Όταν μετράς το μπόι σου με τον ίσκιο σου…


Χρήστου Δημήτρης

Επώνυμα στελέχη της τάσης των “53” που διευρυνθήκαν και μετονομάστηκαν σε “Ομπρέλα” (με δομή κόμματος μέσα στο κόμμα) ουσιαστικά δεν αποδέχονται το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών, παρότι o νικητής Στέφανος Κασσελάκης επικράτησε με 12 μονάδες διαφορά της Έφης Αχτσιόγλου! Δηλώνουν πεισματικά, και με ύβρεις σε κάποιες περιπτώσεις, πως θα δώσουν μάχη στο επικείμενο συνέδριο για να μείνει το κόμμα (τους) αριστερό. Μάλιστα αυτό το Σαββατοκύριακο έχουν πανελλαδική διάσκεψη για να μετρήσουν το μπόι τους και να αποφασίσουν τι θα κάνουν! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Κοντή η μνήμη τους. Ξέχασαν πως δημιουργήθηκε και εκτοξεύθηκε αυτό το αριστερό πολιτικό σχήμα που βασανιζόταν να περάσει το 3% και να εισέλθει στη Βουλή. Ξέχασαν πως έγιναν κυβέρνηση με μεγάλο ποσοστό ψήφων διαμαρτυρίας απέναντι στον αμαρτωλό δικομματισμό και την σκληρότητα του νεοφιλελεύθερου ιερατείου των Βρυξελών. Ας θυμίσουμε, λοιπόν, πως ο διάδοχος του ΣΥΝ, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργήθηκε στην πορεία για τις εκλογές του 2004 από τον Αλέκο Αλαβάνο περιλαμβάνοντας 18(!) αριστερές και αριστερίστικες ομάδες με μοναδικό σκοπό να εξασφαλίζει χωρίς αγωνία την υπέρβαση του 3%!

Στις εκλογές εκείνες ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε 3,3% και εξέλεξε έξι βουλευτές. Στις επόμενες εκλογές του 2007 τα πράγματα πήγαν καλύτερα και έλαβε 5,04% εκλέγοντας 14 βουλευτές. Στις εκλογές του 2009 όπου σάρωσε ο Γιώργος Παπανδρέου ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε 4,60% και 13 έδρες. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2010, κατά τη διάρκεια του 6ου συνεδρίου η “ανανεωτική πτέρυγα” του κόμματος, με επικεφαλής τον Φώτη Κουβέλη, αποχώρησε, ιδρύοντας τη ΔΗΜΑΡ (Δημοκρατική Αριστερά), στην οποία εντάχθηκαν τρείς βουλευτές.

Και φτάνουμε στο 2012 με τον ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέξη Τσίπρα να γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση, συγκεντρώνοντας 16,79% και τη ΝΔ του Σαμαρά πρώτη μεν, αλλά με ιστορικό χαμηλό 18,85% και το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τον Βενιζέλο επίσης σε ιστορικό (έως τότε) χαμηλό 13,18%. Αναζήτησαν οι πολίτες αριστερή λύση; Η βίαιη εκπαραθύρωση του Γιώργου Παπανδρέου από την τρόικα και η συνεργασία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ που ακολούθησε, σαρώνοντας μισθούς, συντάξεις, αποταμιεύσεις και  δημόσιες δαπάνες, υποχρέωσε τους δημοκρατικούς πολίτες να αναζητήσουν την καλύτερη δυνατή λύση διαμαρτυρίας από ένα κόμμα με φρέσκο αρχηγό και πιστοποιητικά αριστερής εντιμότητας.

Το ιστορικό 2015

Και μετά, έχουμε το ιστορικό 2015, όπου η αγανάκτηση για τον συστημικό δικομματισμό ξεχείλισε. Οι πολίτες τον τιμώρησαν με την υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ που ως πρώτο κόμμα με 36,34% εξέλεξε 149 βουλευτές! Ακολούθησε η ΝΔ του Βαγγέλη Μεϊμαράκη με 27,81% και 76 έδρες, τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή με 6,28% και 17 έδρες, τέταρτο  το Ποτάμι με 6,05% και 17 έδρες, πέμπτο το ΚΚΕ με 5,47% και 15 έδρες, έκτο  οι ΑΝΕΛ (Ανεξάρτητοι Έλληνες) με 4,75% και 13 έδρες, έβδομο και τελευταίο κόμμα το ΠΑΣΟΚ με 4,68% και 13 έδρες! Σχηματίστηκε έτσι η πρώτη αριστερή κυβέρνηση με τη συμμετοχή των ΑΝΕΛ.

Η σύγκρουση στον ΣΥΡΙΖΑ για το τρίτο μνημόνιο προκάλεσε μια ακόμη αποχώρηση, αυτή του “Αριστερού Ρεύματος” του Παναγιώτη Λαφαζάνη που συγκέντρωνε τα εκ του ΚΚΕ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έγινε αιτία να καταφύγει ο Τσίπρας σε νέες εκλογές μετά από οκτώ μήνες (Σεπτέμβριος 2015) με τον ΣΥΡΙΖΑ πάλι πρώτο με μικρές απώλειες 35,46% και 145 έδρες τη ΝΔ στο 28,10% και 75 έδρες, την Χρυσή Αυγή στο 7% και 18 έδρες την Δημοκρατική Συμπαράταξη της Φώφης Γεννηματά με 6,29% και 17 έδρες, το ΚΚΕ με 5,5% και 15 έδρες, το Ποτάμι με 4,09% και 11 έδρες, και τους ΑΝΕΛ με 3,44% και 9 έδρες. Ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίζει κυβέρνηση πάλι, με τη βοήθεια των ΑΝΕΛ, κάτι που παρακάμπτουν σκοπίμως οι ορίτζιναλ αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ!

Στην περίοδο αυτή, οι εγχώριες επιχειρηματικές ελίτ και οι ολιγάρχες –με συνέταιρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη που είχε διαδεχθεί τον Μεϊμαράκη– για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους οργάνωσαν την αντεπίθεσή τους, με σκοπό να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα η λεγόμενη “αριστερή παρένθεση”. Και τα κατάφεραν, έχοντας κυριαρχία στα ΜΜΕ. Το 2019 η ΝΔ επανήλθε στην εξουσία με 39,85% και 158 έδρες με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 31,53% και 86 έδρες, το Κίνημα Αλλαγής της Φώφης Γεννηματά στο 8,10% και 22 έδρες, το ΚΚΕ με 5,30% και 15 έδρες, η Ελληνική Λύση με 3,70% και 10 έδρες και ακολούθησε το ΜΕΡΑ του Βαρουφάκη με 3,44% και 9 έδρες.

Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ανησύχησαν πολύ, θεωρώντας πως αν δεν είχε φύγει ο Βαρουφάκης το ποσοστό τους θα αθροιζόταν και θα έφτανε το 35%, όσο δηλαδή ήταν το Σεπτέμβριο του 2015. Υποτίμησαν το σχέδιο Μητσοτάκη που πέρα από τα ΜΜΕ άσκησε κυριαρχικό έλεγχο στη τρίτη εξουσία, τη Δικαιοσύνη, καθώς επίσης και σε όλες τις ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές. Με λίγα λόγια το σύνθημα του Λένιν “όλες οι εξουσίες στα Σοβιέτ” βρήκε εφαρμογή “όλες οι εξουσίες στο Μαξίμου”! Μάλιστα η ΕΥΠ, η ΕΡΤ και το ΑΠΕ πέρασαν στον προσωπικό έλεγχο του πρωθυπουργού με τα γνωστά αποτελέσματα.

Αποκρουστική εικόνα          

Τί έκανε όλη αυτή την περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ, και πόσο ανήσυχοι ήταν όλοι αυτοί που σήμερα αρνούνται να δεχτούν τον Κασσελάκη ως πρόεδρο; Απολύτως τίποτα! Όπως μάλιστα αποκάλυψε ο γνωστός επικοινωνιολόγος Γιάννης Λούλης σε πρόσφατη συνέντευξή του:  «Όταν ο Τσίπρας έχασε τις εκλογές το ’19, με είχε ρωτήσει “κατά τη γνώμη σου, τί πρέπει να κάνω;”. Τότε του είπα: κοίταξε να δεις, πρέπει αυτή τη στιγμή να αλλάξεις το κόμμα σου. Δηλαδή πρέπει να φτιάξεις ένα κόμμα, του οποίου η εικόνα θα ενισχύει τη δική σου, δεν θα την υπονομεύει. Θα την φτιάχνει. Γιατί αν η εικόνα του κόμματός σου είναι κακή, θα είναι κακή και η δική σου εικόνα. Τι θα εκπέμψεις εάν είναι κακή η εικόνα του κόμματός σου;».

Και η εικόνα ενός διχασμένου εσωστρεφούς κόμματος, με τόσο παρατεταμένα περιορισμένη γείωση με την κοινωνία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα, τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς τους διανοούμενους και την Νεολαία, έπαψε να είναι επιλογή κυβερνητικής λύσης σε μια περίοδο που οι ανώμαλες οικονομικές συνθήκες της δεκαετίας του 2010 είχαν πάψει να τρομάζουν την κοινωνία. Και στο σύνθημα του Μητσοτάκη, πως αυτός είναι ο μοναδικός εγγυητής της οικονομικής σταθερότητας, δεν υπήρξε απάντηση από κανέναν στον ΣΥΡΙΖΑ!

Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Μπορούν οι “σωματοφύλακες” της αριστερής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ να τον κάνουν κόμμα κυβερνητικής προοπτικής; Την απάντηση την έδωσε η  πλειοψηφία (56%) των μελών του ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξε τον άγνωστο ως τότε Στέφανο Κασσελάκη ως τον μόνο που μπορεί να αναστήσει το κόμμα και να σταματήσει τη λαίλαπα Μητσοτάκη. Άλλωστε, το είπε και ένας από τους αριστερούς “σωματοφύλακες”, ο Νίκος Φίλης: «Η Αριστερά δεν χρειάζεται να είναι κυβέρνηση ντε και καλά». Καληνύχτα και καλή τύχη, λοιπόν.

=====================

Αποστολόπουλος Απόστολος

Ένα κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ενδιαφέρθηκε να ψάξει και να μάθει γιατί υπέστη τέτοια συντριβή στις εκλογές είναι καταδικασμένο να μαραζώσει και στο τέλος να εξαφανιστεί. Διότι το πρόβλημά του δεν είναι να αλλάξει πρόεδρο, αλλά να βρει που στραβώνει η πολιτική του. Πολύ περισσότερο όταν ο νέος αρχηγός αποτελεί ο ίδιος αληθινό μυστήριο.

Εξηγώ: Ο Κρις Σπύρου ήταν επί χρόνια ένας από τους πρωταγωνιστές στους αγώνες της Ομογένειας για τις υποθέσεις και τα συμφέροντα της Ελλάδας. Ο κ. Σπύρου δήλωσε ότι ο κ. Κασσελάκης είναι άγνωστος στον ίδιο, άγνωστος στην Ομογένεια, άγνωστος και στο Δημοκρατικό Κόμμα. Ο κ. Σπύρου προσδιορίζει, συνεπώς, στον κ. Κασσελάκη ένα  περιορισμένο,  άγνωστο αλλά ικανό περιβάλλον να τον μεταφέρει και να τον επιβάλλει εδώ, έχοντας στη βιτρίνα τον κ. Τσίπρα.

Λέω να τον επιβάλλει, διότι ο ίδιος δεν έκανε κάτι εκτός από μια σειρά γκάφες που θα είχαν καταστρέψει κάθε άλλον επίδοξο πολιτευόμενο. Γι’ αυτό άλλωστε οι καθοδηγητές του απέφυγαν να πιέσουν να μπει στη Βουλή, όπου το “άλογό” τους θα διέτρεχε θανάσιμους κινδύνους σε εμφανίσεις πολιτικών αρχηγών και άλλες ανεξέλεγκτες αναμετρήσεις. Το πόσο γλιστερό είναι το έδαφος της Βουλής φάνηκε μόλις εκεί καταγράφηκε η πρώτη ήττα του κ. Κασσελάκη όταν δυο βουλευτές αρνήθηκαν να παραιτηθούν για να διευκολύνουν την είσοδο του νέου αρχηγού. Τα ΜΜΕ το κατάπιαν κι αυτό αμάσητο.

Η συνέντευξη του Κρις Σπύρου δόθηκε και αναρτήθηκε τουλάχιστον τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές στον δημοσιογράφο Τ. Σπηλιόπουλο (Ναυτεμπορική). Αλλά έπεσε πέπλο σιωπής. Λες και στους  Έλληνες δημοσιογράφους, στις ΗΠΑ, στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είχαν ρίξει υπνωτικό. Εκτός αυτού, ο δημοσιογράφος Θ. Δημάδης (ήταν, αν θυμάμαι, και ανταποκριτής της ΕΡΤ) αναφέρει ότι το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS, ΗΠΑ), απαντώντας γραπτώς σε ερώτησή του, τον διαβεβαίωσε ότι ο κ. Κασσελάκης ουδέποτε εργάστηκε ή σπούδασε εκεί όπως αναφέρει στο βιογραφικό του. Και εδώ άγνωστος ήταν.

Ποιος θα λύσει το μυστήριο

Ο κ. Κασσελάκης είναι όμηρος και άλλων αποκαλύψεων; Γιατί ήρθε στην Ελλάδα; Ποιοι μηχανισμοί τον “πατρονάρουν” και τον διαβεβαίωσαν (δικαίως…) ότι η προεδρία είναι ευκολάκι; Ο Τσίπρας, τσαλακωμένος μετά τη νίλα, δεν μπορεί να διέθετε τέτοια πειθώ, ούτε είχε τόσο βαθιά γνώση του χώρου για να ανακαλύψει, χωρίς τη μεσολάβηση κάποιου, ένα τόσο σπάνιο διαμάντι όπως ο κ. Κασσελάκης.

Η κ. Αχτσιόγλου αρνήθηκε να μετάσχει στο παιχνίδι. Θα είχε πολιτική αξία, πέραν των προσωπικών της υπολογισμών, αν είχε να προτείνει μια άλλη πολιτική π.χ. στα εθνικά θέματα, στη στάση απέναντι στην Τουρκία, ή αν αποδοκίμαζε τις γνωστές ύβρεις απέναντι στον πρωθυπουργό, ξένες στην Αριστερά. Αλλά αν η παρ’ ολίγον αρχηγός (αλλά όχι ηγέτης…) του ΣΥΡΙΖΑ είχε τέτοιο υπόβαθρο, ο κ. Κασσελάκης θα ήταν δεύτερος και καταϊδρωμένος αν έκαναν το λάθος να τον φέρουν στην Αθήνα.

Το έδαφος στον ΣΥΡΙΖΑ για την “επιχείρηση Κασσελάκης” ήταν άκρως ευνοϊκό. Τα στελέχη και οι οπαδοί δεν είχαν (και δεν έχουν) ακόμα χορτάσει τα άϋλα και υλικά αγαθά της εξουσίας. Και τα νόμιμα και απολύτως θεμιτά και τα άλλα, αυτά όπου οι θεσμοί τα αποδέχονται σιωπηρά ως φυσική απορροή της εξουσιαστικής ισχύος, κλείνοντας τα κιτάπια των νόμων, όπως συμβαίνει “σεμνά και ταπεινά” (ή και ξετσίπωτα) παντού σε Δύση και Ανατολή, από τη χώρα του Μπάϊντεν ως την εξωτική πατρίδα του Σι ή του Πούτιν.

Θα μείνουν όλοι “διψώντες και πεινώντες”. Ο κόσμος τους πέταξε από την εξουσία και αδιαφορεί αν ο Κασσελάκης τους πετάξει στο δρόμο. Από την άλλη, όσοι τον στηρίζουν γνωρίζουν ασφαλώς πόσο λίγο απέχει ο θρίαμβος από τη γελοιοποίηση. Κούτσαινε ο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα πάει να κουτσαθεί και η ΝΔ, αν γίνουν πράξη όσα διαβάζουμε για το Αιγαίο. Αλλά τότε ποιος θα νοιάζεται να θάψει τους σακάτηδες;

 ==========================

Σχόλια