Η άρνηση στην άμυνα!

Τη στιγμή που το ΕΛΙΑΜΕΠ αναβαθμίζεται σε ερευνητικό κέντρο με δυνατότητα να χρηματοδοτείται από τη Γενική Γραμματεία Ερευνας και Καινοτομίας, ώστε να συνεχίσει να «ερμηνεύει» τις τουρκικές θέσεις για το Αιγαίο, τη Θράκη και την ανατολική Μεσόγειο στους εγχώριους πολιτικούς, ένα διαφορετικό του ΕΛΙΑΜΕΠ τουρκικό ερευνητικό κέντρο, το TUBITAC, μαζί με την κρατική αμυντική βιομηχανία ROCETSAN παρουσίασε τον νέο τουρκικό πύραυλο κρουζ CAKIR (γκριζογάλανος), εμβέλειας 150 χιλιομέτρων. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

  • Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφάλα*

Προφανώς, το ΕΛΙΑΜΕΠ και οι πολιτικοί του προϊστάμενοι στη Ν.Δ., καθώς και στα άλλα πολιτικά κόμματα αγνοούν το διαφημιστικό βίντεο του νέου πυραύλου, το οποίο, όπως δήλωσαν στρατιωτικοί αναλυτές στο Nordic Research Monitoring Network (https://nordicmonitor.com/2022/04/22049/), «εκπέμπει απειλητικά μηνύματα προς την Ελλάδα». Οι ειδικοί, λοιπόν, που ανέλυσαν τις εικόνες τεκμηρίωσαν ότι η τοποθεσία από την οποία εκτοξεύονται οι πύραυλοι είναι η ακτή του Τσεσμέ και, επίσης, ότι το νησί της Χίου, το οποίο απέχει 4,1 μίλια από τις τουρκικές ακτές, είναι η εχθρική περιοχή.

Στο βίντεο οι τουρκικές δυνάμεις εμφανίζονται με μπλε χρώμα, επειδή υποσυνείδητα σηματοδοτεί τις δυνάμεις του δικαίου, ενώ το ελληνικό νησί εμφανίζεται με κόκκινο χρώμα, που υπονοεί τους «κακούς». Ομοίως, οι πύραυλοι φαίνεται ότι εκτοξεύονται από Ανατολάς προς Δυσμάς, ενώ στα αντίστοιχα διαφημιστικά βίντεο άλλων χωρών οι προσομοιώσεις γίνονται πάντα από αριστερά προς τα δεξιά, προωθώντας έτσι το υποσυνείδητο μήνυμα προς όλους τους αποδέκτες ότι ο στόχος των νέων όπλων είναι η Ελλάδα.

Ουσιαστικά, λοιπόν, αναφέρουν οι αναλυτές του NORDIC MONITOR, για μία ακόμη φορά σύσσωμη η Τουρκία, ως χώρα, κυβέρνηση, αντιπολίτευση και λαός, δηλώνει απροκάλυπτα ότι πρόκειται να επιτεθεί και να καταλάβει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου Πελάγους, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τις συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου, καθώς και από τις δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων, ότι δηλαδή η Τουρκία έχει κάθε δικαίωμα να επιχειρήσει στρατιωτικά και να καταλάβει τα ελληνικά νησιά.

Ταυτόχρονα, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προσφέρει την κατάλληλη ευκαιρία στην Τουρκία για να πραγματοποιήσει μια πιθανή εισβολή στην Ελλάδα, ενώ η Αμερική και η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως τουλάχιστον φαίνεται μέσα από τις πρόσφατες δηλώσεις τους, ναι μεν είναι άκρως επικριτικοί για τη ρωσική εισβολή, αλλά προκλητικά απαθείς στην τουρκική επιθετικότητα. Επιπροσθέτως, τον Ιανουάριο, σε έτερο βίντεο, ο Χουλουσί Ακάρ δήλωσε ότι «οι Τούρκοι φοιτητές της ναυτικής ακαδημίας μπορούν εύκολα να κολυμπήσουν την απόσταση των 2 χιλιομέτρων από την Τουρκία μέχρι το Καστελόριζο».

Επίσης, τη 19η, την 22η Οκτωβρίου και τη 18η Φεβρουαρίου ο Ερντογάν δήλωσε ότι «το 1914 τα εδάφη μας ήταν 2.500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και, ύστερα από εννέα χρόνια, την εποχή της Συνθήκης της Λωζάννης, μειώθηκαν σε 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το να επιμείνουμε στα σύνορα του 1923 είναι η μεγαλύτερη αδικία για τη χώρα και το έθνος. Ενώ όλα αλλάζουν στον σημερινό κόσμο, δεν μπορούμε να διαιωνίζουμε την αντίληψη ότι το καθεστώς του 1923 ήταν επιτυχία. Δεν αποδεχθήκαμε τότε τα σύνορά μας οικειοθελώς…

Συμφωνήσαμε εξ ανάγκης στα σημερινά μας σύνορα, αλλά είναι λάθος να παραδοθούμε σε αυτή τη θυσία. Μπορείς να δεις το Αιγαίο τώρα, σωστά; Χαρίσαμε τότε εκείνα τα νησιά, όπου ακούγεται η κραυγή σου εδώ στους Ελληνες. Είναι αυτή η κατάσταση νίκη; Αυτά τα μέρη ανήκαν παλιά σε εμάς.

Δεν είναι δυνατόν να παραμείνουμε σιωπηλοί για τις στρατιωτικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στα νησιά κατά παράβαση των συμφωνιών του αφοπλισμού».

Όμως, παρά το σαφώς σκιαγραφούμενο ζοφερό πλαίσιο και τη σαφή αποσαφήνιση των τουρκικών προθέσεων, το πολιτικό σύστημα όχι μόνο παραδίδει άοπλη τη χώρα στην τουρκική επιθετικότητα, αλλά επιπροσθέτως φαίνεται ότι αγνοεί πως το 2023, που είναι η εκατονταετηρίδα από την ίδρυση της τουρκικής δημοκρατίας, ο Ερντογάν έχει θέσει στόχους εδαφικής επέκτασης.

Επίσης, καθώς η οικονομία της Τουρκίας συνεχίζει να μειώνεται, το 53% των Τούρκων πολιτών έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στον Τούρκο πρόεδρο και συνεπώς μια πιθανή στρατιωτική νίκη κατά της Ελλάδας θα καταστήσει τον Ερντογάν και πάλι νικητή στις βουλευτικές εκλογές του 2023.

Είναι τραγικό ότι, παρά τις σαφείς τουρκικές δηλώσεις περί επικείμενης επίθεσης στα νησιά, στην Ελλάδα η νεοταξική και διεθνιστική ρητορική του πολιτικού συστήματος και οι αντίστοιχες πρακτικές του (π.χ., «είμαστε κατά του νατιβισμού», «είμαι υπερήφανος που η Ελλάδα μετατρέπεται σε πολυεθνική κοινωνία», «οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα», «οι Τούρκοι έχουν δικαιώματα στο Αιγαίο» κ.λπ.), φαίνεται να μην υιοθετούν ως πολιτική θέση την άμυνα σε περίπτωση επίθεσης.

*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

=================

Blogger:

Το ότι συμβαίνει στο Αιγαίο τα τελευταία χρόνια, έχει βαθειές ρίζες. Την κύρια ευθύνη φέρει το πολιτικό σύστημα με τα επιτελεία των "δεξαμενών σκέψης" που συνειδητά επέβαλλαν την πολιτική του κατευνασμού. Υπήρχαν όμως φωνές που από πολύ παλιά έχουν εντοπίσει αυτήν την ...ασθένεια. Αυτή η ομάδα εξουσίας που οδήγησε τη χώρα στην χρεοκοπία, οδηγεί τη χώρα στον ακρωτηριασμό. 

Διαβάστε τον αξιότιμο κ. Παν. 'Ηφαιστο: (από το μακρινό 1999)



 ΠΗΓΗ

 «Βλέποντας τη βιβλική καταστροφή που έπληξε την Τουρκία και που μπορεί ανά πάσα στιγμή να πλήξει και την Ελλάδα, αναλογίζεται κάποιος το πόσο πραγματικά μάταιο είναι οι δύο χώρες να φθάνουν στο χείλος του πολέμου για κάποιους ξερόβραχους, κάποια ξερονήσια είτε αυτά λέγονται Ίμια είτε λέγονται Καρντάκ».


Αυτή η καταπληκτική θέση, πέραν των προβλημάτων πολιτικής ηθικής λόγω έκφρασης περιφρόνησης για την ελληνική κρατική κυριαρχία, είναι λανθασμένη για ένα ακόμη λόγο: παραβλέπει ή παρακάμπτει τα αίτια των διακρατικών συγκρούσεων και
υποστηρίζει ότι οι διεθνείς αντιπαραθέσεις είναι παρεξηγήσεις και παρανοήσεις
μεταξύ ιδιωτών. Δεν πρέπει να σκοτιζόμαστε «για μια γωνίτσα κρατικής
κυριαρχίας» ή για «μερικούς ξερόβραχους ή κάποια ξερονήσια», συνεχίζει το ίδιο
επιχείρημα, αφού η παγκοσμιοποίηση καταργεί την κρατική κυριαρχία.


Η τραγικότητα των περιστάσεων και η κρισιμότητα της τουρκικής απειλής
καθιστούν απόψεις όπως τις πιο πάνω περιττές και επικίνδυνες. Αν και δεν
αντέχουν σε σοβαρή κριτική, προσφέρουν, εν τούτοις, την ευκαιρία για ορισμένα
σχόλια που αφορούν την Ελληνική Αποτρεπτική Στρατηγική.


Πρώτον, είναι ανίερο, με την ευκαιρία ενός τραγικού συμβάντος, να γίνεται
εκμετάλλευση των ειρηνόφιλων και ανθρωπιστικών αισθημάτων του ελληνικού λαού για να συγκαλυφθούν τα μεγάλα ιστορικά και γεωπολιτικά προβλήματα Ελλάδας -Τουρκίας ως προς τα οποία η διέξοδος είναι τουλάχιστον δύσκολη.


Δεύτερον, η εμφανής ανικανότητα του τουρκικού κράτους να βοηθήσει τους πολίτες του οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, στο γεγονός ότι επί αρκετές δεκαετίες τα κριτήρια στρατιωτικής ισχύος υπερίσχυσαν των κοινωνικών κριτηρίων. Ο τουρκικός
στρατός ­ ένας από τους ισχυρότερους στον κόσμο ­ ενώ δεν προσφέρει οτιδήποτε
ουσιαστικό στις δεκάδες χιλιάδες θύματα των σεισμών, θα μπορούσε, εάν
χαλαρώσουμε την αποτρεπτική μας στρατηγική, να προκαλέσει καταστροφικό πλήγμα κατά της Ελλάδας, το οποίο θα ξεπερνούσε κατά πολύ τις καταστροφές ενός πιθανού σεισμού ακόμη και 10 Ρίχτερ. Γι' αυτό, η αξιοπιστία της αποτρεπτικής στρατηγικής της Ελλάδας είναι θέμα υψίστης προτεραιότητας και προϋπόθεση ευημερίας και επιβίωσης.


Τρίτον, η ελληνική πολιτεία, άλλοι πολιτικοί φορείς και οι απλοί άνθρωποι,
έμπρακτα και ένθερμα, εκδήλωσαν τη συμπαράστασή τους απέναντι στον
δοκιμαζόμενο απλό Τούρκο πολίτη. Αναμφίβολα, οι εκδηλώσεις ανθρωπιστικής
συμπαράστασης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό μας είναι όχι μόνο ορθότατες αλλά και επιβεβλημένες. Αυτό επειδή τα βαθύτερα αίτια της αντιπαράθεσης δύο κρατών είναι τα διαφορετικά συμφέροντα και όχι κάποια «φυσική εχθρότητα» μεταξύ των απλών ανθρώπων. Η εκδήλωση ανθρωπιστικής αλληλεγγύης μεταξύ δύο οποιωνδήποτε πολιτισμένων λαών (ακόμη και σε περιόδους ένοπλης σύγκρουσης) είναι, επομένως, επιβεβλημένη και αναγκαία.

Τέταρτον, σε περιπτώσεις διακρατικών αντιπαραθέσεων η στρατιωτική
προετοιμασία, τουλάχιστον για το αμυνόμενο κράτος, υποτάσσεται στη λογική των αμυντικών αναγκών και έχει ως σκοπό τη συμμόρφωση του αντιπάλου με την
πολιτική μας βούληση, η οποία στην περίπτωση της Ελλάδας είναι αυτονόητα
αμυντική. Η ελληνική εθνική στρατηγική απέναντι στην Τουρκία είναι, τονίζεται,
«αποτρεπτική». Με πιο απλά λόγια, δεν επιζητούμε αλλαγή του ισχύοντος εδαφικού και κυριαρχικού καθεστώτος αλλά, σε αντίθεση με την Τουρκία, διατήρησή του.

 
Η «αποτροπή» του αμυνόμενου κράτους, για να είναι αξιόπιστη και επιτυχής,
καλλιεργεί τον ορθολογισμό του αντιπάλου και όχι την εχθρότητα. Χαράσσει
σύνορα ανοχής, οικοδομεί την αποτρεπτική ισχύ στον αναγκαίο βαθμό και
αποστέλλει διαρκώς αξιόπιστα μηνύματα πως ανά πάσα στιγμή υπάρχει ικανότητα
και αποφασιστικότητα απόκρουσης και τιμωρίας οποιασδήποτε επιθετικής ενέργειας κατά της εθνικής μας επικράτειας. Μηνύματα, και μάλιστα από μόνιμα υψηλόβαθμα στελέχη των διπλωματικών υπηρεσιών, ότι ο ελληνικός κυριαρχικός χώρος στο Αιγαίο είναι δήθεν αναλώσιμα ξερονήσια, είναι πρόκληση για πόλεμο και σηματοδοτεί άνευ όρων υποχωρήσεις στην εξαναγκαστική διπλωματία των Τούρκων στρατοκρατών.


Τέλος, ενώ δεν έχουμε την πολυτέλεια να παραβλέπουμε τις μακρόχρονες τουρκικές αναθεωρητικές και ηγεμονικές συμπεριφορές και την στρατιωτική ισχύ που τις συνοδεύει, οποιαδήποτε θρυλούμενη πιθανή εφήμερη ύφεση της τουρκικής
επιθετικότητας (λόγω κάποιων σεισμών ή λόγω κάποιων διαπραγματεύσεων
σκοπιμότητας επί δευτερευόντων θεμάτων που ως γνωστόν επιβλήθηκαν «άνωθεν»), προσφέρεται όχι για εφησυχασμό ή έκφραση απαράδεκτης πολιτικής αδιαφορίας για τα «ξερονήσια» μας, αλλά για ενέργειες που θα μειώσουν την ασυμμετρία στρατιωτικής και διπλωματικής ισχύος.


Ο Παναγιώτης Ήφαιστος είναι αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και
Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

======================

  1. Αποκατάσταση συνολικής εθνικής μας ισχύος, άλλως συνθηκολόγηση και φιλανδοποίηση

  2. Μόνο τα έθνη που αποδέχονται το ρίσκο του πολέμου μπορούν να τον αποτρέψουν

  3. Σχετικά με την αποτροπή... 

  4. Σε κατευναστική αγρανάπαυση που μας κρατάει εθνικά αδρανοποιημένους

  5. Αναζήτηση στρατηγικής έναντι της Τουρκίας (blogger: για να διαπιστώσετε την τρικυμία εν κρανίω των ..."υπευθύνων"...)

  6. Ας πάρει την εθνική απόφαση ο κ. Μητσοτάκης: Να ετοιμάσει το λαό και για το ενδεχόμενο ενός πολέμου

  7. Κ.Γρίβας : Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι "αλλού" στην υπόθεση Τουρκία

 

Σχόλια