----------------------------
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΟΘΕΣΙΑΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ
Ουδείς αμφισβητεί το δικαίωμα στον ερωτικό αυτοπροσδιορισμό και στο απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής. Δεν αφορούν κανέναν οι ενδυματολογικές, γαστρονομικές, ταξιδιωτικές, πνευματικές, καλλιτεχνικές και φυσικά οι ερωτικές επιλογές των ανθρώπων. Υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι αυτές δεν πλήττουν τα αντίστοιχα δικαιώματα των άλλων. Αν κάτι σημαντικό πέτυχε η σύγχρονη κοινωνία, αυτό είναι η κατάργηση της στοχοποίησης των αποκλίσεων στην ιδιωτική ζωή.
Ασφαλώς η κοινωνία δεν έχει δικαίωμα να νομοθετήσει ή να παρέμβει στα ατομικά δικαιώματα που αφορούν την ιδιωτική σφαίρα του ανθρώπου. Τέτοιες παρεμβάσεις ανήκουν στην σφαίρα του ολοκληρωτισμού. Ο ατομικός αυτοπροσδιορισμός εξαιρείται της νομοθεσίας, της ψηφοφορίας και της πλειοψηφίας. Αυτήν την έννοια έχει η φράση ότι "τα ατομικά δικαιώματα δεν υπόκεινται σε ψηφοφορία".
Ασφαλώς, δεν μπορεί να βαφτίζεται "δικαίωμα" η εγωϊστική ατομική βούληση κάθε ατόμου. Δεν είναι δικαίωμά μου να γκρεμίσω το σπίτι του γείτονά μου επειδή μου κόβει την θέα. Δεν είναι δικαίωμά μου να δείρω τον συνάνθρωπό μου επειδή θέλω να εκτονωθώ. Επομένως, το πρόβλημα εδώ είναι να ορίσουμε ΠΟΙΑ είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτός ο κάποιος είναι η κοινωνική πλειοψηφία, δηλαδή η συντεταγμένη πολιτεία. Αλλοιώς ο καθένας θα βαφτίζει ως "δικαίωμα" ό,τι τον συμφέρει.
Η επιθυμία δύο ατόμων του ιδίου φύλου να συζήσουν δεν με αφορά. Η βούλησή τους να συνδεθούν με νομικά δεσμά αμοιβαίων εγγυήσεων, κληρονομίας κλπ. ανθρώπινη και σεβαστή. Η επιμονή τους να αντιγράψουν τον θεσμό του γάμου και το τελετουργικό του προδίδει απλά αίσθημα μειονεξίας και ζηλοτυπίας έναντι των ετεροφύλων, αλλά ας είναι. Απλώς το θεωρώ εξεζητημένο.
Όταν όμως τίθεται θέμα τεκνοθεσίας, δεν είναι πλέον ατομικό δικαίωμα, γιατί αφορά τρίτους, δηλαδή τα παιδιά. Η υιοθεσία παιδιών από το ορφανοτροφείο θα μπορούσε να είναι μία λύση, αλλά θα πρέπει πρώτα να μας πουν οι παιδοψυχίατροι εάν η απουσία της έννοιας πατέρας ή της έννοιας μάνα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία ενός παιδιού. Εάν έχει, υπερισχύει του δικαιώματος του ομόφυλου ζεύγους να αποκτήσει παιδί, γιατί προέχει η ψυχική υγεία του παιδιού και όχι η επιθυμία του ζεύγους. Εάν οι παιδοψυχίατροι (τους οποίους αγνόησε η κυβέρνηση στην σπουδή της να περάσει το νομοσχέδιο) μας πουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, τότε δεκτόν.
Η παραγγελία παιδιού σε παρένθετη μητέρα αποτελεί αίσχος. Υποβιβάζει την γυναίκα σε ανδράποδο και το παιδί σε εμπόρευμα. Οδηγεί στην κατασκευή παιδιών με γονιδιακά χαρακτηριστικά κατά παραγγελία. Θυμίζει την ναζιστική ευγονική. Αποτελεί έκτρωμα.
Τέλος, θεωρώ ότι για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, θα έπρεπε να αποφανθεί ο υποτίθεται κυρίαρχος ελληνικός λαός. Τον οποίον συστηματικά περιφρονεί η ιθύνουσα τάξη και το πολιτικό σύστημα. Αν τον θεωρούν ανώριμο και καθυστερημένο (εγώ πρέπει να σας πω καθόλου), ας μην επικαλούνται την λαϊκή βούληση.
=================
Η Αλικη στην Χώρα των Θαυμάτων και η τεκνοθεσια ομόφυλων ζευγαριών η αλλοιως "η έννοια των λέξεων είναι αυτή που ορίζω ως κυρίαρχος" ( μια σπουδή στον Lewis Carrol)
Οποιος πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει τεκνοθεσια ομόφυλων ζευγαριών και ιδίως ζευγαριών ανδρών χωρίς εγχρηματη συναλλαγή και χωρίς παρένθετη μητρότητα σε μεγάλη έκταση,κατανοεί την επιθυμία του σαν πραγματικότητα.Δεν γίνεται πρακτικά.Οταν αυξηθεί πολύ η ζήτηση για παιδιά προς υιοθεσία ( ομοφυλα ζευγη συν ετεροφυλα ζευγη) ,θα συμβούν τα εξής: Πρώτον , θα αυξηθεί πολύ ο διαδικαστικος χρόνος για τα ετεροφυλα ζευγη, αφού θα υπάρχει μεγάλος αριθμός αιτουντων ζευγών και μεγάλος χρόνος αναγκαίων νομικών και ελεγκτικών διαδικασιών.Δευτερον, όταν στην αγορά υπάρχει μεγάλη ζήτηση, υπάρχει και αύξηση των ανταλλαγμάτων η του τιμήματος καθώς και οργάνωση παραγωγής κατά κλίμακα. Επειδή δεν θα φτάνουν οι υιοθεσίες από τα ιδρύματα, κι αυτές συχνά σκοτεινές, θα χρειαστεί να αυξηθεί η προσφερόμενη εργατική δύναμη που παράγει παιδιά, δηλαδή οι παρένθετες μητέρες,πάντοτε φτωχές, συχνά μεταναστριες. .Οσοι λοιπόν καλοπροαίρετα γράφουν θέλουμε τεκνοθεσια ομόφυλων αλλά "όχι βρε παιδί μου και παρένθετες μητέρες", είναι σαν αυτούς στην Αγγλία τον 19ο αιώνα που ήθελαν ωραία βαμβακερά πουκάμισα από τις ΗΠΑ αλλά "προς Θεού όχι από την εργασία δούλων στις φυτειες βαμβακιού" .Όταν τα παιδιά γίνονται εμπορεύματα - κάτι που ξεκίνησε με τα ετεροφυλα ζευγάρια προ πολλού και τώρα θα αυξηθεί πολύ με τα ομόφυλα- λειτουργεί ο νόμος της αξίας συν η προσφορά και ζήτηση. Και αν η εμπορευματοποίηση των παιδιών από ετεροφυλα ζευγη χάριν της υιοθεσίας κάπως εξισορροπούνταν ηθικά από το ότι θα έβρισκαν ένα μέσο οικογενειακό περιβάλλον, μια θετή μητέρα και έναν θετό πατέρα, δύο διακριτά συναισθηματικά πρότυπα, τώρα χάνεται και αυτό. Μένει μόνο η αγορά και η πώληση και η εργατική δύναμη που παράγει το σώμα - εμπόρευμα η έστω η μητέρα μικροεμπορευματικη παραγωγός αν δεν την διαμεσολαβούν κυκλώματα, που και αυτό δεν είναι σίγουρο καθολου. Οι αστοί αυτό το λένε παραδοσιακά Πρόοδο η Ανάπτυξη . Οι αποικιοκράτες βελτίωση της διοικητικής οργάνωσης στην αποικία τους.
Ο νεοφεμινισμός δεν φαίνεται να αντιδικει με αυτό .Όταν παράγονται επί χρήμασι τέκνα για ομόφυλα ζευγη, η φυσική μητέρα δουλεύει για την Πρόοδο η είναι enterpreneur for herself .Οταν οι βιολογικοί γονείς ζητούν κίνητρα για να κάνουν παιδιά με φυσική μέθοδο η έστω με ιατρική στήριξη , χωρίς παρένθετη μητέρα, είμαστε στο βασίλειο των γυναικών - κουνελιών και της Άκρας Δεξιάς η Alt Right. Το εν γένει δημογραφικό λογίζεται προνόμιο της Ακροδεξιάς, ενω οι ανάγκες ειδικών κατηγοριών λογίζονται ως απαύγασμα Προόδου.
Ως που μπορεί κανείς να αντιδικει με το παραλογο και ιδίως με εκείνο το παράλογο που συγκεντρώνει μεγάλα συμφέροντα πίσω του και όχι μόνο οικονομικά αλλά και άμεσα πολιτικά, το παράλογο της ανακατασκευής του κόσμου από την ελίτ;; . Επενδύουν στην κούραση του Λόγου έναντι του Παραλόγου .
==================
Yannis GerakoulisΚοινοβουλευτική Κηδεμονία των ησύχων << Θερσίτης >>
Yannis Gerakoulis
Κοινοβουλευτική Κηδεμονία των ησύχων << Θερσίτης >>
«ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ» ΚΑΙ ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΤΟΥΜΠΑΝΑ
Ποιός «ἄθλιος ἀντιδραστικὸς», ποιός «βρωμερὸς φασίστας», ποιός «ἀποστεωμένος χριστιανοταλιμπᾶν», ποιός «τοξικὸς φαλλοκράτης» τὰ γράφει αὐτά; Ἔτσι, γιὰ νὰ βγάλουμε τὸ ὀνοματεπώνυμο καὶ τὴν διεύθυνσή του (σὰν καλοὶ ρουφιάνοι) στὸ διαδίκτυο καὶ νὰ κάνουμε καμμιὰ ἀντισυγκέντρωση ἐκεῖ ποὺ μιλάει (σὰν καλοὶ τραμποῦκοι). Ἔ, ποιός;
Διαβάστε, λοιπόν, γιὰ νὰ φρίξετε;
«Ἀντικρίζω μὲ δυσπιστία τὶς θεωρίες τοῦ φύλου, ποὺ ἐκθέτονται σὲ ἄρθρα, σὲ ἀναλύσεις, σὲ μπροσοῦρες κ.λπ., μὲ λίγα λόγια, σὲ κείνη τὴν εἰδικὴ ἀρθρογραφία, ποὺ ἄνθισε πλούσια στὸ λιπασμένο ἔδαφος τῆς ἀστικῆς κοινωνίας. Δὲν τρέφω ἐμπιστοσύνη σὲ κείνους, ποὺ συνεχῶς καὶ ἐπίμονα μένουν ἀπορροφημένοι στὰ ζητήματα τοῦ φύλου, ὅπως ἕνας Ἰνδὸς φακίρης προσηλώνεται στὸν ἀφαλό του. Μοῦ φαίνεται πὼς αὐτὴ ἡ ἀφθονία τῶν θεωριῶν τοῦ φύλου, ποὺ στὸ μεγαλύτερο μέρος τους εἶναι ὑποθέσεις, καὶ μάλιστα συχνὰ αὐθαίρετες, πηγάζει ἀπὸ προσωπικὲς ἀνάγκες. Ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν τάση νὰ δικαιολογήσουν στὴν ἀστικὴ ἠθικὴ τὴ δική τους ἀντικανονικὴ ἤ ὑπερβολικὴ σεξουαλικὴ ζωὴ καὶ νὰ ἐκλιπαρήσουν ἀνοχὴ γιὰ τὸν ἑαυτό τους. Γιὰ μένα αὐτὸς ὁ καμουφλαρισμένος σεβασμὸς πρὸς τὴν ἀστικὴ ἠθικὴ μὲ διαθέτει τόσο ἐνάντια στὰ ζητήματα τοῦ φύλου, ὅπως καὶ τὸ ἐρωτικὸ πασπάτεμα. Ὅσο κι ἄν θέλει νὰ ἐμφανιστεῖ ἡ κίνηση αὐτὴ σὰν διαμαρτυρία καὶ ἐπαναστατική, ὡστόσο σὲ τελευταῖα ἀνάλυση εἶναι ἀπόλυτα ἀστική. Εἶναι μιὰ ἐξαιρετικὰ ἀγαπημένη ἀπασχόληση τῶν διανοουμένων καὶ τῶν συγγενικῶν πρὸς αὐτοὺς στρωμάτων.
(...) Ὅπως μὲ πληροφόρησαν, τὰ ζητήματα τοῦ φύλου ἀποτελοῦν τὸ ἀγαπημένο ἀντικείμενο μελέτης τῶν νεολαιίστικων ὀργανώσεων. Λένε πὼς δὲν φθάνουν οἱ ὁμιλητὲς πάνω σ' αὐτὸ τὸ ζήτημα. Αὐτὴ ἡ ἀηδία εἶναι ἐξαιρετικὰ ἐπιζήμια γιὰ τὸ νεολαιίστικο κίνημα, εἶναι ἐξαιρετικὰ ἐπικίνδυνη. Μπορεῖ νὰ συντελέσει σ' ἕνα ὑπέρμετρο ἐρεθισμό, σὲ ὑπόθαλψη τῆς σεξουαλικῆς ζωῆς σὲ ὁρισμένα πρόσωπα καὶ νὰ ἐπιφέρει ὑπόσκαψη τῆς ὑγείας καὶ τῶν δυνάμεων τῶν νέων. Ὀφείλουμε νὰ παλέψουμε καὶ ἐνάντια σ' αὐτὸ τὸ φαινόμενο.
(...) Γιὰ τὴ νεολαία ἰδιαίτερα εἶναι ἀπαραίτητη ἡ χαρὰ καὶ ἡ ζωτικότητα. Ὑγιεινὸ σπὸρ -γυμναστική, κολύμπι, ἐκδρομές, κάθε λογῆς φυσικὴ ἀγωγή, ποικιλία πνευματικῶν ἐνδιαφερόντων, μελέτη, ἀνάλυση, ἔρευνα καὶ ὅλα κατὰ τὸ δυνατὸν μαζί! Ὅλα αὐτὰ δίνουν στὴ νεολαῖα περισσότερα ἀπ' ὅ,τι συνεχεῖς λόγοι καὶ συζητήσεις γιὰ τὰ ζητήματα τοῦ φύλου καὶ τῶν λεγομένων «ἀπολαύσεων τῆς ζωῆς».
(...) Οἱ σχέσεις ἀνάμεσα στὰ φύλα δὲν εἶναι ἁπλῶς ἔκφραση παιχνιδιοῦ ἀνάμεσα στὴν κοινωνικὴ οἰκονομία καὶ στὴ φυσικὴ ἀνάγκη.... Ἐννοεῖται, ἡ δίψα ἀπαιτεῖ ἱκανοποίηση. Μπορεῖ ὅμως ἕνας ὁμαλὸς κοινωνικὸς ἄνθρωπος κάτω ἀπὸ ὁμαλὲς συνθῆκες νὰ ξαπλώσει στὸ δρόμο μέσα στὴ λάσπη καὶ νὰ πιεῖ νερὸ ἀπ' τὸ βάλτο; Ἤ ἀκόμη καὶ ἀπὸ ἕνα ποτήρι ποὺ στὶς ἄκρες του ἀκούμπησαν δεκάδες χείλια; Μὰ τὸ σπουδαιότερο ἀπ' ὅλα εἶναι ἡ κοινωνικὴ πλευρά. Τὸ νὰ πίνεις νερὸ εἶναι πράγματι ἀτομική σου ὑπόθεση. Στὸν ἔρωτα ὅμως συμμετέχουν δύο, καὶ γεννιέται ἐπίσης τρίτος, ἡ νέα ζωή.
(...) Ἡ ἔλλειψη αὐτοκυριαρχίας στὴ σεξουαλικὴ ζωὴ εἶναι ἀστική: εἶναι σημάδι ἀποσύνθεσης».
Ποιός εἶναι, τελικά, τὸ «ναζίδι» (νὰ οὔμ!);
Τὰ παραπάνω ἀποσπάσματα ἀνήκουν στὸν Βλαντιμὶρ Ἴλιτς Λένιν -ναί ντέ, τὸν γνωστό!
Συγκεκριμένα, προέρχονται ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς (πολὺ γνωστῆς τότε) Γερμανίδας κομμουνίστριας Κλάρας Τσέτκιν «Ἀναμνήσεις ἀπὸ τὸν Λένιν», στὸ ὁποῖο ὑπάρχουν πολλὰ παρόμοια. Πιὸ συγκεκριμένα, ἡ Τσέτκιν (ἡγετικὸ στέλεχος τοῦ Γερμανικοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος καὶ μέλος τῆς διοικήσεως τῆς Κομμουνιστικῆς Διεθνοῦς) ἀναφέρεται στὴν ὀργίλη ἀντίδραση τοῦ Λένιν ὅταν ἔμαθε ὅτι οἱ «Γερμανίδες συντρόφισσες» ἀντὶ νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν προετοιμασία τῆς «ἐπανάστασης» ὀργανώνουν συζητήσεις μὲ θέμα τὴν «σεξουαλικὴ ἀπελευθέρωση».
Ὅποιος, λοιπόν, σᾶς μιλήσει γιὰ τὸν περιβόητο (καὶ ἀνύπαρκτο) «πολιτιστικὸ μαρξισμὸ», ποὺ εὐθύνεται (δῆθεν) γιὰ τὴν ὑπονόμευση καὶ τὴν καταστροφὴ τῶν παραδοσιακῶν θεσμῶν στὶς λεγόμενες δυτικὲς κοινωνίες, μπορεῖτε νὰ τοῦ δείξετε αὐτὰ τὰ ἀποσπάσματα ἤ, ἀκόμη καλύτερα ὁλόκληρο τὸ βιβλίο, γιὰ νὰ διαπιστώσει πόσο «μαρξιστικὸς» εἶναι ὁ «πολιτιστικὸς μαρξισμὸς».
Πρὸς τὸ παρόν, πάντως, τὸν «πολιτιστικὸ μαρξισμὸ» στὴν Ἑλλάδα τὸν ἐφαρμόζει μὲ ζῆλο ὁ «μαρξιστὴς» Μητσοτάκης.
Θὰ μπορούσατε ἐπίσης νὰ τοῦ ὑποδείξετε καὶ τὸ κλασσικὸ βιβλίο τοῦ Ἔνγκελς «Ἡ καταγωγὴ τῆς οἰκογένειας, τῆς ἀτομικῆς ἰδιοκτησίας καὶ τοῦ κράτους», τὸ ὁποῖο περιέχει ὁλόκληρη τὴν μαρξιστικὴ θεωρία περὶ οἰκογενείας, στὸ ὁποῖο ὁ ἕνας ἐκ τῶν δύο θεμελιωτῶν τοῦ μαρξισμοῦ ὑπερασπίζεται μὲ ζῆλο τὴν μονογαμία, κριτικάρει τὴν ἀστικὴ κοινωνία ὅτι παραβιάζει ὑποκριτικὰ τὴν μονογαμία καὶ ὑπονομεύει τὸν θεσμὸ τῆς οἰκογένειας, καὶ προβάλλει τὸ προλεταριακὸ μονογαμικὸ ζευγάρι ὡς τὸ πρότυπο τῆς «κομμουνιστικῆς οἰκογένειας» (διότι ὑποτίθεται ὅτι θὰ εἶναι ἀπαλλαγμένο ἀπὸ κάθε οἰκονομικὸ ὑπολογισμὸ καὶ ἀτομικιστικὴ νοοτροπία, καὶ ἔτσι θὰ στηρίζεται μονάχα στὸν εἰλικρινῆ ἀμοιβαῖο ἔρωτα).
Ἐννοεῖται ὅτι ὁ Ἔνγκελς ἀναφέρεται ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὸ ἑτεροφυλόφιλο μονογαμικὸ ζευγάρι. Ἄλλωστε ὁ Μάρξ εἶχε γράψει χαρακτηριστικὰ ὅτι «ἡ ἄμεση, φυσική, ἀναγκαία σχέση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἄνδρα πρὸς τὴν γυναῖκα. Σὲ αὐτὴ τὴ σχέση φαίνεται σὲ ποιό βαθμὸ ἡ φυσικὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου ἔχει γίνει ἀνθρώπινη».
Τὰ ἀποσπάσματα καὶ οἱ ἀναφορὲς αὐτὲς μποροῦν νὰ χρησιμοποιηθοῦν καὶ ἀντίστροφα. Μπορεῖτε νὰ τὰ δείξετε (θὰ ἔλεγα νὰ τὰ «τρίψετε στὴν μούρη», ἀλλὰ δὲν τὸ συνιστῶ) στοὺς σημερινοὺς μεταμοντέρνους ἀριστερούληδες, πολλοὶ ἐκ τῶν ὁποίων ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι καὶ μαρξιστές.
Ἡ παπάτζα περὶ «πολιτιστικοῦ μαρξισμοῦ», ποὺ ἔχει ἔρθει καὶ στὰ καθ' ἡμᾶς, εἶναι μία ψυχροπολεμικὴ μπούρδα, ποὺ θέλει νὰ ἀποδώσει τὴν σημερινὴ ἠθικὴ ἀποβορβόρωση τῆς βαθύτατα παρακμάζουσας Δύσης στὴν «κομμουνιστικὴ συνωμοσία» τῆς λεγομένης Σχολῆς τῆς Φρανκφούρτης καὶ τῆς Κριτικῆς Θεωρίας ποὺ διετύπωσε, ἡ ὁποία, ὡστόσο, δὲν εἶχε καμμία σχέση μὲ τὸν μαρξισμό.
Ἐπειδὴ μάλιστα βασικοὶ θεμελιωτὲς τῆς Κριτικῆς Θεωρίας ἦταν Ἑβραῖοι, τὸ «τυράκι» (γιὰ ὅποιον θέλει νὰ τὸ φάει) γίνεται πολὺ θελκτικό, ἀφοῦ τὸ «μενοῦ» περιλαμβάνει καὶ τὴν «ἑβραϊκὴ συνωμοσία». Τὸ μόνο βέβαιο εἶναι ὅτι ὅσοι παπαγαλίζουν τὰ περὶ «πολιτιστικοῦ μαρξισμοῦ» δὲν ἔχουν κάνει τὸν κόπο νὰ διαβάσουν οὔτε λίγες ἀράδες ἀπὸ τὴν Σχολὴ τῆς Φρανκφούρτης.
Ἡ μεγάλη πλάκα εἶναι ὅτι ἄν διάβαζαν θὰ συμφωνοῦσαν μὲ ἀρκετὲς ἀπὸ τὶς κριτικὲς ποὺ ἔχει ἀσκήσει στὸν ρόλο τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης γιὰ τὸν ἔλεγχο τῶν συγχρόνων μαζῶν καὶ στὸν ἀξιακὰ προωθούμενο μαζικὸ καταναλωτισμό, ποὺ περιλαμβάνει καὶ τὴν μαζικὴ παραγωγὴ πολιτιστικῶν σκουπιδιῶν, ποὺ μετατρέπουν τὸν ἄνθρωπο σὲ ἄβουλο ἀντικείμενο ἤ στὴν κριτική της στὸν λεγόμενο Διαφωτισμὸ ὡς πηγὴ τῆς ἀλλοτρίωσης τῶν συγχρόνων κοινωνιῶν.
Ξεκαθαρίζω ὅτι δὲν εἶμαι θιασώτης τῆς Κριτικῆς Θεωρίας.
Καὶ ξεκαθαρίζω ἐπίσης ὅτι δὲν ὑπερασπίζομαι τὸν μαρξισμό. Πράγματι, ὁ μαρξισμὸς εἶναι ἐναντίον τοῦ σεξουαλικοῦ ἐκτραχηλισμοῦ καὶ εἶναι ἀρκετὰ «πουριτανικὸς» ὡς πρὸς τὴν σεξουαλικὴ καὶ οἰκογενειακὴ ἠθική του (στὴν θεωρία, τοὐλάχιστον). Ὡστόσο, ἡ ὑπεράσπιση τῶν χρηστῶν ἠθῶν δὲν μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθεῖ μὲ τὴν προβολή μιᾶς ὑλιστικῆς καὶ ἀθεϊστικῆς ἰδεολογίας, καθότι, ἐν τέλει, χωρὶς Θεὸ ὅλα ἐπιτρέπονται. Καὶ στὸν σοβιετικὸ «ὑπαρκτὸ σοσιαλισμὸ» ὁ χριστιανισμὸς εἶχε ὑποστεῖ τὶς μεγαλύτερες διώξεις μετὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ. Ὁπότε ἡ ἠθικὴ κατρακύλα εἶναι ζήτημα χρόνου.
Καὶ ὁ χρόνος ἦλθε ὅταν οἱ νεαροὶ καλοζωισμένοι ἐπίγονοι τοῦ κομμουνισμοῦ πέταξαν στὰ σκουπίδια τὸν (ἤδη ξεπερασμένο) μαρξισμὸ γιὰ νὰ πραγματοποιήσουν τὴν μεγάλη πολιτιστικὴ νεοφιλελεύθερη ἐπανάσταση τοῦ Μάη τοῦ 1968 γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τὸν ἡδονοθηρικὸ μικροαστικό τους ναρκισσισμό, ἀπαλλάσσοντας τὸν μεταπολεμικὸ καπιταλισμὸ τῆς μαζικῆς παραγωγῆς καὶ τῆς μαζικῆς κατανάλωσης ἀπὸ τὰ «βαρίδια» τῶν ἀξιῶν τοῦ παλαιοῦ, ἀστικοῦ πολιτισμοῦ, ποὺ εἶχε πλέον ξεπεραστεῖ.
Ἀφῆστε τὸν μαρξισμὸ νὰ σαπίζει ἤσυχα στὸν τάφο του καὶ στρέψτε τὸ βλέμμα πρὸς τὸν πραγματικό, ζωντανὸ ἐχθρό: τὸν σύγχρονο φιλελευθερισμὸ καὶ τὸ μετανθρωπικό του «ὅραμα» ἑνὸς μεταμοντέρνου «κομμουνιστικοῦ καπιταλισμοῦ». Μὴν σᾶς ξεγελοῦν οἱ ψυχροπολεμικὲς προπαγανδιστικὲς παπάτζες.
Αλιευμένο
==================
Κυριακή Μαθιωτη
Από την εποχή του Γοργία κρατάει το «φλερτ» με τον μηδενισμό.
Από την εποχή του Γοργία κρατάει το «φλερτ» με τον μηδενισμό.
Αρέσκονταν ο αρχαίος,Έλληνας σοφιστής να διδάσκει με πλείστα ρητορικά σχήματα για το Τίποτα.Από τότε μέχρι τώρα, η πορεία του μηδενισμού έχει περάσει από διάφορα στάδια,έχει ξαναμελετηθεί,έχει ξεσκονιστεί και περνάει ,τη σήμερον ημέρα ,σε μεταμοντέρνες απορρίψεις.
Από τον θεωρητικό μηδενισμό και την αμφισβήτηση της ανθρώπινης γνώσης,τον ηθικό μηδενισμό και την απόρριψη κάθε ισχύουσας ηθικής αρχής ,τον θρησκευτικό μηδενισμό και την άρνηση της ύπαρξης του Θεού ,τον πολιτικό μηδενισμό και την απόρριψη κάθε μορφής εξουσίας,φτάσαμε στον φυσικό μηδενισμό και την άρνηση των φυσικών νόμων.
Το λες επίτευγμα αυτό; Το να ακυρώνεις τη φύση των πραγμάτων;Το να μην δέχεσαι για παράδειγμα ότι τα φύλα είναι δύο; Το να διατείνονται μιαρά,νιχιλιστικά,φρενοβλαβή μυαλά ότι μπορεί ο καθένας να δηλώνει ότι θέλει περί της υπάρξεώς του;Να αυτοπροσδιορίζεται δηλαδή κατά το δοκούν;
Τον βρίσκεις λογικό αυτόν τον καλπάζοντα μηδενισμό που καταργεί ό,τι ξέραμε μέχρι τώρα;Που πετάει στην πυρά ως μαγικά τα βιβλία της βιολογίας,της φυσιολογίας, της ανθρώπινης ανατομίας;
Αρέσκεσαι στην ιδέα να αποκτήσει ο άνδρας στο κοντινό μέλλον μήτρα για να μπορεί να τεκνοποιήσει;Γαλακτοφόρους μαστούς για να μπορεί να θηλάσει;
Νιώθεις ή δεν νιώθεις πως «βιάζεται» η φύση;
Κατανοείς την τερατουργία των σύγχρονων Φρανκενστάιν πίσω από κάθε «μοντέρνα» και «προοδευτική» ιδέα;
Όχι..δεν λες στον σώφρονα:είναι «ιδέα σου»..Είναι η φρικτή πραγματικότητα που υλοποιείται σ αυτό το σύμπαν κι ας είσαι εσύ μέρος της πλειοψηφούσας ανθρωπότητας που «ζει» σε ένα άλλο,παράλληλο σύμπαν..Σε ένα σύμπαν που όλα βαίνουν «λίαν καλώς», που επιθυμείς την «συμπερίληψη» των πάντων,ακόμη και του επιδειξία που θα ξεπεταχτεί από μια συστάδα θάμνων για να σου δείξει τα αχαμνά του ή του αντρός που έκανε φυλομετάβαση και μπήκε σε γυναικεία φυλακή αφήνοντας έγκυο μία κρατούμενη..Στο «σύμπαν σου» χωράνε όλοι..και δεν σε νοιάζει αν θα τους προσφωνείς με αντωνυμίες..είναι μοντερνιά..
Ο φυσικός μηδενισμός έρπει ύπουλα κι επικίνδυνα, σαν ένας τεράστιος ανακόντας,περισφίγγοντας λίγο λίγο το σώμα της αδρανοποιημένης κοινωνίας που δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο.
Από τον θεωρητικό μηδενισμό και την αμφισβήτηση της ανθρώπινης γνώσης,τον ηθικό μηδενισμό και την απόρριψη κάθε ισχύουσας ηθικής αρχής ,τον θρησκευτικό μηδενισμό και την άρνηση της ύπαρξης του Θεού ,τον πολιτικό μηδενισμό και την απόρριψη κάθε μορφής εξουσίας,φτάσαμε στον φυσικό μηδενισμό και την άρνηση των φυσικών νόμων.
Το λες επίτευγμα αυτό; Το να ακυρώνεις τη φύση των πραγμάτων;Το να μην δέχεσαι για παράδειγμα ότι τα φύλα είναι δύο; Το να διατείνονται μιαρά,νιχιλιστικά,φρενοβλαβή μυαλά ότι μπορεί ο καθένας να δηλώνει ότι θέλει περί της υπάρξεώς του;Να αυτοπροσδιορίζεται δηλαδή κατά το δοκούν;
Τον βρίσκεις λογικό αυτόν τον καλπάζοντα μηδενισμό που καταργεί ό,τι ξέραμε μέχρι τώρα;Που πετάει στην πυρά ως μαγικά τα βιβλία της βιολογίας,της φυσιολογίας, της ανθρώπινης ανατομίας;
Αρέσκεσαι στην ιδέα να αποκτήσει ο άνδρας στο κοντινό μέλλον μήτρα για να μπορεί να τεκνοποιήσει;Γαλακτοφόρους μαστούς για να μπορεί να θηλάσει;
Νιώθεις ή δεν νιώθεις πως «βιάζεται» η φύση;
Κατανοείς την τερατουργία των σύγχρονων Φρανκενστάιν πίσω από κάθε «μοντέρνα» και «προοδευτική» ιδέα;
Όχι..δεν λες στον σώφρονα:είναι «ιδέα σου»..Είναι η φρικτή πραγματικότητα που υλοποιείται σ αυτό το σύμπαν κι ας είσαι εσύ μέρος της πλειοψηφούσας ανθρωπότητας που «ζει» σε ένα άλλο,παράλληλο σύμπαν..Σε ένα σύμπαν που όλα βαίνουν «λίαν καλώς», που επιθυμείς την «συμπερίληψη» των πάντων,ακόμη και του επιδειξία που θα ξεπεταχτεί από μια συστάδα θάμνων για να σου δείξει τα αχαμνά του ή του αντρός που έκανε φυλομετάβαση και μπήκε σε γυναικεία φυλακή αφήνοντας έγκυο μία κρατούμενη..Στο «σύμπαν σου» χωράνε όλοι..και δεν σε νοιάζει αν θα τους προσφωνείς με αντωνυμίες..είναι μοντερνιά..
Ο φυσικός μηδενισμός έρπει ύπουλα κι επικίνδυνα, σαν ένας τεράστιος ανακόντας,περισφίγγοντας λίγο λίγο το σώμα της αδρανοποιημένης κοινωνίας που δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο.
=========
Theofilos Ioannidis
Επειδή τελευταία ακούω συνεχώς ότι η διαδικασία της παρένθετης μητέρας νομικά υφίσταται ήδη και άρα δεν υπάρχει πρόβλημα αν ψηφισθεί ο γάμος των ομόφυλων, θα ήθελα να σας πληροφορήσω τα ακόλουθα όπως αυτά προκύπτουν από την υφιστάμενη νομοθεσία :
"Κατά την παρένθετη μητρότητα εφαρμόζεται ουσιαστικά η διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF), μόνο που το έμβρυο που θα προκύψει από το ωάριο και το σπερματοζωάριο του ίδιου του ζευγαριού, θα μεταφερθεί σε παρένθετη μήτρα. Η γυναίκα που κυοφορεί δεν είναι η βιολογική μητέρα του παιδιού αφού δε χρησιμοποιήθηκε δικό της ωάριο.
Η επιλογή της παρένθετης μητέρας γίνεται από το ίδιο το ζευγάρι. Ο θεράπων ιατρός πιστοποιεί τόσο την αδυναμία κυοφορίας της βιολογικής μητέρας όσο και την ικανότητα της παρένθετης μητέρας να κυοφορήσει. Σε περίπτωση που η υποψήφια παρένθετη μητέρα είναι έγγαμη, απαιτείται η συναίνεση του συζύγου της. Στη συνέχεια, το ζευγάρι και η υποψήφια παρένθετη μητέρα υποβάλλουν την αίτηση στο δικαστήριο. Όταν το δικαστήριο εγκρίνει τη διαδικασία, το Κέντρο έχει το δικαίωμα να προχωρήσει στην εμβρυομεταφορά."
Τώρα λοιπόν θα ήθελα κάποιος να μου πεί αν και κατά πόσον ικανοποιούνται οι νομικές προϋποθέσεις από ένα ομόφυλο ζευγάρι.
Theofilos Ioannidis
Για λεπτομέρειες όρα
1. Ν. 3089/2002
2. Ν. 3305/2005
3. Ν. 4958/2022
Για λεπτομέρειες όρα
1. Ν. 3089/2002
2. Ν. 3305/2005
3. Ν. 4958/2022
=================
Leonidas Palaiodimos
Η ιστορία με τις «παρένθετες μητέρες» είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ και πρέπει να τελειώσει. Για όλους και όλες. Ανεξάρτητα ατομικών χαρακτηριστικών. Τα έχω γράψει σε ανύποπτο χρόνο (παλαιότερη ανάρτηση στο τέλος του νήματος).
Πρόκειται για ΕΜΠΟΡΙΟ ΜΗΤΡΑΣ και δεν είχε καμία δουλειά η χώρα μας να γίνει κέντρο «ιατρικού» τουρισμού για μια ηθικά προβληματική κατάσταση, την οποία αποφεύγει η συντριπτική πλειονότητα των χωρών του κόσμου (και της ΕΕ).
Δήθεν απαγορεύεται να είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα για τις «παρένθετες μητέρες», αλλά ΕΙΝΑΙ. Μας ξεβράκωσε η DW με ένα ντοκιμαντέρ το 2021 (θα βάλω το σύνδεσμο στα σχόλια). Δείτε στο ρεπορτάζ την καθηγήτρια νομικής ΑΠΘ που κάνει ότι πέφτει από τα σύννεφα με τις αποκαλύψεις (ή όντως πέφτει).
Όλως τυχαίως η πλειονότητα των «παρένθετων μητέρων» είναι από φτωχότερες χώρες όπως η Γεωργία. Τόσες εθελόντριες να γίνουν έγκυες για τρίτους έχουν σε εκείνη τη φτωχή χώρα;
Το επιχείρημα του εθελοντισμού είναι ΚΟΡΟΙΔΙΑ. Σκεφτείτε όλες τις συγγενείς, φίλες και γνωστές σας και αναρωτηθείτε αν μπορείτε να βρείτε έστω ΜΙΑ που θα κυοφορούσε και θα γεννούσε παιδί για μια άλλη γυναίκα.
Να βάλω μια εξαίρεση για τη μάνα της μάνας, την αδελφή, μια στενή παιδική φίλη. Εκεί μπορώ να δω τη μη-κερδοσκοπία και σε αυτές τις πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις να το συζητήσουμε.
Πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για εμπόριο μήτρας, υπάρχουν και άλλα ηθικά προβλήματα. Αναφέρω μόνο δυο από τα πολλά:
1. Τι γίνεται όταν η παρένθετη μητέρα συνδεθεί συναισθηματικά με το παιδί; Όχι αν. Όταν. Οποια γυναίκα έχει μείνει έγκυος ξέρει καλά τι συντριπτικές αλλαγές λαμβάνουν χώρα στο σώμα και τον εγκέφαλο. Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η ψυχολογική σύνδεση είναι μέσω της άρνησης. Μάλιστα τις διδάσκουν ειδικές τεχνικές για να αποφύγουν την ψυχολογική σύνδεση. Πόσο απάνθρωπο είναι αυτό; Και ακόμη και αν η άρνηση πιάσει για κάποια χρόνια, είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή στο μέλλον το υποσυνείδητο θα βρει το δρόμο του και θα εκφραστεί με κατάθλιψη, άγχος, οργή ή και με χειρότερο τρόπο. Έχει δικαιώματα αυτή η γυναίκα στο παιδί της; Δεν αναφέρομαι στο νόμο που τον φτιάχνουμε όπως θελουμε. Αναφέρομαι στην ηθική πλευρά.
2. Έχει δικαίωμα το παιδι να ξέρει ποια Μάνα το γέννησε και να συνδεθεί μαζί της;
Λοιπόν, ξεκάθαρα πράγματα.
Η «παρένθετη μητρότητα» είναι εμπόριο μήτρας εκτός από κάποιες εξαιρέσεις που έχουν να κάνουν με πολύ στενούς συγγενείς κλπ. Για τους τελευταίους, το συζητάμε.
Πρέπει να απαγορευτεί.
Όποιοι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά με τον φυσικό τρόπο ή με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, η επόμενη επιλογή είναι η υιοθεσία. Θεάρεστο έργο.
Η ιστορία με τις «παρένθετες μητέρες» είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ και πρέπει να τελειώσει. Για όλους και όλες. Ανεξάρτητα ατομικών χαρακτηριστικών. Τα έχω γράψει σε ανύποπτο χρόνο (παλαιότερη ανάρτηση στο τέλος του νήματος).
Πρόκειται για ΕΜΠΟΡΙΟ ΜΗΤΡΑΣ και δεν είχε καμία δουλειά η χώρα μας να γίνει κέντρο «ιατρικού» τουρισμού για μια ηθικά προβληματική κατάσταση, την οποία αποφεύγει η συντριπτική πλειονότητα των χωρών του κόσμου (και της ΕΕ).
Δήθεν απαγορεύεται να είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα για τις «παρένθετες μητέρες», αλλά ΕΙΝΑΙ. Μας ξεβράκωσε η DW με ένα ντοκιμαντέρ το 2021 (θα βάλω το σύνδεσμο στα σχόλια). Δείτε στο ρεπορτάζ την καθηγήτρια νομικής ΑΠΘ που κάνει ότι πέφτει από τα σύννεφα με τις αποκαλύψεις (ή όντως πέφτει).
Όλως τυχαίως η πλειονότητα των «παρένθετων μητέρων» είναι από φτωχότερες χώρες όπως η Γεωργία. Τόσες εθελόντριες να γίνουν έγκυες για τρίτους έχουν σε εκείνη τη φτωχή χώρα;
Το επιχείρημα του εθελοντισμού είναι ΚΟΡΟΙΔΙΑ. Σκεφτείτε όλες τις συγγενείς, φίλες και γνωστές σας και αναρωτηθείτε αν μπορείτε να βρείτε έστω ΜΙΑ που θα κυοφορούσε και θα γεννούσε παιδί για μια άλλη γυναίκα.
Να βάλω μια εξαίρεση για τη μάνα της μάνας, την αδελφή, μια στενή παιδική φίλη. Εκεί μπορώ να δω τη μη-κερδοσκοπία και σε αυτές τις πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις να το συζητήσουμε.
Πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για εμπόριο μήτρας, υπάρχουν και άλλα ηθικά προβλήματα. Αναφέρω μόνο δυο από τα πολλά:
1. Τι γίνεται όταν η παρένθετη μητέρα συνδεθεί συναισθηματικά με το παιδί; Όχι αν. Όταν. Οποια γυναίκα έχει μείνει έγκυος ξέρει καλά τι συντριπτικές αλλαγές λαμβάνουν χώρα στο σώμα και τον εγκέφαλο. Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η ψυχολογική σύνδεση είναι μέσω της άρνησης. Μάλιστα τις διδάσκουν ειδικές τεχνικές για να αποφύγουν την ψυχολογική σύνδεση. Πόσο απάνθρωπο είναι αυτό; Και ακόμη και αν η άρνηση πιάσει για κάποια χρόνια, είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή στο μέλλον το υποσυνείδητο θα βρει το δρόμο του και θα εκφραστεί με κατάθλιψη, άγχος, οργή ή και με χειρότερο τρόπο. Έχει δικαιώματα αυτή η γυναίκα στο παιδί της; Δεν αναφέρομαι στο νόμο που τον φτιάχνουμε όπως θελουμε. Αναφέρομαι στην ηθική πλευρά.
2. Έχει δικαίωμα το παιδι να ξέρει ποια Μάνα το γέννησε και να συνδεθεί μαζί της;
Λοιπόν, ξεκάθαρα πράγματα.
Η «παρένθετη μητρότητα» είναι εμπόριο μήτρας εκτός από κάποιες εξαιρέσεις που έχουν να κάνουν με πολύ στενούς συγγενείς κλπ. Για τους τελευταίους, το συζητάμε.
Πρέπει να απαγορευτεί.
Όποιοι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά με τον φυσικό τρόπο ή με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, η επόμενη επιλογή είναι η υιοθεσία. Θεάρεστο έργο.
-----------------------
Kαλώς δεχθήκατε τη νέα (αλλά τόσο παλιά!) μορφή του ...Φύρερ. (Θα δούμε ...θάματα μέσα σ' εκείνο τον θίασο που βρίσκεται στο πλοίο των τρελλών...)
μετά την τελευταία εμφάνιση του Κασσελάκη στην συνεδρίαση του ΣΥΡΙΖΑ, όποιος δεν φεύγει, αλλά μένει υπομένοντας αυτό το τσίρκο (ψυχοπαθολογικό και ουχί διασκεδαστικό) δεν μπορεί να επικαλείται άγνοια...
Καλά δεν μιλάμε για ...αγόρια της Νέας Αριστεράς που βιάζονται να δείξουν καλή διαγωγή στο Μεγάλο Αφεντικό... (είναι πολιτικά νεκροί και απλά δεν το ξέρουν...)
Blogger:
...αυτό που συμβαίνει χρόνια τώρα, αλλά τώρα είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού, ως λαός υφίσταται μια μεθοδική κακοποίηση. Βομβαρδίζεται από απόψεις που προσπαθούν να κυριαρχήσουν στο μυαλό των ιθαγενών, ώστε να εμπεδώσουν την ρευστοποίηση και τέλος τη διάλυση...
Έχουμε μια μεθοδευμένη μακρόχρονη επίθεση στις έννοιες για να κατασκευασθεί ο νέος υπάκουος δούλος. Δείτε το παίγνιο:
-------------------------
και τώρα ακούστε τον ...αρμόδιο να μιλά για την τεκνοθεσία (ως τεκνό; Ξέρει τη διαφορά μεταξύ τέκνου και τεκνού;)
=============
Mην έχετε αμφιβολίες: Ύποπτη αυτή η επιμονή. Εντάσσεται σε ευρύτερο σχεδιασμό κατασκευής νέων προτύπων (και την κατεδάφιση των παλαιών....προφανώς)
Οι Αμερικανοί πίσω από την πρεμούρα Μητσοτάκη για τα ομόφυλα ζευγάρια
Δημήτρης ΚωνσταντακόπουλοςΕντυπωσιάζει πολύ η πρεμούρα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να παντρεύονται και να υιοθετούν παιδιά. Εκεί που είχε επιλέξει να πάει το θέμα μετά τις Ευρωεκλογές, αποφάσισε να το φέρει προς ψήφιση αμέσως και, επειδή συναντά την πολύ έντονη αντίθεση μεγάλου μέρους των βουλευτών και των ψηφοφόρων της ΝΔ, ήρε την υποχρέωση κομματικής πειθαρχίας.
Πριν από λίγο καιρό αφθονούσαν οι απειλές εναντίον διαφωνούντων βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος και οι σκληρές δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων κατά της Εκκλησίας να μην ανακατεύεται σε θέματα που δεν την αφορούν. Τώρα, ο Πρωθυπουργός τά’χει κάνει «κουλοβάχατα» στο κόμμα του και έφτασε στο σημείο να εκλιπαρεί τους δικούς του βουλευτές να απόσχουν τουλάχιστο και να μην καταψηφίσουν και την αντιπολίτευση να ψηφίσει το νομοσχέδιο που θα φέρει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε φέρει τέτοιο νόμο όταν ήταν κυβέρνηση. Τώρα και ο Κασσελάκης και η Νέα (;) Αριστερά εμφανίζονται ενθουσιασμένοι και θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο Μητσοτάκη, ενώ αναμένουμε να δούμε τι θα πράξει και το ΚΙΝΑΛ. Όχι μόνο θα ψηφίσουν τον νόμο της ΝΔ, αλλά έχουν υιοθετήσει και πιο «ριζοσπαστικές» ιδέες, μερικές εντελώς παράλογες και κωμικοτραγικές, καθόλου ακίνδυνες όμως, όπως η κατάργηση του πατέρα και της μάνας και η αντικατάστασή τους από τους γονείς α’ και β’ (πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη)!
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει επίσης, και έχει περιλάβει και στην πρόταση νόμου που κατέθεσε, την ιδιαίτερα απεχθή (και ασφαλώς εντελώς ξένη προς τις θεμελιώδεις αξίες της αριστεράς και του ανθρωπισμού) ιδέα να νοικιάζουν φτωχές γυναίκες για να τους κάνουν το κέφι τους και ένα παιδί, οι πλούσιοι ομοφυλόφιλοι όπως ο ανεκδιήγητος εξ Εσπερίας, δήθεν δημοκρατικά εκλεγμένος νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που μας έχει παραγγείλει μάλιστα ότι θέλει δύο αγόρια. Αλλά και ο κ. Χαρίτσης τάχθηκε υπέρ των παρένθετων μητέρων.
Σημειωτέον ότι τα στελέχη της «αριστεράς» που τα υποστηρίζουν όλα αυτά στα κανάλια δεν παραθέτουν κανένα σοβαρό επιχείρημα, τα εμφανίζουν ως αυτονόητα «ατομικά δικαιώματα» και δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σταθμίσουν τις ενδεχόμενες συνέπειες για τα παιδιά που θα υιοθετηθούν από ομοφυλόφιλα ζεύγη. (Θα εξετάσουμε ξεχωριστά αυτή τη θεωρία που αναπτύσσεται τελευταία για το αυτονόητο των ατομικών δικαιωμάτων που, υποτίθεται, δεν εμπίπτουν σε κοινωνική ρύθμιση, αλλά ενυπάρχουν φυσικά).
Ίσως βέβαια δεν είναι καθόλου περίεργα όλα αυτά στους καιρούς που ζούμε, καιρούς ενός εν αποσυνθέσει «πολιτισμού του χρήματος», κωδικοποιημένου από την ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού, στην οποία ομνύουν και ο Μητσοτάκης και ο Κασσελάκης. Από το «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» του Πρωταγόρα πήγαμε στο πάντων ανθρώπων μέτρον χρήμα της Goldman Sachs, της τράπεζας του Κασσελάκη. Τα παιδιά είναι αντικείμενα χρήσης και μέσα διασκέδασης ενός παντοδύναμου Ατόμου, χωρίς κοινωνικές ή ηθικές δεσμεύσεις, παιχνίδια για Νάρκισσους ενήλικες, όχι φορείς της ζωής και του πολιτισμού των ανθρώπων που οι μανάδες θυσιάζουν ακόμα και τη δική τους ζωή για να τα σώσουν, αν χρειαστεί.
Κόντρα στο συμφέρον του
Αν το μέτρο του γάμου των ομόφυλων και της υιοθέτησης παιδιών ήταν δημοφιλές, θα καταλαβαίναμε ασφαλώς τα κίνητρα του κ. Μητσοτάκη. Αλλά το μέτρο του γάμου ομόφυλων ζευγαριών και ιδίως αυτό της υιοθεσίας παιδιών («τεκνοθεσίας») από γκέι όχι μόνο δεν είναι δημοφιλές, αλλά βρίσκει, καλώς ή κακώς, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, όχι απλά αντίθετη, αλλά πολύ έντονα αντίθετη τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης και, ακόμα περισσότερο, των ίδιων των ψηφοφόρων, κατ’ επέκτασιν και των βουλευτών της ΝΔ. Εγείρεται λοιπόν το ερώτημα: Γιατί ο Πρωθυπουργός δείχνει τέτοια πρεμούρα και διακινδυνεύει ακόμα και να προκαλέσει και σοβαρή κρίση στην κυβέρνηση και το κόμμα του;
Δικαιώματα ενηλίκων και παιδιών
Προτού επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, να παρατηρήσουμε ότι σήμερα, όλοι οι πολιτισμένοι άνθρωποι υποστηρίζουν το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών να έχουν τη δική τους προσωπική σεξουαλική ζωή που επιθυμούν, χωρίς κανενός είδους διακρίσεις εξ αυτού του λόγου και, πολύ περισσότερο, των διώξεων, ενίοτε σκληρότατων, που υφίσταντο στο παρελθόν. Δεν υπάρχουν όμως μόνο τα δικαιώματα των ομόφυλων ενηλίκων. Υπάρχουν επίσης και τα δικαιώματα των παιδιών που είναι μάλιστα πολύ πιο τρωτά από τους ενήλικες και που έχουν πολύ περισσότερο από αυτούς ανάγκη προστασίας. Εδώ εγείρονται σοβαρά ζητήματα. Δεν χρειάζεται να φάει κανείς τα νιάτα του μελετώντας Γιουνγκ, Φρόιντ και Ράιχ για να αντιληφθεί ότι τα γονεϊκά πρότυπα έχουν θεμελιώδη σημασία για την υγιή ανάπτυξη της σεξουαλικότητας και του ψυχισμού ενός παιδιού. Αρκεί να παρατηρήσει τα παιδιά ή να σκεφτεί τον εαυτό του. Όλοι μας ξέρουμε την τεράστια επίδραση που είχαν απάνω μας οι γονείς μας σε όλα τα ζητήματα, όχι μόνο στη σεξουαλικότητα. Τίθεται λοιπόν εκ των πραγμάτων το εξής ερώτημα: Τα παιδιά που μεγαλώνουν στο περιβάλλον δύο ομοφυλόφιλων «μπαμπάδων» ή δύο ομοφυλόφιλων «μαμάδων» έχουν τις ίδιες δυνατότητες, τους ίδιους δρόμους ανάπτυξης της σεξουαλικότητας και του ψυχισμού τους που έχουν δύο παιδιά που μεγαλώνουν με τα συνήθη πρότυπα του άντρα-πατέρα και της γυναίκας-μάνας; Επιπλέον, τι ακριβώς υποδοχή θα επιφυλάξουν οι συνομήλικοι στα παιδιά των δύο ομοφυλόφιλων ανδρών ή των δύο λεσβιών ή δύο trans; Μήπως τα παιδιά αυτά θα φάνε την καζούρα του αιώνα που θα τα τραυματίσει ανεξίτηλα και βαθιά για ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή τους;
Με το που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης τις προθέσεις του, η ΕΡΤ έπιασε δουλειά εξηγώντας μας γιατί οι «μελέτες» των «ειδικών» αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει και σπουδαία επίπτωση στα παιδιά ομόφυλων ζευγών, εκτός της περιθωριοποίησης από το κοινωνικό τους περιβάλλον (που είναι ήδη πολύ σοβαρή επίπτωση!). Βεβαίως σοβαρές τέτοιες μελέτες δεν είναι εύκολο να υπάρξουν γιατί το φαινόμενο των υιοθετημένων παιδιών από γκέι είναι πολύ πρόσφατο για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα. Επιπλέον είναι δυστυχώς αναπόφευκτο όλες αυτές οι μελέτες να επηρεάζονται από το τεράστιο και πανίσχυρο λόμπο που είναι σε θέση να επηρεάζει καθοριστικά την πολιτική της αμερικανικής και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, όπως και του Χόλιγουντ και των μέσων ενημέρωσης, όλο και περισσότερο οπαδών της Trans ιδεολογίας. Ελάχιστοι γιατροί, παιδαγωγοί, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, βιοηθικοί και φιλόσοφοι θα τολμούσαν να τα βάλουν ανοιχτά μαζί του, διακινδυνεύοντας τις καριέρες και τα εισοδήματά τους, άπειροι θα έσπευδαν στην εποχή μας να τους εξυπηρετήσουν. Επιπλέον, υπάρχει το τεράστιο οικονομικό συμφέρον των φαρμακοβιομηχανιών, που, στο κλίμα που επικρατεί τώρα στον δυτικό κόσμο, βλέπουν να πολλαπλασιάζονται εκρηκτικά οι (πραγματικές ή όχι) «δυσφορίες φύλου» και οι συνταγογραφήσεις ορμονών, ενίοτε και αντικαταθλιπτικών εφ’ όρου ζωής. Διάβασα τις προάλλες την «Κατασκευή του διεμφυλικού παιδιού» των Ελιάσεφ και Μασσόν (εκδόσεις Κουκκίδα) και τρόμαξα με αυτά που γίνονται από ακτιβιστές της υπόθεσης ΛΟΑΤΚΙ, αλλά και γιατρούς που συμφωνούν μαζί τους. Πιστεύω ότι πρέπει να το διαβάσει κάθε γονέας και κάθε ενδιαφερόμενος για τα προβλήματα αυτά.
Υπάρχουν και ευρύτερα ζητήματα, όπως η υπερπροβολή κατά τρόπο εντελώς δυσανάλογο από την τηλεόραση, τα ΜΜΕ, τα social media και την πολιτιστική βιομηχανία της Trans ιδεολογίας. Σχεδόν κάθε δεύτερη ταινία του Χόλιγουντ κυριαρχείται από ομοφυλοφιλικό προβληματισμό, πράγμα που συμβαίνει και με πάμπολλα από τα νέα μυθιστορήματα που γράφονται και εκδίδονται. Η ομοφυλοφιλία αποτελεί ασφαλώς μια ουσιώδη πτυχή του ανθρώπινου είναι σε όλες τις ιστορικές περιόδους. Έχει ασφαλώς τη θέση της στην καλλιτεχνική δημιουργία. Αλλά εδώ μοιάζει να κυριαρχεί, να εμφανίζεται ως κύρια και πάντως η πιο σημαντική και αξιόλογη σεξουαλική και ερωτική δραστηριότητα. Οδηγούμαστε, εμμέσως πλην σαφώς, σε κραυγαλέα υποτίμηση της αξίας και της ομορφιάς και του ρομαντικού έρωτα και του σεξουαλικού δεσμού μεταξύ ετεροφυλόφιλων ανδρών και γυναικών, πάνω στα οποία θεμελιώθηκε ιστορικά το μεγαλείο της ανθρώπινης ζωής, του πολιτισμού μας και της αναπαραγωγής τους.
Ο κίνδυνος είναι επίσης να δούμε εδώ, στο «ιδεολογικό» αυτό κλίμα που τείνει σταδιακά να επικρατήσει, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες δυτικές χώρες, μια έκρηξη περιπτώσεων «δυσφορίας φύλου» στα παιδιά, πραγματικών ή μη πραγματικών, και στη συνέχεια μαζική ισόβια χρήση ορμονών ή/και αντικαταθλιπτικών, όπως και μαζική προσφυγή σε εγχειρήσεις ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων. Αυτά όλα άλλωστε συμβαίνουν σε μια κοινωνία σε διάλυση, κατάρρευση κάθε κανόνα, πρωτοφανή πνευματική και ηθική παρακμή και πολύ μεγάλη σύγχυση. Το αστυνομικό δελτίο είναι μια εντελώς προφανής αντανάκλαση αυτής της καταστροφής. Χρειάζεται τώρα να εμπλακούμε και σε μια αμφισβήτηση των πιο θεμελιωδών ανθρωπολογικών σταθερών που συνόδευσαν τον ανθρώπινο πολιτισμό από την αυγή του (αλλά ακόμα και τα θηλαστικά!);
Δεν έχω προσωπικά τις απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσα παραπάνω. Αλλά δεν τις έχει και κανείς άλλος, φοβάμαι, πολύ περισσότερο άτομα εξαιρετικά περιορισμένων γνώσεων και, ως πολιτικοί που είναι, εντελώς συζητήσιμης ηθικής, όπως οι κύριοι Μητσοτάκης και Κασσελάκης. Χρειάζεται να τα σκεφτούμε και να τα συζητήσουμε σοβαρά όλα αυτά. Δεν υπάρχει καμία σοβαρή κοινωνική ανάγκη να τεθούν και να λυθούν άμεσα. Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ισχυρίζεται ότι ενδιαφέρεται για τα παιδιά, δεν αρχίζει το έργο της διευκολύνοντας τις πολύ δύσκολες σήμερα υιοθεσίες παιδιών από ετεροφυλόφιλους;
Μέχρι να ωριμάσει κάπως ο απαραίτητος εθνικός, κοινωνικός και επιστημονικός προβληματισμός γύρω από τα θέματα αυτά, η ανθρωπιστική δεοντολογία επιβάλλει το αυτονόητο καθήκον, την υποχρέωση και τη θεμελιώδη αρχή, όπως τη διατύπωσε ο Ιπποκράτης: «ωφελέειν, ή μη βλάπτειν». Δεν κάνουμε πιθανώς επικίνδυνα ψυχολογικά και ανθρωπολογικά πειράματα με παιδιά, παραβιάζοντας φυσικούς και κοινωνικούς κανόνες χιλιάδων και χιλιάδων χρόνων, προτού σιγουρευτούμε ότι δεν θα τους κάνουμε ζημιά.===============
============
Konstantinos Farsalinos
Το σημερινό πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο και τα επιστημονικά του φερέφωνα έχουν ξεκάθαρα αναδείξει τον νούμερο ένα εχθρό του πλανήτη:
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Αυτό δεν είναι θεωρία, δεν είναι προσωπική άποψη, δεν είναι υποκειμενική ερμηνεία των γεγονότων. Είναι δημοσίως και επανειλημμένως εξεφρασμένη άποψη και γνώμη, ακόμη και “επιστημονικά τεκμηριωμένη”.
Το 2017, καθηγητής βιοηθικής(!!) γράφει άρθρο γνώμης ΣΤΟ NBC News με τίτλο:
“Η επιστήμη αποδεικνύει ότι τα παιδιά κάνουν κακό στον πλανήτη. Η ηθική επιτάσσει να σταματήσουμε να τα κάνουμε.” Και με υπότιτλο: “Πρέπει να σταματήσουμε να υποκρινόμαστε ότι τα παιδιά δεν έχουν περιβαλλοντικές και ηθικές συνέπειες”.
Πηγή: http://tinyurl.com/2v5sdwfy (για όποιον αντέχει να διαβάσει τέτοιες αποκρουστικές απόψεις).
Το 2017 πάλι, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Lund και το πανεπιστήμιο Concordia του Μόντρεαλ δημοσιεύουν επιστημονική μελέτη παρουσιάζοντας τα 4 καλύτερα μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στις ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ. Το καλύτερο μέτρο που προτείνουν είναι ΕΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΑΝΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, και αυτό προσφέρει εξοικονόμηση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα 5 φορές μεγαλύτερη από το σύνολο των υπόλοιπων 3 μέτρων. Πηγή: http://tinyurl.com/3ueuezmb
Από διαβολική “σύμπτωση”, τα υπόλοιπα 3 μέτρα που προτείνουν είναι αυτά ακριβώς που ακούμε και αρχίσαμε σταδιακά να ζούμε τα τελευταία χρόνια: κοινωνία χωρίς αυτοκίνητο, περιορισμός των αεροπορικών ταξιδιών, χορτοφαγία.ΟΙ επιστήμονες δεν περιορίστηκαν μόνο στον καθορισμό των καταλληλότερων μέτρων για να “σωθεί” ο πλανήτης, αλλά κατέκριναν τις κυβερνήσεις και το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν επικοινωνεί (ή προπαγανδίζει;) στα παιδιά αυτά τα μέτρα. Θα έπρεπε δηλαδή να μαθαίνουμε στα παιδιά ότι αποτελούν εχθρό του πλανήτη και της ανθρωπότητας. Και όλα αυτά αναφέρονται σε ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ, δυτικές χώρες δηλαδή όπως η Ελλάδα όπου ζητούν τις 1.32 γεννήσεις ανά γυναίκα που έχουμε σήμερα να τις κάνουμε 0.32 γεννήσεις ανά γυναίκα. Ενώ με μαθηματικά επιπέδου γυμνασίου είναι νομοτελειακό πως ένας πληθυσμός εξαφανίζεται με λιγότερες από 2 γεννήσεις ανά γυναίκα.
Όλοι αυτοί δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά τους αναβιωτές της μαλθουσιανής θεωρίας, του έργου ενός προτεστάντη κληρικού (Thomas Robert Malthus) στα τέλη του 18ου αιώνα που πίστευε ότι ο “υπερπληθυσμός” είναι η καταστροφή του πλανήτη, εμποδίζει την πρόοδο της κοινωνίας και οδηγεί στην πείνα και τη φτώχεια που επικρατούσε τότε. Πίστευε ότι οι φτωχοί πρέπει να παντρεύονται σε μεγάλη ηλικία για να περιορίζεται η αναπαραγωγή τους, ενώ συνέστηνε την αποχή από το σεξ ως λύση στο πληθυσμιακό πρόβλημα. Θεωρούσε ότι η βοήθεια στους φτωχούς είναι εγκληματική πράξη διότι διευκολύνει την αναπαραγωγή τους και έτσι τη διαιώνιση της φτώχειας.
Σας θυμίζει μήπως λίγο την ευγονική, ή λίγο τη Γερμανία μετά τη δημοκρατίας της Βαϊμάρης; Μάλλον έχετε δίκιο, και μπορείτε να βρείτε δύο σύντομα άρθρα που τα συνδέουν εδώ: http://tinyurl.com/3nkzy422 & http://tinyurl.com/549u2sah
Το να πιστεύει λοιπόν κάποιος ότι αυτό το πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο και τα επιστημονικά του φερέφωνα θέλουν να φροντίσουν για τα δικαιώματα των παιδιών είναι από αφελές (το λιγότερο) έως γελοία πλάνη (ο πιο ακριβής χαρακτηρισμός).
Σήμερα λοιπόν, αυτό το κατεστημένο κόπτεται για τα δικαιώματα των παιδιών, και για το δικαίωμα ομοφυλόφιλων και τρανσέξουαλ ζευγαριών να αποκτήσουν ή να υιοθετήσουν παιδιά. ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι για τα δικαιώματα κόπτονται… Λόγω δικαιωμάτων, δήθεν, θεσμοθετούν το γάμο ομοφυλόφιλων ζευγαριών.
Ο μη-αφελής αντιλαμβάνεται 3 κυρίαρχα δεδομένα:
1. Ότι τα ζευγάρια τρανσέξουαλ και ομοφυλόφιλων θα πρέπει να έχουν ακριβώς τα ίδια κοινωνικά και κληρονομικά δικαιώματα με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια.
2. Δεν έχει καμία σημασία αν τα δικαιώματα αυτά παραχωρηθούν με το όνομα “σύμφωνο συμβίωσης” ή “γάμος”.
3. Η “φασαρία” περί γάμου δεν γίνεται για τα κοινωνικά και κληρονομικά δικαιώματα, για τα οποία δεν διαφωνεί κανείς και δεν υπάρχει κανένα θέμα, αλλά για την τεκνοθεσία που εμφανίζεται ως αυτονόητο δικαίωμα προερχόμενο από τη θεσμοθέτηση του γάμου.
Το κυρίαρχο πρόβλημα σε αυτό το σκεπτικό, είναι ότι η απόκτηση παιδιού, είτε με φυσική/τεχνητή γονιμοποίηση είτε με υιοθεσία, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ούτε για ομοφυλόφιλους ούτε για ετεροφυλόφιλους. Είναι ύψιστη αποστολή, κορυφαία ηθική υποχρέωση και τεράστια ευθύνη. Το παιδί δεν είναι εργαλείο αντιμετώπισης των εσωτερικών ψυχικών διεργασιών του καθενός, δεν είναι αντικείμενο κοινωνικής αναφοράς, δεν είναι στοιχείο διακόσμησης στο σπίτι ή στοιχείο επίδειξης στο δρόμο. Το παιδί είναι το μέλλον, είναι η κοινωνία του αύριο, είναι η διαιώνιση του είδους. Είναι η φιλοσοφική και ηθική αποστολή κάθε μέλους του ζωικού βασιλείου, είτε λειτουργεί με ένστικτο είτε με συνείδηση και κρίση. Είναι αυτό ακριβώς που απεχθάνεται το μαλθουσιανό κατεστημένο σήμερα, αυτοί οι οπισθοδρομικοί αναχρονιστές που επαναφέρουν θεωρίες του 18ου αιώνα.
Δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί να υπάρχουν ομοφυλόφιλοι (και τρανσέξουαλ), είτε ως μεμονωμένα άτομα είτε ως ζευγάρια, που νιώθουν ότι θέλουν να υιοθετήσουν παιδιά, ή να αποκτήσουν παιδιά με παρένθετη μητέρα. Όμως είναι οι επιλογές μας που καθορίζουν τις δυνατότητές μας, και στη ζωή πάντα υπάρχει κέρδος και απώλεια σε όλες μας τις επιλογές. Κι όποιος πει ότι δεν είναι επιλογή αλλά μπορεί να υπάρχει γενετικό (ή/και περιβαλλοντικό) υπόβαθρο στον σεξουαλικό προσανατολισμό, θα του υπενθυμίσω ότι σχεδόν όλες οι επιλογές μας έχουν σε κάποιο βαθμό γενετικό και περιβαλλοντικό υπόβαθρο. Είναι η βιολογία λοιπόν που καθορίζει την αναπαραγωγή, και η βιολογία μπορεί να εμφανίζει βλάβες (π.χ. γυναίκες που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά λόγω προβλημάτων υγείας), αλλά αυτό είναι μια βιολογική βλάβη (άλλοτε αντιμετωπίσιμη ιατρικά., άλλοτε όχι). Η αναπαραγωγή χωρίς και τα δύο φύλα είναι βιολογικά αδύνατη (είτε με φυσιολογικό τρόπο είτε με τεχνητή γονιμοποίηση), και αυτό δεν έχει σχέση με την αφελή προσέγγιση ορισμένων που παρομοιάζουν την τεκνοθεσία και τη χρήση παρένθετης μητέρας από ομόφυλα ζευγάρια ως αντίστοιχο θέμα με τις ιατρικές παρεμβάσεις σε προβλήματα υγείας.
Ταυτόχρονα, η ψυχοκοινωνική ωρίμανση ενός παιδιού απαιτεί την ενεργή παρουσία τόσο της μητέρας όσο και του πατέρα. Και μπορεί να ακούσετε πολλούς επιστήμονες να υποστηρίζουν πως μελέτες δείχνουν πως δεν υπάρχει έλλειμα στα παιδιά που μεγαλώνουν με ζευγάρια ομοφυλοφίλων, δεν θα σας πουν όμως για τα σοβαρά προβλήματα selection bias που έχουν πολλές από αυτές τις μελέτες, ούτε θα σας αναφέρουν άλλες μελέτες που δείχνουν ότι τα παιδιά που ζουν με τους βιολογικούς γονείς έχουν μέχρι 4 φορές λιγότερη πιθανότητα να αντιμετωπίζουν συναισθηματικό έλλειμα σε σχέση με γονείς ίδιου φύλου (η μελέτη εδώ: http://tinyurl.com/73ncsd64). Σκοπός φυσικά δεν είναι να κάνουμε εδώ ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, ούτε η όποια βιβλιογραφία είναι ικανή να αντικρούσει τη λογική (και ξέρουμε πως η “αδιαμφισβήτητη επιστήμη” έχει δυστυχώς παλέψει ακόμη και γι’ αυτό). Μην ξεχνάμε ότι η ευγονική κάποτε είχε την αμέριστη υποστήριξη της πολιτικής, της επιστήμης, ακόμη και τις δικαιοσύνης, προσδίδοντας χαρακτηριστικά “αδιαμφισβητότητας”. Το αδιαμφισβήτητο δεδομένο είναι ότι τα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα, και αυτό προφανώς συμβαίνει επειδή λείπει η πατρική ή η μητρική παρουσία που είναι συνδυαστικά απαραίτητες για την ολοκλήρωση των παιδιών. Δεν είναι λοιπόν θέμα αριθμού, ούτε η παρουσία δύο μανάδων ή δύο πατεράδων μπορούν να υποκαταστήσουν το συνδυασμό.
Και επειδή ακριβώς αυτός ο συνδυασμός είναι σημαντικός και ύψιστος, εκπληρώνοντας ανώτερους ηθικούς και φιλοσοφικούς σκοπούς, παρουσιάζεται στην κοινωνία μας ως αντικειμενικό πρότυπο οικογένειας. Πρότυπο σημαίνει ιδανικό. Το μη-πρότυπο και το μη-ιδανικό δεν αποτελούν όμως απαραίτητα προσβολή. Ένας ετεροφυλόφιλος που δεν θέλει να κάνει ή να υιοθετήσει παιδιά, είτε βρίσκεται σε γάμο είτε σε σύμφωνο συμβίωσης, δεν αποτελεί πρότυπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ελεύθερος να επιλέξει πως θα ζήσει, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχει τα ίδια κοινωνικά δικαιώματα. Δεν σημαίνει φυσικά ότι είναι υποδεέστερος και λιγότερο άνθρωπος, ούτε πως πρέπει να έχει λιγότερα δικαιώματα. Σημαίνει όμως ότι δεν είναι πρότυπο όσο αφορά την οικογένεια. Τελεία και παύλα.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Έχουν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν πως θα ζήσουν, πρέπει να έχουν τα ίδια κοινωνικά δικαιώματα, αλλά δεν αποτελούν πρότυπο. Όπως εγώ, ως υπέρβαρος και χωρίς μαλλιά δεν μπορώ να θεωρώ τον εαυτό μου πρότυπο ανδρικού κάλλους, και φυσικά δεν θα κατηγορήσω την κοινωνία που δεν με θεωρεί πρότυπο παρόλο που θα μπορούσε να με βολεύει ή έτσι να φαντάζομαι τον ρόλο μου. Ούτε μπορώ να απαιτώ από τους άλλους να με βλέπουν ως μοντέλο και πρότυπο ανδρικής ομορφιάς επειδή έτσι θέλω να αισθάνομαι και με προσβάλλει να μη με θεωρούν πρότυπο. Αυτό είναι παράνοια.
Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται και αισθάνεται προσβεβλημένος, οφείλει να παλέψει εσωτερικά με το υποσυνείδητό του για να ανακαλύψει γιατί δεν έχει συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και τις επιλογές του, κι όχι να παραδίδει μαθήματα μίσους προς τους υπόλοιπους που δεν ικανοποιούν και δεν συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις του και πρέπει να παριστάνουν τους τυφλούς αρνητές της πραγματικότητας.
Δυστυχώς η δημόσια συζήτηση για το θέμα σήμερα τείνει να αποκτήσει χαρακτηριστικά χυδαιότητας. Έχουν εισβάλλει λοιπόν ορισμένοι αμόρφωτοι/απαίδευτοι (ανεξάρτητα από το πόσα πτυχία μπορεί να κατέχουν), γραφικοί, απολίτιστοι, ψευτοπροοδευτικοί και κοινωνιοφοβικοί, που με γλώσσα και συμπεριφορά πεζοδρομίου μιλούν για τη γυναίκα ως σκεύος αναπαραγωγής βαφτίζοντάς την ως “άνθρωπο με μήτρα”, και για τα παιδιά ως προϊόν κατά παραγγελίαν συναλλαγής. Επικαλούνται ως δήθεν επιχείρημα την αυτοδιάθεση του σώματος. Είναι οι ίδιοι που με ακραία χυδαιότητα αρνούνταν το δικαίωμα αυτοδιάθεσης στον εμβολιασμό, αλλά δέχονται την αυτοδιάθεση στην άκριτη και εμπορική παραγωγή παιδιών. Στην επόμενη συζήτηση θα ζητήσουν να πουλάμε το αίμα μας στα νοσοκομεία (αλλιώς θα είμαστε αιμοφοβικοί), ή να βγάζουμε σε δημοπρασία τα όργανά μας διότι μπορεί ένας με 2 νεφρούς να δώσει τον έναν σε κάποιον που θέλει να έχει τρεις (αλλιώς είναι οργανοφοβικός).
Το ότι ο καθένας μπορεί να έχει άποψη δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και απόψεις-σκουπίδια. Καλύτερα να λέμε ευθέως ότι οι απόψεις σκουπίδια παρά να μετατρέπουμε τη γυναίκα σε σκουπίδι όπως θέλουν τέτοιου είδους άνθρωποι.
Και απορεί κανείς, που βρίσκεται σήμερα το φεμινιστικό κίνημα να υπερασπιστεί τις γυναίκες, και ποια είναι η άποψη των γυναικών απέναντι σε αυτό το μισογυνισμό και μισανθρωπισμό, σε αυτή τη γυναικοφοβία; Διότι για τους άνδρες η γυναίκα είναι ιερή παρουσία, τόσο συνολικά στη ζωή μας αλλά και για τον ύψιστο ρόλο της στην αναπαραγωγή και το ρόλο της ως μητέρα, προκαλεί όμως εντύπωση ότι περισσότεροι άνδρες παρά γυναίκες υπερασπίζονται σήμερα τη μοναδική και αναντικατάστατη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Στη σημερινή πραγματικότητα, μπορούμε να μετρήσουμε μόνο θύματα. Θύματα είναι πρώτα απ’ όλα τα παιδιά, που εμφανίζονται ως “δικαίωμα” και αποκτούν χαρακτηριστικά προϊόντος προς εμπορική εκμετάλλευση. Θύματα είναι οι γυναίκες, που μετατρέπονται σε μηχανές αναπαραγωγής και ακυρώνεται πλήρως ο θεμελιώδης και μοναδικός ρόλος τους ως μητέρα, αφού ο “τίτλος” μπορεί να αποδοθεί σε όποιον αυθαίρετα φαντάζεται ή πιστεύει ότι μπορεί να τον έχει. Θύματα είναι και οι άνδρες που αποδέχονται, έστω και παθητικά, το ρόλο του γονέα 1 και γονέα 2, μια πρωτοφανής, μισάνθρωπη, μισαλλόδοξη και αναχρονιστική αντίληψη περί γονεϊκότητας. Θύματα είναι και τα ζευγάρια ομοφυλοφίλων, που υπόκεινται μια ανελέητη πλύση εγκεφάλου και προπαγάνδα από το κατεστημένο με ψευδεπίγραφες προσδοκίες περί δήθεν δικαιωμάτων (επαναλαμβάνω, το παιδί δεν είναι δικαίωμα). Μια προπαγάνδα που ουσιαστικά ενοχοποιεί τις επιλογές τους και τον τρόπο ζωής τους, και που σκοπό έχει να τους εργαλειοποιήσει και να τους χρησιμοποιήσει στην αντι-οικογενειακή και αντικοινωνική ατζέντα των αναχρονιστικών, οπισθοδρομικών, βρώμικων, κοινωνιοπαθών, μισάνθρωπων, μισογύνιδων, παιδοφοβικών οπαδών του μαλθουσιανισμού που θέλουν να επιστρέψουμε στον 18ο αιώνα των θεωριών του υπερπληθυσμού και στον 19ο αιώνα της ευγονικής.
Όταν τα παιδιά εμφανίζονται ως εχθρός της ανθρωπότητας, η κατηφόρα είναι απότομη και η ανασύνταξη δύσκολη.=========
Ευστάθιος Φουρίκης
Αυτά συνέβαιναν στην αρχαία Ελλάδα κι ότι άλλο σας λένε απέχουν μακράν από την πραγματικότητα...Η ΑΝΤΙΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣΑπαγορεύεται σ'όποιον έχει εκδώσει τόν εαυτό του σάν πόρνη ή έχει προαγάγει σέ πορνεία κορίτσι ή αγόρι να είναι Σύμβουλος τής Πολιτείας.(Αισχίνης Κατά Τιμάρχ. 5,2).Παρά τά περί τού αντιθέτου λεγόμενα καί γραφόμενα ακόμη καί διδασκόμενα σέ πανεπιστημιακές σχολές τής Δύσεως ότι δήθεν οι ελευθεριάζουσες καί ομοφυλοφιλικές σχέσεις ήταν όχι μόνο νομικώς επιτρεπτές, αλλά περίπου θεσμός στην πολιτεία τών Αθηναίων, τούτο διαψεύδεται πανηγυρικώς καί αμαχήτως από τό ίδιο το Αττικό Δίκαιο.Εκείνο, πού εντυπωσιάζει μάλιστα ιδιαιτέρως είναι η σκληρότητα τών κυρώσεων, πού επέβαλλε τούτο σέ περιπτώσεις προαγωγείας, παιδεραστίας, ανδρικής πορνείας καί εταιρήσεως, ποινές πού εξικνούνταν από τής απαγορεύσεως εισόδου τού κηρυχθέντος ως ενόχου στούς ιερούς χώρους καί στήν Αγορά, αποκλεισμού του από τις θρησκευτικές τελετές καί γενικώτερα τήν κοινωνική ζωή τής πόλεως μέχρι καί τού πολιτικού του θανάτου (μ ή ε ξ έ σ τ ω α υ τ ώλ έ γ ε ι ν κ α ί γ ρ ά φ ε ι ν = απαγορεύεται σ' αυτόν νά λαβαίνη τό λόγο στίς λαϊκές συνελεύσεις καί νά υποβάλλη δημόσιες καταγγελίες) ακόμη δέ καί τής θανατώσεως του τήν ίδια ημέρα τής εκδόσεως καταδικαστικής σέ βάρος του αποφάσεως τού Ηλιαστικού δικαστηρίου επί πορνεία εάν συλλήφθη νά παραβιάζη τίς απαγορεύσεις.Τα εγκλήματα κατά τής γενετήσιας ελευθερίας είχαν κριθή, μάλιστα, ως ιδιαίτερας βαρύτητος, γι' αυτό καί κατατάσσονταν στήν κατηγορία τών δημοσίων αδικημάτων.Πέρα από τήν σκληρότατη ποινική μεταχείριση των ιδιόρρυθμων αυτών ατόμων καί η κοινή γνώμη ήταν ιδιαιτέρως σκληρή απέναντι τους.Τους παθητικούς ομοφυλόφιλους τούς αποκαλούσε χλευαστικώς "κίναιδους", δηλαδή αυτούς, πού "κινούν τήν αιδώ", πού προκαλούν ντροπή καί αποτροπιασμό. Επίσης τούς αποκαλούσε ανδρογύναια, γύνανδρους, ημίανδρους, ημίγυνους, πόρνους, "ομοτέχνους εταίραις", ο δέ Αριστοφάνης, όπως προαναφέρθηκε, πού ήταν ιδιαίτερα καυστικός, εξαπέλυε εναντίον τους, προκαλώντας εκρήξεις γέλωτος καί χλευασμών τού λαού στά θέατρα, επικλήσεις ως χάονες καί αρσενικές πόρνες.•Η μόνη, ίσως, λογική εξήγηση της σκληρότατης αυτής μεταχειρίσεώς των από τήν πιό ελεύθερη καί φιλελεύθερη πολιτεία τής Αρχαίας Ελλάδος μπορεί νά είναι ότι η ιδιορρυθμία τους αυτή εκλαμβανόταν ως μίασμα, ως βδελυρή πράξη, πού τούς καθιστούσε οιονεί εναγείς, πού "εμίανον" τήν πόλη καί θα προκαλούσαν τή θεϊκή οργή εναντίον της.Τούτο τεκμαίρεται εμμέσως από τό ότι επιβαλλόταν σ' αυτούς, μετά από σχετική καταδίκη τους γιά εταιρισμό, η ίδια ποινή μέ τούς ανθρωποκτόνους...........Παναγιώτης ΚυριακόπουλοςΔικηγόρος - ΦιλόλογοςΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟΥ/Γ: Κλείστε τις γ@μωτηλεορ@σεις να βρείτε την υγεία σας...
Σχόλια