Το Ιράν, η Μεγάλη Σκακιέρα και η Ελλάδα

 ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 

Χρειάστηκαν χιλιάδες νεκροί και ποτάμι αίμα και δάκρυα για να φτάσουμε στο Ιράν, τον τελικό στόχο του δράματος στην Μέση Ανατολή. Την ίδια στιγμή οι BRICS, δυνητικός αντίπαλος της Δύσης, μεγάλωναν σε αριθμό, δυνάμωναν σε συνοχή και το Ιράν ήταν στην ομάδα των νέων μελών. Δεν είσαι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας όταν η πολιτική σου δυναμώνει τον αντίπαλο.  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Στον αντίποδα του Ιράν, η Ελλάδα που «δεν διεκδικεί τίποτε» (Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς 2017) ετοιμάζεται να χάσει και όσα έχει, με τον κ. Γεραπετρίτη να λέει “ηρωικά” ας με πούνε και προδότη! Έτσι θα τον πουν, κι όχι μόνο αυτόν, αν συμβούν όσα υπονοεί. Οι υποχωρήσεις του Τσάμπερλεν διευκόλυναν τον Χίτλερ να αρχίσει τον πόλεμο. Το ερώτημα είναι γιατί δεν παραιτούνται, αλλά επιμένουν στην κυβέρνηση στον δρόμο της παράδοσης αμαχητί.

Εντολές; ‘Εστω. Αλλά πως να φανταστούμε Λαβρόφ, Μπλίνκεν, έναν Ευρωπαίο, έναν Αφρικανό κάποιον Ασιάτη Υπουργό Εξωτερικών να λέει το ίδιο και να μένει στη θέση του; Εδώ κανείς, μα κανείς δεν συγκινείται. Κανείς από αυτούς που αλληλοξεσκίζονται για το ποιος θα είναι πρόεδρος στο ένα κόμμα, πως οι νεοεκλεγέντες στο άλλο κόμμα θα οργανωθούν για να αναστήσουν το ταριχευμένο σώμα ενός παλαιού κόμματος, αφού λείπει το πολιτικό ύψος για να συσταθεί κάτι καινούργιο, αντάξιο των σημερινών συνθηκών.

Το Ιράν, όπως και η Τουρκία, είναι ενδιάμεσοι σταθμοί, φράχτες και περάσματα, του δρόμου από τη Δύση στην Ανατολή. To Ιράν, μετά την ανατροπή του Σάχη και την απόπειρα των ΗΠΑ να ανατρέψουν τους μουλάδες, συντάχθηκε, διστακτικά αλλά υποχρεωτικά, με τους αντίπαλους της Δύσης. Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι ο πόλεμος (Ουκρανικό-Μεσανατολικό) ενισχύει το ιρανικό ιερατείο στην εξουσία και το στέλνει εκτός Δύσης, στην αγκαλιά των αντιπάλων.

Ιράν και Τουρκία στην “Μεγάλη Σκακιέρα”

Η Τουρκία παίζει ως επιτήδειος, αλλά όχι ουδέτερος, παίκτης. Και όσο βλέπει τους Δυτικούς να εξασθενούν στην Ουκρανία και να στηρίζουν τις ακραίες μεθόδους του Ισραήλ, ενισχύει τον βηματισμό της προς την άλλη πλευρά, χωρίς να αποκόπτεται από τη Δύση. Ένας πολύ σοβαρός λόγος είναι ότι βλέπει βάσιμα πως μπορεί να έχει σημαντικά και άμεσα κέρδη επί της Ελλάδας (εδάφη και επιρροή, έλεγχο-κατοχή στο Αιγαίο και στην Κύπρο) χωρίς αντίσταση. Η ομάδα Ερντογάν έχει οθωμανικές αυτοκρατορικές βλέψεις αλλά αυτά για το μέλλον.

Η Ευρώπη θα τα βρει μπροστά της με την Τουρκία να πατάει στη στήριξη των ΗΠΑ, οι οποίες πλέον δεν κρύβουν την επιθυμία τους να γελοιοποιήσουν τους Ευρωπαίους, να τους κάνουν δουλάκια χωρίς φωνή, κύρος και υπόσταση. 

  • Σόλτς και Μακρόν μπορούν να αναγνωρίσουν στον Μητσοτάκη τον μεγαλύτερο αδελφό τους που διασχίζει με θάρρος τον Ατλαντικό, προσφέροντας θυσίες στον θείο Σαμ. 
  • Είναι αδιάφορο αν οι κρατούντες στην Ελλάδα παραδίδονται, επειδή πιστεύουν ότι έτσι θα περισώσουν εξουσία και πλούτο, ή επειδή φοβούνται τους Τούρκους ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Μετράει το αποτέλεσμα.

Αυτοί που δεν πιστεύουν ότι μπορεί το κόμμα τους και η ηγεσία του να παραδοθούν αμαχητί κι ότι όλα αυτά τα διαδίδουν κακόβουλοι αντίπαλοι, αποφεύγουν να εξηγήσουν (στον εαυτό τους) πότε κάποιος Υπουργός Εξωτερικών κάποιας χώρας δήλωσε δημοσίως ότι μπορεί να τον πουν προδότη για όσα ετοιμάζεται να υπογράψει, όπως έκανε ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών. 

  • Η Τουρκία δεν θέλει απλώς να υποχωρήσει η Ελλάδα, θέλει και να την ταπεινώσει για να ξεπλύνει την “αναίδεια” της Επανάστασης του ’21. Θα δούμε αν ο φόβος των λαϊκών αντιδράσεων αποτρέψει, τουλάχιστον προσώρας, το όνειδος όσων προαναγγέλλονται.

ΥΓ: Το Ιράν ενημέρωσε τον ΟΗΕ (δηλαδή τις ΗΠΑ) για τις αντιδράσεις του αν το Ισραήλ του επιτεθεί. Και εδώ ο φόβος της αντίδρασης ίσως αποτρέψει την κλιμάκωση.

================

 ===============

 "την μετατροπή της χώρας σε μια «Ελλάδα τουρκομπαρόκ, ένα φτωχό, συρρικνωμένο βιλαέτι ή γερμανικό λάντερ» όπως χαρακτηριστικά είπε. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε και αντί η χώρα να πάει στην Κερύνεια, οδηγήθηκε στα Ίμια και στη Συμφωνία της Μαδρίτης (Ιούλιος 1997, Κώστας Σημίτης), και συνεχίζοντας τον κατήφορο μέχρι σήμερα, βρέθηκε αντιμέτωπη με τις ναζιστικού τύπου τουρκικές θεωρίες της “γαλάζιας πατρίδας” και το “Σύμφωνο Φιλίας των Αθηνών” (Δεκέμβριος 2023, Κυριάκος Μητσοτάκης)."

----------------------


 

 --------------------------

 --------------------------

 ---------------------

 -----------------------------

---------------------------


---------------------------------- 

-----------------------------------

...χαίρομαι που ο κ. Καρακωνστάνογλου προσέρχεται και ενισχύει τις θέσεις που διατύπωσα πριν καιρό, σχετικά με τον ρόλο του Ροζάκη..

    • Blogger:  

      ...ακριβώς έτσι. Ακούγοντας τον Χρ. Ροζάκη δεν είδα κάποιον Έλληνα που υπερασπίζεται τα δικαιώματα του Ελληνικού Κράτους, αλλά ένα ελληνόφωνο που μεθοδικά ιδίως δια των παραλείψεων δίνει συνεχώς επιχειρήματα στην  άλλη πλευρά. Ένας Φαναριώτης που δείχνει να δίνει λογαριασμό στην Υψηλή Πύλη και και όχι στην Αθήνα. (Μεταγεννέστερη εγγραφή, σχετικά...)

      Από εδώ:..η επανάσταση λοιπόν του 1821 προδώθηκε. Κέρδισαν οι κοτζαμπάσηδες. Το 2010 η χώρα, χάρις στις "άοκνες προσπάθειες" των κοτζαμπάσηδων έχασε και τυπικά την κάποια αυτονομία - ελευθερία της. 'Ετσι για να επιβεβαιωθεί η πρόταση που οι Γερμανοί ιστορικοί χρησιμοποιούν όταν μιλάνε για την κολοβή ανεξαρτησία του προτεκτοράτου η "Ελλάς": "Κρατογέννεση εν εξαρτήσει", μια κρατογέννεση που περιέχει το σπέρμα της εξάρτησης "εκ κατασκευής", με τα "πολιτικά κόμματα" πλήρως εξαρτημένα από τη δημιουργία τους- διαχρονικά - και τους πολιτικούς στην πραγματικότητα κατασκευασμένες μαριονέτες για τις ανάγκες του "θεάτρου σκιών" που οφείλει συνεχώς να "παίζει" για να αποκοιμίζει το πόπολο.

      Έτσι λοιπόν φάνουμε στον πυρήνα του προβλήματος. Αν υπήρχαν θεσμοί, δεν θα επέτρεπαν στον όποιο Ροζάκη να παριστάνει τον  έναν και μοναδικό και να κατευθύνει την πολιτική της χώρας για 30 και πλέον χρόνια! Αν υπήρχε Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας - ΘΕΣΜΟΣ θα είχαμε προλάβει πολλές τρικλοποδιές της ομάδας Ροζάκη.

      Κρίση Θεσμών λοιπόν: 

      Δεν "δούλεψε" - δεν στάθηκε στο ύψος του - ο Θεσμός της Δικαιοσύνης και η χώρα αλυσοδέθηκε με τα μνημόνια σε Αγγλικό Δίκαιο με τους πολίτες να μετατρέπονται σε ανδράποδα!

      Δεν στάθηκε στο ύψος του ο Θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας - αφού ο Παπούλιας επέτρεψε  τον ΓΑΠ να ...μαγειρέψει τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μέσω του δοτού προέδρου της - Γεωργίου - και να σύρει τη χώρα στο σφαγείο του ΔΝΤ.

      Υπονομεύοντας δε συνεχώς  ακόμα και τώρα μη αφήνοντας να κάνει τη δουλειά του  ο ΘΕΣΜΟΣ του ΣΤΡΑΤΟΥ να υπερασπισθεί την χώρα - φοβάμαι ότι  οδηγούν τη χώρα σε διασυρμό και απώλεια εδαφών ήτοι ακρωτηριασμό

      Με θεσμούς ακρωτιασμένους δεν μιλάμε για κράτος που  θέλει να επιβιώσει, αλλά για προτεκτοράτο που ψάχνει για λιμάνι - αγκαλιά (νταβαντζή). 

      Υ.Γ.1. Ακούγοντας τον κ. Ροζάκη, (ή τον κ. Ντόκο) θα τους παίρνατε για δικηγόρους να υπερασπισθούν τα συμφέροντάς σας; Εκτός κι' αν οι τύποι αυτοί εκτελούν εντολάς άλλων δυνάμεων και ας μην εκτίθενται άλλο, κι' ας βγούν και να που ευθαρσώς: "Είμαστε  εδώ ως το μάτι και το αυτί άλλων συμφερόντων, που εσείς οι ιθαγενείς δεν  είσθε σε θέση να καταλάβετε".

      Y.Γ.2.

      Βλέποντας και ξαναβλέποντας την συζήτηση του Ροζάκη με τον Σαχίνη , με ένα Ροζάκη να ψελλίζει διάφορα ακατάληπτα, σκέφτηκα την κατάντια ενός κράτους που τις τύχες του τις έχει αφήσει στα χέρια ενός λαδοπόντικα. Η εμφάνισή του ήταν δικηγόρου που λέει στον εντολέα του: Θα χάσεις διότι πρέπει να χάσεις! "Απέκρυψα στοιχεία υπέρ σου και ακόμα χειρότερα έδωσα στοιχεία στον αντίδικο να τα χρησιμοποιήσει εναντίον σου". 

      (Προσέξτε: Ο Ροζάκης έβγαλε ήδη την απόφαση! Δεν περιμένει να τη βγάλει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ή αλλιώς υπαγορεύει στο δικαστήριο την απόφαση!)

      Τόσο απροκάλλυπτο μίσος για το Ελληνικό κράτος...(Δεν ξέρω αλλά όλη αυτή η σχολή Σημίτη πρέπει να ανήκει σε ειδική κατηγορία ψυχοπαθών που μισούν ότι Ελληνικό. Θέλουν τον έλληνα δούλο σαν και την αφεντιά τους. 

      Τέτοιο μίσος !!

      Μάλιστα Σημίτηδες και Ροζάκηδες βλέποντας να πετυχαίνουν το στόχο τους, δεν έχουν πρόβλημα να εκτίθενται - τι άλλο από έκθεση ήταν η παρουσία του Ροζάκη - κατά το:  "χόρτασε η ψείρα και βγήκε στο γιακά".

      Αν δεν αλλάξει όλη η ομάδα διαπραγμάτευσης με τους Ντόκους και τους Ροζάκηδες -ο Κυριάκος μας πάει ολοταχώς στον γκρεμό. Αν πράγματι έχει διάθεση να  διαπραγματευτεί για τα ελάχιστα η Κυβέρνηση πρέπει να εξωπετάξει χθες όλον αυτόν το εσμό, που το μόνο που κάνει είναι να αδυνατίζει τη χώρα επί χρόνια και τώρα την καλεί να  ακρωτιασθεί αφού είναι ...αδύναμη! Αυτό πως λέγεται; Υπονουμευτική δράση ή προδοσία;

      =====================

      Aπό τη συζήτηση:

      Γ. Σαχίνης: Εν τάξει η γεωγραφία το έβαλε κοντά στις ακτές, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ανήκει στη συστάδα της Δωδεκανήσου και δεν περιγράφεται στις περίφημες συνθήκες, έτσι δεν είναι;
      Χρ. Ροζάκης: Όχι δεν είναι έτσι. Είναι απομονωμένο το Καστελλόριζο.
      Γ. Σαχίνης: Δεν είναι δηλαδή συνέχεια του ελλαδικού νησιωτικού χώρου κατ’ εσάς;
      Χρ. Ροζάκης: Είναι συνέχεια, αλλά τι σημαίνει συνέχεια.
      Γ. Σαχίνης: Οπότε πώς είναι απομονωμένο; Απομονωμένο σημαίνει και αν κάνω λάθος θέλω να μας το εξηγήσετε απόψε γιατί προξενεί αίσθηση και είναι και είδηση, αν θέλετε. Θέλω να μας το εξηγήσετε γιατί το Καστελλόριζο το περιγράφουμε ως μεμονωμένο επειδή είναι κοντά στις τουρκικές ακτές, όταν κοντά στις τουρκικές ακτές είναι Χίος, Σάμος, Μυτιλήνη, Ρόδος, Κως, τόσα μικρά και μεγάλα νησιά σε μια συνέχεια. Αυτή είναι η πατρίδα μας. Γιατί ντε και καλά το Καστελλόριζο το ξεκόβουμε εμείς ως Έλληνες και λέμε είναι απομονωμένο και σε απόσταση. Γιατί είναι σε απόσταση; Δεν είναι σε συνέχεια;
      Χρ. Ροζάκης: Δεν είναι συνέχεια, κύριε. Δεν είναι σε συνέχεια. Είναι σε απόσταση.
      Γ. Σαχίνης: Με την ίδια λογική είναι σε απόσταση και η Γαύδος από την Κρήτη ξέρετε. Είναι και αυτή αμφισβητήσιμη;
      Χρ. Ροζάκης: Σε μια περίπτωση οριοθέτησης με την Λιβύη;
      Γ. Σαχίνης: Ναι
      Χρ. Ροζάκης: Η Λιβύη δεν δέχεται ότι η Γαύδος έχει υφαλοκρηπίδα και …
      Γ. Σαχίνης: Με βάση το διεθνές δίκαιο έχει;
      Χρ. Ροζάκης: Βεβαίως. Το μήκος των ακτών της Τουρκίας απέναντι στο μήκος των ακτών της Κύπρου είναι πολύ μεγαλύτερο. Ως εκ τούτου η Τουρκία τράβηξε μια οριοθετική γραμμή η οποία είναι πιο κοντά στις ακτές της Κύπρου παρά στις δικές της, δηλαδή πήρε περισσότερη υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ .
      Γ. Σαχίνης: Παρά ταύτα οριοθέτησε υφαλοκρηπίδα με το ψευδοκράτος που στα δικά μας νησιά δεν αναγνωρίζει και το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης δεν μιλάει για μικρό, μεγάλο ή μεσαίο νησί κάνει συγκεκριμένους διαχωρισμούς. Πρώτα-πρώτα λέει να είναι κατοικημένα. Ε λοιπόν το Καστελλόριζο είναι.
      Χρ. Ροζάκης: Έχετε μείνει στο Καστελλόριζο, φοβάμαι. Το ζήτημα είναι ότι το Καστελλόριζο βρίσκεται πολύ κοντά στις ακτές της Τουρκίας.
      Γ. Σαχίνης: Είναι ελληνική επικράτεια όμως κ. Ροζάκη.
      Χρ. Ροζάκης: Φυσικά και είναι. Από εκεί και πέρα το μήκος των ακτών που βρίσκονται αντικείμενα προς τις ακτές του Καστελλορίζου είναι πολύ μεγαλύτερες.
      Γ. Σαχίνης: Επικαλείσθε το μήκος των ακτών, θέλω να μας το διευκρινίσετε, η Ελλάδα έχει πολύ μεγαλύτερο μήκος ακτών λοιπόν.
      Χρ. Ροζάκης: Συνολικά
      Γ. Σαχίνης: Συνολικά. Γιατί η οριοθέτηση θα γίνει κατά κομμάτι; Σαλάμι-σαλάμι;
      Βlogger:
      (μεταγεννέστερη προσθήκη) 
      Aς τολμήσουμε  ένα νοητικό πείραμα. Ας πάμε στα Φώκλαντ. Που είναι τα Φώκλαντ; Είναι στο Νότιο Ατλαντικό και ανήκουν στην Βρετανία. Είναι ιδιαίτερα γνωστά νησιά, γιατί στις 2 Απριλίου 1982 η Αργεντινή προσπάθησε αιφνίδια να τα καταλάβει, συναντώντας τη σθεναρή αντίσταση της Βρετανίας, με αποτέλεσμα την απόσυρση των δυνάμεων της Αργεντινής. Το επεισόδιο που κράτησε δυο μήνες, με πολεμικές επιχειρήσεις αναφέρεται ως Πόλεμος των Φώκλαντ.  
      Είναι μακριά για την Βρετανία ή κοντά.  
      Αλλά περισσότερα εδώ!   
      (Eίμαι σίγουρος ότι μετά από αυτή τη στάση των Βρετανών, ο "Ροζάκης" του ΥπΕΞ Βρετανίας  αυτοκτόνησε..)
      ===================
      Μεταγεννέστερη (1-7-2020) εγγραφή:

        Μεταγεννέστερη (2-7-2020) εγγραφή:

    • Αν το Καστελλόριζο είναι μακριά, τότε τι είναι οι υπερπόντιες κτήσεις Βρετανίας και Γαλλίας

      Μεταγεννέστερη (2-7-2020) εγγραφή:

     -----------------

  • Ώρα να ξανακούσετε τον κ. Παναγόπουλο. Σαν να μην πέρασε καμιά μέρα από το 1821..

Σχόλια