Του Γιώργου Κράλογλου
Η αμηχανία που περιβάλλει πολιτικά το ενεργειακό μας πρόβλημα φάνηκε και στις συζητήσεις με τις παραγωγικές τάξεις. Τίποτε δεν είναι εντελώς έτοιμο.
Ρωτήστε την αγορά (από τη βαριά ενεργοβόρα βιομηχανική παραγωγή μέχρι τις βιοτεχνίες με το ένα καζάνι παραγωγής) αν πιστεύουν ότι έχουν πάρει τις απαντήσεις που θέλουν για το ενεργειακό κόστος, στο επόμενο έτος, ή για τις κινήσεις που θα λύσουν προβλέψιμα ή απρόβλεπτα ενεργειακά προβλήματα στον μελλοντικό μας ορίζοντα. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Βουνά τα σημειώματα, τα υπομνήματα, τα ερωτήματα μαζί με τις προτάσεις ομάδων μεγάλων, μεσαίων και ατομικών επιχειρήσεων για το πώς θεωρούν ότι θα αποφευχθούν λόγοι που θα φέρουν προβλήματα με αυξήσεις, τόσο του ηλεκτρικού όσο και των παροχών από άλλες πηγές ενέργειας.
Διαπιστώνουν δε πως κανείς δεν είναι προετοιμασμένος να μιλήσει για λύσεις εκτός από σχεδιασμούς για τη συνέχιση επιδομάτων, των ενισχύσεων και άλλων γνωστών βοηθημάτων.
Το ίδιο που και εμείς διακρίναμε στην προσπάθειά μας να σχηματοποιήσουμε το ενεργειακό 2024, με τις άμυνές του στα πάρα πολύ πιθανά ως και βέβαια παιχνίδια υπερκερδών (για να αποφύγουμε... τα περί αισχροκέρδειας).
Και γεννάται το ερώτημα. Βαδίζουμε στο ενεργειακό 2024 με "δεκανίκι” μας το κράτος και μόνο το κράτος, όπως πολύ καθαρά μας δείχνει και το 1.000.000 εγγραφών στα κρατικά κουπόνια της σοβιετίας μας και στη θέρμανση;
Απάντηση είναι η ανησυχία. Και επίκεντρό της, ο πολιτικός λαϊκισμός και με την ενέργεια λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης, με λύσεις οριστικές σε όλο το βάθος του νέου χρόνου.
Λύσεις "οχυρά” απέναντι στα παιχνίδια στην αγορά, που ανοίγουν δρόμους για επιβάρυνση του κόστους παραγωγής αλλά και συντήρηση πληθωριστικών πιέσεων που δεν ξέρεις (τελικά) πού θα σε βγάλουν.
Πολιτική βούληση (αναζητά η αγορά) για κάποιο σχήμα ή σύστημα από το οποίο θα πηγάζει μια κάποια ελεγχόμενη κατάσταση στις τιμές όπως και στα άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε (προβάλλονται οι πρωτοβουλίες της Γαλλίας) μέσα από ένα κάποιο μοντέλο συγκέντρωσης της παραγόμενης ενέργειας μόνο σε ένα (κεντρικό) διανομέα από τον οποίο και θα αρχίζει η διαμόρφωση τιμών προς την κάθε καταναλωτική κατεύθυνση.
Δεν είναι δουλειά της στήλης να δώσει λύσεις ή να προτείνει τα σχέδια και τις ιδέες για ελεγχόμενη ενεργειακή αγορά (μέχρι να ηρεμήσουν και διεθνώς όλα τα πράγματα).
Όταν όμως διαπιστώνεται (για ακόμη μια φορά) ότι η χώρα δείχνει να είναι μάλλον σε αδράνεια μπροστά στα ορατά μαύρα ενεργειακά σύννεφα ενώ οι πάντες, στην Ευρώπη, ετοιμάζονται (στηριζόμενοι σε βούληση κυβερνήσεων και πολιτικών δυνάμεων) πως να μην τα φωτογραφίσει και να μην τα μεταφέρει στη δική μας πραγματικότητα, η οποία (όπως προείπαμε) παρουσιάζει και το ενεργειακό μας θέμα περίπου λυμένο... Οριστικά τακτοποιημένο.
Και όμως, μόλις προχθές οι βιομηχανικές επιχειρήσεις στη συνάντηση που είχαν με την κυβέρνηση άφησαν να εννοηθεί (για να πούμε ότι ελέχθησαν και ευθέως) πως θα δούμε συρρικνώσεις παραγωγής ή και λουκέτα, αν μπούμε στο 2024 και μέσα σε 1-2 μήνες δεν είναι ξεκαθαρισμένο το περιβάλλον από το οποίο εξαρτάται και το ενεργειακό κόστος. Με τον ίδιο τρόπο εκφράζονται εκτός από τις μεσαίες και άλλες επιχειρήσεις της παραγωγής του εμπορίου του τουρισμού και των υπηρεσιών.
Το δε "ξεκαθαρισμένο περιβάλλον” (στο οποίο αναφέρεται η αγορά) είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ η ανάγκη τους να αποφύγουν γρανάζια "συνεννοήσεων” σε τιμές, εντός και εκτός Ελλάδας. Και να αισθάνονται ότι η πολιτική μας στην ενέργεια θα έχει μηχανισμούς άμυνας σε "εισβολείς” κερδών που βεβαίως και δεν θα δικαιολογούνται. Το όλο θέμα επεκτείνεται, μέσω κατανάλωσης, και στην κοινωνία η οποία δεν αισθάνεται πως έχει τακτοποιηθεί η ακρίβεια και στην ενέργεια με τα κρατικά μας κουπόνια, ή πρόκειται να τακτοποιηθεί με τα άσπρα..., κόκκινα... κίτρινα..., μπλε..., τιμολόγια του ηλεκτρικού.
george.kraloglou@capital.gr
=================
----------------
Σχόλια