H Google "ρίχνει το γάντι" στο νέο δημοφιλές εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης ChatGPT, παρουσιάζοντας το δικό της "έξυπνο" chatbot με την ονομασία Bard. Θα δοθεί για χρήση από το κοινό σε μερικές εβδομάδες, αφού προηγουμένως δοκιμαστεί από μια ειδική ομάδα. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
To ChatGPT έχει χαρακτηριστεί "φονέας" της Google και η τελευταία θέλει να δείξει ότι έχει τη δική της απάντηση και ότι μπορεί να ανακτήσει το προσωρινά χαμένο έδαφος σε ένα πεδίο όπου έως τώρα κυριαρχούσε διεθνώς, στις μηχανές αναζητήσεις. Στο πεδίο αυτό όμως , η λεγόμενη δημιουργική τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί πια νέα δεδομένα, καθιστώντας ευκολότερο να προσφέρονται στον χρήστη πιο ολοκληρωμένες και πολύπλοκες απαντήσεις στα ερωτήματα από ό,τι μπορεί να κάνει μια παραδοσιακή μηχανή αναζήτησης. Γι' αυτό το ChatGPT συνιστά τη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα η Google από ανταγωνιστές.
Το Bard βασίζεται στο δικό της υπάρχον από το 2021 διαλογικό μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης Lamda (Language Model for Dialogue Applications), το οποίο ένας ειδικός που είχε δοκιμάσει, είχε περιγράψει ότι έδινε τόσο ανθρώπινες απαντήσεις που έφτανε κανείς να πιστέψει ότι είναι άνθρωπος. Παράλληλα, η Google ανακοίνωσε ότι θα ενσωματώσει νέα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης στην υπάρχουσα μηχανή αναζήτησης της. Στόχος είναι η μηχανή της να μπορεί πλέον να δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα του τύπου "είναι ευκολότερο να μάθει κανείς πιάνο ή κιθάρα;". Έως τώρα η μηχανή της Google απλώς παραθέτει συνδέσμους σε σχετικές ιστοσελίδες του διαδικτύου, αλλά προφανώς οι χρήστες θα προτιμούσαν μια έτοιμη απάντηση από την ίδια τη μηχανή.
Τα chatbots με τεχνητή νοημοσύνη έχουν ακριβώς σχεδιαστεί για να δίνουν απαντήσεις σε πολύπλοκα και αξιολογικά ερωτήματα χρηστών, βρίσκοντας πληροφορίες μέσω διαδικτύου και παρουσιάζοντας τις έτοιμες σε μορφή κειμένου. Το ChatGPT, που κυκλοφόρησε στις 30/11/2022, μπορεί μέσα μερικά δευτερόλεπτα να δημιουργήσει από εκθέσεις για μαθητές και εργασίες για φοιτητές μέχρι δημοσιογραφικά και επιστημονικά άρθρα, ομιλίες για πολιτικούς, ποιήματα και τραγούδια.
Το κατά πόσο όλα αυτά βασίζονται μόνο σε αξιόπιστες πηγές και δεν υπεισέρχεται η παραπληροφόρηση στις απαντήσεις και "δημιουργίες" του chatbot, είναι ζήτημα προς διερεύνηση. Η Google, ως ηγέτης των αναζητήσεων, θέλει να διασφαλίσει τουλάχιστον πως το Bard δεν θα δίνει παραπλανητικές ή ανεύθυνες απαντήσεις. Ούτε πάντως η ίδια διευκρίνισε πώς το Bard θα εμποδιστεί να κάνει χρήση ψευδούς, προσβλητικού ή επιβλαβούς online περιεχομένου.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Google Σουντάρ Πιτσάι γνωστοποίησε ότι σε πρώτη φάση το Bard θα χρησιμοποιήσει μια "ελαφριά" έκδοση του Lamda, "που απαιτεί σημαντικά λιγότερο επεξεργαστική ισχύ", έτσι ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί ταυτόχρονα περισσότερους ερωτώντες χρήστες. To ChatGPT, επειδή έχει κατακλυστεί από ερωτήσεις από κάθε γωνιά της Γης, συχνά δυσκολεύεται να απαντήσει σε όλους μαζί.
Η ανακοίνωση της Google, η οποία πρόσφατα ανακοίνωσε ότι θα απολύσει 12.000 εργαζόμενους της, έρχεται μετά από πληροφορίες ότι η Microsoft προτίθεται να αξιοποιήσει το ChatGPT της εταιρείας Open AI στα προϊόντα της (Teams, Office κ.α.), καθώς και στη δική της μηχανή αναζήτησης Bing, η οποία μέχρι σήμερα είναι πολύ λιγότερο δημοφιλής σε σχέση με εκείνη της Google. Η Microsoft, καθόλου τυχαία, έχει πρόσφατα κάνει μια επένδυση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Open AI με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, προφανώς διαβλέποντας ένα παράθυρο ευκαιρίας για να πάρει το πάνω χέρι από τη Google στις μηχανές αναζήτησης.
Μέχρι στιγμής το ChatGPT είναι ελεύθερο για δωρεάν χρήση από όλους, ενώ παράλληλα ετοιμάζεται πιλοτικά στις ΗΠΑ η χρήση του με συνδρομή 20 δολαρίων τον μήνα. Η εμφάνιση του και κυρίως η άμεση δημοφιλία του παγκοσμίως εξέπληξε τους πάντες, ενώ παράλληλα έγειρε ανησυχίες ηθικής φύσης (ιδίως στα σχολεία και τα πανεπιστήμια), καθώς και φόβους για αντικατάσταση εργαζομένων και αύξηση της ανεργίας στο μέλλον.
ΠΗΓΗ: ΑΜΠΕ
=============
-------------------
- https://www.lepoint.fr/technologie/chatgpt-google-contre-attaque-avec-bard-06-02-2023-2507621_58.php
------------------------------------
Το ChatGPT απαντά. Μα ποιος ρωτάει; (Τάσος Βαρούνης)
Kαι τι έγινε; Τι έγινε τώρα που καταφέραμε να φτιάξουμε στίχους αλά Nick Cave; Τι έγινε τώρα που ένα «μηχάνημα» γράφει φοβερές εκθέσεις; Τώρα που ο αλγόριθμος θα αντικαταστήσει τον δάσκαλο γιατί ενδέχεται να τα λέει καλύτερα; Τώρα που δεν θα κουράζονται πια οι φοιτητές για να ετοιμάζουν τις εργασίες τους; Κάθε κουβέντα ή ανάλυση θα έπρεπε να ξεκινούν από αυτό το ερώτημα. «Θα έπρεπε»; Ναι. Γιατί χωρίς αυτή την πρώτη σφήνα, αυτό το ρήμα, γινόμαστε κι εμείς κομμάτι μιας ανεξέλεγκτης –όχι ακριβώς– τάξης, αυτής του σκέπτεσθαι των αλγορίθμων.
Από παράρτημα έως εξάρτημα και τώρα χαρμάνι έτσι που να μην ξεχωρίζει κανείς πού αρχίζει το φυσικό και πού το τεχνητό, το ανθρώπινο και το μη ανθρώπινο. Κάποιοι πιο ψυλλιασμένοι θα βάλουν τις λέξεις σε εισαγωγικά, λύνοντας τάχα το ζήτημα. Άλλοι θα καθησυχάσουν: Πάντα έτσι ήταν, αλληλεπίδραση, ίσως ο τρόπος και τα μέσα να έχουν αλλάξει. Εκ των υστέρων δικαιολόγηση μιας πραγματικότητας που αρχίζει και τελειώνει στα συμπτώματα και τις εκδηλώσεις. Απλά συμβαίνει, και τέλος.
Δεν είναι μόνο τα πιο προχωρημένα σενάρια, αυτά που οι σειρές επιστημονικής φαντασίας ξεδιπλώνουν μπροστά μας διαρκώς. Αρκούν και λιγότερο φαντεζί περιγραφές, χωρίς τα τσιπάκια και το DNA των «ψεκασμένων» – αυτών των νέων, επικίνδυνων εχθρών. Αυτή για παράδειγμα ενός ανθρώπου όπου το κινητό αποτελεί προέκταση του χεριού του. Ο ανθρωπολόγος του μέλλοντος θα έχει πολλά να πει για τη χρήση αυτού του εργαλείου. Για τον κεντρικό της ρόλο στη δόμηση των κοινωνιών, των υλικών και πνευματικών τους όρων, για τις νέες σημασίες και γλώσσες που γεννά.
Μα οι αλγόριθμοι θα σώζουν και ζωές, θα αντιτάξουν οι λάτρεις των «θετικών και αρνητικών», φέρνοντας πλείστα παραδείγματα από τη σύγχρονη ιατρική. Μα ο αγρότης θα μπορεί με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης να οργανώνει καλύτερα την καλλιέργειά του, μάλιστα «πιο φιλική στο περιβάλλον», θα πουν άλλοι. Από εδώ κι από εκεί, παντού, θα ανακαλυφθούν «ευκαιρίες». Ένας άλλος κόσμος λοιπόν, ο κόσμος των δυνατοτήτων και των ευκαιριών ξανοίγεται μπροστά μας. Κόσμος που δεν υπάρχει αλλά μπορεί να κατασκευαστεί. Τι πιο επαναστατικό λοιπόν, γιατί γκρινιάζετε;
Τι σχέση έχουν όμως ο πραγματικός ασθενής, ο υπαρκτός αγρότης, αυτοί που πονούν στον 21ου αιώνα, με αυτές τις λύσεις; Ελάχιστη. Για την ακρίβεια τόση όση χρειάζεται για να δρομολογηθούν νέες μορφές απόρριψης και ελέγχου, ξανά και ξανά. Ποιοι έχουν δικαίωμα στις νέες ευκαιρίες; Ποιοι μπορούν πρακτικά να τις αδράξουν; Είναι εδώ όπου ο κόσμος του μετρήσιμου, ο κόσμος των DATA, αυτοακυρώνεται, «αγνοώντας» και κρύβοντας σε απίστευτο βαθμό την πραγματικότητα ή καλύτερα κατασκευάζοντας μια δικιά του. Από τα ράντζα στα δημόσια νοσοκομεία μέχρι το ψηφιακό σχολείο, οι παλιές και σύγχρονες μορφές απαξίωσης και γενικού φτωχέματος, δίνουν τον τόνο και την εικόνα. Τη μεγάλη εικόνα.
Αλλά και τι ζωή εν τέλει θα σώζεται; Μια ανθρώπινη υπόσταση επαυξημένη ή μήπως διαρκώς συρρικνούμενη και σε μαρασμό; Γιατί σε έναν κόσμο χωρίς σκοπούς παρά μονάχα με αυτούς της προσαρμογής στην αυθορμησία –όχι ακριβώς– της τεχνολογικής εξέλιξης, για ποιες δυνατότητες του είδους μας να μιλήσουμε; Και τι μένει να γνωρίσουμε πραγματικά αφού όλα «κάπου υπάρχουν». Παντού πληροφορία –και ο διπλανός πληροφορία– αποκομμένη, όχι πια από πλαίσια όπως την κατηγορούσαν παλιότερα, αλλά από ερωτήματα. Το απόγειο του θετικισμού, η κατάργηση της φιλοσοφίας και μάλιστα από μια «τεχνική διαδικασία» που ισχυρίζεται ότι κατέχει όλη τη σοφία του κόσμου.
Μαζί με τις φαντασμαγορίες και τις σιωπές, κι ένα τεράστιο «που βαδίζει ο κόσμος μας». Μια φλύαρη ανησυχία που με την αμέριστη βοήθεια του Θεάματος καταλήγει σε συνήθεια, μοιρολατρία και αποδοχή, αναλόγως κοινωνικού στρώματος και τάξης. Και δώστου επιτροπές ειδικών, βιοηθικές, κανόνες. Ένα «εκ των υστέρων», ίσως καλοδεχούμενο και χρήσιμο, αν δεν προσπαθούσε κυρίως να αποφύγει το ερώτημα: Και γιατί φτάσαμε ως εδώ; Και ποιοι επωφελούνται; Ένας διανοητικός αφοπλισμός κι αυτός, λες κι οι ενεργές δυνάμεις δεν είναι κοινωνικές και ανθρώπινες.
Τέλος, η πολιτική και η τεχνοπολιτική. Αυτή που ξεχνά το πολιτικό σώμα για να ψάξει το ορθολογικό, όχι πια το αιώνιο, αλλά αυτό που για τις ανάγκες της στιγμής πρέπει να επιβληθεί. Να αποφανθεί λοιπόν για το σωστό. Ο κρίσιμος αλγόριθμος αφορά τελικά τη διαχείριση αυτού του τέλματος. Πότε με καθεστωτικές και θεσμικές μορφές, πότε με κοινωνικές και μοριακές διεργασίες. Και βέβαια, προς αποφυγή κάθε αφέλειας, με την καθαρή βία. Κι εδώ είναι που η Νοημοσύνη διαπρέπει.
Απαιτεί την ανθρωπιά μου
Του Nick Cave
«Το ChatGPT ίσως να μπορεί να γράψει μια ομιλία, μια εργασία, μια νεκρολογία αλλά δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα αυθεντικό τραγούδι. Τα τραγούδια προκύπτουν από τα βάσανα, βασίζονται στην περίπλοκη, εσωτερική μάχη της δημιουργίας και – από όσο ξέρω- οι αλγόριθμοι δεν έχουν συναισθήματα. Τα δεδομένα δεν υποφέρουν. Το ChatGPT δεν έχει εσωτερική ύπαρξη, δεν έχει πάει πουθενά, δεν έχει υπομείνει τίποτα, δεν έχει το θράσος να ξεπεράσει τα όρια του και γι’ αυτό δεν έχει την ικανότητα να ζήσει μία κοινή, υπερβατική εμπειρία, αφού δεν έχει περιορισμούς να υπερβεί. Ο μελαγχολικός ρόλος του ChatGPT είναι ότι είναι προορισμένος να μιμείται και δεν μπορεί ποτέ να έχει μια αυθεντική ανθρώπινη εμπειρία, ακόμα και μια εμπειρία που θα καταλήξει να είναι υποβιβασμένη και επουσιώδης.
Αυτό που κάνει ένα τραγούδι εξαιρετικό δεν είναι το να μοιάζει κάπως με μία αναγνωρίσιμη δουλειά. Το γράψιμο ενός καλού τραγουδιού δεν είναι μιμιτική ή αντιγραφή ή pastiche. Είναι μια πράξη αυτοδολοφονίας που καταστρέφει όλα όσα έχει προσπαθήσει κανείς να παράξει στο παρελθόν. Είναι αυτές οι επικίνδυνες, συγκλονιστικές αναχωρήσεις που εκτοξεύουν τον καλλιτέχνη πέρα από τα όρια αυτού που αναγνωρίζει ως τον γνωστό του εαυτό.
[…] Είναι η λυτρωτική καλλιτεχνική πράξη που συγκινεί την καρδιά του ακροατή, όπου ο ακροατής αναγνωρίζει στις εσωτερικές διεργασίες του τραγουδιού το δικό του αίμα, τον δικό του αγώνα, τον δικό του πόνο. Αυτά προσφέρουμε εμείς οι ταπεινοί άνθρωποι, που η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί μόνο να μιμηθεί. […] Μπορεί να ακούγεται σαν να τα παίρνω όλα αυτά λίγο πολύ προσωπικά, αλλά είμαι ένας τραγουδοποιός αφοσιωμένος, αυτή τη στιγμή, στη διαδικασία της τραγουδοποιίας. Είναι μια δουλειά με αίμα και κότσια, εδώ στο γραφείο μου, που απαιτεί κάτι από μένα για να ξεκινήσει η νέα και φρέσκια ιδέα. Απαιτεί την ανθρωπιά μου. Δεν ξέρω τι είναι αυτή η νέα ιδέα, ξέρω ότι είναι εκεί έξω κάπου και με ψάχνει. Συν τω χρόνω θα συναντηθούμε. Ευχαριστώ για το τραγούδι, αλλά με όλη την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου, αυτό το τραγούδι είναι μ@λ@κία, μια γκροτέσκο παρωδία του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, και δεν μου αρέσει και πολύ. Αν και για στάσου. Τώρα που το ξαναδιαβάζω υπάρχει μια γραμμή εκεί μέσα που μου “μίλησε”. Έχω τη φωτιά της κόλασης στα μάτια μου, λέει το τραγούδι “με το στιλ του Νικ Κέιβ”, και είναι περίπου αλήθεια. Έχω τη φωτιά της κόλασης στα μάτια μου και είναι το ChatGPΤ».
===============
Σχόλια