Υποφέρουσα δομή

Του Κώστα Κόλμερ
Δευ, 26 Αυγούστου 2024 - 10:07
Δεν είναι μόνο η «φέρουσα υποδομή» της Σαντορίνης και της Μυκόνου, που υποφέρει από τον υπερπληθυσμό επισκεπτών, την μαζική κρουαζιέρα και τα πληθυνόμενα «ημερόπλοια»(Sic). Ολόκληρη ή χώρα πλήττεται από την Τουριστική μονοκαλλιέργεια, την επονομαζόμενη «βαριά βιομηχανία» υπό της κας Κεφαλογιάννη, διαρκείας τριών μηνών. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Πληθωρισμός, εμπορικόν έλλειμμα, εξάντληση πόρων (νερό, παραλίες, καταλύματα) ανέρχονται απ’ την υπερβάλλουσα ζήτηση της Τουριστικής πελατείας κι ανοίγουν την όρεξη διεθνών «επενδυτών» που βλέπουν τα νησιά μας ως πρόσφορο έδαφος κερδοσκοπίας (βλ. σχ. «Τουριστικό χωριό» στην Αστυπάλαια 2.000 στρεμμάτων, Φορμίκουλα, νήσος 400 μ2 στο Ιόνιο πέλαγο , ως αγκυροβόλιο 51 τουριστικών σκαφών, αν και καταφύγιο για φώκιες και θαλασσοπούλια (*).

Έστω και καθυστερημένα, γνωστό Ταμείο ξεπουλήματος της χώρας διατύπωσε 4 προτάσεις, για την αντιμετώπιση της συμφορήσεως ξένων επισκεπτών στη Σαντορίνη «και πιθανόν Μύκονο», μεταξύ των οποίων την αύξηση των λιμενικών τελών ανά επιβάτη από 2 σε δέκα ευρώ και την κυβέρνηση να μελετά «ολιστική παρέμβαση» (Ωχ!) για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, που γεννώνται από τα 30 εκατομμύρια Τουρίστες – σαν μην είχαμε άλλα.

Η χώρα δεν αντέχει ούτε τους μισούς, για μία υγιή Τουριστική ανάπτυξη χωρίς μεγάλες παρενέργειες απ’ αυτές που ήδη παρατηρούνται στην Μύκονο (τοπική μαφία) και Σαντορίνη (συνωστισμός και κυκλοφοριακό χάος) και αλλού.

Η Ελληνική οικονομία χρειάζεται ποιοτικό Τουρισμό, υψηλού εισοδήματος κι όχι «ενοικιαζόμενα δωμάτια» και σακίδια. Κι αυτό επιβάλλει περιορισμό του αριθμού των Τουριστικών αφίξεων από του Αγίου Όρους μέχρις Γαύδου, που δέχεται πληθώρα μεταναστών εξ Αφρικής.

Εν άλλοις λόγοις, επιβάλλεται ένα numerus clausus στις αφίξεις επισκεπτών και ποιοτική αναβάθμιση της ξένης πελατείας, όπως γίνεται στην Ιταλία.

Το τελευταίο δεν επιτυγχάνεται ευκόλως παρά μόνον με την επιλεκτική αναζήτηση Τουριστικών αγορών όπως η Αμερικανική, Αυστραλιανή κι Ιαπωνική αγορά -χώρες υψηλού εισοδήματος και «κουβαρντάδων» πελατών, που όμως αξιώνουν ποιότητα. Αυτό σημαίνει αυστηρό έλεγχο των ενοικιαζόμενων καταλυμάτων που φοροδιαφεύγουν και ενίσχυση μικρών boutique ξενοδοχείων στην περιφέρεια. Απαιτεί διμερείς συμφωνίες με τις κυβερνήσεις χωρών υψηλού εισοδήματος, που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την ύπαρξη υπουργείου τουρισμού σε μία …Τουριστική χώρα όπως η Ελλάς (Κατ’ αναλογία η Γερμανία θα χρειαζόταν υπουργείο… βιομηχανίας που βέβαια δεν έχει ανάγκη).

Την διατήρηση του Τουριστικού προϊόντος υπό έλεγχο και σε κλίμακα που να μην υπερβαίνει το 10% του ΑΕΠ της χώρας, επιβάλλει και μία υπέρτερη αξίωση: την διατήρηση της Ελληνικής φύσεως και παραδόσεως - μοναδικής στον κόσμο. Αυτή όταν διαφυλάσσεται ως κόρην οφθαλμού προσελκύει εκλεκτούς επισκέπτες χωρίς «φέρουσα υποδομή».

(*) ΄Άρθρο του καλού δημοσιογράφου κ. Γιώργου Λιάλιου στην «Καθημερινή»22.8.24 σελ.8

=======================