Η ΒΙΟΛΟΓΊΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ Νο2

Antonios Darzentas

Γιατί λοιπόν στην πλειοψηφία των ζώων οι άντρες μάχονται και οι γυναίκες διαλέγουν;.
Το πιο σημαντικό ιδίως στα θηλαστικά είναι το γεγονός ότι η γυναίκα που κουβαλάει το ωάριο ΕΓΚΥΜΟΝΕΙ και αυτό ΈΧΕΙ ΤΕΡΆΣΤΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΌ ΚΟΣΤΟΣ.
Ιδίως στα θηλαστικά προστίθεται και η γαλουχία του μικρού μωρού οπότε κάθε θηλυκό ΕΠΕΝΔΎΕΙ ΣΤΟ ΜΙΚΡΌ ΤΟΥ ένα τεράστιο μέρος της ζωής της και των πόρων της. Συνεπώς ο εξοπλισμός των θηλυκών θηλαστικών από τη φύση για επιθετικοτητα και μάχη θα ήταν μια τεράστια σπατάλη ενέργειας αφενός και αφετέρου θα ΈΦΕΡΝΕ ΣΕ ΚΊΝΔΥΝΟ ΤΟ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟ ΜΩΡΌ.
Η ΓΟΝΙΚΉ ΕΠΈΝΔΥΣΗ ( PARENTAL INVESTMENT) ΣΤΟ ΜΙΚΡΌ είναι απείρως μεγαλύτερη στη μητέρα.
Για κάθε πετυχημένη προσπάθεια σεξ το θηλυκό θηλαστικό δίνει έως και 10 χρόνια από τη ζωή της ιδίως στα πρωτεύοντα ενώ το αρσενικό ζώο δεν έχει καμία συνέπεια στη φυσιολογία του. Αν σκεφτείτε ότι το προσδόκιμο επιβίωσης σε όλη την ιστορία των ανθρωπίνων πρωτευοντων δεν ήταν πάνω από 40 έτη το θηλυκό δίνει το 25 % της ζωής του για κάθε επιτυχή προσπάθεια σεξ ενώ το αρσενικό 5 λεπτά .
Ο δεύτερος λόγος είναι η τεράστια διαφορά στη φυσιολογία που έχουν τα δύο φύλα. Η γυναίκα κουβαλά τον μεγάλο ακίνητο γαμέτη. Το ωάριο. Μόνο λίγα και συγκεκριμένα για τη διάρκεια της ζωής της. Όπως έχουμε ξαναγράψει αν σε ένα νησί βάλεις 100 γυναίκες και έναν άνδρα σε ένα χρόνο θα έχεις μάλλον 100 παιδιά. Αν βάλεις όμως μία γυναίκα και 100 άνδρες σε ένα χρόνο θα έχεις μόνο ένα παιδί. ΓΙ ΑΥΤΌ ΤΟ ΛΌΓΟ Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΉ ΤΗΣ ΓΥΝΑΊΚΑΣ είναι πολύ σημαντικότερη στην επιβίωση του οποιουδήποτε είδους.
Και ένα ενδιαφέρον σχετικό πείραμα.
 Ο Lee Dugatkin καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κεντακυ έβαλε  μαζί έναν θηλυκό και έναν αρσενικό ψαραετό και διάλεξε τον λιγότερο "θελκτικό" αρσενικο για το οποίο το θηλυκό δεν έκανε καμία προσπάθεια ζευγαρώματος . Μετά έβαλε γύρω από αυτό το αρσενικό πολλά θηλυκα για να φαίνεται αρεστό και το θηλυκό που τον είχε απορρίψει αρχικά, τον άφησε αμέσως να ζευγαρώσουν.
Η ερωτική ζήλια λοιπόν δεν είναι αποκλειστικά ανθρώπινο πάθος.
 Τα αρσενικά επιλέγονται συνεπώς από τα θηλυκά  εξαιτίας κάποιων καλύτερων ιδιοτήτων. Σε μερικά είδη ( στα έντονα διμορφικα ) ως πιο δυνατοί· και σε μερικά είδη (στα pair bonding) ως καλύτεροι providers. ΣΤΑΘΕΡΌ ΕΎΡΗΜΑ σε όλα τα ΘΗΛΑΣΤΙΚΆ και των δύο παραπάνω ταξινομησεων είναι  η αυξημένη επιθετικοτητα στα αρσενικά.
Εξαίρεση στη σταθερά μεγαλύτερη επιθετικοτητα στα αρσενικά θηλαστικά είναι οι ύαινες. Εκεί η φυσιολογία έχει κάνει ένα πολύ ιδιόμορφο παιχνίδι έχοντας εξοπλίσει τις θηλυκές ύαινες με πολύ ψηλά ανδρογόνα με ανάλογη αλλαγή και στην μορφολογία τους. Οι αρσενικες ύαινες τρέμουν τα θηλυκά. Προσέξτε όμως κάτι εντυπωσιακό.
Ενώ στα υπόλοιπα θηλαστικά το κυνήγι καταναλωνεται με την ιεραρχική σειρά: 1.αρσενικά μετά 2.θηλυκά και μετά 3.τα μικρά τους, στις ύαινες τρώνε πρώτα 1.τα θηλυκά 2.ΜΕΤΆ ΤΑ ΜΙΚΡΆ και τελευταία 3.τα αρσενικα. Ακόμα και εκεί ΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΌ ΜΗΤΡΙΚΌ ΦΊΛΤΡΟ ΔΟΥΛΕΎΕΙ άψογα.
Ο Ισπανός Βιολόγος Jose Gomez Reyes μελέτησε 1384 είδη θηλαστικών και βρήκε ότι τουλάχιστον 352 είδη σκοτώνουν ζώα. Όλα τα οπληφορα (ελάφια, κατσίκες, γουρούνια, ιπποπόταμοι, καμήλες, καμηλοπαρδάλεις, ζέβρες κ.α), όλα τα σαρκοφάγα και όλα τα πρωτεύοντα. Δεν έχουν παρατηρηθεί φόνοι σε νυχτερίδες, φάλαινες, δελφίνια και λαγούς. 36 από αυτά κάνουν και βρεφοκτονιες.
Η ομοιότητα της επιθετικοτητας μάλιστα στα πρωτεύοντα και ιδίως μεταξύ ανθρώπων και των κοντινότερων συγγενών τους των χιμπατζήδων είναι εντυπωσιακή.
Η Jane Goodall σοκαρίστηκε όταν είδε με τα μάτια της τον τετραετή πόλεμο δύο γειτονικών ομάδων χιμπατζηδων της Τανζανίας (GOMBE CHIMPANZEE WAR) με αποτέλεσμα να δολοφονηθουν συστηματικά και με σχέδιο όλα τα αρρενα μέλη της μιας ομάδας και να απαχθουν τα θηλυκά της και τα μωρά τους . Η νικήτρια ομάδα κατέλαβε τα εδάφη της χαμένης.
Η Jane Goodall είδε μπροστά της σε ένα άλλο είδος την παγκόσμια διαχρονική σταθερά της αρσενικής επιθετικοτητας. Και την πηγή όλης της ανθρώπινης ιστορίας.
Μάχη για αναπαραγωγικη πρόσβαση στα θηλυκά και για πόρους.
Εντυπωσιακή η άποψη του Βιολογου του Emory Frans de Waal που αναφέρει ότι η συνεργασία και η αμοιβαιοτητα στη γη μεταξύ των ζώων ίδιου είδους, στα ανώτερα θηλαστικά, ήρθε γιατί συνεργάστηκαν αναγκαστικά κυνηγώντας και σκοτώνοντας άλλα ζώα.
Η κοινωνικοτητα και η συνεργατικοτητα των ανωτέρων θηλαστικών και κατά συνέπεια όλα αυτά που περιγράφουμε σαν ανώτερες λειτουργίες και συναισθήματα βασίστηκαν πάνω στο αίμα των άλλων ζωων.
Και έχει δίκιο. Το κυνήγι ανάγκασε αρχικά τα ζώα να συνεργαστούν και να μοιραστούν τροφή. Η συλλογή φρούτων ή η βοσκη δεν απαιτούν ομάδα .
Ταυτόχρονα η ανάγκη για συνεργασία στο κυνήγι απαιτεί και συμφιλίωση.
Νομίζουμε ότι η συμφιλίωση είναι ανώτερη λειτουργία που πέτυχε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Τίποτα δεν είναι πιο λάθος από αυτό. Ο Frans De Waal έχει επανειλημμένα περιγράψει πετυχημένες συμφιλιώσεις στους Χιμπατζήδες κυρίως με τη μεσολάβηση των θηλυκών. Μάλιστα οι θηλυκοί Χιμπατζήδες έχουν σαφή εικόνα και αίσθηση της δικαιοσύνης. Όταν ένα αρσενικό προκαλέσει ένα άλλο αρσενικό και δεχτεί επίθεση αδιαφορούν. Αντίθετα παρηγορουν και κάνουν grooming σε αρσενικα που εχουν δεχτεί άδικες επιθέσεις από bullies της αγέλης. Ο τρόπος που τα θηλυκά πετυχαίνουν συμφιλιώσεις μεταξύ αρσενικών που έχουν μαλώσει κάνοντας τους grooming εναλλάξ και φέρνοντας τους κοντά σιγά σιγά είναι εκπληκτικός.
Είναι σύνηθες επίσης στα ίδια ζώα αν ο alpha male είναι υπερβολικά δεσποτικος να ανατρέπεται πολύ σύντομα από συμμαχίες κατωτερων ιεραρχικά Χιμπατζήδων και να εγκαθίσταται νέος αρχηγός .
Τα πιο βασικά στοιχεία του ανθρώπινου πολιτισμού, ο πόλεμος, οι συμμαχίες, η συνεργατικοτητα η ενσυναισθηση, το αίσθημα δικαιοσύνης και η συμφιλίωση δεν είναι παρά η συνέχεια ήδη υπαρχουσών λειτουργιών στα υπόλοιπα ζώα.
Στο επόμενο θα μιλήσουμε για την αντρική επιθετικοτητα.

============

 ---------------------------------------

 ---------------

----------------------

 ---------

-------------------

...μια απάντηση σ'όλους του "προοδευτικούς" που είναι έτοιμοι να ενσωματώσουν νέες φρέσκες ιδέες και ακόμα χειρότερα να τις επιβάλουν και στην κοινωνία αφού βρε αδελφέ είναι πιο έξυπνοι και προχώ! Από τον καθ' ύλην αρμόδιο: Νομπελίστας αν αυτό σημαίνει κάτι σε κάτι ...βιαστικά, ευκίνητα μειράκια....

 6) Η ρήξη με την παράδοση

  • Εδώ κάποιοι, ιδιαίτερα οι νεότεροι, θα παραξενευτούν. Έχουμε ταυτίσει την παράδοση με τη συντηρητικότητα, και θεωρούμε ότι κάθετι καινοτόμο/επαναστατικό πρέπει να είναι απαλλαγμένο από τις «παλιές ιδέες».
  • Αυτό είναι λάθος. Ο μόνος τρόπος για να «ξεκινήσουμε από την αρχή» είναι να επιστρέψουμε στα σπήλαια και να προσπαθούμε να ανάψουμε φωτιά τρίβοντας ξύλα. Δεν μπορούμε να δούμε παραπέρα αν δεν πατήσουμε στους ώμους γιγάντων.
  • Ο Λόρεντς, παρότι επιστήμονας, πιστεύει ότι τα μη ορθολογικά πολιτισμικά αποθέματα γνώσεων πρέπει να διατηρηθούν και να μελετηθούν.
  • «Όποιος αρνείται συστηματικά κάθε αξία της σοφίας των παλαιότερων και κάθε έννοια της παράδοσης, υποπίπτει στο σοβαρό σφάλμα να πιστέψει ότι η επιστήμη είναι ικανή να δημιουργήσει από το μηδέν, και μόνο με τη λογική, έναν πλήρη πολιτισμό, με όλα όσα περιλαμβάνει.»
  • Ως ζώα και ως άνθρωποι είμαστε προϊόντα της φυσικής εξέλιξης και της πολιτιστικής εξέλιξης. Μέρος της πολιτιστικής συνέχειας είναι η γλώσσα κάθε λαού και οι ιδιωματισμοί, τα ήθη και τα έθιμα, οι παραδόσεις, η θρησκεία (ακόμα κι αν είσαι άθρησκος), η ιστορία, οι μύθοι, η μαγειρική, η μουσική, οι δεισιδαιμονίες και οι ενδυμασίες.
  • Διαγράφοντας το παρελθόν χάνουμε την ουσία του παρόντος, αφού ένας άνθρωπος χωρίς ρίζες δεν είναι τίποτα άλλο από έρμαιο των εκάστοτε εξωτερικών πιέσεων και καταστάσεων.
  • Η ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση, όπου όλοι οι άνθρωποι αναπαράγουν μοντέλα συμπεριφοράς νεόδμητα, τα οποία δεν έχουν καμία αναφορά και καμία σχέση με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε λαού, δεν δημιουργεί «πολίτες του κόσμου», αλλά ομοιόμορφα –και εύκολα στο χειρισμό- όντα.
  • Αυτή η ομοιομορφία, η έλλειψη ποικιλότητας και προσωπικότητας, ταιριάζει φυλογενετικά στα μυρμήγκια, αλλά όχι στους ανθρώπους.

 

Σχόλια