- Μπορεί η κυβέρνηση Καραμανλή να έριξε το καράβι στα βράχια, αλλά η αλήθεια είναι πως το καράβι ήταν σ’ αυτή τη ρότα από πολύ νωρίτερα.
- Η ρητορική Σημίτη για την «ισχυρή οικονομία» της «ισχυρής Ελλάδας» ήταν ένα καλοσερβιρισμένο προπαγανδιστικό ψεύδος. (Blogger: click ---->)Το πρόβλημα αποτυπώνεται αλάνθαστα στο παρατεταμένο μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και στον δραματικά μικρό όγκο πραγματικών επενδύσεων.
Η αιτία είναι διπλή: Πρώτον, η μάστιγα της διαπλοκής/διαφθοράς, που εμποδίζει την ανάπτυξη. Δεύτερον, η εκτεταμένη σπατάλη, που προκύπτει από την επιβίωση πλήθους αντιπαραγωγικών καταστάσεων, από λάθος αποφάσεις και κακό προγραμματισμό στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Το κλεπτοκρατικό και σπάταλο μοντέλο, που κυριάρχησε για πάρα πολλά χρόνια, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία ιδιότυπη φούσκα. Με μαθηματική ακρίβεια κάποια στιγμή θα έσκαγε.
Η μόνη σοβαρή προσπάθεια για συμμάζεμα έγινε από τον Αλέκο Παπαδόπουλο επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου (1993 - 95). Από το 1996 η προσπάθεια νοθεύθηκε από τη «δημιουργική λογιστική», αφού στόχος ήταν η με κάθε τρόπο ένταξη στην ΟΝΕ και όχι το πραγματικό νοικοκύρεμα. Ετσι, στην οκταετία 1996 - 2004, η κυβέρνηση διπλασίασε σχεδόν το χρέος που παρέλαβε. Το ίδιο έπραξε η κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά σε πεντέμισι χρόνια.
Το οικονομικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό πρόβλημα. Η υπέρβαση του κλεπτοκρατικού και σπάταλου μοντέλου ήταν ένα είδος εκκαθάρισης της «κόπρου του Αυγείου». Προϋπέθετε ισχυρή πολιτική βούληση και επεξεργασμένο πολιτικό σχέδιο δράσης. Το πολιτικό σύστημα δεν είχε ούτε τα «κότσια» ούτε τη βούληση να «σπάσει αυγά». Βολευόταν στα προνόμιά του και συνέχιζε την αμέριμνη πορεία προς τα βράχια. ( Blogger: Ψάχνετε για απόδειξη: δείτε την εγγραφή αυτή---> και αυτή εδώ--->)
Η φούσκα έσκασε και το νοικοκύρεμα έχει καταστεί μονόδρομος. Αυτό που μπορούσε να γίνει σε ευνοϊκές συνθήκες πρέπει να γίνει σε εξαιρετικά δυσμενείς και με αυξημένο κόστος. Το νοικοκύρεμα, όμως, θα υπονομευθεί εάν δεν γίνει με όρους δίκαιης κατανομής των βαρών, εάν το κράτος συνεχίσει να είναι γενναιόδωρο με τους προνομιούχους και τσιγκούνικο με τους υπόλοιπους.
Εκτός αυτού, λύση δεν θα προκύψει μόνο με διαχείριση της υφιστάμενης «πίτας». Θα προκύψει μόνο εάν δρομολογηθεί αναπτυξιακή δυναμική. Για να παραχθεί πλούτος πρέπει να αξιοποιηθούν υπαρκτά συγκριτικά πλεονεκτήματα και να απελευθερωθούν παραγωγικές δυνάμεις. (Βlogger: ποιά απελευθέρωση και ...ούτσες μπλε. Η χώρα είναι ακόμα όμηρος συντεχνιών, βλ. κλειστά επαγγέλματα--->) Και για να συμβεί αυτό, πρέπει να δημιουργηθεί το περιβάλλον το οποίο θα διευκολύνει την ανάληψη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.
Tου Σταυρου Λυγερου
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_21_19/01/2010_387301
Blogger: Aν το παραπάνω άρθρο δεν σας έχει πείσει για την ποιότητα του ελληνικού πολιτικού προσωπικού, (και κατά συνέπεια της ελληνικής διοίκησης που ποτέ δεν αφέθηκε να λειτουργήσει σ' ένα περιβάλλον αξιοπιστίας, αλλά υπακούει στον εκάστοτε πολιτικό προϊστάμενο... . με τις γνωστές ποια συνέπειες), δείτε τα παρακάτω Video.
- http://www.skai.gr/player/TV/?MMID=108700
- http://www.skai.gr/player/TV/?MMID=108701
- .και κάποια σχόλια στα παραπάνω video (...Είναι παράδοξο, στην πατρίδα του Ευκλείδη και του Πυθαγόρα, να δυσκολευόμαστε στις αριθμητικές πράξεις, τις απλές και τις σύνθετες. Νωπό είναι το παράδειγμα του λανθασμένου υπολογισμού από το υπουργείο Οικονομικών της αύξησης της τιμής των τσιγάρων και το οποίο εντόπισαν οι... περιπτερούχοι (δεν χρειάστηκαν καν οι ελεγκτές της Κομισιόν), ενώ ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος πρόσφατα υπολόγισε ότι αν τέσσερα εκατομμύρια Ελληνες δώσουν υπέρ του Δημοσίου από 1.000 ευρώ ο καθένας, αμέσως θα συγκεντρωθούν 40 δισ. ευρώ – και όχι τέσσερα δισ. όπως προκύπτει με έναν πολλαπλασιασμό. Είμαστε λαός ποιητικός γι’ αυτό και κινούμαστε στη σφαίρα του «περίπου», του «σχεδόν», του «χοντρικά», αν και τα λάθη μας μάλλον δεν οφείλονται σε αριθμητική ανεπάρκεια...------>>>>)
Σχόλια