Κατεδαφίζει την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς με άρθρο του στα ΝΕΑ. Ο κ. Σαμαράς κατηγορεί τον πρωθυπουργό για πολιτική “άκρατου κατευνασμού”, που δεν έχει τη νομιμοποίηση του ελληνικού λαού και καταλήγει ότι «αυτή δεν είναι κυβέρνηση της ΝΔ είναι κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη». ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Αφού παραθέτει μία σειρά από «απουσίες της Ελλάδας και υποχωρήσεις» συμπυκνώνει ο Α. Σαμαράς: «Προφανώς αυτή δεν είναι σοβαρή εξωτερική πολιτική. Και δείχνει μια μη σοβαρή χώρα. Που κανείς δεν την παίρνει στα σοβαρά. Φαίνεται άλλωστε.
Γιατί μεταξύ όλων των άλλων πετύχαμε και το ακατόρθωτο: να μην μιλάμε με την Ρωσία αλλά ούτε και με τη νέα διοίκηση των ΗΠΑ…!
Παρόλα αυτά εμείς δεν “ανησυχούμε”. Και δεν ασχολούμαστε. Μόνον “επικοινωνία”.
Αλλά το πρόβλημα είναι ότι και κανείς δεν ασχολείται μαζί μας! Δεν μας προσκαλούν ούτε καν σε συζητήσεις για θέματα που άπτονται της περιοχής και των συμφερόντων μας. Παρά το γεγονός πως η Ελλάδα είναι γεωπολιτικά μία σημαντικότατη περιοχή στο κέντρο των παγκόσμιων εξελίξεων. Η αντίφαση αυτή δεν απασχολεί κανέναν “αρμόδιο”;
Είμαστε οι “Απόντες”. Εκτός ..από τις παρουσίες στην Τουρκία της ηγεσίας του ΥΠΕΞ. Ο ένας, ο υπουργός τού “ας με πουν και μειοδότη”, όπου σταθεί υμνεί την Τουρκία και τον εξυμνούν οι Τούρκοι! Και ο άλλος, ο νέος υφυπουργός, μιλάει σε επίσημη εκδήλωση στα …Τούρκικα! Είναι αυτό, άραγε, το νέο δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής; “Ο,τι πείτε” και “ήρεμα νερά”; Συγγνώμη, αλλά ποιος το καθόρισε και πότε; Ποιος αποφάσισε πως η πατρίδα μας θα ακολουθήσει μία πολιτική άκρατου κατευνασμού; Ποιος έχει δώσει την έγκρισή του για την διεθνή απουσία κι απαξίωση της χώρας μας; Η Βουλή; Ο ελληνικός λαός; Βεβαίως και όχι! Άλλα λέγαμε το 2023, προεκλογικά.
Αυτή η πολιτική δεν εκφράζει τις ιδέες και τις αγωνίες του ελληνικού λαού, συνολικά! Και πάντως, τέτοια εντολή δεν έχει δώσει ποτέ η εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση.
Αλλά θα μου πείτε, αυτή δεν είναι πια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη» καταλήγει ο Αντώνης Σαμαράς.
=============
Του ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ – Εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”
Οι εξελίξεις στο διεθνές στερέωμα είναι ραγδαίες. Και ανησυχητικές. Το διεθνές σύστημα μεταβάλλεται, με δύο βασικά χαρακτηριστικά να το προσδιορίζουν.
- Πρώτον, οδηγούμαστε σε μία εάν όχι de jure τουλάχιστον σε μία de facto αλλαγή συνόρων.
- Δεύτερον, το αναδυόμενο διεθνές σύστημα θα είναι ένα υβρίδιο διπολισμού (ΗΠΑ-Κίνα) με χαρακτηριστικά τριπολισμού (Ρωσία).
Παράλληλα, σημαντικοί περιφερειακοί και τοπικοί γεωπολιτικοί παίκτες (π.χ. Ινδία, Πακιστάν, Ινδονησία, Βραζιλία, Ιράν, Τουρκία, Ισραήλ) κινούνται με όλο και μεγαλύτερους βαθμούς “ελευθερίας” από ότι στο παρελθόν.
Τέτοιοι συνδυασμοί δημιουργούν ένα ασταθές, ακραία ανταγωνιστικό περιβάλλον με τεράστιες ευκαιρίες αλλά και μεγάλους κινδύνους. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο της ιστορίας όπου οι αναθεωρητικές δυνάμεις, μικρές και μεγάλες, βλέποντας «παράθυρα ευκαιρίας» προσπαθούν να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους.
- Ποια είναι η θέση της πατρίδας μας μέσα σε αυτήν την γεωπολιτική «τέλεια καταιγίδα»; Ποιο είναι το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής σήμερα; Τι ζητάει η Ελλάδα σε έναν κόσμο που αλλάζει;
Η Ελλάδα βρίσκεται στο περιθώριο. Παντελώς απούσα. Ο Ελληνισμός είναι υπό πίεση. Σε όλα τα μέτωπα. Υποχωρούμε ή λείπουμε από παντού. Σα να έχουμε εγκαταλείψει την εθνική μας εξωτερική πολιτική, τα εθνικά μας θέματα. Παρότι μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις συγκυρίες, δεν το κάνουμε. Αντιθέτως!
Μόλις προ ημερών ο πρωθυπουργός επισκέφθηκε τη Γερμανία. Τον νεοεκλεγέντα, αλλά βαθιά τραυματισμένο πολιτικά στην ίδια του την πατρίδα, καγκελάριο Μέρτς.
Ο Μέρτς, παρότι η ίδια η Γερμανία έχει κατηγορήσει την Τουρκία για πλείστα όσα, εξέφρασε με «πολιτικό κυνισμό» δημοσίως τη βούλησή του για αμυντική συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας. Στην οποία Τουρκία, η Γερμανία παρέχει, βεβαίως με το “αζημίωτο”, εξοπλισμούς. Με άλλα λόγια, η Γερμανία, ως κατεξοχήν μέλος της ΕΕ, πρεσβεύει τη συνεργασία της Ευρώπης με μια χώρα η οποία όχι μόνο είναι εκτός Ευρώπης αλλά είναι κι αντίθετη με την ευρωπαϊκή πολιτική, σε σειρά ζητημάτων ! Όπως στο Ουκρανικό…
- Και πάνω απ’ όλα ζητάει συνεργασία με την Τουρκία που κατέχει παράνομα το 40% του εδάφους μιας άλλης ευρωπαϊκής χώρας, της Κύπρου! Και η οποία, ενάντια σε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, απειλεί με πόλεμο ακόμα μια άλλη χώρα, την Ελλάδα, στην περίπτωση άσκησης του νόμιμου δικαιώματος μας, της επέκτασης δηλαδή των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ!
Αντί λοιπόν η Ελλάδα να αδράξει την ευκαιρία και να απαντήσει δημοσίως στη Γερμανία ότι αυτά αντίκεινται σε κάθε έννοια αρχών, ηθικής αλλά και πολιτικής λογικής, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν συγκαταβατικός, ζητώντας απλώς …να τεθούν κάποιοι νέοι κανόνες!
Αλλά δεν φτάνει μόνον αυτό. Όταν ο καγκελάριος Μέρτς, και πάλι δημοσίως, ζήτησε να δεχθεί η Ελλάδα την επανεισδοχή χιλιάδων παράνομων μεταναστών από τη Γερμανία, ο πρωθυπουργός εξέφρασε την “κατανόησή του” στο γερμανικό πρόβλημα! “Ό,τι πείτε”…
Ο πρωθυπουργός μετέβη και στην Ιταλία. Η Ιταλία προ ολίγων εβδομάδων υπέγραψε κι εκείνη αμυντικές συμφωνίες με την Τουρκία. Κι αντί η Ελλάδα να εκφράσει δυναμικά τις αντιρρήσεις και τους ενδοιασμούς της, σιώπησε.
Παρότι η Ιταλία ήταν σε δυσχερή θέση, μετά την εμπλοκή της ιταλικής Hellenic Train στην τραγωδία των Τεμπών. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα της συνάντησης; Νέες εμπορικές συμφωνίες για τα τραίνα, με την ίδια εταιρία, για την οποία ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε δηλώσεις του έλεγε ότι θα ερευνηθούν οι όποιες ευθύνες της …! “Ό,τι πείτε”, και στην Ιταλία…
- Στη γειτονιά μας, τα ίδια και χειρότερα. Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός δηλώνει σε όλα τα διεθνή φόρα ότι το “Μακεδονικό” δεν έχει λυθεί, κι ότι θα τεθεί εξαρχής ώστε να δικαιωθούν τα Σκόπια ιστορικά. Υπονοεί βεβαίως τη “δικαίωση” του αλυτρωτισμού των Σκοπίων. Κι εμείς τι κάνουμε; Παρακολουθούμε άλαλοι! “Ό,τι πείτε” κι εδώ…
Ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα, ο οποίος φυλάκισε παρανόμως τον Μπελέρη, διώκει την ελληνική μειονότητα. Και δηλώνει τις ανιστόρητες θέσεις του για τους Τσάμηδες κάνοντας απερίσπαστος την προεκλογική του εκστρατεία στην Ελλάδα. Κι όχι μόνο δεν τον “ενόχλησε” κανείς, αλλά πρωτοστατεί κιόλας η ελληνική κυβέρνηση στην είσοδο της Αλβανίας στην ΕΕ. “Ό,τι πείτε” , και πάλι…
Η ενεργειακή συμφωνία Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ, εγκαταλείφθηκε, “προσωρινά”. Και φθάσαμε στον εξευτελισμό να υπογράφεται συμφωνία μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, δίχως καν λέξη για την πατρίδα μας! Εμείς είμαστε απόντες, για να μη διαταράξουμε τα «Ήρεμα Νερά» και τη “Φιλία” μας, που πρόσφατα υπογράψαμε με την Τουρκία… Το είδαμε και στην Κάσο!
Ο Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε την κατεχόμενη Κύπρο για να εγκαινιάσει το “προεδρικό” του ψευδοκράτους και δήλωσε ανερυθρίαστα πως η Τουρκία δεν θα φύγει ποτέ από την Κύπρο. Κι η Ελλάδα; Η μητέρα-πατρίδα, κι εγγυήτρια δύναμη, πως απάντησε στην πρόκληση; Απλώς, δεν απάντησε! Γιατί δεν διανοούμαι ότι ένα ανυπόγραφο σχόλιο “διπλωματικών κύκλων” του ΥΠΕΞ μπορεί να θεωρείται απάντηση σοβαρής χώρας…
- Απόντες από το Αιγαίο, απόντες από την Ανατολική Μεσόγειο. Ούτε καν τον χάρτη για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό -που αφορά μόνον στην Ε.Ε- δεν τολμήσαμε να καταθέσουμε πλήρη, κάτι το οποίο εκμεταλλεύεται η Άγκυρα καταλλήλως.
Απόντες όμως και από τις εξελίξεις στη Συρία, αντί να έχουμε «κατασκηνώσει» στο Ισραήλ, στην Αίγυπτο, στην Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, την Ινδία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Κι έτσι δίνουμε το περιθώριο στις ΗΠΑ να αναγνωρίζουν την Τουρκία ως μέρος της λύσεως στη Μ. Ανατολή…
Απόντες και στο Κυπριακό. Καμία πρωτοβουλία δεν υπάρχει, καμία επαναχάραξη εξωτερικής πολιτικής, τίποτε απολύτως. “Ό,τι πείτε”, παντού και με όλους…
Προφανώς αυτή δεν είναι σοβαρή εξωτερική πολιτική. Και δείχνει μια μη σοβαρή χώρα. Που κανείς δεν την παίρνει στα σοβαρά.
Φαίνεται άλλωστε.
Γιατί μεταξύ όλων των άλλων πετύχαμε και το ακατόρθωτο: να μην μιλάμε με την Ρωσία αλλά ούτε και με τη νέα διοίκηση των ΗΠΑ…!
Παρόλα αυτά εμείς δεν “ανησυχούμε”. Και δεν ασχολούμαστε. Μόνον “επικοινωνία”.
- Αλλά το πρόβλημα είναι ότι και κανείς δεν ασχολείται μαζί μας! Δεν μας προσκαλούν ούτε καν σε συζητήσεις για θέματα που άπτονται της περιοχής και των συμφερόντων μας. Παρά το γεγονός πως η Ελλάδα είναι γεωπολιτικά μία σημαντικότατη περιοχή στο κέντρο των παγκόσμιων εξελίξεων. Η αντίφαση αυτή δεν απασχολεί κανέναν “αρμόδιο”;
Είμαστε οι “Απόντες”. Εκτός ..από τις παρουσίες στην Τουρκία της ηγεσίας του ΥΠΕΞ. Ο ένας , ο υπουργός τού “ας με πουν και μειοδότη”, όπου σταθεί υμνεί την Τουρκία και τον εξυμνούν οι Τούρκοι.! Και ο άλλος, ο νέος υφυπουργός, μιλάει σε επίσημη εκδήλωση στα …Τούρκικα!
Είναι αυτό, άραγε, το νέο δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής; “Ό,τι πείτε” και “ήρεμα νερά”;
Συγγνώμη, αλλά ποιος το καθόρισε και πότε; Ποιος αποφάσισε πως η πατρίδα μας θα ακολουθήσει μία πολιτική άκρατου κατευνασμού;
- Ποιος έχει δώσει την έγκρισή του για την διεθνή απουσία κι απαξίωση της χώρας μας; Η Βουλή; Ο ελληνικός λαός; Βεβαίως και όχι! Άλλα λέγαμε το 2023, προεκλογικά.
Αυτή η πολιτική δεν εκφράζει τις ιδέες και τις αγωνίες του ελληνικού λαού, συνολικά! Και πάντως, τέτοια εντολή δεν έχει δώσει ποτέ η εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση.
Αλλά θα μου πείτε, αυτή δεν είναι πια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη.
* Ο Αντώνης Σαμαράς είναι πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
=======================
Φυσικά δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η απάντηση της οικογένειας...
Κυριάκος Μπερμπερίδης
Για μια Ελλάδα «που βρίσκεται στο περιθώριο και εντελώς απούσα» κάνει λόγο ο Αντώνης Σαμαράς σε άρθρο του στα ΝΕΑ, εξαπολύοντας ολομέτωπη επίθεση κατά της κυβέρνησης και καταλήγοντας:
«Αλλά θα μου πείτε, αυτή δεν είναι πια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη…»
Ο κ. Σαμαράς, προφανώς ξεχνά ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, από την αρχή ακόμα της θητείας της, κλήθηκε να διαχειριστεί πολλαπλές κρίσεις - και το έκανε επιτυχώς.
Πρώτα με την υβριδική επίθεση στον Έβρο, εν μέσω πανδημίας τον Μάρτιο του 2020, όταν και ανάγκασε τον Ερντογάν να υποχωρήσει ταπεινωμένος. Και όλα αυτά με μια ελεεινή τότε αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι, που για μεν την πανδημία απειλούσε με το «μετά θα λογαριαστούμε», ζητώντας ταυτόχρονα με τη νεολαία του το γκρέμισμα του φράχτη του Έβρου. Ενός φράχτη που έκτοτε επεκτάθηκε σημαντικά, κλείνοντας όλα τα περάσματα που χρησιμοποιούσαν οι διακινητές με τις ευλογίες της τουρκικής στρατοχωροφυλακής. Από τότε, οι ροές στον Έβρο σχεδόν μηδενίστηκαν.
Κατόπιν ήρθε η κρίση του Oruc Reis, το καλοκαίρι του 2021, όταν Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν στα πρόθυρα πολέμου. Και τότε όμως, ο Ερντογάν αναγκάστηκε να υποχωρήσει.
Με τον καιρό, οι σχέσεις εξομαλύνθηκαν χωρίς όμως η Ελλάδα να απολέσει ούτε χιλιοστό των νόμιμων δικαιωμάτων της. Και τα τελευταία δύο χρόνια, οι παραβάσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο με τις υπερπτήσεις των τουρκικών αεροσκαφών σχεδόν μηδενίστηκαν.
Στο μεταξύ, η χώρα υλοποιούσε το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Μεταπολίτευσης. Από τα Rafale και την αναβάθμιση των F-16 στην έκδοση Viper, στις φρεγάτες Belharra, και την παραγγελία των 20 υπερσύγχρονων F-35, από το πρόγραμμα παραγωγής των οποίων η Τουρκία αποκλείστηκε.
Ακολούθησαν ο αντιαεροπορικός θόλος τριών επιπέδων, η προμήθεια υπερσύγχρονων drones, ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών MEKO, των υποβρυχίων και των πυραυλακάτων, αλλά και ένα πρόσθετο γιγαντιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα 25 δισ. ευρώ σε βάθος 12ετίας, που θα καταστήσει τη χώρα σχεδόν απροσπέλαστη.
Παράλληλα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπέγραψε αμυντικές συμφωνίες με ΗΠΑ, Γαλλία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς και στρατηγικές συμμαχίες με Αίγυπτο, Ισραήλ και Ινδία. Προχώρησε επίσης σε συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με την Ιταλία και μερικώς με την Αίγυπτο, ενώ επέκτεινε και τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια, από το Ιόνιο μέχρι το Ταίναρο.
Πρόσφατα, υπέβαλε στην ΕΕ τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό, αποτυπώνοντας τα απώτατα όρια ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας και διατηρώντας ακέραιο το αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας για δυνητική επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια και σε άλλες περιοχές του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Με βάση αυτόν τον σχεδιασμό, κολοσσοί όπως η αμερικανική Chevron εκδήλωσαν ενδιαφέρον για έρευνες νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου.
Τέλος, η Ελλάδα εξελέγη μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη διετία 2025–2026 - και εξελέγη και με την ψήφο της Τουρκίας.
Τούτων δοθέντων, εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί αυτή η άδικη επίθεση του κ. Σαμαρά, τη στιγμή που η χώρα, στην εξαετία Μητσοτάκη, έχει αναβαθμιστεί γεωπολιτικά και ισχυροποιηθεί οικονομικά όσο ποτέ άλλοτε στη Μεταπολίτευση.
Πρόκειται στην ουσία για ένα εθνικιστικό παραλήρημα που σε καμία περίπτωση δεν εδράζεται σε πραγματικά γεγονότα, αλλά υπαγορεύεται από προσωπικό μένος και εκδικητικότητα.
Ο ιστορικός του μέλλοντος ασφαλώς θα αποδώσει στον κ. Σαμαρά τα εύσημα για τη συμβολή του στη διάσωση της χώρας τη διετία 2012–2014. Αλλά θα του χρεώσει και την ακατανόητη στάση του τον τελευταίο καιρό, που υπονομεύει συστηματικά μια κυβέρνηση και ένα κόμμα που τον τίμησαν με τα ανώτατα αξιώματα — παρά τα θλιβερά γεγονότα του 1993.
Και στο τέλος της ημέρας, ας του θυμίσουμε ότι η εξωστρεφής Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αγκάλιασε και πατριώτες του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, κέρδισε τρεις εκλογές στη σειρά με ποσοστά 40% και 41%, ξεδοντιάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η δική του, αντίθετα, Νέα Δημοκρατία, με τη λαϊκοδεξιά ατζέντα, πήρε 18%, στρώνοντας με τα Ζάππεια τον δρόμο των λαϊκιστών προς την εξουσία.
Αν αυτό είναι το πρόβλημά του -όπως βασίμως υποπτευόμαστε- ας μας το πει ευθέως.
Και ας αφήσει τα παραμύθια περί Ελλάδας που είναι δήθεν «απούσα» και δήθεν «στο περιθώριο».
Ας φροντίσει την υστεροφημία του, πριν γίνει πια εντελώς γραφικός, παραπέμποντας στον Μανώλη Αναγνωστάκη:
«Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήταν…»
=================
Σχόλια