Ο Λεωνίδας-Ρωμανός Νταβράνογλου, διδάκτορας από το Τμήμα Ζωολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, μιλώντας στον 98.4 εξήγησε γιατί από το 2007 είχε προειδοποιηθεί η Κυβέρνηση της Κίνας ότι υπήρχε κίνδυνος πανδημίας από την «ωρολογιακή βόμβα» που έκρυβε η αγορά εξωτικών ζώων. Όπως είπε, παρότι με την πανδημία του κορωνοϊου ή αλλιώς COVID-19 σε πλήρη έξαρση, κυκλοφορούν διάφορες θεωρίες (πολλές φορές προωθούμενες και από κυβερνήσεις κρατών) οι οποίες υποστηρίζουν πως ο COVID-19 είτε διέφυγε κατά λάθος από Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan, είτε πως κατασκευάστηκε σκοπίμως από εργαστήρια για να χρησιμοποιηθεί ως βιο-όπλο. Όπως αποκάλυψε ο κ. Νταβράνογλου, με την πιo πρόσφατη έρευνα πάνω στο γονιδίωμα του COVID-19, δημοσιευμένη στο έγκυρο περιοδικό Nature Medicine, η πιθανότητα του ιού να είναι προϊόν εργαστηρίου είναι μηδαμινή. Όμως , η πανδημία που βιώνουμε τώρα, όχι μόνο είχε προβλεφθεί από τους επιστήμονες, αλλά είχαν προειδοποιήσει και κυβερνήσεις ασιατικών κρατών για την επικείμενη απειλή, οι οποίες όμως τους αγνόησαν. O COVID-19 είναι ζωονόσος – δηλαδή ένας ιός ο οποίος μεταφέρεται από τα ζώα στον άνθρωπο. Προηγούμενοι κορωνοϊοί, όπως o SARS και ο MERS, οι οποίοι προκάλεσαν επιδημίες το 2002 και το 2012 αντίστοιχα, ήταν και αυτοί ζωονόσοι, προερχόμενοι από νυχτερίδες. Ωστόσο, για να γίνουν αυτοί οι κορωνοϊοί μολυσματικοί στον άνθρωπο, έπρεπε να περάσουν από έναν ενδιάμεσο ξενιστή, δηλαδή ένα άλλο είδος ζώου. Με αυτόν τον τρόπο,απέκτησαν τις απαραίτητες μεταλλάξεις, οι οποίες τους επέτρεψαν να “προσκολληθουν” στα ανθρώπινα κύτταρα. Όσον αφορά τον COVID-19, η πιο πρόσφατη έρευνα πάνω στο γονιδίωμα του ιού, επιβεβαίωσε πως ο πιο πιθανός αρχικός φορέας του ιού ήταν ένα είδος νυχτερίδας. Αυτό που μένει να προσδιοριστεί είναι εάν ο ιός πέρασε απευθείας από το αρχικό ζώο-ξενιστή στον άνθρωπο, ή μέσω ενδιάμεσου ζώου-ξενιστή (όπως ο SARS και ο MERS). Ο διδάκτορας από το Τμήμα Ζωολογίας της Οξφόρδης, είπε ακόμη ότι πιθανός ενδιάμεσος ξενιστής είναι το φολιδωτό θηλαστικό γνωστό ως παγκολίνος, αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί. Επίσης, δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί εάν οι μεταλλάξεις οι οποίες επέτρεψαν στον COVID-19 να μετατραπεί σε πανδημία, συνέβησαν στο αρχικό ζώο-ξενιστή, σε ενδιάμεσο ζώο ξενιστή, ή αφότου ο ιός άρχισε να κυκλοφορεί στους ανθρώπους. Αυτό που είναι σίγουρο πάντως, είναι οτι ο COVID-19 είναι προϊόν φυσικής εξέλιξης και όχι εργαστηρίου υψηλής ασφαλείας. Οι μεταλλάξεις στις πρωτεϊνες που του επιτρέπουν να προσκολλάται στα ανθρώπινα κύτταρα, χρησιμοποιούν έναν καινούργιο, απροσδόκητο μηχανισμό, ο οποίος “ξεγέλασε” τα μαθηματικά μοντέλα που προσπάθησαν να προβλέψουν ποιές θα ήταν οι πιο αποτελεσματικές μεταλλάξεις για την εξάπλωση του ιού στους ανθρώπους. Επίσης, ο COVID-19 κατάγεται από κορωνοϊούς οι οποίοι είναι ακίνδυνοι για τον άνθρωπο. Αν κάποιος ήθελε να δημιουργήσει έναν νέο, θανατηφόρο ιό, θα τροποποιούσε κορωνοϊούς οι οποίοι είναι ήδη μολυσματικοί στους ανθρώπους – όπως ο SARS. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Τέλος, ένας κορωνοϊός όπως ο COVID-19 είναι πολύ αναποτελεσματικός ως βιολογικό όπλο, καθως έχει χαμηλό ποσοστό θνησιμότητας, στην συντριπτική του πλειοψηφία σε γηραιά άτομα. Έδωσε τέλος και κατηγορηματικά αρνητικές απαντήσεις για τον ενδεχόμενο ρόλο ξενιστή στα κουνούπια αλλά και την σχέση των κατοικίδιων με τον κορωνοιό.
=========================
=========================

=================

COVID-19: Γιατί καθυστερεί η επιλογή αποτελεσματικών θεραπειών

====================

Κορωνοϊός: Όπλο των νυν και των υποψήφιων Δικτατόρων και Ολιγαρχών

====================

Γνωρίζω που παρασκευάστηκε ο Covid-19

================

«Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» στην εποχή του Κοροναϊού

====================

COVID-19>Aνατριχιαστικές κατηγορίες κατά του Bill Gates σε Εκθεση του Robert F. Kennedy Jr

========================

Υπενθύμιση του εθνοκράτους εν μέσω της πανδημίας

==============

Πως το 2015 η ΕΕ έκλεισε την πόρτα σε ερευνητές για τη μετάλλαξη ιών

================

Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Οι καλοί μαθητές του Δρος Μένγκελε

==================

Panagiotis Sotiropoulos

20 Μαρτίου στις 8:19 π.μ.

Πανδημίες και γεωστρατηγικές ανατροπές.
Ιστορικά διδάγματα.

Οι περιγραφές που έφθασαν ως τις μέρες μας από μαρτυρίες ιστορικών είναι ανατριχιαστικές: αρχικό σύμπτωμα, υψηλός πυρετός. Στη συνέχεια τα σώματα καλύπτονταν με μολυσμένους λεμφαδένες στη μασχαλιαία και τη βουβωνική χώρα, τα χέρια νεκρώνονταν. Τα βακτήρια έφταναν μέχρι στους πνεύμονες, εμποδίζοντας την αναπνοή. Κάποιοι ασθενείς υπέκυπταν μέσα σε 24 μόλις ώρες. Σε αρκετούς εμφανίζονταν παραισθήσεις, σε κατάσταση παραφροσύνης εξ αιτίας δήθεν πνευμάτων που τους καταδίωκαν ρίχνονταν από τα τείχη της πόλης για να σωθούν. Μ αυτό τον οδυνηρό τρόπο έσπερνε στο πέρασμά της το θανατικό η βουβωνική πανώλη που έπληξε αρχικά την Αίγυπτο το 541, γνωστή ως «Ιουστινιάνεια πανώλη», – που οφείλει το όνομά της στον ομώνυμο Βυζαντινό αυτοκράτορα (527-565) -. "Υπήρξε την εποχή αυτή μια επιδημία πανώλης λίγο έλειψε να εξολοθρεύσει ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή", σχολιάζει παραστατικά ο ιστορικός Προκόπιος της Καισάρειας στην «Ιστορία των Πολέμων».
Ο Προκόπιος ως σύμβουλος και στρατιωτικός γραμματέας του στρατηγού Βελισάριου τον ακολούθησε στις νικηφόρες εκστρατείες κατά των Περσών, των Βάνδαλων και των Γότθων. Με άμεση πρόσβαση στο αυτοκρατορικό ζεύγος Ιουστινιανού και Θεοδώρας, γνώριζε τα μυστικά του παλατιού και τις κρατικές υποθέσεις και το σημαντικότερο ήταν αυτόπτης μάρτυρας του λοιμού.
Το επόμενο έτος, 5.000 άνθρωποι κατά τον Προκόπιο, 16.000 κατά τον Ιωάννη της Εφέσου πέθαιναν καθημερινά από την επιδημία στην Κωνσταντινούπολη. “Η μυρωδιά ανυπόφορη, δεν ξέρουμε πλέον τι να κάνουμε με τα πτώματα». "Δεν υπήρχε ψυχή στους δρόμους, και αν συναντούσαμε κάποιον, ήταν γιατί μετέφερε κάποιο νεκρό ", αφηγείται ο Προκόπιος.
Τη δραματική κατάσταση συμπυκνώνει η αφήγηση στη Χρονογραφία του Θεοδόσιου «μένειν ατάφους τους τεθνεώτας δια το μην εξαρκείν τους κραββάτους των εκκλησιών και των οίκων, εκφέρειν αυτούς».
Θύμα της πανώλης και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός που νόσησε βαριά και η κατάστασή του κρίθηκε από τους γιατρούς του παλατιού ανεπίστρεπτη κρίνοντας μάλιστα πως έπρεπε να λυθεί άμεσα το θέμα της διαδοχής προκαλώντας την οργίλη αντίδραση της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας. Η επιβίωσή του Ιουστινιανού συνδέθηκε με τη θαυματουργική ιατρική, δηλ. θαύμα: παρουσιάστηκαν σε όραμα οι Άγιοι Ανάργυροι και τον θεράπευσαν: «…ἔς ὄψιν ἐλθόντες ἐσώσαντο οἱ ἅγιοι οὗτοι, ἐκ τοῦ παραδόξου καί τοῦ παραλόγου, καί ὀρθόν ἔστησαν…». (Τσιάμης, Κωνσταντίνος, Ιστορική και επιδημιολογική προσέγγιση της πανώλους κατά τους βυζαντινούς χρόνους (330-1453 μ.Χ.) Διδακτορική διατριβή, ΕΚΠΑ, 2010). Σε θαυματουργική ίαση με τα λείψανα της Αγίας Ειρήνης αποδόθηκε η θεραπεία του Ιουστινιανού από αρθρίτιδα όπως και του αφροδίσιου νοσήματος (πιθανόν γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας), μετά από θαύμα του οσίου Σαμψών και παρέμβαση της Παναγίας, νόσημα που του μετέδωσε μάλλον η αρχικά ερωμένη και μετέπειτα σύζυγός του Θεοδώρα, λίγο καιρό μετά από τη γνωριμία τους. Πιθανολογείται ότι το αφροδίσιο αυτό νόσημα μεταδόθηκε στον αυτοκράτορα λόγω της παραμονής της Θεοδώρας σε οίκους ανοχής.

Με την πανδημία του λοιμού μόλις το καλοκαίρι του 542 η Κωνσταντινούπολη έχασε το ένα τρίτο του πληθυσμού της.

Στη Ρώμη το 590, η μάστιγα είχε ως θύμα της ακόμη κι έναν Πάπα, τον Πελάγιο τον 2ο.
Ακολουθώντας τις εμπορικές οδούς, η επιδημία απλώθηκε σαν αναμμένη πυρίτιδα στα λιμάνια της Δυτικής Ευρώπης.
Συγκλονιστική η εικόνα στη Γαλατία: " Όπως δεν υπήρχαν πλέον φέρετρα και σανίδες, έθαβαν δέκα ή περισσότερους στον ίδιο λάκκο. Σε μια Κυριακή, στη βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Clermont, θάφτηκαν γύρω στα τριακόσια νεκρά σώματα ", αναφέρει ο Grégoire de Tours στην Histoire des Francs.
Οι πρώτες πέντε δεκαετίες της πανδημίας - η οποία διήρκεσε από 541 έως 767 - ήταν οι πιο θανατηφόρες. Αν και είναι δύσκολο να γίνει ακριβής εκτίμηση με τα μέσα της εποχής αυτή η πανδημία αφάνισε πληθυσμούς.
"Εκτιμάται ότι η πανούκλα του Ιουστινιανού είχε εξοντώσει σχεδόν το 50% του πληθυσμού της λεκάνης της Μεσογείου", σημειώνει ο καθηγητής της ανοσολογίας Norbert Gualde, συγγραφέας της μελέτης «Comprendre les épidémies : la coévolution des microbes et des hommes» (Κατανοώντας τις επιδημίες: Η συνέλιξη των μικροβίων και των ανθρώπων.)
Η πανδημία αυτή σήμανε ουσιαστικά το τέλος της Αρχαιότητας, και την αρχή του Μεσαίωνα. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βγήκε αποδυναμωμένη και στις μακρινές επαρχίες της οι εισβολείς κέρδιζαν συνεχώς εδάφη.
Στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, θα χρειαστούν περισσότεροι από δώδεκα αιώνες για να ανακτηθεί το επίπεδο πληθυσμού της εποχής! Αυτή η πανούκλα θα αλλάξει μόνιμα τη γεωπολιτική: υπό τον Ιουστινιανό, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.
Είναι στα πρόθυρα της επανάκτησης της δυτικής Μεσογείου και επιστροφής σε μια ενοποιημένη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αλλά η επιδημία κυριάρχησε τη δύναμη του Βυζαντίου και εξασθένησε την Περσία, τις δύο υπερδυνάμεις τότε. Νέοι παίκτες αναδύονται. Τον επόμενο αιώνα, οι μουσουλμάνοι άρχισαν την κατάκτηση της Ανατολής.
Εξασθενημένη, η Περσία πέφτει στα χέρια των Αράβων ιππέων.
Η βυζαντινή αυτοκρατορία από την πλευρά της παραχωρεί το μισό της επικράτειάς της. Την ίδια στιγμή, η Δυτική Ευρώπη, τραυματισμένη από την επιδημία, αφήνεται στο έλεος του Θεού: ο κλήρος γίνεται ο πραγματικός κυρίαρχος του ευρωπαϊκού πολιτικού παιχνιδιού.
"Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρευσε", δήλωσε ο καθηγητής Norbert Gualde, "και έδωσε θέση σε νέες ηγεμονίες: το Ισλάμ στην Ανατολή και τον Χριστιανισμό στη Δύση.
"Μια ανατροπή που σηματοδοτεί το τέλος της Αρχαιότητας και την αρχή του Μεσαίωνα».

=========================

Πανδημία: τα αναπόφευκτα όρια της δικαιοδοσίας μας

30 Μαρτίου 2020

Pieter Bruegel the Elder, “The Triumph of Death* (1562), Πίτερ Μπρίγκελ ο πρεσβύτερος ο “Θρίαμβος του Θανάτου”, Μουσείο του Πράδο Μαδρίτη.

1. Η αόρατη απειλή

Στο κατώφλι της τρίτης χιλιετίας, η ανθρώπινη φυλή είναι πιο ευάλωτη στις μαζικές επιδημίες σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη εποχή της ιστορίας, υποστηρίζει ο Robert Baker στο βιβλίο του «Epidemic – The Past, Present and Future of the Diseases that Made Us, (έκδοση 2008). Ο συγγραφέας επισημαίνει ακόμη ότι οι περιπτώσεις της γρίπης των πτηνών, του MRSA, άλλων μορφών γρίπης και της βιοτρομοκρατίας δεν ήταν ποτέ υψηλότερες.

Οι σημαντικές αλλαγές στην κυκλοφορία και στην κοινωνική συμπεριφορά διευκολύνουν την ευρεία εξάπλωση και ορισμένοι μολυσματικοί παράγοντες – συμπεριλαμβανομένης της φυματίωσης και του HIV – καθίστανται ανθεκτικοί σε μεγάλο φάσμα των διαθέσιμων αντιβιοτικών.
Με τις αλλαγές στο κλίμα, οι ασθένειες είτε περιγράφονται για πρώτη φορά, είτε μάλιστα εμφανίζονται σε περιοχές που δεν επηρεάστηκαν προηγουμένως.
Δεν είναι παράδοξο να ισχυρισθεί κανείς, καταλήγει ο Baker, ότι στο ρου της ιστορίας οι άνθρωποι διαμορφώθηκαν από τις επιπτώσεις της νόσου για να διατυπώσει, αφοριστικά ίσως το πιο ανησυχητικό από όλα, πως η ανθρώπινη φυλή είναι η πιο καταστροφική επιδημία στον πλανήτη.

Με βιωμένη την ιστορική εμπειρία κατανοούμε πλέον ότι οι επιδημίες δεν αντιπροσωπεύουν ένα θεωρητικό, μακρινό, εξομοιωμένο κίνδυνο ως απόηχο αφηγήσεων ή μυθιστορηματικών επινοήσεων.
Εξίσου εμφανείς γίνονται πλέον και οι συνέπειες των προσπαθειών της ανθρωπότητας για τον έλεγχο και την αποφυγή των επιδημιών.

Οχυρωμένοι στην ψευδαίσθηση της απόλυτης υπεροχής που παρέχει η αναμφισβήτητη κατά τα άλλα τεχνολογική και επιστημονική πρόοδος θεωρούμε πως η θωράκισή μας απέναντι στην αόρατη εισβολή διασφαλίζεται από τις κατακτήσεις της ιατρικής.

Όσο κι αν θέλουμε να εξορκίσουμε την εφιαλτική εξάπλωση μιας πανδημίας τα στατιστικά δεδομένα έρχονται να ανατρέψουν τις λανθασμένες εκτιμήσεις μας.

2. Στατιστικές που ανατρέπουν λανθασμένες εκτιμήσεις

Όπως τεκμηριώνει μια μελέτη (Brian Hayes: «Computing Science: Statistics of Deadly Quarrels», American Scientist, Vol. 90, No. 1, 2002, pp. 10-15), o δημογραφικός αντίκτυπος του πολέμου είναι πολύ χαμηλός στατιστικά σε σχέση με τις επιδημίες.
Τα θύματα του πολέμου αντιπροσωπεύουν μόνο το ένα τοις εκατό των νεκρών συνολικά στις αντίστοιχες περιόδους!
Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ευθύνονται για το 60% τοις εκατό αυτών των θανάτων, που υπολογίζονται μεταξύ 1820 και 1950. Λοιμοί, λιμοί, ατυχήματα, προκαλούν συντριπτικά περισσότερους θανάτους στην ανθρωπότητα.

Παρόλα αυτά η λύμη του πολέμου στοιχειώνει την ανθρωπότητα με τις εικόνες των πεδίων μαχών, τα καραβάνια των προσφύγων, τις πομπές των νεκρών, τις κτηνώδεις συμπεριφορές που αποδεσμεύει.

Οι επιδημίες δεν έχουν τη θεαματική προβολή της εικόνας, την ακροαματικότητα της έκρηξης, των μαχών ή του βομβαρδισμού με έξυπνα όπλα ή εντυπωσιακά στις επιδόσεις τους αεροπλάνα.
Υφέρπουσα αρχικά η επίδραση μιας πανδημίας στην υφεσιακή πορεία των κρατών και της παγκόσμιας οικονομίας, δεν γίνεται αισθητή παρά έμμεσα και με υστέρηση χρόνου, σε αντίθεση με την αμεσότητα των ισοπεδωτικών συνεπειών του πολέμου στην οικονομία και στις υποδομές.

3. Το αόρατο που μας μορφοποιεί

Δεν έχουμε ίσως αντιληφθεί πως τα λοιμώδη νοσήματα μας έχουν διαμορφώσει ακόμη και στο πιο προφανές και επιφανειακό επίπεδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παραθέτει ο Baker αποτελεί το ανθρώπινο πρόσωπο: με λίγη φαντασία, κάθε πτυχή της μορφολογίας του μπορεί να θεωρηθεί ότι συσχετίζεται με την πρόληψη μολυσματικών ασθενειών.

Πάρτε, για παράδειγμα, τη δομή των ματιών. Αυτή φυσικά καθορίζεται από τις ιδιότητες του φωτός, αλλά η φυσική τους εμφάνιση υπαγορεύτηκε από κάτι άλλο. Είναι λαμπερά, γιατί εκκρίνουμε δάκρυα τα οποία τα πλένουν κάθε φορά που ανοιγοκλείνουμε τα βλέφαρα. Τα δάκρυα περιέχουν χημικές ουσίες που εμποδίζουν τη μόλυνση των ματιών μας. Το σχήμα του ορατού ματιού καθορίζεται από τα βλέφαρα. Τα βλέφαρα καλύπτουν τα μάτια για να αποφευχθεί η αποξήρανσή τους και η μόλυνσή τους.

Τα χείλη μας είναι κόκκινα, επειδή καλύπτονται από ένα εξειδικευμένο είδος δέρματος που είναι πιο ευέλικτο και πιο ικανό να αναγεννηθεί από το σκληρότερο δέρμα των μάγουλων μας και του υπόλοιπου σώματός μας. Χωρίς τον ιστό του χείλους το στόμα μας θα σχιστεί και θα μολυνθεί.

Το δέρμα του προσώπου μας είναι ελαφρά λιπαρό, ειδικά αν δεν έχει πλυθεί για λίγο διάστημα. Μέσα στο λίπος που εκκρίνεται περιέχονται ουσίες που καταπολεμούν τόσο τη μόλυνση όσο και τη λοίμωξη επιτρέποντας όμως σε αβλαβή βακτήρια να κατοικούν στο δέρμα μας ως φιλικοί, προστατευτικοί επισκέπτες.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε αυτή τη λίστα σχεδόν απεριόριστα: τα μαλλιά, τα δόντια, τα αυτιά μας έχουν εξελιχθεί εν μέρει για να μας προστατεύσουν από τη μόλυνση.
Το ίδιο ισχύει και για την ανθρωπότητα συλλογικά.

4. Η πραγματική απειλή και η ύβρις

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η σημερινή ανθρώπινη συμπεριφορά αντιπροσωπεύει ένα είδος επιδημίας, με θύμα το δικό μας πλανήτη. Ο Thomas Malthus εκτιμούσε ότι ο ανθρώπινος πληθυσμός θα περιοριζόταν από τον ανταγωνισμό για τα τρόφιμα. To λάθος στην εκτίμησή του συνίσταται στην παραγνώριση της μαζικής αύξησης του πληθυσμού. Με την εκβιομηχάνιση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας διασφαλίσαμε τη διατροφική επάρκεια του πληθυσμού. Όπου αυτό δεν είναι εφικτό σχετίζεται με τη διαιώνια πολιτική της εκμετάλλευσης των ασθενέστερων από τους ισχυρούς.
Το πρόβλημα στις μέρες μας, για τις αποκαλούμενες προηγμένες χώρες, δεν είναι η έλλειψη φαγητού, αλλά η δική μας υπερβολική παραγωγή αποβλήτων, με τη μορφή αερίων όπως το διοξείδιο του άνθρακα, η αμετροεπής καταναλωτική μας συμπεριφορά, που απειλεί σήμερα και την ευημερία μας.

Διευρύνοντας τα όρια της κυριαρχίας μας και προσπαθώντας να καταπολεμήσουμε τα λοιμώδη νοσήματα ήλθαμε αντιμέτωποι με τις συνέπειες της ίδιας επιθετικής στρατηγικής μας. Το αντίτιμο της αλόγιστης τεχνολογικής ανάπτυξης είναι όπλα μαζικής καταστροφής, περιβάλλον που υποβαθμίζεται από την εντατική δραστηριότητα της ανηλεούς κερδοφορίας, ιοί που συνεχώς μεταλλάσσονται. Η οξύμωρη σύμπραξη της τεχνολογίας και της πολιτικής της βίας, στην αναιδή και προπετή πορεία τους, αγνοεί τη διδαχή της ιστορίας με αποτέλεσμα αυτή να επαναλαμβάνεται ως φάρσα.

Για αυτό το δάνειο διερώτημα του Adorno, αυτούσιο στη γλώσσα που αυθεντικά διατυπώθηκε από τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο («Κατηχητικός εις το Άγιον Πάσχα») «Που σου Θάνατε το κέντρον; που σου Άδη το νίκος;» διατηρεί αμετάπτωτη την αμείλικτη υπενθύμιση των συνεπειών της ύβρεως και των ορίων της δικαιοδοσίας μας έναντι της ζωής και του θανάτου.

* Ο πίνακας αποτελεί μια αλληγορία που απεικονίζει διάφορες μορφές που σχετίζονται με το θάνατο: εγκληματικότητα, εκτελέσεις, ασθένεια, μάχες, αυτοκτονία. Αλληγορία του θανάτου από την οποία κανείς δεν δραπετεύει. Βλέπουμε όλες τις κοινωνικές τάξεις, τους βασιλιάδες, τους καρδινάλιους, τους χαρτοπαίκτες, τους εραστές, ίσους πριν το θάνατο.

Ένας σκελετός με άλογο φέρει ένα δρεπάνι και διατάζει μια ορδή σκελετών. Σαφής έμπνευση από τη Βιβλική Αποκάλυψη είναι επίσης η εικόνα δύο σκελετών με δίχτυα, όπως ψαράδες ψυχών. Στην κορυφή του πίνακα βλέπουμε τη θάλασσα και μια ερημική γη, αναγγέλλοντας την αναπόφευκτη μοίρα αυτής της μάχης μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών.

Ο πίνακας δείχνει μια πανοραμική εικόνα ενός στρατού σκελετών που κυριαρχούν σε ένα μαυρισμένο, έρημο τοπίο.
Οι φωτιές καίγονται σε απόσταση και η θάλασσα γεμίζει με ναυάγια. Λίγα φυλλώδη δέντρα, τα ψάρια βρίσκονται σε σήψη στις όχθες μιας λιμνοθάλασσας γεμάτη από πτώματα.

Το 1347-49, η Μεγάλη Πανούκλα κατέστρεψε την Ευρώπη. Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός μειώνεται κατά το ήμισυ (περισσότερο σε ορισμένες περιοχές) στο τέλος της επιδημίας. Επιπλέον, το φαινόμενο επαναλήφθηκε αρκετές φορές μέχρι τον 16ο αιώνα (χωρίς όμως να φτάσει στον ίδιο βαθμό, εντούτοις).

Αυτά τα γεγονότα αναμφισβήτητα παίζουν ένα ρόλο στην εμφάνιση μιας έλξης για τα μακάβρια θέματα. Ωστόσο το λοιμικό θανατικό δεν είναι ο μόνος επεξηγηματικός παράγοντας. Στην αρχή, απεικονίζουν το αίσθημα ατομικής αποτυχίας.
Η ανικανότητα του ανθρώπου συνδέεται με το θάνατο και τη φυσική αποσύνθεση (ειδικά τον 15ο αιώνα).

Αυτή η προσέγγιση μεταξύ θανάτου και αποτυχίας δημιουργεί μια αίσθηση μελαγχολίας, λύπης για την εύθραυστη και πολύτιμη ζωή, αλλά όχι για το φόβο του θανάτου. Οι μακάβριες εικόνες μεταδίδουν μια εξύψωση αυτού του συναισθήματος.

Μεταξύ αυτών των εικόνων, βρίσκουμε τους μακάβριους χορούς, οι οποίοι ζωντανεύουν ζευγάρια χορευτών που αποτελούνται από ζωντανούς και νεκρούς, σε μια κοινή εκπροσώπηση. Το θέμα του θριάμβου του θανάτου είναι μια άλλη εκδήλωση της γεύσης για το μακάβριο.

Με πληροφορίες από Wikipedia και από μελέτες για το έργο του Bruegel.
=====================

Επιδημίες που έσκισαν την ιστορία

=============

Kostis Papaioannou

Το ερώτημα είναι: Πώς οι άνθρωποι που ζουν σε φαινομενικές δημοκρατίες δέχονται πρωτοφανείς κυβερνητικές απαγορεύσεις και παραιτούνται πρόθυμα από τις κατακτημένες, με σκληρούς αγώνες, ελευθερίες τους, τις οποίες εγγυάται στους πολίτες των ΗΠΑ η Πρώτη Τροποποίηση του Συντάγματος;

«Τροπολογία 1 – Ανεξιθρησκεία, Ελευθερία του τύπου και της έκφρασης (1791): Κογκρέσο δεν θα εγκρίνει νόμο που θα υποστηρίζει την εγκαθίδρυση θρησκείας ή που θα απαγορεύει την ελεύθερη θρησκευτική λατρεία ή που θα περιορίζει την ελευθερία του λόγου ή του τύπου ή το δικαίωμα του λαού να συνέρχεται ειρηνικά και να αιτείται στην Κυβέρνηση σχετικά με την ικανοποίηση παραπόνων του».

Θα αποποιηθούν οι άνθρωποι του δικαιώματός τους παίρνουν οι ίδιοι τις ιατρικές αποφάσεις για τον εαυτό τους και τα παιδιά τους;

Στη Δανία έχει ήδη γίνει αυτό ακριβώς: Στις 13 Μαρτίου 2020, θεσπίστηκε στη Δανία ένας νόμος που δίνει στις υγειονομικές αρχές την εξουσία να εξαναγκάζουν τους πολίτες να ελέγχονται και να εμβολιάζονται για τον κοροναϊό, παρόλο που σήμερα δεν υπάρχει εμβόλιο για τον ιό. [Δανία, 13 Μαρτίου 2020].

[ΣτΕ: ίδιες ρυθμίσεις έχουν θεσπιστεί και στην Ελλάδα με τo Ν. 4675/2020 – ΦΕΚ 54/Α/11-3-2020, που ορίζει τα εξής: «β) Σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να επιβάλλεται, με απόφαση του Υπουργού Υγείας, μετά από γνώμη της ΕΕΔΥ, υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού με σκοπό την αποτροπή της διάδοσης της νόσου. Με την ανωτέρω απόφαση ορίζονται η ομάδα του πληθυσμού ως προς την οποία καθίσταται υποχρεωτικός ο εμβολιασμός με καθορισμένο εμβόλιο, η τυχόν καθορισμένη περιοχή υπαγωγής στην υποχρεωτικότητα, το χρονικό διάστημα ισχύος της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, το οποίο πρέπει πάντοτε να αποφασίζεται ως έκτακτο και προσωρινό μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας για συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού, η ρύθμιση της διαδικασίας του εμβολιασμού και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια».]

=================

Phd: Εθνικό, Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
–Συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής
Κορωνοϊός: Ανεπάρκεια, ψεύδη, ευθύνες. Οι αποδείξεις
«Η επιστημονική στάση δεν βρίσκεται στο να συνεχίζεις να πραγματεύεσαι κάτι,
δίχως να νοιάζεσαι για το τι συμβαίνει στο αντικείμενο της πραγματείας σου».
Κ. Καστοριάδης
Όλοι οι ιατροί, ασχέτως ειδικότητος, γνωρίζουμε καλά την αξία της Επιδημιολογικής έρευνας και της συνοδού Στατιστικής, μιας και χωρίς στοιχεία ΔΕΝ πρέπει να μιλάς. Όσοι συμμετείχαμε σε πανελλήνια επιδημιολογικά προγράμματα, σε επιτροπές για την σύνταξη νόμου περί Προληπτικής Υγιεινής, σε πανεπιστημιακές υγειονομικές μελέτες εκτεταμένων περιοχών, και διαχειριστήκαμε δεκάδες χιλιάδες ιατρικούς φακέλλους ασθενών με στοιχεία των οποίων τροφοδοτήσαμε στατιστικώς το Εθνικό Σύστημα Υγείας ξέρουμε, ότι:
α. Η Επιδημιολογική έρευνα ξεκινά ΑΜΕΣΩΣ με την εκδήλωση μιας επιδημίας και συνεχί-ζεται σε όλη τη διάρκειά της, ώστε να συνεισφέρει τελικά και στην ΠΡΟΛΗΨΗ.
β. Κανένα ιατρικό επιδημιολογικό στατιστικό μοντέλο δεν είναι αξιόπιστο χωρίς επαρκή δείγματα επί του πληθυσμού με βάση την χωροταξική και διαστρωματική διάδοση μίας νόσου.
γ. Τα αμιγώς μαθηματικά μοντέλα, (αυτά που καθημερινά προβάλλει η κυβέρνηση) επί του κορωνοϊού SARS-CoV-2, αποδεικνύονται παγκοσμίως αναξιόπιστα.
Αντίθετα με όσα προβλέπονται παγκοσμίως στη χώρα μας ΔΕΝ ξεκίνησαν ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΙ Επιδημιολογικοί έλεγχοι με την έναρξη της επιδημίας ούτε συνεχίστηκαν. Στην προσπάθεια να καλυφθούν τα πλείστα όσα τραγικά κενά στην Υγεία παρουσιάζεται ανελλιπώς, καθημερινά ένα τρομοκρατικό δελτίο θανάτων, διασωληνομένων, ασθενών και ΠΙΘΑΝΩΝ αιτίων θανάτου, σαν να είναι ο μέσος πολίτης υπόχρεος συνεχούς κατατρομοκράτισης ή ειδικός …Παθολογοανατόμος. Ωστόσο την ίδια στιγμή ΔΕΝ παρουσιάζονται, π. χ., οι ιαθέντες που εξήλθαν των νοσοκομείων και οι οποίοι είναι περισσότεροι από τους νεκρούς. Βάσει της κυβερνητικής λογικής οι άνθρωποι αποτελούν επιδημιολογικά στατιστικά στοιχεία μόνο αφού… πεθάνουν! Έτσι όμως ο νεκρολογών κυβερνητικός εκπρόσωπος Υγείας στερεί δουλειά από Ληξιαρχεία και Γραφεία Κηδειών.
Η οπισθοβαρής κυβερνητική πατέντα καταργεί κάθε επιστημονική έννοια Επιδημιολογικής έρευνας. Το “κάλλιον το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν” δεν υπάρχει στο σκεπτικό τους. Ένδειξη υπευθυνότητος και Δημοκρατίας στην πρωτοφανή κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, θα αποτελούσε η δημοσίευση ονομάτων ενός “Ανωτάτου Υγειονομικού Συμβουλίου”. Έστω και τώρα! Πώς είναι δυνατόν ένας και μόνο ιατρός καθηγητής να εμφανίζεται σαν “στρατηγός” χωρίς στρατό και εφόδια; Η ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ “Στατιστική” μονοκαλλιέργεια του κυβερνητικού θανατολόγιου, και η καθημερινή θανατολαγνεία δια των καναλιών καταστρέφει την ψυχική υγεία των Ελλήνων και δεν θέλουμε να δεχτούμε ότι αυτός είναι ο τελικός στόχος. Πρέπει να σταματήσει αμέσως να βομβαρδίζεται ο πολίτης από τον εκπρόσωπο Υγείας με μία συρραφή ΠΙΘΑΝΩΝ κλινικών συμπτωμάτων, για εγκεφαλίτιδα, ανοσμία, αιφνίδιο θάνατο εν ύπνω, και άλλα φρικώδη για τον απλό άνθρωπο. Αλλοίμονο αν ο ιατρός αράδιαζε κάθε φορά στον πιθανώς ασθενούντα από πόσες αρρώστιες μπορεί να πεθάνει!
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ζητά να γίνονται μαζικοί έλεγχοι
Καθημερινά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προτρέπει (αντιθέτως με όσα πράττει η κυβέρνηση) στο να γίνονται όλο και περισσότεροι μαζικοί έλεγχοι ιχνηλάτησης του ιού σε όλο τον πληθυσμό (από τον Έβρο μέχρι τη Γαύδο), παράγοντας νυχθημερόν ΣΤΟΙΧΕΙΑ και ΔΕΔΟΜΕΝΑ. Αυτό όμως ΔΕΝ γίνεται. Θα έπρεπε ΗΔΗ να είχαμε μετά από εβδομάδες (!) επιδημίας τροφοδοτημένες Βάσεις Δεδομένων με στοιχεία –έστω… μερικές χιλιάδες αρχικά– από ελέγχους σε ΤΥΧΑΙΕΣ ομάδες ατόμων, όπως και επί στοχευμένων ομάδων, με χωροταξικά, διαστρωματικά,
ηλικιακά και άλλα κριτήρια, όλα με αυστηρά πρωτόκολλα. Η εγκληματικά ανεύθυνη στάση και οι ανακοινώσεις, ότι “θα πεθάνουν μόνο οι ηλικιωμένοι και οι έχοντες υποκείμενα νοσήματα” και πως δήθεν “δεν προσβάλλονται τόσο πολύ οι μεσήλικες, οι νέοι, τα παιδιά και τα νεογνά” διαψεύδονται καθημερινά παταγωδώς, κυρίως στους νέους της Ν.Υόρκης.
Στην Γερμανία οι 300.000 έλεγχοι που γίνονταν κάθε εβδομάδα ανήλθαν στους 500.000. Με ανάλογο τρόπο ελέγχθηκαν ΕΠΙΤΥΧΩΣ οι πληθυσμοί σε Ταϊβάν, Ν. Κορέα, Κίνα, κ.α. Ο εμμονικός κυβερνητικός αντίλογος ότι τα “ψευδώς θετικά ή αρνητικά στοιχεία” αχρηστεύουν τους ελέγχους ΔΕΝ ευσταθεί παρά μόνο σε ποσοστό σε σχέση με το συνολικό όφελος εκ του ελέγχου. Εξάλλου εάν ο υπεύθυνος της καθημερινής νεκρολογίας στη χώρα μας έχει στοιχεία εναντίον της παγκόσμιας οδηγίας του ΠΟΥ, περί εκτέλεσης μαζικών ελέγχων, οφείλει να τα αποστείλει αμέσως στον ΠΟΥ και να τον διαφωτίσει.
Πρόσφατα διακόσιοι ιατροί και νοσηλευτές του ΕΣΥ κατήγγειλαν ενυπογράφως την κυβέρνηση για το κλείσιμο και την υπολειτουργία των δημόσιων δομών ΠΦΥ (Περιφερικά Ιατρεία, ΤΟΜΥ και Κέντρα Υγείας), και, για την μεταφορά του προσωπικού τους στα νοσοκομεία, στερώντας τον Οικογενειακό Ιατρό από μεγάλα τμήματα πληθυσμού. Η αδυναμία παροχής υλικού προστασίας αφορά και τους αυτοαπασχολούμενους ιατρούς (ιδιωτικά ιατρεία) που θέλουν να συμβάλουν στην μάχη κατά της επιδημίας. Έτσι το “μένουμε σπίτι” λόγω μη παροχής πρωτογενούς περίθαλψης μετατρέπεται σε “κινδυνεύουμε εγκαταλελειμμένοι στο σπίτι”. Καταγγέλλεται ακόμη, ότι ΔΕΝ ανακοινώνεται ο αριθμός του μόνιμου υγειονομικού προσωπικού που αναλαμβάνει καθήκοντα, ο αριθμός κλινών ΜΕΘ που ανοίγουν, ο αριθμός επιπλέον αναπνευστήρων που εξασφαλίζονται και τα κρεβάτια των ειδικών νοσοκομείων που χρειάζονται για την αντιμετώπιση της επιδημίας. Αποτελούν ΚΑΙ αυτά στοιχεία Στατιστικής την οποία απεχθάνεται η κυβέρνηση.
Ο ΕΟΔΥ, που έχει τραγική ευθύνη για τον τρόπο της ΜΗ έγκαιρης και ορθής αντιμετώπισης του πρώτου ασθενούς που κατέληξε στο νοσοκομείο του Ρίο, καταγγέλλεται από τους ιατρούς του ΕΣΥ ότι “ΑΝΕΧΕΤΑΙ την έλλειψη Μέσων Προστασίας για τους υγειονομικούς.” Και για το: “Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει καραντίνα μόνο 7 ημερών (και όχι 14 όπως λένε οι διεθνείς οδηγίες) στους υγειονομικούς που είναι θετικοί για κορωνοϊό SARS-CoV-2;” Όπως και γιατί: “η κυβέρνηση δεν ανακοινώνει τον αριθμό των υγειονομικών που έχουν ασθενήσει και έχουν τεθεί εκτός μάχης.” Μέχρι προ ολίγων ημερών υπήρχαν 400 ασθενούντες και τουλάχιστον 70 νοσηλευμένοι από το υγειονομικό προσωπικό της χώρας. Σήμερα ποιοι είναι οι αριθμοί;
Τραγικές ελλείψεις σε μάσκες, στολές υψηλής προστασίας, ΜΕΘ, θαλάμους αποκλειστικώς νοσούντων από Κορωνοϊό SARS-CoV-2, και αναπνευστήρες, γνωστοποίησαν (με ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό): η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΕΣΥ, Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας), οι 16 Ιατρικοί Σύλλογοι της χώρας, και ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων σε Δημόσια Νοσοκομεία. Όμως όλες αυτές οι επίσημες διαμαρτυρίες του ιατρικού προσωπικού της χώρας ΔΕΝ μεταδίδονται σε κανένα από τα γνωστά ΜΜΕ που ελέγχονται από την κυβέρνηση.

Στοιχειώδες στρατηγικό υγειονομικό σχέδιο θα επέβαλλε όλα τα Μικροβιολογικά ιατρεία της χώρας, να ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΤΟΥΝ βαθμηδόν, και αφού εφοδιαστούν καταλλήλως να μετατραπούν σε μονάδες ελέγχου του πληθυσμού και έτσι να παρέχονται από όλη την Ελλάδα ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Συναφές και το ότι έξω από κρίσιμους παραγωγικούς χώρους, εργοστάσια, μεγάλες και μικρές βιομηχανίες έπρεπε να υπάρχουν κέντρα ελέγχου, ώστε να εξασφαλίζεται η υγεία των εργαζομένων. Τώρα, ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΙ και υγιείς δουλεύουν μαζί μέχρι να μολύνουν οι μεν τους δε.
Στην Ελλάδα είχαμε βομβαρδιστεί από τον Μάρτιο του 2015 με το άθλιο συνωμοσιολογικό μα-θηματικό μοντέλο της “Συνόδου 201”, όπου ο Μπιλ Γκέιτς, μιλώντας στο συνέδριο Ted (Technology, Entertainment and Design), αναφέρθηκε σε επικείμενους θανάτους 33 εκατομμυρίων ανθρώπων, λόγω ιών! Από τον Δεκέμβριο του 2019, γνωρίζαμε ότι στην Κίνα, νοσούσαν από τον SARS-CoV-2. Είχαμε γνώση δεκαετιών για παρεμφερείς ιογενείς νόσους: SARS, MERS. Όπως και για την κοινή Γρίπη, για την οποία ο κ. Τσιόδρας σε συνέντευξή του στο Flynews στις 12 Φεβρουαρίου 2014

έλεγε πως μέχρι εκείνη τη στιγμή (12/2/2014) είχαμε 30 θανάτους και 116 άτομα στις ΜΕΘ. (Παρεμπιπτόντως, ας συγκρίνουμε μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου 2020 τους ολιγότερους θανάτους από κορωνοϊό, σε σχέση με εκείνη τη Γρίπη). Παρ’
όλα αυτά ΔΕΝ υπήρξε ΚΑΜΙΆ στρατηγική ή σχεδιασμός πρόληψης ούτε δόθηκε ιδιαίτερη σημασία από την κυβέρνηση στην επερχόμενη επιδημία.
Διαφορετικές απόψεις από έγκριτους ειδικούς επιστήμονες
Ωστόσο, υπάρχουν έγκριτες επιστημονικές φωνές που παρεκκλίνουν από την κυβερνητική γραμμή. Έτσι πρόσφατα ο κ. Δημήτρης Κουρέτας, καθηγητής Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Τοξικολογίας, με επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό ζήτησε μεταξύ άλλων να αλλάξει το μοντέλο της μάχης κατά του ιού και να γίνει το αυτονόητο, δηλαδή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ. Ατυχώς ο κ. Τσιόδρας στην απολύτως αχρείαστη δημόσια διαφωνία του, μίλησε για “fake news”, ξεχνώντας ότι η έκφραση επιστημονικής γνώμης από έναν άλλον, επαΐοντα καθηγητή δεν αποτελεί “ψευδή είδηση” αλλά επιστημονική συμβολή στην αγωνία της κοινωνίας. Στην διαμάχη παρενέβη, υπέρ του κ. Κουρέτα, ο Σύλλογος Διδασκόντων Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι εκτεταμένοι έλεγχοι και μόνο που θα μας γνώριζαν το ποιοι νοσούν ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΑ θα συνεισέφεραν τα μέγιστα, διότι ΕΞ’ ΑΙΤΙΑΣ του καταναγκαστικού εγκλεισμού οι ασυμπτωματικοί πλέον μεταδίδουν τον ιό στους υγιείς οικείους τους. Και εδώ υπάρχει θέμα ευθύνης για αυτούς που εξέδωσαν την διαταγή εγκλεισμού ΠΡΙΝ γίνουν έλεγχοι.
Ο κ. Τσιόδρας, στις 23/3/2020, είπε, πως:

“τουλάχιστον οκτώ με δέκα χιλιάδες είναι όσοι έχουν μολυνθεί αυτή τη στιγμή στη χώρα μας από τον κορωνοϊό.” Όμως η απόκλιση δύο χιλιάδων στις δέκα, σημαίνει 20% διαφορά! Κι αυτό σίγουρα ΔΕΝ αποτελεί επιστημονική πληροφόρηση.
Εκτός από τον κ. Κουρέτα και ο κ. Γεώργιος Δαΐκος, Ομ. Καθηγητής Παθολογίας, Λοιμώξεων, ΕΚΠΑ, αλλά και άλλοι καθηγητές έχουν ταχθεί υπέρ της ανάγκης των ελέγχων. Ο κ. Κώστας Γουργουλιάνης καθηγητής Πνευμονολογίας, Τμήμ. Ιατρικής Πανεπιστημίου Θεσ-σαλίας και Δ/ντής της Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Θεσσα-λίας, είπε στο Ράδιο ΕΝΑ 102,5: https://magnesianews.gr/slider/kon-goyrgoylianis-ston-koronoio-chreonontai-thanatoi-kai-allon-pathiseon.html “τον καιρό της γρίπης του 2018 χρε-ώνονταν στη γρίπη και θάνατοι που δεν οφείλονταν σ’ αυτή.
Το ξαναζούμε και τώρα. Ο άτυχος συμπολίτης που ήρθε από τη Σύρο, είχε καρκίνο και διαγνώστηκε με κορωνοϊό, χρεώθηκε ως θύμα του ιού, ενώ είχε καρκίνο. Ο ασθενής που πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο 55 χρονών, έγινε ο έλεγχος αν θα γίνει δωρητής οργάνων και βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό, χρεώθηκε στον Covid-19.” Έτσι, η κυβέρνηση και ο παθητικώς θανατολογών εκπρόσωπός της και πάλι συλλαμβάνονται να ασχημονούν ως προς την Επιδημιολογική Στατιστική. Πλέον, διερωτώμεθα εάν τα νούμερα που μας παρουσιάζουν καθημερινά είναι αληθή ή ψευδή;
Επί των παρανόμων που εισέρχονται στη χώρα μας και εγκαθίστανται δια της βίας –χωρίς συναίνεση της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας του λαού–, αλλοιώνοντας την εθνολογική σύνθεση της χώρας μας, ο κ. Μηταράκης δήλωσε στη Βουλή, στις 26/03/2020,: “Κανένα κρούσμα κορωνοϊού στις δομές μεταναστών–προσφύγων”. Όλως αντιθέτως, στις 02/04/2020, με αφορμή τα κρούσματα στη Ριτσώνα, δήλωσε: “Είναι δεδομένο ότι θα έχουμε κρούσματα κορωνοϊού και στις δομές μεταναστών.” Είναι καταφανές, ότι μέχρι να φανερωθεί η αποκρυπτόμενη επιδημία στη Ριτσώνα ΔΕΝ γίνονταν οι σωστοί έλεγχοι. Έτσι δικαιούμεθα να αναρωτηθούμε και πάλι, ποια από αυτά που μας παρουσιάζουν καθημερινά είναι αληθή ή ψευδή;
Τέλος, έχει ενδιαφέρον το εξής: στο 27oThe congress of ECCMID, (Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για την Κλινική Βιολογία) 22-25 Απριλίου, 2017, Βιέννη, Αυστρία, και στο πλαίσιο συνέντευξής του ο κ. Τσιόδρας δήλωσε
ότι: “συνεργάστηκε με ελληνικές και διεθνείς ΜΚΟ, (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) που παρείχαν ιατρική βοήθεια στις εγκαταστάσεις μεταναστών-προσφύγων στα νησιά τού Αιγαίου και την ενδοχώρα. Επίσης, σημείωσε ότι οι μετανάστες-πρόσφυγες αποτελούν πλέον τμήμα τής ελληνικής κοινωνίας […] Θεωρεί θαυμάσια την διαφορετικότητα στην κοινωνία μας όπως πλέον διαμορφώνεται …”
Γίνεται πλέον φανερό με ποια κριτήρια η κυβέρνηση επέλεξε ως εκπρόσωπό της έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με όσα απαιτεί η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και Έθνους στα τεράστιας σημασίας ζήτημα: την αλλοίωση της εθνολογικής σύστασης στη χώρα μας, και τον εθνοκτόνο ρόλο των ΜΚΟ.
Εν κατακλείδι υπάρχει σοβαρότατο έλλειμμα στρατηγικού σχεδιασμού, επιστημονικής κατάρτισης, υπευθυνότητας, και ενσυναίσθησης καθήκοντος απέναντι στην κοινωνία και τη χώρα. Δεδομένων των συνθηκών, οδηγούμεθα σε εξαιρετικά κακές εξελίξεις σε ζωτικότατους τομείς όπως: Οικονομία, Εργασία, Παραγωγή, κ.α. Ο κλονισμός ή και η κατακρήμνιση αυτών των πυλώνων κατατείνουν στον ορατό κίνδυνο να υπάρξει, εν τέλει, σοβαρό έλλειμμα Εθνικής Ασφάλειας της χώρας.
Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.

ΠΗΓΗ

=============
- Ντ.Τραμπ: Θεωρεί πως ο κορωνοϊός μπορεί να είναι βιολογικό όπλο - «Μήπως απελευθερώθηκε εσκεμμένα από τους Κινέζους;»
  
  ===========
  
  Σωτήρης Τσιόδρας: Πόσο απειλητικός είναι ο νέος κοροναϊός της Κίνας
  
  Aπό τους 400 εργαζόμενους στις δομές Υγείας του Wuhan που ήρθαν σε επαφή με ασθενείς, δεν εμφάνισε κανείς συμπτώματα της νόσου, αναφέρει ο καθηγητής.
  
  Δημοσίευση: 22 Ιανουαρίου 2020
  
  Γράφει: Καραγιώργος Δημήτρης
  Διευθυντής Σύνταξης
  
  122K 959 Google +26 108 141
  
  10σχόλια
  
  Λιγότερο επικίνδυνος είναι ο νέος κοροναϊός της Κίνας, από το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο της περιόδου 2002 – 2003 (SARS) και του αντίστοιχου συνδρόμου της Μέσης Ανατολής (MERS) του 2012, τα οποία είχαν επίσης προκαλέσει κοροναϊοί.
  Ο νέος κοροναϊός "2019 - nCoV", που ξεκίνησε τη δράση του από το Wuhan της Κίνας, έχει μικρότερη μεταδοτικότητα και θνησιμότητα, ενώ αρχικά είχε εκτιμηθεί πως δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.
  Τα παραπάνω αναφέρει στο Iatronet ο Σωτήρης Τσιόδρας, καθηγητής Παθολογίας - Λοιμώξεων της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ).
  Ο καθηγητής είναι καθησυχαστικός και επιχειρεί να βάλει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση:
  
  Κύριε καθηγητά, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του νέου κοροναϊού;
  Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), πρόκειται για έναν νέο κοροναϊό, ο οποίος εμφανίζει χαμηλή μεταδοτικότητα και μειωμένη θνησιμότητα σε σχέση με τον SARS και MERS.
  
  Γιατί εκτιμήθηκε αρχικά πως δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο;
  Από τη μέχρι τώρα εικόνα, προκύπτει πως πρόκειται για έναν κοροναϊό, ο οποίος μεταδίδεται δύσκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η αρχική εκτίμηση του ΠΟΥ αποδίδεται στο ότι από τους 400 εργαζόμενους στις δομές Υγείας του Wuhan που ήρθαν σε επαφή με ασθενείς, δεν εμφάνισε κανείς συμπτώματα της νόσου.
  
  Τι μέτρα λαμβάνονται ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στην Ελλάδα;
  Βάση για τη διάγνωση πιθανής νόσησης εξαιτίας του κοροναϊού είναι η επίσκεψη στην Κίνα. Στο πλαίσιο αυτό, η έμφαση δίνεται σε όσους επιστρέφουν από την περιοχή. Η πιθανότητα εμφάνισης κρούσματος στην Ελλάδα είναι περιορισμένη, καθώς η χώρα μας δεν έχει απ' ευθείας αεροπορική σύνδεση με την περιοχή όπου καταγράφηκαν τα πρώτα κρούσματα.
  
  Κρούσματα
  Σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ελέγχου Λοιμώξεων (ECDC), κρούσματα του νέου ιού, ο οποίος φέρει την προσωρινή ονομασία "2019 - nCoV", έχουν εντοπιστεί και σε άλλες περιοχές της Κίνας, όπως στο Πεκίνο και στη Γκουανγκντόν. Έχουν, επίσης, καταγραφεί στην Ταϊλάνδη, στην Ιαπωνία και στη Νότια Κορέα.
  Οι ειδικοί του Οργανισμού σημειώνουν πως η μετάδοση του κοροναϊού από άνθρωπο σε άνθρωπο έχει επιβεβαιωθεί, αλλά απαιτούνται περισσότερα στοιχεία προκειμένου να κατανοηθεί ο συγκεκριμένος τρόπος μετάδοσης.
  Η πηγή της λοίμωξης παραμένει άγνωστη, αλλά θα μπορούσε να είναι ακόμη ενεργή. Επομένως, η πιθανότητα μόλυνσης για ταξιδιώτες που επισκέπτονται το Wuhan έχοντας στενή επαφή με φορείς του κοροναϊού θεωρείται μέτρια. Μέτριος χαρακτηρίζεται και ο κίνδυνος μετάδοσής του σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
  Οι επιδημιολόγοι εκφράζουν, ωστόσο, την ανησυχία τους για τις επερχόμενες εορταστικές εκδηλώσεις του κινεζικού νέου έτους στα τέλη Ιανουαρίου. Εκτιμάται πως θα υπάρξει αυξημένος όγκος ταξιδιωτών προς και από την Κίνα, αυξάνοντας τις πιθανότητες εισαγωγής του κοροναϊού.
===========================
Κορονοϊός: Μεταξύ αλήθειας και μυθοπλασίας, ο Γ. Ρωμανός ασκεί κριτική για τη διαχείριση της κρίσης

Συνταρακτικές αποκαλύψεις από Ιταλό καθηγητή νανοπαθολογίας για τον κοροναϊό, τα συστήματα υγείας, και το lockdown

==================

Σημειώσεις κορονοϊού

Σημειώσεις κορονοϊού Πηγή: Protagon.gr

=================

ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΥ/WHO;

Διεθνείς δεσμεύσεις και σχέσεις του Tedros Ghebreyesus

με το Ίδρυμα Bill Gates, το Ίδρυμα Clinton,

τον Dr. Fauci, την Κίνα και τις γενοκτονίες στην Αιθιοπία

Διαμεσολαβητής στη συνεργασία Bill Gates και Κίνας

στη σύγκρουση για την παγκόσμια ηγεμονία

Το ξεσκέπασμα ενός ανθρώπου με αιματοβαμμένα χέρια

της Senta Depuydt

Vaccine Impact, 17 Απριλίου 2020

Επιλογή-επιμέλεια κειμένων: Κλεάνθης Γρίβας

https://vaccineimpact.com/2020/is-w-h-o-director-tedros-a-terrorist-global-ties-to-bill-gates-clinton-foundation-dr-fauci-china-and-genocide/

Εισαγωγικό Σημείωμα του Κλεάνθη Γρίβα

Για να σβήσεις τη φωτιά σε ένα διαμέρισμα

δεν κατεδαφίζεις ολόκληρη την πολυκατοικία

Κάποια στιγμή,

οι άνθρωποι της δικής μου ηλικιακής ομάδας,

θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι

η κάθοδός μας «από το λεωφορείο» (της ζωής)

δεν μπορεί να αναβάλλεται επ’ άπειρον…

Για πρώτη φορά στη διάρκεια της γνωστής Ιστορίας, η ύπαρξη ενός μεταδοτικού νοσήματος προβάλλεται ως λόγος για την απονέκρωση της ζωής ολόκληρων κοινωνιών και της οικονομίας όλων σχεδόν των χωρών, παρά το γεγονός ότι η θνησιμότητά του υπολείπεται κατά πολύ της θνησιμότητας της γρίπης που μας επισκέπτεται σταθερά κάθε χρόνο.

Κανένας λογικός άνθρωπος δεν επιχειρεί να σβήσει την φωτιά σε ένα διαμέρισμα, κατεδαφίζοντας ολόκληρη την πολυκατοικία. Κι όμως, αυτό ακριβώς συνέβη με την διαχείριση της «πανδημίας του κοροναϊού», μέσω της νέκρωσης της κοινωνίας και της οικονομίας σε πλανητικό επίπεδο, από μια ανίερη συμμαχία ανάμεσα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (υπό τη διεύθυνση του ενός πρώην τρομοκράτη, του Tedros Ghebreyesus), με το Ίδρυμα Bill Gates, το Ίδρυμα Clinton, τον Dr. Fauci, με την Κίνα και ένα πλήθος άλλων παραγόντων, που βιάζονται να καλύψουν το κενό της γεωπολιτικής ανατροπής που προκλήθηκε από την αδυναμία των ΗΠΑ να παίξουν τον ρόλο του «παγκόσμιου ισορροπιστή» (που έπαιζαν μέχρι σήμερα) και την εμφάνιση στο προσκήνιο της Κίνας ως διεκδικητή αυτού του ρόλου.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, αυτή η σαιξπηρική τραγωδία που παίζεται στην πλανητική σκηνή, μπορεί να οδηγήσει:

• είτε στην αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για την δημοκρατία (με το πολιτικό και κοινωνικό της περιεχόμενο), και σε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο,

• είτε στην «κινεζοποίηση» της παγκόσμιας κοινωνίας με παραλλαγές που θα αποτελούν αποκρουστικά υβρίδια τα οποία θα συνδυάζουν σε διαφορετικές δόσεις από το Εμείς, τον Γενναίο Καινούριο Κόσμο, τη Φάρμα των Ζώων, το 1984, την Πανούκλα, το Φαρενάϊτ 451...

Με δεδομένη την αδρανοποίηση των ατόμων που, μπροστά σε μια σκόπιμα διογκωμένη απειλή, αποποιούνται την ιδιότητα του ενεργού πολίτη και αποδέχονται πειθήνια την κατάσταση του δούλου, πιθανότερη προβάλλει η δεύτερη εναλλακτική. Πράγμα για το οποίο θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι…

Το ανατριχιαστικό «κίτρινο αστέρι» στο στήθος που επέβαλε η, εν εξουσία, ναζιστική παραφροσύνη αντικαταστάθηκε από την απωθητική «μάσκα προστασίας». Και τα δυό προέρχονται από την ίδια μήτρα (τις «ευγονικές» σωτηριακές ιδεοληψίες των διαταραγμένων εμπνευστών τους) και εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό (τη διαίρεση σε «εμείς» και «αυτοί»).

Ο ναζιστικός εφιάλτης επέβαλε τον εγκλεισμό ενός μέρους του πληθυσμού στα γκέτο για να τον οδηγήσει, εν συνεχεία, στην πρώτη στην ιστορία, βιομηχανικά οργανωμένη εξολόθρευσή του. Ο σύγχρονος μετα-ναζιστικός εφιάλτης επιβάλλει τον εγκλεισμό ολόκληρου του πληθυσμού στα σπίτια (μετασχηματίζοντάς τα σε «ιδιωτικά» γκέτο) για να τον οδηγήσει στην πρώτη τεχνολογικά οργανωμένη μετατροπή του σε ευπειθές ζόμπι.

Τότε, μπορούσαμε να μπλοκάρουμε τη λειτουργία της φονικής μηχανής, καρφώνοντας όλοι στο στήθος το «κίτρινο αστέρι» (πράγμα που έκανε -μοναδική παγκόσμια εξαίρεση- η πλειοψηφία των Δανών που ακολούθησαν το παράδειγμα του βασιλιά Χριστιανού Ι’ που βγήκε περίπατο φορώντας στο στήθος το «κίτρινο αστέρι»). Δεν το κάναμε και το πληρώσαμε με 65 εκατομμύρια νεκρούς. Σήμερα, εάν δεν θέλουμε να ξανακάνουμε το ίδιο λάθος, θα πρέπει να ακολουθήσουμε τον ακριβώς αντίθετο δρόμο: αρνούμενοι τη «μάσκα» (με εξαίρεση αυτούς που την έχουν ανάγκη, και πρώτα απ’ όλα το υγειονομικό προσωπικό που ανακαλύψαμε ξαφνικά ότι δεν αποτελείται από τους «παρίες» της παγκοσμιοποίησης του καπιταλισμού της καταστροφής, αλλά από ήρωες).

Δεν ξέρω εάν υπάρχει ακόμη χρόνος και θέληση να αποτραπεί ο θάνατος της δημοκρατίας και να παρεμποδιστεί ο επερχόμενος φασισμός, που δεν θα ονομάζεται πια φασισμός, αλλά «ολοκληρωτικό θεραπευτικό κράτος». Και σύμβολό του δεν θα είναι η σβάστικα ή το σφυροδρέπανο. Θα είναι μια σύριγγα με δηλητήρια που τρυπάει το κορμάκι ενός αθώου νεογέννητου παιδιού, εισάγοντάς το βιαίως στο αποσυνθετικό σύμπαν της αρρώστιας. Αλλά, παρόλο που οι προοπτικές είναι δυσοίωνες, αξίζει και πρέπει να επιχειρηθεί η ανάσχεσή του.

Δυστυχώς, «η Ιστορία είναι κακός δάσκαλος: πρώτα επιβάλλει την τιμωρία και έπειτα αφήνει τον μαθητή να ανακαλύψει το γιατί». (Arthur Koestler)

Ανεπανόρθωτη μόλυνση των βασικών πηγών ζωής (αέρας, νερό, τροφή). Υπερπληθυσμός. Κλιματική αλλαγή. Δραστική αύξηση των διαφόρων ασθενειών, των λοιμωδών νόσων, των καρκινογενέσεων και των τερατογενέσεων, εξαιτίας της συνεχούς αποδυνάμωσης του ανοσοποιητικού συστήματος των πληθυσμών, λόγω της σκόπιμης και συστηματικής δηλητηρίασής τους.

Με την πείνα, τους λιμούς, τις αρρώστιες και τους θανάτους που προκαλούνται σκοπίμως, «λύνουν» το σύγχρονο πρόβλημα των «ζωών που δεν αξίζει να βιωθούν», με εργαλείο, μεταξύ άλλων και, την «καταναγκαστική ιατρική» και, συγχρόνως, προσπορίζονται απ’ αυτές τις αιματοβαμμένες δραστηριότητες ασύλληπτα κέρδη, αφενός από την πώληση των τοξικών προϊόντων τους που προκαλούν βλάβες και, αφετέρου, από την, εν συνεχεία, πώληση των, επίσης τοξικών, προϊόντων τους για τη δήθεν «επανόρθωση» της βλάβης. Σύμφωνα με το δόγμα του καπιταλισμού της καταστροφής: Κερδίζω γκρεμίζοντας και, εν συνεχεία, κερδίζω και πάλι αποκαθιστώντας τα ερείπια.

Κι όλα αυτά στο όνομα μιας άθλιας δήθεν «επιστήμης» και μιας αθλιότερης δήθεν «φιλανθρωπίας», που είναι βουτηγμένες στο αίμα των εκατομμυρίων θυμάτων τους.

Έτσι, δικαιώνεται ο ποιητής που με φωνή βοώντος εν τη ερήμω, προέτρεπε, εδώ και πάνω από μισό αιώνα: «Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία» (Μιχάλης Κατσαρός).

Κλεάνθης Γρίβας

19/04/2020

Tedros Ghebreyesus: Διευθύνεται ο WHO από έναν τρομοκράτη;

της Senta Depuydt

Η Senta Depuydt είναι ανεξάρτητη Βελγίδα δημοσιογράφος με πτυχίο στις επικοινωνίες. Το 2016, οργάνωσε το Α’ Ευρωπαϊκό Συνέδριο για τις Βιοϊατρικές Θεραπείες στο Παρίσι. Παρουσίασε συζητήσεις για τη βιολογία του αυτισμού και της ασφάλειας των εμβολίων σε πολλές γαλλόφωνες χώρες. Διοργάνωσε την παρουσίαση του "Vaxxed" στις Βρυξέλλες, το Παρίσι και τις Κάννες και μια εκδήλωση στην UNESCO. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Γαλλικής Ένωσης για την Ελεύθερη Επιλογή στον Εμβολιασμό και του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Επαγρύπνησης για τα Εμβόλια. Συνεργάζεται με οργανισμούς υπέρ της ελευθερίας της υγείας σε όλη την Ευρώπη.

https://vaccineimpact.com/wp-content/uploads/sites/5/2020/04/Tedros-Adhanom-Ghebreyesus-Bill-Gates.jpg

Ο Tedros και ο «εργοδότης» του Bill Gates

https://vaccineimpact.com/wp-content/uploads/sites/5/2020/04/Tedros-Fauci.jpg

WHO director Tedros with NIAID director Dr. Anthony Fauci in 2018 signing a memorandum of understanding between NIAID and WHO to enhance future collaborations on research activities conducted in response to emerging infectious disease outbreaks and public health emergencies.

Tedros: «Ένας πολύ διακεκριμένος» [σε τί;]

Κατά τη διάρκεια μιας από τις πολλές συνεντεύξεις τύπου για το Covid-19 στον Λευκό Οίκο, ο Dr. Fauci έδειξε όλη την εκτίμησή του για τον Tedros Ghebreyesus, τον νέο “ήρωα”:

«Ο Tedros είναι πραγματικά εξαιρετικό άτομο.  Τον γνωρίζω από τότε που ήταν υπουργός Υγείας στην Αιθιοπία.   Ο ΠΟΥ τα πήγε πολύ καλά υπό την ηγεσία του». [2]

Αλλά μετά από τα πολλά τα «λάθη» στις ανακοινώσεις και τις συστάσεις του ΠΟΥ από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, πολλοί άρχισαν να τον αντιμετωπίζουν με καχυποψία.

Ο Tedros Adhanom Ghebreyesus γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1965 στην Ασμάρα (Αιθιοπία). Το 2017 «εκλέχθηκε» γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

Είναι ο πρώτος Αφρικανός επικεφαλής του ΠΟΥ και ο πρώτος που δεν είναι γιατρός. Κατέχει πτυχίο B.Sc. στη Βιολογία από το Πανεπιστήμιο της Asmara στην Ερυθραία και διδακτορικό στην Κοινοτική Υγεία από το Πανεπιστήμιο του Nottingham στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2000 και υπήρξε υπουργός υγείας της Αιθιοπίας από το 2005 έως το 2012.

Από το 2009 έως το 2011, ο Tedros Ghebreyesus ήταν επίσης διευθυντής του Παγκόσμιου Ταμείου, ενός προγράμματος για την καταπολέμηση του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας, που ξεκίνησε από το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, καθώς και επικεφαλής του Συντονιστικού Συμβουλίου του προγράμματος UNAIDS .

Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της GAVI [Global Alliance for Vaccines and Immunization, που ιδρύθηκε το 2000, με βασικό χρηματοδότη το Ίδρυμα Bill & Melinda Foundation), ο Tedros συνδέθηκε στενά με το Ίδρυμα Κλίντον και την Πρωτοβουλία Κλίντον για το AIDS (CHAI). Πάντα χαμογελαστός και χαρούμενος, απεικονίζεται ως ταπεινός άνθρωπος, ένας «ευεργέτης» της ανθρωπότητας που είναι αφοσιωμένος στο δύσκολο έργο του.

Το Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο Tigray (TPLF)

Με βάση αυτή τη διαδρομή, είναι μάλλον εκπληκτικό να ανακαλύπτουμε ότι η πολιτική σταδιοδρομία του Ghebreyesus ξεκίνησε στο πολιτικό γραφείο του Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο Trigay (Tigray People's Liberation Front - TPFL), μιας τρομοκρατικής οργάνωσης της εθνοτικής μειονότητας Tigray (6% του πληθυσμού της Αιθιοπίας), που περιλαμβάνεται στην «Παγκόσμια βάση δεδομένων για την τρομοκρατία» (της Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ) για μια σειρά απαγωγών, βομβιστικών επιθέσων, δολοφονιών και ένοπλων ληστειών. [3]

Οι ΗΠΑ έχουν ταξινομήσει το TPFL ως τρομοκρατική οργάνωση Tier III. [4]

https://vaccineimpact.com/wp-content/uploads/sites/5/2020/04/Screen-Shot-2020-04-15-at-1.37.11-PM.png

Παγκόσμια βάση δεδομένων για την τρομοκρατία – Μέρος της οθόνης για το TPFL

Στο μανιφέστο του 1975, η τρομοκρατική οργάνωση TPFL [της εθνοτικής μειονότητας Tigray που αποτελούσε το 6% του πληθυσμού της Αιθιοπίας], είχε κηρύξει «αιώνιο πόλεμο» εναντίον γειτονικών πληθυσμών και, κυρίως, εναντίον των εθνοτικών ομάδων Amhara και Oromo, που αντιπροσωπεύουν το 30% και το 34% του πληθυσμού, αντιστοίχως.

Μετά από αρκετά χρόνια αντάρτικου πολέμου, το TPFL ανέτρεψε το καθεστώς του Μενγκίστου με τη βοήθεια ενός άλλου απελευθερωτικού κινήματος της Ερυθραίας και ανέλαβε την εξουσία το 1991 ως κλάδος ενός ενιαίου «μαρξιστικού» κόμματος, του Λαϊκού Δημοκρατικού Επαναστατικού Μετώπου της Αιθιοπίας (EPDRF), το οποίο είναι «δημοκρατικό» μόνο κατ’ όνομα.

Καταγγελίες των οργανώσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η Διεθνής Αμνηστία κατάγγελλε την πολιτική βία του TPFL επί δεκαετίες. [5]

Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε σε ένα περιοδικό διεθνούς δικαίου [6] αναφέρει ότι, παρά τις προσπάθειές της να συγκαλύψει τη δικτατορία του, το TPFL στην πραγματικότητα «καταχράστηκε τις έννοιες της αυτοδιάθεσης και της δημοκρατίας για να λεηλατήσει την Αιθιοπία».

Εξαιτίας αυτής της Έκθεσης, το Ινστιτούτου Όκλαντ, υπολόγισε ότι τα κονδύλια βοήθειας ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έλαβε η Αιθιοπία (60% του εθνικού προϋπολογισμού), χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για πολιτική καταστολή. [7]

Αυτό επιβεβαιώθηκε και πάλι από την Human Rights Watch (HWR), η οποία το 2016 κατηγόρησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι παραβλέπει τις πολυάριθμες παραβιάσεις που διέπραξε το αιθιοπικό καθεστώς που χρηματοδότησε.[8]

Η Human Rights Watch (HWR), κατήγγειλε ότι υπό την ηγεσία του EPRDF, η κυβέρνηση είχε εκτρέψει κεφάλαια από προγράμματα διεθνούς βοήθειας, και τα χρησιμοποίησε ως πολιτικά όπλα για τον έλεγχο του πληθυσμού, την τιμωρία των αντιφρονούντων και την καταστολή των αντιπάλων της. Προγράμματα για επισιτιστική βοήθεια, γεωργία, μικροπιστώσεις ή υγειονομική περίθαλψη ωφέλησαν αποκλειστικά ορισμένες εθνοτικές ομάδες, ενώ δεν έφτασαν ποτέ σε άλλες.

Κατηγορίες για γενοκτονία

Ίσως θα μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει στον Tedros το ελαφρυντικό της αμφιβολίας, και να τον φανταστεί ως ευγενή μεταρρυθμιστή ο οποίος, μετά την απομάκρυνσή του από την εξουσία, θα είχε μετατραπεί σε ενεργό ανθρωπιστή, φέρνοντας στο φως τις σκοτεινές όψεις του δικτατορικού καθεστώτος που υπηρέτησε.

Αυτή η ψευδαίσθηση διαλύθηκε αμέσως με τη δημοσιοποίηση του φάκελου της Επαγγελματικής Ένωσης Amhara (APU), που αποκαλύπτει ότι ο Tedros Ghebreyesus ως υπουργός Υγείας της Αιθιοπίας, εφάρμοσε μια πραγματική πολιτική γενοκτονίας [9] με αποτέλεσμα η εθνοτική ομάδα Amhara να έχει χάσει πάνω από 2,5 εκατομμύρια άτομα μεταξύ των απογραφών 1997 και 2007, ενώ οι άλλες μεγάλες εθνοτικές ομάδες αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 2,6% ετησίως.

Στην εθνοτική ομάδα Amhara δεν προσφέρθηκαν οι ίδιες υπηρεσίες υγείας και δεν χορηγήθηκαν οι πόροι που αφιερώθηκαν στον εθνοτική ομάδα Tigray, η οποία είχε 5 φορές μεγαλύτερη κάλυψη στο πεδίο της υγείας όσον αφορά την υποδομή και τον αριθμό των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης.

Αντίθετα, ο πληθυσμός της Amhara παροτρύνονταν σε πολύ μεγαλύτερη χρήση ενέσιμων αντισυλληπτικών, όπως το Dep-Provera (Amhara 29%, Tigray 19%,), και έπαιρνε πολύ λιγότερες πληροφορίες για τον οικογενειακό προγραμματισμό και τις μεθόδους αντισύλληψης (η εθνοτική ομάδα Tigray έπαιρνε 2 έως 3 φορές περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτό το θέμα από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τον τύπο).

Το Depo-Provera είναι ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο προϊόν που στις ΗΠΑ υποχρεώθηκε να αναγράφει στη συσκευασία του μια προειδοποίηση για αυξημένη συχνότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης και υψηλό κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου του μαστού. [10, 11]

Το ίδιο φάρμακο, έχει επίσης συσχετιστεί με αύξηση των περιπτώσεων AIDS και διαταραχές της γονιμότητας μετά από παρατεταμένη χρήση, δύο καταστάσεις που φαινόταν επίσης να επικρατούν μεταξύ του πληθυσμού της Amhara. Η APU κατηγόρησε την κυβέρνηση της Αιθιοπίας για φυλετικές διακρίσεις και άσκηση πίεσης για τη χρήση του Depo στις γυναίκες χωρίς τη συγκατάθεσή τους. [12]

Σύμφωνα με μια άλλη έκθεση με τίτλο «Depo-Provera: Θανατηφόρα Αναπαραγωγική Βία κατά των Γυναικών», [13], το πρόγραμμα οικογενειακού προγραμματισμού που προωθεί αυτό το φάρμακο στην Αφρική, εμπλέκεται σε de facto πολιτικές διακρίσεων, προβάλλοντας ψευδείς ισχυρισμούς για την ασφάλεια του προϊόντος και μη ενημερώνοντας τις γυναίκες για τις βλάβες και τις παρενέργειές που προκαλεί.

Τέτοια είδους φάρμακα έχουν απαγορευτεί στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλά εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα «οικογενειακού προγραμματισμού» του ΠΟΥ και σε προγράμματα όπως το FP2020, που οργανώνονται και διευθύνονται από το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates.

Αυτό προκάλεσε την κατ’ επανάληψη, έντονη κριτική από διάφορες ομάδες που δραστηριοποιούνται σε θέματα υγείας και υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. [14]

Ίσως η κυβέρνηση Τραμπ επίσης έλαβε υπόψη ορισμένα από αυτά τα επιχειρήματα όταν ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει να χρηματοδοτεί το Ταμείο Πληθυσμού του ΟΗΕ και τις πολιτικές που εφαρμόζουν ή παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις αμβλώσεις.

Ο Μπιλ Γκέιτς είπε ότι «ανησυχούσε βαθιά» από τις ανακοινώσεις των ΗΠΑ, αλλά στη διεθνή διάσκεψη κορυφής για τον «οικογενειακό προγραμματισμό» πουέγινε στο Λονδίνο το 2017, το Ηνωμένο Βασίλειο, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και διεθνείς ΜΚΟ δεσμεύτηκαν για μια νέα χρηματοδότηση συνολικού ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Tedros Ghebreyesus, ο οποίος παρευρέθηκε στη συνάντηση ως  νέος ηγέτης του ΠΟΥ, υποσχέθηκε να « υπερασπιστεί προσωπικά το ζήτημα των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων ως κορυφαία προτεραιότητα»,[15] επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο το προσωπικό του ενδιαφέρον και τη συμμετοχή του στη διαμόρφωση και άσκηση των πολιτικών ελέγχου των γεννήσεων με αμφίβολες συνέπειες.

«Οτιδήποτε άλλο, εκτός από χολέρα»

Ο Tedros Ghebreyesus ως υπουργός υγείας, κάλυψε την εμφάνιση πολλών κρουσμάτων χολέρας στην Αιθιοπία (2006, 2009, 2011), χαρακτηρίζοντάς τες ως «οξεία διάρροια» (AWD).[16]

Παρόλο που η εκδήλωση της χολέρας το 2006 πιστοποιήθηκε με έκθεση εμπειρογνώμονα του ΠΟΥ, [17] ο Τέντρος επέλεξε να μην αμαυρώσει την εικόνα του κόμματος και της χώρας του και αρνήθηκε να δηλώσει τα κρούσματα της χολέρας, στερώντας από τον πληθυσμό τη κυριότερη βοήθεια χρειαζόταν: έργα προσφοράς καθαρού πόσιμου νερού και αποχέτευσης.

Το ίδιο σενάριο επαναλήφθηκε το 2009 και το 2011, υπό την τότε ηγεσία του ΠΟΥ, όταν αγνόησε ένα μαζικό ξέσπασμα χολέρας στο Σουδάν, γείτονα και αντίπαλου της Αιθιοπίας, σύμφωνα με μια ανοιχτή επιστολή που υπογράφηκε από μια ομάδα γιατρών των ΗΠΑ και το Genocide Watch.[18]

Πρόεδρος του Παγκόσμιου Ταμείου: κερδίζοντας χρήματα

Το Παγκόσμιο Ταμείο είναι ένα εταιρικό μόρφωμα με επικεφαλής το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates για την καταπολέμηση του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας. Τον Ιούλιο του 2009, ο Tedros «εκλέχθηκε» Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου με διετή θητεία.

Σε ένα προφίλ του που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2010 στο The Lancet αναφέρεται ότι ήταν «ένας νοικοκύρης στη Γραμματεία του Παγκόσμιου Ταμείου» και ότι τα επιτεύγματά του οδήγησαν στο να χαρακτηριστεί η Αιθιοπία ως μια υποδειγματική χώρα με υψηλή απόδοση.

Πρόκειται για εκπληκτικό συμπέρασμα, όταν ανακαλύπτει κανείς ότι κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του Tedros, η διαχείριση των Ταμείων Διεθνούς Βοήθειας τα οποία επόπτευε ήταν εξόχως αμφισβητήσιμη.

Το 2012, διεξήχθη έλεγχος των δαπανών του Παγκόσμιου Ταμείου  για τα προγράμματα βοήθειας, φυματίωσης και ελονοσίας σε αρκετές αφρικανικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Αιθιοπίας, οι οποίες είχαν λάβει επιχορηγήσεις ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. [19] Ο Γενικός Επιθεωρητής John Parson, που ήταν υπεύθυνος για τον έλεγχο, αποκάλυψε μια κατάφωρη έλλειψη διαφάνειας και πολλά κενά στα λογιστικά βιβλία και στη διαχείριση των κεφαλαίων του οργανισμού.

Πάνω απ' όλα, η έρευνα απέδειξε την ύπαρξη μιας τεράστιας απόκλισης μεταξύ των αποτελεσμάτων που παρουσιάστηκαν και της πραγματικότητας που διαπιστώθηκε στην Αιθιοπία κατά τη διάρκεια των επιτόπιων επισκέψεων.

Για παράδειγμα, από τα ιατρικά κέντρα που είχαν κτισθεί, το 77% δεν είχαν πόσιμο νερό και το 32% δεν είχαν εγκαταστάσεις υγιεινής. Μόνο το 14% διέθετε μικροσκόπιο ή εξεταστήριο και μόνο το 12% διέθετε φαρμακείο.

Κανονικά, η Έκθεση θα έπρεπε να οδηγήσει σε μια σειρά μέτρων που θα διασφάλιζαν μεγαλύτερη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα στη διαχείριση του προγράμματος. Αλλά, αντί γι’ αυτό, η Έκθεση απλώς απορρίφθηκε. Προφανώς, οι καλές σχέσεις με τους ηγέτες των αφρικανικών κυβερνήσεων είχαν πολύ μεγαλύτερη σημασία από την υγεία των πληθυσμών.

Υπουργός Εξωτερικών με αιματοβαμμένα χέρια

Στη συνέχεια, το 2012, αμέσως μετά τη θητεία του ως υπουργός υγείας, ο Tedros διορίστηκε υπουργός εξωτερικών (από το 2012 έως το 2016), μια επιπλέον απόδειξη ότι εξακολουθούσε να παραμένει στο κέντρο των αποφάσεων του Κόμματος και να υπηρετεί τους στόχους του με αμφίβολες μεθόδους.

Για παράδειγμα, το 2013, η Σαουδική Αραβία επέλεξε να στείλει πίσω μετανάστες από διαφορετικά έθνη και η μόνη χώρα που δεν έλαβε μέτρα για τον επαναπατρισμό των υπηκόων της ήταν η Αιθιοπία. Αυτή η αδράνεια, για την οποία ήταν υπεύθυνος ο υπουργός εξωτερικών, πυροδότησε ένα κύμα βίας κατά των Αιθιοπών από τους Σαουδάραβες.[20]

Το 2014, ο Tedros, πρώην τρομοκράτης του TPLF, οργάνωσε την απαγωγή, την έκδοση και την καταδίκη αρκετών αντιφρονούντων ηγετών και εκατοντάδων ατόμων που είχαν ζητήσει άσυλο στην Υεμένη, με τη συνενοχή της κυβέρνησης της Υεμένης.[21]

https://vaccineimpact.com/wp-content/uploads/sites/5/2020/04/tedros-xi.png

Ο Tedros και ο έτερος «εργοδότης» του

«Εκλογές» στον ΠΟΥ με την υποστήριξη του Gates και της Κίνας

Αναρωτιέται κανείς πώς ένας τέτοιος άνθρωπος θα μπορούσε να γίνει Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ. Αναμφίβολα, σημαντικό ρόλο στην επιτυχία του έπαιξε η αμερικανική υπηρεσία επικοινωνίας Mercury Public Affairs (που ειδικεύεται στην οργάνωση πολιτικών εκστρατειών), η οποία μεθόδευσε την παρουσίαση της υποψηφιότητάς του με άξονα την αποδυνάμωση της σκληρής εικόνας του και την προβολή του ως «φωνή των αναπτυσσόμενων χωρών».

Ωστόσο, ορισμένοι εκπρόσωποι των κρατών-μελών του ΠΟΥ δεν εξαπατήθηκαν από το «πακέτο». Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων των υποψηφίων πριν από τις ψηφοφορίες, ο Πρέσβης της Βραζιλίας ρώτησε τον Tedros: «πώς σκοπεύετε να εκπροσωπήσετε τη φωνή των αναπτυσσόμενων χωρών, προτείνοντας ένα πρόγραμμα που είναι ευθυγραμμισμένο με τις προτεραιότητες των χωρών του Βορρά», αναφέροντας την προσέγγιση του Tedros στα ζητήματα της υγείας μέσω της «ασφάλειας» (ετοιμότητα για αντιμετώπιση πανδημίας) και στη θεραπεία μέσω της «κάλυψης» (εμβόλια), παρά στην ανάπτυξη καθολικών συστημάτων υγείας (όπως για παράδειγμα, η ιατρική υποδομή και εκπαίδευση, η πρόσβαση σε πόσιμο νερό, κ.α.). Και παρατήρησε επίσης ότι ο Tedros δεν είχε προτείνει τίποτα συγκεκριμένο όσον αφορά την αειφόρο ανάπτυξη για ευάλωτες χώρες. [22]

Στην πραγματικότητα, αυτή η «βόρεια ατζέντα» ευθυγραμμίστηκε σε μεγάλο βαθμό με τις προτεραιότητες της  Παγκόσμιας Ατζέντας για την Ασφάλεια της Υγείας, που προωθήθηκε από τους τέσσερις κύριους χρηματοδότες του ΠΟΥ: τις Ηνωμένες Πολιτείες (24%), το  Ίδρυμα Bill and Melinda Gates  (14%), το Ηνωμένο Βασίλειο (11%) και το GAVI, την  Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και την Ανοσοποίηση, η  οποία χρηματοδοτήθηκε και πάλι κυρίως από τον Gates (17%), τις ΗΠΑ (11%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (31%).

https://healthimpactnews.com/wp-content/uploads/sites/2/2020/04/Politico-Bill-Gates.jpg

BilL Gates: Ένας σύγχρονος «ευγονιστής».

Είναι σαφές ότι η επιρροή που ασκεί ο Bill Gates στον ΠΟΥ είναι σημαντικότατη, όπως υπενθυμίζεται από ένα άρθρο στο περιοδικό Politico που δημοσιεύθηκε λίγες εβδομάδες πριν από την ψηφοφορία, με τίτλο: «Γνωρίστε τον πιο ισχυρό γιατρό του κόσμου: Μπιλ Γκέιτς». Και διευκρινιστικό υπότιτλο: «Μερικοί δισεκατομμυριούχοι είναι ικανοποιημένοι με την αγορά ενός νησιού. Ο Μπιλ Γκέιτς πήρε μια υπηρεσία του ΟΗΕ στη Γενεύη».[23]

Αρκετά στελέχη μη-κυβερνητικών οργανώσεων δήλωσαν ότι ο Bill Gates αντιμετωπίζεται ως αρχηγός κράτους, όχι μόνο στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), αλλά και στη σύνοδο κορυφής των G20, και ότι διαθέτει «υπερβολική επιρροή στη διαμόρφωση της ατζέντα του οργανισμού».

Κατά τη διάρκεια της συνόδου της Παγκόσμιας Συνέλευσης Υγείας, η κυβέρνηση Τραμπ αποκάλυψε ότι στον προϋπολογισμό που επρόκειτο να προτείνει, ο ετήσιος προϋπολογισμός για την παγκόσμια υγεία θα μειωθεί κατά 26%, απορρίπτοντας προγράμματα υγείας που προτιμούσαν οι Gates και η κυβέρνηση Ομπάμα, όπως τα προγράμματα για «HIV - ελονοσία - φυματίωση» του Παγκόσμιου Ταμείου και για τον οικογενειακό προγραμματισμό.

Ο Tedros ήταν ο ευνοούμενος υποψήφιος του Bill gates, δεδομένης της στενής σχέσης που ανέπτυξαν με την διαχείριση και την εφαρμογή των προγραμμάτων του Παγκόσμιου Ταμείου και του «Οικογενειακού Προγραμματισμού».

Ωστόσο, στις εκλογές για τη θέση του Διευθυντή του ΠΟΥ τον Μάιο του 2017, ο Tedros υποστηρίχθηκε τόσο από τον Gates όσο και από την Κίνα. Πράγμα ευνόητο, δεδομένου ότι ως μέλος της Αιθιοπικής κυβέρνησης, είχε ήδη μια αναπτύξει μια μακροχρόνια συνεργασία με το Πεκίνο. Το κόμμα του Tedros, το TPLF είναι ένα μαρξιστικό κίνημα εμπνεόμενο από την ίδια αυταρχική ιδεολογία με το καθεστώς της Κίνας, η οποία έχει πραγματοποιήσει τεράστιες επενδύσεις στην Αιθιοπία: οι Κινέζοι έχουν αναπτύξει σχεδόν το 70% της υποδομής της Αιθιοπίας και χρηματοδοτούν την κατασκευή της έδρας του μελλοντικού Αφρικανικού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων .

Κι αυτό είναι σημαντικό, εάν παρθεί υπόψη ότι η Αιθιοπία κατέχει μια στρατηγική θέση, γιατί είναι η πύλη της Ανατολής προς την αφρικανική ήπειρο.

https://vaccineimpact.com/wp-content/uploads/sites/5/2020/04/Screen-Shot-2020-04-15-at-1.38.04-PM.png

Ο κ. Tedros Ghebreyesus στο Φόρουμ Διεθνούς Πολιτικής

του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, Μάρτιος 2017

Τον Μάρτιο του 2017, δύο μήνες πριν από τις εκλογές του ΠΟΥ, ο Tedros Ghebreyesus κλήθηκε να μιλήσει στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Είναι ενδιαφέρον να επισημανθεί ότι στο ίδιο φόρουμ κλήθηκε να μιλήσει και ο Bill Gates. Στην ομιλία του με τίτλο «Κοιτάζοντας το Μέλλον: Καινοτομία, Φιλανθρωπία και Παγκόσμια Ηγεσία»[24] συνόψισε τις συνεργασίες του με την κινεζική κυβέρνηση σε τέσσερις βασικούς τομείς: υγεία, γεωργία, τεχνολογίες υπολογιστών και πυρηνική ενέργεια. Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα που δείχνουν ότι ο Bill Gates επενδύει σαφώς στην Κίνα ως το νέο ηγέτη στον κόσμο:

«Η Κίνα είναι έτοιμη να αναδειχθεί σε παγκόσμιο ηγέτη. Είναι υπέροχο να βλέπουμε την Κίνα να προχωράει για να γεμίσει το κενό ηγεσίας. Είναι μια χώρα πολύ καλά εξοπλισμένη για να το κάνει. Καμία άλλη χώρα δεν έχει καταφέρει όσα έχει επιτύχει η Κίνα τις τελευταίες δεκαετίες (…) σε κλίμακα και ταχύτητα άνευ προηγουμένου στην ανθρώπινη ιστορία.

Και ενθαρρύνοντας τις επενδύσεις μέσω καινοτόμων χρηματοδοτικών μηχανισμών όπως το Ταμείο Ανάπτυξης Κίνας-Αφρικής, η Κίνα ενισχύει όχι μόνο την οικονομική ικανότητα της Αφρικής, αλλά επίσης, με την πάροδο του χρόνου, μεγαλύτερες αγορές για τα κινεζικά προϊόντα.

Η Κίνα έχει μια μεγάλη ευκαιρία να γίνει παγκόσμιος ηγέτης και στην καινοτομία στον τομέα της υγείας. Με την πλούσια ομάδα ταλαντούχων επιστημόνων και την ικανότητά της να αναπτύσσει νέα φάρμακα και εμβόλια, η Κίνα ήταν μια σαφής επιλογή για εμάς να οικοδομήσουμε ένα νέο Global Health Drug Discovery Institute. Αυτό το Ινστιτούτο (μια συνεργασία μεταξύ του Ιδρύματος μας, της Λαϊκής Κυβέρνησης του Πεκίνου και του Πανεπιστημίου Tsinghua) θα βοηθήσει στην επιτάχυνση της ανακάλυψης και της ανάπτυξης νέων φαρμάκων που σώζουν ζωές.

Πολλοί από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες, όπως ο Jack Ma, ο Pony Ma, ο Charles Chen Yidan και ο Niu Gensheng, βοήθησαν στη δημιουργία της δεύτερης μεγαλύτερης ομάδας ατομικού πλούτου στον κόσμο. Και τώρα κάνουν βήματα για να συμμετάσχουν και να επιστρέψουν στον κόσμο ένα μέρος αυτού του πλούτου…».

Αλλά ο Gates δεν είναι προφανώς ο μόνος σύμμαχος της Κίνας. Οι δεσμοί του με ένα μεγάλο μέρος της δυτικής παγκοσμιοποιημένης ελίτ αξίζουν μια πιο προσεκτική έρευνα.

Ρίχνοντας μια ματιά τον κατάλογο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Σχολής Οικονομικών και Διοίκησης του Πανεπιστημίου Tsinghua,[25], βρίσκουμε άτομα όπως οι:

Henry Paulson, διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας Goldman Sachs. Jamie Dimon της τράπεζας JP Morgan Chase. Corbat της Citigroup. Mark Zuckerberg (facebook). Elon Musk, Tim Cook, Laurence Fink, και οι CEOs των εταιρειών Dell, McKinsey, IBM, Walmart, General Motors, BlackRock, Tata και πολλοί άλλοι.

Τι κάνουν πραγματικά όλοι αυτοί στο Διοικητικό Συμβούλιο ενός κινεζικού πανεπιστημίου; Δεν μοιάζει περισσότερο με ένα Παγκόσμιο Στρατηγικό Συμβούλιο;

Ο ρόλος του Tedros στην πανδημία του Coronavirus

Αυτές οι σχέσεις εξηγούν γιατί η διαχείριση της κρίσης Covid-19 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το Πεκίνο και γιατί ο Tedros επαίνεσε ανοιχτά την κινεζική κυβέρνηση μετά τη συνάντησή του με τον Xi Jinping.

«Εκτιμούμε τη σοβαρότητα της αντίδρασης της Κίνας σε αυτήν την επιδημία, ιδίως τη δύναμη της ηγεσίας της [26] και τη διαφάνεια που επέδειξαν». [27] ή

«Η Κίνα αποτελεί παράδειγμα νέων προτύπων για την ετοιμότητα και την αντιμετώπιση της επιδημίας». [28]

Χαρακτήρισε επίσης τα δρακόντεια μέτρα καραντίνας που έλαβε η κυβέρνηση του Πεκίνου «ηρωικά» [29], ενώ παραδόξως, επέμενε να διατηρηθεί ανοιχτή η εναέρια επικοινωνία με την Κίνα.

Στις 3 Φεβρουαρίου 2020, ο Tedros επέπληξε τις ΗΠΑ και άλλες χώρες που είχαν κλείσει τα σύνορά τους, όταν έγινε σαφές ότι το κομμουνιστικό έθνος είχε περιορίσει την εξάπλωση του ιού, δηλώνοντας:

«Δεν υπάρχει λόγος για μέτρα που παρεμποδίζουν άσκοπα τα διεθνή ταξίδια και το εμπόριο. Καλούμε όλες τις χώρες να εφαρμόσουν αποφάσεις που βασίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία, παίρνοντας υπόψη και τις συνέπειες».

Οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες ανέστειλαν γρήγορα τις πτήσεις τους, αλλά η Ethiopian Airlines είναι μία από τις λίγες που διατηρούσαν συνδέσεις με την Κίνα καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης. [30]

Το φόρουμ για τη συνεργασία Κίνας-Αφρικής ανέφερε ένα τηλεφώνημα μεταξύ του πρωθυπουργού της Αιθιοπίας Abiy Ahmed Ali και του Xi Jinping επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τους στενούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών.

«Αυτή η τηλεφωνική συνομιλία και οι δύο επιστολές συμπάθειας από τον πρωθυπουργό [προς τον Xi Jinping] μαρτυρούν τη βαθιά φιλία και την αμοιβαία υποστήριξη μεταξύ Κίνας και Αιθιοπίας ως ολοκληρωμένους στρατηγικούς συνεταιριστικούς εταίρους. Η Αιθιοπία ακολούθησε τις συστάσεις του ΠΟΥ και διατήρησε τους φυσιολογικούς δεσμούς και ανταλλαγές της με την Κίνα. Η Κίνα εκτιμά αυτή την έκφραση εμπιστοσύνης [της Αιθιοπίας]». [31]

Ο έλεγχος της υγείας και της οικονομίας της Αφρικής παίζουν, προφανώς, σημαντικό ρόλο στον τρόπο διαχείρισης της επιδημίας του κοροναϊού. Πριν από λίγες μέρες, η κυβέρνηση Τραμπ προειδοποίησε τους Κινέζους σε σχέση με τη διείσδυσή τους στο δίκτυο των πέντε Αφρικανικών Κέντρων Ελέγχου των Νόσων, (ΑΚΕΝ / CDC), δηλώνοντας ότι οι ΗΠΑ θα σταματήσουν τη χρηματοδότηση εάν το Πεκίνο συνεχίσει να οικοδομεί την έδρας του ΑΚΕΝ στην Αιθιοπία.

Σύμφωνα με τους Financial Times, αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης, αναφερόμενος σε πέντε περιφερειακούς σταθμούς των Αφρικανικών CDC, δήλωσε:

«Αποτελεί απειλή για την Αφρική. Η Αφρική έχει τεράστια αποθέματα γονιδιωματικών δεδομένων και οι Κινέζοι θέλουν να δημιουργήσουν το επιτελείο του δικτύου των Αφρικανικών CDC [στην Αιθιοπία] για να υποκλέψουν τελικά τα δεδομένα από όλα τα άλλα κέντρα, και να χειρίζονται ιούς υψηλού κινδύνου, κρίσεις υγείας, έρευνα και συλλογής δεδομένων». [32]

Η Ουάσιγκτον δήλωσε ότι οι ΗΠΑ είχαν επενδύσει 900 εκατομμύρια δολάρια για να στηρίξουν την υγεία στην Αφρική τα τελευταία 15 χρόνια, και είχαν δώσει στο Αφρικανικό CDC 14 εκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο έτος λειτουργίας του, το 2017.

Όμως οι Κινέζοι έχουν ήδη προχωρήσει και διέθεσαν 200 εκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή του Συνεδριακού Κέντρου της Αφρικανικής Ένωσης, που σήμερα στεγάζει τη γραμματεία των Αφρικανικών CDC. Φαίνεται ότι η Κίνα και οι ΗΠΑ είχαν καταλήξει σε μια συμφωνία συνεργασίας για το θέμα αυτό υπό την κυβέρνηση Ομπάμα, η οποία δεν θα μπορούσε να διαρκέσει για πολύ υπό την προεδρία του Τραμπ.

Ο ρόλος του ΠΟΥ και της Κίνας στην ιταλική κρίση

Θα μπορούσαμε επίσης να αναρωτηθούμε τι ρόλο παίζουν πραγματικά η ΠΟΥ και η Κίνα στην ιταλική κρίση

Στην αρχή της επιδημίας, ο Ghebreyesus κάλεσε τους Ιταλούς «να μην στιγματίζουν τους Κινέζους», επιμένοντας ότι η ώρα δεν ήταν «για κριτική, αλλά για αλληλεγγύη».

Οι «πολύτιμες συστάσεις» του διευθυντή του ΠΟΥ εμπόδισαν έτσι την ιταλική κυβέρνηση να θέσει υπό έλεγχο τους ανθρώπους που επέστρεφαν από την Κίνα.

Ακόμη χειρότερα, ο δήμαρχος της Φλωρεντίας, η οποία έχει σημαντικό αριθμό Κινέζων μεταναστών, ενθαρρύνθηκε να ξεκινήσει μια εθνική εκστρατεία καλώντας τους συμπολίτες του να «αγκαλιάσουν έναν Κινέζο στο δρόμο»! [33]

Όμως μια τέτοια εφησυχασμός απέναντι στην Κίνα οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι πέρυσι η κυβέρνηση Salvini ήταν η πρώτη χώρα των G7 που υπέγραψε οικονομική συνεργασία με την Κίνα στο πρόγραμμα Belt and Road, το οποίο θα έδινε στην Κίνα άμεση πρόσβαση στη Μεσόγειο. [Το «μία ζώνη, ένας δρόμος» είναι ένα μεγαλόπνοο κινεζικό πρόγραμμα υποδομών που φιλοδοξεί να επεκτείνει την οικονομική ακτινοβολία της Κίνας στην Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη]

Όταν το κόμμα του Salvini έχασε την εξουσία το περασμένο φθινόπωρο, το ξέσπασμα της κρίσης του κοροναϊού ανάγκασε πιθανώς τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό να επανεξετάσει τους δεσμούς της Ιταλίας με το Πεκίνο.

Στη συνέχεια, η Ιταλία έγινε ξαφνικά η πρώτη δυτική κυβέρνηση που σταμάτησε τις πτήσεις της από και προς την Κίνα. Αλλά, η χώρα μπορεί να πληρώσει το τίμημα της «απιστίας» της, γιατί σήμερα είναι πολύ απομονωμένη.

Οι Ευρωπαίοι εταίροι αρνήθηκαν να βοηθήσουν στη διάσωση της Ιταλίας και η Κίνα προσπαθεί να διατηρήσει την επιρροή της στη χώρα στέλνοντας ιατρική βοήθεια και εμπειρογνώμονες για την αντιμετώπιση της κρίσης, και σχεδιάζοντας να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της Ιταλίας μετά την κατάρρευση της.

Εν τω μεταξύ, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, που έχει την ευρωπαϊκή έδρα του στη Βενετία, μία από τις κύριες πληγείσες περιοχές, έχει αναθέσει σε έναν από τους κύριους εμπειρογνώμονες του την καθοδήγηση της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Ωστόσο, ο αριθμός των θανάτων στην Ιταλία εξακολουθεί να αυξάνεται, υπερβαίνοντας κατά πολύ τις άλλες χώρες, πράγμα για το οποίο δεν έχει δοθεί καμμιά κάποια επιστημονική εξήγηση, ακόμη και αν παράγοντες, όπως το πολύ μεγάλο ποσοστό των ηλικιωμένων στον πληθυσμό και η έλλειψη μονάδων εντατικής θεραπείας, έχουν επιδεινώσει την κατάσταση.

Τον περασμένο μήνα, η Ρωσία έστειλε μια ολόκληρη ομάδα εμπειρογνωμόνων και στρατιωτικών γιατρών για να βοηθήσει τη βόρεια Ιταλία να αντιμετωπίσει την κρίση, αλλά η ομάδα θα καταβάλει σίγουρα και προσπάθειες για να ερευνήσει τι πραγματικά συμβαίνει.

Σε κάθε περίπτωση, είναι πλέον προφανές ότι ο ΠΟΥ και οι ηγέτες του έχουν μια ατζέντα αντιμετώπισης της πανδημίας που συνδέεται περισσότερο με την παγκόσμια κυβέρνηση και την παγκόσμια ηγεσία παρά με την υγεία.

Ο Bill Gates φαίνεται να ηγείται της πρωτοβουλίας με το ταμείο CEPI (Coalition for Epidemic Preparedness Innovations) για επιτάχυνση της παραγωγής εμβολίων. Μεταξύ των χορηγών της CEPI είναι το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates και η εταιρεία Welcome.

O Gates προωθεί την παγκόσμια ατζέντα διακυβέρνησής του μέσω μιας στρατιάς εμπειρογνωμόνων στον τομέα της υγείας, όπως, για παράδειγμα, οι Fauci και Birx, επιτελείς της Ειδικής Ομάδας Αντιμετώπισης του Κοροναϊού του Λευκού Οίκου, που είναι μακροχρόνιοι στενοί συνεργάτες του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates και συνεργάζονται στο πρόγραμμα για το AIDS του Παγκόσμιου Ταμείου.

Αυτό ίσως εξηγεί το γιατί ο Fauci αρνήθηκε να απαντήσει σε δημοσιογράφους όταν του ζητήθηκε η γνώμη του για τον Tedros και αναφέρθηκε επαινετικά στην Κίνα.[34]

Ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας εξυπηρετεί την Αφρική, προσφέροντάς της σε ένα ασημένιο πιάτο, στους νέους ηγέτες μιας εταιρικής παγκόσμιας κυβέρνησης κομμουνιστικής έμπνευσης.

Tedros, ΞΕΣΚΕΠΑΣΤΗΚΕΣ

Senta Depuydt

Παραπομπές

[1] https://www.foxnews.com/politics/who-director-faces-growing-calls-to-resign-over-handling-of-coronavirus-china?fbclid=IwAR3wchPIHXzJ6Xj-yl6zMbDUwvi6fgZS1AJK-sNUxgzdljb0Pu9IwTxIcRE

[2] https://www.youtube.com/watch?v=pMjyTioY8Rg

[3] https://www.start.umd.edu/gtd/search/Results.aspx?page=1&search=Tigray&charttype=line&chart=country&ob=GTDID&od=desc&expanded=yes#results-table

[4]https://www.uscis.gov/sites/default/files/USCIS/Laws/TRIG/2014_Implementation_of_New_Discretionary_Exemption_for_Activities_or_Associations_Relating_to_TPLF.pdf

[5] Ethiopia Human Rights, https://www.amnestyusa.org

[6] McCracken Matthew J., Abusing Self-Determination and Democracy: How the TPLF Is Abusing Self-Determination and Democracy: How the TPLF Is Looting Ethiopia Looting Ethiopia, Case Western Reserve Journal of Case Western Reserve Journal of International Law International, 2004.

[7] Flore Luis: Overlooking Violence, Marginalization and Political Repression. Development Aid to Ethiopia, 2013.

[8] Rawlence Ben: Development without Freedom How Aid Underwrites Repression in Ethiopia. Human Rights Watch, Oct 25, 2010.

[9] International Organizations Leadership Recruitment Policies: the Failed Experiment of Dr. Tedros A. Ghebreyesus Candidacy for WHO Director General Position, Amhara Professionals Union Research Department, April 2017.

[10] https://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2004/20246s025lbl.pdf

[11] https://www.nwhn.org/depo-provera-and-bone-mineral-density/

[12] Note: in India, an NGO for women’s rights also warned against malthusian malpractice with Depo campaigns, saying that in low income area’s “widespread illiteracy was making informed consent a farce“, while also fiercely questioning the use of money offered as an incentive to take the contraceptive.

[13] http://rebeccaprojectjustice.org/wp-content/uploads/2019/12/depo-provera-deadly-reproductive-violence-rebecca-project-for-human-rights-2013-3.pdf

[14] https://c-fam.org/friday_fax/gates-foundation-suspected-of-forcing-dangerous-contraceptive-on-africans/?fbclid=IwAR3oobNsAfLEO311f4e_HrJ28R31jQ2QM61wp_0N-97uP4X4DCScXzE80jA

[15] https://www.reuters.com/article/us-global-contraception-summit/contraceptives-are-one-of-the-greatest-anti-poverty-innovations-melinda-gates-idUSKBN19W0PC?fbclid=IwAR2eyw0zYXRpuOZ8wUbbsCN7Au_K1e3meaNWb8GTS-EVhaaMJD3iO7tKcYU

[16] Rice Xan, Fatal outbreak not a cholera epidemic, insists Ethiopia, The Guardian, Feb 22, 2007.

[17] Kouwonou Amey, WHO field investigator, Investigation of A Cholera Outbreak in Ethiopia’s Oromiya Region, Disaster Medicine and Public Health Preparedness, Dec 2010.

[18] https://www.genocidewatch.com/single-post/2017/07/24/An-Open-Letter-to-Dr-Tedros-Adhanom-Ghebreyesus-Director-General-of-the-UN%E2%80%99s-World-Health-Organization

[19] Jaramillo G.abriel, Parsons J.: Audit Reports and Diagnostic Review issued by the Global Fund’s Office of the Inspector General. The Global Fund, Apr 2012

[20] The Ethiopian Migrant Crisis in Saudi Arabia: Taking Accountability. Tadias Magazine, Nov 18, 2013.

[21] Gellaw Abebe: Tedros Adhanom played a key role in kidnapping of prominent dissident. ECADF, May 5, 2017.

[22] “The audacity of Tedros Adhanom to become WHO chief”, Nov 5, 2016. https://www.youtube.com/watch?v=fGme_WD4qk0

[23] https://www.politico.eu/article/bill-gates-who-most-powerful-doctor/

[24] http://www.jubbaland24.com/article/bill-gates–speech-at-peking-university-on-24-march-2017.aspx

[25] https://gmba.sem.tsinghua.edu.cn/content/page/semadvisory.html

[26] https://www.youtube.com/watch?v=6DiiY8a6xMg

[27] https://www.foxnews.com/world/coronavirus-china-who-chief-relationship-trouble

[28] Declaration à l’OMS du 30 janvier 2020, annonce de la pandémie. https://www.youtube.com/watch?v=1sRxfbzI19k

[29] Engdahl F. William: Who Is WHO’s Tedros Adhanom? The Wuhan Lockdown is Unprecedented. Global Research, Feb 20, 2020.

[30] Ethiopian Airlines Gambles With its Hardwon Brand Equity by Continuing to Fly to China. ECADF, Feb 6, 2020.

[31] https://www.focac.org/eng/gdtp/t1750414.htm

[32] K. Manson, D. Pilling: “US warns over chinese spying on African disease control centre’.  Financial Times, Feb. 6th 2020. https://www.ft.com/content/cef96328-475a-11ea-aeb3-955839e06441

[33] https://summit.news/2020/03/12/mayor-of-florence-encouraged-italians-to-hug-a-chinese-before-coronavirus-pandemic-hit/

[34] https://www.youtube.com/watch?v=pMjyTioY8Rg

=====================
- Ν. Χρηστάκης από το Γέιλ: «Οι οδηγίες υπήρχαν αλλά τις αγνοήσαμε»
Η παρασκευή ιών

Τον Δεκέμβριο 2019 υπογράφτηκε, ως γνωστόν, η νέα εμπορική συμφωνία ΗΠΑ-Κίνας. Αυτό που έκανε τις Αμερικανικές Υπηρεσίες να ψάχνονται, είναι ότι οι Κινέζοι έβαλαν τελευταία στιγμή μια ρήτρα πανδημίας!

Μια έρευνα γύρω από τον COVID19, χρησιμοποιώντας επίσημες επιστημονικές πηγές και δημοσιογραφικές πηγές του εξωτερικού.

Γράφει ο Φυσικός
Ξεκινάω με κάτι τρομακτικό. O βιολόγος και δημοσιογράφος του επιστημονικού περιοδικού Nature (κορυφαίου στη Γη), Declan Butler, έγραψε στις 12/11/2015 το παρακάτω άρθρο:
https://www.nature.com/news/engineered-bat-virus-stirs-debate-over-risky-research-1.18787
Διαβάστε το. Καταγγέλλει το επικίνδυνο χρηματοδοτούμενο project των ΗΠΑ για τον ιό SHC014, ο οποίος αναφέρει ότι έχει δημιουργηθεί και προκαλεί το SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome – Σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο) και το MERS (Middle East Respiratory Syndrome – Αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής).
Πρόκειται για έναν ιό-χίμαιρα, όπως αναφέρεται, ο οποίος μολύνει τα ανθρώπινα κύτταρα αεραγωγών, αποδεικνύοντας ότι η επιφανειακή πρωτεΐνη του SHC014 έχει την απαραίτητη δομή για να συνδεθεί με έναν βασικό υποδοχέα στα κύτταρα και να τα μολύνει.
Προκάλεσε επίσης ασθένεια σε ποντίκια, αλλά δεν τα σκότωσε. Φαίνεται ότι οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν ως ένα βαθμό τέτοια πειράματα και κάποιοι επιστήμονες πήγαν ένα βήμα παρακάτω. Το βιολογικό εργαστήριο της Γιουχάν εμπλέκεται σε αυτή την παρασκευή.
Στο παρακάτω link θα δείτε ότι ο COVID19 διαφέρει κατά 7% από εκείνο τον ιό:
https://en.wikipedia.org/wiki/SHC014-CoV
To παρακάτω paper γράφτηκε από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Οχάϊο, της Βόρειας Καρολίνας και της Πενσυλβάνια. Αναφέρει ότι δεν βρίσκει αποδείξεις για εργαστηριακή Παρασκευή του συγκεκριμένου ιού, καταλήγουν όμως στο εξής: ‘’We should emphasize that, although SARS-CoV-2 shows no evidence of laboratory origin, viruses with such great public health threats must be handled properly in the laboratory and also properly regulated by the scientific community and governments’’ («Πρέπει να τονίσουμε ότι, παρόλο που το SARS-CoV-2 δεν παρουσιάζει στοιχεία εργαστηριακής προέλευσης, οι ιοί με τόσο μεγάλες απειλές για τη δημόσια υγεία πρέπει να αντιμετωπίζονται σωστά στο εργαστήριο και επίσης να ρυθμίζονται σωστά από την επιστημονική κοινότητα και τις κυβερνήσεις»)
https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/22221751.2020.1733440
Επίσης, διόλου απαρατήρητες είναι οι δηλώσεις του Trump στο Coronavirus Task Force Press Briefing, ότι ο COVID19 μάλλον προέρχεται από τον εργαστηριακά παρασκευασμένο ιό SHC014, όπως θα δείτε και στο παρακάτω δημοσίευμα της Washington Post.
https://www.washingtonpost.com/politics/2020/04/15/trump-coronavirus-briefing-takeaways/
Μάλιστα, o Trump ανέφερε ότι εξαιτίας της μετάδοσης του μέσω του αέρα, είναι πιθανό μια ασκούμενη στο Ινστιτούτο Iολογίας της Γουχάν να μολύνθηκε τυχαία και να διέδωσε τον ιό στο φίλο της και σε άλλους, όταν βγήκε και πήγε σε μια κοντινή ψαραγορά, με αποτέλεσμα ο ιός να ξεφύγει. Επίσης, σε αυτό ανέφερε ότι οι Κινέζοι προσπάθησαν να ανταγωνιστούν τους Αμερικάνους και προχώρησαν περαιτέρω τις έρευνες, που όμως είχαν ξεκινήσει με χρηματοδότηση των ΗΠΑ μέσα στην Κίνα (όχι τυχαία).
https://www.foxnews.com/politics/coronavirus-wuhan-lab-china-compete-us-sources
Νωρίτερα, τον Μάιο του 2013 ανακοινώθηκε επισήμως στο Nature ότι ομάδα επιστημόνων από την Κίνα ΕΦΤΙΑΞΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΙΟ-ΧΙΜΑΙΡΑ, δηλαδή διπλό ιό, ο οποίος μπορεί να ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΕΡΑ, όπως κατήγγειλε και ο Trump.
Μια ομάδα επιστημόνων στην Κίνα δημιούργησε υβριδικούς ιούς αναμειγνύοντας γονίδια από το H5N1 και το στέλεχος H1N1 (από την πανδημία γρίπης των χοίρων του 2009) και έδειξαν ότι ορισμένα από τα υβρίδια μπορούν να εξαπλωθούν μέσω του αέρα μεταξύ ινδικών χοιριδίων.
Τα αποτελέσματα της έρευνας τους δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Science – https://science.sciencemag.org/content/340/6139/1459.full ). To link είναι παρακάτω:
https://www.nature.com/news/scientists-create-hybrid-flu-that-can-go-airborne-1.12925
Προφανώς μερικές εταιρείες συνέχισαν τις έρευνες σε παρασκευές ιών, που όμως επισήμως το Αμερικανικό κράτος είχε ανακοινώσει ότι σταματά την χρηματοδότηση για τέτοιες έρευνες από τον Οκτώβριο του 2014, δηλαδή ένα χρόνο πριν τον SARS. Και οι Αμερικάνοι σταμάτησαν τη χρηματοδότηση βλέποντας ότι μπορεί να ξεφύγει το θέμα :
https://www.npr.org/sections/health-shots/2014/10/17/357010964/u-s-to-temporarily-halt-funding-for-controversial-virus-research?t=1587563079684
Στην ουσία, θέλησαν να σταματήσουν την όρεξη που άνοιξε σε ορισμένες εταιρίες, να φτιάξουν χιμαιρικούς ιούς, όπως και σε κάποια εργαστήρια που αναγέννησαν τον ιό της Ισπανικής Γρίπης του 1918:
https://www.cdc.gov/flu/about/qa/1918flupandemic.htm
Ήδη από το 2006 ο Dr Jan van Aken με άρθρο του στο Nature έγραφε ότι δεν είναι τόσο ωφέλιμη η πρώτη εργαστηριακή αναγέννηση του ιού της Ισπανικής Γρίπης, που πρωτοέγινε το 2005:
https://www.nature.com/articles/439266a
O Πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Λοιμωδών Νοσημάτων Dr Faucci, ζήτησε το 2012 να σταματήσουν οι έρευνες, γιατί ανησυχούν όλοι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθούν από τρομοκράτες ως ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΠΛΑ. Υπόψιν, ότι υπήρχε συνεργασία ΗΠΑ-Κίνας σε αυτόν τον τομέα:
Ωστόσο, ο Trump τις προάλλες τον κατηγόρησε ότι το 2015 έδωσε 3.7 εκ. ευρώ στο Ιολογικό εργαστήριο της Γιουχάν!
http://www.gilmermirror.com/view/full_story/27725107/article-U-S–government-gave-%243-7million-grant-to-Wuhan-lab-at-center-of-coronavirus-leak-scrutiny?
O Dr Faucci απαντά ότι αυτά είναι ψέματα.
https://www.businessinsider.com/fauci-throws-cold-water-conspiracy-theory-coronavirus-escaped-chinese-lab-2020-4
Τρομερό ενδιαφέρον προκαλεί το λεγόμενο ‘’Event 201’’, το οποίο έγινε τον Οκτώβριο 2019 μεταξύ του Πανεπιστημίου John Hopkins, του World Economic Forum και του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates και αφορούσε ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ! Παρακάτω το link του event και οι συμμετέχοντες:
https://www.centerforhealthsecurity.org/event201/
Αν θέλετε να μάθετε τα αποτελέσματα, τα δημοσίευσε το World Economic Forum τον Μάρτιο 2020 παρακάτω:
Προφητικό ή ήξεραν? Ξαναγράφω να το χωνέψουν όλοι, ότι έγινε προσομοίωση πανδημίας τον Οκτώβριο!
Πάμε παρακάτω. Τον Δεκέμβριο 2019 υπογράφτηκε, ως γνωστόν, η νέα εμπορική συμφωνία ΗΠΑ-Κίνας. Αυτό που έκανε τις Αμερικανικές Υπηρεσίες να ψάχνονται, είναι ότι οι Κινέζοι έβαλαν τελευταία στιγμή μια ρήτρα πανδημίας! Δηλαδή τον Δεκέμβριο που ήδη ο ιός θέριζε στην Κίνα! Παρακάτω το link:
https://www.ibtimes.sg/china-added-pandemic-clause-us-trade-deal-days-before-reporting-first-coronavirus-case-43193
Σε ό,τι διαβάσατε, δεν υπάρχει κάποιο σενάριο ή υπόθεση. Μόνο επιστημονικές μελέτες και επίσημα γεγονότα.
Ξέρω τι σκέφτεστε. Μη νιώθετε μόνοι. ΟΛΟΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ.
ΥΓ: O Αθανάσιος Τσαυτάρης, Ομότιμος Καθηγητής Γενετικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (έχει 2 PhD, ένα στο Αριστοτέλειο και ένα στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας) και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ 2012-2014, υποστηρίζει πως πριν 2-3 χρόνια το περιοδικό Nature δημοσίευσε έρευνα Κινέζων επιστημόνων οι οποίοι κατασκεύασαν εργαστηριακά RNA ιούς, όπως είναι και ο κορονοϊός COVID19.
Η επιστημονική κοινότητα αντέδρασε τότε προς τoυ διευθυντή του Nature για τη δημοσίευση και η απάντηση που δόθηκε ήταν ότι οι Κινέζοι επιστήμονες είχαν πάρει άδεια για την έρευνά τους απo tην αρμόδια επιτροπή βιοηθικής της χώρας τους.
Σε ερώτηση αν υπάρχουν άλλα εργαστήρια που κατασκευάζουν RNA ιούς δηλώνει πως δεν γνωρίζει, δεν το αποκλείει αλλά δεν έχει υπόψη του άλλη σχετική έρευνα που να είδε το φώς της δημοσιότητας. Επίσης, αναρωτιέται γιατί κατά την τελευταία δεκαετία η ανθρωπότητα έχει κατακλυστεί απο RNA ιούς!
Η συνέντευξη δόθηκε διαδικτυακά πριν λίγες ημέρες και καλό είναι να την ακούσετε όλοι, πρόκειται για εξαίρετο επιστήμονα. Α πάλι βαριέστε, ακούστε απλά το τρίλεπτο μεταξύ 23-26 λεπτού.

https://youtu.be/-ZjxtBt3DbI

=========
- Ούτε ένα επιβεβαιωμένο περιστατικό επαναλοίμωξης, εκτιμά Έλληνας Καθηγητής στο Χάρβαρντ
============
“Να ετοιμάσουμε τα συστήματα υγείας γιατί το ερώτημα δεν είναι αν θα επανεμφανιστεί ιός, αλλά το πότε”
Συνέντευξη του κ.Οθωνα Ηλιόπουλου, καθηγητή ογκολογίας και γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ - Διευθυντής κλινικής στο Massachusetts General Hospital
Ο κ.Οθων Ηλιόπουλος, καθηγητής ογκολογίας και γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ – Διευθυντής κλινικής στο Massachusetts General Hospital, παραχώρησε μια πολλή ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την πανδημία και τον κορωνοιό, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως “θα πρέπει να ετοιμάσουμε τα συστήματα υγείας που έχουμε και την πολιτική προστασία για την επόμενη πανδημία” καθώς όπως τόνισε “η ερώτηση και πάλι δεν είναι αν θα παρουσιαστεί” ξανά ο ίδιος ή άλλος ιός, “αλλά πότε”.

Εδώ η συνέντευξη:

Σε μία πρόσφατη διαδικτυακή συζήτηση με άλλους συναδέλφους σας, είπατε χάριν αστειότητας ότι δεν είστε πλέον ογκολόγος, και έχετε γίνει πνευμονολόγος, στο Massachusetts General Hospital (Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης) που εργάζεσθε και είναι νοσοκομείο αναφοράς για COVID.

To General Hospital είναι το ιστορικότερο και μεγαλύτερο από τα τρία Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Harvard, το οποίο καλύπτει ένα μεγάλο και ετερογενή πληθυσμό στην περιοχή της μητροπολιτικής Βοστώνης. Νοσηλεύει από πολύ κοινά περιστατικά, μέχρι απίθανα σπάνια νοσήματα, για τα οποία διαθέτει εξειδικευμένα κέντρα. Όταν είδαμε την επιδημία να έρχεται, αναδιαμορφώσαμε επιλεγμένα τμήματα σε τμήματα COVID, αυξήσαμε τα κρεβάτια ΜΕΘ απο 110 σε 300, ενώ την ίδια στιγμή κινητοποιήσαμε γιατρούς από διαφορετικές ειδικότητες, για να αντιμετωπίσουμε τις καινούργιες ανάγκες που παρουσιάστηκαν. Αυτή τη στιγμή έχουμε 345 εσωτερικούς ασθενείς συν 135 στη ΜΕΘ σε ένα νοσοκομείο 900 κλινών. Μαθαίνουμε πολλά για την βιολογία της ασθένειας που είναι πολύτιμα, όχι μόνο για να θεραπεύσει κανείς τους αρρώστους, αλλά και για να προτείνει πολιτική υγείας. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις μία επιδημία αν δεν έχεις εμπειρία της εξέλιξης και των πτυχών της αρρώστιας.

Τι παρατηρήσεις κάνετε; Υπάρχουν πτυχές από την κλινική εικόνα που δεν είναι ευρύτερα γνωστές;

Υπάρχουν. Η πιο σοκαριστική είναι το πόσοι άνθρωποι έχουν εκτεθεί και έχουν αντισώματα, αλλά υπήρξαν εντελώς ασυμπτωματικοί, ή είχαν πολύ ήπια συμπτώματα. Νομίζουν ότι είναι ακόμη παρθένοι οργανισμοί, αλλά στην πραγματικότητα έχουν περάσει COVID και έχουν ανοσία. Σε πρόσφατη δειγματοληψία, βρήκαμε γειτονιές, όπου το 32% των κατοίκων έχουν αντισώματα. Και πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί αυτές οι γειτονιές είναι ακόμη σε καθεστώς γενικού περιορισμού. Μάθαμε ακόμη ότι περίπου το ένα τέταρτο των COVID ασθενών μπορεί να εμφανίσει μόνο ναυτία, έμετο, διάρροια και άλλα γαστρεντερικά συμπτώματα, χωρίς να προσβληθούν οι πνεύμονες. Οι ασθενείς τέτοιου τύπου μπορεί να ιαθούν γρήγορα και κάποιοι να εμφανίσουν αναπνευστικά προβλήματα (μικτή κλινική εικόνα). Αυτό που επίσης εκτιμήσαμε απο την μέχρι τώρα εμπειρία, είναι πόσο χρήσιμοι είναι οι γενικοί δείκτες φλεγμονής για την πρόγνωση της ασθένειας. Αντίστοιχα χρήσιμοι είναι και ξεχασμένοι απλοί κλινικοί χειρισμοί, όπως το να γυρίσεις έναν ασθενή μπρούμυτα. Αυτό μπορεί να βελτιώσει τόσο πολύ την οξυγόνωση του, που να μην χρειαστεί να μπει στη ΜΕΘ. Θέλω ακόμη να τονίσω κάτι που είναι τώρα γνωστό και όχι από την αρχή της πανδημίας. Ότι η νόσος έχει συνήθως δύο φάσεις. Διαρκούν 4-5 μέρες η κάθε μία και ενδιάμεσα για δύο τρεις ημέρες ο άρρωστος νιώθει τόσο καλά που καμιά φορά είναι σα να αποθεραπεύθηκε. Η δεύτερη φάση είναι συνήθως κλινικά βαρύτερη.

Η ανοσία θεωρείται σημαντική για το σχεδιασμό της επόμενης μέρας. Ωστόσο έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις για το πόσο καιρό μπορεί να διαρκεί. Επίσης έχουν αναφερθεί περιπτώσεις επανανόησης. Πχ 51 ασθενείς από τη Νότια Κορέα, που είχαν θεραπευτεί από τον Covid-19, βρέθηκαν εκ νέου θετικοί.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ούτε ένα επιβεβαιωμένο περιστατικό επαναλοίμωξης στις τόσες εκατοντάδες, χιλιάδες αρρώστων. Νομίζω ότι αυτή είναι παραφιλολογία που πηγάζει από το πόσο έχουμε τρομοκρατήσει τον κόσμο, κατά την γνώμη μου αδικαιολόγητα. Από όλη την εμπειρία μας με τις λοιμώξεις (ιογενείς και μη) ξέρουμε ότι η ανοσία (δηλαδή τα αντισώματα στο αίμα) προφυλάσσουν από πάρα πολύ μέχρι εντελώς από λοίμωξη. Εκεί βασίζονται όλα τα παιδικά εμβόλια, που έχουν φτάσει να εξαλείψουν τελείως κάποιες ασθένειες.

Το ίδιο συμβαίνει και στον COVID. Στην δήλωση « δεν έχουμε ακόμη απόδειξη, ότι δεν προφυλάσσει η ανοσία» απαντώ, μετά από εμπειρία της επιστημονικής κοινότητας σε πάνω από εκατομμύριο ασθενείς, «δεν έχουμε ούτε μία απόδειξη ότι δεν προφυλάσσει». Όσοι καλοπροαίρετα ισχυρίζονται το αντίθετο, ξεχνούν ότι αρχικά δεν είχαμε εκτιμήσει ότι η νόσος είναι διφασική και άρα το δεύτερο μέρος μπορεί να θεωρηθεί επαναλοίμωξη, αν δεν έχεις εμπειρία. Επίσης το τεστ ανίχνευσης του ιού εύκολα μπορεί να είναι ψευδώς αρνητικό, καθότι έχει μία ευαισθησία μόνο 65%.

Με αυτά τα δεδομένα ποιος θεωρείτε ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να επιστρέψουμε στην κανονικότητα;

Νομίζω ότι πρέπει άμεσα να χαρτογραφήσουμε τον πληθυσμό με ευρείας κλίμακας τεστ αντισωμάτων. Όσοι έχουν αντισώματα, να μπορούν να επιστρέψουν στις δουλειές τους, ώστε να βγούμε άμεσα από το γύψο και να επανεκκινήσει η οικονομία, αλλά και να επανέλθει ο κόσμος στη φυσιολογική του ζωή. Αν περιμένουμε το εμβόλιο, ή φάρμακα, μπορεί να μείνουμε κλειδωμένοι για μήνες ή χρόνο, και αυτό πια είναι αδύνατο. Όσοι δεν έχουν αντισώματα ενδεχομένως να βγουν σε δεύτερο χρόνο.

Τα άτομα που διαβιούν με άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, πώς πιστεύετε ότι θα έπρεπε να επιστρέψουν στην εργασία τους και την κανονική τους ζωή;

Τα άτομα με ανοσία δεν είναι φορείς της νόσου. Οπότε θα τους σύστηνα να πλένουν πολύ καλά τα χέρια τους, πριν επιστρέψουν σπίτι όπου ζουν μαζί με τα ευπαθή άτομα, και να εφαρμόζουν σχετική απομόνωση μέσα στο σπίτι. Όσον αφορά τα άτομα χωρίς ανοσία που μένουν με ευπαθείς, θα πρέπει να κάτσουν και αυτά στο σπίτι, σε πρώτη φάση. Μέχρι η ανοσία του πληθυσμού να φτάσει σε ένα επίπεδο 30-35%, οπότε και στη συνέχεια θα μειωθεί η μεταδοτικότητα.

Τι θα γίνει με την επιπέδωση της καμπύλης τώρα που θα βγούμε έξω;

Αν βασίσουμε την αποκλιμάκωση στην ύπαρξη ανοσίας, η καμπύλη δεν θα παρουσιάσει έξαρση. Αν συνεχίσουμε να έχουμε κλειδωμένους τους ανθρώπους στα σπίτια τους και μία μέρα τους επιτρέψουμε να βγουν, χωρίς να έχουμε καλλιεργήσει τις συνθήκες για γενικευμένη ανοσία πληθυσμού, τότε απλά θα έχουμε μεταφέρει την έξαρση μερικούς μήνες αργότερα. Μέχρι να υπάρξει εμβόλιο η ερώτηση δεν είναι αν θα κολλήσει κάποιος, αλλά πότε θα κολλήσει.

Λέτε λοιπόν ότι το ζήτημα δεν είναι αν θα νοσήσουμε. Αλλά το πότε. Η βαρύτητα της νόσου έχει να κάνει με το πόσα πολλά αντισώματα έχει κανείς; Ή μπορεί να παίζει ρόλο το γενετικό υπόβαθρο;

Λέω ότι το ζήτημα είναι αν θα κολλήσουμε, όχι αν θα νοσήσουμε. Νοσώ σημαίνει έχω συμπτώματα, κολλάω σημαίνει έχω έρθει σε επαφή με τον ιό. Μπορεί να νοσήσω, μπορεί και όχι. Απλά να δημιουργήσω αντισώματα και άρα να έχω ανοσία. Από τις άλλες ιογενείς λοιμώξεις, όπως η γρίπη, ξέρουμε ότι πάνω από ένα επίπεδο αντισωμάτων (που συνήθως επιτυγχάνεται με εμβόλιο ή απλή έκθεση στον ιό) ο οργανισμός είναι άνοσος. Το γενετικό υπόβαθρο μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο, αλλά νομίζω ότι έχει τονιστεί υπερβολικά αυτός ο ρόλος. Δεν θα βασιζόμουν σε γενετικές διαφορές, ούτε για την πρόληψη, ούτε για την θεραπεία, ούτε για την χάραξη πολιτικής υγείας.

Προς τα πού μπορεί να βρίσκεται η λύση του γρίφου στις υπό διερεύνηση θεραπείες – εμβόλιο;

Σε μία πανδημία δοκιμάζεις τα πάντα. Θα επένδυα στα φάρμακα και το εμβόλιο και όχι στο γενετικό υπόβαθρο.

Το θέμα του στίγματος είναι ένα ζήτημα αυτή τη στιγμή. Εσείς το βιώνετε που έχετε περάσει σχετικά ανώδυνα την νόσο COVID19;

Πέρασα έντεκα μέρες με 39.5 πυρετό, πλήρη αδυναμία, πόνους και μόνο νερό. Ήταν μάλλον μία σχετικά έντονη κλινική εικόνα, όχι η χειρότερη βέβαια. Υπάρχει μία φοβερή υπερβολή για τον κίνδυνο από τον ιό, που βασίζεται σε λάθος εικόνες για τη θνητότητα από αυτή τη λοίμωξη. Τώρα που αρχίζουμε να εκτιμάμε πόσα άτομα έχουν εκτεθεί στον ιό εδραιώνεται η εντύπωση ότι οι πιο πολλοί άνθρωποι θα είναι ασυμπτωματικοί ή θα έχουν πολύ πιο ήπια συμπτώματα, από την κλινική εικόνα που έζησα εγώ. Νιώθω ότι όταν λέω σε φίλους και συναδέλφους ότι νόσησα τρομάζουν. Μερικοί με συγχαίρουν που το ομολογώ και κανείς δεν διανοείται να με συναντήσει, ακόμα και αν έχει νοσήσει ο ίδιος. Υπάρχει ένας κοινωνικός αυτοματισμός που μας έχει μείνει από την εποχή της φυματίωσης και που δεν συνάδει με τον εξορθολογισμό της κοινωνίας την εποχή της πληροφορίας.

Ο ιός αλλάζει πρόσωπο κατά την παραμονή του στον ανθρώπινο οργανισμό; Τι συμβαίνει με τις μεταλλάξεις; Τα τεστ αντισωμάτων πιάνουν όλες τις παραλλαγές του;

Ο ιός ενδιαφέρεται να εξαπλωθεί. Όπως και τα κοινά μικρόβια δεν χρειάζεται να αλλάξει πολύ για να το καταφέρει, όσο δεν βρίσκει αντίσταση, δηλαδή δεν εκτίθεται σε φάρμακα ή εμβόλιο. Άρα δεν περιμένουμε να υποστεί αλλαγές (μεταλλάξεις) που να τον κάνουν αγνώριστο στα αντισώματα που αποκτούμε τώρα. Σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα χρόνου, δηλαδή ένα με δύο χρόνια, μπορεί να αλλάξει, όπως αλλάζει ο ιός της γρίπης κάθε χρόνο, αλλά αυτό δεν αποτελεί παράγοντα πολυπλοκότητας στην παρούσα φάση. Τα αντισώματα συνήθως αναγνωρίζουν πολλές πρωτεΐνες του ιού, το τεστ αντισωμάτων ανιχνεύει εκείνα που αναγνωρίζουν σταθερά χαρακτηριστικά, άρα ναι τα αντισώματα πιάνουν όλες τις παραλλαγές.

Ποια είναι η αίσθηση σας; Ο ιος θα εξαφανιστεί έτσι ξαφνικά όπως λένε κάποιοι; Ή ήρθε για να μείνει;

Η οικογένεια των κορονοιών έχει πολλά μέλη που φιλοδοξούν να είναι στο προσκήνιο της ζωής μας, όπως SARS, MERS και τώρα COVID-19. Θα περάσει στην αφάνεια κάποια στιγμή, αλλά μάλλον θα τον διαδεχτεί ένα καινούργιο ξαδελφάκι. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να ετοιμάσουμε τα συστήματα υγείας που έχουμε, και την πολιτική προστασία για την επόμενη πανδημία. Η ερώτηση και πάλι δεν είναι αν θα παρουσιαστεί. Αλλά πότε.
===============
Ο Δρ. Kari Stefansson εξηγεί στο zougla.gr το "success story" της Ισλανδίας για τον κορωνοϊό
- Άρθρο Γ. Χριστοδουλόπουλου: Κατασκευάστηκε ο κορωνoϊός;
========================

Η άγνωστη ιστορία βιοπειρατείας του Harvard στην Κίνα

Γενική εισαγωγή

Η ιστορία της βιοπειρατείας του Harvard στην Κίνα την περίοδο 1994-1998 είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Στην πλειοψηφία του ο κόσμος έχει αφομοιώσει την κυρίαρχη προπαγάνδα και πιστεύει ότι τα πανεπιστήμια είναι οι σύγχρονοι ναοί της γνώσης και οι ακαδημαϊκοί είναι κάτι σοφοί άνθρωποι που μεταλαμπαδεύουν τη γνώση αυτή στους προνομιούχους νέους που σπουδάζουν σε αυτά. Για πολλούς λόγους τα πράγματα δεν είναι έτσι. Εδώ θα ασχοληθούμε με έναν από αυτούς. Θα δούμε πως το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα στον κόσμο λειτουργεί ως στυγνός επιχειρηματίας και πως διαπλέκεται με το υπερεθνικό Κεφάλαιο σε μία επιχείρηση απροκάλυπτης υφαρπαγής γενετικού υλικού.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 η βιοτεχνολογία άρχισε να γίνεται ένα από τα βασικά εργαλεία του καπιταλισμού για την κυριαρχία του πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη και στη Φύση. Έχοντας ως εργαλείο του τη γενετική μηχανική αρχίζει να επεμβαίνει στην εξελικτική διαδικασία και να μεταλλάσσει τις γονιδιακές ιδιότητες της οργανικής ζωής, επιδιώκοντας τη μετατροπή τους σε εμπόρευμα και φυσικά τον απόλυτο έλεγχο τους. Εκείνη την εποχή χαρτογραφήθηκαν και κλωνοποιήθηκαν για πρώτη φορά τα γονίδια των οποίων οι μεταλλάξεις, σύμφωνα με τους γενετιστές, είναι υπεύθυνες για διάφορες ασθένειες. Δεν ήταν όμως αρκετό αυτό.

Το 1990 ξεκίνησε η λειτουργία του λεγόμενου «Πρόγραμματος (Ανάγνωσης) Ανθρώπινου Γονιδιώματος» (Human Genome Project, HGP). Σκοπός του ήταν η χαρτογράφηση κάθε ανθρώπινου γονιδίου, καθώς και της αλληλουχίας όλων των βάσεων που αποτελούν το ανθρώπινο DNA. Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε και υλοποιήθηκε από μεγάλα κρατικά και ιδιωτικά ερευνητικά κέντρα, κυρίως των ΗΠΑ, αλλά και της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιαπωνίας, της Γαλλίας και της Κίνας. Με την ολοκλήρωση του επιτεύχθηκε η χαρτογράφηση περίπου του 97% του ανθρώπινου γονιδιώματος. Ένας από τους πρωταγωνιστές της έμπνευσης και υλοποίησης του προγράμματος ήταν το πανεπιστήμιο-επιχείρηση του Harvard, μέσω του ερευνητικού του κέντρου Broad Institute και του EricLander. Ας συγκρατήσουμε αυτό το όνομα. Θα το συναντήσουμε αρκετές φορές στη συνέχεια. Ούτε κι αυτό το Πρόγραμμα ήταν αρκετό.

Το 2016 εγκαινιάστηκε το «Πρόγραμμα Εγγραφής (Σύνθεσης) Ανθρώπινου Γονιδιώματος» (Human Genome Project-Write, HGP-Write) ύστερα από απαίτηση του διεθνούς βιοτεχνολογικού κυκλώματος και φυσικά των παγκόσμιων εξουσιαστών. Την εποχή εκείνη η βιτρίνα τους ήταν μία άτυπη ομάδα 25 επιστημόνων, κυρίως από τις ΗΠΑ, οι οποίοι ζήτησαν τη λειτουργία του προγράμματος αυτού. Μεταξύ αυτών ο γενετιστής George Church, καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Harvard και ένας από τους πρωτεργάτες του Προγράμματος, αλλά και μερικοί ακόμα που συνδέονται έμμεσα με το Ίδρυμα αυτό.

Κατά τη γνώμη μας, τα προγράμματα αυτά εντάσσονται σε μία αντίληψη ενός νέου είδους ευγονικής που έχει μπει ήδη στη ζωή μας από την πίσω πόρτα και απειλεί να θέσει τέλος στην ανθρώπινη ύπαρξη όπως την έχουμε γνωρίσει. Το θέμα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο. Η κατεύθυνση και η εξέλιξη της λαίλαπας αυτής είναι άκρως ανησυχητικές για το μέλλον της ανθρωπότητας. Θα ασχοληθούμε εκτενώς με τα ζητήματα αυτά σε επόμενες αναρτήσεις μας.

Θεωρούμε ότι μετά την ανάγνωση του κειμένου αυτού θα συμφωνήσετε μαζί μας ότι η επιχείρηση βιοπειρατείας του Harvard στην Κίνα έγινε με σκοπό να τροφοδοτήσει με γενετικό υλικό – κυρίως- τα προγράμματα αυτά.

Ειδική εισαγωγή

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και μέχρι τουλάχιστον τα τέλη της δεκαετίας του ’90, η εντατική κλωνοποίηση γονιδίων ευνόησε τις μεγάλες φαρμακευτικές και βιοτεχνολογικές εταιρείες, οι οποίες μέσα σε μερικά χρόνια αύξησαν κατακόρυφα την κερδοφορία τους.

Εκτός από το κέρδος, σκοπός των εξουσιαστών ήταν και συνεχίζει να είναι ο πλήρης έλεγχος και το μονοπώλιο της έρευνας πάνω στο ιδιωτικοποιημένο γενετικό υλικό. Οι ουσίες που ανακαλύπτονται με βάση το γενετικό υλικό που έχει συλλεχθεί από πληθυσμούς σε όλον τον πλανήτη χρησιμοποιούνται για την παρασκευή φαρμάκων που πατεντάρονται από τις εταιρείες. Τότε στην ουσία απαγορεύεται η περαιτέρω έρευνα από άλλους πάνω σε αυτό το γενετικό υλικό. Ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό οικειοποιούνται, ιδιωτικοποιούν και εμπορεύονται την ίδια τη ζωή. Το επόμενο στάδιο είναι η μετάλλαξη όλων των εκφάνσεων της, από τα φυτά και την παραγόμενη από αυτά τροφή, μέχρι τον ίδιο τον άνθρωπο. Είναι αυτό που κάποιοι ονόμασαν εύστοχα ευγονική δυστοπία.

Στο κείμενο «Ενάντια στη βιοτεχνολογία του χρήματος» της Αντιεξουσιαστικής Ομάδας Μυτιλήνης, το οποίο γράφτηκε για μία εκδήλωση της ομάδας και της «Εναλλακτικής Κοινότητας Πελίτι» το 2002, αναφέρεται: “Οι εταιρίες αποκτούν το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης του συγκεκριμένου γονιδίου, που τους «ανήκει», καθώς και της πώλησης οποιουδήποτε προϊόντος προέρχεται ή περιέχει το γονίδιο αυτό, με χρονικό ορίζοντα 20-30 ετών. Αυτό που στο βάθος επιζητεί η βιομηχανία, είναι η πνευματική ιδιοκτησία του βασικού δομικού υλικού, του γονιδίου. Όποιος κατέχει τα γονίδια, κατέχει την τεχνολογία και όλες τις χρήσεις της. Έτσι επικυρώνεται το αθόρυβο πέρασμα του παγκόσμιου γενετικού πλούτου από τη φυσική του δεξαμενή στο εμπορικό τραπέζι εταιριών-κυβερνήσεων-ερευνητών”.

Στα πλαίσια αυτά, από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 ο βιολογικός ντετερμινισμός αλλά και η ευγονική έχουν επιστρέψει στη ζωή μας δριμύτεροι, έχοντας πια ένα μεταμοντέρνο προσωπείο. Έχει ενταθεί το λεγόμενο «κυνήγι γονιδίων» μέσω του μαζικού χαρακτήρα συλλογής γενετικού, κυρίως σε περιοχές του πλανήτη με αυτόχθονες και απομονωμένους πληθυσμούς. Αυτό το κυνήγι χωρίς κανένα ηθικό ή άλλο φραγμό έχει ονομαστεί βιολογική πειρατεία ή βιοπειρατεία. Η βιοπειρατεία και η επακόλουθη εμπορευματοποίηση των γονιδίων και των βιοτεχνολογικών υποπροϊόντων που σχετίζονται με αυτά οργανώνονται και χρηματοδοτούνται από ένα τεράστιο διαπλεκόμενο κύκλωμα που περιλαμβάνει πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα και βιοτεχνολογικές και φαρμακευτικές εταιρείες.

Για εμάς η βιοπειρατεία δεν έγκειται στο αν η διαδικασία της συλλογής γενετικού υλικού γίνεται στα πλαίσια της «νομιμότητας» ή της παρανομίας, στο αν το είναι μία συμφωνία με όρους «αποδεκτούς και από τους συλλέκτες γονιδίων και από τους τοπικούς πληθυσμούς», στο αν υπάρχει προηγούμενη ενημέρωση των τοπικών πληθυσμών για τους σκοπούς της, ή στο αν οι δότες γενετικού υλικού θα έχουν κάποια ανταλλακτικά οφέλη. Η εναντίωση μας στη βιοπειρατεία, αλλά και γενικότερα στην αντίληψη της βιοτεχνολογίας, δεν περιορίζεται σε θέματα βιοηθικής. Η συνολική διαδικασία, από τη σύλληψή της μέχρι την εκτέλεση της, είναι μία επικίνδυνη μορφή πειρατείας, επειδή είναι ο τροφοδότης της βιοτεχνολογικής βιομηχανίας, επειδή η λογική που τη διέπει ανάγει τη ζωή σε εμπόρευμα, επειδή διαταράσσει την σχέση του ανθρώπου με τη φύση, επειδή λεηλατεί το βιολογικό πλούτο του πλανήτη και την ίδια τη ζωή, υποβιβάζοντας την ταυτόχρονα στο επίπεδο του προϊόντος, επειδή οικειοποιείται κάτι που δεν της ανήκει, και επειδή επιδιώκει να ελέγξει την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, ανασυνθέτοντας και μεταλλάσσοντας το.

Αυτά που προηγήθηκαν

Η αιτιακή σχέση μεταξύ γονιδίων και ασθενειών είναι πολύ πιο σύνθετη και απέχει αρκετά από τη γραμμική σχέση που μας περιγράφουν οι συστημικοί βιοτεχνολόγοι και γενετιστές. Μία μέθοδος χαρτογράφησης και κλωνοποίησης γονιδίων, η εντοπιστική κλωνοποίηση, έκανε τις τελευταίες δεκαετίες πολλούς επιστήμονες στον τομέα της βιοϊατρικής να στραφούν στη γενετική. Η εντοπιστική κλωνοποίηση απαιτεί –πλην των άλλων- μεγάλο αριθμό δειγμάτων DNA. Είναι ακόμα πιο αποτελεσματική αν το δείγμα του πληθυσμού από το οποίο έχει προέλθει το γενετικό υλικό είναι σχετικά απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο, αν τα μέλη του έχουν μεγάλο βαθμό γενετικής συσχέτισης μεταξύ τους και φυσικά αν πάσχουν από την ίδια νόσο. Ένα τέτοιο δείγμα αποτελούσε μέχρι τουλάχιστον τα τέλη της δεκαετίας του ’90 ο απομονωμένος πληθυσμός της επαρχίας Anhui στην Κίνα. Η φτώχεια, η άγνοια και η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, θα οδηγούσαν χιλιάδες Κινέζους στα ιατρεία, αν κάποιος τους υποσχόταν δωρεάν ιατρική εξέταση και φάρμακα για τη θεραπεία των ασθενειών τους. Η Κίνα είχε ένα ακόμα βασικό πλεονέκτημα για τους «κυνηγούς γονιδίων»: Η συλλογή του γενετικού υλικού στη χώρα αυτή είχε πολύ χαμηλό κόστος συγκριτικά με άλλες χώρες. Το κόστος αυτό ήταν σχεδόν μηδαμινό συγκρινόμενο με τα προσδοκώμενα κέρδη που θα απέφερε η μελλοντική εμπορική εκμετάλλευση του γενετικού υλικού.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 διάφοροι Κινέζοι επιστήμονες που δούλευαν στις ΗΠΑ άρχισαν να κάνουν αποστολές στην Κίνα για να συλλέξουν δείγματα γενετικού υλικού. Εκείνη ακριβώς την εποχή είχε ξεκινήσει το λεγόμενο Πρόγραμμα (Ανάγνωσης) Ανθρώπινου Γονιδιώματος (Human Genome Project, HGP). Η πρόφαση όλων αυτών των αποστολών βιοπειρατείας ήταν η χρήση του γενετικού υλικού για την καταπολέμηση σπάνιων ασθενειών. Όλοι ευαισθητοποιήθηκαν για τις σπάνιες ασθένειες ξαφνικά με την έναρξη του Προγράμματος…

Ένας από τους πολυάριθμους Κινέζους επιστήμονες που δούλευαν εκείνη την εποχή στις ΗΠΑ ήταν ο Xiping Χu. Ο Xu είχε σπουδάσει ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Anhui, στην επαρχία από την οποία καταγόταν. Μέσω ενός προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών του Πανεπιστημίου του Πεκίνου έκανε το διδακτορικό του στην επιδημιολογία στην Ιαπωνία. Μετά πήγε στις ΗΠΑ, όπου έκανε εκπαίδευση στην επιδημιολογία και πήρε μάστερ στη βιοστατιστική στο Harvard. Κατόπιν έγινε καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου αυτού. Παράλληλα έκανε διάφορες επιδημιολογικές μελέτες στην επαρχία Anhui της Κίνας. Δεν είναι σαφές μέχρι σήμερα ποιο ακριβώς ήταν το αντικείμενο των μελετών αυτών.

Ο επιβλέπων καθηγητής του στο Harvard ήταν ο Scott Weiss. To 2013 το European Journal of Clinical Investigation, ιατρικό περιοδικό με εξειδίκευση στον τομέα της βιοτεχνολογίας, τον κατέταξε στους κορυφαίους (“highly influential”) ερευνητές στον τομέα αυτό παγκοσμίως για την περίοδο 1996-2011.Είναι 80^ος στους 138 κορυφαίους. Στην ίδια λίστα, οι 50 από τους 138 δουλεύουν για το Harvard.Ο Weiss, εκτός από καθηγητής στο Harvard, εργαζόταν και συνεχίζει να εργάζεται ως ερευνητής σε διάφορα πανεπιστημιακά νοσοκομεία, καθώς και σε ιατρικές επιχειρήσεις και οργανισμούς που άμεσα ή έμμεσα σχετίζονται με το Harvard.

Το Harvard, όπως όλα τα πανεπιστήμια στις ΗΠΑ, λειτουργεί ως μία αυστηρά δομημένη βιομηχανία παραγωγής υψηλού επιπέδου επιστημόνων, προορισμένων να στελεχώσουν τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της ιεραρχίας πολλών ιδρυμάτων, οργανισμών και εταιρειών του, αλλά και του αμερικανικού κρατικού μηχανισμού. Λειτουργεί κυρίως ως ερευνητικός οργανισμός και ως όμιλος με τεράστια επιχειρηματική δραστηριότητα και με δικτύωση τόσο στον κρατικό μηχανισμό των ΗΠΑ (αλλά και άλλων κρατών) όσο στο ιδιωτικό κεφάλαιο σε παγκόσμια κλίμακα.

Γενικά, όσο πιο υψηλό επίπεδο έχει μία τέτοια εταιρεία-πανεπιστήμιο, τόσο μεγαλύτερες είναι οι χρηματοδοτήσεις και δωρεές που λαμβάνει, τόσο πιο μεγάλα είναι τα κεφάλαια που διαχειρίζεται, και τόσο μεγαλύτερη είναι η επιχειρηματική, επιστημονική και κυρίως πολιτική επιρροή που έχει. Ουσιαστικά αυτοί οι οργανισμοί είναι ισχυρά κέντρα εξουσίας και λήψης αποφάσεων σε διάφορους τομείς. Δε χρειάζεται να αναφέρουμε ότι το Harvard βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας που αποτελείται από τέτοιους οργανισμούς.

Ο Weiss είναι ο επικεφαλήςτου Partners HealthCare Personalized Medicine, ενός παραρτήματος του βιοτεχνολογικού ερευνητικού οργανισμού Partners HealthCare. Και οι δύο ανήκουν στο Harvard και εξειδικεύονται στη Βιοτεχνολογία και στη Γονιδιωματική. Ιδρύθηκαν από δύο πανεπιστημιακά νοσοκομεία του Harvard, το Brigham and Women’s και το Massachusetts General Hospital. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Partners HealthCare, πρόκειται για “τα μεγαλύτερα ανεξάρτητα νοσοκομεία, παραλήπτες χρηματοδοτήσεων έρευνας από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) στις Ηνωμένες Πολιτείες”. Για τη χρήση της λέξης «ανεξάρτητα» έχουμε κάποιες ενστάσεις. Για την αλήθεια του υπόλοιπου της πρότασης δεν έχουμε λόγους να αμφιβάλλουμε. Η Τράπεζα Βιολογικού Υλικού τους έχει λάβει από το ΝΙΗ πάνω από 80 εκατομμύρια δολάρια. Μέχρι το 2019 κατείχε γενετικό υλικό από πάνω από 100.000 ανθρώπους. Δραστηριοποιείται σε διάφορες χώρες, από το 2017 και στην Κίνα. Το 2016 το Partners HealthCare Personalized Medicine έλαβε από το ΝΙΗ 73 εκατομμύρια δολάρια για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα All of Us, ένα βιοτεχνολογικό πρόγραμμα συλλογής γενετικού υλικού από πάνω από ένα εκατομμύριο κατοίκους των ΗΠΑ, το οποίο ξεκίνησε το 2018 και προβλέπεται να διαρκέσει τουλάχιστον δέκα χρόνια.

Στην ιστοσελίδα του Partners HealthCare Personalized Medicine αναφέρεται για κάποιο λόγο ότι “το κέντρο ιδρύθηκε το 2001, πριν από τη λήξη του Προγράμματος (Ανάγνωσης) Ανθρώπινου Γονιδιώματος ”. Ο ίδιος ο οργανισμός, μέσω της ιστοσελίδας του, συνδέεται με το Πρόγραμμα αυτό. Από το 2005 το Ηarvard τρέχει παράλληλα το δικό του φιλόδοξο πρόγραμμα ανάγνωσης ανθρώπινου γονιδιώματος, το Harvard Personal Genome Project (Harvard PGP). Μέχρι το 2017 είχε στα χέρια του 10.000 δείγματα γενετικού υλικού. Ο στόχος του είναι να φτάσει τα 100.000 δείγματα. Το γεγονός ότι το Harvard έχει το δικό του πρόγραμμα ανθρώπινου γονιδιώματος είναι ενδεικτικό της ισχύος του. Παράλληλα δείχνει τη σημασία που δίνει αυτό το κέντρο εξουσίας στη βιοτεχνολογία και στη χρήση της μηχανικής γενετικής για τη χειραγώγηση του γονιδιώματος, την επέμβαση στους μηχανισμούς της φύσης και τη δημιουργία υβριδικών μορφών ζωής.

Το Ηarvard χρειαζόταν γενετικό υλικό, τόσο για το δικό του πρόγραμμα ανάγνωσης ανθρώπινου γονιδιώματος, όσο και για το παγκόσμιο στο οποίο ήταν πρωτεργάτης, αλλά παράλληλα και για την εμπορευματοποίηση του στους τομείς της βιοτεχνολογίας και ιατρικής. O Weiss μίλησε για τον Xu σε έναν πρώην ερευνητή και καθηγητή γενετικής στο Harvard, τον Geoffrey Duyk. Του είπε ότι ο Xu είχε επαφές στην Κίνα και ότι θα ήταν μία καλή ευκαιρία για μαζική συλλογή γενετικού υλικού στην απομονωμένη επαρχία Anhui από την οποία καταγόταν και είχε μεγαλώσει ο Xu, με πληθυσμό πάνω από 62 εκατομμύρια κατοίκους. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν αδύνατο χωρίς τη συμμετοχή ενός Κινέζου επιστήμονα που «γνώριζε τα κατατόπια» και που σύμφωνα με τον Weiss “είχε την ικανότητα να κινητοποιεί ανθρώπους”. Ο Xu ήταν ο άνθρωπός τους. Σύντομα θα γινόταν η εμπροσθοφυλακή τους.

Και ο Duyk συνδέεται άμεσα με το Πρόγραμμα (Ανάγνωσης) Ανθρώπινου Γονιδιώματος (Human Genome Project, HGP). Είχε συνεργαστεί και συνεχίζει να συνεργάζεται με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) των ΗΠΑ σε διάφορους τομείς, ο βασικότερος από τους οποίους είναι το ΗGP. Μάλιστα είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου που διεξάγει το Πρόγραμμα. Έχει υπάρξει σύμβουλος σε μεγάλους αμερικανικούς οργανισμούς βιοτεχνολογίας και μέλος, διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος τουλάχιστον έντεκα μεγάλων εταιρειών του κλάδου αυτού.

Ακριβώς εκείνη την εποχή έφυγε από το Harvard και πήγε στη μεγάλη εταιρεία βιοτεχνολογίας Millennium Pharmaceuticals, στην οποία έφτασε να γίνει αντιπρόεδρος του Τμήματος Γονιδιωματικής. Και η Millennium εμπλέκεται άμεσα στο Πρόγραμμα. Τo 1994, όταν ήδη είχε επιστρέψει η πρώτη αποστολή του Harvard από την Κίνα (όπως θα δούμε πιο κάτω), κλείνει πενταετή συμφωνία 70 εκατομμυρίων δολαρίων με την Hoffmann-La Roche για παρασκευή φαρμάκων για τον διαβήτη τύπου Β και την παχυσαρκία. Τo Δεκέμβριο του 1994 η Millennium κλείνει συμφωνία με το Harvard για την προμήθεια δεκάδων χιλιάδων δειγμάτων αξιόπιστου γενετικού υλικού. Για τα πρώτα 500 δείγματα DNA (400 από ασθματικούς και 100 από μη ασθματικούς) θα πληρώσει ένα εκατομμύριο δολάρια στο Ηarvard. Το Μάιο του 1996 η συμφωνία επεκτείνεται μέχρι το 1999 για ακόμα 1.180 δείγματα από ασθενείς με άσθμα. Γι’ αυτά το Harvard πήρε τρία εκατομμύρια δολάρια. Εκείνη την εποχή προχωρούσαν οι αιμοληψίες στην Κίνα και η Millennium δεν έχασε την ευκαιρία να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερο υλικό για τους σκοπούς της.

Έχοντας εξασφαλισμένα ήδη τα πρώτα δείγματα από την Κίνα, η Millennium θα κάνει το επόμενο βήμα λίγους μήνες αργότερα, το Δεκέμβριο του 1995: Κλείνει συμφωνία με τη σουηδική φαρμακευτική Astra AB ύψους 53,3 εκατομμυρίων δολαρίων για παρασκευή φαρμάκων για αρρώστιες του αναπνευστικού συστήματος, μεταξύ των οποίων το άσθμα. Μετά από αυτή τη συμφωνία το Harvard εισέπραξε άλλη μία χρηματοδότηση τριών εκατομμυρίων δολαρίων για πέντε χρόνια από το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ. Να σημειώσουμε εδώ ότι η Millennium είχε χρηματοδοτήσει και άλλα προγράμματα του Harvard για άλλες ασθένειες.

Η συμφωνία μεταξύ Millennium και Harvard γίνεται γνωστή τον Ιούλιο του 1995. Σε ένα δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού Science γίνεται λόγος για 200.000 δείγματα αίματος από την Κίνα. Τώρα πια Ηarvard, Millennium, Astra και Roche είχαν μπει για τα καλά στο παιχνίδι, και στο τραπέζι είχε πέσει άφθονο χρήμα. «Ερευνητές», βιοτεχνολόγοι και φαρμακοβιομήχανοι ήταν έτοιμοι για δράση. Ο κύκλος της βιοπειρατείας είχε συμπληρωθεί.

Αμέσως μετά τη συμφωνία, τον Απρίλιο του 1996, θα μπει στο χρηματιστήριο. Από την αρχική δημόσια προσφορά μετοχών της θα κερδίσει 54 εκατομμύρια δολάρια. Το Μάιο του 1995, πριν μπει στο χρηματιστήριο, η τιμή της μετοχής της ήταν 4 δολάρια. Το Μάρτιο του 1998 έφτασε στα 19,75 δολάρια και πέντε χρόνια αργότερα, το Νοέμβριο του 2000 είχε εκτιναχτεί στα 89 δολάρια. Λίγο πριν φτάσει στο ιστορικό υψηλό της είχε αποσυρθεί από την επιχείρηση βιοπειρατείας (βλ. παρακάτω). Μετά την αποχώρηση της η τιμή της μετοχής της άρχισε να πέφτει. Σε κάποια δημοσιεύματα διαβάσαμε εικασίες για υψηλά στην ιεραρχία στελέχη της που έβγαλαν πολλά εκατομμύρια δολάρια εκείνη την εποχή, πουλώντας μετοχές της εταιρείας. Όλη την πορεία της μετοχής της από το 1995 ως σήμερα μπορείτε να τη δείτε εδώ.

Όταν το Harvard και ο Xu είχαν τα πρώτα δείγματα γενετικού υλικού στα χέρια τους, ο Xu έθεσε σε λειτουργία διάφορα προγράμματα γενετικής ή γενικά βιοϊατρικής φύσης, μαζί με άλλους επιστήμονες των ερευνητικών κέντρων του Harvard. Όπως παρατηρεί ο Sun-Wei Guo, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Σαγκάης, ο Xu ήταν ο κύριος ερευνητής σε εννέα ερευνητικά προγράμματα ταυτόχρονα. Και τα εννέα χρηματοδοτήθηκαν από το Εθνικό Κέντρο Υγείας (ΝΙΗ) των ΗΠΑ. Μιλάμε για ερευνητικούς τομείς πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, όπως μια συγκεκριμένη κατηγορία άσθματος, η οστεοπόρωση, ο εθισμός στη νικοτίνη, η υπέρταση, κτλ. Με μια δόση ειρωνείας το γεγονός αυτό ο Guo το βρίσκει “ασυνήθιστο (extraordinary) και σίγουρα συγκλονιστικό (breathtaking)…ειδικά για ένα νέο πανεπιστημιακό χωρίς προηγούμενο ερευνητικό ιστορικό”. Νομίζουμε ότι το πιάσαμε το υπονοούμενο… Από το 1996 ως το 2008 τα προγράμματα του έλαβαν συνολικά δέκα εκατομμύρια δολάρια από το ΝΙΗ και από ιδιωτικά ιδρύματα. Νομίζουμε ότι περιττεύει η ερώτηση τι γενετικό υλικό χρησιμοποίησε σε αυτά τα προγράμματα. Με το ίδιο ύφος ο Guo συνεχίζει για τον Xu: “Αναγνωρίζοντας το ακαδημαϊκό του δυναμικό και τo αναπτυσσόμενο πεδίο (έρευνας) στο οποίο κινείτο, το 1996 η Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου του Harvard προήγαγε τον Xu σε Αναπληρωτή Καθηγητή και τον έκανε επίσης Διευθυντή του νεοσύστατου Προγράμματος Γενετικής Πληθυσμού της Σχολής”. Γιατί όχι;Το «εργαλείο» που λεγόταν Xu έφερνε χρήμα τότε…

Η σύμπραξη του Harvard με τη Millennium έγινε αρκετά γρήγορα και εύκολα, επειδή, εκτός από τον Duyk, το Harvard είχε το δικό του άνθρωπο σε θέση-κλειδί στην εταιρεία, τον EricLander, έναν από τους τέσσερις ιδρυτές της Millennium. Όταν μιλάμε για ιδρυτές συνήθως αναφερόμαστε σε φυσικά πρόσωπα, ξεχνώντας να αναφέρουμε τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που βρίσκονται πίσω από αυτά. Πίσω (και) από τον Lander βρίσκεται ο όμιλος του Ηarvard.

Ο Lander δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Είχε σπουδάσει Μαθηματικά και Οικονομικές Επιστήμες στο Harvard, αλλά μετά τον τράβηξε κι αυτόν η Βιολογία και η Γενετική. Εκεί ήταν το χρήμα… Είναι καθηγητής, ερευνητής και πρόσωπο κλειδί στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Harvard. Δεν είναι ένας οποιοσδήποτε επιστήμονας. Ας αναφέρουμε μερικά μόνο στοιχεία που τεκμηριώνουν τη διαπίστωση αυτή. Πολλά περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο βιογραφικό του και σε σχετικά άρθρα στο ίντερνετ. Ήταν σύμβουλος του Ομπάμα σε θέματα Επιστημών και Τεχνολογίας. Το 2008 ήταν ένας από τους δέκα επιστήμονες στο κόσμο στους τομείς της Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής, των οποίων τα επιστημονικά άρθρα είχαν χρησιμοποιηθεί από άλλους επιστήμονες. Από το 2009 ως το 2010 ήταν στο επίπεδο αυτό ο κορυφαίος στον κόσμο σε όλους τους επιστημονικούς τομείς, σύμφωνα με το εγκυρότερο καθεστωτικό επιστημονικό παρατηρητήριο Thomson Reuters’ Science Watch. Για την περίοδο 2011-2012 ήταν μέσα στους εικοσιένα κορυφαίους στον τομέα της Γονιδιωματικής σε όλο τον κόσμο. Είναι επίσης ο επικεφαλής στο Πρόγραμμα (Ανάγνωσης) Ανθρώπινου Γονιδιώματος (Ηuman Genome Project, HGP).

Το 2003 το Harvard αναβαθμίζει το βιοτεχνολογικό ερευνητικό του κέντρο Whitehead Institute, και ιδρύει τον ιατρικό, βιολογικό και βιοτεχνολογικό κολοσσό «Eli and Edythe L. Broad Institute of MIT and Harvard». Και τα δύο ερευνητικά κέντρα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην υλοποίηση του Προγράμματος (Ανάγνωσης) Ανθρώπινου Γονιδιώματος (Human Genome Project, HGP). Μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα στον κόσμο, αν όχι το μεγαλύτερο. Σύμφωνα με το Thomson Reuters’ ScienceWatch, το 2014 οι τέσσερις από τους πέντε σημαντικότερους ερευνητές στον τομέα της Γονιδιωματικής εργάζονταν στο Broad Institute. Επίσης, όλοι οι επικεφαλής του HGP δουλεύουν εκεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία της διεθνούς βάσης επιστημονικών δεδομένων International Scientific Ιndexind (ISI), ανάμεσα στους 250 σημαντικότερους επιστήμονες παγκοσμίως (σε όλους τους επιστημονικούς τομείς) οι 28 εργάζονται στο Broad. Ο Lander και άλλοι τρεις επιστήμονες του Broad είναι μέλη της Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (National Academy of Sciences, NAS). Αυτά είναι μερικά από τα πάμπολλα ενδεικτικά στοιχεία του σημαντικότατου ρόλου του Harvard σε όλους τους τομείς της λειτουργίας του.

Στον επίσημο τίτλο του Broad Institute φιγουράρει το όνομα του Eli Broad και της γυναίκας του. O Broad είναι ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στον πλανήτη. Στη γνωστή λίστα του Forbes με τους πιο πλούσιους στις ΗΠΑ και στον κόσμο, το 2019 ήταν ο 233^ος πιο πλούσιος στον κόσμο και ο 78^ος στις ΗΠΑ. Από την ίδρυση του το 2003 μέχρι το 2016 o Broad θα δωρίσει στο Ινστιτούτο του Harvard 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια. Επειδή όμως το Broad Institute έχει πολλά έξοδα και το καημένο «δε βγαίνει» μόνο με τα λεφτά των Broad, το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) συνεισφέρει και αυτό τον οβολό του, δίνοντας του από το 2015 μέχρι σήμερα κάτι παραπάνω από 840 εκατομμύρια δολάρια. To 2012 το ίδρυμα «Klarman Family Foundation» κάνει μία δωρεά 32,5 εκατομμύριων, το 2017 η εταιρεία Deerfield Management Co δίνει άλλα 50 εκατομμύρια, και το 2013 οι γείτονες μεξικάνοι, μέσω του ιδρύματος «Fundación Carlos Slim», δίνουν άλλα 50 εκατομμύρια, προς όφελος πάντα της Έρευνας και της Επιστήμης. Μικροποσά συγκρινόμενα με τα 650 εκατομμύρια που θα δώσει το 2014 το ίδρυμα «Stanley Family Foundation». Αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες δωρεές που έχουν γίνει ποτέ παγκοσμίως για «λόγους επιστημονικής έρευνας». Διευκρινίζουμε ότι τα ποσά αυτά αναφέρονται σε δωρεές που έχουν γίνει μόνο στο Broad Institute και όχι σε όλον τον όμιλο επιχειρήσεων του Harvard.

Ο κάθε δωρητής έχει δικαίωμα να θέσει όρους σχετικούς με τη χρήση του ποσού της δωρεάς που μπορεί να κάνει το ίδρυμα που δέχεται τη δωρεά. Συνήθως οι δωρητές βάζουν όρους σε ένα ποσοστό της δωρεάς. Το υπόλοιπο ποσό το διαχειρίζονται οι οικονομικές υπηρεσίες του ιδρύματος όπως γουστάρουν, συνήθως επενδύοντας το στο χρηματιστήριο ή στη χρηματοοικονομική αγορά γενικά. Τα τεράστια ποσά που επενδύει το Harvard το κατατάσσουν εδώ και πολλά χρόνια στην κορυφή των πανεπιστημίων-επενδυτών παγκοσμίως.

Όλα αυτά τα λεφτά που αναφέραμε πιο πάνω ήταν καθαρά, πεντακάθαρα, δηλαδή επισήμως ανακοινωμένα και κυρίως αφορολόγητα, μέχρι το 2017. Το έτος αυτό άλλαξε η νομοθεσία των ΗΠΑ βάσει της οποίας το Harvard θεωρείτο μη κερδοσκοπική επιχείρηση και υπαγόταν σε μία ειδική κατηγορία επιχειρήσεων που απαλλάσσονταν από φόρους. Από τότε πληρώνει φόρους στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ, όχι όμως στην τοπική κυβέρνηση της πολιτείας που ανήκει. Δεν το χάλασε πολύ το Harvard αυτό. Το 2018 ο ισολογισμός που παρουσιάστηκε επίσημα από το Ίδρυμα είχε πλεόνασμα 196 εκατομμυρίων δολαρίων, 82 εκατομμύρια περισσότερα από το 2017, ενώ το 2019, σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία, του περίσσεψαν 298 εκατομμύρια δολάρια. Λεφτά υπάρχουν…

Από τα παραπάνω πιστεύουμε ότι γίνεται σαφές πως το Harvard δεν πήγε στην Κίνα τυχαία, ή για να συλλέξει μερικές χιλιάδες δείγματα για το άσθμα ή και την παχυσαρκία. Τα πρόσωπα και οι εταιρείες που εμπλέκονται στην υπόθεση, ο τρόπος που αυτή οργανώθηκε και η συγκυρία στην οποία έγινε, είναι ενδείξεις μίας μεθοδευμένης επιχείρησης βιοπειρατείας, πολύ μεγαλύτερης κλίμακας από αυτήν που παρουσιάζεται στα ξένα μέσα μαζικής προπαγάνδας. Λέμε στα ξένα, επειδή στην Ελλάδα η υπόθεση αυτή δεν ακούστηκε καθόλου.

Τα ψέματα για τη χρονολογία και τη διάρκεια της επιχείρησης βιοπειρατείας

Πότε πραγματοποιήθηκε η μεγάλη επιχείρηση βιοπειρατείας; Το 1999 ο Xu και ο Weiss συνέγραψαν ένα άρθρο πάνω στη επιχείρηση που είχε γίνει στην Κίνα. Σε αυτό την οριοθέτησαν χρονικά από τον Ιούλιο του 1994 ως τον Ιανουάριο του 1998. Υποστήριξαν μάλιστα ότι είχε αποσταλεί ένα ενημερωτικό γράμμα σε καθεμία από τις 1.186 οικογένειες που, σύμφωνα με τους ίδιους, είχαν λάβει μέρος στην «έρευνα». Όμως το 1994 δεν είχαν πάρει ακόμα έγκριση από τις ελεγκτικές υπηρεσίες της Κίνας για τις έρευνες τους. Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Αν λένε αλήθεια, παραδέχονται εμμέσως πλην σαφώς πως ένα μέρος της επιχείρησης το έκαναν εντελώς ανεξέλεγκτοι.

Τρία χρόνια αργότερα, το 2002, δημοσίευσαν στο επιστημονικό περιοδικό «American Journal of Respiratory and Critical Care» μία διόρθωση της ημερομηνίας έναρξης των προγραμμάτων τους. Σε αυτήν έγραψαν ότι τα επτά ερευνητικά τους προγράμματα είχαν ξεκινήσει το Φεβρουάριο του 1995, ύστερα από σχετική έγκριση που πήραν από τις αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες της Κίνας. Ας υποθέσουμε ότι το πιστεύουμε. Ακόμα κι έτσι να είναι τα πράγματα, πότε άρχισαν τα υπόλοιπα προγράμματα; Για το τι έκαναν στην Κίνα πριν πάρουν την επίσημη έγκριση από τις κινεζικές κρατικές υπηρεσίες το 1995 είπαν ότι εκείνες ήταν “ανεπίσημες έρευνες” που έκαναν Κινέζοι ερευνητές, και ο Xu ήταν ο “επιστημονικός τους σύμβουλος”, τον οποίον είχαν προσλάβει ως εξωτερικό συνεργάτη…

Θα θέλαμε πολύ να τους πιστέψουμε, αλλά αυτοί οι ίδιοι μας δίνουν δικαιώματα για να τους αμφισβητήσουμε. Το 1999 ο Xu έστειλε μία επιστολή στον Greg Koski, έναν από τους διευθυντές του Partners HealthCare, το οποίο είναι ο φορέας στον οποίον ανήκουν τα νοσοκομεία του Harvard. Σε αυτήν ο Xu δίνει άλλες ημερομηνίες. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι είχε κάνει αίτηση για τη διεξαγωγή της επίσημης έρευνας στην Κίνα τον Οκτώβριο του 1994, ότι “αυτή τελικά εγκρίθηκε το Σεπτέμβριο του 1995” και “έτσι η επίσημη συνεργατική έρευνα άρχισε τον Οκτώβριο του 1995”.

Υπάρχουν όμως και άλλα στοιχεία που μας κάνουν να τους αμφισβητούμε. Στις 15 Νοεμβρίου 1994 ο Eugene Braunwald, διευθυντής σε ένα από τα νοσοκομεία του Harvard, καταθέτει αίτηση στο Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για να μπουν στο έντυπο δήλωσης συγκατάθεσης τα σωστά ονόματα των Ιδρυμάτων που έπαιρναν μέρος στην έρευνα. Στο έγγραφο του, το οποίο αναφέρει η Κινέζα δημοσιογράφος Lei Wiong αλλά και άλλες πηγές, αναφέρονται οι διαδικασίες της έρευνας που είχε ήδη πραγματοποιηθεί στην πολιτεία Zongyang.

Επίσης, η ίδια αναφέρει ότι το επιστημονικό περιοδικό “Harvard Public Health Review”, στο τεύχος της άνοιξης του 1995, στο άρθρο “DNA detectives” κάνει εκτενή αναφορά στα προγράμματα στην Κίνα, λέγοντας μάλιστα ότι δείγματα γενετικού υλικού ήδη αναλύονταν στα εργαστήρια της Millennium και ενός νοσοκομείου του Harvard. Αυτά τα δείγματα θα είχαν προέλθει μάλλον από εκείνες τις “ανεπίσημες έρευνες” στις οποίες ο Xu ήταν “επιστημονικός τους σύμβουλος” και το Harvard δεν είχε καμία ανάμειξη…

Στις 14 Ιουλίου 1995 η Millennium εκδίδει ένα δελτίο τύπου στο οποίο αναφέρεται ότι η έρευνα “διεξάγεται” στην Κίνα, χρησιμοποιώντας ενεστώτα χρόνο (“is being conducted”).

Η επιχείρηση βιοπειρατείας στην Κίνα

Ο Xu μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής βιοπειρατίας του Harvard έφτασαν για πρώτη φορά στην Κίνα το 1994. Εκεί τους περίμεναν οι Κινέζοι συνεργάτες τους. Ο Xu είχε κινητοποιήσει τοπικούς αξιωματούχους, γραφειοκράτες, πανεπιστημιακούς και γιατρούς για την εγγραφή («στρατολόγηση») εθελοντών και τη διεκπεραίωση της επιχείρησης. Επίσης, όπως θα δούμε πιο κάτω, υπήρχαν επαφές και διασυνδέσεις με την κεντρική εξουσία, δηλαδή με υψηλόβαθμα στελέχη του κομμουνιστικού κόμματος και της κυβέρνησης. Αυτές χρησιμοποιήθηκαν αργότερα όταν χρειάστηκε. Φανταζόμαστε ότι ένας σχεδόν άγνωστος τότε επιστήμονας δε θα μπορούσε να έχει τέτοιες υψηλές διασυνδέσεις. Ένα από τα μεγαλύτερα Ιδρύματα παγκοσμίως, με επαφές και γνωριμίες διαφόρων ειδών στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, έχει περισσότερες πιθανότητες να τις έχει.

Εκείνο το πρώτο ταξίδι έγινε για μία «πιλοτική μελέτη», όπως την ονόμασαν, δηλαδή μία συλλογή μερικών χιλιάδων δειγμάτων εν όψει του δεύτερου ταξιδιού. Δε γνωρίζουμε πόσο διήρκησε εκείνη η πρώτη αποστολή. Γνωρίζουμε ότι συμμετείχε σε αυτήν και η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Anhui. Ο Xu είχε ταξιδέψει στην Κίνα λίγα χρόνια πριν από το 1994 στην Κίνα ως ερευνητής του Harvard. Γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα για εκείνο το ταξίδι. Δεν είχε κάνει αιμοληψίες τότε. Τα λίγα στοιχεία που έχουμε μιλούν για μία έρευνα σε γυναίκες που εργάζονταν σε μία κλωστοϋφαντουργία. Τα τότε αφεντικά του δεν έχουν ανακοινώσει μέχρι σήμερα κανένα στοιχείο για εκείνο το «ερευνητικό» ταξίδι.

Στην Κίνα ο Χu έστησε δύο «στρατηγεία»: ένα «ερευνητικό» κέντρο Γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Anhui και ένα άλλο στην τοπική δομή υγείας του Anging. Οι Κινέζοι δεν έφεραν αντίρρηση στο να είναι ο Xu ο επικεφαλής και των δύο «ερευνητικών» κέντρων. Θα δελέαζαν τους φτωχούς χωρικούς, που πολλοί από αυτούς που δεν είχαν δει ποτέ τους γιατρό, με την προσφορά δωρεάν ιατρικής εξέτασης (check-up). Το check-up προϋποθέτει αιματοληψία, άρα λήψη γενετικού υλικού. Εκτός από το δωρεάν check-up δόθηκαν και υποσχέσεις για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Φυσικά τίποτα από αυτά δεν τηρήθηκε. Οι περισσότεροι ασθενείς – όπως θα δούμε παρακάτω – δεν έλαβαν ούτε καν τα αποτελέσματα του check-up τους.

Επίσης, ενώ θεωρητικά το Harvard ενδιαφερόταν για γενετικό υλικό ασθενών με άσθμα ή παχυσαρκία, πήρε αίμα από όλους όσους προσφέρθηκαν να δώσουν για τη δήθεν ιατρική εξέταση. Την πρόφαση του άσθματος την καταλαβαίνουμε. Αυτήν της παχυσαρκίας πάλι όχι. Δεν κατανοούμε πως είναι δυνατόν ένα μεγάλο πανεπιστήμιο και μία μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία να επενδύουν σε μία επιχείρηση συλλογής γενετικού υλικού παχύσαρκων σε μία από τις πιο φτωχές περιοχές της Κίνας, όπου θερίζει ο υποσιτισμός.

Οι Κινέζοι επιστήμονες Yandong Zhao και Wenxia Zhang σε ένα άρθρο τους στο SpringerLink σημειώνουν ότι η αποζημίωση των εθελοντών με τους οποίους μίλησαν, από τα 10 δολάρια το άτομο που ήταν το προβλεπόμενο ποσό μειώθηκε αυθαίρετα από τους υπεύθυνους του προγράμματος στα 1,5-3 δολάρια που τελικά τους δόθηκε. Πιο κάτω θα δούμε ότι κάποιοι χωρικοί πήραν ακόμα λιγότερα χρήματα από αυτά. Πολλοί από αυτούς δεν είχαν ιδέα ότι συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα γενετικής, ούτε τους δόθηκε ποτέ κάποιο έντυπο συγκατάθεσης να υπογράψουν. Επίσης, η ποσότητα αίματος στις αιμοληψίες ήταν μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη, και τα βρογχοδιασταλτικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν διαφορετικά από αυτά που είχαν δηλωθεί. Οι δύο επιστήμονες, καθώς και ο Xiong Wang σε άλλο άρθρο του, συμφωνούν ότι πριν από αυτό το πρόγραμμα, στην Κίνα είχαν γίνει από τους Αμερικανούς κι άλλες επιχειρήσεις βιοπειρατείας.

Ας δούμε μερικά περιστατικά στα οποία φαίνεται το τι πραγματικά έγινε στην Κίνα τότε και το ποιοι είναι πραγματικά όλοι αυτοί οι κύριοι που κόπτονται δήθεν για την εξέλιξη της Επιστήμης στον τομέα της Υγείας και για το καλό της ανθρωπότητας, και που κινούν τα νήματα σε Ανατολή και Δύση. Μία σύντομη παρουσίαση μερικών πτυχών αυτής της ιστορίας μπορείτε να ακούσετε στα αγγλικά από τον καθηγητή γεωπολιτικής και συγγραφέα Jeff Brown, εδώ.

Το πρόγραμμα που “φαινόταν επίσημο”

Την άνοιξη του 1995 στην πολιτεία Zongyang της επαρχίας Anhui ένας κρατικός υπάλληλος ειδοποίησε τον τοπικό πληθυσμό ότι θα μπορούσαν να κάνουν όλοι δωρεάν ιατρικό έλεγχο (check-up) και σε περίπτωση διάγνωσης κάποιας ασθένειας θα είχαν δωρεάν φαρμακευτική περίθαλψη. Θα έπρεπε να πάνε με δικό τους μέσο σε ένα συγκεκριμένο ιατρικό κέντρο, όμως τους είπαν ότι θα τους καλύπτονταν τα έξοδα μετακίνησης και διατροφής.

Ο Da’niu Zhang, πατέρας μιας οικογένειας με τέσσερα παιδιά, υπέφερε για είκοσι χρόνια από άσθμα. Πήρε την απόφαση να πάει όλη η οικογένεια μαζί στο ιατρικό κέντρο, σε μία πόλη αρκετά μακριά από το χωριό τους. Όταν έφτασαν εκεί και ήρθε η σειρά του να εξεταστεί, του ζήτησαν να ανοίξει το στόμα του και τότε του έριξαν ένα σπρέι μέσα στο στόμα. Του κόπηκε η αναπνοή και έχασε τις αισθήσεις του: “Έδειχνε να είναι νεκρός”. Οι Κινέζοι γιατροί πανικοβλήθηκαν, του έκαναν μία ένεση και του χορήγησαν οξυγόνο. Οι γιατροί αυτοί ήταν από διάφορες επαρχίες της Κίνας και μιλούσαν διαφορετικές διαλέκτους που δεν μπορούσε να καταλάβει η οικογένεια από την επαρχία Anhui.

Ο άνθρωπος έμεινε αναίσθητος και ξύπνησε μετά από πολλές ώρες. Ήταν πολύ άρρωστος αλλά δεν του προσφέρθηκε καμία περίθαλψη. Κάποιος από τους γιατρούς του υποσχέθηκε ότι θα του έστελνε ένα φάρμακο, το οποίο όμως δεν έλαβε ποτέ. Το επόμενο πρωί πήραν το τραίνο και γύρισαν στο χωριό τους. Μάλιστα δεν τους δώσανε ούτε τα έξοδα μετακίνησης που τους είχαν υποσχεθεί. Τους είπανε ότι με αυτά καλύφθηκαν “τα ιατρικά έξοδα της διάσωσης του”.

Η κατάστασή του επιδεινώθηκε το επόμενο διάστημα. Δεν μπορούσε να σηκωθεί και να περπατάει μόνος του. Κάθε φορά που χρειαζόταν να το κάνει, έπρεπε να τον βοηθήσει και να τον υποβαστάζει η γυναίκα του. Οχτώ χρόνια μετά, το 2003 δύο Κινέζοι δημοσιογράφοι του πήραν συνέντευξη, στην οποία διηγήθηκε τα γεγονότα που περιγράφουμε εδώ. Ακόμα και τότε υπέφερε πολύ, πονούσε και δυσκολευόταν να κοιμηθεί την εποχή που στην Κίνα έχει υψηλά επίπεδα υγρασίας.

Ο Zhang είπε ότι κανείς δεν τους είχε προειδοποιήσει για τους πιθανούς κινδύνους της εισπνοής του σπρέι. Επίσης, κανείς δεν τους έδωσε τα αποτελέσματα της ιατρικής εξέτασης στην οποία υποβλήθηκαν αυτός και η οικογένεια του, ούτε φυσικά τους είπαν για ποιο σκοπό θα χρησιμοποιούνταν τα δείγματα αίματος που τους πήραν.

Ο Zhang Funian ήταν γιατρός στην πόλη Lianhu. Το 2003 μίλησαν μαζί του Κινέζοι δημοσιογράφοι. Τους είπε ότι γνώριζε πως οι αιμοληψίες γίνονταν για κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα του Harvard, αλλά δε θέλησε να πει ποιο ήταν το πρόγραμμα αυτό. Τον Απρίλιο του 1995 οι αξιωματούχοι της περιοχής είχαν πει στους γιατρούς να γνωστοποιήσουν στους ασθενείς με άσθμα ότι θα είχαν τη δυνατότητα να κάνουν μία δωρεάν ιατρική εξέταση, ότι θα αυτό θα ήταν καλό γι’ αυτούς και ότι θα τους έδιναν δωρεάν φάρμακα. Στην αρχή είχε αμφιβολίες για όλη αυτή τη διαδικασία, αλλά μετά του έφυγαν, “αφού φαινόταν να έχει επίσημη έγκριση”. Ο γιατρός είπε ότι δεν ήταν παρών στην εξέταση αλλά ήξερε ότι «κανένας από τους αγρότες δεν ενημερώθηκε για τις διαδικασίες και τα αποτελέσματα του» τσεκ-απ «, ούτε του δόθηκε να συμπληρώσει κάποιο έντυπο δήλωσης συγκατάθεσης».

Ο Funian έφτιαξε μία λίστα με τα ονόματα και το ιατρικό ιστορικό όλων των ασθματικών κατοίκων της πόλης. Για την εργασία του αυτή το ημερομίσθιο του ήταν περίπου 1,5 δολάριο, όσο το ημερομίσθιο ενός ανειδίκευτου εργάτη. Σημειώνουμε ότι κάποιος που έπαιρνε αυτά τα χρήματα στην Κίνα εκείνη την εποχή ήταν κάτω από τα όρια της φτώχειας, αν δεν είχε άλλες πηγές βιοπορισμού. Τα τεράστια ποσά που επενδύονταν στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή στην υπόθεση βιοπειρατείας ήταν παντελώς άγνωστα στους Κινέζους χωρικούς. Ο Funian είπε σχετικά με αυτό: “Ειλικρινά δεν ξέραμε τίποτα για το πόσα χρήματα έβαλαν σε αυτό. Σε κάθε αγρότη που συμμετείχε στο check-up, δε δόθηκαν περισσότερα από τρία γιουάν (0,375 δολάρια ΗΠΑ)”.

Στην ίδια συνέντευξη είπε ότι είχε πολλές απορίες και πολλά ερωτήματα γύριζαν μέσα στο κεφάλι του για το τι είχε γίνει τότε. Όταν τον ρώτησαν αν είχε απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, απάντησε: “Μακάρι να είχα σπουδάσει στο Harvard για να μπορούσα να τα απαντήσω”.

“Ίσως κάποιες υποσχέσεις που δόθηκαν να μην τηρήθηκαν»

Στην πολιτεία Toutuo ο καθηγητής αγγλικών Chen Hong δήλωσε στους δημοσιογράφους της Washington Post που πήγαν στην Κίνα για να ερευνήσουν τι είχε γίνει στην υπόθεση, ότι εκτός από αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, οι ασθενείς που θα συμμετείχαν στην έρευνα (μεταξύ 1996 και 1997 στην επαρχία αυτή) θα έπαιρναν μία εκπτωτική κάρτα για ένα πρόγραμμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που θα πραγματοποιείτο μετά την ιατρική εξέταση. Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν πήρε ποτέ ούτε την κάρτα, ούτε τα αποτελέσματα της εξέτασης, ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για την αντιμετώπιση της ασθένειας του.

Ένας από τους περίπου 1.500 ανθρώπους που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν ο Wang Mengfeng. Του πήραν αίμα, του διαγνώστηκε γαστρίτιδα, όμως μετά την αιμοληψία, όταν πήγε στο ιατρικό κέντρο, το προσωπικό του είπε ότι αδυνατούσε να του παρέχει κάποια θεραπεία στα πλαίσια του προγράμματος, επειδή δεν τους είχαν δώσει την επιχορήγηση που τους είχαν υποσχεθεί. Επειδή η κατάσταση της υγείας του ήταν σοβαρή, η οικογένεια του δανείστηκε χρήματα για τη θεραπεία. Όταν αυτά τελείωσαν, σταμάτησε η θεραπεία και πέθανε στα 34 του.

Ο Zheng Guanghu, διευθυντής στο τοπικό ιατρικό κέντρο όπου έγινε η αιμοληψία, είπε στην Washington Post ότι το πρόγραμμα ήταν επιτυχές… Ο Xu απάντησε ότι δεν πήρε δείγματα αίματος από εκεί και ότι “ίσως κάποιες υποσχέσεις που δόθηκαν να μην τηρήθηκαν… Εγώ δεν είχα καμία σχέση με αυτό. «. Κατόπιν, ο Guanghu έστειλε ένα φαξ στην εφημερίδα, στο οποίο δήλωνε ότι ο Xu δεν είχε καμία ανάμειξη με το θέμα. Στην εφημερίδα έφτασε και ένα δεύτερο φαξ, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Anhui. Το Πανεπιστήμιο ενημέρωνε την εφημερίδα ότι οι κάτοικοι της πολιτείας ανακρίθηκαν για την “παράνομη επίσκεψη που δέχθηκαν” και υποστήριζε αόριστα ότι κανένας κάτοικος δεν εξέφρασε κανένα παράπονο: “Όλοι οι συμμετέχοντες έμειναν ικανοποιημένοι από αυτό το πρόγραμμα και ευχαρίστησαν τις τοπικές υπηρεσίες υγείας για το ενδιαφέρον που έδειξαν για την κατάσταση της υγείας τους”.

Από τη διατύπωση και μόνο καταλαβαίνει κανείς ότι λένε ψέματα. Δεν εξήγησαν όμως οι Κινέζοι επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Anhui γιατί αποκάλεσαν παράνομες τις επαφές της εφημερίδας με τους ασθενείς, ποιος ανέκρινε τους κατοίκους και με ποια δικαιοδοσία. Στο μόνο που τους πιστεύουμε είναι στο ότι κανένας από τους κατοίκους δεν εξέφρασε κανένα παράπονο στην ανάκριση. Ας τολμούσε…

Οι απαντήσεις του Xu είναι εξίσου γελοίες. Αποποιείται των ευθυνών του ενώ ήταν ο άμεσα υπεύθυνος, καθώς ήταν ο επίσημος επικεφαλής ερευνητής όλων των προγραμμάτων. Αφού τότε είχε πλάτες και στην Κίνα και στις ΗΠΑ, μπορούσε να λέει, και σε ένα βαθμό και να κάνει, ό,τι γουστάρει. Μετά – όπως θα δούμε πιο κάτω – άλλαξαν τα πράγματα. Όσο για τον Guanghu, είναι ένα κλασικό παράδειγμα σκυλιού πιστού στο αφεντικό του. Γι’ αυτή του τη στάση λίγα χρόνια μετά θα ανταμειφθεί από το Καθεστώς και θα προαχθεί σε πρύτανη του Πανεπιστημίου της πολιτείας Yuexi.

“Το διασκέδαζαν οι άνθρωποι”

Και στην πολιτεία Huaining της επαρχίας Anhui οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα είπαν ότι δεν τηρήθηκαν οι υποσχέσεις που τους δόθηκαν. Όταν το 1996 μερικοί Αμερικανοί ερευνητές, απόφοιτοι πανεπιστημίων κοινωνικών επιστημών, στα πλαίσια μιας μελέτης μίλησαν με ανθρώπους που είχαν πάρει μέρος στο πρόγραμμα, διαπίστωσαν ότι πολλοί αρνούνταν να τους μιλήσουν, εξαιτίας της κακής εμπειρίας που είχαν με την έρευνα του Harvard. Δεν τους εμπιστεύονταν. Ένας από ερευνητές είπε ότι ένας από τους κατοίκους της πολιτείας είχε πει ότι “είχε υποβληθεί σε μία ιατρική εξέταση (check–up) και δεν ενημερώθηκε ποτέ για το αποτέλεσμα της. Αισθάνθηκε χρησιμοποιημένος και εξαπατημένος”. Μία άλλη ερευνήτρια μίλησε για την περίπτωση μίας γυναίκας που «αρνήθηκε να έχει οποιαδήποτε σχέση μαζί μας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμα κι αν την απειλούσαμε με ένα όπλο κολλημένο στο κεφάλι της… (Τότε) είχε ζητήσει ιατρική βοήθεια για τον ανήλικο γιο της (που έπασχε από άσθμα) αλλά η βοήθεια αυτή δεν ήρθε ποτέ».

Σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο Robert Weller του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, ο οποίος πήρε μέρος στη μελέτη, ο Xu και τα μέλη της ερευνητικής του ομάδας έδωσαν δύο διαφορετικές εκδοχές για τον τρόπο που είχε γίνει η στρατολόγηση των εθελοντών. Η μελέτη του Weller δεν ολοκληρώθηκε επειδή η βάση δεδομένων του Xu πάνω στην οποία θα γινόταν η μελέτη ήταν “προβληματική”.

Ο Xu απάντησε σε αυτό ότι δεν είχε λάβει κανένα παράπονο και ότι μετά τη δημοσίευση του θέματος στη Washington Post έστειλε δύο ερευνητές να μιλήσουν με δέκα συμμετέχοντες, αλλά κανένας από αυτούς δεν θυμόταν κάτι για υποσχέσεις για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μετά την ιατρική εξέταση. Η απορία μας είναι γιατί, αντί να λέει αυτές τις γενικολογίες, δε διευκρινίζει με στοιχεία τι ακριβώς είχε υποσχεθεί γραπτώς στους ασθενείς και γιατί δεν έδειξε τα έντυπα δήλωσης συγκατάθεσης που υποστηρίζει ότι είχαν συμπληρωθεί, όταν του ζητήθηκαν.

Το θέμα όμως επεκτάθηκε και στους Κινέζους γιατρούς που είχαν προσληφθεί για την πραγματοποίηση του προγράμματος. Ο Andy Kuo, συνεργάτης του Xu στο διάστημα 1996-1998, επιβεβαίωσε ότι οι συμμετέχοντες είχαν λάβει υποσχέσεις για δωρεάν ιατρική περίθαλψη. Είπε ότι οι γιατροί στο νοσοκομείο Haikou της πολιτείας αυτής έψαχναν τον Xu για να τους δώσει τα αποτελέσματα των εργαστηριακών μετρήσεων των δειγμάτων αίματος, όμως ποτέ δεν τους δόθηκε τίποτα. Ένας από τους γιατρούς είπε ότι “είχανε πει στους συμμετέχοντες πως θα λάβουν δωρεάν φαρμακευτική περίθαλψη και ιατρική παρακολούθηση σε χαμηλές τιμές, όμως το ερευνητικό πρόγραμμα ποτέ δεν μας έδωσε τα χρήματα για να το πραγματοποιήσουμε”.

Το πρόγραμμα του Harvard άλλαξε προς το χειρότερο τις σχέσεις των τοπικών γιατρών και του πληθυσμού της επαρχίας. Στην αρχή ήταν τα τοπικά ιατρικά κέντρα αυτά που «στρατολογούσαν» τους εθελοντές. Όταν ο κόσμος άρχισε να καταλαβαίνει τι τρέχει, σταμάτησε η ροή των εθελοντών. Τότε τα νοσοκομεία στράφηκαν προς το Κομουνιστικό Κόμμα και την Κυβέρνηση για να βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα. Τότε το σύστημα «στρατολόγησης» εθελοντών άλλαξε. Ένας από τους τοπικούς γιατρούς διευκρινίζει το πως: “Αν δεν θέλουν να συμμετάσχουν, αξιωματούχοι κατεβαίνουν στα χωριά, τους κάνουν πλύση εγκεφάλου (thought work) και τους παρακινούν για να συμμετάσχουν”. Καταλαβαίνουμε ότι αυτό το thought work μπορεί να έχει πολλά επίπεδα πίεσης, ειδικά στις απομονωμένες επαρχίας της Κίνας.

Μετά από όλα αυτά, οι Υπηρεσίες Ασφαλείας της επαρχίας απαγόρευσαν σε όσους εμπλέκονταν στο ερευνητικό πρόγραμμα να μιλάνε γι’ αυτό σε εξωτερικούς παράγοντες. Ο Xu έστειλε ένα μέιλ στην Washington Post στο οποίο έγραψε ότι οι γιατροί του νοσοκομείου της πόλης Haikou ανακρίθηκαν και δήλωσαν ότι είχαν πει ψέματα σχετικά με τη μη παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους συμμετέχοντες. Το μετάνιωσαν, είπε, αυτό που είχαν κάνει: “Οι γιατροί αυτοί έχουν μετανιώσει τώρα για οποιαδήποτε αναληθή απάντηση που μπορεί να είχαν δώσει τότε με αφελή τρόπο”. Στα περί «thought work» δεν απάντησε. Παρέπεμψε το θέμα στον εκπρόσωπο Τύπου του Harvard, Robin Herman. Αυτός είπε αυτά που έπρεπε να πει, ότι δηλαδή δεν είχε πέσει στην αντίληψη του κάτι σχετικό και ότι κανένας ερευνητής του Harvard δεν έχει σχέση με τέτοια πράγματα…

Η Washington Post αναφέρει ότι ο άλλος «ερευνητής» του Harvard, ο Geoffrey Duyk, είπε ότι οι εθελοντές συμμετείχαν στο πρόγραμμα λόγω της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και από περιέργεια. Πρόσθεσε ότι “το διασκέδαζαν οι άνθρωποι. Ήταν μία πολύ απομονωμένη επαρχία. Μόνο και μόνο η συμμετοχή σε κάτι τέτοιο ήταν κάτι ενδιαφέρον γι’ αυτούς”. Από περιέργεια λοιπόν ταξίδεψαν για ώρες ή μέρες αυτοί οι φτωχοί και ξεχασμένοι άνθρωποι, για να μην πάρουν τελικά ούτε φάρμακα για τις ασθένειες τους, ούτε καν τα αποτελέσματα της εξέτασης αίματος. Και ήταν διασκεδαστικό να υποφέρουν, να επιδεινώνεται η κατάσταση της υγείας τους και μερικοί να πεθαίνουν αβοήθητοι, την ίδια ώρα που οι κυνηγοί γονιδίων και τα αφεντικά τους το διασκέδαζαν στις πολυτελείς επαύλεις τους και έκαναν σχέδια για τη βιολογικοποίηση και χειραγώγηση της ανθρώπινης ζωής. Για υποκείμενα όπως αυτός μπορεί να είναι διασκεδαστικό. Εμάς, προς το παρόν, μας φαίνεται απάνθρωπο. Αν στο μέλλον μας μεταλλάξουν γενετικά τα αφεντικά του, ποιος ξέρει, μπορεί να γίνουμε σαν κι αυτόν και να αλλάξουμε γνώμη.

“Ο γιατρός δε φαινόταν, ήταν πίσω από την κουρτίνα”

Το Νοέμβριο του 1996 και το Μάρτιο του 1997 μία τετραμελής οικογένεια από έναν οικισμό στην πολιτεία Yan Yuexi της επαρχίας Anhui πήρε δύο φορές μέρος στο πρόγραμμα. Πέντε χρόνια αργότερα οι δημοσιογράφοι Xiong Lei και Wang Yan, μαζί με το διευθυντή της Δημοτικής Δομής Υγείας του Anging, μίλησαν μαζί τους για το τι είχε συμβεί τότε. Χρειάστηκε να ταξιδέψουν πολλές ώρες με αυτοκίνητο και να περπατήσουν δύο ώρες μέσα από δύσβατα ορεινά μονοπάτια για να φτάσουν στον απομονωμένο οικισμό όπου ζούσε η οικογένεια. Ο αρχικός σκοπός των δημοσιογράφων ήταν να διαπιστώσουν σε ποιο βαθμό ήταν ενήμεροι οι κάτοικοι της πολιτείας που είχαν συμμετάσχει τότε στο πρόγραμμα για τους σκοπούς του. Όταν έφτασαν στην πόλη Toto και επισκέφτηκαν το τοπικό ιατρείο, διαπίστωσαν ότι δεν είχαν κρατηθεί αρχεία της αιμοληψίας.

Και τα τέσσερα μέλη της οικογένειας πήραν μέρος και τις δύο φορές στην «ιατρική εξέταση». Τη δεύτερη φορά η ποσότητα αίματος που τους πήραν ήταν μεγαλύτερη από την πρώτη φορά. Περιγράφοντας τον τρόπο που έγινε η εξέταση και η αιμοληψία, ο πατέρας της οικογένειας είπε: “πέρασα το χέρι μου μέσα από μία μικρή τρύπα μιας κουρτίνας. Ο γιατρός δε φαινόταν, ήταν πίσω από την κουρτίνα”. Είπε επίσης πως η ηλικιωμένη σύζυγος του συμμετείχε γιατί ήταν βαριά άρρωστη και ήλπιζε να θεραπευτεί με κάποια θεραπεία που περίμενε ότι θα της έκαναν. Καμία θεραπεία δεν της έγινε. Τους έδωσαν μόνο τα αποτελέσματα του check-up και δύο συσκευασίες με χάπια για την πίεση για το σύζυγο της. Και τα τέσσερα μέλη της οικογένειας είπαν ότι δεν τους δόθηκε κανένα έντυπο συναίνεσης/συγκατάθεσης να συμπληρώσουν και δε γνώριζαν τίποτα για το ότι το πρόγραμμα είχε οργανωθεί από ένα ξένο πανεπιστήμιο.

Αυτά που ακολούθησαν

Η υπόθεση της βιοπειρατείας του Harvard δεν ήταν η μοναδική. Εκείνη την εποχή υπήρξαν και άλλοι ξένοι επιστήμονες που με τη στήριξη του διεθνούς κεφαλαίου και την ανοχή των κινεζικών αρχών έκαναν τα ίδια αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Το φαινόμενο αυτό ανησύχησε τους Κινέζους επιστήμονες που εργάζονταν στην Κίνα, οι οποίοι δεν άργησαν να αντιδράσουν. Η αντίδραση τους δεν οφειλόταν σε κάποια ηθική, ιδεολογική ή επιστημονική εναντίωση τους σε τέτοιες πρακτικές. Απλά είδαν ότι σιγά σιγά έχαναν και το μικρό κομμάτι της πίτας που τους αντιστοιχούσε, από τα ακριβά και προσοδοφόρα ερευνητικά προγράμματα της Δύσης που έμπαινε στα χωράφια τους ολοένα και περισσότερο.

Το Νοέμβριο του 1996, ενώ η βιοπειρατεία του Harvard ήταν σε εξέλιξη, τριάντα από τους κορυφαίους Κινέζους γενετιστές και ερευνητές στο χώρο της Βιοϊατρικής συμμετείχαν σε μία διάλεξη για το Πρόγραμμα (Ανάγνωσης) Ανθρώπινου Γονιδιώματος, στο Xiang Shan, στα περίχωρα του Πεκίνου. Εκεί, όταν τέθηκε το θέμα, δόθηκε στους συμμετέχοντες μία μετάφραση ενός σχετικού άρθρου που είχε δημοσιευτεί στο επιστημονικό περιοδικό Science. Στο πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά αναφερόταν ότι ο Χu “θα αποκτούσε πρόσβαση σε 200 εκατομμύρια Κινέζους μέσω συνεργασίας με έξι κινέζικα ιατρικά κέντρα.” Η μετάφραση στα κινέζικα ήταν: “θα αποκτούσε δείγματα αίματος από 200 εκατομμύρια Κινέζους ”.

Το θέμα πήρε εθνικιστικές διαστάσεις και στο κοινό ανακοινωθέν των επιστημόνων δινόταν έμφαση στους ξένους που επιδιώκουν τη λεηλασία των γενετικών πόρων της Κίνας και που θέτουν σε κίνδυνο τις γενετικές έρευνες της χώρας, καθώς και στις άμεσες ενέργειες στις οποίες θα όφειλαν να προβούν οι Κινέζοι επιστήμονες για να ανακαλύψουν κι αυτοί γονίδια και να τα πατεντάρουν. Το θέμα τους ήταν ότι κάποιοι άλλοι πρόλαβαν να αρχίσουν τη λεηλασία πριν από αυτούς…

Τους επόμενους μήνες πολλοί από αυτούς σε άρθρα τους στράφηκαν κατά των κακών Δυτικών βιοπειρατών, παρομοιάζοντας τους με τους ιμπεριαλιστές που στο παρελθόν είχαν λεηλατήσει τη χώρα. Κάποιοι έστειλαν σχετικές επιστολές στην κυβέρνηση, κάνοντας λόγο για “πόλεμο γονιδίων”. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και ένα μεγάλο μέρος του Τύπου της Κίνας, ο οποίος ελέγχεται φυσικά από την Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση πάγωσε για ένα χρόνο κάποια ξένα ερευνητικά προγράμματα γενετικής που διεξάγονταν στην Κίνα.

Τον Ιούνιο του 1998 η κινεζική κυβέρνηση πέρασε ένα νόμο με τον οποίο απαγορευόταν η εξαγωγή από τη χώρα γενετικών πόρων χωρίς την έγκρισή της. Ταυτόχρονα, άρχισαν να υλοποιούνται παρόμοια κινέζικα προγράμματα, με αρκετά μεγαλύτερες επιχορηγήσεις από αυτές που έπαιρναν πριν γίνει γνωστή η ιστορία αυτή. Η κυβέρνηση ίδρυσε δύο βιοτεχνολογικά (γονιδιωματικά) κέντρα, στο Πεκίνο και στη Σαγκάη. Το ντόπιο κατεστημένο έπαιρνε πίσω όχι μόνο το κομμάτι της πίτας που του είχαν υφαρπάξει οι Δυτικοί αλλά και μερικά κομμάτια ακόμα.

Στις επιθέσεις που είχε δεχτεί, ο Χu αμύνθηκε λέγοντας ότι είναι πατριώτης, ότι του φέρθηκαν άδικα σαν προδότη και ότι τα προγράμματα του ωφέλησαν τους Κινέζους επιστήμονες που πήραν μέρος σε αυτά. Δεν παρέλειψε να αναφέρει την καραμέλα των θέσεων εργασίας που δημιούργησαν τα προγράμματα. Απευθύνθηκε και σε υψηλά ιστάμενους στον κρατικό μηχανισμό, στέλνοντας τους ένα άρθρο που είχαν δημοσιεύσει στο Science o Guo και άλλοι Κινέζοι επιστήμονες που δεν κινούνταν στη σκληρή γραμμή των υπολοίπων. Δε συγκίνησε πολύ ο ρόλος του Κινέζου πατριώτη που ζει στα ξένα και φέρνει λεφτά στην πατρίδα του. Μαζί του τάχθηκαν τα καθεστωτικά μίντια που έγραψαν τις γνωστές παπαριές για τόνωση της τοπικής οικονομίας του Anhui, ενίσχυση των εγχώριου επιστημονικού δυναμικού και την ευκαιρία που είχε η Κίνα (χάρις στα προγράμματα αυτά…) να ξεπεράσει το επίπεδο βιοτεχνολογίας της Δύσης. Δεν έπεισαν και πολύ την Κυβέρνηση όλα αυτά.

Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ (αλλά σε ένα βαθμό και στην Κίνα) είχαν διαρρεύσει κάποιες από τις ιστορίες που δημοσιεύσαμε πιο πάνω. Σε κάποια δημοσιεύματα χρησιμοποιήθηκε η λέξη βιοπειρατεία, με την έννοια όμως της κακοδιαχείρισης της κατάστασης από τους υπευθύνους του Harvard και τους Κινέζους συνεργάτες τους, και της μη δίκαιης αντιμετώπισης των ανθρώπινων «πειραματόζωων» από κάποιους κακούς και ανεπαρκείς επιστήμονες.

Το Μάρτιο του 1999, μετά από καταγγελίες μίας (πρώην πια) ερευνήτριας της Ιατρικής Σχολής του, της Gwendolyn Zahner, το Harvard στέλνει στην Κίνα μία επιτροπή από έξι δικούς του ερευνητές για να διαλευκάνει υποτίθεται την υπόθεση. Η Zahner είχε πάει τέσσερις φορές στην επαρχία Anhui για να συλλέξει στοιχεία για την καταγγελία της. Για τη δράση της αυτήανακρίθηκε δύο φορές από την κινεζική αστυνομία: “Η αστυνομία γνώριζε όλα τα μέρη που είχα πάει και όλους τους ανθρώπους στους οποίους είχα μιλήσει”. Η Zahner κατήγγειλε τον Xu και ένα ακόμα μέλος της αποστολής και καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου, τον David Cristiani, ότι είχαν εκμεταλλευτεί ασύστολα τους συμμετέχοντες στα γενετικά τους προγράμματα.

Δύο από τα μέλη της επιτροπής ήταν ο Weiss και ο Xu. Με άλλα λόγια το Harvard έλεγξε τον εαυτό του! Ο εκπρόσωπος τύπου του Harvard, Robin Herman, δήλωσε ότι “δεν έχει γίνει τίποτα στην Κίνα που να προκαλεί ανησυχίες”. Στις δύο μέρες που έμεινε στην πόλη Anging η επιτροπή αυτή δε βρήκε τίποτα το μεμπτό. Μάλιστα, ένα από τα μέλη της, ο τότε πρύτανης της Ιατρικής Σχολής James Ware δήλωσε σχετικά: “Όλοι οι Κινέζοι που συναντήσαμε ήταν καθαροί και καλοντυμένοι… Έφυγα άκρως εντυπωσιασμένος”.

Μπορεί η επιτροπή του Harvard να τα βρήκε όλα εντάξει και ο πρύτανης να εντυπωσιάστηκε από τους Κινέζους, η Millennium όμως μάλλον δεν είχε την ίδια άποψη. Κατάλαβε ότι με όλη αυτή τη φασαρία με τις παρατυπίες και τις ατασθαλίες θα έβγαινε χαμένη οικονομικά, και στα τέλη του 1999 αποφάσισε να μη συνεχίσει τη συνεργασία της με το Harvard. Βέβαια τα δείγματα DNA που είχε πάρει μέχρι τότε τα κράτησε στην τράπεζα γενετικού υλικού της για μελλοντικές χρήσεις.

Τον Οκτώβριο του 1999 το Τμήμα Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών (DHHS) του ομοσπονδιακού Γραφείου Προστασίας του Ανθρώπινου Ερευνητικού Δυναμικού (OHRP) του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ ξεκινά τη δική του «έρευνα» για να ελέγξει αν το διαπλεκόμενο με το αμερικανικό κράτος και κεφάλαιο Harvard είχε κάνει σωστά τη βιοπειρατεία, δηλαδή αν είχαν τηρηθεί οι όροι που είχε θέσει το Υπουργείο Υγείας για να τη χρηματοδοτήσει. Η «έρευνα» αυτή δεν έγινε λόγω της ευαισθητοποίησης της κυβέρνησης, αλλά εξ’ αιτίας των καταγγελιών της Zahner. Η «έρευνα» έγινε στις ΗΠΑ. Κανένας από το OHRP δεν πήγε ποτέ στην Κίνα…

Λίγους μήνες μετά την έναρξη της «έρευνας», στις αρχές του 2000, το OHRP αλλάζει διευθυντή. Ο νέος διευθυντής είναι ο Greg Koski, απόφοιτος του Harvard και μετέπειτα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο και ερευνητής στα ερευνητικά κέντρα του Ιδρύματος. Συνολικά τρεις δεκαετίες είχε περάσει στο Harvard o Koski ως φοιτητής και ως καθηγητής. Για τα επόμενα τρία περίπου χρόνια που θα διαρκέσει η διεξαγωγή της «έρευνας» αυτής από ένα κυβερνητικό όργανο, ο επικεφαλής του οργάνου αυτού θα είναι ένα από τα καλύτερα τέκνα του Ιδρύματος. Τυχαίο; Ας δούμε την εξέλιξη της υπόθεσης πριν απαντήσουμε στο ερώτημα.

Το Δεκέμβριο του 2000 δημοσιεύονται στη Washington Post περισσότερα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το Harvard δεν είχε τηρήσει τους κανόνες που του είχε θέσει το ΝΙΗ για τις χρηματοδοτήσεις που είχε λάβει για τα προγράμματα γενετικής στην Κίνα. Πριν από τη δημοσίευση, ο ανταποκριτής της εφημερίδας στο Πεκίνο, John Pomfret, σε συνομιλία που είχεμε την Κινέζα δημοσιογράφο Lei Xiong δεν έδειχνε πολύ πρόθυμος να πάει στην Anhui για να καλύψει το θέμα. Όταν όμως τελικά πήγε εκεί και μίλησε με τους χωρικούς, άλλαξε γνώμη. Όταν δε ο Xu τον απείλησε ότι θα τον απελάσει από την Κίνα, ο ίδιος είπε: “Τότε το ενδιαφέρον μου αυξήθηκε”. Μίλησε με όλους τους Κινέζους δημοσιογράφους που είχαν καλύψει το θέμα και ανακάλυψε ότι ούτε ένας απ’ αυτούς δεν είχε πάει στην Anhui!

Λίγες μέρες μετά, στις αρχές του 2001, η αμερικανική πρεσβεία στην Κίνα εκδίδει μία οδηγία με την οποία συνιστά στους επιστήμονες από τις ΗΠΑ να μην πραγματοποιούν ιατρικές έρευνες σε κάποιες επαρχίες της κινέζικης επικράτειας. Συνιστά να γίνονται τέτοιες έρευνες μόνο στις πιο πλούσιες (prosperous) περιοχές… Δίνει κι άλλες συμβουλές, έστω και κατόπιν εορτής: “Οι τοπικοί αξιωματούχοι μπορεί μερικές φορές να έχουν τόσο μεγάλη αυθαίρετη δύναμη που οι αγρότες μπορεί να μην θέλουν να τους πει «όχι». Οι καλές διασυνδέσεις δεν πρέπει να αποτελούν λόγο για την επιλογή ενός τόπου για διεξαγωγή έρευνας σε μια υποανάπτυκτη περιοχή”. Η συμβουλή είναι μισή βοήθεια λέει μια παλιά φινλανδική παροιμία.

Ας δούμε όμως και μία άλλη συμβουλή, αυτή του David Cowig, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Επιστημονικών και Περιβαλλοντικών θεμάτων της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Κίνα: “οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν τόσο λαμπρή ιστορία και έχουν και κάποιες σκοτεινές σελίδες στο θέμα των δηλώσεων συναίνεσης και της προστασίας των συμμετεχόντων (σε τέτοια προγράμματα). Σε αυτήν την περίπτωση, είναι μάλλον αναξιόπιστο να εξαρτάται κανείς από τη συνείδηση των Ηνωμένων Πολιτειών και των άλλων δυτικών χωρών για τη διαφύλαξη των βιοηθικών αρχών και των νόμιμων δικαιωμάτων και συμφερόντων των απλών ανθρώπων ως συμμετεχόντων σε ερευνητικά έργα, καθώς και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας τους. Πρέπει να βασιστούμε σε εμάς τους ίδιους”.

Το Μάρτιο του 2001 οι δύο Κινέζοι δημοσιογράφοι που αναφέραμε πιο πάνω, πραγματοποιούν επιτόπια μελέτη στην επαρχία Anhui. Δημοσιεύουν ένα άρθρο στο κινεζικό έντυπο Outlook Weekly, στις 26 Μαρτίου 2001, στο οποίο ενισχύουν τις αιτιάσεις της Washington Post και όσων κατηγορούσαν το Harvard. Η κινεζική κυβέρνηση τους κατηγορεί για “εναντίωση στην παγκοσμιοποίηση”, “σπίλωση της φήμης” των Κινέζων επιστημόνων, και “αποκάλυψη στοιχείων”. Διατηρήσαμε την ορολογία που χρησιμοποίησε η μία από τους δύο, η Xiong Lei, σε ένα άρθρο της, περιγράφοντας τις κατηγορίες σε βάρος τους.

Ένα μήνα μετά, τον Απρίλιο του 2001, το Harvard και ο Xu δέχονται ένα ακόμα χτύπημα. Διεξάγεται στην Κίνα το Συμπόσιο της UNESCO για τη Βιοηθική, τη Βιοτεχνολογία και τη Βιοασφάλεια. H δημοσιογράφος Xiong Lei θα παρουσιάσει αναλυτικά την έκθεση που αναφέραμε πιο πάνω, η οποία εκθέτει το Harvard και τους συνεργάτες του, Κινέζους και Αμερικάνους. Θα γίνει έντονη αντιπαράθεση μεταξύ της δημοσιογράφου και Κινέζων επιστημόνων από τη μία, και των συνεργατών και των δικηγόρων του Xu από την άλλη. Το θέμα έχει πάρει διαστάσεις, έχει γίνει πια ευρέως γνωστό. Τα πυρά έρχονται πια από παντού, ακόμα και εκ των έσω. Αυτό αφαιρεί από τους Αμερικάνους τη δυνατότητα να μιλήσουν για «θεωρίες συνωμοσίας». Εξάλλου, τότε, αυτό το κλισέ σχεδόν δεν υπήρχε. Άρχισε να παίρνει διαστάσεις φαινομένου και χρησιμοποιείται από τα μέσα μαζικής προπαγάνδας μερικά χρόνια μετά το τέλος αυτής της ιστορίας.

Στη διαμάχη παίρνει θέση και το κινέζικο κράτος, έστω και με καθυστέρηση. Τον Ιούνιο του 2001 η κινεζική κυβέρνηση, μέσω μιας επιτροπής του Γραφείου Διαχείρισης Ανθρώπινων Γενετικών Πόρων, ανακοινώνει τα συμπεράσματα της δικής της έρευνας πάνω στην υπόθεση. Ψάξαμε παντού να βρούμε στοιχεία για το πόρισμα της έρευνα αυτής, αλλά δε βρήκαμε τίποτα. Μάλλον θα ήταν έκπληξη να βρίσκαμε κάτι. Σε μεταγενέστερα δημοσιεύματαδιαβάσαμε ότι επιτροπή τα βρήκε όλα εντάξει. Με το που έβγαλε το πόρισμα της έσπευσε να το ανακοινώσει στην πρεσβεία των ΗΠΑ.

Το επόμενο στάδιο είναι ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Harvard και Xu. Στις 26 Ιουνίου 2001 ο κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής του Harvard έστειλε μία επιστολή στον Xu, στην οποία του επιτίθεται με σκληρό ύφος για τις δύο επιστολές που είχε στείλει ο Xu στην κινεζική κυβέρνηση χωρίς να το πει στα αφεντικά του. Στις επιστολές αυτές ο Xu ζητούσε από την κυβέρνηση να κλείσει το στόμα των επικριτών του και να πάρει αυστηρά κατασταλτικά μέτρα εναντίον της Lei Xiong. Το Harvard τον απείλησε πως αν συνέχιζε αυτήν την τακτική ενάντια στους επικριτές του, θα του έκοβε τις χρηματοδοτήσεις και θα του επέβαλλε “τις κατάλληλες κυρώσεις”.

Τον Ιανουάριο του 2002 το Ηarvard στέλνει στο ομοσπονδιακό Γραφείο Προστασίας του Ανθρώπινου Ερευνητικού Δυναμικού του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (OHRP) μερικά από τα έντυπα δήλωσης συγκατάθεσης που είχαν υπογραφεί από τους Κινέζους που συμμετείχαν στις αιμοληψίες. Συγκεκριμένα, στέλνει δύο κουτιά με μερικά μόνο από τα σχετικά έγγραφα. Θα αρχίσει μία αλληλογραφία μεταξύ των δύο πλευρών για το θέμα των παρατυπιών στην εκτέλεση των προγραμμάτων.

Το Μάρτιο του 2002, σε μία από τις επιστολές του ΟHRP στο Harvard, αναφέρεται ότι σε δεκατρία προγράμματα του στην Κίνα παρατηρήθηκαν “εκτεταμένες και σοβαρές παραβιάσεις” των όρων που είχε θέσει το ΝΙΗ για να τα χρηματοδοτήσει. Το ΟΗRP πρότεινε στο Harvard την υλοποίηση ενός σχεδίου επιτήρησης (ένα είδος μνημονίου) για να διασφαλιστεί η συμβατότητα τους με τους όρους αυτούς. Οι παραβιάσεις αφορούσαν σε ζητήματα βιοηθικής, επίβλεψης, διαχείρισης, όπως το γεγονός ότι ο αριθμός των συμμετεχόντων δεν ήταν αυτός που είχε δηλωθεί αρχικά στις αμερικανικές αρχές (π.χ. ο αριθμός των ασθενών με άσθμα που συμμετείχαν ήταν 16.686, ενώ είχε δοθεί άδεια για 2.000), το πολύπλοκο και μη κατανοητό λεξιλόγιο που είχε χρησιμοποιηθεί στα έντυπα δήλωσης συγκατάθεσης, οι κίνδυνοι στους οποίους είχαν εκτεθεί οι συμμετέχοντες και η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που δεν δόθηκε. Επίσης, μιλά για υποψίες ότι κάποιες υπογραφές στα έντυπα συγκατάθεσης μπήκαν εκ των υστέρων. Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Lei Xiong, ενώ το Harvard είχε δηλώσει ότι ένα από τα ερευνητικά προγράμματα δεν είχε πραγματοποιηθεί, το ΟΗRP βρήκε δημοσιευμένες μελέτες στις οποίες οι ερευνητές περιέγραφαν τα ευρήματα αυτού του υποτίθεται μη πραγματοποιηθέντος προγράμματος.

Η κατάσταση που είχε δημιουργηθεί ανάγκασε τον Lawrence Summers, πρύτανη του Πανεπιστημίου του Harvard να πάει στην Κίνα Ο Summers ήταν οικονομολόγος, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και σύμβουλος των Κλίντον και Ομπάμα. Κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης του στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, το Μάιο του 2002 δέχεται μία ερώτηση από ένα φοιτητή σχετικά με το πρόγραμμα βιοπειρατείας. Ο Summers απαντά ότι “κάποια πράγματα πήγαν λάθος, εντελώς λάθος”. Δεν διευκρινίζει όμως ποια ακριβώς ήταν τα πράγματα πήγαν λάθος, τους λόγους για τους οποίους έγινε αυτό, και βέβαια γιατί η επιτροπή του Harvard στην υποτιθέμενη έρευνα που είχε κάνει το 1999 είχε βγάλει πόρισμα ότι όλα είχαν πάει καλά. Αφού “κάποια πράγματα πήγαν εντελώς λάθος”, γιατί όταν το διαπίστωσε δεν το ανακοίνωσε δημοσίως; Και ο (πρώην πια) πρύτανης και το Harvard συνεχίζουν να σιωπούν μέχρι σήμερα σχετικά με την υπόθεση αυτή. Πόσο συμβατή είναι αυτή η στάση τους με την περίφημη επιστημονική δεοντολογία και το επιστημονικό ήθος, για τα οποία τόσο κόπτονται;

Σε νέα μακροσκελή επιστολή του, τον Ιούλιο του 2002, το OHRP απαντά στο Harvard λέγοντας ότι αναγνωρίζει ότι είχε γίνει μεγάλη πρόοδος από την πλευρά του Ιδρύματος σε όλα τα θέματα που είχε θίξει, και ότι οι διορθωτικές κινήσεις που είχαν γίνει ήταν ικανοποιητικές. Ήταν πλέον φανερό ότι το πήγαιναν για συγκάλυψη. Θυμίζουμε ξανά ότι ο διευθυντής του OHRP όλη αυτήν την περίοδο είναι ο Greg Koski.

Το Νοέμβριο του 2002 το θέμα της «έρευνας» του OHRP για τις παρατυπίες στα προγράμματα του Harvard στην Κίνα είχε σχεδόν ολοκληρωθεί. Ο διευθυντής του, Greg Koski, ανακοινώνει την παραίτηση του και επιστρέφει στο Harvard!

Λίγους μήνες αργότερα, στις 2 Μαΐου 2003, το OHRP στέλνει μία επιστολή στο Harvard, στην οποία ανακοινώνει ότι “δεν υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω ανάμιξη του Γραφείου στο θέμα”. Βρήκε μόνο μερικά “διαδικαστικά λάθη στην επιτήρηση και στην καταχώρηση των δειγμάτων, όμως κανένας από τους συμμετέχοντες δεν υπέστη βλάβη με κανένα τρόπο, γι’ αυτό και δεν μπορούν να επιβληθούν κυρώσεις στη Σχολή”. Επίσης, συμπεραίνει ότι το Ίδρυμα «συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις» και κλείνει το θέμα.

Όταν έγινε η ανακοίνωση της «αθώωσης» του Ιδρύματος από το OHRP, διευθυντής του τελευταίου ήταν ένας ουδέτερος με την υπόθεση. Για τα προηγούμενα τρία περίπου χρόνια όμως, διευθυντής του OHRP ήταν ο Koski. Λίγες μέρες μετά, στις 30 Μαΐου 2003, σε μία συνέντευξη τύπου η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Harvard ανακοινώνει την “ολοκλήρωση της έρευνας της αμερικανικής κυβέρνησης πάνω στις γενετικές έρευνες της Σχολής στην Κίνα”.

Η οργάνωση «Συμμαχία για την Προστασία του Ανθρώπινου Ερευνητικού Δυναμικού» (Alliance for Human Research Protection, AHRP), κατηγόρησε το OHRP ότι δεν έκανε καμία έρευνα για το θέμα όπως θα όφειλε, και ότι ούτε καν μίλησε με τους ανθρώπους που συμμετείχαν στο πρόγραμμα (χωρικούς, γιατρούς, υπεύθυνους του προγράμματος) πριν πάρει αυτή την απόφαση. Με ανάρτηση στην ιστοσελίδα της, το κατηγόρησε επίσης ότι κατέστρεψε μερικά από τα έγγραφα που έλαβε από το Harvard.

Στις ΗΠΑ υπάρχει μία κυβερνητική υπηρεσία από την οποία μπορεί να ζητήσει κάποιος οποιοδήποτε δημόσιο έγγραφο αφορά στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες. Λέγεται Freedom of Information Act (FOIA). Στο άρθρο της η Συμμαχία υποστηρίζει ότι όταν ζητήθηκαν τα έγγραφα των δηλώσεων συγκατάθεσης, ο αρμόδιος υπάλληλος απάντησε γραπτώς τα εξής: “Έχω ενημέρωση ότι το OHRP παρέλαβε δύο κουτιά με υπογεγραμμένα έγγραφα δήλωσης συγκατάθεσης. Όμως, το ΟHRP τα κατέστρεψε όλα εκτός από μερικά για εξοικονόμηση χώρου και για να διασφαλίσει την ιδιωτικότητα των συμμετεχόντων”. Στο σχετικό λινκ που μας παραπέμπει η AHRP, τα κείμενα δεν εμφανίζονται. Το θέμα είναι ότι από τότε κανένας αρμόδιος δεν ασχολήθηκε με την καταγγελία αυτή. Διευθυντής του OHRP όταν έγινε εκείνη η “εξοικονόμηση χώρου” ήταν ο Greg Koski.

Αμέσως μετά η Xiong Lei δημοσιεύει ένα άρθρο με τίτλο “Η διαμάχη για τα κινέζικα γονίδια δεν έχει τελειώσει” (Scramble for Chinese genes not ended), στο οποίο μιλά για συγκάλυψη του θέματος και από την κινεζική κυβέρνηση. Η ιστοσελίδα που δημοσιεύτηκε είναι απαγορευμένη στην Κίνα. Στο άρθρο αναφέρεται ότι ένας από τους χωρικούς που είχαν μιλήσει στη Lei, όταν δέχτηκε επίσκεψη από τις κινεζικές αρχές, αναίρεσε όσα είχε πει και άλλαξε την ιστορία του. Επίσης, αναφέρεται ότι από τα δεκαπέντε προγράμματα του Harvard στην Κίνα που το ίδιο το OHRP είχε βρει «προβληματικά» (δώδεκα από αυτά ήταν του Xu), τελικά μόνο τρία εγκρίθηκαν. Αυτό έρχεται σε αναντιστοιχία με την απόφαση του να λήξει την έρευνα. Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο, ο επικεφαλής της έρευνας της είχε πει ότι η έρευνα δεν ήταν επίσημη. Ο ίδιος δήλωσε στην αμερικανική πρεσβεία ότι δε βρέθηκε καμία παρατυπία στα προγράμματα. Ο Sun-Wei Guo σχολιάζει σχετικά με αυτό: “Είναι μάλλον περίεργο το γεγονός ότι τα αποτελέσματα αυτής της ανεπίσημης έρευνας, η οποία δε δημοσιοποιήθηκαν στα μέσα ενημέρωσης και στο κοινό, θα τα χρησιμοποιούσαν τότε οι Αμερικανοί για να αποδείξουν ότι δεν υπάρχουν παρατυπίες σε αυτά τα προγράμματα”.

Για τα μάτια του κόσμου ή για την τιμή των όπλων, το 2003 το κινεζικό Υπουργείο Υγείας εκδίδει μία εγκύκλιο που περιορίζει (περιορίζει, δεν απαγορεύει) την εξαγωγή από τη χώρα συγκεκριμένων ιατρικών ειδών που σχετίζονται με το ανθρώπινο γενετικό υλικό. Το πουλάκι όμως είχε πετάξει και οι Κινέζοι το γνώριζαν. Τα δείγματα γενετικού υλικού από τη βιοπειρατεία είχαν φτάσει προ πολλού στις ΗΠΑ.

Μετά το τέλος αυτής της ιστορίας, οι περισσότεροι Κινέζοι επιστήμονες που είχαν αναντιωθεί στον Xu, κυρίως εκείνοι που είχαν πάρει μέρος στο Συμπόσιο της Xiang Shan το 1996, αναβάθμισαν σημαντικά τη θέση τους στο χρηματιστήριο αξιών της γενετικής έρευνας στην Κίνα. Άλλωστε η ανέλιξη ήταν ο στόχος τους. Κάποιοι από αυτούς έφτασαν να γίνουν μέλη της Ακαδημίας Επιστημών της Κίνας. Αυτή είναι η ανώτατη διάκριση που μπορεί να πετύχει ένας επιστήμονας στη χώρα αυτή. Κάποιοι άλλοι έγιναν υψηλόβαθμα και υψηλόμισθα στελέχη κινεζικών εταιρειών βιοτεχνολογίας. Ο Huangmin Yang, ένας από τους πιο σφοδρούς πολέμιους του Xu, έφτιαξε μαζί με άλλους επιστήμονες το Κέντρο Γονιδιακής Έρευνας της Κίνας. Μερικοί επιλέχτηκαν για το Thousand Talents Plan (TTP), ένα κινέζικο πρόγραμμα «στρατολόγησης» κορυφαίων επιστημόνων από όλον τον κόσμο.

Ο Xu και η ομάδα του δεν κατάφεραν να κλωνοποιήσουν ούτε ένα γονίδιο, παρά τις δεκάδες εκατομμύρια δολάρια που διαχειρίστηκαν από τότε για το σκοπό αυτό. Το 2000 έλαβε από το ΝΙΗ 4,2 εκατομμύρια δολάρια για οχτώ προγράμματα γενετικής. Λίγα χρήματα συγκριτικά με αυτά που έλαβαν άλλα παρόμοια προγράμματα. Λόγω των άκαρπων (και κυρίως μη προσοδοφόρων) ερευνών του και λόγω του ότι είχε «καεί» σαν ενδιάμεσος για βιοπειρατεία στην Κίνα, μάλλον βάρος παρά επένδυση ήταν για το Harvard. Το 2005 έφυγε από το Ίδρυμα και πήγε στην Ιατρική Σχολή του Illinois στο Chicago, όπου έγινε καθηγητής επιδημιολογίας, χωρίς να έχει δικαίωμα να λαμβάνει επιχορηγήσεις για ερευνητικά προγράμματα. Για το επόμενο στάδιο της καριέρας του μας πληροφορεί με γλαφυρό τρόπο ο Sun-Wei Guo: “ Το 2008, ο επιδημιολόγος που είχε μετατραπεί σε γενετικό επιδημιολόγο, πέρασε μια ακόμα φάση μεταμόρφωσης και έγινε επιχειρηματίας.” Για κάποια χρόνια ήταν στέλεχος και κατόπιν πρόεδρος μια φαρμακευτικής εταιρείας. Πολλοί από τους πρώην συνεργάτες του στην επιχείρηση βιοπειρατείας του Harvard, για να ανταμειφθούν για τις υπηρεσίες που του είχαν προσφέρει τότε, προσλήφθηκαν στην εταιρεία αυτή.

Το 2001, τρία χρόνια αφότου τελείωσαν τα προγράμματα γενετικής, η κατάσταση στον τομέα της Υγείας στην επαρχία Αnhui παρέμενε η ίδια με πριν. Η Lei Xiong σημειώνει ότι οι ιατρικές υπηρεσίες παρέμειναν ανεπαρκείς, και η κατάσταση με την έλλειψη φαρμάκων για τους ασθματικούς και όσους είχαν υψηλή πίεση παρέμεινε η ίδια.

Οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές και κομπάρσοι της θλιβερής αυτής ιστορίας συνεχίζουν να κάνουν αυτό που πάντα έκαναν. Το μόνο πράγμα που ξέρουν να κάνουν: Business as usual.
====================================

Οι δεξιοί λαϊκιστές χειροκρότησαν τη Σουηδία, ενώ οι αριστεροί περίμεναν την καταστροφή…

Του GIDEON RACHMAN (*)
Υπάρχει κάτι το μακάβριο στον τρόπο με τον οποίο ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθεί την εμπειρία της Σουηδίας με τον κορονοϊό.
Η άρνηση της κυβέρνησης να επιβάλει ένα «σκληρό» λοκντάουν επιδοκιμάστηκε από τους δεξιούς λαϊκιστές σε όλο τον κόσμο. Η φιλελεύθερη Αριστερά, πάλι, σχεδόν περιμένει να ακούσει ότι το πείραμα οδήγησε σε καταστροφή και απελπισία.
Η πραγματική κατάσταση στη Σουηδία αρνείται βέβαια να προσαρμοστεί στις ιδεολογικές προκαταλήψεις του υπόλοιπου κόσμου. Οι απαισιόδοξοι φαίνεται να κερδίζουν το ντιμπέιτ. Αλλά το μοντέλο διαχείρισης της πανδημίας δεν έχει μεγάλη σχέση με τον φιλελευθερισμό ή τον λαϊκισμό.

Μοιάζει αντίθετα με ένα πολύ σουηδικό είδος αποτυχίας, καθώς συνδέεται με την υπερβολική εμπιστοσύνη μιας χώρας με αριστερό πρόσημο προς τις επιστημονικές της γνώσεις και τη γραφειοκρατική της ελίτ.

Η Στοκχόλμη δεν αγνόησε τον Covid-19.
Μέτρα ελήφθησαν, αποστάσεις τηρήθηκαν, πολλοί επέλεξαν να δουλέψουν από το σπίτι. Η κυβέρνηση αρκέστηκε όμως κυρίως σε συστάσεις. Τα σχολεία, τα καταστήματα, τα εστιατόρια και τα γυμναστήρια παρέμειναν ανοιχτά. Ο στόχος ήταν να συνεχίσουν να λειτουργούν η κοινωνία και η οικονομία, χωρίς να υπερφορτώνεται το σύστημα υγείας, ώστε να αποκτηθεί γρήγορα η «ανοσία της αγέλης».
Από κάποιες απόψεις, η Σουηδία αποκόμισε κέρδη από αυτή τη χαλαρή προσέγγιση. Τα παιδιά δεν επλήγησαν από τις συνέπειες του κλεισίματος των σχολείων. Η οικονομία όμως, που στηρίζεται στις εξαγωγές, δεν τη γλύτωσε. Και ο απολογισμός των θανάτων είναι δυσανάλογα υψηλός σε σχέση με τους γείτονες. Ο αριθμός των θανάτων κατά κεφαλή είναι σχεδόν δεκαπλάσιος σε σχέση με αυτόν της Νορβηγίας. Υπήρξαν μέρες που ο αριθμός αυτός ήταν ο υψηλότερος στον κόσμο.
Είναι αλήθεια ότι η θνησιμότητα της Σουηδίας παραμένει χαμηλότερη σε σχέση με άλλες χώρες που εφάρμοσαν πιο αυστηρά λοκντάουν – όπως η Βρετανία. Δεν υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι η χώρα «επιπέδωσε» την καμπύλη της μόλυνσης. Και η ενόχληση της κυβέρνησης είναι μεγάλη όταν βλέπει τους γείτονές της να ανοίγουν τα σύνορά τους μεταξύ τους, αλλά όχι και προς τη Σουηδία.
Όπως είναι φυσικό, η κριτική προς τους χειρισμούς της κυβέρνησης αρχίζει να μεγαλώνει. Μια γνωστή ιολόγος, η Λένα Αϊνχορν, χαρακτήρισε την πολιτική της χώρας της παρανοϊκή. «Η άποψή μου για μια καθαρή, υγιή Σουηδία τίθεται πλέον υπό αμφισβήτηση», είπε σε ένα πρόσφατο σεμινάριο που οργάνωσε το Κέντρο Γεωπολιτικής του Κέιμπριτζ.
Η κ. Αϊνχορν φοβάται ότι αυτοί που θα κερδίσουν από την αποτυχία αυτή είναι οι ακροδεξιοί «Δημοκράτες». Και αυτό δείχνει πόσο δύσκολο είναι να ενταχθεί η ιστορία της Σουηδίας σε ένα παγκόσμιο αφήγημα που αντιπαραβάλλει τους ανεύθυνους δεξιούς λαϊκιστές με τις υπεύθυνες κεντρώες κυβερνήσεις που ακολουθούν την επιστήμη. Ο πρωθυπουργός Στέφαν Λέβεν είναι σοσιαλδημοκράτης. Και η πολιτική που ακολουθήθηκε υπαγορεύτηκε από επιστήμονες και τεχνοκράτες, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Αντερς Τέγκνελ.

Παραδόξως, φαίνεται ότι η επιτυχία της Σουηδίας ως έθνους είναι εκείνη που οδήγησε στην αποτυχία της απέναντι στην πανδημία. Η εικόνα που έχει ως μιας έλλογης και σύγχρονης χώρας την οδήγησε να μην ακολουθήσει τη διεθνή συναίνεση. Οι πολιτικοί και οι επιστήμονες προτίμησαν να εμπιστευθούν την κρίση τους. Αλλά η αυτοπεποίθηση της Σουηδίας έδωσε τη θέση της σε μια αλαζονεία για την υποτιθέμενη ανωτερότητά της.

Ο καθηγητής πολιτικής Νικόλας Αϊλοτ κάνει έναν παραλληλισμό ανάμεσα στην πολιτική της Σουηδίας απέναντι στην πανδημία και τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης το 2015. Και στις δύο περιπτώσεις, η χώρα στάθηκε μακριά από το «πλήθος». Και στις δύο περιπτώσεις, η σουηδική εξαίρεση δεν λειτούργησε πολύ καλά.
Για ένα μεγάλο διάστημα, η Σουηδία πρόσφερε αυτομάτως άσυλο σε όλους τους Σύρους – μια πολιτική πιο φιλελεύθερη ακόμη κι από της Γερμανίας. Η ειρωνεία είναι ότι αυτή η πολιτική έτυχε περιφρόνησης από τους ίδιους αμερικανούς δεξιούς που την εξαίρουν τώρα για τη στάση της απέναντι στην πανδημία. Η διαφορετική προσφυγική της πολιτική ήταν αρχικά πηγή εθνικής υπερηφάνειας. Αλλά κάποια στιγμή η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι δεν μπορούσε να τη συνεχίσει και την εγκατέλειψε.
Κάτι ανάλογο μοιάζει να συμβαίνει τώρα με τον κορονοϊό. Οπως λέει ο δρ. Αϊλοτ, “στη Σουηδία υπάρχει συχνά μια εθνική συναίνεση για ένα μεγάλο διάστημα, και ξαφνικά πέφτει ένα τούβλο από τον τοίχο και όλα αλλάζουν”.
Με τον Covid-19, όπως και με τους πρόσφυγες, δεν υπήρχε κάτι κακόβουλο στην απόφαση της Σουηδίας να ακολουθήσει τον δρόμο της. Η αποτυχία της – αν πρόκειται περί αυτού – θα πρέπει να μας προκαλεί θλίψη, όχι χαιρεκακία.
(*) Ο Γκίντεον Ράχμαν είναι αρθρογράφος των Financial Times – Πηγή: Financial Times via ΑΠΕ-ΜΠΕ
==================================

“Έλα μωρέ… σαν την γρίπη είναι”

Αριθμός και ποσοστό πλεοναζόντων θανάτων το 2020 κατά την διάρκεια της πανδημίας στις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από τον κορωνοϊό.

Ηνωμένο Βασίλειο: +65,700 πλεονάζοντες θάνατοι το 2020 (ποσοστό +49%)
Αυστρία: +1,400 (+8%)
Βέλγιο: +9,000 (+40%)
Βραζιλία: +39,100 (+19%)
Χιλή: +6,400 (+48%)
Δανία: +200 (+6%)
Εκουαδόρ: +21,500 (+122%)
Γαλλία: +25,100 (+24%)
Γερμανία: +9,200 (+6%)
Ισλανδία: δεν παρατηρήθηκαν επιπλέον θάνατοι του αναμενόμενου αριθμού
Ισραήλ: δεν παρατηρήθηκαν επιπλέον θάνατοι του αναμενόμενου αριθμού
Ιταλία: +47,700 (+43%)
Ολλανδία: +9,800 (+31%)
Νορβηγία: δεν παρατηρήθηκαν επιπλέον θάνατοι του αναμενόμενου αριθμού
Περού: +28,600 (+141%)
Πορτογαλία: +3,200 (+12%)
Ν. Αφρική: δεν παρατηρήθηκαν επιπλέον θάνατοι του αναμενόμενου αριθμού
Ισπανία: +48,400 (+56%)
Σουηδία: +5,200 (+26%)
Ελβετία: +1,900 (+25%)
ΗΠΑ: +122,300 (+25%)
–
Η Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν έκδοση του γραφήματος από τον John Burn-Murdoch στους Financial Times, αλλά σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία δεν έχουν καταγραφεί επιπλέον θάνατοι, την περίοδο του 2020, του αναμενόμενου αριθμού.

Η καταγραφή των πλεοναζόντων θανάτων στην Γαλλία (ανά επαρχία)

Η καταγραφή των πλεοναζόντων θανάτων στην Ιταλία (ανά επαρχία)

Η καταγραφή των πλεοναζόντων θανάτων στην Ισπανία (ανά επαρχία)

Η καταγραφή των πλεοναζόντων θανάτων στην Αγγλία (ανά επαρχία)

Οι χειρότερες επαρχίες στην καταγραφή των πλεοναζόντων θανάτων

πηγή: John Burn-Murdoch (FT)

==========

Η «εγκυκλοπαίδεια» του covid-19 : Αλήθειες, ψέματα, ανατροπές για τον τρόπο μετάδοσης

Τις αναθεωρημένες οδηγίες του Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) για τους τρόπους μετάδοσης του νέου κορωναϊού SARS-CoV-2 συνοψίζουν οι γιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ιωάννης Ντάνασης, και Θάνος Δημόπουλος (πρύτανης ΕΚΠΑ).

Η λοίμωξη COVID-19:

μεταδίδεται κυρίως μέσω στενής επαφής από άτομο σε άτομο, μεταξύ ατόμων που βρίσκονται πλησίον ο ένας στον άλλο (σε απόσταση λιγότερο από 2 μέτρα). Άτομα που έχουν μολυνθεί αλλά δεν εμφανίζουν συμπτώματα μπορούν, επίσης, να μεταδώσουν τον ιό.

μεταδίδεται πολύ εύκολα από άτομο σε άτομο. Ο ιός SARS-CoV-2 φαίνεται να μεταδίδεται πιο εύκολα από τη γρίπη, αλλά όχι τόσο εύκολα όσο η ιλαρά, που είναι ένας από τους πιο μεταδοτικούς ιούς στην ανθρωπότητα.

μεταδίδεται, συνήθως, κατά τη στενή επαφή. Άτομα που βρίσκονται πλησίον (σε απόσταση λιγότερο των 2 μέτρων) σε άτομο με COVID-19 ή έχουν άμεση επαφή με αυτό το άτομο διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης. Όταν άτομα με λοίμωξη COVID-19 βήχουν, πτερνίζονται, τραγουδούν, μιλούν ή αναπνέουν, παράγουν αναπνευστικά σταγονίδια. Αυτά τα σταγονίδια μπορεί να κυμαίνονται σε μέγεθος και να είναι μεγαλύτερα (μερικά από τα οποία είναι ορατά) έως μικρότερα. Οι λοιμώξεις είναι -κυρίως- αποτέλεσμα της έκθεσης σε αναπνευστικά σταγονίδια. Τα αναπνευστικά σταγονίδια προκαλούν λοίμωξη όταν εισπνέονται ή εναποτίθενται σε βλεννογόνους, όπως στο εσωτερικό της μύτης και του στόματος. Η απόσταση έχει καθοριστική σημασία, καθώς όσο μακρύτερα ταξιδεύουν τα αναπνευστικά σταγονίδια από το άτομο με COVID-19, η συγκέντρωση αυτών των σταγονιδίων μειώνεται. Τα μεγαλύτερα σταγονίδια πέφτουν από τον αέρα λόγω της βαρύτητας. Τα μικρότερα σταγονίδια και σωματίδια διαχέονται στον αέρα. Με το πέρασμα του χρόνου, η ποσότητα του μολυσματικού ιού στα αναπνευστικά σταγονίδια μειώνεται.

μπορεί να μεταδοθεί ορισμένες φορές αερογενώς. Ορισμένες λοιμώξεις μπορούν να μεταδοθούν από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω έκθεσης σε μικρά σταγονίδια και σωματίδια που φέρουν ιικό φορτίο και μπορούν να παραμείνουν στον αέρα για λεπτά έως ώρες. Αυτοί οι ιοί μπορεί να είναι σε θέση να μολύνουν άτομα που απέχουν περισσότερο από 2 μέτρα από τον φορέα της λοίμωξης ή ακόμα και αφού ο φορέας της λοίμωξης έχει απομακρυνθεί από τον χώρο. Αυτό το είδος μετάδοσης αναφέρεται ως αερομεταφερόμενη μετάδοση και είναι ένας σημαντικός τρόπος εξάπλωσης λοιμώξεων όπως η φυματίωση, η ιλαρά και η ανεμοβλογιά. Υπάρχουν ενδείξεις ότι -υπό ορισμένες συνθήκες- άτομα με COVID-19 φαίνεται να έχουν μολύνει επίνοσα άτομα σε απόσταση μεγαλύτερη των 2 μέτρων. Αυτά τα περιστατικά έχουν αναφερθεί σε κλειστούς χώρους με ανεπαρκή αερισμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις αναφέρθηκε ότι το μολυσμένο άτομο ανέπνεε έντονα κατά τη διάρκεια τραγουδιού ή άσκησης. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι επιστήμονες θεωρούν ότι η ποσότητα μολυσματικών μικροσταγονιδίων και σωματιδίων από τα άτομα με COVID-19 συγκεντρώθηκε αρκετά για να διαδώσει τον ιό σε άλλους ανθρώπους. Τα άτομα που είχαν μολυνθεί βρίσκονταν στον ίδιο χώρο κατά την ίδια ώρα ή λίγο μετά την αποχώρηση του ατόμου με COVID-19. Ωστόσο, σημειώνεται ότι τα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν ότι η μετάδοση μέσω στενής επαφής είναι ο κύριος τρόπος εξάπλωσης και σαφώς συχνότερη συγκριτικά με τη μετάδοση μέσω αερολύματος.

μεταδίδεται λιγότερο συχνά μέσω επαφής με μολυσμένες επιφάνειες. Τα αναπνευστικά σταγονίδια μπορούν, επίσης, να εναποτεθούν σε επιφάνειες και αντικείμενα. Είναι πιθανό ένα άτομο να έρθει σε επαφή με τον SARS-CoV-2 αγγίζοντας μία επιφάνεια ή αντικείμενο και έπειτα να μολυνθεί αγγίζοντας το στόμα, τη μύτη ή τα μάτια του. Ωστόσο, ο συγκεκριμένος τρόπος μετάδοσης δεν θεωρείται συχνός.

σπάνια μεταδίδεται μεταξύ ανθρώπων και ζώων. Έχουν αναφερθεί μεμονωμένες περιπτώσεις μετάδοσης του SARS-CoV-2 από ανθρώπους σε κατοικίδια ζώα, κυρίως γάτες και σκύλους, μετά από στενή επαφή με άτομα με COVID-19. Γι’ αυτόν τον λόγο συστήνεται προσοχή κατά την επαφή με κατοικίδια ζώα κατά τη διάρκεια της λοίμωξης COVID-19. Ο κίνδυνος εξάπλωσης της λοίμωξης COVID-19 από ζώα σε ανθρώπους θεωρείται χαμηλός.

Προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους

Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της ασθένειας είναι να αποφύγουμε την έκθεση στον ιό. Μπορούμε να λάβουμε μέτρα για να αποτρέψουμε την αλυσίδα μετάδοσης.

Τηρούμε αποστάσεις από τους πλησίον μας τουλάχιστον 2 μέτρα, όποτε είναι δυνατόν. Αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό μέτρο πρόληψης.
Καλύπτουμε το στόμα και τη μύτη με μάσκα όταν είμαστε κοντά με άλλους. Αυτό συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου εξάπλωσης τόσο με στενή επαφή όσο και με αερομεταφερόμενη μετάδοση.
Πλένουμε τα χέρια μας συχνά με σαπούνι και νερό. Εάν το σαπούνι και το νερό δεν είναι διαθέσιμα, χρησιμοποιούμε ένα απολυμαντικό χεριών που περιέχει τουλάχιστον 60% αλκοόλη.
Αποφεύγουμε τους πολυσύχναστους εσωτερικούς χώρους και φροντίζουμε οι εσωτερικοί χώροι να αερίζονται επαρκώς με εξωτερικό αέρα. Γενικά, η παρουσία σε εξωτερικούς χώρους και σε χώρους με καλό εξαερισμό μειώνει τον κίνδυνο έκθεσης σε μολυσματικά αναπνευστικά σταγονίδια.
Παραμένουμε στο σπίτι και απομονωνόμαστε από τους οικείους μας όταν αρρωστήσουμε.
Καθαρίζουμε τακτικά και απολυμαίνουμε τις επιφάνειες που αγγίζουμε συχνά.

Οι πανδημίες μπορεί να είναι αγχωτικές, ειδικά όταν βρισκόμαστε μακριά από άλλους. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι σημαντικό να διατηρούμε τις κοινωνικές επαφές και να μην παραμελούμε την ψυχική υγεία μας.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αθήνα, Ελλάδα

Η σύγχυση ανάμεσα στη φάση της μεγάλης κοσμοσυστημικής κλίμακας που κατέκτησε η ανθρωπότητα και στο πρώιμο ανθρωποκεντρικό στάδιο που βιώνει, είναι ευρέως υπόλογη της άρνησης της νεοτερικής διανόησης να προσέλθει σε μια επανεκτίμηση των εννοιών που ορίζουν τα φαινόμενα. Η επιμονή της να θεωρεί ότι η φάση που διανύει η ανθρωπότητα σήμερα είναι η πλέον ολοκληρωμένη και τελειωτική, συνάδει με την ιδεολογική της επιλογή ότι οι λύσεις οφείλουν να αναζητηθούν στο πλαίσιο του παρόντος συστήματος.

Προφανώς, όμως, συγχέει την καθόλα εξαιρετική ως προς τις επιπτώσεις της οικοδόμηση του ανθρωποκεντρισμού στο επίπεδο της μεγάλης κοσμοσυστημικής κλίμακας (του κράτους έθνους), με το ανθρωποκεντρικό στάδιο που διανύει. Οι επισημάνσεις αυτές διευκρινίζουν, σε τελική ανάλυση, το ερώτημα εάν η Αριστερά είναι έτοιμη να ανασυνδεθεί με το μέλλον και να επανέλθει σε τροχιά προόδου. Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι.

Στον ίδιο ακριβώς βαθμό που και το σύνολο της νεοτερικότητας αδυνατεί να συλλάβει, ή μάλλον αρνείται να αποδεχθεί, τις πραγματικότητες που αποτυπώνουν τη δυναμική τους στις ημέρες μας και την φύση των εξελίξεων που σημειώνονται στον κοσμοσυστημικό χώρο. Διότι, ακόμη και αν αποδεχθούμε την αδυναμία της να συλλάβει τις εξελίξεις, δεν γίνεται η Αριστερά να μην αντιλαμβάνεται το αυτονόητο: η προσέγγιση του μέλλοντος ενός νέου ανθρώπου (λ.χ. ενός εφήβου) δεν δύναται να γίνει υπό το πρίσμα της ηλικίας του, χωρίς να συνεκτιμηθούν τα επόμενα στάδια της βιολογικής του εξέλιξης.

Η Αριστερά γνωρίζει

Κατά την ίδια έννοια, δεν είναι δυνατόν να μην έχει συνείδηση του γεγονότος ότι η βιολογία του κοινωνικού ανθρώπου δεν επιτρέπει υπερβάσεις φάσεων, όπως για παράδειγμα την είσοδό του κατ’ ευθείαν στην εποχή της ωριμότητας, ή την υπέρβαση των φάσεων που επιτάσσει η βιολογία των εμβίων όντων (όπως από την εφηβεία να οδηγηθεί εξ αποφάσεως στην εποχή της ωριμότητας κλπ).

Και σε κάθε περίπτωση, δεν είναι άδολη η ολοένα και πιο συχνή επίκληση του δημοκρατικού χαρακτήρα της σημερινής μοναρχικής-ολιγαρχικής Πολιτείας. Ούτε είναι τυχαίο ότι συνάδει με τη διαπιστούμενη σημαίνουσα αμφισβήτηση ακόμη και της δυνατότητάς της να διασφαλίσει στοιχειωδώς τον κοινωνικό σκοπό της πολιτικής.

Προφανώς γνωρίζει η Αριστερά ότι ένα ολιγαρχικό σύστημα είναι φύσει προορισμένο να παράγει ολιγαρχικές πολιτικές. Ότι εάν η σημερινή Πολιτεία ήταν δημοκρατική δεν θα υπήρχε χώρος για πολιτικές που θα αντέλεγαν στη βούληση της κοινωνίας. Το γεγονός αυτό ομολογεί ότι η νέα Αριστερά, η νέα Δεξιά και η παλαιοδεξιά-Ακροδεξιά, δηλαδή το σύνολο εν προκειμένω της νεοτερικότητας, γνωρίζουν ότι η κοινωνία των πολιτών δεν συμμετέχει της Πολιτείας. Περαιτέρω, ότι η κοινωνική βούληση δεν αποτελεί το διακύβευμά της.

Με απλούστερη διατύπωση, όλες μαζί οι πολιτικές δυνάμεις αποδέχονται ότι οφείλει να μην “κρατεί ο δήμος” (μια πολιτειακά συντεταγμένη κοινωνία των πολιτών), αλλά το κράτος και πιο συγκεκριμένα οι νομείς του. Αυτοί, για να προσδώσουν στο κράτος λαϊκή νομιμοποίηση, προσάρτησαν την έννοια του δήμου σ’ αυτό (ταυτίζοντας το νομικό πλάσμα του κράτους με το “δημόσιο” και την “πολιτική κοινωνία”). Οικειοποιήθηκαν την Πολιτεία και απέκλεισαν την κοινωνία των πολιτών από αυτήν.

Οικειοποίηση της κοινωνίας

Εφεξής, η κοινωνία δεν έχει βούληση, είναι άμορφη, απαίδευτη και ιδιοτελής μάζα, “λαός”. Τη βούλησή της την διαμορφώνει αυθεντικά, δίκην απόλυτου κηδεμόνος, ο κάτοχος της πολιτικής εξουσίας. Στο πλαίσιο αυτό, η κοινωνία δεν δικαιούται καν να εκφέρει αντιρρήσεις, ή να ελέγξει τον εξουσιαστή-κηδεμόνα της. Τελεί απλώς υπό πολιτική “αντίληψη”.

Ο εμμονικός αυτός ισχυρισμός είναι πολλαπλά συντηρητικός:

Πρώτον, διότι εννοεί ότι οι κοινωνικοί συσχετισμοί οφείλουν να διαμορφώνονται εξωθεσμικά, δηλαδή στο πεζοδρόμιο, με την πολιτική διαμεσολάβηση (όχι αντιπροσώπευση) της κομματικής καθοδήγησης. Εντούτοις, ακόμη και εάν ο πολιτικός λόγος της κομματικής Αριστεράς είναι “φιλολαϊκός”, είναι βέβαιον ότι οι συσχετισμοί θα τον ακυρώσουν. Το γεγονός αυτό το γνωρίζει η Αριστερά, το διδάσκει, άλλωστε, η ίδια η μαρξική θεωρία, αλλά και η εμπειρία των πολιτικών πειραματισμών από θέση εξουσίας που διακίνησε τις τελευταίες δεκαετίες.

Δεύτερον, διότι αρνείται να αποδεχθεί την πολιτική χειραφέτηση την κοινωνίας, ήτοι τη μετάβασή της από την έννοια του “λαού” σε εκείνη της “κοινωνίας των πολιτών”. Από την πολιτειότητα που ταυτοποιεί το ανήκειν του πολίτη στο κράτος, στην πολιτειότητα που εγγράφει τον πολίτη ως εταίρο της Πολιτείας. Από τον “πολίτη-ιδιώτη” στον “πολίτη-εντολέα” της πολιτικής τάξης. Ο πολίτης-ιδιώτης, με την ψήφο του διαιτητεύει μεταξύ των ολίγων “μονομάχων” της κομματικής ηγεσίας, οι οποίοι επιλέγονται από τους ποικίλους όσους μηχανισμούς του παρασκηνίου. Ουσιαστικά, όμως, επιλέγουν μονάρχη για συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ο οποίος έχει όλες τις εξουσίες και προνομίες του μονάρχη.

Αδιέξοδη συζήτηση

Σε ό,τι μας αφορά, εκτιμάμε ότι η αναζήτηση της διαμόρφωσης των συσχετισμών ανάμεσα στην κοινωνία και στους ιδιοκτήτες του συστήματος της οικονομίας, εξωθεσμικά, προβληματική στο παρελθόν, στις ημέρες μας έχει καταστεί αδιέξοδη. Εξ ου και θεωρούμε ότι το διακύβευμα στις ημέρες μας εστιάζεται πρωταρχικά στην ανάγκη να αποκατασταθεί η ισορροπία μεταξύ κοινωνίας, κράτους και αγοράς.

Αναγγέλλει, όμως, τη μετάβαση σε ένα νέο περιβάλλον, όπου η ελευθερία θα αξιώσει τη διακτίνωσή της πέραν της προσωπικής-ιδιωτικής ζωής, στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πεδίο. Ζητούμενο, στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι επομένως η απαγόρευση ή το σταμάτημα της εξέλιξης, το τέλος της λεγόμενης “παγκοσμιοποίησης” με την επιστροφή στο παρελθόν του κυρίαρχου κράτους. Ζητούμενο είναι η αντιστάθμιση της απομειωθείσης εξωτερικής του κυριαρχίας του με την ανάκτηση εκ μέρους της κοινωνίας μέρους της πολιτικής αρμοδιότητας.

Δεν φταίει η “παγκοσμιοποίηση” και η κοσμοσυστημική ανάπτυξη των ανθρωποκεντρικών παραμέτρων, αλλά ο εγκιβωτισμός στο παρελθόν ορισμένων από αυτές. Εν προκειμένω, η άρνηση των δυνάμεων που συγκροτούν την άρχουσα (πνευματική, πολιτική κλπ) τάξη, να οδηγήσουν την κοινωνία στο μέλλον.

Το lockdown εξασφάλισε ΜΕΘ με κόστος ανθρώπινες ζωές

Σύνταξη SLpress.gr

Τη μελέτη του Imperial College του Μαρτίου, που οδήγησε σε απόφαση για lockdown στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανέλυσαν ερευνητές της Σχολής Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Η έρευνα έδωσε ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Χρησιμοποιώντας έναν κώδικα προσομοίωσης (CovidSim) εξέτασαν το πλαίσιο, κατά το οποίο ελήφθη η πολιτική απόφαση για lockdown, ώστε να αναπαραγάγουν τον τρόπο που οι επιστημονική επιτροπή της βρετανικής κυβέρνησης έκανε τότε την εισήγησή της.

Όπως αναφέρουν στα αποτελέσματά τους (Effect of school closures on mortality from coronavirus disease 2019: old and new predictions, British Medical Journal, 2020; 371:m3588), ο καθηγητής Κεν Ράις, ο ερευνητής Μπεν Γουάιν, η καθηγήτρια Βικτόρια Μάρτιν και ο καθηγητής Γκρεμ Άκλαντ, «το μοντέλο προέβλεψε ότι το κλείσιμο των σχολείων και η απομόνωση των νέων ανθρώπων θα αύξανε το συνολικό αριθμό θανάτων».

Η πολιτική που ακολουθήθηκε ήταν «ιδιαίτερα αποτελεσματική στη μείωση της μέγιστης ζήτησης για κλίνες ΜΕΘ, αλλά παρατείνει την επιδημία, και σε ορισμένες περιπτώσεις οδηγεί μακροπρόθεσμα σε περισσότερους θανάτους». Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η θνησιμότητα που προκύπτει από τη νόσο COVID-19 επιβαρύνει πολύ περισσότερο τους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους. «Δεδομένης της απουσίας ενός προγράμματος αποτελεσματικού εμβολιασμού, καμία από τις στρατηγικές αντιμετώπισης που προτάθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα μείωνε τον προβλεπόμενο συνολικό αριθμό θανάτων κάτω από τις 200.000».

Να σημειωθεί ότι το Μάρτιο, η ομάδα του Imperial College υπολόγιζε τον αριθμό των θανάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο –με την πολιτική που ακολουθούσε μέχρι τότε η κυβέρνηση Τζόνσον– μέχρι και 250.000. Οι υπολογισμοί των ερευνητών του Εδιμβούργου βασίστηκαν ακριβώς στο επιδημιολογικό μοντέλο του Imperial College και δοκιμάστηκαν σε διάφορα σενάρια.

Είναι γνωστή η “Έκθεση 9” του Imperial College, στην οποία εκτιμάτο ότι το ποσοστό θνησιμότητας από κορωνοϊό είναι περίπου 1%. Συνεπώς, με το ρυθμό αύξησης των κρουσμάτων τον Μάρτιο, υπήρχαν φόβοι ότι σε λίγες εβδομάδες δεν θα υπήρχαν διαθέσιμες ΜΕΘ. Είναι αξιοσημείωτο, όμως, ότι το μοντέλο του Imperial College «δεν μέτρησε συγκεκριμένα το lockdown».

Η προσομοίωση της επιδημίας

Σε ό,τι αφορά το επίμαχο εύρημα πως το κλείσιμο των σχολείων «μειώνει την αναπαραγωγή του ιού, αλλά με το απροσδόκητο αποτέλεσμα της αύξησης του συνολικού αριθμού θανάτων», οι ερευνητές προσπάθησαν να αναπαραγάγουν τις πληροφορίες που ήταν διαθέσιμες το Μάρτιο. Και σημείωσαν ότι «η αντιμετώπιση της έξαρσης του ιού και η διάσωση ζωών ήταν αντικρουόμενες επιλογές».

Με τον κώδικα προσομοίωσης CovidSim οι ερευνητές έφτιαξαν μια “κάτοψη” της κατάστασης στη Βρετανία, θεωρώντας ότι εκατομμύρια άνθρωποι πάνε κανονικά στις δουλειές τους και ότι νοσοκομεία, σχολεία, επιχειρήσεις κ.λπ., λειτουργούν κανονικά. Οι μετακινήσεις αυτές υπολογίστηκαν μέσω αλγόριθμου. Λαμβάνοντας υπόψη ηλικίες και αποστάσεις, δοκίμασαν δέκα προσομοιώσεις διάρκειας 91 ημερών, ξεκινώντας από την 1η Ιανουαρίου.

Η διαδικασία τελικώς επιβεβαιώνει τις προβλέψεις του Imperial College, με τα τότε διαθέσιμα δεδομένα, σχετικά με τον υπολογισμό των πιθανών θανάτων. Όμως, επιβεβαιώνει επίσης ότι «προσθέτοντας το κλείσιμο σχολείων και πανεπιστημίων στην απομόνωση κρουσμάτων, την καραντίνα και τα μέτρα τήρησης αποστάσεων για τους άνω των 70 ετών θα οδηγούσε σε περισσότερους θανάτους. Παρομοίως, τα γενικά μέτρα τήρησης αποστάσεων υπολογίστηκαν, ώστε να μειωθούν οι αριθμοί κρουσμάτων αλλά αυξάνουν τον συνολικό αριθμό θανάτων σε σύγκριση με [το σενάριο] για μέτρα αποστάσεων μόνο για τους άνω των 70».

Συνεπώς «οι συμβουλές πολιτικής στο Ηνωμένο Βασίλειο επικεντρώθηκε στο να μειωθεί ο αριθμός των κρουσμάτων και όχι ο αριθμός των θανάτων». Η έρευνα εξηγεί γιατί συμβαίνει αυτό: «σε όλα τα σενάρια αντιμετώπισης, η επιδημία λήγει με ευρεία ανοσία και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να έχει μολυνθεί. Οι στρατηγικές που ελαχιστοποιούν τους θανάτους υπολογίζονται με τους μολυσμένους να ανήκουν στις νεαρές ηλικίες. Για παράδειγμα, εστιάζοντας σε αυστηρότερα μέτρα αποστάσεων στα γηροκομεία, όπου είναι μεγαλύτερες οι πιθανότητες να πεθάνει κάποιος, αντί για τα σχολεία.

»Οι βέλτιστες στρατηγικές μείωσης θανάτων είναι διαφορετικές από αυτές που στοχεύουν στο να ελαφρύνουν τις ΜΕΘ, και διαφορετικές από αυτές που στοχεύουν σε λιγότερα κρούσματα. Είναι, λοιπόν, αδύνατον να έχεις μια ιδανική στρατηγική για την αντιμετώπιση της νόσου αν δεν βάλεις σε ιεραρχία αυτούς τους τρεις στόχους».

Χρειάζεται έμφαση στους ευάλωτους

Τελικώς, η έρευνα τονίζει ότι είναι «απαραίτητη μια διαφορετική στρατηγική από ό,τι σε μια επιδημία γρίπης, εστιασμένη στην προστασία των ηλικιωμένων και των ευάλωτων ατόμων». Αυτό προφανώς δεν εφαρμόστηκε ούτε στη Βρετανία, ούτε στις περισσότερες χώρες, όπου για πολύ καιρό δόθηκε έμφαση στα κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια.

Το πρόβλημα, κατά την έρευνα του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, είναι ότι ακόμα και μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού παραμένει μολυσμένο από τον ιό. Αυτό «οδηγεί σε δεύτερο κύμα μολύνσεων που μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερο αριθμό θανάτων, αλλά πιο μετά». Μάλιστα, «περαιτέρω lockdown θα οδηγούσαν σε επανάληψη κυμάτων μολύνσεων, εκτός αν υπάρξει ανοσία αγέλης μέσω εμβολιασμού».

============

Dr. PETER McCULLOUGH: ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ COVID

Κλεάνθης Γρίβας

Ο Dr Peter McCullough είναι καρδιολόγος, παθολόγος και επιδημιολόγος, συντάκτης δύο ιατρικών περιοδικών και συγγραφέας 650 δημοσιευμένων μελετών που κρίθηκαν από ομότιμους,

Σε όλη την έκταση του πλανήτη, οι διασκεδαστές-γελωτοποιοί και παλιάτσοι της Αυλής των δυναστών του Μεσαίωνα, έχουν αντικατασταθεί στις Αυλές των σύγχρονων δυναστών της Παγκοσμιοποίησης από έναν εσμό διασκεδαστών-γελωτοποιών και παλιάτσων που απαρτίζεται από εξωνημένους τηλε-γιατρούς (της πλάκας) και εξαγορασμένους ημι-αναλφάβητους δήθεν δημοσιογράφους, που κατατρομοκρατούν το κοινό, δηλητηριάζοντάς το. Αλλ’ όμως: «Άθλιε γελωτοποιέ. Το δηλητήριο που χύνεις θα σε σκοτώσει» (Βέρντι, Ριγκολέτο)

Παρουσίαση των θέσεών του Dr. McCullough

από τον Dr Joseph Mercola,

18 Σεπτεμβρίου 2021

Επιλογή-επιμέλεια κειμένου και το “μότο”

Κλεάνθης Γρίβας,

19 Σεπτεμβρίου 2021

https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2021/09/18/the-state-of-covid-treatment.aspx?ui=9ca2cb2ed6b3d6bb20204abb0a118be42e84544e73da4353a8f7861514da7122&sd=20210804&cid_source=dnl&cid_medium=email&cid_content=art1ReadMore&cid=20210918&mid=DM996208&rid=1268130482

ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

Ο Dr Peter McCullough εκθέτει τους λόγους για τους οποίους κατά την πανδημία απουσιάζει μια βασική πτυχή της φροντίδας – η έγκαιρη θεραπεία.

Χωρίς την ελπίδα για έγκαιρη θεραπεία, οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν προετοιμασμένοι να περιμένουν μια ένεση

Τα «εμβόλια»-COVID-19 εξασθενούν από την άποψη αποτελεσματικότητάς τους και συνδέονται με έναν απαράδεκτο αριθμό σοβαρών παρενεργειών και θανάτων

Τα «εμβόλια»-COVID-19 επιδεινώνουν την πανδημία. Ο γενικός εμβολιασμός οδηγεί σε μεταλλάξεις, γιατί ο ιός μεταλλάσσεται άγρια για να αποφύγει το «εμβόλιο».

Στο βίντεο (στο 53:40) μπορείτε να δείτε το σχήμα θεραπείας του McCullough, που αρχίζει με μια θεραπευτική διατροφική δέσμη και, εν συνεχεία, προχωρά σε θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα, αντιμολυσματικά (όπως HCQ ή ιβερμεκτίνη), αντιβιοτικά, στεροειδή και αραιωτικά αίματος.

Στο βίντεο, ο Dr Peter McCullough, αναλύει την κατάσταση με λογικά επιχειρήματα και στοιχεία και παραθέτει τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ανακοπεί η πανδημία. [Rumble 26 Αυγούστου 2021]

To βίντεο μαγνητοσκοπήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021 στην εκκλησία του Andrews University Village στο Berrien Springs, Michigan. Η παρακολούθησή του θα σας προβληματίσει για τους λόγους που κατά την πανδημία έλειπε μια βασική πτυχή της ιατρικής φροντίδας – η έγκαιρη θεραπεία.

Όπως δήλωσε o Dr Peter McCullough, ήταν η πρώτη φορά στην μακροχρόνια καριέρα του που είδε ιατρικούς φορείς να μην προσφέρουν έγκαιρη θεραπεία σε μια ασθένεια.

Η έγκαιρη θεραπεία της COVID σώζει ζωές

Το πρότυπο υγειονομικής περίθαλψης για την COVID-19 ήταν η διακοπή της θεραπείας έως ότου ένα άτομο αρρωστήσει αρκετά για να νοσηλευτεί. Συνήθως κάποιος χρειάζεται δύο έως τρεις εβδομάδες για να αρρωστήσει με COVID-19 αρκετά ώστε να νοσηλευτεί. Και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να είναι σωτήρια.

Το σκεπτικό της άρνησης για παροχή έγκαιρης θεραπείας ήταν ότι «δεν έχουν διεξαχθεί μεγάλες, τυχαιοποιημένες δοκιμές για να γνωρίζουμε ποιες θεραπείες είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές». Αλλά όπως λέει είπε ο McCullough: «Δεν μπορούμε να περιμένουμε μεγάλες τυχαιοποιημένες δοκιμές … Κάτι μπήκε στο μυαλό των γιατρών και των νοσηλευτών και δεν αντιμετωπίζουν εγκαίρως την COVID-19. Αυτή ήταν μια κατάσταση που δεν την άντεξα».

Έτσι, ο McCullough και οι συνεργάτες του εργάστηκαν πυρετωδώς για να βρουν μια θεραπεία. Γιατί, άραγε, δεν το έκαναν το ίδιο και οι ομοσπονδιακοί οργανισμοί υγείας;

«Η κυβέρνησή μας και άλλες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, δεν έχουν κουνήσει το δακτυλάκι τους για να μειώσουν τον κίνδυνο της νοσηλείας και του θανάτου οπουδήποτε. Αν υπήρχε παιδί με άσθμα, θα το αφήναμε με συριγμούς και πνιγμούς επί δύο εβδομάδες πριν αποφανθούμε ότι το παιδί πρέπει να πάει στο νοσοκομείο; Όχι, θα δίναμε στο παιδί φάρμακα. Δεν έχουμε τυχαιοποιημένες δοκιμές για κάθε πράγμα που κάνουμε». (Rumble 26 Αυγούστου 2021)

Ο McCullough και οι συνεργάτες του συνειδητοποίησαν ότι υπάρχουν τρεις μεγάλες φάσεις στην εξέλιξη της νόσου COVID-19:

Ξεκινά με την αντιγραφή του ιού, η οποία στη συνέχεια προκαλεί φλεγμονή ή μια καταιγίδα κυτοκινών. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί σε πήξη αίματος. Εάν σχηματιστούν αρκετοί μικροί θρόμβοι αίματος στους πνεύμονες, ένα άτομο δεν μπορεί να πάρει αρκετό οξυγόνο και πεθαίνει. Είναι μια σύνθετη διαδικασία και κανένα φάρμακο από μόνο του δεν πρόκειται να λειτουργήσει για τη θεραπεία της. Γι ‘αυτό ο ΜακΚάλοου χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό φαρμάκων, όπως γίνεται για τη θεραπεία του HIV, του σταφυλόκοκκου και άλλων λοιμώξεων.

Μόνο περίπου το 6% των αποφάσεων των γιατρών στην καρδιολογία βασίζονται σε τυχαιοποιημένες δοκιμές.

«Η ιατρική είναι τέχνη και επιστήμη, συγχρόνως. Χρειάζεται κρίση. Αυτό που συνέβαινε, νομίζω ότι από παγκόσμιο φόβο, δεν συνέβαινε σε καμία άλλη κρίση», δήλωσε ο McCullough, αναφερόμενος στην άρνηση των γιατρών να θεραπεύουν ασθενείς με COVID-19 στην αρχή της διαδικασίας της ασθένειας. (Rumble 26 Αυγούστου 2021)

Απειλούνται οι γιατροί που εφαρμόζουν έγκαιρη θεραπεία της COVID-19

Σε όλο τον κόσμο, συμβαίνει κάτι το αδιανόητο: Οι γιατροί απειλούνται με απώλεια άδειας ή ακόμη και φυλακή επειδή προσπαθούν να βοηθήσουν τους ασθενείς τους.

Ο Γάλλος γιατρός Didier Raoult πρότεινε, νωρίς, να στήσει μια κλινική για να προσπαθήσει να θεραπεύσει ασθενείς με Covid-19. Τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Έχει προωθήσει τη χρήση της υδροξυχλωροκίνης (HCQ), η οποία αρχικά ήταν διαθέσιμη χωρίς ιατρική συνταγή – μέχρι που η Γαλλία την έκανε διαθέσιμη μόνο με ιατρική συνταγή. (Rumble 26 Αυγούστου 2021)

Στη Νότια Αφρική, πρόσθεσε, ένας γιατρός φυλακίστηκε για τη συνταγογράφηση ιβερμεκτίνης.

Στην Αυστραλία, εάν ένας γιατρός επιχειρήσει να θεραπεύσει έναν ασθενή με COVID-19 με HCQ, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο φυλάκισης.

«Από πότε φυλακίζεται ένας γιατρός που βοηθάει έναν ασθενή με ένα απλό γενόσημο φάρμακο;», αναρωτιέται ο ΜακΚάλοου.

Τον Αύγουστο του 2020, δημοσιεύθηκε μια μελέτη-ορόσημο του McCullough με τίτλο «Παθοφυσιολογική βάση και αιτιολογία για την πρώιμη εξωτερική θεραπεία της λοίμωξης SARS-CoV-2», στο American Journal of Medicine. (American Journal of Medicine. January 2021. 134 (1): 16-22)

Το έγγραφο παρακολούθησης έχει τίτλο «Πολυεπίπεδη πολύ στοχευμένη διαδοχική θεραπεία πολλαπλών φαρμάκων της πρώιμης περιφερειακής λοίμωξης υψηλού κινδύνου SARS-CoV-2 (COVID-19)» και δημοσιεύτηκε στο Reviews in Cardiovascular Medicine τον Δεκέμβριο του 2020, και έγινε η βάση για τον οδηγό θεραπείας στο σπίτι. ( Κριτικές στην Καρδιαγγειακή Ιατρική 2020; 21 (4): 517-530 )

Ενώ ορισμένοι ιατρικοί οργανισμοί έχουν αντιταχθεί και θεραπεύουν ασθενείς με COVID-19, «το σύστημα υγείας σήμερα εξακολουθεί να μην θεραπεύει τέτοιους ασθενείς. Η γραμμή που ακολουθείται στο σύστημα υγείας είναι: «μην αντιμετωπίζετε έναν ασθενή με COVID-19 ως εξωτερικό ασθενή. Περιμένετε να αρρωστήσει αρκετά για να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Επειδή το σύστημα υγείας ακολουθεί… τις οδηγίες των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας – NIH ή των Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων -CDC».

Η μη-έγκαιρη θεραπεία είναι προϋπόθεση της αναμονής του «εμβολίου»

Ο ΜακΚάλοου πιστεύει πως όταν δεν υπάρχει καμία ελπίδα για έγκαιρη θεραπεία, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν προετοιμασμένοι να δεχτούν ένα «εμβόλιο».

«Περίπου τον Μάιο, βρεθήκαμε υποχρεωμένοι να φοράμε μάσκα, να περιμένουμε απομονωμένοι και να περιμένουμε να σωθούμε από το ‘εμβόλιο’. Και το μόνο που ακούγαμε ήταν για το ‘εμβόλιο’”.

Τα ‘εμβόλια’ αναπτύχθηκαν, αλλά είναι διαφορετικά από κάθε προηγούμενο εμβόλιο και έχουν χάσει την αποτελεσματικότητά τους ενώ προκαλούν απαράδεκτο αριθμό σοβαρών παρενεργειών και θανάτων. Για λόγους σύγκρισης: το 1976, ένα γρήγορο πρόγραμμα εμβολίων κατά της γρίπης των χοίρων σταμάτησε μετά από 25 έως 32 θανάτους. (CNN 30 Απριλίου 2009)

«Εάν ένα νέο φάρμακο βγει στην αγορά και σημειωθούν 5 θάνατοι, επιβάλλεται να ετικετάρεται με μια μαύρη ταινία που προειδοποιεί ότι το φάρμακο μπορεί να προκαλέσει θάνατο. Με 50 θανάτους, το προϊόν αποσύρεται από την αγορά.

Σκεφτείτε τώρα αυτό: Η βάση δεδομένων του συστήματος καταγραφής των παρενεργειών των εμβολίων (VAERS) έδειξε ότι από όλα μαζί τα εμβόλια πριν από το 2020 αναφέρονταν περίπου 158 συνολικοί θάνατοι ετησίως.

Μέχρι τις 22 Ιανουαρίου 2021, είχαν ήδη αναφερθεί 182 θάνατοι από τα «εμβόλια» COVID-19, με μόλις 27,1 εκατομμύρια άτομα να έχουν εμβολιαστεί. Αυτό ήταν κάτι παραπάνω από αρκετό για να φτάσει το δοθεί το σήμα συναγερμού για τη θνησιμότητα και τη διακοπή του προγράμματος. Στις 22 Ιανουαρίου είχαμε ήδη ξεπεράσει τα όρια του σήματος συναγερμού.

Και αν υπήρχε ένας πίνακας παρακολούθησης της ασφάλειας των δεδομένων του εμβολίου –το ξέρω, επειδή κάνω αυτήν τη δουλειά– θα είχαμε μια έκτακτη συνεδρίαση και θα λέγαμε: ‘Σταματήστε. Οι άνθρωποι πεθαίνουν μετά το εμβόλιο. Πρέπει να καταλάβουμε γιατί’». (Rumble 26 Αυγούστου 2021)

Είναι τυπική νομική και δεοντολογική υποχρέωση να υπάρχει μια Επιτροπή αντιμετώπισης κρίσιμων συμβάντων, ένας Πίνακας παρακολούθησης των δεδομένων της ασφάλειας των εμβολίων και μια Επιτροπή δεοντολογίας για τις μεγάλες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους (όπως είναι το πρόγραμμα μαζικής χορήγησης των εμβολίων για την COVID-19). Αλλά τίποτε απ’ αυτά δεν εφαρμόστηκε.

«Αυτό είναι κάτι που δεν έχουμε το δει ποτέ στην ιατρική μέχρι σήμερα: ένα νέο προϊόν που εισήχθη και χορηγείται χωρίς κανένα έλεγχο για το ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν μετά τον εμβολιασμό … Σε δύο περιπτώσεις, τα CDC και η FDA – τον Μάρτιο και τον Ιούνιο 2021- εξέτασαν τα δεδομένα ασφάλειας και αποφάνθηκαν ότι κανένας από τους θανάτους δεν σχετίζεται με τα εμβόλια. Νομίζω ότι αυτό συνιστά σκόπιμη παραποίηση».

Προχωρήσαμε γρήγορα στις 30 Ιουλίου 2021 και τα δεδομένα του VAERS έδειξαν ότι 12.366 Αμερικανοί έχουν πεθάνει μετά από εμβολιασμό τους για την COVI0-19. (Rumble 26 Αυγούστου 2021)

Σε μια ανάλυση των αναφορών θανάτων από «εμβόλια»-COVID-19 που έγιναν στο VAERS, οι ερευνητές διαπίστωσαν μόνο ότι στο 86% υπήρχε χρονική σχέση και ότι τίποτα άλλο δεν θα μπορούσε να έχει προκαλέσει το θάνατο, και φαίνεται ότι η αιτία ήταν τα «εμβόλια». (ResearchGate Preprint Ιούνιος 2021)

Η πρωτέΐνη ακίδα είναι επικίνδυνη

Το σώμα μας αναγνωρίζει την πρωτεΐνη της ακίδας των «εμβολίων»-COVID ως ξένη, και αρχίζει να παράγει αντισώματα για να μας προστατεύει από τον ιό, αυτό τουλάχιστον ισχύει θεωρητικά. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Η ίδια η πρωτεΐνη είναι επικίνδυνη και είναι γνωστό ότι κυκλοφορεί στο σώμα μας επί εβδομάδες, πιθανότατα μήνες και ίσως πολύ περισσότερο μετά το «εμβόλιο»-COVID. (Clinical Infectious Diseases, ciab465, doi: 10.1093/cid/ciab465)

Στα κύτταρά μας, η πρωτεΐνη ακίδας βλάπτει τα αιμοφόρα αγγεία και μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη θρόμβων αίματος. Μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο, τα επινεφρίδια, τις ωοθήκες, την καρδιά, τους σκελετικούς μύες και τα νεύρα, προκαλώντας φλεγμονή, ουλές και βλάβες στα όργανα με την πάροδο του χρόνου. Ο McCullough πιστεύει επίσης ότι η πρωτεΐνη της ακίδας υπάρχει στο αίμα που δωρίζεται και έχουν ειδοποιήσει τον Ερυθρό Σταυρό και την Αμερικανική Ένωση Τραπεζών Αίματος. (Bitchute 22 Ιουλίου 2021)

Οι τεχνολογίες του Αγγελιοφόρου RNA (mRNA) έχουν μελετηθεί εδώ και χρόνια, και στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν σχεδιαστεί για να αντικαταστήσουν ένα ελαττωματικό γονίδιο, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί για θεραπεία του καρκίνου ή κάποιας καρδιακής ανεπάρκειας, για παράδειγμα.

Τον Νοέμβριο 2020, ωστόσο, η Pfizer σε συνεργασία με τη Γερμανική BioNTech, ανακοίνωσε ότι το «εμβόλιό» τους με βάση το mRNA ήταν «περισσότερο από 90% αποτελεσματικό» σε μια δοκιμή Φάσης 3. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το 90% των ατόμων που κάνουν το κάνουν, θα προστατεύονται από τον COVID-19, καθώς ο υπολογισμός βασίζεται στη σχετική μείωση του κινδύνου (RRR). (Pfizer 9 Νοεμβρίου 2020)

Η απόλυτη μείωση του κινδύνου (ARR) από το «εμβόλιο» είναι μικρότερη από 1%. «Αν και το RRR λαμβάνει υπόψη μόνο τους συμμετέχοντες που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από το ‘εμβόλιο’, η απόλυτη μείωση του κινδύνου (ARR), που είναι η διαφορά μεταξύ των ποσοστών προσβολής με και χωρίς το ‘εμβόλιο’, θεωρεί ότι αυτό ισχύει σε ολόκληρο τον πληθυσμό. Η απόλυτη μείωση του κινδύνου (ARR) τείνει να αγνοείται επειδή δίνει πολύ μικρότερο εντυπωσιακό μέγεθος-εφέ από τη σχετική μείωση του κινδύνου (RRR)», έγραψαν οι ερευνητές στο The Lancet Microbe τον Απρίλιο του 2021. (The Lancet Microbe, 20 Απριλίου 2021)

Ο ΜακΚάλοου πιστεύει ότι «η εκστρατεία του μαζικού εμβολιασμού αποτελεί απίστευτη παραβίαση της ηθικής, εν μέρει επειδή κανείς δεν πρέπει να πιέζεται, να εξαναγκάζεται ή να απειλείται για να χρησιμοποιήσει ένα προϊόν έρευνας».

«Δεν έχουν γίνει προσπάθειες για την παρουσίαση ή τον μετριασμό των κινδύνων από το «εμβόλιο» στο κοινό, όπως για την παροχή μόνο σε άτομα που το έχουν πραγματικά ανάγκη και όχι σε ομάδες χαμηλού κινδύνου, όπως τα παιδιά, οι νέοι και εκείνοι που απέκτησαν φυσική ανοσία στον ιό, λόγω προηγούμενης μόλυνσής του. «Νομίζω ότι αυτό είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα».

Τα «εμβόλια» δεν ανακόπτουν την COVID-19, αλλά μπορεί να είναι θανατηφόρα

Η «Εβδομαδιαία Έκθεση Νοσηρότητας και Θνησιμότητας» (MMWR) των CDC που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο στις 30 Ιουλίου 2021, αναφέρει λεπτομερώς ένα ξέσπασμα του ιού της COVID που σημειώθηκε στην κομητεία Barnstable της Μασαχουσέτης, κατά το οποίο το 74% των περιπτώσεων συνέβη σε πλήρως εμβολιασμένα άτομα. ((CDC) MMWR Εβδομαδιαία Eκθεση, 6 Αυγούστου 2021 /70 (31) · 1059-1062)

Ο αδιάκριτος εμβολιασμός οδηγεί σε μεταλλάξεις, καθώς ο ιός μεταλλάσσεται άγρια για να αποφύγει τις ενέσεις. Επίσης, η αποτελεσματικότητα των «εμβολίων» μειώνεται γρήγορα. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο medRxiv, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το σύστημα υγείας της Mayo Clinic, αποκάλυψε ότι σε περιόδους επικράτησης Alpha και Delta, η αποτελεσματικότητα του «εμβολίου» της Moderna ήταν 76%, ενώ η αποτελεσματικότητα του Pfizer ήταν μόνο 42%. (medRxiv. 2021 9 Αυγούστου · 2021.08.06.21261707. doi: 10.1101/2021.08.06.21261707)

Ένα ελάχιστα γνωστό γεγονός το γεγονός ότι το «εμβόλιο» της Moderna έχει τριπλάσια δόση από το «εμβόλιο» της Pfizer, αλλά, περιέργως, οι υγειονομικοί αξιωματούχοι δεν το συζητούν αυτό ούτε ανακοινώνουν ποια από τις τρεις δόσεις (δύο της Pfizer και μία της Moderna) λειτουργεί «καλύτερα». Η οδηγία είναι απλή: κάντε μια ένεση, οποιαδήποτε ένεση.

Ωστόσο, όπως σημείωσε ο McCullough, ο ιός έχει μεταλλαχθεί και τα «εμβόλια» δεν λειτουργούν όπως ήλπιζαν οι υγειονομικοί υπάλληλοι: «Τα εμβόλια δεν σταματούν τον COVID-19, τουλάχιστον όχι εντελώς, και δεν αποτελούν ασπίδα κατά της θνησιμότητας». (Rumble 26 Αυγούστου 2021)

Όπως οι ΗΠΑ με το VAERS, έτσι και το Ηνωμένο Βασίλειο διατηρεί έναν ιστότοπο την «Κίτρινη κάρτα» για να αναφέρονται οι παρενέργειες των εμβολίων και των φαρμάκων. (Yellow Card)

Η Tess Lawrie, που η εταιρεία της The Evidence-based Medicine Consultancy έχει συνεργαστεί με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ανέλυσε τα δεδομένα της «Κίτρινης Κάρτας» του Ηνωμένου Βασιλείου και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «υπάρχουν περισσότερα από αρκετά στοιχεία για να βγάλουν τα εμβόλια από την αγορά επειδή δεν είναι ασφαλή για ανθρώπινη χρήση». Η έκθεση ανέφερε:

«Είναι πλέον προφανές ότι αυτά τα προϊόντα στην κυκλοφορία του αίματος είναι τοξικά για τον άνθρωπο. Απαιτείται άμεση διακοπή του προγράμματος εμβολιασμού, ενώ θα πραγματοποιείται πλήρης και ανεξάρτητη ανάλυση της ασφάλειάς τους για να διερευνηθεί η πλήρης έκταση των βλαβών, που τα δεδομένα της Κίτρινης Κάρτας του Ηνωμένου Βασιλείου δείχνουν ότι περιλαμβάνουν: θρομβοεμβολή, φλεγμονώδη νόσο πολλών συστημάτων, καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, αυτοάνοση και αναφυλαξία, καθώς και ενίσχυση εξαρτώμενη από αντισώματα (ADE)». (The Evidence-based Medicine Consultancy, 9 Ιουνίου 2021)

Η έγκαιρη θεραπεία είναι καθοριστική

Ο McCullough προσπαθεί να πει τη σημασία της έγκαιρης θεραπείας του COVID-19. Η πρώιμη περιπατητική θεραπεία με θεραπευτικό σχήμα αλληλουχίας-πολλαπλών φαρμάκων υποστηρίζεται από τις διαθέσιμες πηγές στοιχείων και έχει θετικό προφίλ οφέλους-κινδύνου για τη μείωση του κινδύνου των νοσηλειών και των θανάτων.

Στο video (53:40) μπορείτε να δείτε το αρχικό θεραπευτικό σχήμα του McCullough, το οποίο περιλαμβάνει αρχικά ένα πακέτο διατροφής. Ενώ αναρρώνετε στο σπίτι, ανοίξτε τα παράθυρά σας και πάρτε άφθονο καθαρό αέρα και εξαερισμό στο σπίτι σας.

Εάν τα συμπτώματα επιμένουν ή επιδεινωθούν, συνιστά να καλέσετε το γιατρό σας και να απαιτήσετε θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα. Προοδευτικά, η θεραπεία θα περιλάβει αντιμολυσματικά (όπως η HCQ ή την ιβερμεκτίνη), αντιβιοτικά, στεροειδή και αραιωτικά του αίματος.

Εάν ο γιατρός σας αρνείται να θεραπεύσει την COVID στα αρχικά στάδια, βρείτε ένα νέο γιατρό ή επισκεφθείτε μια κλινική τηλεϊατρικής που θα σας βοηθήσει, καθώς «η προνοσοκομειακή φάση είναι η φάση της θεραπευτικής ευκαιρίας».

Το αρχικό θεραπευτικό σχήμα του Peter McCullough

Ο ΜακΚάλοου είναι μεταξύ ενός διαρκώς αυξανόμενου αριθμού ειδικών που πιστεύουν ότι τα «εμβόλια»-COVID-19 επιδεινώνουν την πανδημία. Τα «εμβόλια» έχουν «δυσμενές προφίλ ασφάλειας», δεν είναι κλινικά αποτελεσματικά και, επομένως, δεν μπορούν να υποστηριχθούν γενικά στην κλινική πράξη αυτή τη στιγμή».

Λογικά, αυτό είναι σαφές. Αλλά, όπως πιστεύει ο McCullough, έχουμε να κάνουμε με μια μαζική ψύχωση που εμποδίζει τους ανθρώπους να δουν την πραγματικότητα:

«Τα πράγματα έχουν ξεφύγει, είναι ανησυχητικά εκτός ελέγχου στο πλαίσιο του ιού. Είναι σαφές ότι βρισκόμαστε σε μια πολύ ιδιαίτερη περίοδο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ό, τι κι αν συμβαίνει, συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο, δείχνοντας ότι υπάρχει ένα πρόγραμμα.

Ένα πρόγραμμα για να προάγει τόσο πολύ τον φόβο, την απομόνωση, την ταλαιπωρία, τη νοσηλεία και τον θάνατο, προκειμένου να τρυπηθεί με μια βελόνα ο βραχίονας όλων των ανθρώπων, πάση θυσία. Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Και κανείς σε αυτή την αίθουσα δεν μπορεί να διαφωνήσει». (Rumble 26 Αυγούστου 2021)

zougla.gr

==========

«Όλοι ασχολούνται με το πόσες ζωές σώζουμε από τον Covid-19, αλλά κανείς δεν ασχολείται με τους πόσους σκοτώνουμε με το εμβόλιο. Έκανα τους υπολογισμούς. Σώζεις ένα άτομο για 20.000 ανθρώπους που εμβολιάζεις, αυτό σημαίνει ότι τα εμβόλια έσωσαν 10.000 ζωές σε έναν χρόνο. Πεθαίνουν 3 εκατ. άτομα κάθε χρόνο και σώσαμε 10.000 άτομα! Καταστρέψαμε την χώρα για να σώσουμε 10.000 άτομα και τελικά δεν σώσαμε ούτε τα 10.000 άτομα γιατί έχει 150.000 άτομα που πέθαναν από το εμβόλιο.

Κανείς δεν μιλά γι’ αυτά γιατί υπάρχει συγκάλυψη. Οι γιατροί φοβούνται ότι εάν μιλήσουν θα χάσουν την άδεια τους ή θα απολυθούν.

Στη συνέχεια της ομιλίας του τόνισε ότι ο πραγματικός αριθμός των θανάτων μετά το εμβόλιο είναι μεγαλύτερος, καθώς υπάρχει υποκαταγραφή.

Αυτό δεν έπρεπε να συμβαίνει. Είναι η σπουδαιότερη αιτία θανάτου στην ανθρώπινη ιστορία! Και κανείς δεν ξέρει τι είναι…

Μίλησα με γραφεία κηδειών! Το 93% των περιστατικών της -έτσι αποκαλούν τα νεκρά σώματα, τα αποκαλούν περιστατικά- είχαν αυτούς τους θρόμβους που δεν είχε ξαναδεί ποτέ κανείς πριν την κυκλοφορία των εμβολίων…».

Steve Kirsch,

Πρώην στέλεχος τεχνολογίας της Silicon Valley, ο οποίος ίδρυσε το Ταμείο Θεραπείας Covid-19 (CETF) για τη χρηματοδότηση έρευνας σε θεραπείες για τον Covid-19,

σε πρόσφατη ομιλία του για την πανδημία σε επιτροπή επιστημόνων στην Πενσιλβάνια.

https://www.pronews.gr/ygeia/s-kirsch-dolofonithikan-410-000-atoma-apo-to-emvolio-to-93-ton-nekron-exei-aytous-tous-agnostous-thromvous/

=====

Ο πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, αποκαλύπτει «σκοτεινό ρόλο» του Φάουτσι στην πανδημία!

την Απριλίου 20, 2023

======

Maria Kanata

Ο δρ ΜcCollough ονομάτισε τους παίχτες κλειδιά στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας στην Ιστορία:
-ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας)
-ΟΗΕ (Ενωμένα Έθνη)
-WEF (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ)
-Ίδρυμα Γκέιτς
-Ίδρυμα Ροκφέλερ
-Wellcome trust
-GAVI, ( Παγκόσμια συμμαχία για τα εμβόλια και την ανοσοποίηση)
-CEPI (Συνασπισμός για την ετοιμότητα και την καινοτομία σε περίπτωση επιδημίας)
-Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ
-Eθνικά Ιδρύματα Yγείας
-CDC (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών)
-FDA (Οργανισμός τροφίμων και φάρμακων)
-ΜΗRA (Φάρμακα και προϊόντα υγειονομικής περίθαλψης, ρυθμιστικός οργανισμός, Ενωμένο Βασίλειο)
-TGA (Διαχείριση θεραπευτικών ειδών Αυστραλία)
-SΑΗPRA (Ρυθμιστικές αρχές προϊόντων υγείας της Νότιας Αφρικής)
-ΕΜΑ (Ευρωπαϊκή Ιατρική Υπηρεσία)

======

Τα Καναρίνια στο Ορυχείο του Ανθρώπινου DNA

ttps://iribeyond.com/ta-kanarinia-sto-orycheio-tou.../

October 19, 2023

Δεκαετίες εξελιγμένης και λεπτομερούς νομοθεσίας που δημιουργήθηκε για να προστατεύσει την ανθρωπότητα από την έκθεση σε γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς αγνοήθηκε ή καταργήθηκε νομοθετικά, σε μια στιγμή, όταν έφτασε ο SARS-CoV-2. Φαίνεται ότι αυτή η εκδίωξη έγινε με πρόθεση και όχι για το καλό της ανθρωπότητας. Τα λιπιδικά νανοσωματίδια που περιέχουν τροποποιημένα RNA, τα λεγόμενα «εμβόλια», από την αρχή πληρούσαν τους νομικούς ορισμούς για να κατηγοριοποιηθούν ως γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί. Η Pfizer, η Moderna και οι ρυθμιστικές αρχές το γνώριζαν όλοι. Οι ισχυρισμοί της Pfizer και της Moderna που επαναλαμβάνονται από ρυθμιστές και συνένοχους πολιτικούς ότι τα τροποποιημένα RNA δεν εισέρχονται στον πυρήνα του κυττάρου και δεν μεταγράφονται αντίστροφα στο ανθρώπινο γονιδίωμα ήταν ψέματα που κατασκευάστηκαν εν γνώσει τους. Πάνω από τέσσερις δεκαετίες επιστημονικής γνώσης που σημαδεύτηκαν με βραβεία Νόμπελ έδειξαν τροποποιημένα RNA που ενσωματώνονται στο ανθρώπινο γονιδίωμα. Η γνώση της αναδρομικής τοποθέτησης προηγήθηκε της χρήσης τροποποιημένων RNA ως απάντηση στην πανδημία, αλλά ο ΠΟΥ και οι ρυθμιστικοί εμπειρογνώμονες δεν ενημέρωσαν τον παγκόσμιο πληθυσμό σχετικά με αυτά τα γεγονότα. Αυτό το άρθρο επαναλαμβάνει τα βήματα σε κάτι που φαίνεται να είναι μια περίπλοκη εξαπάτηση που διαδραματίζεται σε νομική γλώσσα, τεχνική επιστημονική ορολογία και από ιατρικούς ρυθμιστικούς φορείς που ενεργούν σαν να υπηρετούσαν τη δημόσια υγεία.

https://ijvtpr.com/index.php/IJVTPR/article/view/83

Julian Gillespie
LLB, BJuris

=======

Κορωναζισμοῦ ἀπόηχοι

Ὁ γνωστός Γερμανός δικηγόρος Reiner Fuellmich, πού βρέθηκε στήν πρώτη γραμμή διεθνῶς γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν στοιχειωδῶν μας δικαιωμάτων κατά τήν ψευτοπανδημία, συνελήφθη στή γερμανική πρεσβεία τοῦ Μεξικοῦ τήν περασμένη Πέμπτη (12/10/23) καί μεταφέρθηκε ἀεροπορικῶς στή Φραγκφούρτη ἄρον ἄρον, συνοδευόμενος ἀπό δύο φρουρούς. Ἐκκρεμοῦσε ἔνταλμα σύλληψής του ἀπό τόν Μάρτιο (πού ὁ ἴδιος, εὑρισκόμενος στό Μεξικό, τό ἀγνοοῦσε), γιά μιά περσινή κατηγορία οἰκονομικῆς ἀπάτης, προερχόμενη ἀπό κάποιαν Viviane Fischer. Ἡ Φίσερ, πού ἦταν ἐπίσης στήν γερμανική Ἐπιτροπή Ἔρευνας Κορωνοϊοῦ, τόν κατηγόρησε γιά ὑπερβολική χρέωση τῆς Ἐπιτροπῆς γιά τίς νομικές του ὑπηρεσίες...

Ἐμεῖς δέν ξέρουμε ἄν ἔχει κάποια βάση ἡ κατηγορία ἀλλά ἀφενός ἡ μεθόδευση τοῦ γερμανικοῦ κράτους (πού δέν δίστασε πρό διμήνου νά καταδικάσει σέ διετή φυλάκιση τόν δικαστή Christian Klaus Siegfried Dettmar πού ἀποφάσισε κατά τῆς μασκοφορίας στά σχολεῖα) κι ἀφετέρου ἡ ὁμοιότητα τῆς περίπτωσης μέ ἐκείνη τοῦ ἥρωα τῆς ἀνθρωπότητας Julian Asange, δέν μᾶς ἀφήνουν ἀμφιβολίες. Τό ἐλεεινό φασιστοκαθεστώς δέν θά ἀφήσει σέ χλωρό κλαρί κανέναν ἐλεύθερο ἄνθρωπο πού δείχνει νά διαθέτει ἐπιρροή.

Covid19

==============

====================

======================

=======================

=========================

=============================

==================

========================

== ===========================

=========================

=================

====================

====================

====================

================

====================

========================

==============

================

==================

===============

===============

================

===================

=======================

=====================

====================

=============

=================

=============

===========

Aπό τους 400 εργαζόμενους στις δομές Υγείας του Wuhan που ήρθαν σε επαφή με ασθενείς, δεν εμφάνισε κανείς συμπτώματα της νόσου, αναφέρει ο καθηγητής.

Κύριε καθηγητά, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του νέου κοροναϊού;

Γιατί εκτιμήθηκε αρχικά πως δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο;

Τι μέτρα λαμβάνονται ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στην Ελλάδα;

Κρούσματα

==================

=================

=====================

Γράφει ο Φυσικός

Αριθμός και ποσοστό πλεοναζόντων θανάτων το 2020 κατά την διάρκεια της πανδημίας στις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από τον κορωνοϊό.

Η λοίμωξη COVID-19:

Προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους

Η Αριστερά γνωρίζει

Οικειοποίηση της κοινωνίας

Αδιέξοδη συζήτηση

Η προσομοίωση της επιδημίας

Χρειάζεται έμφαση στους ευάλωτους

Τα Καναρίνια στο Ορυχείο του Ανθρώπινου DNA

Σχόλια