Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης με αφορμή τα 20 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ δήλωσε πως ήταν ένας σωστός εθνικός στόχος που επετεύχθη με συστράτευση.
«Στην επιτυχία αυτή φτάσαμε μετά από συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησής μας και ολόκληρης της κοινωνίας. Ήταν ένας εθνικός στόχος που τον πετύχαμε. Ήταν μια νίκη που προστάτευσε τη χώρα μας σε δύσκολες και αντίξοες συνθήκες. Ήταν μια σωστή επιλογή, στη σωστή συγκυρία, με εθνική συστράτευση», τόνισε ο κ. Σημίτης σε γραπτή δήλωσή του.
Επεσήμανε ότι ο ελληνικός λαός σήμερα έχει αναγνωρίσει την αξία του ευρώ, που έχει διευκολύνει την οικονομία και την καθημερινότητα του.
Ταυτόχρονα ο πρώην πρωθυπουργός, που κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του επετεύχθη η ένταξη στο ευρώ, υπενθύμισε ότι «ήταν το πρώτο βήμα στο εγχείρημα της ενωμένης Ευρώπης. Ένας στόχος που αποτελεί μια αδήριτη ανάγκη σήμερα, στην εποχή των μεγάλων γεωπολιτικών ανακατατάξεων». ΠΗΓΗ
-----------------
O Σημίτης βγαίνει και μιλάει γιατί είμαστε μια χώρα που δεν τιμώρησε κανένα έγκλημα. Είμαστε μια χώρα - μπανανία, όπου ο κάθε ολιγάρχης με τον στρατό του μπορεί να κάνει ότι θέλει, χωρίς να λογοδοτεί. Προϊόν ολιγαρχικών συμφερόντων είναι ο Σημίτης και αντί να το βουλώσει, βγαίνει κάθε τόσα να μας τα ζαλίσει με την ...σοφία του. Basta! Και η ευγένεια έχει κάποια όρια! Η τελευταία παράγραφος του κειμένου του κ. Πιζάνια τα λέει όλα!
- "Αν, επιτέλους, ο πρώην πρωθυπουργός επιδιώκει να αναγνωριστεί η
πολιτική του στον καθρέφτη της δημοσιότητας, τότε πρέπει να ξέρει ότι το
ανεστραμμένο είδωλό του, το οποίο θέλει τόσο πολύ να προβάλλει μέσα από
τα φιλικά προς αυτόν μέσα ενημέρωσης, δεν το αντέχει ούτε αυτό το άψυχο
γυαλί."
Για το αρχείο σας, για να μην λέτε ότι δεν σας τα έλεγα, απλά ο κ. Πιζάνας τα λέει όλα μαζί καλύτερα!
... διαβάστε με ...δικιά σας ευθύνη...
--------------------------
Ο άνθρωπος χωρίς κανένα χάρισμα.
Δύο μεγάλες περιόδους σκληρής λογοκρισίας έχει γνωρίσει μεταπολεμικά η χώρα μας.
- Την μία επίσημη, σκαιή και βάρβαρη επί δικτατορίας.
- Τη δεύτερη ανεπίσημη, μουγγή και δόλια επί Σημίτη.
- Για να ληστεύουν ανεμπόδιστα τη χώρα κι αυτός να κάνει πως δεν ξέρει. (Και το ίδιο κάνει ακόμα.) Στο ανθρωπάκι είχαν φορέσει μια αστραφτερή μηντιακή πανοπλία. Και ήταν επιτακτική ανάγκη να μη φανεί ότι αποκάτω δεν υπάρχει τίποτα.
- Με απάτη που πληρώνουμε εφτά χρόνια τώρα, γιατί κάποιους ισχυρούς τους συνέφερε να μπούμε κι ας καταστραφούμε οι υπόλοιποι. Δεν επιτρεπόταν ο παραμικρός αντίλογος.
- Όποιος διατύπωνε διαφορετική θέση εξουδετερωνόταν ποικιλοτρόπως. Αν ήταν δημοσιογράφος απολυόταν και πέρναγε στα αζήτητα. Αν ήταν πολιτικός τον διέβαλαν ή τον γελοιοποιούσαν.
- Στο ανθρωπάκι είχαν φορέσει μια αστραφτερή μηντιακή πανοπλία. Και ήταν επιτακτική ανάγκη να μη φανεί ότι αποκάτω δεν υπάρχει τίποτα.
Κυνηγήθηκαν αρκετοί δημοσιογράφοι και μεταξύ αυτών απολύθηκε από το
«Έθνος» που δούλευε χρόνια ο Βασίλης Ραφαηλίδης. Αυτός πήρε ανάποδες και
έκανε μήνυση στον πανίσχυρο πρώην εργοδότη του. Οι αιτιάσεις του ήταν
δικονομικά σωστές αλλά δεν ήταν δυνατόν να υπάρξουν απτές αποδείξεις.
Κατά τον δικηγόρο του χρειαζόταν κάποιους μάρτυρες, κάπως γνωστούς, να
καταθέσουν υπέρ του. Ο Βασίλης παρά την εικόνα καυγατζή που εξέπεμπε
ήταν ένας πολύ ευγενικός και διακριτικός άνθρωπος. Δεν θέλησε να βαρύνει
κανέναν φίλο του. Ήξερε ότι θα σήμαινε τον αποκλεισμό του από τα ΜΜΕ
του Σημιταριού. Δεν ζήτησε από κανέναν να πάει μάρτυρας υπέρ του στο
δικαστήριο. Αλλά και κανείς δεν προσφέρθηκε. Ίσως κάποιοι να μην το
έμαθαν γιατί πουθενά δεν δημοσιοποιήθηκε. Ισχύει κι αυτό. Πήγα εγώ ως
μοναδικός μάρτυρας, παρά τις αντιρρήσεις του. Όχι πως υπήρχε πιθανότητα
να δικαιωθεί. Αλλά τουλάχιστον εμπόδισα τον Βασίλη να δείρει μέσα στο
δικαστήριο τον μάρτυρα κατηγορίας εναντίον του. Ήταν ένας δημοσιογράφος
από την ίδια εφημερίδα, δηλωμένος φίλος και θαυμαστής του Βασίλη που
αιφνιδίως ανέβλεψε και τον έβγαλε άχρηστο.
Πηγή:
================
Σχόλια