"Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν".

την

  

Τριάντα δύο υπουργοί(32) Παιδείας στα τελευταία σαράντα οκτώ χρόνια, πέτυχαν σε συνεργασία με τα ΜΜΕ να μετατρέψουν τους νέους σε αλλοτριωμένους και απόλυτα χειραγωγήσιμους καταναλωτές ιδεών και αγαθών.
Είναι η γενιά των smartphones, των greeklish, των κοινωνικών δικτύων, των influencers…

  • Είναι η γενιά της παραλιακής, των οπαδών, των realities, των κουτσομπολίστικων εκπομπών και των εκπομπών μαγειρικής...
  • Είναι η γενιά του δικαιωματισμού - ατομισμού, του όλα επιτρέπονται αρκεί να περνάμε καλά...
  • Είναι η γενιά των φροντιστηρίων και της παραπαιδείας, των πανελληνίων εξετάσεων για να "κερδίσουν" τη ζωή...

Είναι τα παιδιά μας, οι εικόνες μας, ο καθρέφτης όλων ημών που θελήσαμε να τα εκπαιδεύσουμε στο "έχειν" και όχι στο "είναι", όχι με ήθος και έργα, αλλά με τα λόγια και τον ηθικισμό μας.

Που σκοτώσαμε το Θεό μέσα τους και όλες τις πανανθρώπινες αξίες, κάνοντας τα να πιστεύουν μόνο στην ύλη και στην κατανάλωση, στο μαμωνά και στο τίποτα.

Τριάντα δύο υπουργοί Παιδείας με μια κοινωνία αποχαυνωμένη από τα ΜΜΕ κατέστρεψαν συνειδητά και οργανωμένα το οικοδόμημα της ανθρώπινης υπάρξεως.
Κι εμείς, μέσα σ' αυτή την καταστροφή προσπαθούμε να σώσουμε την κατάσταση αλλάζοντας θέση στα έπιπλα...

Ή όπως το έλεγαν κάποιοι σοφοί: "Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν".

(Σημ. Ρεσάλτο "Ενώ καίγονται τα σπίτια μας, εμείς τραγουδάμε")

ΠΗΓΗ:
https://agios-panteleimon.blogspot.com/2022/02/blog-post.html

===============

  1. Οι νέοι φυγάδες – Στις ρίζες της ελληνικής παρακμής

    ΣΧΟΛΙΑ: 

    Πολύ καλός παρατηρητής ο κ. Καραποστόλης, όπως πάντα. Σαν καλός ανατόμος με ενάργεια περιγράφει την  "αρρώστια", το πρόβλημα. 

    Ας τολμήσουμε να διαγνώσουμε τις αιτίες αυτής της έκπτωσης. Χρειάζεται τεράστια διανοητική προσπάθεια για να περιγράψει κανείς αυτή την τραγωδία και να ντύσει με λέξεις, ένα χείμαρο κοινωνικών φαινομένων. Ίσως πρέπει να επινοηθούν νέες λέξεις, αφού οι λέξεις από μόνες τους θέτουν όρια  στην περιγραφή... 

    Πριν απ' όλα στο λαό με τη βοήθεια ενσωματωμένων δημοσιογράφων, διανοουμένων, με την μεθοδική συνέργεια φυσικά της τηλεόρασης  δημιουργήθηκε ένας νέος "μοντέρνος" ανθρωπότυπος, που ως μοντέρνος έπρεπε να ξεχάσει βασικές αρχές που συγκροτούν μια κοινωνία πολιτών. Το ότι είμαστε κάτοικοι ενός τόπου με Ιστορία, έχουμε κοινή γλώσσα, κοινές παραδόσεις. (Τώρα καταλαβαίνεις τη λύσσα με την οποία πολεμήθηκε και πολεμιέται η ιστορία, γιατί είναι αυτή που δημιουργεί την κοινωνική συλλογικότητα! Έτσι λοιπόν με τις παρεμβάσεις του κλίματος Ρεπούση και όλης της "προοδευτικής διανόησης" - εδώ κάνουμε την χαρακτηριστική κίνηση - και των ομοίων της, ήθελαν απλά να σβήσουν την ιστορία, για να μην αποτελεί κοινή αναφορά, κτήμα των ατόμων.  Για τον ίδιο λόγο αποκαθηλώθηκαν οι ήρωες της Επανάστασης από τους Δημόσιους χώρους, αφού μας θύμιζαν ενοχλητικά τις υποχρεώσεις μας για το αίμα κάποιων... όλα αυτά κατηγορήθηκαν ως αντιδραστικά, εθνικιστικά!)

    Καλλιεργώντας λοιπόν την ατομικότητα, τον ναρκισσισμό για την ακρίβεια, τονίζοντας την ιδιαιτερότητα  και τις όποιες υποομάδες που πάντα συμβίωναν μέσα στη κοινωνία, τα άτομα, περισσότεροι οι νέοι, νοιώθουν ότι σαν "ξεχωριστά" όντα που έτυχε να γεννηθούν σ' αυτόν τον τόπο - εξ' άλλου κανείς δεν τους ρώτησε να τους φέρει στον κόσμο και εν τέλει, αφού που τους έφεραν  οφείλουν να τον ταΐζουν...-- δεν οφείλουν σε κανένα και τίποτα. Έχουν μόνο δικαιώματα.

    Υπερασπίζονται μόνο το ατομικό τους συμφέρον και δεν μπορούν να δουν τον εαυτό τους μέλος μια κοινότητας, μιας αδερφότητας. "Σιγά μην κατέβω εγώ με την πλέμπα στο πεζοδρόμιο, ξέρεις ρε  ποιος είμαι εγώ!"

    Συν το χρόνω καταστράφηκαν νήματα, συμπεριφορές, συνήθειες (όπως γιορτές, πανηγύρια. Οι γάμοι είναι ακριβό γεγονός, αφού η υπάρχει το δημαρχείο όπου κανείς μπορεί να παντρευτεί, χωρίς κόστος χρηματικό, αλλά κύρια χωρίς κόστος κοινωνικό, υπό την έννοια ότι αυτή η δέσμευση μπορεί εύκολα ν' αρθεί, αφού ποιος να ξέρει ότι εσύ έχει αναλάβει δεσμεύσεις,  για τις οποίες έχεις και κάποιες αμφιβολίες).

    Έφυγε λοιπόν η ιστορικότητα από την αφήγηση της ζωής του, αλλά ξέχασαν να του πουν  κάτι!  

    Όταν χάνεις το παρελθόν σου - αφού δεν το χρειάζεσαι, είναι και βαρύ, δημιουργεί υποχρεώσεις και δεσμεύσεις - χάνεις και συνάμα το μέλλον! Είσαι αερόφυτο, φυτό με ...ρίζες στον αέρα.... 

    Είσαι άθυρμα της όποιας εξουσίας. Είσαι πια χωρίς οπισθέλκουσα για να κινηθείς ελεύθερος! Το προς τα που δεν στο έχουν πει! Δεν χρειάζεται! Γιατί ήδη είσαι δούλος και δεν το έχεις πάρει χαμπάρι. Πούλησες τα χρυσαφικά σου (τις πολιτικές σου παραδόσεις, τις πολιτιστικές σου παραδόσεις, την ιστορία σου, τους ομοίους σου - ποιούς ομοίους;) για να πάρεις ένα κινητό! 

    Τώρα είσαι όμως είσαι ελεύθερος! 

    Με μόνο το κινητό, μπορείς να δουλεύεις- όταν υπάρχει δουλειά - και μόνον όταν έχει τέτοια να σου προσφέρει το αφεντικό! Ετοιμάσου να υπογράψεις ελεύθερα πάντα, σύμφωνα εργασίας 3 ωρών, αν δεν το έχεις κάνει ήδη. Στο λιμάνι υπάρχουν εργάτες που προσλαμβάνονται για μέρα! 

    Περίμενε μήνυμα στο κινητό σου που είναι η επόμενη 2ωρη -3ωρη απασχόλιση για να μπορέσεις να αγοράσεις το σημερινό σου σιτιρέσιο. Δεν κατάλαβες καλά! Γι' αυτή την ελαστικότητα των εργασιακών σχέσεων σου μίλαγε ο Σημίτης και οι εκσυγχρονιστάδες, αλλά εσύ επέμενες να μην καταλαβαίνεις. Είσαι πια ελεύθερος με το ...κινητό στο χέρι.

    Αύριο θα δούμε...

    ....

    Έτσι λοιπόν σε μια κοινωνία που  περισσεύουν οι ναρκισσιστικές ατομικότητες, απουσιάζουν τα κοινά που μας συνδέουν και η κοινωνία περνάει στην επόμενη φάση: Τη φάση της διάλυσης. Η κοινωνία παύει να είναι συνεκτική. Ο καθένας κοιτάζει να σώσει ότι δεν σώζεται, αφού δεν υπάρχει κάποια συλλογικότητα από την οποία να κρατηθεί. 

    Αν προσθέσει κανείς τις διαρκείς προδοσίες που βιώνει ο εξατομικευμένος πολίτης, χωρίς ενημέρωση, αλλά με χειραγώγηση, από κρατικά, αλλά και ιδιωτικά ΜΜΕ, προδοσίες από κομματικούς μηχανισμούς που εμφανίζονται να κάνουν τ' αντίθετα, απ΄αυτά που υπόσχονται για να πάρουν την ψήφο, ο πολίτης ως άμυνα επιστρέφει στον εαυτό του, αυτή τη φορά όχι ναρκισσιστικά, αλλά ηττημένος. Δεν έχει από να κρατηθεί από πουθενά αφού οι εντεταλμένοι θεσμοί εμφανίζονται να τον προδίδουν (αλήθεια ή ψέμματα, αλλά ο ίδιος το βιώνει έτσι). (Ας θυμηθούμε την προδοσία το ξεπούλημα της χώρας για 99 χρόνια, το δημοψήφισμα του ,..15).

    Είμαστε στη φάση που έχει εμπεδωθεί η δουλική συνείδηση, που είναι μια τρύπα, ένα πηγάδι, που έτσι και πέσει κανείς μέσα, δεν βγαίνει εύκολα (για να μην πούμε δεν βγαίνει ποτέ!)

    Αλλά τι σας τα λέω, αφού τα λέει καλύτερα ο δάσκαλος:. Γιάννης Παπαμιχαήλ. Ακούστε τον, θα φωτίσει πολλές πτυχές του προβλήματος.



  2. «Τοξικά» βιβλία για τη θεωρία των φύλων στα σχολεία

  3. $#ύτσες μπλε και η ...φούστα στο Μουσικό Σχολείο του Ιλίου... (Ή αλλιώς ενώ ο κόσμος καίγεται το ...νί χτενίζεται)

  4. Byung-Chul Han: «Το έξυπνο κινητό είναι ένα εργαλείο κυριάρχησης. Λειτουργεί σαν προσευχητάρι»

-------------------------

------------------------

  1. Άλντους Χάξλεϋ: Όταν στους σκλάβους θα αρέσει η σκλαβιά

  2. Ζ.Κ. Μισεά: Ο ολοκληρωτισμός των «φιλελευθέρων»

  3. Aldous Huxley

  4. Πρώτη εγγραφή - απολογία

  5. Η δηλητηριώδης "Πολιτική Ορθότητα"

  6. Προς το νέο μοντέλο κοινωνίας 

  7. Η νέα γενιά των περιπλανώμενων και τα αερόφυτα

  8. Φρένο σύντροφε, ο εφιαλτικός κόσμος είναι μπροστά σου
  9. Η Αριστερά απέναντι στο Έθνος – Εθνική και κοινωνική συνείδηση 
-----------------------------

...μόλις μπήκε στο ...σχολείο...


....πριν είχε μπει στη Βουλή...
 ===================
Dionisis Liaros
9 Φεβρουαρίου 2017 Αθήνα 
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΠΡΟΒΑΤΑ ΑΠΟ ΛΥΚΟΥΣ ΠΩΣ ΝΑ ΒΕΛΑΖΟΥΝ
Ο πρώην Υπουργός Παιδείας του Καναδά Benjamin Levin ο οποίος και αρχικά συνέταξε τό γνωστο πια εξωφρενικο και εκφυλο πρόγραμμα σεξουαλικής αγωγής στο Δημοτικο, καταδικάστηκε με τρείς κατηγορίες παιδικής πορνογραφίας!!!
Ποιος συντονιζει σε ΟΛΕΣ τις χωρες της Δυσης αυτην την Παρανοια?
Εμεις ειμαστε οι τελευταιοι που δεν θελουμε την σεξουαλικη διαφωτιση των παιδιων. 
 
Αλλα μονο προς την κατευθυνση του να γινουν
ΑΝΤΡΕΣ α λ η θ ι ν ο ι τα Αγορακια και
ΓΥΝΑΙΚΕΣ π ρ α γ μ α τ ι κ ε ς τα κοριτσακια.
ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ!
Οτιδηποτε αλλο, ε ν δ ι α μ ε σ α, ειναι παλαβο, χρειαζεται Ψυχιατρικη Νοσηλεια ο,ποιος πιστευει οτι μπορει καποιος να παταει σε 2 βαρκες!
==================

Σαράντος Ι. Καργάκος

Βία καί... βίος ἀβίωτος
[...] Ἄγριο μέλλον περιμένει τοῦτα τά δύστυχα παιδιά πού κάνουν τόν ἄγριο καί τόν ἐπιθετικό σέ τοῦτο τόν κακό μας τόν καιρό. Ὅπως ἐνσπείρουν τό φόβο, ἔτσι κι αὐτά θά ζοῦν στή λοιπή τους ζωή μέ τό φόβο. Κι ἄν φθάσουν ψηλά, θά εἶναι συνεχῶς ὑπό φρούρηση. Δέν θά ἔχουν τή χαρά οὔτε ἑνός ἁπλοῦ περιπάτου.[...] Τό μῖσος κάνει τούς ἀνθρώπους μισούς. Τούς ἀφαιρεῖ τήν ἀνθρωπιά τους. Εἶχα γράψει παλαιά σ’ ἕνα βιβλίο μου προοριζόμενο γιά μαθητές μιά φράση σάν παροιμία: «Ὅταν παίρνεις τό δρόμο τοῦ μίσους, σκάψε δύο λάκκους». Μέ λίγη σκέψη μπορεῖ κανείς νά βρεῖ τό γιατί. [...]Ἕνας ξένος παρατηρητής μέ γνώσεις ζωονομίας, ἄν ἔκανε ζωοφυσικές ἔρευνες στήν Ἑλλάδα, θά χώριζε τούς Ἕλληνες σέ δύο κατηγορίες: τούς μασῶντες καί τούς ... μισοῦντες. Αὐτή ἡ κατάσταση κάνει κάθε ἄνθρωπο στοχαστικό νά μένει σκυθρωπός βλέποντας τήν κακή πορεία τῶν καιρῶν. Φεύγει ἀπό τή χώρα τό ἀνθηρό ὑλικό καί μᾶς μένουν τά... ἀποκαΐδια.[...]
Μαθαίνουν πολλά τά σύγχρονα παιδιά χάρη στό «λάπτοπ» καί τό «τάμπλετ» ἀλλά ξεχνοῦν ἤ ἀγνοοῦν στοιχειώδεις ἀρχές τῆς Φυσικῆς. Καί μάλιστα τήν πιό βασική: ὅτι ἡ δράση γεννᾶ τήν ἀντίδραση. Εἰδικά αὐτή ἡ τρομοκρατική δράση θά προκαλέσει μιά ἀντιτρομοκρατική ἀντίδραση, πού κατ’ οὐσίαν θά εἶναι καί αὐτή τρομοκρατική. Ἡ διεύρυνση τῆς ἀστυνομεύσεως φέρνει τήν ἀστυνομοκρατία πού εἶναι μιά μορφή ἔννομης τρομοκρατίας. Ὅταν βλέπω τίς πάνοπλες ἀστυνομικές ὁμάδες μέ τίς περίεργες στολές πού θυμίζουν παλιές ταινίες ἱπποτικές, προσβάλλεται ἡ δημοκρατική μου εὐαισθησία. Νιώθω ὅτι δέν ζῶ σέ κράτος μέ ἐλευθερία καί δημοκρατία. Θυμᾶμαι τίς θλιβερές ἡμέρες τῆς γερμανικῆς Κατοχῆς ὅταν τά Ἔς Ἔς ἔκαναν περιπολία μέ βαριά στολή. [...]
Μετά τήν πτώση τοῦ ἀπριλιανοῦ καθεστῶτος ξεφύτρωσαν σάν μανιτάρια οἱ Μέντορες ἑνός ἀναρχικοῦ, κατεδαφιστικοῦ κινήματος πού διαπότισε ἕνα μεγάλο μέρος τῆς φοιτητικῆς νεολαίας, μιᾶς νεολαίας μέ ἀστικές καί μεγαλοαστικές καταβολές. Παιδιά πλουτοκρατῶν ἐναντίον τῆς πλουτοκρατίας. [...]
Τότε ἄρχισαν νά ἐπιβάλλονται στή ζωή μας νέες κοινωνικές ἀρχές, ὅπως «τά παιδιά ἔχουν πάντα δίκιο» καί τό «ἀπαγορεύεται νά ἀπαγορεύεις». Καί τό πρῶτο πού ἀπαγορεύτηκε ἦταν ἡ τιμωρία εἴτε στό σπίτι, εἴτε στό σχολεῖο, εἴτε στήν κοινωνία. Ἐπικράτησε παντοῦ καί πάντα ἡ παιδοκολακία. Ἔτσι δημιουργήθηκε μιά κοινωνία ἀνοχῆς. Ἀλλ’ ὅταν ἡ κοινωνία ἀνέχεται, τότε ὅποιος ἔχει ροπή πρός τήν ἐκτροπή ἐπωφελεῖται. Ἡ ἀτιμωρησία ἦταν ἡ μεγαλύτερη μωρία. Ἡ ἀνοχή της ἔναντι τῆς ἐκτροπῆς γίνεται τώρα βαριά τιμωρία. [...]Ὅλοι οἱ νεαροί κακοποιοί, ὅταν διαπράττουν τό ἔγκλημά τους, γνωρίζουν τί ἀκριβῶς πράττουν. Οἱ δικαιολογίες τους πώς τάχα «δέν ἤξερα» ἤ ὅτι «παρασύρθηκαν» καί κυρίως ὅτι «ἡ κοινωνία μέ ἔσπρωξε στό βοῦρκο», θυμίζουν τούς κλαυθμηρισμούς τοῦ πατροκτόνου πού ζητοῦσε τήν ἐπιείκεια τῶν ἐνόρκων, ἐπειδή ἦταν... ὀρφανός!
Ἔχω δεῖ τό τοιχογράφημα: «Ἡ βία εἶναι θηλυκό τοῦ βίος». Ὄντως, ἀλλά ἑνός βίου ἀβίωτου ὄχι μόνο γι’ αὐτόν πού τήν ὑφίσταται ἀλλά καί γι’ αὐτόν πού τήν ἀσκεῖ.
Εστία, 27/10/17
=============
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Μπορείτε να στέλνετε e-mail στο triantafillidioanis@gmail.com ώστε να μπορούμε να ξαναβρεθούμε, αφού καταγράφω περίεργες έως ύποπτες δυσλειτουργίες στο Blogg... 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου