Ιδιωτικά Πανεπιστήμια - Σύνταγμα και άρθρο 16: Ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Ι. Δρόσος

 

====================

------------------------

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΑΝΑΝΙΑ !!!!
Οκτώ καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου είπαν ότι αυτός είναι ένας ρινόκερος και όχι μια καμηλοπάρδαλη, αλλά, ταυτόχρονα, ταυτίστηκαν την ανάγκη να ξεκαθαρίσουν ότι η διαπίστωση αυτή δεν σχετίζεται με την πολιτική τους θέση, αλλά με το ότι είναι αληθινά ένας ρινόκερος. Φυσικά όλοι ξέρουμε ότι αυτό είναι μια καμηλοπάρδαλη. Το θέμα δεν θα φτάσει στο ΣτΕ γιατί τα ΑΕΙ δεν θα φέρουν αντίρρηση στο ότι αυτό είναι μια καμηλοπάρδαλη, κι αν φτάσει, το ΣτΕ θα τους πει ότι δεν έχουν έννομο συμφέρον να ρωτήσουν αν είναι καμηλοπάρδαλη, και στην ακραία περίπτωση που το θέμα φτάσει να συζητηθεί στο ΣτΕ, το ΣτΕ θα πει ότι πρόκειται ασφαλώς για καμηλοπάρδαλη......που μοιάζει με ρινόκερο....

 ================

======================

Δημήτρης Μπελαντής

Διάβασα σήμερα με ενδιαφέρον και την άποψη ότι η μη ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων (πολύ γελάω με τα "μη κρατικά") αντίκειται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ που προβλέπει το δικαίωμα στην ακαδημαϊκή ελευθερία στο άρθρο 13 αυτού ( από πολύ έγκυρο καθηγητή συνταγματολόγο αλλά η ταυτότητά του είναι απολύτως αδιάφορη). Άσε, λοιπόν, την Ε' Αναθεωρητική Βουλή του 1975 με τις παλιατζούρες της και πες ότι ερμηνεύεις τις διατάξεις του άρθρου 16 Σ τελείως πρωτότυπα, "δημιουργικά' και "σύγχρονα", ακόμη και κόντρα στο ακριβές και λεπτομερές γράμμα των συνταγματικών διατάξεων. Λάθος είναι νομικά τελείως, αλλά για την πρόοδο της συζήτησης, άσε το. Μπορεί η ακαδημαϊκή ελευθερία, δηλαδή η βασική συγκροτητική αρχή του πανεπιστημιακού θεσμού από τον 14ο αιώνα μέχρι σήμερα ως μορφωτικού θεσμού αστεακού, ελεύθερου και αυτόνομου από την κρατική καταπίεση, να καταλήξει να σημαίνει το δικαίωμα του εμπόρου εκπαίδευσης να πουλά και του αγοραστή εκπαίδευσης να αγοράζει εφόσον έχει το αναγκαίο χρήμα; Η ακαδημαϊκή ελευθερία είναι ελευθερία λόγου και πνεύματος των φορέων της πανεπιστημιακής κοινότητας έναντι του καταπιεστικού ή δυνάμει καταπιεστικού κράτους, και όχι ελευθερία αποκόμισης χρηματικού κέρδους ή εμπορική- συναλλακτική ελευθερία. Δεν ταυτίζεται δηλαδή καθόλου ως καταγωγική έννοια, συνδεόμενη με συγκεκριμένο ιστορικό θεσμό, η ακαδημαϊκή ελευθερία με την επιχειρηματική ελευθερία, είναι αυτό που λέμε στα νομικά πράγμα ξένο και ανοίκειο (aliud) το ένα προς το άλλο. Αυτά δεν είναι σύνθετα νομικά, είναι γνώσεις που πρέπει να έχει κανονικά αν όχι ο πρωτοετής τουλάχιστον ο δευτεροετής φοιτητής των νομικών σχολών για να μην κοπεί στις εξετάσεις. . Βέβαια, παίζει ρόλο και ποιόν δάσκαλο ή εξεταστή έχει.

 

Σχόλια