=======================
Του Δημήτρη Μηλάκα
Όσοι γνωρίζουν τα βασικά, αντιλαμβάνονται ότι όσα λέει η κυβέρνηση περί της (επικείμενης) ελληνοτουρκικής συζήτησης για οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών
κρύβουν μια αντίφαση. Η αντίφαση συνοψίζεται στην ελληνική θέση πως η
οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι το μόνο θέμα προς διαπραγμάτευση.
Αν κάτι τέτοιο πράγματι ισχύει, αν δηλαδή έχει γίνει αποδεκτή αυτή η θέση από την Τουρκία, τότε αυτόματα η Άγκυρα θα έπρεπε να έχει υπαναχωρήσει από μια σειρά διατυπωμένες (και στην πράξη, με ασκήσεις κ.λπ.) θέσεις.
Δηλαδή, πρώτον, ότι τα νησιά στο Αιγαίο είναι ειδική περίπτωση και δεν έχουν δικαιώματα σε ΑΟΖ πέρα από τα χωρικά τους ύδατα των έξι μιλίων.
Και, δεύτερον και σημαντικότερο, ότι στο Αιγαίο υπάρχουν νησίδες, νησιά (ακόμη και κατοικημένα) και βραχονησίδες των οποίων το καθεστώς δεν έχει διευκρινιστεί.
Η αντίφαση ή, αν προτιμάτε, το ψέμα της ελληνικής κυβέρνησης είναι πως το μόνο θέμα που υπάρχει στο τραπέζι είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ. Στην πραγματικότητα η εξέλιξη της συζήτησης για την ΑΟΖ προϋποθέτει συμφωνίες / διευκρινίσεις για το ποιο νησί και ποια νησίδα ανήκει σε ποιον. Κάνει άραγε (εν κρυπτώ) μια τέτοια συζήτηση η ελληνική κυβέρνηση;
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και οι αντιφάσεις έχουν τα όριά τους. Κάποια στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εμφανιστεί ασυνεπής είτε απέναντι στον Ερντογάν και τους Αμερικανούς, καθώς θα υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τη συζήτηση, είτε απέναντι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., την αντιπολίτευση, την ελληνική κοινωνία και την ιστορία (του) στην περίπτωση που αποδειχτεί ότι στη συζήτηση για την ΑΟΖ μπήκε στο τραπέζι θέμα κυριαρχίας των Ιμίων και άλλων 100 και βάλε νησιών που η Τουρκία έχει «μαρκάρει» ως αμφισβητούμενα.
Το αδιέξοδο, λοιπόν, των επικείμενων ελληνοτουρκικών συνομιλιών για την ΑΟΖ μπορεί να λυθεί είτε με την άρση των τουρκικών απαιτήσεων για επανεξέταση του καθεστώτος κυριαρχίας εκατοντάδων νησιών και νησίδων στο Αιγαίο είτε με την αποδοχή της τουρκικής απαίτησης από την ελληνική πλευρά.
Όμως η αποδοχή συζήτησης επί της κυριαρχίας τμημάτων της χώρας είναι κάτι του οποίου το βάρος και τις συνέπειες δεν μπορεί να σηκώσει καμία κυβέρνηση. Ούτε αυτή του πανίσχυρου, όπως φαντάζει σήμερα, και μόνου κυρίαρχου στο πολιτικό σκηνικό Κυριάκου Μητσοτάκη.
Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
=====================
Του Νίκου Ιγγλέση
Αλήθεια, γιατί ο
Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνθηκε την ανάγκη να επιτεθεί και μάλιστα από
τις Βρυξέλλες, σε κόμματα που βρίσκονται δεξιά της ΝΔ και σε διάφορα ΜΜΕ
για τις «εξαιρετικά ακραίες φωνές», όπως τις χαρακτήρισε, που
ακούγονται στο εσωτερικό σχετικά με τον εν εξελίξει ελληνοτουρκικό
διάλογο;
Τι είναι αυτό που φοβάται και
προσπαθεί να προκαταλάβει τις αντιδράσεις της ελληνικής κοινής γνώμης;
Μήπως αυτή η επίθεση δείχνει πολιτική αδυναμία να καθησυχάσει για την
ακολουθούμενη εξωτερική πολιτική του;
Ο
Πρωθυπουργός αναρωτήθηκε γιατί κατηγορούν τον ίδιο, την κυβέρνησή του
και τον υπουργό των Εξωτερικών ότι είναι μειοδότες επειδή συζητούν με
την Τουρκία. Μα, ο ίδιος ο Γ. Γεραπετρίτης, σε πρόσφατη συνέντευξή του,
είπε: «Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη, μια γειτονιά η οποία
θα είναι ήρεμη, ας χαρακτηριστώ και μειοδότης»! Απίστευτη, πραγματικά,
δήλωση για έναν υπουργό Εξωτερικών. Προαναγγέλλει μειοδοσία, δηλαδή
προδοσία των εθνικών συμφερόντων, έναντι παρακαταθήκης ηρεμίας. Υπάρχει
και το παλαιότερο: «Κόκκινη γραμμή είναι τα 6 μίλια».
Ο
κ. Μητσοτάκης αναρωτήθηκε που ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν
εμείς επεκτείναμε τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια στο Ιόνιο και όταν
υπογράψαμε την ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Αυτοί οι υπερπατριώτες, όπως τους
χαρακτηρίσατε, κ. Μητσοτάκη σας έλεγαν τότε και σας λένε και τώρα ότι
πρέπει να επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατά μας στα 12 μίλια σ’ όλες τις
ακτές μας, στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο, όπως έχουμε το δικαίωμα από
το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Επίσης σας έλεγαν ότι η οριοθέτηση της
ΑΟΖ με την Αίγυπτο δε θα έπρεπε να είναι μερική (μέχρι τον 28ο
Μεσημβρινό – αφήνοντας εκτός της μισή Ρόδο και το Καστελόριζο), καθώς
και ότι δε θα έπρεπε τα νησιά (Κρήτη, Κάσος, Κάρπαθος και Ρόδος) να
έχουν μειωμένη επήρεια, αντίθετα με το Δίκαιο της Θάλασσας που τους
δίνει τα ίδια δικαιώματα με τις ηπειρωτικές ακτές. Αυτά τα ολίγα για να
μην παραπονιέστε ότι: «η ακραία ρητορική δεν κομίζει καμία ουσιαστική
εναλλακτική στο τραπέζι».
«Οι πατριώτες της
φακής», όπως τους χαρακτηρίσατε κ. Μητσοτάκη, είναι απλώς οι έλληνες
πατριώτες και δε θα είναι οι πρώτοι που σε μια πραγματική κρίση θα
έβαζαν την ουρά στα σκέλια, όπως είπατε.
Κάποιοι
άλλοι, δήθεν ρεαλιστές, έχουν βάλει από τώρα την ουρά στα σκέλια, όταν
συνομιλούν με τους Τούρκους. Έβαλαν την ουρά στα σκέλια στην Κάσο, για
το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Κύπρο. Έβαλαν την ουρά στα
σκέλια με το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που απαιτεί Οδηγία της ΕΕ και
προτιμούν να πληρώνουν πρόστιμο. Έβαλαν την ουρά στα σκέλια με τα
Θαλάσσια Πάρκα που, αν υπάρξουν, μάλλον θα περιοριστούν στα 6 μίλια των
υπαρχόντων χωρικών υδάτων. Έχουν βάλει την ουρά στα σκέλια μη
παραχωρώντας θαλάσσια τεμάχια για αναζήτηση υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ με
την Αίγυπτο.
Γιατί η Ελλάδα δεν έχει
ανακηρύξει, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, την ΑΟΖ της, όπως
έχει κάνει αυθαίρετα η Τουρκία με τη «Γαλάζια Πατρίδα»; Ποίοι αλήθεια
είναι «οι πατριώτες της φακής» και ποιοι οι πραγματικοί πατριώτες;
Γιατί κ. Μητσοτάκη επαναλαμβάνετε συνεχώς ότι οι συνομιλίες με
την Τουρκία αποσκοπούν στην οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ; Δεν μπορεί
να μη γνωρίζετε ότι δε γίνεται να κάνετε δύο οριοθετήσεις. Στην ΑΟΖ
περιλαμβάνεται και η υφαλοκρηπίδα, ενώ στην υφαλοκρηπίδα δεν
περιλαμβάνεται η υπερκείμενη θάλασσα. Ένα από τα δύο θα οριοθετήσετε.
Οι Τούρκοι θέλουν να συζητήσουν μόνο για υφαλοκρηπίδα, όπως είπε
πρόσφατα και ο υπουργός τους των Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, για να
ισχυριστούν ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου κάθονται πάνω στην
υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Γιατί αναφέρεστε συνεχώς σε υφαλοκρηπίδα;
Κύριε
Μητσοτάκη νομίζετε ότι μπορείτε να συζητάτε «πολιτισμένα», όπως λέτε,
με την Τουρκία, αλλά, έτσι την αποενοχοποιείται και τη διευκολύνεται. Η
Διακήρυξη των Αθηνών διευκόλυνε τον Ερντογάν στην απόκτηση των
αμερικανικών F-16 (40 + 80 αεροσκάφη). Η συνέχιση του διαλόγου δίνει
άλλοθι στη «φίλη» Γερμανία για να επιτρέψει την πώληση των
Eurofighter-Thyphoon.
Υ.Γ. Ο πρώην
πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, σε πρόσφατη ομιλία του
κατά την παρουσίαση βιβλίου, είπε ότι: «Το μόνο θέμα της Ελλάδας με την
Τουρκία είναι η οριοθέτηση της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο
Αιγαίο»! Θα ξέχασε την Α. Μεσόγειο. Μόνο που, αν οριοθετηθεί η
υφαλοκρηπίδα των χιλιάδων νησιών του Αιγαίου (εφ’ όσον οι Τούρκοι
αποδεχτούν ότι διαθέτουν-πράγμα αμφίβολο) δεν μπορεί να υπάρξει καμιά
οριοθέτηση ΑΟΖ, ούτε μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών. Η ελληνική ΑΟΖ θα
συναντάει άμεσα την υφαλοκρηπίδα των νησιών, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα
γεωγραφικής επαφής με την αντίστοιχη τουρκική. Μιλάμε για αχταρμά επί
του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Άγνοια αποκλείεται, σκοπιμότητα για
καλλιέργεια σύγχυσης, το πιθανότερο.
Πηγή: ellinikiantistasi.gr
Σχόλια