Η φασιστική "Μεγάλη Επανεκκίνηση" του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Α' Μέρος: Η κοινωνία ως επιχείρηση

την

Ο νέος φασισμός προωθείται στις μέρες μας με την αμφίεση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, της βιοασφάλειας, της "Νέας Κανονικότητας", της "Νέας Συμφωνίας για τη Φύση" (New Deal for Nature) και της "4ης Βιομηχανικής Επανάστασης".

Ο Klaus Schwab, ο 80χρονος ιδρυτής και διευθυντής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, βρίσκεται στο κέντρο αυτού του πλέγματος, σαν αράχνη σε έναν τεράστιο ιστό.
Γεννημένος στο Ράβενσμπουργκ το 1938, ο Klaus Schwab είναι τέκνο της Γερμανίας του Χίτλερ, ενός αστυνομοκρατούμενου καθεστώτος βασισμένου στον φόβο και τη βία, την πλύση εγκεφάλου και τον έλεγχο, την προπαγάνδα και τα ψέματα, το βιομηχανικό σύστημα και την ευγονική, την αποανθρωποποίηση και την "αποστείρωση", σε ένα ανατριχιαστικό και μεγαλεπίβολο όραμα μιας "νέας τάξης" η οποία θα διαρκούσε χίλια χρόνια.

Ο Schwab φαίνεται να έχει αφιερώσει τη ζωή του στην αναβίωση αυτού του εφιάλτη και στην προσπάθεια να τον κάνει πραγματικότητα, όχι μόνο για τη Γερμανία, αλλά για όλο τον κόσμο.

Και μάλιστα, ακόμα χειρότερα, αφού τα ίδια του τα λεγόμενα επιβεβαιώνουν ξανά και ξανά ότι το τεχνοκρατικό, φασιστικό όραμά του αποτελεί επίσης ένα διεστραμμένο όραμα μετάλλαξης του ανθρώπου, στο οποίο οι άνθρωποι συγχωνεύουν τις μηχανές σε "μια παράξενη μίξη ψηφιακής και αναλογικής ζωής", με την οποία η "Έξυπνη Σκόνη" θα εισχωρήσει στο σώμα μας και η αστυνομία θα μπορεί να διαβάζει τη σκέψη μας.

Και, όπως θα δούμε, αυτός και οι συνεργάτες του, χρησιμοποιούν την κρίση του COVID-19 για να παρακάμψουν τον δημοκρατικό καταλογισμό ευθυνών, να υποσκελίσουν την αντίθετη άποψη, να επιταχύνουν την εφαρμογή της ατζέντας τους και να την επιβάλουν στην υπόλοιπη ανθρωπότητα ενάντια στη θέλησή μας, μέσω της "Μεγάλης Επανεκκίνησης", όπως την ονομάζει.

Φυσικά, ο Schwab δεν είναι Ναζί με την κλασσική έννοια, καθώς δεν είναι ούτε εθνικιστής ούτε αντισημίτης, όπως φαίνεται και από το βραβείο Dan David, $1 εκατ. που του απένειμε το Ισραήλ το 2004.

Αλλά ο φασισμός του 21ου αιώνα έχει προσλάβει νέες πολιτικές μορφές, μέσω των οποίων συνεχίζει το κεντρικό του σχέδιο αναμόρφωσης της ανθρωπότητας, ώστε να εξυπηρετεί τον καπιταλισμό με χρήση αυταρχικών μεθόδων.

Αυτός ο νέος φασισμός προωθείται στις μέρες μας με την αμφίεση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, της βιοασφάλειας, της "Νέας Κανονικότητας", της "Νέας Συμφωνίας για τη Φύση" (New Deal for Nature) και της "4ης Βιομηχανικής Επανάστασης".

Ο Schwab, ο 80χρονος ιδρυτής και διευθυντής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, βρίσκεται στο κέντρο αυτού του πλέγματος, σαν αράχνη σε έναν τεράστιο ιστό.

Το αρχικό φασιστικό σχέδιο, στην Ιταλία και τη Γερμανία, είχε να κάνει με τη συγχώνευση κράτους και επιχειρήσεων. Αλλά ενώ ο κομμουνισμός οραματίζεται την ανάληψη των επιχειρήσεων και των βιομηχανιών από την κυβέρνηση - θεωρητικά - προς το συμφέρον του λαού, ο φασισμός θέλει το κράτος να προστατεύει και να προωθεί τα συμφέροντα της εύπορης ελίτ.

Ο Schwab συνέχισε σ' αυτήν τη λογική, στο πλαίσιο της απο-ναζιστοποιημένης μεταπολεμικής εποχής, όταν το 1971 ίδρυσε το European Management Forum, το οποίο συνεδρίαζε ετήσια στο Νταβός της Ελβετίας.

Μέσω αυτού προωθούσε την ιδεολογία του, του καπιταλισμού των "ενδιαφερόμενων μερών" (stakeholders), στον οποίο οι επιχειρήσεις έρχονται σε στενή συνεργασία με την κυβέρνηση.

Ο "καπιταλισμός των ενδιαφερόμενων μερών" περιγράφεται από το επιχειρηματικό περιοδικό Forbes ως εξής:
"η ιδέα ότι μια εταιρία εστιάζει στο να ικανοποιήσει τις ανάγκες των ενδιαφερόμενων μερών της: των πελατών, των εργαζομένων, των συνεργατών, της κοινότητας και της κοινωνίας εν συνόλω."
Ακόμα και μέσα στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης επιχείρησης, το παραπάνω είναι κενό περιεχομένου. Όπως αναφέρεται στο άρθρο του Forbes, το μόνο που σημαίνει είναι ότι "οι εταιρείες μπορούν να συνεχίσουν να συσσωρεύουν χρήματα για τους μετόχους και τα στελέχη τους, διατηρώντας ταυτόχρονα ένα δημόσιο προσωπείο εξαιρετικής κοινωνικής ευαισθησίας και απαράμιλλου αλτρουισμού".

Αλλά σε ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, η ιδέα των "ενδιαφερόμενων μερών" είναι ακόμα πιο αισχρή, καθώς απορρίπτει κάθε έννοια δημοκρατίας, προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η κοινωνία δεν θεωρείται πλέον ως μια ζωντανή κοινότητα, αλλά ως επιχείρηση, η κερδοφορία της οποίας είναι ο αποκλειστικός στόχος της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Ο Schwab εκκίνησε αυτήν την ατζέντα το 1971, με το βιβλίο του Moderne Unternehmensführung im Maschinenbau (Σύγχρονη Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Μηχανολογία), όπου ο όρος "ενδιαφερόμενα μέρη" (stakeholders - die Interessenten) χρησιμοποιήθηκε για να ορίσει τους ανθρώπους όχι ως πολίτες, ελεύθερα άτομα και μέλη της κοινότητάς τους, αλλά ως δευτερεύοντες συμμετόχους μιας τεράστιας εμπορικής επιχείρησης.

Ο σκοπός ζωής κάθε ατόμου ήταν "να επιτύχει μακρόχρονη ανάπτυξη και ευημερία" για αυτήν την επιχείρηση - με άλλα λόγια, να προστατεύει και να αυξάνει τον πλούτο της καπιταλιστικής ελίτ.

Αυτά όλα έγιναν ακόμα πιο ξεκάθαρα το 1987, όταν ο Schwab μετονόμασε το European Management Forum σε World Economic Forum (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ - ΠΟΦ).

Το ΠΟΦ περιγράφεται στην ιστοσελίδα του ως "η παγκόσμια πλατφόρμα για τη συνεργασία δημόσιου - ιδιωτικού φορέα", ενώ οι θαυμαστές του περιγράφουν πώς δημιουργεί "συνεργασίες μεταξύ επιχειρηματιών, πολιτικών, διανοουμένων, και άλλων ηγετών της κοινωνίας, για να ορίσουν, να συζητήσουν και να προωθήσουν βασικά ζητήματα της παγκόσμιας ατζέντας".

Οι "συνεργασίες" που δημιουργεί το ΠΟΦ στοχεύουν στην αντικατάσταση της δημοκρατίας από μια παγκόσμια ηγεσία επιλεγμένων, αλλά όχι εκλεγμένων, ατόμων, των οποίων το καθήκον δεν θα είναι να υπηρετούν το κοινό, αλλά να επιβάλλουν την κυριαρχία του 1% σ' αυτό το κοινό, με όσο γίνεται λιγότερες παρεμβάσεις από όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Στα βιβλία που γράφει για λαϊκή κατανάλωση ο Schwab, εκφράζεται με αμφίσημα κλισέ. Οι ίδιες κενές φράσεις επαναλαμβάνονται συνεχώς. Στο βιβλίο Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: A Guide to Building a Better World (Διαμορφώνοντας το μέλλον της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης: Ένας οδηγός για το χτίσιμο ενός καλύτερου μέλλοντος) ο Schwab μιλά για "τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων και τη κατανομή των παροχών" και για "βιώσιμες και συμμετοχικές συνεργασίες", οι οποίες θα μας οδηγήσουν όλους σε ένα "συμμετοχικό, βιώσιμο και πλούσιο μέλλον"! [1]

Πίσω από αυτούς τους κομπασμούς, τα αληθινά κίνητρα του "καπιταλισμού των ενδιαφερομένων μερών", τον οποίο προωθεί ακούραστα το ΠΟΦ στο συνέδριο του 2020, είναι τα κέρδη και η εκμετάλλευση.

Για παράδειγμα, στο βιβλίο του 2016, "Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση", ο Schwab γράφει για την "Ουμπεροποίηση" της εργασίας και τα συνοδά οφέλη για τις εταιρείες, ειδικά τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες start-up στην ψηφιακή οικονομία:
"Καθώς οι πλατφόρμες ανθρώπινων "cloud" ταξινομούν τους εργαζόμενους ως αυτοαπασχολούμενους, απαλλάσσονται - για την ώρα - από την απαίτηση να πληρώνουν τον κατώτατο, βασικό μισθό, τους φόρους των εργαζομένων και τις κοινωνικές παροχές." [2]
Η ίδια καπιταλιστική αναισθησία διαπνέει και τη στάση του απέναντι στους ανθρώπους που πλησιάζουν στο τέλος του εργασιακού τους βίου και δικαιούνται να αναπαυθούν:
"Τα γηρατειά είναι μια οικονομική πρόκληση, γιατί αν δεν αυξηθεί δραστικά η ηλικία συνταξιοδότησης, ούτως ώστε τα γηραιότερα μέλη της κοινωνίας να μπορούν να συνεχίσουν να συμβάλλουν στο εργατικό δυναμικό (μια οικονομική επιταγή που έχει πολλά οικονομικά οφέλη) ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός μειώνεται ενώ το ποσοστό των εξαρτημένων ηλικιωμένων αυξάνεται." [2]
Όλα σε αυτόν τον κόσμο ανάγονται σε οικονομικές προκλήσεις, οικονομικές επιταγές και οικονομικά οφέλη για την άρχουσα καπιταλιστική τάξη.

Ο μύθος της προόδου χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό από το 1% για να πείσει τον κόσμο να αποδεχτεί τις τεχνολογίες που σχεδιάστηκαν για την εκμετάλλευση και τον έλεγχό μας και ο Schwab παίζει σ΄αυτόν τον ρυθμό, όταν διακηρύσσει ότι "η 4η Bιομηχανική Eπανάσταση αντιπροσωπεύει μια σημαντική πηγή ελπίδας για συνεχή άνοδο της ανθρώπινης ανάπτυξης που έχει οδηγήσει σε δραματική άνοδο της ποιότητας ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων από το 1800." [2]

Δηλώνει ενθουσιωδώς:
"Ίσως να μη φαίνεται βαρυσήμαντο σε όσους από εμάς βιώνουν σειρά μικρών αλλά σημαντικών προσαρμογών της ζωής τους σε καθημερινή βάση, αλλά δεν είναι μια ασήμαντη αλλαγή - η 4η Βιομηχανική Επανάσταση είναι ένα νέο κεφάλαιο της ανθρώπινης ανάπτυξης, ισάξιο της πρώτης, της δεύτερη και της τρίτης Βιομηχανικής Επανάστασης, και για άλλη μια φορά κινητήριος δύναμη είναι η αυξανόμενη διαθεσιμότητα και η αλληλεπίδραση ενός συνόλου εξαιρετικών τεχνολογιών." [1]
Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι η τεχνολογία δεν είναι ιδεολογικά ουδέτερη, όπως αρέσκονται να υποστηρίζουν κάποιοι. Οι τεχνολογίες και οι κοινωνίες αλληλοδιαμορφώνονται, λέει.
"Τελικά, οι τεχνολογίες συνδέονται άμεσα με το πώς γνωρίζουμε τα πράγματα, πώς παίρνουμε αποφάσεις, και πώς σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας και για τους άλλους. Συνδεόνται με την ταυτότητά μας, την άποψή μας για την κοσμο και τις πιθανές εκδοχές του μέλλοντος. Από τις πυρηνικές τεχνολογίες μέχρι την κούρσα του διαστήματος, τα smartphones, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα αυτοκίνητα, την ιατρική και τις υποδομές, το νόημα των τεχνολογιών τις κάνει να είναι πολιτικές. Ακόμα και η έννοια του "αναπτυγμένου" έθνους, ξεκάθαρα βασίζεται στην υιοθέτηση τεχνολογιών και στο τι σημαίνουν για μας σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο." [1]
Η τεχνολογία, για τους καπιταλιστές που είναι πίσω της, δεν είχε ποτέ σκοπό τα κοινωνικά αγαθά, αλλά πάντα το κέρδος, και ο Schwab ξεκαθαρίζει ότι αυτό ισχύει και για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

Δηλώνει με ενθουσιασμό:
"Οι τεχνολογίες της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης είναι πραγματικά αποδιοργανωτικές: ανατρέπουν τους τρόπους που διαθέτουμε για να αισθανόμαστε, να υπολογίζουμε, να οργανώνουμε, να ενεργούμε και να μεταφέρουμε. Αντιπροσωπεύουν εντελώς νέους τρόπους για να δημιουργούμε αξίες για τους οργανισμούς και τους πολίτες." [1]
Σε περίπτωση που η φράση "δημιουργούμε αξίες" δεν είναι κατανοητή, δίνει κάποια παραδείγματα: 
"Τα drones αντιπροσωπεύουν έναν νέο τρόπο για μείωση του εργασιακού κόστους και πραγματοποιούν εργασίες που κάποτε απασχολούσαν πραγματικούς ανθρώπους" [1] και "η χρήση όλο και πιο έξυπνων αλγορίθμων αυξάνει ραγδαία την παραγωγικότητα των εργαζομένων - για παράδειγμα, η χρήση bots στα chat για την αύξηση (και, σταδιακά, την αντικατάσταση) του ζωντανού chat υποστήριξης για επικοινωνία με τους πελάτες." [1]
Ο Schwab μπαίνει σε λεπτομέρειες, σχετικά με τη μείωση του κόστους, και θαυμαστή αύξηση των κερδών στον "γενναίο, νέο κόσμο" της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης.

Εξηγεί:
"Πολύ πιο σύντομα απ' όσο θα περίμεναν κάποιοι, η εργασία σε διάφορα επαγγέλματα όπως δικηγόροι, οικονομικοί αναλυτές, γιατροί, δημοσιογράφοι, λογιστές, ασφαλιστές και βιβλιοθηκονόμοι μπορεί να είναι εν μέρει ή εξ ολοκλήρου αυτοματοποιημένη...

[...]

Η τεχνολογία προχωρά τόσο γρήγορα, που ο Kristian Hammond, συνιδρυτής της Αφηγηματικής Επιστήμης, μιας εταιρείας που ειδικεύεται στην αυτοματοποιημένη δημιουργία αφηγημάτων, προβλέπει ότι κατά τα μέσα της δεκαετίας 2020, το 90% των ειδήσεων μπορεί να παράγονται από αλγόριθμους, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν θα έχουν κανενός είδους ανθρώπινη παρέμβαση (εκτός, φυσικά, από τον σχεδιασμό του αλγόριθμου). [2]

Το οικονομικό κίνητρο είναι αυτό που πυροδοτεί τον ενθουσιασμό του Schwab για "μια επανάσταση που θα αλλάξει θεμελιωδώς τον τρόπο που ζούμε, που εργαζόμαστε, και που σχετιζόμαστε μεταξύ μας". [2]
Ο Schwab περιγράφει με λυρισμό την 4η Βιομηχανική Επανάσταση, ως κάτι "που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες εμπειρίες της ανθρωπότητας". [2]

Η χαρά ξεχειλίζει:
"Σκεφτείτε τις απεριόριστες δυνατότητες του να έχεις δισεκατομμύρια ανθρώπους συνδεδεμένους με κινητές συσκευές, την άνευ προηγουμένου αύξηση της επεξεργαστικής ισχύος, τις δυνατότητες αποθήκευσης και πρόσβασης στη γνώση. Ή σκεφτείτε την ιλιγγιώδη συμβολή των αναδυόμενων τεχνολογικών επιτευγμάτων, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η ρομποτική, το Ίντερνετ των πραγμάτων, τα αυτόνομα οχήματα, τις τρισδιάστατες εκτυπώσεις, τη νανοτεχνολογία, τη βιοτεχνολογία, την επιστήμη των υλικών, την αποθήκευση ενέργειας και τους κβαντικούς υπολογιστές, για να αναφέρουμε μερικά μόνο. Πολλές από αυτές τις καινοτομίες είναι σε βρεφικό στάδιο, αλλά ήδη φτάνουν σε ένα σημείο καμπής της ανάπτυξής τους καθώς χτίζουν και μεγενθύνουν η μία την άλλη, σε μια μίξη τεχνολογιών που διαπερνά τον φυσικό, τον ψηφιακό και τον βιολογικό κόσμο." [2]
Με ανυπομονησία περιμένει να δει περισσότερη διαδικτυακή εκπαίδευση, η οποία θα περιλαμβάνει "τη χρήση εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας", προκειμένου "να βελτιώσει δραματικά τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα" [1], περιμένει να δει αισθητήρες "εγκατεστημένους σε σπίτια, σε ρούχα και αξεσουάρ, σε πόλεις, σε συγκοινωνίες και σε ενεργειακά δίκτυα", περιμένει να δει έξυπνες πόλεις, με τις εντελώς απαραίτητες "πλατφόρμες δεδομένων". [2]
"Όλα τα πράγματα θα είναι έξυπνα και συνδεδεμένα με το Ίντερνετ", λέει ο Schwab και αυτό θα περιλαμβάνει και τα ζώα, καθώς "αισθητήρες καλωδιωμένοι στα κοπάδια θα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω ενός δικτύου κινητών τηλεφώνων." [2]
Λατρεύει την ιδέα των "έξυπνων εργοστασίων κυττάρων", τα οποία θα μπορέσουν "να επιταχύνουν την παραγωγή εμβολίων" [1] και τις "τεχνολογίες μεγάλων δεδομένων". [2]

Αυτά, μας διαβεβαιώνει, "θα φέρουν νέους, καινοτόμους τρόπους εξυπηρέτησης των πολιτών και των πελατών" [2] και πρέπει να πάψουμε να διαμαρτυρόμαστε για τα κέρδη των επιχειρήσεων από την εκμετάλλευση και την πώληση πληροφοριών για κάθε πτυχή της προσωπικής μας ζωής.
"Η δημιουργία εμπιστοσύνης στα δεδομένα και τους αλγόριθμους για τη λήψη αποφάσεων είναι ζωτικής σημασίας" επιμένει ο Schwab. "Οι ανησυχίες των πολιτών για την ιδιωτικότητα και τον καταλογισμό ευθυνών στις επιχειρήσεις και τις νομικές δομές θα απαιτήσει προσαρμογές στον τρόπο που σκεφτόμαστε." [2]
Γίνεται φανερό, τελικά, ότι όλος αυτός ο τεχνολογικός ενθουσιασμός περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από το κέρδος ή τις "αξίες" όπως προτιμά να τις ονομάζει ο Schwab, στην επιχειρηματική "νέα ομιλία" του του 21ου αιώνα.

Συνεπώς η αλυσιδωτή (blockchain) τεχνολογία θα είναι υπέροχη και θα προκαλέσει "μια έκρηξη ανταλλάξιμων περιουσιακών στοιχείων, καθώς κάθε είδους ανταλλαγές αξιών θα μπορούν να ενταχθούν στην αλυσίδα". [2]

Η χρήση κατανεμημένης τεχνολογίας λογιστικών καθολικών, προσθέτει ο Schwab, "μπορεί να γίνει η κινητήριος δύναμη πίσω από τη μαζική ροή αξίας των ψηφιακών προϊόντων, παρέχοντας ασφαλείς ψηφιακές ταυτότητες που μπορούν να δώσουν πρόσβαση σε νέες αγορές σε όποιον είναι συνδεδεμένος στο Ίντερνετ". [1]

Γενικά, το ενδιαφέρον της άρχουσας επιχειρηματικής ελίτ στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση έγκειται στο ότι θα "δημιουργήσει νέες πηγές αξιών" [1] και "θα αναπτύξει οικοσυστήματα δημιουργίας αξιών που είναι αδύνατον να τα φανταστούμε με τη λογική μας κολλημένη στην 3η Βιομηχανική Επανάσταση". [1]

Οι τεχνολογίες της 4ης ΒΠ, που ξετυλίγονται μέσω του 5G, παρουσιάζουν έναν κίνδυνο άνευ προηγουμένου για την ελευθερία μας, όπως παραδέχεται ο Schwab:
"Τα εργαλεία της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης δίνουν τη δυνατότητα για νέες μορφές επιτήρησης και άλλων μέσων ελέγχου, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις υγιείς, ανοιχτές κοινωνίες." [2]
Αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να τα παρουσιάζει με θετικό τρόπο, όπως όταν δηλώνει ότι "η εγκληματικότητα είναι πιθανό να μειωθεί εξαιτίας της συνύπαρξης αισθητήρων, καμερών, τεχνητής νοημοσύνης και λογισμικών αναγνώρισης προσώπων". [1]

Ο Schwab προβλέπει:
"Καθώς οι δυνατότητες σ' αυτόν τον τομέα βελτιώνονται, ο πειρασμός για τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου και για τα δικαστήρια, να χρησιμοποιήσουν τεχνικές για τον καθορισμό της πιθανότητας εγκληματικής ενέργειας, την εκτίμηση της ενοχής, ή ακόμα πιθανόν και την ανάκτηση αναμνήσεων απευθείας από τον εγκέφαλο των ανθρώπων, θα αυξηθεί. Ακόμα και το να περάσει κανείς τα σύνορα μιας χώρας, μπορεί να περιλαμβάνει λεπτομερές σκανάρισμα του εγκεφάλου για να εκτιμηθεί η επικινδυνότητα του ατόμου για την ασφάλεια." [1] 

Παραπομπές:

[1] Klaus Schwab with Nicholas Davis, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: A Guide to Building a Better World (Geneva: WEF, 2018), e-book.

[2] Klaus Schwab, The Fourth Industrial Revolution (Geneva: WEF, 2016), e-book.

Πηγή: off-guardian.org 
Μετάφραση: Μαντάτα
(Το 2ο και το 3ο μέρος του άρθρου θα ακολουθήσουν σύντομα)
===============
===========================
-

(Το Α' μέρος του άρθρου: Η φασιστική "Μεγάλη Επανεκκίνηση" του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Α' Μέρος: Η κοινωνία ως επιχείρηση)

Υπάρχουν στιγμές όπου ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ παρασύρεται από το πάθος του για την επιστημονική φαντασία, όπου "τα μακρινά ταξίδια των ανθρώπων στο διάστημα και η πυρηνική σύντηξη θα είναι καθημερινότητα" και όπου "το επόμενο ανερχόμενο επιχειρηματικό μοντέλο" μπορεί να περιλαμβάνει τη δυνατότητα "να δίνει κάποιος πρόσβαση στις σκέψεις του, ώστε να κερδίσει χρόνο γράφοντας ένα μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τη σκέψη του και μόνο". [1]

Η συζήτηση για τον "διαστημικό τουρισμό" υπό τον τίτλο "Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση και το τελικό σύνορο" [1] είναι σχεδόν αστεία, όπως επίσης και η δήλωσή του ότι "ένας κόσμος γεμάτος με drones είναι ένας κόσμος γεμάτος με δυνατότητες". [1]

Αλλά, όσο ο αναγνώστης προχωρά στην περιγραφή του κόσμου μέσα από τα βιβλία του Schwab, τόσο η διάθεση για γέλιο εξαλείφεται.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το πρόσωπο υψηλής επιρροής, στο επίκεντρο της νέας παγκόσμιας τάξης που εγκαθιδρύεται, είναι ένας δηλωμένος υπέρμαχος του "υπερανθρωπισμού" (transhumanism), που ονειρεύεται το τέλος της φυσικής, υγιούς ανθρώπινης ζωής και κοινωνίας.

Ο Schwab επαναλαμβάνει το αυτό το μήνυμα ξανά και ξανά, σαν να θέλει να σιγουρέψει ότι έχουμε δεόντως ειδοποιηθεί.

"Οι εκπληκτικές καινοτομίες που φέρνει η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, από τη βιοτεχνολογία μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη, επαναπροσδιορίζουν το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος." [2]

"Το μέλλον θα θέσει προκλήσεις στον τρόπο που κατανοούμε το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, τόσο από βιολογική όσο και από κοινωνική σκοπιά." [1]

"Ήδη, η πρόοδος της νευροτεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας μας αναγκάζουν να αναρωτηθούμε τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος." [1] 

Αυτά τα αναπτύσσει με περισσότερες λεπτομέρειες στο βιβλίο "Διαμορφώνοντας το μέλλον της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης" [1]:

"Οι τεχνολογίες της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης δεν θα περιοριστούν στο να γίνουν μέρος του φυσικού κόσμου γύρω μας - θα γίνουν μέρος δικό μας. Ήδη, κάποιοι από εμάς νιώθουν ότι τα κινητά τους τηλέφωνα έχουν γίνει προέκταση του εαυτού τους. Οι σημερινές εξωτερικές συσκευές - από υπολογιστές σε ενδύματα μέχρι συσκευές κεφαλής εικονικής πραγματικότητας - σχεδόν σίγουρα θα γίνουν εμφυτεύσιμες στο σώμα και στον εγκέφαλό μας. Οι εξωσκελετοί και τα προσθετικά μέλη θα αυξήσουν τη σωματική μας δύναμη, ενώ οι πρόοδοι της νευροτεχνολογίας θα βελτιώσουν τις γνωστικές μας ικανότητες.

Θα είμαστε περισσότερο ικανοί να χειριζόμαστε τα ίδια μας τα γονίδια και αυτά των παιδιών μας. Αυτές οι εξελίξεις εγείρουν βαθιά ερωτήματα: που τραβάμε τη γραμμή ανάμεσα στον άνθρωπο και τη μηχανή; Τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος;"

Ένα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο στο θέμα: "Μεταβάλλοντας το ανθρώπινο ον". Σ' αυτό το κεφάλαιο, ο Schwab μωρολογεί σχετικά με "τη δυνατότητα των νέων τεχνολογιών να γίνουν, κυριολεκτικά, μέρος μας" και επικαλείται ένα μέλλον cyborg, στο οποίο "μια περίεργη μίξη ψηφιακής και αναλογική ζωής θα επαναπροσδιορίσει την ίδια μας τη φύση". [1]

Γράφει:

"Αυτές οι τεχνολογίες θα λειτουργούν μέσα στην ίδια μας τη βιολογία και θα αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο μας. Είναι ικανές να διαπεράσουν τα όρια σώματος και μυαλού, βελτιώνοντας τις φυσικές μας ικανότητες και ακόμα να επιφέρουν μόνιμες επιπτώσεις στην ίδια τη ζωή." [1]

Καμιά παραβίαση δεν φαίνεται να είναι παρατραβηγμένη για τον Schwab, ο οποίος ονειρεύεται "ενεργά, εμφυτεύσιμα μικροτσίπ, που διαπερνούν το φράγμα του δέρματος του σώματός μας", "έξυπνα τατουάζ", "βιολογικούς υπολογιστές" και "προσαρμοσμένα σχεδιασμένους οργανισμούς." [1]

Είναι ευτυχής όταν αναφέρει ότι "οι αισθητήρες, οι διακόπτες μνήμης και τα κυκλώματα μπορούν να κωδικοποιηθούν σε κοινά, ανθρώπινα βακτήρια των εντέρων", [1] ότι "η Έξυπνη Σκόνη, δηλ. συστοιχίες πλήρων υπολογιστών με δέκτες, ο καθένας πολύ μικρότερος από κόκκο της άμμου, μπορούν τώρα να οργανωθούν μέσα στο σώμα μας" και ότι "εμφυτευμένες συσκευές μπορεί επίσης να μας βοηθήσουν να επικοινωνούμε σκέψεις που συνήθως τις εκφράζουμε προφορικά, μέσω ενός ενσωματωμένου smartphone, και, πιθανόν, ακόμα και μη εκπεφρασμένες σκέψεις και διαθέσεις, διαβάζοντας τα εγκεφαλικά κύματα και άλλα σήματα". [1]

Η "συνθετική βιολογία" είναι στον ορίζοντα του κόσμου της 4ης ΒΕ, δίνοντας στους τεχνοκράτες καπιταλιστές που κυβερνούν τον κόσμο "τη δυνατότητα προσαρμόζουν οργανισμούς, γράφοντας το DNA". [2]

Η προερχόμενη από τις νευροτεχνολογίες ιδέα ότι οι άνθρωποι θα έχουν πλήρως τεχνητές μνήμες οι οποίες θα εμφυτεύονται στον εγκέφαλό τους, είναι αρκετή για να μας προκαλέσει ναυτία, καθώς αποτελεί την "προοπτική σύνδεσης του μυαλού μας με την εικονική πραγματικότητα μέσω νωτιαίων μόντεμ, εμφυτευμάτων και νανορομπότ". [1]

Και, δεν μας παρηγορεί και πολύ όταν πληροφορούμαστε ότι όλα αυτά είναι - φυσικά! - προς τα ευρύτερα συμφέροντα των καπιταλιστών που κερδοφορούν, αφού "αναγγέλλουν νέες βιομηχανίες και συστήματα παραγωγής αξιών" και "αντιπροσωπεύουν μια ευκαιρία για τη δημιουργία εντελώς νέων συστημάτων αξιών στην Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση". [1]

Τι γίνεται, όμως, με τη "βιοεκτύπωση οργανικών ιστών" ή την πρόταση ότι "τα ζώα μπορούν δυνητικά να σχεδιάζονται ώστε να παράγουν φάρμακα και άλλες μορφές θεραπειών"; [2]

Κάποια ηθική αναστολή, κάποιος;

Όλα αυτά, προφανώς, είναι καλά και άγια για τον Schwab, ο οποίος με χαρά ανακοινώνει:

"Η ημέρα όπου οι αγελάδες θα σχεδιάζονται ώστε να παράγουν στο γάλα τους το στοιχείο πήξης του αίματος που λείπει από τους αιμορροφιλικούς, δεν είναι μακριά. Οι ερευνητές έχουν ήδη αρχίσει να κατασκευάζουν γονίδια χοίρων, με σκοπό την καλλιέργεια οργάνων κατάλληλων για μεταμόσχευση σε ανθρώπους." [2] 



Και, όσο πάει, γίνεται και πιο ενοχλητικό. Μετά τα προγράμματα ευγονικής στη Ναζιστική Γερμανία, στην οποία μεγάλωσε ο Schwab, η ανθρώπινη κοινωνία καταδίκασε με βδελυγμία αυτού του είδους την επιστήμη.

Τώρα όμως, ο Schwab νιώθει ότι είναι καιρός η ευγονική να αναβιώσει και, μιλώντας για την επεξεργασία γονιδίων, ανακοινώνει:

"Το γεγονός ότι τώρα είναι πολύ πιο εύκολο να χειριστούμε με ακρίβεια το ανθρώπινο γονιδίωμα, μέσα σε βιώσιμα έμβρυα, σημαίνει ότι είναι πιθανό να δούμε την έλευση σχεδιασμένων μωρών στο μέλλον, τα οποία θα διαθέτουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή θα είναι ανθεκτικά σε συγκεκριμένες ασθένειες." [2]

Στη διαβόητη διατριβή για τον "υπεράνθρωπο" του 2002, "Εγώ, ο Cyborg", o Kevin Warwick προβλέπει:

"Οι άνθρωποι θα μπορέσουν να εξελιχθούν αξιοποιώντας την υπερνοημοσύνη και τις επιπλέον δυνατότητες που προσφέρουν οι μηχανές του μέλλοντος, με το να ενωθούν με αυτές. Όλα αυτά καταδεικνύουν την ανάπτυξη ενός νέου ανθρώπινου είδους, γνωστού στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας ως cyborg. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει όλοι να γίνουν cyborg. Αν κάποιος είναι ικανοποιημένος με την ανθρώπινή του κατάσταση, ας είναι, μπορεί να παραμείνει ως έχει. Αλλά, προειδοποιούμε: ακριβώς όπως ο άνθρωπος ξεχώρισε από τα ξαδέρφια του τους χιμπατζήδες πριν από πολλά χρόνια, έτσι και οι cyborg θα ξεχωρίσουν από τους ανθρώπους. Όσοι παραμείνουν άνθρωποι, πιθανότατα θα γίνουν ένα υποδεέστερο είδος. Με αποτέλεσμα να είναι οι χιμπατζήδες του μέλλοντος." [3]

Ο Schwab φαίνεται να υπονοεί το ίδιο μέλλον μιας "ανώτερης", βελτιωμένης, τεχνητής υπεράνθρωπης ελίτ, που θα ξεχωρίσει από τον γεννημένο με φυσικό τρόπο όχλο, σ΄ αυτό το άκρως καταδικαστέο απόσπασμα, από το βιβλίο "Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση":

"Βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας ριζικής συστημικής αλλαγής που απαιτεί από τα ανθρώπινα όντα να προσαρμόζονται διαρκώς. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να γίνουμε μάρτυρες μιας αυξανόμενης πόλωσης του κόσμου, ανάμεσα σε αυτούς που ενστερνίζονται τις αλλαγές και σε αυτούς που θα αντιστέκονται σε αυτές.

Αυτό γεννά μια ανισότητα που υπερβαίνει την κοινωνική ανισότητα που περιγράψαμε πριν. Αυτή η οντολογική ανισότητα θα ξεχωρίσει αυτούς που προσαρμόζονται από αυτούς που αντιστέκονται - ουσιαστικά τους νικητές και τους χαμένους, με κάθε έννοια των λέξεων. 

Οι νικητές μπορεί να επωφεληθούν από κάποιες ριζικές βελτιώσεις των ανθρώπων, δημιουργημένες από στοιχεία της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης (όπως η γενετική μηχανική) τις οποίες θα στερηθούν οι χαμένοι. Δημιουργείται έτσι ο κίνδυνος ταξικών και άλλων συγκρούσεων, που όμοιές τους δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ ως τώρα." [2]

Ο Schwab μιλούσε για τη "μεγάλη μεταμόρφωση" ήδη από το 2016 [2] και είναι φανερό ότι είναι αποφασισμένος να ασκήσει όλη την (καθόλου ασήμαντη) δύναμη που διαθέτει για να φέρει αυτόν τον εμπνευσμένο από την ευγονική, υπερανθρώπινο κόσμο των τεχνουργημάτων, της επιτήρησης, του ελέγχου και του εκθετικά αυξανόμενου κέρδους.

Αλλά, όπως αποκαλύπτει η αναφορά του στις "ταξικές συγκρούσεις", ανησυχεί φανερά για την πιθανότητα "κοινωνικής αντίστασης" [1] και για πώς θα μπορέσει να προχωρήσει αν "οι τεχνολογίες συναντήσουν μεγάλη αντίσταση από το κοινό". [1]

Οι ετήσιες φιέστες του Schwab στο Νταβός απαντώνται εδώ και πολύ καιρό με αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις και, παρά την τρέχουσα παράλυση της ριζοσπαστικής αριστεράς, γνωρίζει πολύ καλά ότι μπορεί να ανανεωθεί και ίσως και να διευρυνθεί η αντίθεση στα σχέδιά του, με κίνδυνο "τη δυσαρέσκεια, τον φόβο και τον πολιτικό αντίκτυπο". [1]

Στο πιο πρόσφατο βιβλίο του, δίνει το ιστορικό υπόβαθρο, σημειώνοντας ότι "η αντιπαγκοσμιοποίηση ήταν ισχυρή μέχρι το 1914 και το 1918, λιγότερο ισχυρή στη δεκαετία του 1920, αλλά αναζωπυρώθηκε τη δεκαετία του '30 ως αποτέλεσμα της Μεγάλης Ύφεσης." [4]

Σημειώνει ότι στις αρχές του 2000, "ο πολιτικός και κοινωνικός αντίκτυπος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση συνεχώς δυνάμωνε", [4] λέει ότι οι "κοινωνικές αναταραχές" διαδόθηκαν ευρέως στον κόσμο κατά τα τελευταία δύο χρόνια, αναφέροντας τα Κίτρινα Γιλέκα μεταξύ άλλων κινημάτων, και κάνει λόγο για το "ζοφερό σενάριο" ότι "το ίδιο μπορεί να ξανασυμβεί". [4]


Παραπομπές:
[1] Klaus Schwab with Nicholas Davis, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution: A Guide to Building a Better World (Geneva: WEF, 2018), e-book.

[2] Klaus Schwab, The Fourth Industrial Revolution (Geneva: WEF, 2016), e-book.

[3] Kevin Warwick, I, Cyborg (London: Century, 2002), p. 4. See also Paul Cudenec, Nature, Essence and Anarchy (Sussex: Winter Oak, 2016).

[4] Klaus Schwab, Thierry Malleret, Covid-19: The Great Reset (Geneva: WEF, 2020), e-book. Edition 1.0.

(Διαβάστε εδώ το Α' μέρος του άρθρου. Το Γ' και το Δ' μέρος θα ακολουθήσουν σύντομα.)

Πηγή: off-guardian.org
Μετάφραση: Μαντάτα
 
 
 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου