Οι Γερμανοί επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος: Ο Μεταξάς και οι πολεμικές αποζημιώσεις

την
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
ΜΕΡΟΣ Δ’
(*Το παρόν άρθρο είναι το τέταρτο μιας τετραλογίας που αναδεικνύει την Γερμανική διείσδυση στην μεταπολεμική Ελλάδα από την δεκαετία του 1950 έως τις μέρες μας και την επιτακτική ανάγκη δυναμικής διεκδίκησης των πολεμικών επανορθώσεων.)  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ο λόγος που ο Ιωάννης Μεταξάς δεν αρέσει καθόλου στο σύγχρονο πολιτικό κατεστημένο, δεν είναι φυσικά ότι υπήρξε δικτάτορας. Περισσότερο τον μισούν επειδή δεν υπήρξε ποτέ ξενόδουλος, δωσίλογος και εξωνημένος. Γι αυτό ακόμη και στις επετείους του «ΟΧΙ» (που ήταν αναμφισβήτητα και δικό του προσωπικό έπος), δεν τολμούν να τον μνημονεύσουν, ούτε οι φερόμενοι ως εκπρόσωποι της κοινοβουλευτικής δεξιάς.
  • Ο Μεταξάς λοιπόν, ναι ήταν δικτάτορας. Και γερμανόφιλος και γερμανοτραφής. Δεν μεταλλάχθηκε ποτέ όμως σε…γερμανο-τσουτσέκι. Εβαζε πάνω απ’ τις προσωπικές του πεποιθήσεις, τα πάθη και τις ιδεοληψίες, το συμφέρον της πατρίδας. Γι αυτό και όταν έφτασε η μοιραία στιγμή των αποφάσεων, φώναξε τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων της εποχής και προς τεράστια κατάπληξη τους, είπε το αμίμητο: «Και τώρα αγαπητοί μου, θα ακολουθήσουμε την πολιτική του Βενιζέλου». Του θανάσιμου πολιτικού του εχθρού! Τόσο μπροστά έβλεπε ο άνθρωπος και τόσο καθαρή κρίση είχε. Γι αυτό και όταν έφυγε απ΄τη ζωή, τον δύσκολο χειμώνα του 1940, έκλαψαν ακόμη κι οι αριστεροί. Οι ίδιοι που μετέπειτα τον δαιμονοποίησαν…
Ο Μεταξάς δεν άκουγε τον εθνικό ύμνο καθιστός. Ούτε χαριεντιζόταν με τα τσιράκια της πανίσχυρης Χιτλερικής Γερμανίας. Τους αντίστοιχους Χριστοφοράκους και Φρουζήδες τους πετούσε έξω απ’ το γραφείο του με τις κλωτσιές.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση του τότε αντιπροσώπου της Ζήμενς (ναι, της γνωστής Ζήμενς) και της θυγατρικής της Τελεφούνκεν, που επιχείρησε να στήσει προπολεμικά με γερμανικό εξοπλισμό αιχμής τον πρόδρομο του σημερινού ΟΤΕ και ένα ραδιοφωνικό συγκρότημα προκειμένου να το καταστήσει φερέφωνο της Ναζιστικής προπαγάνδας. Κι αν δεν τον είχε σταματήσει ο Μεταξάς, αντί για το διάγγελμα του, την ώρα της ιταλικής εισβολής το ραδιόφωνο της Αθήνας θα μετέδιδε παιάνες των Ες-Ες…
Και τότε χρωστούσε η Ελλάδα στους Γερμανούς. Κυρίως για συμβάσεις εγκατάστασης τηλεφωνικών κέντρων, Ο άνθρωπος της Ζήμενς (και του…Χίτλερ) στην Ελλάδα μάλιστα, ο πολύς Ιωάννης Βουλπιώτης, επιχείρησε να παγιδεύσει τον Μεταξά, πότε τάζοντας του ανώτατα γερμανικά παράσημα και διακρίσεις και πότε εκβιάζοντας τον με τις οφειλές του ελληνικού κράτους. Στο τέλος έφτασε εμμέσως να τον απειλήσει παρουσιάζοντας του «ντοκουμέντο» παράνομης ηχογράφησης(!) σύμφωνα με το οποίο ένας σύμβουλος του Ελληνα πρωθυπουργού, ζητούσε μίζα 5% για μία σύμβαση…
  • Ο Μεταξάς τον αποκοίμισε και τον άφησε να στήσει το υπερσύγχρονο για την εποχή ραδιοφωνικό σταθμό ακόμη και να το στελεχώσει με γνωστούς Χιτλερικούς δημοσιογράφους, κάνοντας τον να πιστέψει ότι θα μπορέσει να το ελέγξει και ιδιοκτησιακά, μετοχοποιώντας τις οφειλές του ελληνικού δημοσίου. Μέχρι που τον φώναξε στο γραφείο του για να του πει ότι το ραδιόφωνο παραμένει στην δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους!
«Υποβάλατε ένα σχέδιο καταστατικού που δημιουργούσε μία μετοχική εταιρεία, τον έλεγχο της οποίας θα είχατε αενάως εσείς, ως εκπρόσωπος του συγκροτήματος Ζήμενς-Τελεφούνκεν. Επομένως αν ποτέ τύχει και βρεθούμε, καθώς μάλιστα τα νέφη του πολέμου πολλαπλασιάζονται στην Ευρώπη, σε αντίθεση συμφερόντων με την Γερμανία, το γερμανικό κράτος θα έχει νόμιμη επιρροή στην διαχείριση της εθνικής μας προπαγάνδας, τουτέστιν της εθνικής μας κυριαρχίας. Πείτε μου με το χέρι στην καρδία. Πώς μπορώ να το δεχτώ αυτό;», τον ρώτησε αφοπλιστικά ο Ελληνας ηγέτης .
Ο Βουλπιώτης παρά το αρχικό σοκ, επιχείρησε και πάλι να εκβιάσει με το θράσος των εγκάθετων που έχουν ισχυρές πλάτες:
«Τίθεται πλέον ζήτημα καλής σας συνεργασίας με το συγκρότημα (ενν. Ζήμενς-Τελεφούνκεν)το οποίο, ως γνωστόν δεν είναι φιλανθρωπικό σωματείο και δεν στέλνει μηχανήματα και εγκαταστάσεις ανά τον κόσμο χωρίς να εξασφαλίζεται οικονομικά. Προς την ελληνική κυβέρνηση έχουν γίνει ήδη πολλές παραχωρήσεις και θα σας θυμίσω ότι η αξία των μέχρι τούδε παραδοθέντων μηχανημάτων δεν έχει εξοφληθεί από το ελληνικό κράτος… Και ίσως να έχει διαφύγει την προσοχή και την μνήμη σας ότι η απόφαση για ίδρυση ραδιοφωνικής εταιρείας ήταν προφορική μεταξύ ημών συμφωνία», απάντησε με στόμφο.
Μόνο που τότε ο Μεταξάς του είπε το αμίμητο:
  • «Εγώ φημίζομαι ότι όλα τα θυμούμαι. Και αυτό που μόλις είπατε σωστό είναι και το θυμούμαι. Αλλά πάνω από μένα υπάρχει η Ελλάς και όταν το συμφέρον της μεταβάλλεται, αναλόγως και εγώ κινούμαι!»
Η συζήτηση, όπως καταγράφεται στο βιβλίο της κόρης του Βουλπιώτη, Ιζαμπέλλας Παλάσκα, «Αγγελος ή Δαίμονας-Εκδόσεις Λιβάνη» έληξε με συνοπτικές διαδικασίες.Το αποτέλεσμα ήταν ότι στην διάρκεια της Κατοχής ο άνθρωπος των Γερμανών ανέλαβε την διεύθυνση της ελληνικής ραδιοφωνίας, υπήρξε ο εμπνευστής των «ταγμάτων ασφαλείας», θησαύρισε εις βάρος του ελληνικού κράτους και…αθωώθηκε παμψηφεί από το δικαστήριο δωσιλόγων μεταπολεμικά! Ο Μεταξάς που πέθανε λίγους μήνες αργότερα, ούτε καν μνημονεύεται στα σχολεία κατά την επέτειο του ΟΧΙ. Και οι σημερινοί Ελληνες πολιτικοί διαπλέκονται με τους επιγόνους του Βουλπιώτη που όπως ομολογεί η κόρη του, εκτός από βαλίτσες με μετρητά συνήθιζε να δίνει και συμβολικά δωράκια σε κρατικούς λειτουργούς, στους πιο πρωτοκλασάτους «ένα πλήρες δειγματολόγιο την ηλεκτρικών συσκευών που παρήγε το συγκρότημα»…
Ολη αυτή η αναδρομή έχει την σημασία της με δεδομένο ότι η γερμανική διείσδυση όχι μόνο δεν ανακόπηκε, αλλά εντάθηκε στην μεταπολεμική Ελλάδα, με τα αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε.
  • Η σημερινή Γερμανία, ηγεμονεύουσα και πάλι στην Ευρώπη, κατέστησε μέσω της δανειακής ομηρίας την χώρα μας τουριστική αποικία χρέους και γκέτο μουσουλμάνων λαθρομεταναστών. Σήμερα εξακολουθεί να ελέγχει το πολιτικό στερέωμα, το κυριότερο είναι όμως ότι επιχειρεί να περιθωριοποιήσει την χώρα μας στρατηγικά, ισοπεδώνοντας την οικονομική της επιρροή στα Βαλκάνια και προωθώντας εχθρικά γειτονικά κράτη-μπανανίες στην δική της Ευρώπη.
Ολα αυτά συμβαίνουν χωρίς να βρίσκεται Ελληνας πολιτικός για να διεκδικήσει με σθένος τις πολεμικές επανορθώσεις.
  • Ο «γερμανόφιλος» Μεταξάς δεν προσκύνησε ολόκληρο Χίτλερ και οι σημερινές ελληνικές κυβερνήσεις τσακίζονται να εξυπηρετήσουν και τον πιο παρακατιανό Γερμανό απεσταλμένο, τύπου Φούχτελ.
Ο πρώτος μεταπολεμικός Ελληνας πρωθυπουργός που θα θέσει επί τάπητος το ζήτημα των αποζημιώσεων, είναι βέβαιον ότι θα γραφτεί στην ιστορία. Και όλοι όσοι έχουν αποφύγει μέχρι τώρα να το κάνουν, θα πάρουν τον χαρακτηρισμό που τους αξίζει…
====================
-------------------------

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου