GoldSwitzerland: Ωμό πραξικόπημα από κεντρικές τράπεζες και Klaus Schwab - Πώς θα ελέγχουν πού ξοδεύουμε τα χρήματά μας

 

Τα ψηφιακά νομίσματα, των κεντρικών τραπεζών, τα λεγόμενα (CBDC), θα επιτρέπουν σε μια κυβέρνηση να ελέγχει πού ξοδεύουν τα χρήματά μας

Τα ψηφιακά νομίσματα που σχεδιάζουν να εισαγάγουν οι κεντρικές τράπεζες (CBDC) θα επιτρέπουν στις ίδιες και σε μια κυβέρνηση να ελέγχει πού ξοδεύουν τα χρήματα που απέκτησαν αφιερώνοντας κόπο και χρόνο οι πολίτες, σύμφωνα με την GoldSwitzerland, γεγονός που, αν εκτιμηθεί στην ουσία του, δεν αποτελεί παρά ωμό πραξικόπημα…  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ειδικότερα, εάν θέλετε να κατανοήσετε τα CBDC, δηλαδή τα ψηφιακά νομίσματα που σχεδιάζουν να εκδώσουν οι κεντρικές τράπεζες, ίσως αξίζει να κάνετε μια αναδρομή στην ιστορία, τη φιλοσοφία του ανθρώπου, τα μαθηματικά του χρέους και τη γεωλογία του χρυσού, αναφέρει ο επενδυτικός οίκος.

Οι κατεστραμμένες χώρες κάνουν άσχημα πράγματα 

Όταν διαλυμένες, εμποτισμένες με χρέη «ανεπτυγμένες οικονομίες», που υποφέρουν από χρόνια νομισματική χαλάρωση, διαφεντεύονται από τυφλούς και οικονομικά ανίδεους πολιτικούς, το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: Η ελευθερία… βυθίζεται, τα νομίσματα πεθαίνουν και ο έλεγχος αυξάνεται.
Αυτό δεν είναι στείρος εντυπωσιασμός, αλλά η τοξική εξέλιξη των οικονομικών, πολιτικών και ψυχολογικών προτύπων που παρατηρούνται διαχρονικά.
Δυστυχώς, οι «εποχές» μας (καθώς και η παγκόσμια αφθονία/σύγκλιση αδύναμων ηγεσιών) δεν αποτελούν εξαίρεση.
Οι ανίκανες οικονομικές και πολιτικές ηγεσίες φέρνουν στη δημόσια σφαίρα επικίνδυνους οπορτουνιστές και τυραννικές πολιτικές που φορούν τον μανδύα των αποτελεσματικών λύσεων.
Αυτή η κατεύθυνση επιβεβαιώνεται πανταχόθεν: αριστερά, δεξιά και στο κέντρο.

Ο αναπόφευκτος Klaus Schwab

Τέτοιου είδους λύσεις κατεξοχήν παρουσιάζονται και προτείνονται ως ενδεδειγμένες από το λεγόμενο «Great Reset», εμπνευστής του οποίου είναι ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Klaus Schwab.

Όπως όλοι οι οπορτουνιστές, ο Schwab (και οντότητες όπως το ΔΝΤ, η BIS, η Fed, ο Λευκός Οίκος, το ευρωπαϊκό ή το βρετανικό κοινοβούλιο κ.λπ.) εκμεταλλεύονται κρίσεις για να ενισχύσουν τον έλεγχο, ενδεδυμένοι πάντα με την «προβιά» του ανθρωπιστή και οραματιστή.
Έχουμε ξαναδεί αυτό το δημαγωγικό story σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Γιουγκοσλαβία, Κούβα, Κίνα, Ρωσία κ.λπ.
Σε κάθε παράδειγμα (από τη δεκαετία του 1780 έως τη δεκαετία του 1960 έως τώρα), οι ηγέτες που υπόσχονταν θαυματουργές λύσεις, ως αντίδοτο στην οικονομική καταστροφή, το μόνο που έφερναν ήταν συγκεντρωτισμό και αταξία.

«Μην αφήνετε ποτέ μια καλή κρίση να πάει χαμένη»

Οι κρίσεις είναι η καλύτερη ευκαιρία για εκμετάλλευση…
Υπενθυμίζεται το αφήγημα της πανδημίας της Covid, με θνησιμότητα –ευτυχώς!– μόλις 2%.
Μετά την Covid, είναι πλέον προφανές σε όποιον έχει αφιερώσει χρόνο για να κοιτάξει χωρίς συναισθηματισμό την επιστήμη, τα μαθηματικά και τα δεδομένα (συμπεριλαμβανομένων θαρραλέων Βρετανών δημοσιογράφων όπως ο Matt Ridely, διασημοτήτων όπως ο Russell Brand, σκοτεινών αλόγων όπως ο Bret Weinstein) ότι η Covid πιθανότατα προήλθε από εργαστήριο και ότι η πολιτική αντίδραση ενός παγκόσμιου αποκλεισμού και αναγκαστικού εμβολίου ήταν μια ηθική, επιστημονική, οικονομική και πολιτική καταστροφή για το βιβλίο των ρεκόρ Guiness.
Παρά το γεγονός ότι η ανθρωπότητα έχει βιώσει (και επιβίωσε στωικά) πολύ μεγαλύτερες καταστροφές, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, με την ενοχλητικά συνένοχη υποστήριξη ενημερωτικών καναλιών τύπου Pravda, κλείδωσαν εκατομμύρια ανθρώπους στα σπίτια τους και χρέωσαν τους πολίτες με τρισεκατομμύρια δολάρια.
Στην πραγματικότητα, το ΔΝΤ, το 2020 συνέκρινε τον πόλεμο κατά της Covid με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τους 85 εκατομμύρια θανάτους που αυτός επέφερε.

Αυτό είναι προσβολή της ιστορίας…

Όπως δήλωσε η εξίσου θαρραλέα Christine Anderson από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της (εντολές, περιορισμοί, μάσκες κ.λπ.): Η πολιτική της Covid δεν έπρεπε να αφορά τις μάζες.
Παρά τα τα μακάβρια μαθηματικά, ο Klaus Schwab, μαζί με σχεδόν κάθε άλλο παγκόσμιο ηγέτη, ακολούθησε μια δραματική και ευκαιριακή προσέγγιση, δηλώνοντας ότι «η πανδημία δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.
Είναι η στιγμή μας».
Βέβαια, αυτό που πραγματικά εννοούσε σε αυτό το κλασικό φροϋδικό ολίσθημα ήταν ότι η Covid ήταν η στιγμή του.
Δηλαδή, αυτή ήταν η τέλεια κρίση για να εκμεταλλευτεί τον παγκόσμιο φόβο και να προωθήσει το νέο του όραμα, τη «Μεγάλη Επαναφορά, που μοιάζει με την υπόσχεση/δωροδοκία του Lenin για «ψωμί και ειρήνη» το 1917…
Και ποιο είναι το όραμα του Schwab (και άλλων σαν αυτόν) για ένα καλύτερο αύριο;

Τι είναι το «Great Reset»;

Όπως οι περισσότερες πολιτικά και οικονομικά κακές ιδέες (από την Ποσοτική Χαλάρωση μέχρι τον Νόμο για τους Πατριωτές), το Great Reset που οραματίστηκε ο Schwab έχει έναν σαγηνευτικό τίτλο και πρόσοψη («Καπιταλισμός των Ενδιαφερομένων Μερών»).
Σε αντίθεση με τον σημερινό καπιταλισμό των μετόχων, η αντίληψή του για τον καπιταλισμό των Ενδιαφερομένων Μερών στοχεύει να εμφυσήσει τις παγκόσμιες εταιρικές θέσεις στο διοικητικό συμβούλιο με υψηλότερο ποσοστό εκπροσώπησης ειδικών συμφερόντων (δηλαδή, εργασιακή, περιβαλλοντική, κοινωνική δικαιοσύνη κ.λπ.).
Στις ΗΠΑ, η Elizabeth Warren έχει μια παρόμοια, και μάλιστα επιφανειακά ευγενή, και πιο περιεκτική ατζέντα.
Η Κίνα, της οποίας ο ισόβιος ηγέτης (Xi Jinping) είναι αγαπημένος του Schwab και κεντρικός ομιλητής του Νταβός, πηγαίνει αυτό το αυταρχικό όραμα ένα βήμα παραπέρα, εισάγοντας κυβερνητικούς παράγοντες σε κάθε κινεζική αίθουσα συνεδριάσεων.
Μπορεί κανείς να κατανοήσει την επιθυμία βελτίωσης των διεφθαρμένων χρηματοπιστωτικών/τραπεζικών συστημάτων και των σπασμένων κοινωνικών δομών.
Μπορεί κανείς να καταλάβει το αίτημα για συμπερίληψη και λιγότερη εταιρική απληστία.
Ο Schwab δεν είναι ένα πλάσμα μιας σκοτεινής παγκόσμιας συνωμοσίας με σκοπό την ερήμωση του κόσμου, ούτε ο ανώτατος ηγέτης μιας μονοκοσμικής κυβέρνησης.
Μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του (και τους άλλους) ταυτόχρονα.
Αλλά αυτό που μας λένε άνθρωποι όπως ο Schwab δεν είναι καθόλου καλύτερο. στην πραγματικότητα, είναι πολύ χειρότερο.

Η εσφαλμένη υπόθεση του Schwab: Θεσμική πίστη

Όπως ο Xi Jinping της Κίνας, η Μεγάλη Επαναφορά του Schwab βασίζεται στην αντίληψη ότι συστημικοί κίνδυνοι όπως ο πληθωρισμός, οι πανδημίες και οι γεωπολιτικές, καθώς και οι οικονομικές στρεβλώσεις, μπορούν να τύχουν καλύτερης διαχείρισης στο πλαίσιο ενός παγκόσμιου «forum» σοφών συγκεντρωτικών και θεσμικών παραγόντων.
Όπως ο Xi, ο Schwab πιστεύει ότι «τα μεγάλα πλοία επιβιώνουν από καταιγίδες, ενώ τα μικρά σκάφη βυθίζονται».
Αλλά μια τέτοια πίστη (και υπόθεση) ότι η μαζική και παγκόσμια συντονισμένη θεσμική σοφία είναι κατά κάποιο τρόπο ασφαλέστερη και ανώτερη από την ατομική ελευθερία αγνοεί το τιτάνιο παράδειγμα, του καλά… του Τιτανικού.
Εν ολίγοις: και τα μεγάλα πλοία βυθίζονται - και συνήθως με υψηλότερα ποσοστά απωλειών.
Το όραμα του Schwab για μια «συντονισμένη οικονομία» και τον επαναπροσδιορισμό του «κοινωνικού συμβολαίου» για την αντιμετώπιση πραγματικών ή υπερβολικών κρίσεων όπως η κλιματική αλλαγή ή οι μελλοντικές πανδημίες βασίζεται σε μια εγγενώς λανθασμένη υπόθεση.
Αλλά αυτό που δεν κατάφεραν να ομολογήσουν άνθρωποι όπως ο Schwab (ή ο Biden, ο Macron, ο Scholz, ο Johnson) είναι ότι ούτε μία φορά σε ολόκληρη την ιστορία του homo sapiens ένα συγκεντρωτικό σύστημα (φασιστικό, μπολσεβίκος, κομμουνιστής ή σοσιαλιστής) δεν έφερε ποτέ μια ουγγιά βιώσιμου καλού στον κόσμο.
(Αν και ένας τέτοιος συγκεντρωτισμός έφερε σίγουρα πολυτέλεια, πλούτο και δύναμη σε ανθρώπους όπως ο Castro, ο Lenin, ο Mussolini και ο Ροβεσπιέρος…)
Η απλή, τραγική αλλά ιστορικά και (ψυχολογικά) επιβεβαιωμένη πραγματικότητα είναι η εξής: Η «αποτελεσματική» ασφάλεια μέσω κεντρικού σχεδιασμού σε βάρος των ατομικών ελευθεριών ΔΕΝ λειτουργεί ΠΟΤΕ.
Δεδομένου ότι όλα τα συστήματα και τα πειράματα, είτε βασίζονται στην ελευθερία είτε είναι συγκεντρωτικά, οραματίζονται και στη συνέχεια διαχειρίζονται τα ανθρώπινα συστήματα, η πανάρχαια συζήτηση (Hobbes/Locke) ως προς το εάν οι άνθρωποι βρίσκονται εγγενώς σε κατάσταση πολέμου ή κατάσταση της ειρήνης (δηλαδή, καλή ή κακή) παραμένει το βασικό δίλημμα και το ερώτημα.

Πίστη στην τεχνολογία…

Αυτό το διαχρονικό δίλημμα, φυσικά, έχει πάρει μια εντελώς νέα πορεία, ενώ οδεύουμε προς μια εποχή έξυπνων τηλεφώνων και αυξανόμενης πίστης σε τεχνολογικές και ρομποτικές λύσεις.
Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα διεφθαρμένα ιδρύματα (από το Νταβός στις Βρυξέλλες, και από την Oυάσιγκτον έως το Πεκίνο) με σοφές τεχνολογίες, οι οποίες μερικές φορές επιτρέπουν μια πιο ελεύθερη και πιο αποκεντρωμένη ροή πληροφοριών (όπως αποδεικνύεται από τη δίψα για αποκεντρωμένα, κρυπτογραφημένα νομίσματα όπως το BTC).
Οι ταχέως εξελισσόμενες τεχνολογίες, για παράδειγμα, επιτρέπουν σε περισσότερους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις πόλεις που έχουν μολυνθεί από το έγκλημα…
Καθώς η τεχνολογία προχωρά, πολλοί, δικαίως ή λανθασμένα, πιστεύουν ότι ο πολιτισμός θα βιώσει περισσότερες ελευθερίες και, ως εκ τούτου, περισσότερα από τα «ευτυχή ατυχήματα».
Για αυτούς, η τεχνολογία προσφέρει μια «μεγάλη απόδραση» από τους κινδύνους της «Μεγάλης Επαναφοράς».
Αυτό φαίνεται πολλά υποσχόμενο με την πρώτη ματιά, αγνοεί την ανθρώπινη πραγματικότητα ότι ακόμη και οι προηγμένες τεχνολογίες κατευθύνονται από μη προηγμένους ανθρώπους, όπως εύκολα υπενθυμίζει η πρόσφατη καταστροφή του FTX.
Εν ολίγοις, όπως η πίστη στην ανθρώπινη φύση ή η πίστη στους θεσμούς, η πίστη στην τεχνολογία δεν είναι θεραπεία.

CBDC: Το πιο πρόσφατο ψέμα

Όπως βλέπουμε τώρα από την αργή αλλά αναπόφευκτη εξέλιξη των ψηφιακών νομισμάτων των Κεντρικών Τραπεζών, η τεχνολογία μπορεί, στην πραγματικότητα, να χρησιμοποιηθεί για να μειώσει, παρά να ενισχύσει, τις ανθρώπινες ελευθερίες.
Φαίνεται πως το 2022 και τώρα το 2023 όλοι ξαφνικά ρωτούν για το CBDC.
Όπως θα έπρεπε…
Τι είναι όμως;
Αρχικά, το CBDC δεν είναι ένα νέο νόμισμα, είναι ένα νέο σύστημα πληρωμών - ψηφιακό και κρυπτογραφημένο, και όχι σε χαρτί.
Αντί για δολάρια, γιεν, λίρες και ευρώ, σύντομα θα έχουμε e-dollars, e-yen, e-liras και e-euro κ.λπ.
Επιπλέον, τα CBDC δεν είναι κρυπτονομίσματα.
Ναι, είναι ψηφιακά, κρυπτογραφημένα και φυλαγμένα σε καθολικό νομίσματα, αλλά δεν σχετίζονται με το blockchain.
Στην ουσία, όπως μια υπηρεσία Visa ή Mastercard, το CBDC περιλαμβάνει παρόμοια τεχνολογία, με τη διαφορά πως σε αυτήν τη νέα και στρεβλή περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα ελεγχόμενο (και όχι κατανεμημένο) βιβλίο κρυπτογραφημένων ψηφιακών νομισμάτων που διαχειρίζονται οι κεντρικές τράπεζες.
Σε αυτό το νέο σύστημα πληρωμών, διατηρούμε ψηφιακό χρήμα στο οποίο έχουν πρόσβαση εφαρμογές εγκατεστημένες στα έξυπνα τηλέφωνά μας, με λογαριασμό απευθείας συνδεδεμένο με μια κεντρική τράπεζα και με (όπως μας υπενθυμίζουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής) πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα και μικρότερο κόστος διαμεσολάβησης.
Όλα καλά, σωστά;
Όχι τόσο γρήγορα…

Το επίσημο αφήγημα: Μόνο η μισή ιστορία

Όπως όλες οι επικίνδυνες, συγκεντρωτικές και ελεγχόμενες ιδέες, το CBDC παρουσιάστηκε με παρηγορητικά λόγια εν μέσω περιόδου κρίσης.
Αλλά είναι πολύ περισσότερο από μια εξελισσόμενη και τεχνολογική στιγμή τύπου «ευρήκα».
Τα CBDC ανακοινώθηκαν για πρώτη φορά από το ΔΝΤ κατά την έναρξη της Κρίσης της Covid, την οποία το Ταμείο χρησιμοποίησε ως πρόσχημα για να δικαιολογήσει τις δικές του και άλλες (και ιστορικά άνευ προηγουμένου) αμαρτίες χρέους, που προκαλούνται από τις κεντρικές τράπεζες.
Οι κρίσεις ενισχύουν πάντα τη δύναμη του κράτους και η κρίση της Covid ενίσχυσε τη δύναμη του ΔΝΤ.
Μετά ήρθε η BIS, το 2021.
Όπως και το ΔΝΤ, η BIS τηλεγράφησε όλα τα θερμά και ασαφή καλά νέα σε ένα ήρεμο μικρό βίντεο σχετικά με την «αποτελεσματικότητα», την «ασφάλεια» και την «ταχύτητα» των CBDC.
Επίσης, πήρε τα εύσημα για την καθοδήγηση της τεχνολογικής χρέωσης CBDC μαζί με 4 άλλες βασικές κεντρικές τράπεζες (δηλαδή, η Fed, η ΕΚΤ κ.λπ.) και μια χούφτα άλλων «συμμετεχόντων».

Μετά ήρθε ο Powell…

Εν μέσω μιας παγκόσμιας πληθωριστικής κρίσης, στροφής της αγοράς και ενός αποφευκτού αλλά καταστροφικού πολέμου στην Ουκρανία, η Fed παρενέβη.
Με ήρεμη έκφραση και διχαλωτή γλώσσα, ο Powell ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα αποκτήσει CBDC καθώς η Fed διαδραματίζει «πρωταρχικό ρόλο» στην ανάπτυξή τους.

Σύμφωνα με τον Powell, «η Fed είναι επιφορτισμένη με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των συστημάτων πληρωμών» και ότι «αγκαλιάζοντας την καινοτομία», εμείς οι καλοί πολίτες μπορούμε να τη βοηθήσουμε σε αυτή την ιστορική διαδικασία καθώς ο σύγχρονος κόσμος εξελίσσεται.
Ο Powell μάς υπενθυμίζει ευγενικά ότι τα ledgers κρυπτογράφησης δεν είναι ασφαλή, όπως αποδεικνύουν οι μεταβολές τους στην αξία.
Παρά το γεγονός ότι παραδέχτηκε ότι τα stable coins (που συνδέονται άμεσα με τα νομίσματα) είναι καλύτερα, είπε ότι και αυτά είναι γεμάτα κινδύνους και επομένως δεν είναι τόσο ασφαλή όσο τα ψηφιακά νομίσματα υπό τίθενται «υπό την επίβλεψη των τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών εταιρειών μας»
(Προφανώς, ο Powell πιστεύει ότι το κοινό έχει ξεχάσει τις Bear Stearns, Lehman, AIG, Long Term Capital Management και άλλες «ρυθμισμένες» επιχειρήσεις αυτού του διεφθαρμένου τύπου…).
Ο Powell τελείωσε το βίντεο με το «μπλε χάπι», λέγοντας ότι σκοπός της Fed είναι να βελτιώσει ένα ήδη ασφαλές σύστημα - ως φιλοφρόνηση και όχι ως αντικατάσταση μετρητών.
Υποσχέθηκε επίσης να λάβει υπόψη ζητήματα δικαίου και ιδιωτικότητας, και ανακοίνωσε ότι «ανυπομονούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας για αυτό το σημαντικό θέμα».
Όλα ζεστά και ασαφή, ασφαλή, καινοτόμα και δημοκρατικά, σωστά;
Και πάλι:
Μη βιάζεστε...

Ένα μεγάλο ψέμα πολλών παραλείψεων

Υπάρχουν πολλοί προφανείς αλλά παραλειπόμενοι κίνδυνοι (και κίνητρα) πίσω από τα CBDC:
Αυτό που ούτε το ΔΝΤ, ούτε η BIS ούτε ο Powell συζήτησαν είναι πιθανώς η αλήθεια… πίσω από το CBDC.

1 «Σκοτώστε τα κρυπτονομίσματα… Η κρυπτομανία θα έφερνε… το τέλος των κεντρικών τραπεζών.
Η έννοια των εναλλακτικών ψηφιακών νομισμάτων εκτός του τραπεζικού συστήματος αποτελούσε άμεση απειλή για την κυριαρχία.
Άλλωστε, αν αναγκαζόμασταν να επιλέξουμε έναν «νικητή» σε έναν πόλεμο μεταξύ της ισχύος ενός BTC του blockchain και ενός διεφθαρμένου τραπεζικού συστήματος, καλό θα ήταν να στοιχηματίζαμε με τους διεφθαρμένους…
Το CBDC, εν ολίγοις, είναι μια άμεση επίθεση στο αυξανόμενο (και από πολλές απόψεις δωρεάν και αξιοθαύμαστη) κρυπτογραφικό αφήγημα.

2 «Σεισάχθεια»: Επιβάλετε αρνητικά επιτόκια και «γ…» τους ανθρώπους. Όλα τα καθεστώτα που είναι εμποτισμένα με χρέη χρειάζονται αρνητικά επιτόκια για να βγουν από την απύθμενη τρύπα που μόνα τους δημιούργησαν.
Αναγκάζοντας τους πολίτες να ενταχθούν σε ένα σύστημα CBDC, τράπεζες όπως η Fed μπορούν «αποτελεσματικά και γρήγορα» να επιβάλουν αρνητικά επιτόκια (δηλαδή, να πληρώνετε τις τράπεζες για να κρατούν τα χρήματά σας, αντί να λαμβάνουν θετικό τόκο για τις καταθέσεις σας).
Αυτό συνέβη στην Ευρώπη.
Επιπλέον, δεδομένου ότι όλα τα μεγάλα έθνη υποφέρουν από επαχθείς δείκτες χρέους προς ΑΕΠ πολύ πάνω από το επίπεδο του 100%, με τα επίπεδα κεφαλαίων προς περιουσιακά στοιχεία να ξεπερνούν το όριο 200:1, είναι πλέον προφανές ότι τα έθνη δεν έχουν την πολυτέλεια να πληρώσουν τοκοχρεολύσια.
Σε αυτό το αποκαρδιωτικό σκηνικό, τα συστήματα CBDC επιτρέπουν στα χρεωμένα έθνη να ελεγχθούν καλύτερα.
Όταν τα νομίσματα «επαναφέρονται» (όπως η Γερμανία στο 48), η κυβέρνηση μπορεί να «μετατρέψει» τα παλιά σας χρήματα στα νέα χρήματα, ενώ ταυτόχρονα (λόγω «κρίσης») κρατά ένα ποσοστό για να πληρώσει τα χρέη του μέσω ψηφιακές αναστολές (δηλαδή, κλοπή).
Και δεδομένου ότι ολόκληρος ο κόσμος έχει χρέος πάνω από 300 τρισεκατομμύρια δολάρια, μπορεί να στοιχηματίσει ότι μια μαζική αναδιάρθρωση χρέους (παρόμοια με μια παγκόσμια δήλωση πτώχευσης) είναι αναπόφευκτη.
Έτσι, τα CBDC αναπτύσσονται εκ των προτέρων για να καταστήσουν αυτή την ενδοτραπεζική και διασυνοριακή αναδιάρθρωση (κλοπή) πιο «αποτελεσματική».
Αλλά αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά τον έλεγχο των χρημάτων και των ελευθεριών των πολιτών.

3 Κράτος ελέγχου χωρίς μετρητά: Παρά τις διαβεβαιώσεις του Powell για το αντίθετο (όσο αναξιόπιστα είναι η υπόσχεσή του για τον παροδικό πληθωρισμό), ο μακροπρόθεσμος στόχος και η πρακτική ενός αναγκαστικού συστήματος ψηφιακών νομισμάτων είναι να αφαιρέσει μετρητά από το σύστημα.
Στο πλαίσιο ενός καθεστώτος CBDC, τα χρήματα των πολιτών θα παρακολουθούνται ψηφιακά, θα παρακρατούνται, θα παγώνουν, θα φορολογούνται ή θα ελέγχονται με άλλο τρόπο εάν ένας πολίτης (ή ομάδα πολιτών) αμφισβητήσει ή απειλήσει το κράτος - δικαίως ή αδίκως.
Αλλά όπως είπε ο ίδιος ο Μουσολίνι: «Ο φασισμός είναι ο τέλειος γάμος των εταιρειών και του κράτους».
Το CBDC είναι ένα τεράστιο άλμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Δηλωμένο ωμά, το CBDC δεν αφορά την ελευθερία, τα ατομικά δικαιώματα ή την ιδιωτική ζωή.
Είναι καθαρός έλεγχος που μεταμφιέζεται σε ασφαλέστερο σύστημα πληρωμών και ταχύτερους διακανονισμούς διακρατικών συναλλαγών.

Χρυσός, CBDC και έλλειψη εύκολων απαντήσεων

Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση στον τρέχοντα εφιάλτη (πολιτικό, οικονομικό, ηθικό).
Αλλά, τι θα μας σώσει;
Ο χρυσός, φυσικά, δεν μπορεί να λύσει τη λίστα των θρυμματισμένων θρησκειών, οικονομιών, πολιτικών, κοινωνιών, νομισμάτων, συνόρων και συστημάτων που γίνονται πρωτοσέλιδα κάθε μέρα που περνάει.
Ούτε μπορούν να προβλεφθούν ο χρόνος, τα μέτρα και οι κακές χρήσεις των CBDC, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.
Θα έρθουν τα SDR που υποστηρίζονται από χρυσό;
Θα αλλάξουν άμεσα ή αργά τα τραπεζικά συστήματα και τα συστήματα πιστωτικών καρτών;
Πότε θα κυκλοφορήσει ελεύθερα ο χρυσός;
Πότε θα εκραγούν οι αγορές παραγώγων;
Τι θα πυροδοτήσει την επόμενη τραπεζική κρίση;
Και πάλι: Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει.
Αυτό που μπορούμε να πούμε, δυστυχώς, είναι η πολιτική και νομισματική διαφθορά, από την αρχαία Κίνα έως σήμερα, ή από τα ρωμαϊκά νομίσματα και τα άθλια χάρτινα δολάρια έως τα «προηγμένα» CBDC.
Από την άλλη, ο χρυσός δεν έχει καταστραφεί ποτέ από τις ακτίνες του ήλιου ούτε από τις αποφάσεις του ανθρώπου.

www.bankingnews.gr 

===================

• Η ατζέντα της παγκόσμιας ελίτ για το 2023

την Ιανουαρίου 04, 2023 

-------------------- 

• H επαναφορά της δουλοπαροικίας στη Δύση εις βάρος των λαών της

την Δεκεμβρίου 06, 2015

----------------

• Η φασιστική "Μεγάλη Επανεκκίνηση" του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Α' Μέρος: Η κοινωνία ως επιχείρηση

την Οκτωβρίου 22, 2020 

------------------------------ 

• Νέα Φεουδαρχία!

  -------------------------
  

  • ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ BUSINESS..ΜΕ 83 OFF SHORE ΣΤΑ JERSEY ΕΠΕΝΔΥΟΥΝ ΧΡΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

  την Απριλίου 21, 2021 

  -----------------------------------

  • Νέος Φασισμός.

  ============================================

  • Η ζωή που μας φέρνει η νέα παγκόσμια τάξη

  Οι σκλάβοι του μέλλοντος θα είναι ευτυχισμένοι, φαρμακομένοι και γενετικά τροποποιημένοι 

  

  Πώς θα μοιάζει αυτή η νέα τάξη πραγμάτων για τους ανθρώπους που δεν ανήκουν στην ελίτ; Σε αντίθεση με την τρέχουσα παγκόσμια κατάσταση, το «νέο φυσιολογικό» – ή το «επόμενο φυσιολογικό» όπως το αποκαλούν οι ελίτ του WEF – στοχεύει στη χρήση της υψηλής τεχνολογίας και της συλλογής δεδομένων για να προσαρμόσει περιβάλλοντα στις ανάγκες και τις επιθυμίες του κοινού που αναμένεται να συμμετάσχει σε «βιώσιμες» υποδομές και να αποτελέσουν σημεία συλλογής δεδομένων για συνεχή παρακολούθηση της δημόσιας υγείας.
  
  Πηγή: Waking Times
  
  Γράφει ο Dr. Tim Coles
  
  Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση
  
  Στο  Brave New World , ο συγγραφέας Aldous Huxley έγραψε ότι οι σκλάβοι του μέλλοντος θα είναι ευτυχισμένοι. Φαρμακομένοι και γενετικά τροποποιημένοι, οι προσωπικότητες τους αμβλύνονται και το σώμα και το μυαλό τους διαμορφώνονται από μια τεχνοκρατία της οποίας οι επιστήμονες σχεδιάζουν τους ανθρώπους για να μεγιστοποιήσουν την απόδοση τους προς όφελος των κυρίαρχων τάξεων.

   Έξω από τον κόσμο της μυθοπλασίας, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) είναι μια ομπρέλα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, κυρίως με έδρα τις ΗΠΑ, εταιρειών και δισεκατομμυριούχων, μια δεξαμενή σκέψης στην οποία οι ηγέτες του κόσμου συναντώνται για να συζητήσουν και να προσπαθήσουν να διαμορφώσουν τη γενική κατεύθυνση της παγκόσμιας τάξης. Με τους μόνιμους απεργούς στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, να αρνούνται να εργαστούν σε αυτό που ο αείμνηστος ανθρωπολόγος Ντέιβιντ Γκρέιμπερ αποκαλούσε εύγλωττα «χαζές δουλειές», οι ακαδημαϊκοί και οι ερευνητές του WEF καταλαβαίνουν ότι θα μπορούσαν να χάσουν την εξουσία τους. Οι παγκόσμιες οικονομικές ανισότητες διευρύνονται καθώς τα αντιδημοκρατικά αισθήματα αυξάνονται στις «δημοκρατικές» κοινωνίες, των οποίων οι πληθυσμοί συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν κανέναν έλεγχο στη ζωή τους.

   Αντί να ρισκάρει επαναστάσεις σε πολλές χώρες από απεργούς – που τώρα ονομάζεται «Η Μεγάλη Παραίτηση» – το WEF επιδιώκει να συλλάβει ιδεολογικά πιθανούς επαναστάτες ηγέτες και να τους επαναπρογραμματίσει ώστε να ευνοήσουν το σύστημα του WEF (π.χ. η πλατφόρμα της Γκρέτα Τούνμπεργκ στο ετήσιο συνέδριο). Οι επιχειρήσεις που χρηματοδοτούν και συμμετέχουν στις συνεδριάσεις του WEF στο Νταβός αναγνωρίζουν ότι η ακίνητη περιουσία παραμένει η φυσική βάση πάνω στην οποία κατασκευάζονται τα κερδοφόρα περιουσιακά στοιχεία. Κάτω από συνθήματα όπως η Μεγάλη Επαναφορά, η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση και το Build Back Better, οι ελίτ του WEF θέλουν να εδραιώσουν τη νέα τους παγκόσμια τάξη.

   Αλλά πώς θα μοιάζει αυτή η νέα τάξη πραγμάτων για τους ανθρώπους που δεν ανοίκουν στην ελίτ; Σε αντίθεση με την τρέχουσα παγκόσμια κατάσταση, το «νέο φυσιολογικό» – ή το «επόμενο φυσιολογικό» όπως το αποκαλούν οι ελίτ του WEF – στοχεύει στη χρήση της υψηλής τεχνολογίας και της συλλογής δεδομένων για να προσαρμόσει περιβάλλοντα στις ανάγκες και τις επιθυμίες του κοινού που αναμένεται να συμμετάσχει σε «βιώσιμες» υποδομές και να αποτελέσουν σημεία συλλογής δεδομένων για συνεχή παρακολούθηση της δημόσιας υγείας.

  Όπως τα άτυχα θύματα της δυστοπίας του Χάξλεϋ, η αυριανή κοινωνία θα είναι ευτυχώς υποδουλωμένη, τουλάχιστον στο μυαλό των σχεδιαστών του WEF. Οι χώροι εργασίας θα θολώσουν τα όρια μεταξύ εξατομίκευσης και επαγγελματισμού, τα αισθήματα της εξαπάτησης από το σύστημα θα θεωρηθούν εκ νέου ότι καταναλώνουν λιγότερο για να βοηθήσουν το περιβάλλον και οι πόνοι της πραγματικότητας θα καταπραΰνονται με τη βύθιση στη χαρούμενη, αδιάκοπη εικονική πραγματικότητα, όπως οι νέες ιδέες Meta του Facebook. 

   Ξαναχτίστε τα όλα καλύτερα
  
  Ο μεγάλος πλούτος στην παγκόσμια οικονομία είναι ένα σπίτι από κάρτες: αποτελείται από ψηφία στις οθόνες υπολογιστών τραπεζικών λογαριασμών που αυξάνονται όταν οι πλούσιοι αγοράζουν και πωλούν ανασυσκευασμένα χρέη ο ένας στον άλλο. Όταν το τρένο της σάλτσας εκτροχιάζεται κάθε δεκαετία περίπου, το κοινό σώζει τους δράστες. Ωστόσο, οι τρεις βασικές βάσεις στις οποίες δομείται η άυλη οικονομία είναι απτές: πολύτιμα μέταλλα, υδρογονάνθρακες και ακίνητα.
  
  Οι νέοι ηγέτες του κόσμου είναι οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων που κατέχουν τις μετοχές, τις μετοχές, τα ομόλογα και τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, των hedge funds, των ασφαλιστών, των συνταξιοδοτικών εταιρειών και των συμμετοχών ακινήτων. Περιλαμβάνουν τα BlackRock, State Street, UBS και Vanguard. Ο ψεύτικος πλούτος τους δεν θα υπήρχε χωρίς τη φυσική ιδιοκτησία της γης. Τα ακίνητα είναι το δέρμα του μπαλονιού στο οποίο φυσούν τον καυτό αέρα των χρηματαγορών.

   Οι εταιρείες του WEF κατανοούν τη σημασία της ακίνητης περιουσίας σε σχέση με την ανισότητα του πλούτου και τα υπερκέρδη. Καταλαβαίνουν επίσης ότι οι νεότερες γενιές γίνονται όλο και πιο απελπισμένες. Όσον αφορά το μέγεθος, η ποιότητα της στέγασης οδηγεί σε προβλήματα ψυχικής υγείας, καθώς οι νέοι ζουν και εργάζονται σε ολοένα και πιο πολυσύχναστες και ακριβές πόλεις. Όχι μόνο η ιδιοκτησία ακινήτων αποτελεί όνειρο για την πλειονότητα των νέων δυτικών, αλλά και η ενοικίαση γίνεται πιο δύσκολη καθώς οι ιδιοκτήτες διστάζουν να αφήσουν την ιδιοκτησία τους σε άτομα που βρίσκονται στην επισφαλή εργασία της αναπτυσσόμενης οικονομίας των συναυλιών.
  
  Οι εταιρείες του WEF φοβούνται τη διαρροή εγκεφάλων και εργατικού δυναμικού από τις πόλεις καθώς οι νέοι που εργάζονται από το σπίτι φεύγουν στην ύπαιθρο όπου οι κατοικίες είναι μεγαλύτερες και φθηνότερες. Το WEF σημειώνει ότι οι πόλεις παράγουν το 80 τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ, ωστόσο τα έσοδά τους (π.χ. από τοπικούς φόρους και πωλήσεις ακινήτων) αναμένεται να μειωθούν καθώς λιγότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς και οι μειωμένοι προϋπολογισμοί των δημοτικών συμβουλίων οδηγούν σε αποεπένδυση από τις δημόσιες υπηρεσίες. Οι εταιρείες περιουσιακών στοιχείων θέλουν να κρατήσουν τους εργαζόμενους κλειδωμένους στις πόλεις και προσπαθούν να επανασχεδιάσουν τις αστικές τρύπες για να τις κάνουν πιο ελκυστικές: φιλικές προς το περιβάλλον, ευαισθητοποιημένες για την υγεία και προσαρμοσμένες στην ψυχολογία του ατόμου. 1

   Οι συντάκτες του WEF λένε ότι η νέα ατζέντα θα πραγματοποιηθεί μέσω «αύξησης της συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα», που σημαίνει ότι ο φορολογούμενος πληρώνει το λογαριασμό, ως συνήθως. Οι νέες αστικές φτωχογειτονιές θα πλυθούν και θα καλλωπιστούν μέσω της αξιοποίησης εξατομικευμένης συλλογής δεδομένων μεγάλης τεχνολογίας για «εξατομίκευση». Ενώ οι πλούσιοι συνεχίζουν να λεηλατούν, οι εργατικές τάξεις θα πρέπει να συνηθίσουν στην «προσαρμοστική επαναχρησιμοποίηση». μια φιλική προς το περιβάλλον κανονικοποίηση των μεταχειρισμένων προϊόντων· ή «προ-αγαπημένοι» όπως τους αποκαλούν τώρα. Το WEF λέει ότι, «Ο ιδιωτικός τομέας μπορεί επίσης να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη βοήθεια του δημόσιου τομέα στη νομοθεσία για τη βιοτεχνία που είναι βιώσιμη για τις επιχειρήσεις». Τι θα μπορούσε ενδεχομένως να πάει στραβά;
  
  Το WEF τονίζει ότι ένα ολόκληρο δέκατο του παγκόσμιου ΑΕΠ συγκεντρώνεται σε έναν μόνο τομέα: την ακίνητη περιουσία. Σχολιάζοντας τα παραπάνω, ο Christian Ulbrich, Global Chief Executive Officer και Πρόεδρος της εταιρείας υπηρεσιών ακινήτων JLL, επιβεβαιώνει: «Ο κόσμος θα φαίνεται διαφορετικός τα επόμενα χρόνια. ιδιαίτερα οι πόλεις και τα αστικά μας κέντρα». 2

   Σχετικά με το greenwashing ως απάντηση στην πίεση της κοινής γνώμης, ο Ahmed Galal Ismail, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας χαρτοφυλακίου Majid Al Futtaim Properties, λέει ότι «οι παγκόσμιοι επενδυτές, τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα απαιτούν από τις εταιρείες στις οποίες επενδύονται να ενσωματώσουν, να παρακολουθήσουν και να αναφέρουν ESG [περιβαλλοντική, κοινωνική και της διακυβέρνησης] στις αποδόσεις προσαρμοσμένες στον κίνδυνο που προσφέρουν.» 3
  
  Όπως θα εξετάσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες, η τεχνητή νοημοσύνη και οι αγορές στιγμιαίας διαφήμισης και αυτοματοποιημένων υπηρεσιών εκρήγνυνται. Στα λεγόμενα έξυπνα σπίτια, οι επιθυμίες και οι προθέσεις του ενοίκου θα είναι ευκαιρίες πωλήσεων για προγραμματισμένα μηχανήματα, από ψυγεία μέχρι συστήματα θέρμανσης, καθώς η ίδια η βιολογία του ενοικιαστή παρακολουθείται και αναλύεται υπό το φιλικό προς το PR κάλυμμα της παρακολούθησης της δημόσιας υγείας.
  
  Στο πλαίσιο της βιοεπιτήρησης κατά του Covid, η πιθανή τεχνητή νοημοσύνη σε έξυπνα σπίτια μπορεί επίσης να προσαρμοστεί για την παροχή εμπορικών υπηρεσιών. Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε, για παράδειγμα, να προσφέρει τη ρύθμιση της θερμοκρασίας δωματίου που ελέγχεται από τον ήλιο, εάν οι κάμερες στο σπίτι αντιληφθούν ότι ο επιβάτης μπορεί να είναι πολύ ζεστός ή κρύος. «Τα αυτόνομα κτίρια συντονίζονται αυτόματα, προσαρμόζονται σε δυναμικές συνθήκες εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, δημιουργούν βέλτιστες συνθήκες εργασίας». Μέσω του καθηλωμένου κοινοτισμού που σχεδιάστηκε από το WEF για να εμποδίσει τους φτωχούς να αποκτήσουν ποτέ πλούτο με το σύνθημα της «ισότητας», τα κτίρια θα σχεδιαστούν με «μηχανισμούς επιμερισμού του κόστους».

   Τα υπάρχοντα παραδείγματα, που δεν είναι ακόμη πλήρως αυταρχικά όπως τα παραπάνω, περιλαμβάνουν τον κόμβο στο Causeway, Βοστώνη, Μασαχουσέτη: ένα έργο αναζωογόνησης μικτής χρήσης που περιλαμβάνει γυαλί που ρυθμίζει τη θερμότητα, μπαλκόνια με υποστήριξη ροής αέρα και τοπική παραγωγή τροφίμων. Ένα άλλο είναι το Taikoo Place του Χονγκ Κονγκ: ένας διασυνδεδεμένος επιχειρηματικός κόμβος. Αναφερόμενος σε διπλώματα ευρεσιτεχνίας ανά κεφαλή πληθυσμού, το WEF σημειώνει ότι η αυξημένη πυκνότητα πληθυσμού –δηλαδή οι μεγάλες πόλεις– συνδέεται με αυξημένη δημιουργικότητα και παραγωγικότητα. Αλλά οι άνθρωποι που κάνουν τη σκληρή δουλειά δεν μοιράζονται τον πλούτο των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Οι φορολογούμενοι, για παράδειγμα, χρηματοδότησαν τα εμβόλια που χορηγούν οι χαμηλόμισθοι νοσηλευτές, αλλά τα μεγάλα φαρμακεία καρπώνονται τα οφέλη.
  
  Με άλλα λόγια, θέλουν ανθρώπους που στριμώχνονται στις πόλεις για να τονώσουν την καινοτομία, αλλά θέλουν επίσης να γυαλίσουν την αστικοποίηση κάνοντας τις δυστοπικές καταδύσεις να μοιάζουν με αποτελεσματικούς, μοντέρνους θύλακες φιλικής προς το περιβάλλον ανάμειξης.
  
  Για παράδειγμα, γνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν την πιο χαλαρή ατμόσφαιρα των χωριών από τις πολυσύχναστες και απρόσωπες πόλεις, η κυβέρνηση της Βικτώριας της Αυστραλίας υποστηρίζει την ιδέα της πόλης των 20 λεπτών στην οποία το χωριό – παντοπωλείο, κρεοπώλης, αρτοποιός, φαρμακείο, κλινική υγείας, στάση λεωφορείου – είναι ενσωματωμένο στην πόλη. 4

  Το “Sustainable McDonald’s” είναι οξύμωρο, ωστόσο η Αυστραλία χρησιμεύει για άλλη μια φορά ως βάση δοκιμών για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση (4IR) με “βιώσιμα” καταστήματα γρήγορου φαγητού που υποτίθεται ότι μείωσαν τις εκπομπές CO 2  κατά το ένα τρίτο. Το “έξυπνα” αεριζόμενο takeaway/εστιατόριο με ηλιακή ενέργεια στο Melton South είναι ένα πρωτότυπο για άλλες τοποθεσίες. Μέσω του Podium, η Αυστραλία πρωτοπορεί επίσης στην ψηφιοποίηση από άκρο σε άκρο της ακίνητης περιουσίας: από το σχεδιασμό, την αγορά, τη μίσθωση και την κατασκευή, έως την επαναγορά, τη μίσθωση, τη σύμβαση και τη νέα εποχή της προσαρμοσμένης διαβίωσης. Αυτό θα δημιουργήσει ένα νέο blockchain για τις αγορές ακινήτων.
  
  Σε αυτό το μέρος της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, η συνεχής εργασία εξομαλύνεται. «Από τις ζώνες εστίασης έως τις καφετέριες εργασίας, ο χώρος ενσωματώνει «εξωτερικά» στοιχεία όπως το coworking και το γραφείο στο σπίτι». Οι ευτυχισμένοι σκλάβοι πρέπει να είναι και υγιείς σκλάβοι. Οι ιδέες σχεδίασης περιλαμβάνουν ένα «εργονομικά υποστηρικτικό γραφείο στο σπίτι με περιορισμένους περισπασμούς». Θα υπάρξει ένα «μείγμα κοινωνικών χώρων με παράγοντες παραγωγικότητας», όπως οι συνάδελφοι που δίνουν ασυνείδητες προτροπές σε άλλους να εργαστούν σκληρότερα. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω του σχεδιασμού του ίδιου του κτιρίου. Για παράδειγμα, οι υπολογιστές στους οποίους εργάζονται οι άνθρωποι μπορεί να είναι στρατηγικά τοποθετημένοι κοντά στην καφετιέρα, έτσι ώστε ο αδρανής να βλέπει τους συναδέλφους του να εργάζονται και να του ζητείται να επιστρέψει στη δουλειά.

   Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση
  
  Ο Covid έδωσε στις εταιρείες του WEF την ευκαιρία να ενσωματώσουν τις έννοιες της δημόσιας υγείας μέσω συνεχούς κοινωνικής βιοεπιτήρησης στην υπάρχουσα ατζέντα 4IR. Τις τελευταίες δεκαετίες, η φράση «νέο κανονικό» έγινε φυσιολογική καθώς οι πολιτικοί, οι διανοούμενοι και τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούσαν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου ώστε να πιστέψουμε ότι η τρομοκρατία θα έκανε την πλήρη επιτήρηση και τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς μια νέα κανονικότητα, όπως και οι περιορισμοί στην ελευθερία και την ανάπτυξη που προκαλούνται από ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή.
  
  Από την Covid, το WEF ρωτά: «Πώς θα  μοιάζει το « επόμενο κανονικό»;» (Η έμφαση δόθηκε). Το μήνυμα του WEF είναι συγκεχυμένο. Από τη μια πλευρά, οι συγγραφείς του μειώνουν τις ανησυχίες για την ψυχική υγεία προάγοντας την κοινότητα, αλλά από την άλλη, σημειώνουν ότι η δομή της κοινωνικοοικονομικής τάξης θα αυξήσει την απομόνωση. Το Facebook είναι διαβόητο ότι κρατά τους ανθρώπους απομονωμένους σε θαλάμους ηχούς, αλλά η νέα αλλαγή επωνυμίας Meta, όπως θα δούμε, θα συνδυάσει την απομόνωση και την κοινότητα σε ρυθμίσεις επαυξημένης εικονικής πραγματικότητας (VR). Ο ευτυχισμένος σκλάβος θα είναι μόνος του στο μικροσκοπικό, καταπράσινο σπιτάκι του, αλλά θα αισθάνεται συναισθηματικά συνδεδεμένος με φίλους σε ένα σύμπαν VR.

  Όσον αφορά τις διαδικτυακές αγορές, θα υπάρχει λιγότερη «πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση». Οι παραδόσεις της τελευταίας στιγμής που προκλήθηκαν από τον Covid «θα διατηρηθούν και πέρα ​​από την πανδημία» ⁵  και θα παραδοθούν από τα είδη των ανθρώπων που το WEF προβλέπει να καταλάβουν τα παραπάνω ακίνητα. Οι εντολές για τους εργαζόμενους είναι μέρος του «επόμενου κανονικού» και οι πατέντες για τα εμβόλια έχουν πρωταρχικό ενδιαφέρον για τους μεγάλους πλούσιους. Ωστόσο, το WEF ενδιαφέρεται λιγότερο για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των εμβολίων Covid και περισσότερο ενδιαφέρεται για την ενίσχυση της «εμπιστοσύνης στα εμβόλια». Παρόλο που το τρύπημα φαίνεται να είναι αποτελεσματικό μόνο στη μείωση των νοσηλειών, το WEF έσπευσε να ρωτήσει πώς οι ηγέτες της σκέψης του θα μπορούσαν να εργαστούν για να προωθήσουν την «εμπιστοσύνη» στα βιαστικά προϊόντα των μεγάλων φαρμακείων. ⁶

  Είναι σημαντικό να γίνεται διάκριση μεταξύ λέξεων και πράξεων. Μερικές φορές, ο ιδρυτής και πρόεδρος του WEF Klaus Schwab λέει την αλήθεια και τρομάζει όσους γνωρίζουν τα λόγια του. Παραδείγματα περιλαμβάνουν αναφορές στη μικροτσίπ του πληθυσμού και στην αντικατάσταση των ανθρώπων με ρομπότ. ⁷  Άλλες φορές, ο Schwab φαίνεται να λέει το αντίθετο, αναγνωρίζοντας ότι αυτό που λανθασμένα αποκαλείται «καπιταλισμός» – που στην πραγματικότητα σημαίνει κρατικά υποστηριζόμενος μονοπωλιακός κορπορατισμός – έχει βλάψει τις νεότερες γενιές, έχει βαλτώσει τα μεσαία στρώματα και έχει τροφοδοτήσει την κλιματική κρίση. Για να φανεί καλά και να ζωγραφίσει το WEF της παγκόσμιας ελίτ ως κάποιου είδους προοδευτικό ή «ξύπνημα» (όπως λένε οι δεξιοί) πρόσωπο του «καπιταλισμού», ο Schwab επισημαίνει τι είναι λάθος με την «καπιταλιστική» τάξη.

   Η πραγματικότητα είναι ότι τα όμορφα λόγια και η συμφωνία με αυτούς που τραυματίζονται από τον κορπορατισμό με γνώμονα το κέρδος είναι μια κάλυψη. Είναι σαν ένας θύτης να παρηγορεί το θύμα του ενώ συνεχίζει να το κακοποιεί. Στην εισαγωγή του στην έκθεση του WEF για τη νεολαία, ο Schwab παίζει αυτό το παιχνίδι, γράφοντας πράγματα με τα οποία πολλοί από εμάς θα συμφωνούσαν: ότι ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός είναι καλύτερος από το βραχυπρόθεσμο κέρδος και ότι η ισοτιμία μεταξύ των γενεών είναι καλύτερη από την αυξανόμενη ανισότητα. 8
  
  Ως μέρος της πυραμιδικής δομής του, το WEF ισχυρίζεται ότι η παγκόσμια απήχησή του σε αυτό το θέμα ήταν πάνω από δύο εκατομμύρια άνθρωποι, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, επιχειρηματίες και ηγέτες της κοινότητας. με άλλα λόγια, σκαλοπάτια στη σκάλα της ιεραρχίας, όχι απλοί άνθρωποι. Αυτοί οι λεγόμενοι πολιτιστικοί ηγέτες θα διαμορφώσουν τα δόγματα για όσους βρίσκονται κάτω από αυτούς μέσω της ψυχαγωγίας, της εκπαίδευσης, των μέσων ενημέρωσης και του χώρου εργασίας.
  
  Η έκθεση ανταποκρίνεται στα λόγια για να πείσει τις εταιρείες να αποεπενδύσουν από τα ορυκτά καύσιμα και να συνεργαστεί με τους ηγέτες σκέψης της Generation Z για τη δημιουργία μιας νέας ατζέντας για τη βιωσιμότητα. Στην πραγματικότητα, είναι ο ίδιος παλιός μονοπωλιακός κορπορατισμός στον οποίο οι απλοί άνθρωποι είναι το flotsam και το jetsam στα σχέδια εκείνων που είναι ανώτεροι από αυτούς στην κοινωνική τάξη. Για παράδειγμα, ένα εργαστήριο που πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το WEF πρέπει να αποφασίσει ποια είναι ή όχι ηθική κατανάλωση: «Θα ήταν άδικο και αφελές να βαρύνουμε τους καταναλωτές που πρέπει να εκπαιδεύονται για να αποφύγουν το πράσινο πλύσιμο». 9

   Αν, για παράδειγμα, κάποιος αποφασίσει να μην αγοράσει το πιο πρόσφατο gadget της Apple επειδή η «παιδική εξόρυξη» στο Κονγκό εξήγαγε το κολτάν της συσκευής, η «καταναγκαστική εργασία» στην Κίνα δημιούργησε το προϊόν, τα «αερομίλια» έφεραν το προϊόν στη Δύση και «φόρος Η αποφυγή» επιτρέπει στην εταιρεία να είναι μονοπώλιο, μια καμπάνια ανταλλαγής μηνυμάτων του WEF μπορεί να καταστραφεί και να ισχυριστεί ότι η παραγωγή του gadget ήταν ηθική και το αποτύπωμα άνθρακα ουδέτερο.
  
  Μια άλλη εκδήλωση στην Αυστραλία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το WEF πρέπει να αξιοποιήσει τη σοφία των αυτόχθονων πληθυσμών κατά την προώθηση της νέας ατζέντας, έτσι ώστε οι άνθρωποι να έχουν απήχηση στους αρχαίους τρόπους ζωής, ενώ συνεχίζουν να εργάζονται για εταιρικούς άρχοντες.
  
  Αυτή είναι μια μορφή ελέγχου του νου στην οποία οι εργαζόμενες μάζες έχουν εσωτερική ελευθερία και πιστεύουν ότι συμμετέχουν σε μια πνευματική κοινωνία, ενώ στην πραγματικότητα τα όρια της πραγματικότητάς τους τίθενται από ανώτερους που προσποιούνται ότι συμβουλεύονται και κερδίζουν την έγκριση αυτών που ελέγχουν. . Το Μανιφέστο της Χιλιετίας του Εργαστηρίου του Νταβός είναι γεμάτο με κενά λόγια, όπως «Θα κάνουμε μεγάλα ερωτήματα για να προωθήσουμε τολμηρές λύσεις». 10

  Η Μεγάλη Επαναφορά

  Μια άλλη πτυχή της ατζέντας του WEF είναι αυτό που ο Schwab αποκαλεί τη Μεγάλη Επαναφορά: ένα δήθεν σχέδιο για την προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής ισότητας, ενώ εδραιώνει τις δομές που εγγυώνται επιδείνωση της ανισότητας. Εκτός από την παγίδευση των εργαζομένων σε ακίνητα που έχουν σχεδιαστεί για να ενισχύσουν την παραγωγικότητά τους και να κερδίζουν χρήματα από τις ιδιοσυγκρασίες τους (όπως το παραπάνω παράδειγμα ελέγχου θερμοκρασίας τεχνητής νοημοσύνης), οι επαναστατικές δυνατότητες των εκμεταλλευόμενων τάξεων καθώς και η δυσαρέσκειά τους θα είναι, αν οι σχεδιαστές του WEF καταφέρουν καταπνίγεται από την προώθηση του μεταανθρωπισμού και της εικονικής πραγματικότητας, στην οποία η ανθρωπότητα «επαναφέρεται» για να ξεκινήσει εκ νέου με βιολογικές και ψηφιακές βελτιώσεις.

  Μία από τις μεθόδους ελέγχου είναι η παγίδευση των ανθρώπων στις φούσκες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μετά την άνοδο του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία (2017-21) και απείλησε τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα, ιδεολογικοί μάνατζερ όπως τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, τα think tank και τα πολιτικά συνδικάτα, ανέλαβαν δράση ενάντια σε αυτό που αποκαλούν «ψευδείς ειδήσεις». Οι οργανώσεις ελέγχου δεδομένων έχουν μεταμορφωθεί σε θεματοφύλακες νεοφιλελεύθερων ελίτ. Συχνά «λαϊκιστές» όπως ο Τραμπ και οι υποστηρικτές του λένε ψέματα, παραπλανούν και δημοσιεύουν ψεύτικες ειδήσεις. Οι έλεγχοι στοιχείων αποκαλύπτουν αυτά τα ψέματα, αλλά έχουν μια βαθύτερη ατζέντα.

   Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι λεγόμενοι ελεγκτές γεγονότων απλώς διαφωνούν για  ερμηνείες  της αλήθειας, τις οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιούν οι ελεγκτές για να απονομιμοποιήσουν τον πραγματικό λαϊκισμό. Η ιδεολογική βάση από την οποία λειτουργούν προωθεί την ατζέντα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και άλλων. Αλλά ποιος πραγματικός έλεγχος ελέγχει τους ελέγχους γεγονότων; Οι ερευνητές έχουν αποκαλύψει τις διασυνδέσεις τους με το πολιτικό, εταιρικό κατεστημένο και τα μέσα ενημέρωσης. Σε αυτό το σύστημα περιστρεφόμενης πόρτας, πρώην κύριοι συντάκτες εταιρικών μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφοι αναλαμβάνουν νέους ρόλους ως αυτοαποκαλούμενοι επαληθευτές δεδομένων των οποίων οι στόχοι είναι εκείνοι που αντιτίθενται στη νεοφιλελεύθερη τάξη πραγμάτων.
  
  Επιπλέον, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βρίσκονται, εδώ και χρόνια, σε μια αποπλατφορμιστική σταυροφορία ως μέρος του «wake washing» (διατηρώντας παράλληλα τις καταπιεστικές και επιβλαβείς δομές στη θέση τους) και υπό την επιρροή των υπηρεσιών πληροφοριών. Στις αποδείξεις τους στο Κογκρέσο των ΗΠΑ μετά την εξέγερση στο Καπιτώλιο της 6ης Ιανουαρίου, τόσο ο συνιδρυτής του Facebook, Mark Zuckerberg, όσο και ο συνιδρυτής του Twitter, Jack Dorsey, επιβεβαίωσαν ότι λόγω ανησυχιών «ασφάλειας», οι εγχώριες υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ τους συμβούλευσαν (δηλαδή, στηρίχτηκαν) να αποπλατφορτούν λογαριασμών, συμπεριλαμβανομένων των λογαριασμών του Προέδρου.
  
  Όλα τα παραπάνω χρησιμεύουν για να μετριάζουν το περιεχόμενο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και να περιορίζουν τους χρήστες στα όρια του αποδεκτού εντός της νεοφιλελεύθερης κουλτούρας. Οτιδήποτε πολύ προοδευτικό (π.χ. ο Παγκόσμιος Σοσιαλιστικός Ιστότοπος) ή οπισθοδρομικό (π.χ.  Breitbart News ) λογοκρίνεται, ωθώντας ολόκληρη τη βάση χρηστών εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε ένα γιγαντιαίο θάλαμο ηχούς εγκεκριμένο από τις εταιρείες (π.χ. CNN,  New York Times ).

  Αυτή η διαδικασία ονομάζεται «ψηφιακός γραμματισμός» από το WEF και άλλους. Χωρίς «ψηφιακή παιδεία», οι άνθρωποι μπορεί να πέφτουν σε επικίνδυνες «ψευδείς ειδήσεις» (δηλαδή, ειδήσεις που δεν εγκρίνονται από εταιρείες του WEF). Αλλά οι άνθρωποι μπορεί επίσης να δημιουργούν και να μοιράζονται πραγματικές ειδήσεις και πραγματικές πληροφορίες που δεν εμπίπτουν στα όρια της αποδεκτής νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, όπως η αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας των μεγάλων φαρμακευτικών εμβολίων ή η επισήμανση των σοβαρών προβλημάτων με την εταιρική-πολιτική ελίτ. Για να κάνει τον κόσμο «ψηφιακά εγγράμματο», το WEF χρησιμοποιεί διπλή σκέψη: «Πρέπει να ληφθούν μέτρα για την πρόληψη της κατάχρησης και της βλάβης, διατηρώντας παράλληλα την ελευθερία ανοιχτής ανταλλαγής ιδεών». ¹¹

  Σκλαβώνοντας τους εξαιρετικά πλούσιους σε προσωπικά προσαρμοσμένες έξυπνες πόλεις, οι νεότερες γενιές που λογοκρίνονται στη νεοφιλελεύθερη μάντρα προβάτων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με το μοντέλο WEF, θα αυξήσουν τις δυνατότητές τους με την τεχνολογία. Η υπερανθρωπιστική ατζέντα αξιοποιείται ειδικά για τις παλαιότερες, αναπηρικές γενιές που έχουν μετατραπεί από άχρηστους τρώγοντες –από την άποψη του WEF– σε πιθανά σημεία δεδομένων για επαυξητικές τεχνολογίες. Ως μέρος της προπαγανδιστικής εκστρατείας του WEF, ο οργανισμός ετοιμάζεται να «διατυπώσει τα πιθανά οφέλη της τεχνητής νοημοσύνης», ιδιαίτερα για τις παλαιότερες γενιές. ¹²

  Για τους «ηλικιωμένους», που υποθέτουμε ότι σημαίνει άτομα άνω των 60 ετών, το WEF προτείνει να τοποθετηθούν εκπρόσωποι στη διαδικασία σχεδιασμού, με το σκεπτικό ότι οι άνω των 60 ετών τείνουν να έχουν διαφορετικά αισθητικά γούστα, πρακτικές προτιμήσεις και σωματικές και γνωστικές απαιτήσεις για τους νέους. Οι νέοι γεννιούνται μέσα στις νέες τεχνολογικές αλλαγές και αυτές οι αλλαγές γίνονται μέρος του περιβάλλοντός τους. Αντίθετα, οι άνω των 60 ετών πρέπει να προσαρμοστούν. Επιδιώκοντας το κέρδος, οι εταιρείες χρησιμοποιούν το WEF ως όχημα για να βοηθήσουν στη μετατροπή των άνω των 60 ετών σε καταναλωτές υπερανθρωπιστικής τεχνολογίας αύξησης: ρομπότ οικιακής βοήθειας, εμφυτεύματα για καλύτερη όραση, αναλγητικά που απελευθερώνονται χρονικά κ.λπ. Το WEF δεν αναζητά λύσεις για τον τερματισμό της συλλογή και πώληση προσωπικών δεδομένων αλλά μάλλον για περισσότερη διαφάνεια. Με αυτόν τον τρόπο οι εταιρείες μπορούν να εξαπατήσουν τους καταναλωτές, ενώ είναι ειλικρινείς ότι τους εξαπατούν.

   

   

  Το WEF προτείνει στις εταιρείες να «Αποκαλύψουν τα δεδομένα που συλλέγονται». Ελπίζουν ότι οι ηλικιωμένοι θα είναι έτσι πιο πρόθυμοι να πωλήσουν τις πληροφορίες τους. Το WEF θέλει επίσης να “Λήψη ουσιαστικής συγκατάθεσης”. Η ένδειξη βρίσκεται στη λέξη «με νόημα», υποδηλώνοντας ότι μέχρι τώρα, η συναίνεση δεν είχε νόημα. Μια από τις πιο ύπουλες ατζέντες είναι το «Σχεδιασμός για την κατάλληλη εμπιστοσύνη». Ακριβώς όπως επιδιώκουν να κάνουν τις νεότερες γενιές «ψηφιακά εγγράμματες», δηλαδή να τις κρατήσουν σε μια ψυχική φυλακή, οι εταιρείες του WEF στοχεύουν να προστατεύσουν τους ηλικιωμένους από την «εξαπάτηση» ¹³  , αλλά όχι τις απάτες πάνω στις οποίες είναι χτισμένο το σύστημά τους.

  Το WEF γνωρίζει ότι το ευρύ κοινό μπορεί, εάν αφεθεί μόνο του, να σχηματίσει ομάδες, κοινότητες, κόμματα και κινήματα που διαδίδουν ένα αντι-«καπιταλιστικό» μήνυμα και αναπτύσσουν νέα κοινωνικά μοντέλα. Εάν μια τέτοια μακροπρόθεσμη επανάσταση στη βάση πετύχαινε, όχι μόνο θα έβλαπτε τα κέρδη των ιδιοκτητών-τάξεων, αλλά θα απειλούσε και το σύστημα που πέρασαν τόσο καιρό στην ανάπτυξη. Η επανασυσκευασία ημερήσιων διατάξεων με γνώμονα το κέρδος ως κάποια μορφή τρίτης θέσης μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού επιτυγχάνεται, εν μέρει, με ρητορική έμφαση στην «εταιρική ευθύνη». ¹⁴

  Το WEF επιδιώκει επίσης να συλλάβει πιθανούς επαναστάτες κάνοντας έκκληση στην «κοινωνική δικαιοσύνη». Οι διανοούμενοι του WEF γνωρίζουν ότι οι νέοι τείνουν να οδηγούνται περισσότερο από τους ηλικιωμένους από την οργή. Η δεξιά απορρίπτει αυτούς τους νέους, συνειδητοποιημένους ακτιβιστές ως «πολεμιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης». Αντί να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να αλλάξουν το σύστημα σύμφωνα με τη δική τους εικόνα, οι διανοούμενοι του WEF θέλουν να κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι έχουν –χωρίς να έχουν ουσιαστικά– συνεισφορά στις συνθήκες τους. «Η [Ε]αναγνώριση, ο συν-σχεδιασμός, η συνεργασία και η μάθηση με επηρεαζόμενους μετόχους… πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε εταιρικής δράσης για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη στον άνισο κόσμο μας». ¹⁵

  Ένας άλλος παράγοντας κερδοφόρος για την εταιρική τάξη είναι τα ομόλογα κοινωνικού αντίκτυπου. Ιστορικά, οι κατώτερες τάξεις – αυτές κάτω από τις εργατικές τάξεις – ήταν οικονομικά αρνητικά. Διεκδικούσαν επιδόματα, χρειάζονταν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δημόσια στέγαση, κ.λπ. Οι εργατικές τάξεις εργάζονταν, οι μεσαίες τάξεις πλήρωναν τους περισσότερους σχετικούς φόρους και οι πλούσιοι ζούσαν από την εργασία των φτωχών, τα κέρδη που παρήγαγαν οι καταναλωτικές μεσαίες τάξεις και τη συγκέντρωση φόρων αποφυγή.

  Όμως, τις τελευταίες δεκαετίες, οι τράπεζες βρήκαν τρόπους να επωφεληθούν από τις κατώτερες τάξεις: ομόλογα κοινωνικού αντίκτυπου. Σύμφωνα με τέτοια συστήματα, η κυβέρνηση μειώνει την κοινωνική πρόνοια και στηρίζεται αντ’ αυτού σε φιλανθρωπικές οργανώσεις για να κρατήσει τους παραβάτες έξω από τη φυλακή και να επιτύχει στόχους μείωσης των αστέγων, κ.λπ. Οι τράπεζες που χρηματοδοτούν τις φιλανθρωπικές οργανώσεις στη συνέχεια αποζημιώνονται από την κυβέρνηση και τα δάνεια των τραπεζών εξυπηρετούνται από φορολογούμενους. Αυτό το σύστημα δεσμών κοινωνικού αντίκτυπου δημιουργεί ένα κίνητρο για να έχουμε μια μόνιμη κατώτερη τάξη και να υπερασπιστούμε τις υποτιθέμενες αρετές της «φιλανθρωπίας» αντί της συστημικής αλλαγής που φέρνει γνήσια ένταξη και δημοκρατική ενδυνάμωση. ¹⁶  Ο Γκέρμπραντ Χάβερκαμπ, Εκτελεστικός Διευθυντής της Παγκόσμιας Συμμαχίας Συγκριτικής Αξιολόγησης, φέρεται να είπε: «Χρειαζόμαστε επιχειρήσεις που μπορούν να λύσουν επικερδώς κοινωνικά προβλήματα, χωρίς να επωφεληθούν από τις κοινωνικές βλάβες».¹⁷ Αυτό το μοντέλο δίνει κίνητρα για τη δημιουργία μιας μόνιμης υποτάξης.

  Κατασκευάστηκε η «Ζωή» σε ψεύτικους κόσμους

  Υπάρχει ένα απαίσιο, αποκρυφιστικό στοιχείο στην ατζέντα του WEF. Ορισμένα μέλη που επί του παρόντος ασκούν αυτό που πιστεύουν ότι είναι διαδικτυακό “meme magic(k)” εμπλέκονται επίσης στην ανάπτυξη του κόσμου VR του Facebook: το Metaverse.

  Ένας σχεδόν δισεκατομμυριούχος προγραμματιστής και υποστηρικτής του Τραμπ, ο Πάλμερ Λάκι, χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ενισχύσει το προφίλ του Τραμπ και να ξεφουσκώσει την αντίπαλό του Χίλαρι Κλίντον ενόψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ το 2016. Ο Luckey έκανε την περιουσία του πουλώντας τα ακουστικά Oculus VR στον Zuckerberg. Ο ευεργέτης του Luckey, ένα λόμπι που ονομάζεται Nimble America, πίστευε ότι «η μαγεία των meme είναι πραγματική». Η γενιά του Millennial άρχισε να χρησιμοποιεί εικόνες με κείμενο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο για να ενισχύσει τις ατζέντες της και να επιτεθεί στους εχθρούς της (memes). Ένα διάσημο μιμίδιο ήταν ο Πέπε ο Βάτραχος, ένα αθώο καρτούν που έγινε πειρατεία από ρατσιστές και δεξιούς (συνήθως και τα δύο) για να σηματοδοτήσουν την πολιτική τους πίστη. Οι καλλιτέχνες πίσω από τη διάδοση τέτοιων μιμιδίων πίστευαν ότι μπορούσαν να επικαλεστούν πνευματική δύναμη («μαγεία των μιμιδίων(κ)» για να νικήσουν τους εχθρούς. Πέπε, για να δώσει ένα από τα πολλά παραδείγματα,

  Το ψηφιακό avatar του Mark Zuckerberg παρουσιάζει τα θαύματα του Metaverse, του νέου του έργου για έναν εικονικό κόσμο που επικαλύπτει τον πραγματικό. Για τον φυσικό άνθρωπο, οι περισσότερες αλληλεπιδράσεις μέσα σε αυτούς τους κόσμους VR θα ήταν σαν κάτι από την ταινία του 1999 The Matrix.

  Ανεξάρτητα από τη συμμετοχή ή την έλλειψη ανάμειξης σε τέτοιες πρακτικές, ο εκτελεστικός διευθυντής της Oculus, Jason Rubin, έστειλε την έκθεσή του 50 σελίδων για το Metaverse στον Zuckerberg. Ακριβώς όπως οι Αμερικανοί στρατιωτικοί σχεδιαστές επινόησαν μια εκστρατεία τρόμου «σοκ και δέους» για να προκαλέσουν στον ιρακινό λαό το 2003, ο Ρούμπιν είπε ότι οι τακτικές «σοκ και δέος» θα προϋποθέτησαν τον χρήστη να αποδεχτεί τη νέα του ψηφιακή ζωή στο Metaverse. Το CNBC είδε έγγραφα πολιτικής που διέρρευσαν: «Φαντάστηκε τους χρήστες να επιπλέουν σε ένα ψηφιακό σύμπαν εικονικών διαφημίσεων, γεμάτο με εικονικά αγαθά που αγοράζουν οι άνθρωποι». ¹⁸

  Ανατριχιαστικά (χωρίς λογοπαίγνιο), ο Michael Abrash του FB Oculus λέει: «Όλα ξεκίνησαν με  το Snow Crash », το φουτουριστικό μυθιστόρημα της δεκαετίας του ’90 που γράφτηκε από τον Neal Stephenson. Ο Guardian , ο οποίος πήρε το απόσπασμα του Abrash, παραλείπει βολικά μια κρίσιμη λεπτομέρεια για το μυθιστόρημα: ότι ο φανταστικός διαδικτυακός κόσμος στον οποίο βασίζεται το νέο σχήμα περιέχει έναν ιό του μυαλού που μπορεί να μολύνει τους χρήστες καθώς κοιτάζουν απλώς την οθόνη. Παρομοιάζοντάς το με το  Snow Crash , αν και δεν παρέχει κανένα στοιχείο, ορισμένα άτομα ισχυρίζονται ότι το μιμίδιο Pepe που εξελίχθηκε σε κάτι άλλο περιείχε, για πολλά χρόνια, έναν κρυφό ιό του μυαλού.

  Το αν ο ιός του μυαλού είναι πραγματικός ή όχι είναι εκτός θέματος. Ορισμένοι διαδικτυακοί αποκρυφιστές, συμπεριλαμβανομένου του Luckey, χρησιμοποιούν τον φόβο του ελέγχου του νου, σε συνδυασμό με αυτό που ο Ρούμπιν αποκαλεί «σοκ και δέος», για να κάνουν τους χρήστες να υποταχθούν στη διαλεκτική: μια «προοδευτική» παγκόσμια τάξη πραγμάτων του Ζούκερμπεργκ του Τζο Μπάιντεν. σε μια εικονική πραγματικότητα ή σε μια πιο απροκάλυπτα φασιστική παγκόσμια τάξη πραγμάτων «meme magic(k)» και μυαλομαχίας χρησιμοποιώντας τον Τραμπ ως frontman.

  Μέρος του πολέμου με τα μιμίδια Τραμπ και η υστερία των ψεύτικων ειδήσεων γύρω από τον Πρόεδρο είχαν ως αποτέλεσμα να κάνουν την «αλήθεια» μια ασαφή και ευέλικτη έννοια. Καθώς η έννοια της αλήθειας γίνεται ασαφής, αυτό που είναι πραγματικό πρόκειται να γίνει πιο ασαφές. Το WEF λέει για το Meta: «Αυτό θα μπορούσε να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους, αλλά πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι η «εκτεταμένη πραγματικότητα» (XR) – ο συνδυασμός επαυξημένης, εικονικής και μικτής πραγματικότητας – θα παίξει σημαντικό ρόλο». ¹⁹  Το WEF ελπίζει ότι από τη στιγμή που θα έχουμε βομβαρδιστεί στο νέο σύστημα, θα είμαστε όλοι ευτυχισμένοι σκλάβοι του Huxleyan στο  Brave New World τους , παίζοντας με άυλα παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας και ανακατεύοντας με είδωλα των αγαπημένων μας.

  Παραπομπές

  1. World Economic Forum and BCG, Insight Report, April 2021, www3.
     weforum.org/docs/WEF_A_Framework_for_the_Future_of_Real_Estate_2021.pdf
  2. Quoted in ibid.
  3. Ibid.
  4. Ibid.
  5. WEF and McKinsey, “Pandemic, Parcels and Public Vaccination:
     Envisioning the Next Normal for the Last-Mile Ecosystem,” Insight Report, April 2021, www3.weforum.org/docs/WEF_Pandemic_Parcels_and_Public_Vaccination_report_2021.pdf
  6. WEF, Insight Report, May 2020, www3.weforum.org/docs/WEF_How_
     to_Build_Trust_in_Vaccines_2021.pdf
  7. Interview with Radio Télévision Suisse, 10 January 
  8. /WEF_Pandemic_Parcels_and_Public_Vaccination_report_2021.pdf
  9. WEF, Insight Report, May 2020, www3.weforum.org/docs/WEF_How_
     to_Build_Trust_in_Vaccines_2021.pdf
  10. Interview with Radio Télévision Suisse, 10 January 2016, www.youtube.com/watch?v=IJcey1PPiIM
  11. Klaus Schwab, “Introduction,” “Davos Lab: Youth Recovery Plan,” Insight Plan, WEF, August 2021, www3.weforum.org/docs/WEF_Davos_Lab_Youth_Recovery_Plan_2021.pdf
  12. WEF, ibid.
  13. Ibid.
  14. Ibid.
  15. WEF,” Insight Report, August 2021, www3.weforum.org/docs/WEF_
      Designing_Artificial_Intelligence_Technologies_for_Older_Adults_2021.pdf
  16. Ibid.
  17. WEF, Business for Social Responsibility and Laudes Foundation, Insight Report, September 2021, www3.weforum.org/docs/WEF_Lighthouse_
      Action_Social_Justice_Stakeholder_Inclusion_2021.pdf
  18. Ibid.
  19. Ibid.
  20. Quoted in ibid.
  21. Salvador Rodriguez, CNBC, 30 October 2021, www.cnbc.com/2021/10/30/facebooks-meta-mission-was-laid-out-in-a-2018-paper-
      on-the-metaverse.html
  22. Stefan Hall and Cathy Li, WEF, 29 October 2021, www.weforum.org/agenda/2021/10/facebook-meta-what-is-the-metaverse