Eν αρχή ο λογαριασμός... Ιανουάριος 2003
Mε μισθό 961,30 ευρώ! Να και η απόδειξη.
μα θα πει κανείς είναι έναντι, οπότε ας πούμε ότι ο επόμενος λαγαριασμός θα ήταν 50 ευρώ (υπερδιπλάσιος) Αυτό σημαίνει ότι ο λογαριασμός της ΔΕΗ αποτελούσε το 5.2% του μισθού! Ενώ σήμερα αποτελεί το 15,4% του μισθού (αφού ο λογαρισμός έχει φθάσει στα 200 ευρώ και ενώ ο μισθός 1300 ευρώ). Αυτό είναι μια απόδειξη είμαι φτωχότερος με μικρότερη αγοραστική δύναμη, απ' αυτή που είχα το 2003!
====================
---------------------------------
------------------------------
- https://www.facebook.com/mavraganis/videos/523141106335887/ (ενδιαφέρουσα άποψη από τον κ. Μαυραγάνη σχετικά με το ύψος των τιμολογίων της ενέργειας)
«Ποιοι βρίσκονται πίσω από τα funds που αγόρασαν τη ΔΕΗ;» - Σερέτης Γρηγόρης, Τραπεζικός
-----------------------------
Ilias Karavolias
Αναρωτιέται κανείς γιατί η εκάστοτε εξουσία ηδονίζεται να δυσκολεύει την ζωή των πολιτών με συνεχή φιρμάνια βασισμένα σε αλχημείες που ταλαιπωρούν και επιβαρύνουν τους απλούς ανθρώπους(φορολογικό, τιμολόγια ενέργειας, ρυθμίσεις χρεών, κτλ)
Αυτό το «γιατί» είναι το κενό που μας λείπει πάντα από το συστημικό σκηνικό, από την μεγάλη εικόνα.
Είναι η αδυναμία μας ως υποκείμενα να κατανοήσουμε τι ακριβώς σημαίνει «κυρίαρχη εξουσία», που τοποθετείται η σχέση δούλου-αφέντη μέσα στην σχέση κράτους-υπηκόων.
Δουλειά και συμφέρον της εξουσίας είναι να επιβάλλεται, να ασκεί βιοπολιτική, να κυριαρχεί στα σώματα και στα μυαλά.
Να υπαγορεύει νόρμες και να δομεί μια συνθήκη φτιασιδωμένης κανονικότητας.
Ας επισκεφθούμε λοιπόν πρώτα τους ορισμούς που αποφεύγουμε επειδή θυμίζουν δόγματα, θεωρίες ή μυρίζουν ναφθαλίνη από τα παλιά σεντούκια της ιστορίας.
Ας ζυγίσουμε τις έννοιες ξανά πριν αναρωτηθούμε τα αυτονόητα στο κοινωνικό γίγνεσθαι : ποιος καταλαμβάνει στην πραγματικότητα την εξουσία, ποιες κυρίαρχες ομάδες της άρχουσας τάξης την νέμονται, ποιοι ιδεολογικοί μηχανισμοί δουλεύουν υπόγεια και στηρίζουν την μεγαμηχανή που παράγει αλλοτρίωση και ανισότητες.
Η επίσκεψη στις λέξεις και τα νοήματα τους είναι απαραίτητη πριν τις τοποθετήσουμε στο γλιστερό έδαφος του καθημερινού βίου, πριν τις εντάξουμε στο σήμερα, στο «εικονικό πραγματικό» που υφαίνεται γύρω μας…
----
Πρέπει πλέον να λύσεις εξισώσεις, τύπους και ολοκληρώματα για να ζεσταθείς με το air condition ή να ανάψεις τον θερμοσίφωνα και το πλυντήριο.
«Υπολογίζω, επιλέγω άρα υπάρχω» είναι η κατάσταση με τα πολύχρωμα τιμολόγια ρεύματος.
Το κόστος του βίου χρωματίζεται ώστε να κατατάξει τα υποκείμενα σε κατηγορίες με περιορισμούς, δηλαδή σε καταναλωτικές τάξεις, με ταξικά μαθηματικά χρηματιστηρίου ώστε ο καθένας να ξέρει ότι η δαπάνη είναι επιλογή σε συνάρτηση με τα επίπεδα εισοδήματος, περιουσίας (εκεί δηλαδή όπου «πρέπει» και να ανήκει ο καθένας).
Η ατομική επιλογή στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό της ιδιωτικής αγοράς γίνεται εξίσωση των πολλών αγνώστων.
Για να περιορίσεις την σπατάλη στο ρεύμα πρέπει να είσαι μαθηματικός ενεργειακών οικονομικών : μηχανισμός διακύμανσης, συντελεστής προσαύξησης και τιμές εκκαθάρισης αγοράς.
Οι εξισώσεις και οι συναρτήσεις, ο κώδικας τιμολόγησης, τα matrix των στατιστικών και των παλινδρομήσεων, είναι η ορθογραφία του σημειοκαπιταλισμού που ποσοτικοποιεί τις ανάγκες.
Είναι τα υπολογιστικά εργαλεία που αντικαθιστούν τον πολύτιμο χρόνο του ανθρώπου, υπεξαιρούν τον βίο του, καθοδηγούν τις ανάγκες του.
«Δεν σταθμίζεις, δεν υπολογίζεις, άρα πληρώνεις περισσότερο». Η βελτιστοποίηση στην επιλογή παρόχου και τιμολογίου- και η χρηματιστικοποίηση του αγαθού ενέργεια -απαιτεί πολυπαραγοντικούς υπολογισμούς.
Ο νεοέλληνας, που μια ζωή έβλεπε τα KWh και μετρούσε τις δραχμές και τα ευρώ, τώρα πρέπει να συμμορφωθεί με το χρηματιστηριακό και κερδοσκοπικό παίγνιο των δήθεν δικαίων τιμών.
Η γραμματική της απόφασης γίνεται αριθμομηχανική, με στόχο την μοντελοποίηση και μαθηματικοποίηση αυτού του σχιζοφρενικού σκηνικού.
Μια δήθεν ελεύθερη επιλογή αποφυγής του ρίσκου να πληρώσεις ακριβά τον λογαριασμό σου.
Συνδεδεμένη με το χρηματιστήριο ενέργειας των δήθεν δίκαιων τιμών αγοράς, η αποκωδικοποίηση της δήθεν ελεύθερης επιλογής, γίνεται πολύ απλά μια σύνθετη πράξη δεσμευτικής επιλογής.
Η ρήτρα αναπροσαρμογής των τιμών - το ιερό δισκοπότηρο του ψευδονόμου προσφοράς και ζήτησης - και οι δείκτες διακύμανσης που προκύπτουν, είναι το ακριβό τίμημα του να μάθεις μόνος σου τι σε συμφέρει να επιλέγεις ώστε να αποφύγεις το ρίσκο του ακριβού προιόντος.
Ακόμα και αν πρόκειται για δημόσιο αγαθό, οφείλεις να το ξοδεύεις με εισοδηματικούς και καταναλωτικούς περιορισμούς, με βάση αυτά τα ταξικά μαθηματικά της επιλογής…
-----------------
πράγμα που σημαίνει πολλά! Αξιολογήστε το!
===================
Vassilis Serafimakis
Σχόλια