Γιατί η Novartis έστησε την κομπίνα στην μπανανία;

Τι θα είχε συμβεί εάν η Novartis είχε στήσει το σκάνδαλο στην Κίνα;

Γιατί η Ελλάδα είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια χρέους και κυλιέται στο βούρκο της ύφεσης; Για ποιο λόγο η Κίνα παραμένει πρωταθλήτρια στην ανάπτυξη, ακόμα και σε περιόδους κρίσης;

Η απάντηση είναι απλή και μπορεί να δοθεί με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Τι θα συνέβαινε, εάν η Novartis έστηνε το σκάνδαλο αντί για την Ελλάδα στην Κίνα; ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Στην Κίνα λοιπόν, η νομοθεσία για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος είναι δρακόντεια. Το ίδιο και οι ποινές που προβλέπονται για τους αξιωματούχους που με τις ενέργειες η τις παραλείψεις τους ζημιώσουν το Δημόσιο.

  • Στην Κίνα λοιπόν, εάν κάποιος έβαζε τις ίδιες υπογραφές που έβαλαν Έλληνες υπουργοί σε παραγγελίες φαρμάκων ή στην αύξηση των τιμών, θα είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη.

Εάν κάποια εταιρεία ή ιδιώτης ξεφορτωνόταν κρατικό ομόλογο έχοντας εσωτερική πληροφόρηση για ενδεχόμενο κούρεμα, όπως έγινε στην Ελλάδα, πάλι θα καταδικαζόταν σε ισόβια κάθειρξη. Αυτά θα συνέβαιναν εάν δεν αποδεικνυόταν προσωπικό όφελος για τον αξιωματούχο που θα έβαζε την υπογραφή του ή θα έπαιρνε την απόφαση.

Εάν όμως στους λογαριασμούς του αξιωματούχου εντοπίζονταν «απροσδιόριστα έσοδα» ή εάν διαπιστωνόταν χρηματισμός ή ακόμα και έμμεσο όφελος, τότε ο συγκεκριμένος αξιωματούχους, όσο ψηλά κι αν βρισκόταν, θα καταδικαζόταν σε θάνατο. Το κόστος μάλιστα της σφαίρας, συμβολικά, καλείται να το πληρώσει η οικογένεια του εκτελεσθέντος.

Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που στην Ελλάδα το πλιάτσικο δημοσίου χρήματος έχει γίνει εθνικό σπορ, ενώ στην Κίνα ο σεβασμός στην δημόσια περιουσία παραμένει η παροιμιώδης.

===============

Η διαπίστωση «αδιευκρίνιστων πιστώσεων», χωρίς περαιτέρω έλεγχο για τον προσδιορισμό της ροής των χρημάτων, αποτελεί πρωτοφανές εισαγγελικό εύρημα. Και το επιχείρημα πως δεν προέρχονταν απευθείας από λογαριασμούς της Novartis μοιάζει το λιγότερο παιδικό, όταν στοιχεία και μάρτυρες έχουν αποδείξει πως η φαρμακευτική εταιρία, σε μεγάλο ποσοστό, «ξέπλενε» χρήματα και εν συνεχεία δωροδοκούσε και πολιτικά πρόσωπα με μετρητά, για να κάνει τις δουλειές της, δηλαδή να αρμέγει τα δημόσια ταμεία.

Ας δούμε, όμως, εν συντομία τι μάθαμε διαβάζοντας τις αναφορές και τα πορίσματα που οδήγησαν στην αρχειοθέτηση των υποθέσεων των δύο συγκεκριμένων πολιτικών:

  • Μάθαμε πως όσα αναγράφονταν στην πράξη αρχειοθέτησης του Άδωνι Γεωργιάδη ήταν ακριβώς όσα είχε διαπιστώσει η επίκουρη εισαγγελέας του τμήματος Οικονομικού Εγκλήματος Αντωνία Γεωργίου, που έκανε την έρευνα και συνέταξε τη σχετική αναφορά. Μόνο που η κυρία Γεωργίου, με βάση τα ευρήματά της, κατέληγε στο συμπέρασμα πως θα πρέπει «να ζητηθεί κατ’ άρθρο 83 παρ. 1 του Κανονισμού της Βουλής αίτηση στη Βουλή για άρση της ασυλίας του βουλευτή Σπυρίδωνος-Αδωνη Γεωργιάδη προκειμένου να ληφθούν χωρίς όρκο εξηγήσεις του για τις διερευνώμενες πράξεις». Ο οικονομικός εισαγγελέας Παναγιώτης Καψιμάλης, από την άλλη, όλο το παραπάνω το μετέφρασε ως πρόταση να αρχειοθετηθεί ο φάκελος.
  • Μάθαμε γιατί ήταν σημαντικά τα στοιχεία του τραπεζικού λογαριασμού στην Ελβετία που προσέφεραν οι αμερικανικοί εισαγγελείς και αξιωματούχοι του FBI στους Έλληνες εισαγγελείς σε συνάντηση στη Βιένη, τον Δεκέμβριο του 2018, αλλά ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Αγγελής αρνήθηκε να παραλάβει επειδή δεν είχε ακολουθηθεί η οδός των δικαστικών συνδρομών. Όπως αναφέρει η κυρία Γεωργίου στην αναφορά της, για την υπόθεση του Δημήτρη Αβραμόπουλου έχει προκύψει ροή χρήματος και μάλιστα σημαντικών ποσών, που ξεκινά από την εταιρία CHIRON, που ανήκει στη Novartis, συνεχίζει σε λογαριασμό προσώπου του οποίου η εταιρία του μετείχε για μικρό διάστημα σε διαπραγματεύσεις για την προμήθεια αντιδραστήρων αίματος στο Δημόσιο και καταλήγει σε ελβετικό λογαριασμό.
  • Μάθαμε ότι μετά τη Βιένη οι Αμερικανοί αξιωματούχοι αρνούνται να συνεργαστούν μαζί μας. Όπως αναφέρει η κυρία Γεωργίου, «οι δικαστικές Αρχές των ΗΠΑ δεν έχουν παραδώσει έως σήμερα κανένα στοιχείο μέσω δικαστικής συνδρομής και η μόνη απάντηση που έδωσαν πρόσφατα ήταν για να ζητήσουν διευκρινίσεις από τις ελληνικές Αρχές». Σε ανάλογο αίτημα δεν έχουν απαντήσει ούτε οι ελβετικές Αρχές. Να υπενθυμίσουμε ότι η Novartis θα πληρώσει στο αμερικανικό δημόσιο 340.000.000 δολάρια, ειδικά για αθέμιτες πρακτικές στη χώρα μας. Και πιθανότατα οι Αμερικανοί, μετά την άρνησή μας για συνεργασία αλλά και μετά τη δημοσιοποίηση απόρρητων εγγράφων τους, αποφεύγουν τη συνεργασία με τη χώρα μας.
  • Μάθαμε ότι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε «αδιευκρίνιστες πιστώσεις» που άγγιζαν το 1.000.000 ευρώ. Μάθαμε πως ένα πρόσωπο «προέβαινε σε καταθέσεις σε λογαριασμό του» με «περιοδικότητα μηνός συγκεκριμένου ύψους που προσιδίαζαν στο ύψος της μηνιαίας δόσης δανείου που βάρυνε τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, συνολικού ύψους 276.820 ευρώ, που έλαβε το έτος 2002 για αγορά οικίας».
  • Μάθαμε, φυσικά, πως η πεθερά του Δημήτρη Αβραμόπουλου κατέθεσε 100.000 ευρώ σε 500άρικα σε κοινό λογαριασμό που διατηρούσε με την κόρη της και σύζυγο του Δημήτρη Αβραμόπουλου, χωρίς η κατάθεση αυτή να «αντιστοιχεί σε προηγούμενη ανάληψη ίσου ή μεγαλύτερου ποσού από άλλον λογαριασμό».
  • Μάθαμε ωστόσο πως ο Δημήτρης Αβραμόπουλος δεν κλήθηκε ποτέ να εξηγήσει τις «αδιευκρίνιστες πιστώσεις» του. Ωστόσο, η υπόθεσή του αρχειοθετήθηκε γιατί «από κανένα στοιχείο δεν προέκυψαν πιστώσεις που να προέρχονται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που σχετίζονται με την εταιρία Novartis».

Παλιοί εισαγγελείς έχουν να αφηγούνται πως πριν από τις μοντέρνες μεθόδους ξεπλύματος, που περιλαμβάνουν ψηφιακό χρήμα και offshore εταιρίες, ο πιο παραδοσιακός τρόπος νομιμοποίησης μαύρου χρήματος ήταν η αγορά σπιτιού με δάνειο και εν συνεχεία η πληρωμή των δόσεων με μετρητά.

Λέτε κάτι να ξέρουν οι παλιοί εισαγγελείς που δεν γνωρίζουν οι νέοι;

Σχόλια