Στίγκλιτζ: Το νέο σχέδιο διάσωσης καταληστεύει τους Αμερικανούς

την

Το σχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα να απαλλάξει τις τράπεζες από τα τοξικά στοιχεία ενεργητικού σημαίνει καταλήστευση των Αμερικανών φορολογουμένων καθώς τους εκθέτει σε υπερβολικό κίνδυνο χωρίς να έχει ιδιαίτερες πιθανότητες επιτυχίας όσο η οικονομία παραμένει σε αυτά τα επίπεδα, υποστηρίζει ο Τζόζεφ Στίγκλιτζ.

Σε σημερινή του συνέντευξη στο Reuters, ο νομπελίστας οικονομολόγος δήλωσε ότι το σχέδιο Γκάιτνερ «έχει πολύ σοβαρές αδυναμίες».

Η αμερικανική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα χρήματα των φορολογουμένων ως σωσίβιο για το ενδεχόμενο περεταίρω πτώσης της αγοράς, ενώ σε περίπτωση ανοδικής τάσης, τα οφέλη θα τα αποκομίσουν οι ιδιώτες επενδυτές, τόνισε ο Στίγκλιτζ.

  • «Στην πραγματικότητα, πρόκειται για καταλήστευση των Αμερικανών πολιτών. Δεν πιστεύω στην επιτυχία του σχεδίου λόγω της οργής των φορολογουμένων που αισθάνονται ότι έχουν φορτωθεί όλες τις ζημιές», πρόσθεσε ο κορυφαίος οικονομολόγος.

Ακόμη και εάν το σχέδιο της κυβέρνησης κατορθώσει να εξυγιάνει μεγάλο τμήμα των τραπεζών από το τοξικό χρέος, είναι πιθανό οι τράπεζες να συνεχίσουν να «μπλοκάρουν» το δανεισμό λόγω του αβέβαιου μέλλοντος της οικονομίας. Ταυτόχρονα, η προοπτική αύξησης της φορολογίας για αποπληρωμή όλων των πακέτων κινήτρων που έχει εκπονήσει η αμερικανική κυβέρνηση θα λειτουργήσει ως τροχοπέδη για τις καταναλωτικές δαπάνες, εκτιμά ο Στίγκλιτζ.

Πηγή: Reuters http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/24/1645300.htm

Blogger:

Το πρόβλημα των οικονομολόγων είναι ότι δυσκολεύονται να απαλλαγούν από την εμμονή τους να "σώσουν" τις τράπεζες. Το μεγαλύτερο τμήμα των τραπεζών δεν σώζονται! Και δεν σώζονται για τους εξής λόγους:

  • Αποτελούν δομές ενός παλαιού οικονομικού παραδείγματος που απλά μας τελείωσε! Είναι καιρός να επινοηθούν άλλες αξίες σε επίπεδο κοινωνίας, που με τη σειρά τους θα σηματοδούνται με κάποιου είδους κουπονιών, τα οποία και θα ανταλάσσονται, δημιουργώντας έτσι μια νέα αγορά. (Μη γελάτε! Ποιος θα μπορούσε να φαντασθεί πριν δέκα χρόνια το εμπόριο ρύπων - CO2 μεταξύ κρατών και επιχειρήσεων;) Αντί λοιπόν να νταντεύουμε τις τράπεζες ας τρέξουμε να επινοήσουμε νέες αξίες ώστε σιγά - σιγά τμήματα της ζωής μας να βγούν από τη σφαίρα διαχείρησης των Τραπεζών, που κατά τα φαινόμενα προσπάθησαν να φάνε μεγαλλύτερη μπουκιά, απ' αυτή που μπορούσαν να δαγκώσουν και ... να τα αποτελέσματα.
  • Η απληστία είναι κακός σύμβουλος και ορθά χαρακτηρίζεται μεγάλο αμάρτημα. (βλέπε εδώ σχετικά----> και εδώ----->)
  • Σιγά - σιγά επίσης πρέπει να βγαίνουμε από το πατερναλιστικό σύστημα που έχουμε αποδεχθεί - στο ρόλο του πατέρα: οι τράπεζες με τη βοήθεια των πολιτικων βέβαια - και να πάμε σε μια οικονομία που θα παραπέμπει σε σταθερότερες δομές όπως αυτές των οικοσυστημάτων, όπου η συνέργεια είναι κυρίαρχη.
  • Στο ίδιο πνεύμα της οικονομίας - οικοσυστήματος: Σε κανένα οικοσύστημα δεν επιτρέπεται η πλήρης κυριαρχία ενός είδους - ζώου, αφού αυτό βάζει σε κίνδυνο όλο το σύστημα, αλλά ακόμα και το ίδιο κυρίαρχο είδος (βλέπε σχετικά: "...Αυτό που χρειάζεται σήμερα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι ένα σχέδιο για να διασφαλίσουμε ότι κανένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα δεν θα είναι ποτέ ξανά "πολύ μεγάλο για να καταρρεύσει". πλήρες το άρθρο εδώ--->
  • (Σχετικά με την ανάγκη παράκαμψης των τραπεζών---->εδώ)
Ενισχυτικά των παραπάνω απόψεων στα παρακάτω προγεννέστερα Post:

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου