Η Γαλλία και το νέο πρεκαριάτο...

Η γαλλική κατάθλιψη δεν είναι μόνο θέμα ψυχολογίας και νοσταλγίας για το μεγάλο έθνος. Εχει να κάνει με τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά θεμέλια της Γαλλικής Δημοκρατίας (République). Η δημοκρατία μας ήταν μια υπόσχεση πολιτικής ισότητας και κοινωνικής ανόδου. Ο 19ος αιώνας έχτισε το πρώτο, η μεταπολεμική περίοδος το δεύτερο. Η μεγάλη ανάπτυξη μας έκανε να περάσουμε από μια κοινωνία λίγων προνομιούχων σε μια κοινωνία καταναλωτών, ανήκουσα κατά 60% στη μεσαία τάξη : μια τάξη καλά στεγασμένη, καλά μορφωμένη, με καλή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και διαθέτουσα ελεύθερο χρόνο για προσωπική ανάπτυξη. Όλα τελείωσαν.
Η κατάρρευση της μεσαίας τάξης, το κοινωνικό ασανσέρ που δεν δουλεύει πια, η κατάρρευση μεγάλων «δημόσιων υπηρεσιών» και η κοινωνική αποσύνθεση των λαϊκών στρωμάτων είναι τα συμπτώματα. Τι συνέβη πέρα από τις ευημερούσες μητροπόλεις, για το 75% του γαλλικού πληθυσμού ;

Η πολιτική και οικονομική άρχουσα τάξη μας αποφάσισε βάναυσα πριν από σαράντα χρόνια να έρθει σε ρήξη με το παραγωγικό μοντέλο που έκανε τη Γαλλία πλούσια και ισχυρή.

Γερμανοί, Ελβετοί, Ιταλοί ή Ιάπωνες δεν διάλεξαν αυτήν την πορεία. Ηταν δική μας επιλογή. Επιλέξαμε μια οικονομία υπηρεσιών της οποίας μάλιστα γίναμε πρωταθλητές σε ευρωπαικό επίπεδο. Είμαστε πρωταθλητές τόσο σε επίπεδο υπηρεσιών στις επιχειρήσεις όσο και στο επίπεδο των προσωπικών υπηρεσιών (κοινωνική οικονομία συνεταιριστικού χαρακτήρα, τουρισμός και λιανικό εμπόριο). Επιλέξαμε να αναπτύξουμε μια διχασμένη οικονομία : στελέχη (υπηρεσίες επιχειρήσεων) και εργατικό δυναμικό λίγο εξειδικευμένο ή απλώς ανειδίκευτο (εξ ου και η προσφυγή στην μαζική μετανάστευση που, παρά την μεγάλη ανεργία, παρέχει εργατικά χέρια και καταναλωτές).

Τι απαρνηθήκαμε επιλέγοντας αυτό το μοντέλο;

Το εθνικό παραγωγικό μοντέλο και μια κοινωνία ελεύθερων παραγωγών, μια δημοκρατική κοινωνία δομημένη από και γύρω από την μεσαία τάξη, την γεωγραφική και χωροταξική αρμονία. Πως ?
Αποκηρύσσοντας την παραγωγή υπέρ της υπερβολικής κατανάλωσης (με ταυτόχρονη αύξηση της προσφυγής στο χρέος απαραίτητου μετά το 1973 για να υποστηρίξει το νέο μας οικονομικό μοντέλο), θυσιάσαμε τη βιομηχανία και τη γεωργία μας. Σε αντίθεση με τις χώρες που αναφέρθηκαν παραπάνω το αβυσσαλέο και διαρκώς αυξανόμενο εξωτερικό μας έλλειμμα είναι το αποτέλεσμα των επιλογών μας. Κρατήσαμε μόνο τους πολυτελείς τομείς της μόδας, καλλυντικών κτλ υψηλής προστιθέμενης αξίας, τις αμυντικές βιομηχανίες (για στρατηγικούς λόγους) και τις κατασκευές (γιατί παράγουν καταναλωτικά αγαθά που χρηματοδοτούνται από τις τράπεζες). Σχεδόν όλα τα άλλα έχουν μεταφερθεί σε άλλες χώρες ενώ με εξαίρεση τα δημητριακά η ίδια εικόνα αφορά και την γαλλική γεωργία.

Εξαλείφοντας εκατομμύρια παραγωγικές θέσεις εργασίας στην επικράτεια (ειδικευμένους εργάτες, τεχνικούς, βιομηχανικά στελέχη, μηχανικούς, αγρότες κ.λπ.), δημιουργήσαμε ένα τριπλό γεωγραφικό και κοινωνικό φαινόμενο: την υπερσυγκέντρωση μηχανικών και στελεχών σε μια δεκάδα πόλεων · την οικονομική κατάρρευση πρώην βιομηχανικών και αγροτικών περιοχών, καταδικασμένων σε φτωχοποίηση και ερημοποίηση, όταν δεν έχουν τουριστικό ενδιαφέρον· την αποδιάρθρωση της μεσαίας τάξης, που συνδέεται και με το γεγονός ότι τα νέα επαγγέλματα έχουν συγκεντρωτικό γεωγραφικό χαρακτήρα.

Τέλος ο μικρός και ανεξάρτητος έμπορος. Σήμερα πρέπει κανείς να είναι στέλεχος πωλήσεων, ταμίας ή χειριστής μηχανημάτων. Τέλος οι μικροκαλλιεργητές. Σήμερα πρέπει κανείς να είναι οδηγός φορτηγού ή αγοραστής σε διεθνείς αγορές. Τέλος οι εργοδηγοί εργοστασίων.

Σήμερα πρέπει κανείς να είναι διευθυντής υποκαταστήματος ή τεχνικός υγιεινής. Τρία εκατομμύρια νέοι μεταξύ 15 και 30 ετών δεν είναι τίποτα από τα δύο.

Είναι δομικά ανενεργοί ή απλά δεν έχουν μέλλον. Ολη αυτή η κατάρρευση της μεσαίας τάξης προκαλεί τη διόγκωση ενός περίεργου λουμπενπρολεταριάτου καταναλωτών χωρίς εργασία ή νόμιμη δραστηριότητα.
Le Point
23/3/23

via Babis Georges Petrakis

===================

Photo από εδώ

«Το τέλος της ελευθερίας»

την Μαρτίου 28, 2022

-------------------

Καλώς ήρθατε στον Μετά την Παγκοσμιοποίηση Κόσμο!

την Ιουλίου 03, 2016

--------------------------------

Το Νέο Πρεκαριάτο : « Ο Βαθμός Απελπισίας» στις Κοινωνίες του 21ου αιώνα

την Φεβρουαρίου 05, 2022

-----------------------------

Ρετρό 4.11.22: Το σατανικό σχέδιο κατά του ανθρώπινου πολιτισμού

την Νοεμβρίου 05, 2022

--------------

Ανάπτυξη με τους φοιτητές στα …συσσίτια; Δυστυχώς, δηλητηριάζουν την κοινωνία σε οικονομική ανέχεια…

την Οκτωβρίου 24, 2021

---------------------------

Το μεγάλο δίλημμα της νέας γενιάς: Καριέρα ή απλή επιβίωση; Αυτό είναι το μείζον ερώτημα…

την Μαΐου 14, 2022

------------------------

...όσοι παρακολουθούν αυτό το Blogg δεν πρέπει να πέφτουν από τα σύνεφα. Ήδη έχουμε δει τι γίνεται στην Ιαπωνία, που προηγείται... κατά μια γενιά τουλάχιστον από μας...

Από την πανδημία στον... μετακαπιταλισμό