γνώμη ενός προμηθευτή.
Λοιπά Κόστη/Χρεώσεις Συστήματος: Από τον Αύγουστο του 2021 έχουν αυξηθεί >150% οι Χρεώσεις Συστήματος (ΑΔΜΗΕ) χωρίς ταυτόχρονα να έχουν μειωθεί οι ΥΚΩ. Το κόστος αυτό επιβαρύνει επιπρόσθετα τις επιχειρήσεις, και ειδικά αυτές της χαμηλής και μεσαίας τάσης. Προτείνεται η άμεση επαναφορά των χρεώσεων στα προ κρίσης επίπεδα για όσο διάστημα διαρκεί αυτή, ενώ παράλληλα θα πρέπει να προχωρήσει η μείωση των ΥΚΩ βάσει των διασυνδέσεων που έχουν ήδη ολοκληρωθεί.
Υποδομές: Οι Υποδομές του δικτύου ενέργειας χρειάζονται άμεση αναβάθμιση τόσο για να περιοριστούν οι βλάβες που οφείλονται σε κακής ποιότητας ηλεκτροδότηση (διακοπές, βυθίσεις, κτλ.) και επιβαρύνουν με μεγάλα ποσά βιομηχανίες συνεχούς λειτουργίας, όσο και για να υπάρξουν τα περιθώρια περαιτέρω συνδέσεων νέων μονάδων ΑΠΕ σε αυτό.

Σε συνέχεια των ανωτέρω, θεωρούμε απολύτως επιβεβλημένο:

Να συνεχιστούν τα μέτρα στήριξης για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση, με την ένταση που επιτρέπουν τα δημοσιονομικά περιθώρια αλλά με τρόπο που επιτρέπει τουλάχιστον την μεσοπρόθεσμη προβλεψιμότητα για την επιχειρηματική δράση.
Να καταργηθεί η εφαρμογή του πλαφόν στα διμερή συμβόλαια των βιομηχανιών με παραγωγούς.
Με στόχο την ενίσχυση των PPAs με ΑΠΕ, η συμμετοχή μονάδων στους επόμενους διαγωνισμούς ΑΠΕ να λαμβάνει χώρα με έως 50% της ισχύος τους, κατευθύνοντας τους παραγωγούς να απευθυνθούν στην αγορά για την υπόλοιπη ισχύ (κυρίως μακροχρόνια PPAs).
Να επιταχυνθεί η έγκριση του μηχανισμού κρατικής ενίσχυσης των βιομηχανικών PPAs (Green Pool) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Να ληφθεί κάθε δυνατό μέτρο διευκόλυνσης των επιχειρήσεων για την εγκατάσταση συστημάτων ΑΠΕ (δημιουργία ηλεκτρικού χώρου, έγκριση κατά προτεραιότητα των αιτήσεων σύνδεσης, net metering και στην Υψηλή Τάση).
Να παρασχεθούν κίνητρα για την υποστήριξη των επιχειρήσεων στην πράσινη μετάβαση από το ΕΣΠΑ ή το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να υποστηριχθεί ο ενεργειακός μετασχηματισμός μέσω ενεργειών που αποσκοπούν στη μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος, την ενεργειακή αποδοτικότητα και τη μετάβαση σε πράσινες μορφές ενέργειας. Τα κίνητρα αυτά θα πρέπει να αφορούν σε αγορά νέου εξοπλισμού, σε εκσυγχρονισμό υφιστάμενων υποδομών, στη ψηφιοποίηση και τη χρήση εναλλακτικών και ανανεώσιμων μορφών ενέργειας.

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Η εφαρμογή των προτεινόμενων μέτρων είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας και της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων, και ειδικά της βιομηχανίας, και τον περιορισμό των πληθωριστικών πιέσεων, με όλα τα συνεπαγόμενα οφέλη για ολόκληρη την κοινωνία.

Αναγνωρίζοντας την προσπάθεια που έχει έως τώρα καταβληθεί για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης σε όλα τα επίπεδα και για την άμβλυνση των επαχθών συνεπειών της στις επιχειρήσεις, προσδοκούμε σε συνάντηση ώστε να διατυπώσουμε τις ήδη υπάρχουσες επιπτώσεις και να τεκμηριώσουμε την αναγκαιότητα της λήψεως των ανωτέρω μέτρων.

=============