Οι επανορθώσεις προς την Ελλάδα στο Ράιχσταγκ

την
Εκδήλωση του κόμματος Η Αριστερά με ειδικούς από τη Γερμανία και την Ελλάδα για τις ελληνικές διεκδικήσεις.  
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τήρησε την υπόσχεση του να θέσει από την αρχή της διακυβέρνησης του το θέμα των επανορθώσεων.

«Ο συμβολισμός, το γεγονός ότι η εκδήλωση γίνεται στους χώρους της γερμανικής βουλής είναι πολύ μεγάλος», δήλωσε ο δήμαρχος Διστόμου Γιάννης Σταθάς στον χαιρετισμό του στην ημερίδα του κόμματος Η Αριστερά στο Ράιχσταγκ την Τετάρτη. Πράγματι, ήταν η πρώτη φορά που διοργανώθηκε εκδήλωση εντός του γερμανικού κοινοβουλίου με θέμα τις ελληνικές διεκδικήσεις για επανορθώσεις και αποζημιώσεις που προκύπτουν από τη γερμανική Κατοχή. Σύμφωνα με την Χάικε Χένσελ, αντιπρόεδρο της ΚΟ του κόμματος Η Αριστερά (Die Linke) στόχος της ημερίδας ήταν να γίνει ένας απολογισμός για τη μέχρι σήμερα πορεία των διεκδικήσεων αλλά και να συζητηθούν «πολιτικές και νομικές πρωτοβουλίες προκειμένου να ικανοποιηθούν τα ελληνικά αιτήματα».
Η συζήτηση στην αίθουσα συνεδριάσεων του κόμματος Η Αριστερά στο Ράιχσταγκ Η συζήτηση στην αίθουσα συνεδριάσεων του κόμματος Η Αριστερά στο Ράιχσταγκ
Γενική διαπίστωση όλων των ομιλητών ήταν ότι όπως και στο παρελθόν οι γερμανικές κυβερνήσεις δεν πρόκειται να δεχτούν την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης προκειμένου να εκδικαστεί το ζήτημα των επανορθώσεων. Πάγια θέση της επίσημης Γερμανίας είναι ότι το θέμα των επανορθώσεων και αποζημιώσεων έχει νομικά και πολιτικά οριστικά διευθετηθεί. Βέβαια, η Επιστημονική Επιτροπή της γερμανικής βουλής μόλις πρόσφατα αποφάνθηκε, μετά από επερώτηση του κόμματος Η Αριστερά, ότι το θέμα των επανορθώσεων παραμένει ανοιχτό και συνέστησε στο Βερολίνο και την Αθήνα την εκδίκαση της υπόθεσης στη Χάγη. Όπως ενημέρωσε στην εκδήλωση ο Αριστομένης Συγγελάκης, Συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, από το τέλος του πολέμου μέχρι σήμερα οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν θέσει το θέμα πάνω από 20 φορές επίσημα στη γερμανική πλευρά, είτε σε διμερές είτε σε στο πλαίσιο διεθνών διασκέψεων. Την τελευταία φορά με την επίδοση ρηματικής διακοίνωσης τον Ιούνιο 2019.
Αναγκαιότητα της άσκησης πολιτικής πίεσης
Ν. Πεχ: Τα νομικά επιχειρήματα της Ελλάδας είναι ισχυρά Ν. Πεχ: Τα νομικά επιχειρήματα της Ελλάδας είναι ισχυρά
  • Σύμφωνα με τον Διεθνολόγο Νόρμαν Πεχ, η πιθανότητα να αλλάξει στάση η γερμανική κυβέρνηση είναι «μηδαμινή». Ο ομότιμος καθηγητής και πρώην βουλευτής του κόμματος Die Linke θεωρεί ότι σε περίπτωση προσφυγής στη Χάγη τα νομικά επιχειρήματα για τη διεκδίκηση επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου θα ήταν υπέρ της Ελλάδας. Όμως αυτό που επείγει δεν είναι η επίλυση των διαφορών μέσω της δικαστικής οδού: «Η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι το τελευταίο μέτρο. Το ζητούμενο είναι η γερμανική κυβέρνηση να αναγνωρίσει ότι θα πρέπει να συζητήσει με τους συγγενείς των θυμάτων και την ελληνική κυβέρνηση για αποζημιώσεις και να καταλήξουν σε μια λύση βασισμένη στην κοινή συναίνεση». Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος ο καλύτερος τρόπος είναι η άσκηση πολιτικής πίεσης προς την κυβέρνηση μέσω της κινητοποίησης της γερμανικής κοινής γνώμης. «Είμαι αισιόδοξος», δήλωσε ο Νόρμαν Πέχ «όσο περισσότερο θα γίνονται γνωστά τα γερμανικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην Ελλάδα τόσο περισσότερο θα συνειδητοποιείται στη Γερμανία η αναγκαιότητα απόδοσης δικαιοσύνης στα θύματα».
Προς αυτή την κατεύθυνση συμβάλουν και οι δίκες για αποζημιώσεις στα θύματα γερμανικών εγκλημάτων την περίοδο της Κατοχής, υποστήριξε η δικηγόρος Γκαμπριέλε Χάινκεν. Βέβαια, όπως παραδέχθηκε, στο παρελθόν όλες οι σχετικές προσπάθειες στη Γερμανία έληξαν με την απόρριψη των διεκδικήσεων. Τα δικαστήρια αποφάσισαν ότι τα όποια μέτρα κατά του άμαχου πληθυσμού στην περίοδο της Κατοχής ήταν συμβατά με το Διεθνές Δίκαιο και ειδικά με τη Σύμβαση της Χάγης του 1907 «περί των Νόμων και Εθίμων του κατά ξηράν πολέμου». Η κ.Χάινκεν που είναι μέλος της «Ομάδας Εργασίας για το Δίστομο» από το Αμβούργο εξέφρασε τη γνώμη ότι με την εκδίκαση ατομικών υποθέσεων αναδεικνύεται στην κοινή γνώμη της Γερμανίας η «αξιοκατάκριτη» στάση της γερμανικής κυβέρνησης και της ασκείται πίεση προκειμένου να διαπραγματευθεί τα ελληνικά αιτήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τήρησε την υπόσχεση του
Αφίσα της εκδήλωσης: «Ήρθε η ώρα να τακτοποιήσουμε επιτέλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς μας – Το καθήκον της Γερμανίας για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελλάδας»
Αφίσα της εκδήλωσης:  
«Ήρθε η ώρα να τακτοποιήσουμε επιτέλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς μας – Το καθήκον της Γερμανίας για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελλάδας»
Το γεγονός ότι η ημερίδα στο γερμανικό κοινοβούλιο διοργανώθηκε από το κόμμα Η Αριστερά δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για το μόνο γερμανικό κόμμα που σε μόνιμη βάση προβάλλει τις ελληνικές διεκδικήσεις. Ένδειξη αυτής της στάσης είναι οι κατ΄επανάληψη σχετικές επερωτήσεις προς τη γερμανική κυβέρνηση. Επίσης είναι το μόνο κόμμα που υποστηρίζει την αναγκαιότητα διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία για το θέμα των επανορθώσεων. Στους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες ανάλογη θέση υποστηρίζεται μόνο από μεμονωμένους βουλευτές. Πάντως το αργότερο στις αρχές του επόμενου χρόνου, όλα τα κόμματα θα έχουν την ευκαιρία να τοποθετούν στη βουλή για την πρόταση του κόμματος Die Linke σύμφωνα με την οποία η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την Αθήνα για τις ελληνικές διεκδικήσεις.
  • Όπως αποκάλυψε στην εκδήλωση της Τετάρτης η εκπρόσωπος Εσωτερικών Υποθέσεων της ΚΟ του κόμματος Η Αριστερά, Ούλα Γέλπκε, μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 είχαν συνεννοηθεί ότι άμεσα θα παρέδινε ρηματική διακοίνωση στη γερμανική κυβέρνηση με το αίτημα για έναρξη διαπραγματεύσεων για τις ελληνικές διεκδικήσεις. «Δυστυχώς αυτό δεν έγινε», δήλωσε η κ. Γέλπκε.  (blogger: το γιατί δεν έγινε το λέει καθαρά ο "James Petras
    • "Από την πρώτη ημέρα της θητείας του, ο ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε τον ελληνικό λαό στο αδιέξοδο της ολικής υποταγής στη γερμανική αυτοκρατορία." κάτι που δεν εμποδίζει και σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ να "πουλάει επανάσταση" στην οθόνη της ΤV και φυσικά μόνον εκεί...)
  • «Επανειλημμένα», πρόσθεσε, «ρωτούσαμε πότε θα την παραδώσουν. Μάταια. Μάλλον δεν ήθελαν να συνδεθεί αυτό το θέμα με τις διαπραγματεύσεις για τα δάνεια. Εγώ θα τα σύνεδεα διότι η κατάσταση στην οποία περιήλθε η Ελλάδα πριν δέκα χρόνια σχετίζεται και με τις καταστροφές που υπέστη η χώρα στη γερμανική Κατοχή.»
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
ΠΗΓΗ
--------------------

Ζέζα ΖήκουΗ γνωστή τραγική κατάληξη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, την οποία οι δυνάμεις της Αντάντ μετά το 1918 επέβαλαν (μαζί με τους ταπεινωτικούς όρους των συνθηκών των Βερσαλλιών) στην ηττημένη Γερμανία, δίδαξε στην ανθρωπότητα πολλά πράγματα. Κυρίως, όμως, δίδαξε ότι η κοινωνία βιώνει την έξωθεν επιβολή όρων ως ταπείνωση και ότι η κοινωνική δυσφορία μπορεί να οδηγήσει σε τραγωδία, όταν στην ταπείνωση προστίθεται και αναποτελεσματικότητα, που οδηγεί σε εξαθλίωση (π.χ. από τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης στο οικονομικό κραχ του 1929).
Με το ιστορικό αυτό δίδαγμα, άνετα μπορεί κανείς να κατανοήσει τη σημασία της οικονομικής τραγωδίας που επέφεραν στην πατρίδα μας τα Μνημόνια. Σε συνδυασμό με τη βαθιά ύφεση και ανεργία -την οποία ασφαλώς διευρύνει και επιτείνει- καθώς και την τιμωρητική διάθεση διαφόρων ανιστόρητων τεχνοκρατών ή πολιτικών παραγόντων εμπλεκομένων στην εφαρμογή του, ευεξήγητα βιώνεται ως τερατούργημα από την ελληνική κοινωνία.
Βεβαίως, ο αστικός (μου) πολιτισμός επιβάλλει να αποδεχθώ την τήρηση των δεσμεύσεων και την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων. Πράγματι, το περίφημο ρωμαϊκό «οι συμβάσεις είναι τηρητέες» ή «pacta sunt servanda», από το οποίο άντλησαν ο αστικός πολιτισμός και η αστική ηθική, δεν είναι μόνο ένας ηθικός κανόνας. Θεμελιώνοντας το αξιόπιστο των συναλλαγών και των πιστωτικών δραστηριοτήτων, δημιουργεί δανειοληπτική ικανότητα και γίνεται η βάση της ανάπτυξης. Αλλά τα Μνημόνια στερούνται στοιχείων του αστικού πολιτισμού· καθώς έχουν καταστρέψει τις σχέσεις της κοινωνίας μας με τον πυρήνα του αστικού πολιτισμού, την αξιοπιστία.
Ομως, οι Γερμανοί μπορούν να σταθούν μια στιγμή και να σκεφτούν τη δική τους ιστορία. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σύμμαχοι θυμήθηκαν τις καταστροφικές συνέπειες των γερμανικών αποζημιώσεων μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ολόκληρο το δημόσιο χρέος των ναζί, που αντιστοιχούσε σε πάνω από το 600% του γερμανικού ΑΕΠ, παραγράφηκε. Το προϋπάρχον απλήρωτο χρέος από την περίοδο της Βαϊμάρης περιορίστηκε σε ένα κλάσμα του αρχικού ποσού. Οι διεκδικήσεις παλαιών χρεών διαχωρίστηκαν αυστηρά από τα ταμεία για τη γερμανική ανοικοδόμηση. Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία αποπλήρωσε τελικά το τελευταίο μέρος τους μόλις το 2010.
Η Γερμανία ασφαλώς ζούσε πολύ πάνω από τις δυνατότητές της τη ναζιστική περίοδο, ενώ λεηλάτησε και την υπόλοιπη Ευρώπη. Ομως, οι Αμερικανοί όχι μόνο συμφώνησαν να παραγράψουν παλαιά χρέη, αλλά έδωσαν στους Γερμανούς εκατομμύρια δολάρια με το σχέδιο Μάρσαλ.
Η ίδια η Γερμανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία μετά το 1989 δεν καταδίκασε την πρώην Ανατολική Γερμανία σε λιτότητα για να διορθώσει τη σαθρή κομμουνιστική οικονομία της. Αντιθέτως, ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ επέτρεψε στους Ανατολικογερμανούς να ανταλλάξουν τα σχεδόν άνευ αξίας ανατολικογερμανικά μάρκα με γερμανικά στην πληθωριστική ισοτιμία 1 προς 1 και στη συνέχεια διέθεσε το ισόποσο άνω του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ για την ανόρθωση της ανατολικής οικονομίας. Αν οι Σύμμαχοι και αργότερα η κυβέρνηση της ίδιας της Γερμανίας είχαν εφαρμόσει αυτό που κηρύσσουν τώρα οι Γερμανοί, η Γερμανία θα ήταν σήμερα πολύ φτωχότερη.
Η Γερμανία κερδίζει λίγα και η Ευρώπη πρόκειται να χάσει πολλά καταδικάζοντας εμάς τους Ελληνες στη φτώχεια ως τιμωρία για το αμαρτωλό παρελθόν μας. Η φράου Μέρκελ οφείλει, λοιπόν, να μιμηθεί το πνεύμα του μακροοικονομικού ελέους των Συμμάχων μετά το 1945 και τη δυτικογερμανική γενναιοδωρία προς τους Ανατολικογερμανούς εξαδέλφους τους μετά το 1989.
Η Ελλάδα δεν είναι ηττημένη σε κάποιο πόλεμο. Αλλά η μετατροπή της χώρας μας σε άτυπο προτεκτοράτο έχει γελοιοποιήσει κάθε ιδέα θεσμικής ισοτιμίας στην Ευρωζώνη. Η ταπείνωση… είναι η πιο υποτιμημένη δύναμη στην πολιτική. Οι άνθρωποι θα αφομοιώσουν τις δυσκολίες, την πείνα και τον πόνο. Ομως, τα πιο ανθρώπινα αισθήματα της αναζήτησης αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης δεν απορρέουν από συγκεκριμένες ιδεολογίες.
Τέλος, αξίζει να επισημανθεί πως η Γερμανία δεν φοβάται ότι θα ζητήσουμε πραγματικά Επανορθώσεις. Επειδή, εμείς πειθήνια δεν το κάνουμε… Εχει άδικο, λοιπόν, η προπαγάνδα της Γερμανίας, από την εποχή του Φαλμεράιερ, να μας παρουσιάζει σαν «εμποράκους Λεβαντίνους» που κάνουν «ντόρο» για να πάρουν δήθεν «κάτι»;
Σήμερα, και στο αμέσως προσεχές μέλλον, η μνήμη της γερμανικής συμπεριφοράς και ευθύνης στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αναμοχλεύεται στο μυαλό κάθε νοήμονος ανθρώπου (άρα και του δικαστή) εξαιτίας της σύγχρονης μορφής ηγεμονίας που ασκεί η Γερμανία στην Ευρώπη. Το Διεθνές Δικαστήριο, με την καταδικαστική για την Ιταλία πρόσφατη απόφασή του, μάλλον όχι εσκεμμένα φαίνεται ν’ ανοίγει τον δρόμο για συνέχιση των δικαστικών ενεργειών των θυμάτων στις συγκεκριμένες υποθέσεις (αιχμαλωσία Ιταλών πολιτών, σφαγή στο Δίστομο).

=================

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου