Τα ρεπορτάζ της ήταν αποκαλυπτικά και διαφωτιστικά για την κοινή γνώμη. Για τη δουλειά της βρίσκεται …κατηγορούμενη μαζί με τον Κ.Βαξεβάνη και τον Α.Τάρκα! Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα…
Η Γιάννα Παπαδάκου μιλά στο Militaire.gr και πρώτα απ΄ όλα μας θυμίζει τι είναι το σκάνδαλο Novartis. Είναι νομίζουμε αναγκαία η υπενθύμιση.
Εξιστορεί πως βρέθηκε κατηγορούμενη! Έχει ενδιαφέρον αν και δεν έχει καμία λογική! Απαντά σ΄ όσα είπε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής εναντίον της και εναντίον των δημοσιογράφων που επίσης είναι κατηγορούμενοι!
Τους είχε αποκαλέσει συμμορία! Έχει τελειώσει με την αρχειοθέτηση η υπόθεση Novartis; ΠΗΓΗ
----------------------------
Η επίκληση του τεκμηρίου αθωότητας δεν αποτελεί «δικαίωση» για κανέναν
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Για όλες τις εμπλεκόμενες χώρες, κυβερνήσεις, εποπτικές και δικαστικές Αρχές η υπόθεση Novartis είναι ένα μείζον σκάνδαλο δωροδοκίας και αθέμιτης εταιρικής πρακτικής, με στόχο την «εδραίωση θέσης» της πολυεθνικής έναντι του ανταγωνισμού. Για τον κύριο Μητσοτάκη είναι μία σκευωρία, με στόχο να κηλιδωθεί η υπόληψη κάποιων Ελλήνων πολιτικών.
Ασπιλων, αδιάφθορων και αμόλυντων, όπως -ας πούμε- ο Άδωνις, αυτό το παγκόσμιο υπόδειγμα αρετής, αγνότητας και ευσυνειδησίας. Η Novartis, λοιπόν, δεν λάδωνε πολιτικούς και το άπαν σύμπαν. Πλήρωσε για πλάκα 345.000.000 δολάρια προκειμένου να συμβιβαστεί με το αμερικανικό δημόσιο μόνο για την ελληνική περίπτωση και συνολικά πάνω από 1,3 δισ. δολάρια σε εξωδικαστικούς συμβιβασμούς. Για πλάκα ομολόγησε ότι λάδωνε «κρατικούς λειτουργούς» (officials) στην Ελλάδα προκειμένου να απολαμβάνει προνομιακή μεταχείρισηςσε σχέση με τους ανταγωνιστές της. Δεν έχει γίνει τίποτα από όλα αυτά, τα έστησε απλώς μια «συμμορία» εκδοτών και δημοσιογράφων, με αρχηγό έναν πρώην υπουργό και εισαγγελέα, που αποφάσισε, εν μια νυκτί, να εξοντώσει το μισό πολιτικό σύστημα της χώρας. Γι’ αυτό και η Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες, όπως η Νότια Κορέα, που επέβαλαν πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων στον φαρμακευτικό κολοσσό, δεν έχει μέχρι σήμερα διεκδικήσει ούτε σεντ από τη Novartis. Σε λίγο θα δώσει αποζημίωση και στον κύριο Φρουζή για την ταλαιπωρία του…
Είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά με την αντίληψη του κυρίου Μητσοτάκη. Εκτός και αν αποφάσισε να εργαλειοποιήσει ο ίδιος την υπόθεση Νovartis. Για να εξοντώσει κάποιες ενοχλητικές φωνές που χαλάνε την αγιοποίηση της κυβέρνησής του. Και έφτασε να «υπαγορεύσει» την επιθυμία του στη Δικαιοσύνη μέσα από την ελληνική Βουλή. Κατάντημα ασφαλώς για έναν πρωθυπουργό, κατάντημα βεβαίως και για την ίδια την ελληνική Δικαιοσύνη να προκαταλαμβάνονται οι αποφάσεις της. Αν δεν κατάφερε με τρεις (όχι έναν) μάρτυρες να βρει ενοχοποιητικά στοιχεία για τους Ελληνες πολιτικούς, πώς ακριβώς θα βρει τρόπο να στοιχειοθετήσει τη σκευωρία εις βάρος τους από την αόρατη «συμμορία»; Επειδή το είπε στη Βουλή ο Μητσοτάκης; Ή μήπως θα πέσουν στο τραπέζι τίποτα… κουφές θεωρίες, όπως αυτή η κωμικοτραγική επινόηση περί «κουφότητας του Αδωνη», που οδήγησε στην εσπευσμένη απαλλαγή του;
Θα το πω επομένως για τελευταία φορά: Αν η ελληνική Δικαιοσύνη, που μοιάζει να υπολείπεται των περιστάσεων σε όλες τις μεγάλες υποθέσεις ζημίωσης του Ελληνα φορολογουμένου (Siemens, λίστα Λαγκάρντ, Novartis, ενδεικτικά), θεωρεί πως οι Ελληνες πολιτικοί είναι αθώοι, και είναι σε θέση να το αποδείξει, πρέπει άμεσα να προχωρήσει στη δίωξη όχι των δημοσιογράφων που δημοσίευσαν τη δικογραφία, αλλά των προστατευόμενων μαρτύρων. Αφού βεβαίως τους ξεκουκουλώσει. Αν θεωρεί ότι δεν είναι σε θέση να αποδείξει την ενοχή των πολιτικών, ας παραδεχτεί την αδυναμία της και ας μη βιάζεται να βάλει στο αρχείο περιπτώσεις, όπως του Αδωνη, με ακατάληπτα νομικά αφηγήματα.
Και, τέλος, οι πολιτικοί που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και τη γλίτωσαν απλά και μόνο γιατί το αμερικανικό δημόσιο πέτυχε «χρυσό συμβιβασμό» με την εταιρία και παράτησε την υπόθεση στη μέση, ας μη σπεύδουν να βγάλουν γλώσσα μιλώντας για δικαίωση. Η επίκληση του τεκμηρίου αθωότητας δεν αποτελεί «δικαίωση» για κανέναν, αλλά ασφαλιστική δικλίδα απέναντι σε δικονομικές αυθαιρεσίες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έλεγα πως αποτελεί και έμμεση ομολογία της ελληνικής Δικαιοσύνης ότι, για λόγους που καλύτερα γνωρίζει η ίδια, δυσκολεύεται να «προχωρήσει τις περιπτώσεις πιο πέρα» από τη συνήθη οδό του αρχείου.
Γι’ αυτό και η εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης στον συγκεκριμένο θεσμό έχει τα τελευταία χρόνια υποχωρήσει δραματικά. Θα υποχωρήσει ακόμη περισσότερο -είναι βέβαιο- αν βρεθεί δικαστικός που θα ξεπλύνει τη Novartis ανακαλύπτοντας εξιλαστήρια θύματα στο πρόσωπο εκείνων που την ανέδειξαν στα μέσα ενημέρωσης. Όσο για την αθωότητα των πολιτικών, καλύτερα να μην την κάνει σημαία, ειδικά ο κύριος Μητσοτάκης. Ας μη χαλάει, χρόνο, χρήμα και τα… νεύρα του σε αυτή την κατεύθυνση. Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι Ελληνες είναι πεπεισμένοι ότι οι πολιτικοί τους «τα πιάνουν». Έτσι ή αλλιώς. Με μίζες, με δωράκια, με ταξίδια, ακόμη και με προϊόντα οικοσκευής, για να μην ξεχνιόμαστε. Κάντε μια μέτρηση για να το διαπιστώσετε. Ακόμη και με την Abacus…
-------------------------
------------------------------
-------------------------------
Μα για το σκάνδαλο Novartis θα τη πληρώσουν εκδότες και δημοσιογράφοι; Κάτι δεν πάει καλά στην Ελλάδα…
-------------------Σκάνδαλο Novartis: Οι «μαέστροι» της παραπληροφόρησης
Σύστημα αλλοίωσης ειδήσεων «αποκαλύπτει» η απόφαση για τη μη άρση του καθεστώτος προστασίας των προστατευόμενων μαρτύρων από το Δικαστικό Συμβούλιο
Μια επικοινωνιακή μεθόδευση πρωτόγνωρης οργάνωσης κι εκτέλεσης αποκαλύφθηκε από την πληροφορία που έχει σε αποκλειστικότητα η «κυριακάτικη δημοκρατία», πως το Δικαστικό Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, που απαρτίζεται από ανώτατους δικαστές του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας, ήταν το όργανο που αποφάσισε να μην αρθεί το καθεστώς προστασίας των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος που έχουν καταθέσει για το σκάνδαλο Novartis και όχι η Οικονομική Εισαγγελία, όπως είχε μεταδοθεί αδιακρίτως από όλα τα μέσα ενημέρωσης.
- Από τη Μαρία Παναγιώτου
Και η αποκάλυψη αυτή θα πρέπει να απασχολήσει σύσσωμο τoν δημοσιογραφικό κόσμο. Για να γίνει, όμως, αντιληπτό το εύρος της γκεμπελικής παραπληροφόρησης που επιχείρησαν και κατόρθωσαν συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας, αξίζει να θυμηθούμε την ιστορία από την αρχή…
Τον περασμένο Ιούνιο, η εισαγγελέας Βασιλική Θεοδώρου την τελευταία μέρα της υπηρεσίας της στο δικαστικό σώμα εισήγαγε στο Δικαστικό Συμβούλιο, που εξετάζει το σενάριο της πολιτικής σκευωρίας στο σκάνδαλο Novartis και τις τυχόν ευθύνες του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δημήτρη Παπαγγελόπουλου την πρόταση να καταθέσουν οι προστατευόμενοι μάρτυρες με την πραγματική τους ταυτότητα στην ανακρίτρια του Δικαστικού Συμβουλίου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου, κάτι με το οποίο είχε διαφωνήσει η ίδια η ανακρίτρια.
Εν συνεχεία το Δικαστικό Συμβούλιο συνεδρίασε στις 21 Ιουλίου, προκειμένου να επιλύσει τη διαφωνία που είχε ανακύψει μεταξύ εισαγγελέως και ανακρίτριας ήδη από τα τέλη Μαΐου. Αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης του Δικαστικού Συμβουλίου μεταδόθηκε από όλα τα μέσα πως το Δικαστικό Συμβούλιο είχε δηλώσει αναρμόδιο να πάρει τη συγκεκριμένη απόφαση και πως τελικά είχε αποφασίσει ότι η νεοσύστατη Οικονομική Εισαγγελία, που αντικατέστησε την Εισαγγελία Διαφθοράς, θα έπρεπε να κρίνει αν θα αρθεί η προστασία των μαρτύρων όταν κληθούν να καταθέσουν στην ανακρίτρια. Χαρακτηριστικό, μάλιστα, του τρόπου με τον οποίο μεταδόθηκε η είδηση είναι πως στα περισσότερα μέσα ο τίτλος που αποδόθηκε ήταν: «Αναρμόδιο δηλώνει το Δικαστικό Συμβούλιο να αποφασίσει για τους προστατευόμενους μάρτυρες».
Έξι πολιτικοί είχαν ασκήσει πιέσεις
Αξίζει επίσης σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε πως στις 24 Ιουνίου, λίγες ημέρες δηλαδή πριν καταθέσει την πρότασή της η κυρία Θεοδώρου, έξι πολιτικοί είχαν ασκήσει πιέσεις προς το Δικαστικό Συμβούλιο προκειμένου να αρθεί το καθεστώς προστασίας των μαρτύρων. Συγκεκριμένα, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο πρώην υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Ιωάννης Στουρνάρας, ο πρώην επίτροπος στην Ε.Ε. Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης και ο βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ. Ανδρέας Λοβέρδος είχαν στείλει υπόμνημα στο Δικαστικό Συμβούλιο, ζητώντας να μην ισχύσει το καθεστώς προστασίας στους «Αικατερίνη Κελέση» και «Μάξιμο Σαράφη», στην προδικασία ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου.
Είχε προηγηθεί, βεβαίως, το άρθρο-παρέμβαση στη Δικαιοσύνη του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γιώργου Σανιδά, με το οποίο είχε επιχειρήσει να τρομοκρατήσει τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου και να προκαταλάβει την κρίση τους, χαρακτηρίζοντας το σκάνδαλο Novartis πολιτική σκευωρία. Ωστόσο, οι ανώτατοι δικαστές, όπως αποκαλύπτει σήμερα η «κυριακάτικη δημοκρατία», δεν υπέκυψαν σε καμία πίεση και προχώρησαν κρίνοντας με απόλυτη αμεροληψία το θέμα.
Η απόφασή τους προφανώς δυσαρέστησε τα συγκεκριμένα κέντρα και γι’ αυτό η είδηση έπρεπε να αλλοιωθεί περνώντας μέσα από παραμορφωτικούς φακούς.
Η ώρα της αλήθειας
Στην πραγματικότητα, το Δικαστικό Συμβούλιο εκείνη την ημέρα του Ιουλίου, επιτελώντας στο ακέραιο τον ρόλο του, πήρε συγκεκριμένη απόφαση σε σχέση με το θέμα των προστατευόμενων μαρτύρων και δεν παρέπεμψε πουθενά το θέμα. Με την καθαρή και ξάστερη απόφασή του απέρριψε την πρόταση της κυρίας Θεοδώρου και τάχτηκε υπέρ της άποψης της κυρίας Αλεβιζοπούλου πως οι προστατευόμενοι μάρτυρες με τις κωδικές ονομασίες «Αικατερίνη Κελέση» και «Μάξιμος Σαράφης», που έχουν χαρακτηριστεί μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, κατά την εξέτασή τους και στη διαδικασία του Ειδικού Δικαστηρίου έπρεπε να εξεταστούν υπό το ίδιο καθεστώς.
Ενδιαφέρον έχει και το σκεπτικό της απόφασης. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες που εξασφάλισε η «κυριακάτικη δημοκρατία», το πενταμελές συμβούλιο έκρινε, για παράδειγμα, πως η αποκάλυψη της ταυτότητας των μαρτύρων στη συγκεκριμένη προδικασία θα είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη της ταυτότητάς τους και στην έρευνα που διενεργείται για το σκάνδαλο Novartis από την Οικονομική Εισαγγελία, ενώ παράλληλα θα αποτελούσε αξιολογική κρίση για την τέλεση των αξιόποινων πράξεων που αποδίδονται τόσο στον κ. Παπαγγελόπουλο όσο και στην πρώην εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη. Γι’ αυτό και δεν θα μπορούσαν οι ανώτατοι δικαστές να την επιτρέψουν.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω ήταν ακριβώς τα επιδιωκόμενα από τα προαναφερόμενα κέντρα εξουσίας, που σαφέστατα είχαν προσπαθήσει όλο το προηγούμενο διάστημα να βομβαρδίσουν την έρευνα που διενεργείται για το σκάνδαλο Novartis, αλλά και να οδηγήσουν το Δικαστικό Συμβούλιο σε αξιολογικές κρίσεις για τη δήθεν σκευωρία. Τώρα όμως που οι εκβιασμοί των συγκεκριμένων κέντρων προς το Δικαστικό Συμβούλιο έχουν ναυαγήσει, έπρεπε να βρουν ένα τρόπο ώστε να «σώσουν» την παρτίδα, τουλάχιστον στο επικοινωνιακό πεδίο.
Το μυστήριο με την «εμπλοκή» του οικονομικού εισαγγελέα
Οι εγκέφαλοι αυτής της καμπάνιας κατάφεραν πραγματικά να αναστρέψουν την πραγματικότητα με αριστοτεχνικό τρόπο, χρησιμοποιώντας μια φράση από την απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου με περισσή μαεστρία. Έτσι, ενώ το σκεπτικό ανέφερε πως μόνο εάν για κάποιο λόγο αρθεί το καθεστώς προστασίας των προστατευόμενων μαρτύρων στην υπόθεση Novartis, όσο πραγματοποιείται η προδικασία του Ειδικού Δικαστηρίου, θα αρθεί και στη συγκεκριμένη διαδικασία, αποφάσισαν πως αυτό ήταν αρκετό για να καλύψουν την αποτυχία χειραγώγησης της Δικαιοσύνης.
Η σύλληψη της ιδέας πραγματοποιήθηκε, το σχέδιο οργανώθηκε και το μήνυμα έτρεξε με ταχύτητα: Το Δικαστικό Συμβούλιο δεν είχε πάρει καμία απόφαση και παρέπεμπε την υπόθεση στον επικεφαλής της Οικονομικής Εισαγγελίας, Χρήστο Μπαρδάκη, που έχει αναλάβει το σκάνδαλο Novartis, για να αποφασίσει. Και ακριβώς αυτή η εκδοχή μεταδόθηκε, χωρίς καμία παραλλαγή, από όλα τα μέσα. Προφανώς υπήρχαν οι δημοσιογράφοι που έτσι ήθελαν να μεταδώσουν την είδηση. Όμως, ακόμη και οι δημοσιογράφοι που πάντα ερευνούν περισσότερο φαίνεται πως εξαπατήθηκαν με επιτυχία, αφού το εύρημα πατούσε πάνω σε ένα λογικό επιχείρημα που περιλαμβανόταν στην απόφαση, αλλά ασφαλώς με άλλον τρόπο.
Βεβαίως, στις αρχές Σεπτεμβρίου η Οικονομική Εισαγγελία εξέδωσε τελικά διάταξη με την οποία παρέτεινε το καθεστώς προστασίας των μαρτύρων, αποφασίζοντας ότι δεν συντρέχουν οι λόγοι που με βάση τον νόμο θα οδηγούσαν σε διαφορετική απόφαση. Από ποιον και γιατί δόθηκε εντολή στην Οικονομική Εισαγγελία να ερευνήσει αυτή την πιθανότητα, από τη στιγμή που το Δικαστικό Συμβούλιο δεν είχε παραπέμψει πουθενά το θέμα, είναι κάτι που μένει να ερευνηθεί.
Τα ίδια επικοινωνιακά κέντρα μπορούσαν, όμως, πλέον με άνεση να μεταδίδουν ύστερα και από αυτή την είδηση πως η απόφαση πάρθηκε από τον οικονομικό εισαγγελέα και όχι από τους ανώτατους δικαστές, υποβαθμίζοντας την αξία της. Το τελικό ερώτημα, βεβαίως, είναι το εξής: Πόσα από αυτά που ξέρουμε γι’ αυτή την υπόθεση είναι αληθινά; Ή, για να το πούμε διαφορετικά: Καλώς ήρθατε στον κόσμο του Matrix…
===================
Άρθρο καταπέλτης της L’Humanité για τις διώξεις όσων αποκάλυψαν το σκάνδαλο Novartis!
=================
Το OCCRP για τα απίστευτα κι όμως ελληνικά που συμβαίνουν
Το Δίκτυο Έρευνας Διαφθοράς και Οργανωμένου Εγκλήματος (OCCRP) επανέρχεται στην κριτική του για την Ελλάδα, με αφορμή το απίστευτο κι όμως ελληνικό να διώκονται οι ερευνητές των σκανδάλων και όχι οι εμπλεκόμενοι σε αυτά. Για την υπόθεση Novartis βεβαίως ο λόγος και για την κλήση σε απολογία της Ελένης Τουλουπάκη.
Όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο του OCCRP, η Ελληνίδα Εισαγγελέας διερεύνησε τις δωροδοκίες της Novartis σε πολιτικούς και γιατρούς, αλλά όχι μόνο απομακρύνθηκε από την υπόθεση το 2019 όταν και εκλέχθηκε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά κλήθηκε πρόσφατα και σε απολογία, ως μέρος ποινικής δίωξης που ασκήθηκε εναντίον της.
«Η Ελλάδα έκανε λίγα για να λογοδοτήσει η εταιρεία και να βρει τους αποδέκτες των δωροδοκιών. Αντίθετα, η Τουλουπάκη ήταν μαζί με πολλά άλλα άτομα που κατηγορήθηκαν για κατάχρηση εξουσίας, παράλειψη καθήκοντος και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση που προσπαθούσε να εμπλέξει πολιτικούς στην υπόθεση δωροδοκίας της Novartis», αναφέρει επίσης μεταξύ άλλων το σχετικό δημοσίευμα.
Η Τουλουπάκη είχε πει τότε στο OCCRP ότι από όταν άρχισε να ερευνά την υπόθεση δωροδοκίας της Novartis, διώκεται πολιτικά γι΄αυτό. «Κατάφεραν να μετατρέψουν τους ελεγκτές σε κατηγορούμενους για να σταματήσουν οποιαδήποτε δικαστική έρευνα», είπε στο OCCRP το 2020.
Όσο για τη δήλωση του Θάνου Πλεύρη ότι είναι πρόθεση της Κυβέρνησης να ζητήσει αποζημίωση από τη Novartis; Η Ελένη Τουλουπάκη σχολίασε σαστισμένη στο OCCRP: «Πώς μπορούν να υποστηρίξουν μια αγωγή με βάση τα ευρήματα που με κατηγορούν ότι κατασκεύασα;».
Το Δίκτυο Έρευνας Διαφθοράς και Οργανωμένου Εγκλήματος, σχολιάζει επίσης τις διώξεις των δημοσιογράφων Γιάννας Παπαδάκου και Κώστα Βαξεβανη: «Τον Ιανουάριο, οι επιφανείς δημοσιογράφοι Ιωάννα Παπαδάκου και Κώστας Βαξεβάνης και οι δύο κατηγορούμενοι ότι ήταν μαζί με πρώην υφυπουργό Δικαιοσύνης της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια εγκληματική οργάνωση με την Τουλουπάκη, έπρεπε να παρουσιαστούν στο Ανώτατο Δικαστήριο για ανάκριση, γεγονός που πυροδότησε ισχυρή αντίδραση από οργανώσεις που υπερασπίζονται τους δημοσιογράφους».
Αναφορά γίνεται και στις «αδιευκρίνιστες καταθέσεις» των Άδωνι Γεωργιάδη και Δημήτρη Αβραμόπουλου και την αρχειοθέτηση των υποθέσεών τους, όπως και στη σφοδρή κριτική που ασκεί στην Κυβέρνηση ο Ευρωβουλευτής και μέλος της ΝΔ Γιώργος Κύρτσος.
Σχόλια