Τους φράκτες δεν τους σηκώνουν μόνο οι κυβερνήσεις και τα ακροδεξιά, αντιμεταναστευτικά κόμματα: Οι κοινωνίες θέλουν να περιχαρακωθούν στα σύνορά τους
Αν κάνει κάποιος αναζήτηση στο Google με τις λέξεις «επεισόδια Χλώρακα» θα βρει πλούσιο υλικό, καθώς τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά παράνομοι και μη μετανάστες συγκρούονται με την Αστυνομία και την τοπική κοινωνία. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Έτσι, λίγοι θα ήταν οι «πεφτοσυννεφάκηδες» όταν ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου σημειώθηκαν νέα σοβαρά επεισόδια στην κοινότητα αυτή.
Το μεταναστευτικό είναι αγκάθι στο εσωτερικό των περισσότερων δυτικών κοινωνιών. Γιατί είναι ένα πολυσύνθετο ζήτημα, στο οποίο δεν χωρούν απλοϊκές λύσεις.
Ούτε οι φράκτες και το κλείσιμο των συνόρων, αφού ένας αριθμός μεταναστών είναι όχι μόνο χρήσιμος αλλά και καλοδεχούμενος, αλλά ούτε και το «μπάτε σκύλοι αλέστε», όλοι ευπρόσδεκτοι δηλαδή, αντιμετωπίζουν ουσιαστικά το πρόβλημα.
Είναι ανθρωπιστικό να κλείνουμε κατάμουτρα τις πόρτες σε ανθρώπους, που είτε θέλουν να ξεφύγουν από εμπόλεμες περιοχές είτε αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον; Σαφώς και δεν είναι.
Από την άλλη, όμως, είναι καιρός να παραδεχτούμε πως είναι αδύνατο να τους υποδεχτούμε όλους. Δεν έχουμε ούτε τις υποδομές αλλά ούτε και τα μέσα. Και το κυριότερο ίσως να μην έχουμε και τη διάθεση.
Τους φράκτες δεν τους σηκώνουν μόνο οι κυβερνήσεις και τα ακροδεξιά, αντιμεταναστευτικά κόμματα. Τους σηκώνουν οι ίδιες οι κοινωνίες που θέλουν να περιχαρακωθούν μέσα στα σύνορά τους. Τους σηκώνει ο φόβος, η ανασφάλεια και η ανησυχία πως ο τρόπος ζωής κινδυνεύει.
Το αν είναι βάσιμα όλα αυτά ή όχι, ίσως και να μην έχει τόσο μεγάλη σημασία, καθώς πλέον είναι πεποιθήσεις ευρέως διαδεδομένες. Είναι η αντίδραση κάποιου που νιώθει πως απειλείται και επομένως, από τη στιγμή που δεν νιώθει ασφάλεια, θα αντιδράσει ενστικτωδώς εχθρικά.
Οι κυβερνήσεις, οι πολιτικοί αλλά και τα κόμματα γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει. Γι’ αυτό και δεν πηγαίνουν κόντρα στον άνεμο. Από τη στιγμή που η τάση είναι οι φράκτες και τα σύνορα και ο δρόμος προς την εξουσία περνά μέσα από τις αυστηρές μεταναστευτικές πολιτικές, ποιος θα τολμήσει να πει κάτι διαφορετικό, ξέροντας πως αυτό θα έχει σοβαρό πολιτικό κόστος;
Το μόνο που μπορεί να γίνει μέχρι να αποφασίσουμε πώς θα χειριστούμε τις μεταναστευτικές ροές, είναι απλά να μην αυτοακυρωνόμαστε. Οι ίδιοι νόμοι που ισχύουν για εμάς, να ισχύουν και για τους ξένους. Αφού, πολλές φορές οι τοπικές κοινωνίες είναι καζάνι που βράζουν είναι σαν να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά, όταν ανεχόμαστε με τον οποιοδήποτε τρόπο συμπεριφορές που δεν είναι αποδεχτές.
Με αυτό τον τρόπο, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να ενισχύουμε τα αντιμεταναστευτικά ένστικτα και να φουσκώνουμε τα πανιά στον αέρα της ακροδεξιάς.
================
Σχόλια