Ο πολιτισμικός πόλεμος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας

την

Η διαστροφή του διεθνούς δικαίου είναι μέρος της στρατηγικής της Isesco (Islamic Educational, Scientific and Cultural Organization), που οφείλει πολλά στις οδηγίες του Yusuf al-Qaradâwî. Η τεχνική της υπονόμευσης των κοσμικών δημοκρατιών από την Μουσουλμανική Αδελφότητα αναπτύσσεται γύρω από το «δικαίωμα της διαφορετικότητας» ένα δικαίωμα που δεν υπάρχει πουθενά ως τέτοιο αλλά το οποίο συναγάγουν από το άρθρο κατά των διακρίσεων που υπάρχει στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Για την Μουσουλμανική Αδελφότητα η τεχνολογική και οικονομική δύναμη της Δύσης δεν αφήνει πολλά περιθώρια χρήσης στρατιωτικών μέσων και η κατάκτηση της μπορεί να γίνει μόνο μέσω της εκπαίδευσης και του πολιτισμού. Οι δυτικές δημοκρατίες θα υποχωρήσουν όπως υποχώρησε ο μουσουλμανικός κόσμος τον 18ο αιώνα.
Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι των ευρωπαικών χωρών εκπόνησαν και συνέταξαν μια στρατηγική για να ενισχύσουν το αίσθημα του ανήκειν στην Umma των μουσουλμανικών κοινοτήτων που είναι εγκατεστημένες στη Δύση. Εκδόθηκε στο Κατάρ το οποίο και είναι ο σημαντικότερος χρηματοδότης της Αδελφότητας στον κόσμο από την Isesco που δημιουργήθηκε κατά τα πρότυπα της Unesco για τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (αντίγραφο του ΟΗΕ των μουσουλμανικών χωρών), υπό τον τίτλο Πολιτιστική Ισλαμική Δράση έξω από τον Ισλαμικό Κόσμο. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί να εμποδίσει τις μουσουλμανικές μειονότητες να υιοθετήσουν τοπικούς νόμους και αρχές που απορρέουν από την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο έγγραφο, που δημοσιεύθηκε στα αγγλικά και τα γαλλικά, οι Αδελφοί αναλαμβάνουν να «χτίσουν την προσωπικότητα του μουσουλμάνου », ώστε αυτός «να σέβεται στην καθημερινή του ζωή τις εντολές του Αλλάχ, τις απαγορεύσεις του, να συμπεριφέρεται στα πλαίσια της γενναιόδωρης και ανεκτικής ισλαμικής ηθικής και να εφαρμόζει την σαρία.». Η στρατηγική αποσκοπεί στην παροχή προστασίας από την «πολιτισμική αλλοίωση και αποξένωση» και «εγγυάται την απαραίτητη πολιτισμική ασφάλεια για την ανάπτυξη της μουσουλμανικής προσωπικότητας».
Το έγγραφο της Isesco είναι ένα κείμενο εκατό σελίδων, μπερδεμένο, άτακτο και επαναλαμβανόμενο. Δεν είναι υπογεγραμμένο αλλά ορισμένα χωρία που σχετίζονται με τη Γαλλία υποδηλώνουν μια εγγύτητα με τα κείμενα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας του IESH (Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών) του Château-Chinon. Το έγγραφο εστιάζει στην εκπαίδευση των νεότερων γενεών που γεννήθηκαν στη Δύση, τις οποίες το Ισλάμ δεν πρέπει να χάσει, καθώς θα είναι εκείνες οι αγγελιοφόροι που θα διαδώσουν τη θρησκεία των εκλεκτών σε όλο τον κόσμο. Οι αδελφοί εξηγούν ότι οι μουσουλμάνοι δεν είναι «αφομοιώσιμοι», ότι θα προκαλέσουν προβλήματα στους Δυτικούς μόνο εάν αυτοί επιμείνουν να αγνοούν την ανάγκη τους να καθοδηγούνται από το Ισλάμ (ένα επιχείρημα γνωστό από τον βασιλιά του Μαρόκου που ήθελε να κρατήσει υπό τον έλεγχό του το Μαροκινή διασπορά στην Ευρώπη). Σύμφωνα με το κείμενο λόγω της ιδιαιτερότητάς τους οι μουσουλμάνοι «συνεχίζουν να υποφέρουν από ρατσισμό, ιδιαίτερα όταν ασκούν ορισμένες θρησκευτικές πρακτικές και τηρούν θρησκευτικούς κανόνες. Θεωρούνται υπεύθυνοι για τρομοκρατικές επιθέσεις, οι οποίες είναι μεμονωμένες πρακτικές ξένες προς το Ισλάμ».
Η διδασκαλία των δυτικών αξιών, της ανεξιθρησκίας και των κανόνων του κοσμικού κράτους στο σχολείο αποτελούν εμπόδιο για την ισόρροπη ανάπτυξη των παιδιών των μουσουλμάνων. «Ορισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά των μεταναστών […] στις δυτικές χώρες οφείλονται εν μέρει στα σχολικά προγράμματα που απευθύνονται τόσο σε μουσουλμάνους όσο και σε δυτικούς. Είναι δύσκολο για ένα παιδί που έχει εμποτιστεί από την κοσμική δυτική εκπαίδευση να απομακρυνθεί από αυτήν. Είναι λοιπόν απαραίτητο να εφαρμοστεί στη Δύση –και αυτή είναι η στρατηγική– «μια κατάλληλη και υγιή ισλαμική εκπαίδευση με συνετά επεξεργασμένα προγράμματα που στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση, τον πολιτισμό, τον προσανατολισμό και την κοινωνική προστασία (των μουσουλμάνων), σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του Ισλάμ». Ο σκοπός είναι «η επίτευξη μιας βιώσιμης πολιτιστικής ανάπτυξης των ισλαμικών κοινωνιών εντός μη μουσουλμανικών χωρών» και η ανάπτυξη ενός βιώσιμου ισλαμικού οικοσυστήματος σε μη μουσουλμανικές χώρες.
Ο Isesco καλεί τις ισλαμικές χώρες να διατηρήσουν δεσμούς με τις μουσουλμανικές μειονότητες "χρησιμοποιώντας όλο το φάσμα των μέσων ενημέρωσης προκειμένου να διασφαλιστούν […] μόνιμες, διαρκείς και γόνιμες σχέσεις και επικοινωνία". […] Ο εκπαιδευτικός τομέας των media halal που αναπτύχθηκε από τη δεκαετία του 2010 είναι ένα από τα αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής. Με το πρόσχημα ότι παρέχουν στους Μουσουλμάνους «μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους, εμπνευσμένη από την πνευματικότητα του Ισλάμ», οι Αδελφοί απαιτούν σεβασμό για την ιερότητα του Ισλάμ τόσο από τους Μουσουλμάνους όσο και από τους μη Μουσουλμάνους εξού και η προώθηση της αόριστης έννοιας της ισλαμοφοβίας.
Le Figaro
20/1/23
 Babis Georges Petrakis
============================== 
την
την
την
-----------------

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου