Πώς οι ελληνικές κυβερνήσεις έπεσαν στην παγίδα της Άγκυρας, που έχει ως στόχο την απαγόρευση πτήσεων και ασκήσεων στο Αιγαίο.
Οι ισχυρισμοί της Άγκυρας, σε διεθνές πλαίσιο, ότι η Ελλάδα παραβιάζει το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αν. Αιγαίου, που έχει επιβληθεί με τις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων, αφορούν αποκλειστικά και μόνο τις ασκήσεις και πτήσεις που εκτελεί η Ελλάδα στην ελληνική κυριαρχία των νήσων αυτών και όχι σε παραβίαση λόγω εξοπλισμών των νήσων, για τους οποίους η Τουρκία ουδέποτε έχει κατηγορήσει την Ελλάδα. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
- Από την Κύρα Αδάμ
Δυστυχώς και επικίνδυνα το πολιτικό σύστημα που έχει ασκήσει εξουσία δεν το έχει αντιληφθεί, με αποτέλεσμα η εθνική πολιτική να καθίσταται επικίνδυνη για τη χώρα και για 100 χρόνια μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης το πολιτικό σύστημα να βρίσκεται σε πλάνη.
Το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, που θέτει μονίμως επί 43 χρόνια η Τουρκία, αποτελεί την αιχμή του δόρατος για την τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας νησιών, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο. Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις συλλήβδην έχουν επιτρέψει στην Τουρκία να αμφισβητεί μονίμως και παρανόμως την ελληνική κυριαρχία, με όπλο, μοχλό και μέσο την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, με μόνιμους αρωγούς το ΝΑΤΟ και τον ΙCΑΟ, και να μετατρέπει αυτές τις παράνομες και αβάσιμες διεκδικήσεις σε τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας.
Το τραγικότερο για τα ελληνικά συμφέροντα είναι ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα -και κυρίως σήμερα- διαβάζουν και ερμηνεύουν λάθος το περιεχόμενο που δίνει η Τουρκία στον όρο «αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών» και, ως εκ τούτου, οι ελληνικές αντιδράσεις/δηλώσεις όχι μόνο δεν εξουδετερώνουν την παράνομη και αβάσιμη τουρκική θέση περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών, αλλά ρίχνουν λάδι στη φωτιά, μεγεθύνοντας το πρόβλημα προς τέρψη της Τουρκίας.
Κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα θεωρούν ότι με τον όρο αποστρατιωτικοποίηση η Τουρκία απαιτεί την απόσυρση του αμυντικού εξοπλισμού των νησιών των Συνθηκών Λωζάννης και Παρισίων. Ενώ η Τουρκία από την υπογραφή της Συνθήκης Λωζάννης μέχρι σήμερα ουδέποτε έχει κατηγορήσει επίσημα την Ελλάδα για παραβίαση της συνθήκης λόγω εξοπλισμών των νήσων, παρά μόνο για εκτέλεση αεροναυτικών ασκήσεων και πτήσεων στα νησιά.
Η βαριά πλάνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη και των πολιτικών κομμάτων για την «αποστρατιωτικοποίηση των νησιών» που προβάλλει η Τουρκία αποκαλύφθηκε κατά τη συνάντηση, στην Αγκυρα, των τότε ΥΠΕΞ Δένδια – Τσαβούσογλου, όταν ο Ελληνας ΥΠΕΞ απάντησε στον Τούρκο ομόλογό του ότι «εξοπλιζόμαστε διότι δεχόμαστε απειλή». Με τον τότε ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλο να επαίρεται στη συνέχεια πως «ό,τι απειλείται δεν αποστρατιωτικοποιείται».
Τη στιγμή, μάλιστα, που ο κ. Δένδιας αποδεχόταν ελληνικούς εξοπλισμούς των νήσων, η επίσημη θέση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών είναι ότι η χώρα ουδέποτε και κατάν κανένα τρόπο έχει παραβιάσει τη Συνθήκη της Λωζάννης λόγω εξοπλισμών. Δηλαδή, πολιτική τρέλας σε βάρος της χώρας για κομματικά οφέλη.
Οι θέσεις αυτές αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται εκτός πραγματικότητας στα εθνικά θέματα και τούτο διότι κανένας Τούρκος αξιωματούχος δεν της έθεσε θέμα εξοπλισμού των νήσων. Η ελληνική πλάνη περί αποστρατιωτικοποίησης ολοκληρώθηκε με τον πόλεμο της Ουκρανίας, όταν η κυβέρνηση απέσυρε οπλισμό από τα ανατολικά νησιά για μεταφορά στο Κίεβο, με σύσσωμη την αντιπολίτευση να την κατηγορεί ότι αποστρατιωτικοποιεί τα νησιά, υποκύπτοντας στις απαιτήσεις της Αγκυρας.
Αποτέλεσμα της γενικευμένης ελληνικής πλάνης απέναντι στην αποστρατιωτικοποίηση που ισχυρίζεται η Τουρκία, λόγω εξοπλισμών, είναι η ερώτηση στη Βουλή του τομεάρχη Αμύνης του ΣΥΡΙΖΑ, ναυάρχου Αποστολάκη, ο οποίος, σε ερώτηση για την αποστολή ελληνικού πολεμικού υλικού από τα νησιά στην Ουκρανία, σημειώνει την εμμονή της Τουρκίας στην υλοποίηση αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αν. Αιγαίου και διερωτάται αν αυτή έχει συμφωνηθεί ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Ερντογάν.
Η Τουρκία, ωστόσο, ουδέποτε επικέντρωσε το ενδιαφέρον της και τις κατηγορίες εναντίον της Ελλάδας για την αποστρατιωτικοποίηση, στα οπλικά συστήματα που βρίσκονται στα νησιά της Συνθήκης της Λωζάννης, με δεδομένο ότι η Συνθήκη των Παρισίων για τα Δωδεκάνησα έχει επιβάλει την πιο σκληρή αποστρατιωτικοποίηση που περιλαμβάνεται διεθνώς σε συνθήκη. Επιπροσθέτως όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις τηρούν απαρεγκλίτως τους περιορισμούς της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία απαγορεύει ρητώς τη δημιουργία ναυτικών βάσεων στα νησιά αυτά και δεν απαγορεύει τίποτε άλλο.
Στην περίπτωση, εξάλλου, που η Ελλάδα όλο το προηγούμενο διάστημα είχε παραβιάσει τη Συνθήκη της Λωζάννης, μεταφέροντας στα νησιά υπέρμετρο αριθμό οπλικών συστημάτων, θα είχε παραβιάσει σοβαρά τη Συνθήκη για τα Συμβατικά Οπλα στην Ευρώπη (CFE) και θα είχε δώσει την ευκαιρία στην Τουρκία να καταγγείλει επισήμως και διεθνώς την Ελλάδα για παραβίαση όλων των σχετικών συνθηκών.
Η Τουρκία εφηύρε τον όρο αποστρατιωτικοποίηση (ισχυρίζεται, δηλαδή, ότι η Ελλάδα παραβιάζει τη Συνθήκη Λωζάννης λόγω αποστρατιωτικοποίησης), και αφορά αποκλειστικά και μόνο οποιεσδήποτε ελληνικές πτήσεις και ασκήσεις στα ελληνικά νησιά των συνθηκών και όχι τον εξοπλισμό των νήσων. Και τούτο διότι με την απαγόρευση πτήσεων και ασκήσεων εγγύτερα των 6 ν.μ. από τα νησιά των συνθήκων, στην πράξη, και μάλιστα με συνδρομή ΝΑΤΟ και ΙCΑΟ, εφαρμόζει non fly zone (ζώνη απαγόρευσης πτήσεων), γεγονός που καθιστά αμφίβολη την ελληνική κυριαρχία – απώτερος και τελικός στόχος της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας.
Τονίζεται ότι μέχρι το 1975 η Τουρκία ουδέποτε είχε αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία. Με την εγκληματική -και για κομματικούς λόγους της τότε Ν.Δ.- αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε το κενό, που επέτρεψε στην Τουρκία να αλωνίζει μέσα στο ΝΑΤΟ και να επιβάλει εύκολα την παράνομη και έωλη θέση της περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών. Λίγο πριν από την επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, αρχής γενομένης από τον τότε γεν. γραμματέα του ΝΑΤΟ (Λουνς) κι αργότερα με τον γεν. γραμματέα Σολάνα, εξέδωσαν διαταγές προς όλες τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, επισημαίνοντας ότι τα νησιά που έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με τις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων τελούν υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης και απαγορεύονται πτήσεις και ασκήσεις όλων των νατοϊκών χωρών στα νησιά αυτά.
Και τελικώς τον Αύγουστο του 2006, σε στρατιωτικό επίπεδο, ο ανώτατος διοικητής ευρωπαϊκών νατοϊκών δυνάμεων εξέδωσε διαταγή, απαγορεύοντας στα αεροσκάφη των χωρών του ΝΑΤΟ να προσεγγίζουν εγγύτερα των 6 ν.μ. τα ελληνικά νησιά, θέτοντας στα άχρηστα του ΝΑΤΟ και τα 10 ν.μ.
Πλήρης αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας με τις πλάτες του ΝΑΤΟ και του ICAO
Με αυτές τις φιλοτουρκικές διαταγές του ΝΑΤΟ, τις οποίες ενστερνίζεται και ο ICAO, βάλλεται η ελληνική κυριαρχία στην περιοχή του Αιγαίου. Και τούτο διότι η απαγόρευση πτήσεων εφαρμόζεται είτε όταν στρατιωτικά αεροπλάνα πετούν σε κυριαρχία άλλης χώρας χωρίς προηγούμενη άδεια είτε ο ΟΗΕ έχει κηρύξει περιοχή απαγορευμένων πτήσεων τα νησιά ή τα νησιά αποτελούν ξένο κράτος και όχι ελληνικό. Επιπλέον, καμιά συνθήκη δεν απαγορεύει τις πτήσεις στα νησιά.
Για τα νησιά εκτός συνθηκών, δηλαδή σε όλα τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου, δεν επιβάλλεται καμιά αποστρατιωτικοποίηση από κανέναν και για κανέναν λόγο. Γι’ αυτό, άλλωστε, και η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μειώνει τα οπλικά συστήματα στα νησιά εκτός συνθηκών (π.χ. Σκύρος, Κρήτη κ.λπ.), αλλά αντιθέτως τα ενισχύει λόγω της υπαρκτής τουρκικής απειλής.
Και όμως, η Τουρκία με τις πλάτες του ΝΑΤΟ και του ΙCΑΟ και με τη συνδρομή της Εκθεσης του Αμερικανικού Κογκρέσου, που αναφέρει ως αμφισβητούμενα 39 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο, απαιτεί εγγράφως και διεθνώς την αποστρατιωτικοποίηση και την απαγόρευση πτήσεων σε όλα τα νησιά του Αιγαίου εκτός των συνθηκών, έστω και αν δεν υπάρχει κανείς διεθνής περιορισμός για τα νησιά αυτά.
Δι’ αυτού του τρόπου η Τουρκία, μέσω του παράνομου και έωλου ισχυρισμού της περί αποστρατιωτικοποίησης του συνόλου σχεδόν των ελληνικών νησιών, είτε αυτά ανήκουν στις συνθήκες είτε βρίσκονται εκτός συνθηκών, επιδιώκει την πλήρη αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού νήσων, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο, έτσι ώστε να εγκλωβίσει την Ελλάδα σε διαπραγμάτευση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις, τα τελευταία 43 χρόνια, είχαν πολλές ευκαιρίες σε συνόδους κορυφής, όταν απαιτείτο ομοφωνία στη λήψη των αποφάσεων να επιβάλει, με απειλή βέτο, την κατάργηση όλων των παράνομων διαταγών των γεν. γραμματέων του ΝΑΤΟ, που βρίσκονται σε ισχύ, προκειμένου να προασπίσουν την ελληνική κυριαρχία και να απαλείψουν ολοσχερώς τις τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας! Ουδέποτε το έπραξαν.
Αφήνοντας την Τουρκία να αλωνίζει διεθνώς και να δημιουργεί σοβαρά άλυτα πολιτικά και επιχειρησιακά προβλήματα στη χώρα. Και, το κυριότερο, να εμφανίζεται σήμερα η κυβέρνηση σε κατάσταση αλαλούμ, διότι για άλλα την κατηγορεί η Τουρκία, άλλα καταλαβαίνει η Ελλάδα και άλλα πράττει, με αποτέλεσμα να προκαλεί η κυβέρνηση τον εαυτό της σε βάρος της χώρας, λόγω πλάνης, άγνοιας και αλαλούμ στην πολιτική απέναντι στην Τουρκία.
Ως τεκμήριο του ρεπορτάζ η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει τις τέσσερις τουρκικές διεθνείς αγγελίες στις οποίες αναγράφεται ότι η Ελλάδα παραβιάζει τις συνθήκες λόγω ασκήσεών της στα νησιά. Η Τουρκία επανέρχεται συστηματικά στο θέμα αυτό και, για παράδειγμα, υπενθυμίζεται ότι για την πτήση του τότε ΥΕΘΑ Παπαντωνίου με F-16 πάνω από τη Λήμνο υπήρξε τουρκικό σκληρό διάβημα.
Η Τουρκία κατηγορεί διεθνώς την Ελλάδα για παραβίαση συνθηκών για ασκήσεις που εκτελεί στα νησιά και όχι για εξοπλισμό των νήσων αυτών. Η επιθετική πολιτική της Τουρκίας σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας φαίνεται και από το γεγoνός ότι απαιτεί απαγόρευση πτήσεων και ασκήσεων ακόμα και στον Αη Στράτη, που δεν υπάρχει σε καμιά συνθήκη ή σύμβαση. Θέλει, δηλαδή, να βάλει χέρι στην ελληνική κυριαρχία πέρα, έξω και δυτικότερα από τον 25ο μεσημβρινό.
=================
Σχόλια