Η Δύση πληρώνει τώρα την ταπείνωση της Ρωσίας

 

Γκουτζάνης Σπύρος

Τον Δεκέμβριο του 2004 ήταν η πρώ τη επίσκεψη του Κώστα Καραμανλή στη Μόσχα, που είχαμε ακολουθήσει οι δημοσιογράφοι. Η εικόνα της πρωτεύουσας της χώρας ήταν θλιβερή. Σκοτεινή και παγωμένη με τους ανθρώπους της να πεθαίνουν από το κρύο. Μία από τις πιο πλούσιες στον κόσμο χώρες σε κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, την είχε καταδικάσει η Δύση μετά την ολοκληρωτική τους νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο, να μην μπορεί να φωτίσει την πρωτεύουσά της και να ζεστάνει τον πληθυσμό της. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Ήταν ακόμη στον αστερισμό του ΔΝΤ. Τα ποσοστά αλκοολισμού είχαν εκτοξευτεί και το ασφαλιστικό λύθηκε προσωρινά, γιατί ο μέσος όρος ζωής έπεσε κάτω από το όριο συνταξιοδότησης. Οι δυτικοί είχαν αθετήσει όλες τις δεσμεύσεις έναντι του Γκορμπατσόφ -συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του ΝΑΤΟ-, που στο τέλος κατέληξε να διαφημίζει πίτσες!

Την εποχή εκείνη διαβάζαμε ακόμη στον Μπρεζίνσκι και την “Μεγάλη Σκακιέρα” ότι η κυριαρχία σε πλανητικό επίπεδο προϋποθέτει τον έλεγχο της Ευρασίας και ακολούθως την ενσωμάτωση της Ρωσίας στην δυτική γεωστρατηγική. Αντί για αυτό η αλαζονεία της Δύσης θέλησε να ταπεινώσει και να καταστρέψει ολοκληρωτικά την Ρωσία, μία τεράστια χώρα με ιστορία και παράδοση αυτοκρατορίας από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου και να εγκαταστήσει πυραύλους έξω από τη Μόσχα.

Η σπέκουλα των αναλυτών

Οι εγχώριες αναλύσεις (με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις εκτός συστημικών μέσων) είναι επιφανειακές και μοιάζουν να αναζητούν κατεύθυνση. Π.χ. επικαλούνται για λογαριασμό της Δύσης το διεθνές δίκαιο χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν έχει καμία αξία όταν η Δύση το έχει απαξιώσει με την συμπεριφορά της σε πλείστες όσες περιπτώσεις. Από την Κύπρο και την ανοχή της Τουρκίας, την Γιουγκοσλαβία και το Κόσοβο μέχρι το Ιράκ (που φυσικά δεν βρέθηκαν ποτέ όπλα μαζικής καταστροφής) και την Λιβύη.

Κλαυθμηρίζουν για την μη αντίδραση της Ευρώπης, όταν η Ευρώπη δεν υπάρχει παρά μόνο σαν γεωγραφικός προσδιορισμός. Η πρώτη απάντηση του Επιτρόπου Εξωτερικών, Ζοζέπ Μπορέλ δείχνει ακριβώς ποια είναι η Ενωμένη Ευρώπη. Μιλάνε για τις οικονομικές συνέπειες όταν οι “ιερές αγορές” δηλαδή οι διεθνείς κερδοσκόποι κάνουν πάρτι εκτοξεύοντας τις τιμές του φυσικού αερίου, του πετρελαίου και των τροφίμων, κάτι που φυσικά δεν θίγουν.

Εν τελεί ο Πούτιν ως καλός μαθητής των επεμβάσεων της Δύσης διασφαλίζει τα συμφέροντα της χώρας του και του λαού του. Το ερώτημα είναι οι δικοί μας ηγέτες ποιων τα συμφέροντα διασφαλίζουν, πέραν των αγορών;

Δημοκρατία στην Ουκρανία;

Άλλο επιχείρημα είναι τα περί δημοκρατίας. Στην Ουκρανία του Ζελένσκι, εκλεκτό της Δύσης, δημοκρατία; Γενικότερα επικαλούνται το επιχείρημα της δυτικής δημοκρατίας έναντι της ανατολίτικης δεσποτείας του Πούτιν, ξεχνώντας ότι ο Ασάνζ και ο Σνόουντεν διώκονται σε όλο τον κόσμο, με παράβαση κάθε αρχής του διεθνούς και εσωτερικού δικαίου των κρατών που θα επιθυμούσαν να τους προσφέρουν άσυλο, από τις ΗΠΑ γιατί πρόσφεραν δημοκρατική ενημέρωση. Η «αυτοκρατορία της επιτήρησης», σύμφωνα με τον Ιγνάσιο Ραμονέ, επιβλήθηκε επί δημοκρατικού Ομπάμα. Ο δε “ελεύθερος κόσμος” είχε για πλανητάρχη και αρχηγό του μέχρι πριν από δύο χρόνια τον Ντόναλτ Τραμπ που ετοιμάζεται να επιστρέψει δριμύτερος.

Για τα αμέσου ενδιαφέροντος, η Τουρκία πουλάει ξανά την γεωστρατηγική θέση της, δεν κλείνει τα στενά, όπως ζήτησε ο Ουκρανός πρόεδρος και αρνείται να μιλήσει για ρωσική εισβολή, κερδίζοντας και από την Ρωσία και από την Δύση. Και θα εκμεταλλευτεί την διεθνή συγκυρία και εναντίον της χώρας μας, που θα μείνει μόνη γιατί οι ευαισθησίες των εταίρων μας για το διεθνές δίκαιο σταματούν στην Ουκρανία.

Δύση και Ελλάδα

  • Μέσα σε όλα αυτά η Ελλάδα τι κάνει; Καταδικάζει την ρωσική εισβολή, ενώ διαθέτει ενεργειακά αποθέματα για εννέα ημέρες και θα αγοράζει πιο ακριβά το LNG, ενώ ακόμη και τώρα αρνείται να αναθεωρήσει την ενεργειακή της πολιτική που βασίζεται στην καταστροφική και εσπευσμένη απολιγνιτοποίηση.

Θα ήταν ίσως καλύτερα αν τα κόμματα διεθνολόγοι και πάσης φύσεως αναλυτές αντί για επιφανειακές προσεγγίσεις περί παγκόσμιας ειρήνης (σαν να είναι μοντέλες στο “Μiss με το ζόρι”, με την Σάντρα Μπούλοκ), έκαναν σοβαρές αναλύσεις και πίεζαν για το πως μέσα σε αυτή την κρίση θα διασφαλίσουμε τα συμφέροντά μας σαν χώρα και θα προστατεύσουμε την οικονομία και τον πληθυσμό μας από τις συνέπειες.

ΥΓ. Η Δύση υφίσταται τα επίχειρα των πράξεων της και της αλαζονείας της, με την άνοδο της Ρωσίας και της Κίνας. Όπως γράφουν σοβαροί αναλυτές ο κόσμος βρίσκεται μπροστά σε μία νέα φάση. Το περιγράφουν σαν νέο Ψυχρό Πόλεμο, αν και η εισβολή δείχνει ότι δεν είναι μόνο Ψυχρός. Το δυτικό στρατόπεδο κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο όταν από το 1950 μέχρι το 1980 οι πληθυσμοί γνώρισαν μία πρωτοφανή οικονομική ευημερία, συνδυασμένη με κοινωνικό κράτος, δημοκρατία και ελευθερίες και είχαν κάθε λόγο να στρατευθούν με τα κράτη και τις κυβερνήσεις τους. Με την νεοφιλελεύθερη κυριαρχία των αγορών, τις απορρυθμίσεις, την κοινωνική αποδιάρθρωση δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι έχουν λόγους να στρατευθούν. Ίσως αρχίσουν να προσεύχονται. “Pray for Ucrain”…

=========================

 

2008:
Η Γερμανία υπογράφει συμφωνία με τη Ρωσία, ώστε να προμηθεύεται φυσικό αέριο, μέσω του αγωγού που θα περνάει από τη θαλάσσια περιοχή της Ουκρανίας.
Παράλληλα, οι Αμερικανοί θέλουν όπως πάντα να βάλουν χέρι στα κοιτάσματα της περιοχής, προσπαθώντας να στήσουν 2 αμερικανικές βάσεις στη βόρεια Γεωργία, στις περιοχές της Αμπχαζίας και της Οσετίας.
Αλλά επειδή εκεί, δεν είναι Ιράκ ή Αφγανιστάν να μπουκάρουν με τα όπλα, ξεκινούν ένα παιχνίδι κατασκόπων.
Οι περιοχές της Αμπχαζίας και της Οσετίας στη βόρεια Γεωργία είναι ρωσόφωνες και παρά τις συντονισμένες προσπάθειες για προβοκάτσια από τη CIA και τη Mossad (που συνέδραμαν τη Γεωργιανή κυβέρνηση), δεν κατάφεραν τελικά να στήσουν βάσεις στα σύνορα με τη Ρωσία.
2010:
Μετά την Αραβική άνοιξη, την κρίση στη Λιβύη και τον πόλεμο που ακολούθησε, μπαίνει και η Γαλλία, στη συμφωνία για το φυσικό αέριο με τη Ρωσία.
Μέχρι τότε , η Γαλλία επρομηθεύετο φυσικό αέριο, με τάνκερ από τη Μεσόγειο, βάσει της συμφωνίας που είχαν συνάψει με τον Καντάφι.. ο οποίος πέθανε το επόμενο έτος!!
Με την έναρξη της κρίσης το 2010, οι Αμερικανοί έπρεπε να εξαλείψουν τον ανταγωνισμό για το φυσικό αέριο στα Βαλκάνια, μέσω του σχεδιαζόμενου αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη - Ιταλία έχοντας την πεποίθηση, πως οι MOBIL και EXXON θα εξασφαλίσουν τελικά , τα κοιτάσματα φυσικού αερίου σε Λιβύη, Σομαλία, Ανατ.Μεσόγειο (και με τη βοήθεια των Ισραηλινών, τα αντίστοιχα κοιτάσματα σε Λίβανο και νότια Συρία...)
Ομως, η Συρία ως σύμμαχος της Ρωσίας στη Μεσόγειο, ΔΕΝ πέφτει στην παγίδα και έτσι οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες, αρχίζουν να χρηματοδοτούν και να εξοπλίζουν φανατικούς ισλαμιστές για να αποσταθεροποιήσουν κι άλλο την περιοχή.
Πίσω στην Ουκρανία, το 2010 γίνονται εκλογές και ο νέος πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς, κερδίζει την Γιούλια Τιμοσένκο.
(Η Τιμοσένκο, είχε πρωτοστατήσει στην λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση» το 2004, για να ρίξουν την κυβέρνηση του Γιουσένκο).
2011-2014:
Το 2011, η Τιμοσένκο αρχίζει να διώκεται για διαφθορά. Καταδικάζεται και φυλακίζεται μέχρι το 2014.
Κατά τις έρευνες διαφθοράς, ανακαλύπτουν έναν παράλληλο αγωγό που χρησιμοποιούσε η κυβέρνηση Τιμοσένκο, για να κλέβει χιλιάδες τόνους φυσικό αέριο από το ρωσικό αγωγό.
Η Ρωσία αντιλαμβάνεται αμέσως , ποιοι κρύβονται πίσω από το εγχείρημα βλέποντας από ποιες ευρωπαϊκές τράπεζες ήρθαν τα δάνεια και οι ενισχύσεις.
Ο Πούτιν εκείνο το χειμώνα, κλείνει τη στρόφιγγα στον αγωγό προς Ευρώπη, αναγκάζοντας τον τότε Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και την τότε Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ, να μεταβούν στη Μόσχα και να δώσουν εξηγήσεις...!!
Φυσικά το αρνήθηκαν, λέγοντας πως αυτό που ήξεραν, είναι πως το αέριο είναι από το ρωσικό αγωγό και όχι κλεμμένο.
Βέβαια μερικά εκατομμύρια τόνοι που δεν βγαίνουν τα εκατομμύρια σε ευρώ, δεν τους παραξένεψε καθόλου.
2014:
Το 2014 ήταν που "έσπασε" το παιχνίδι.
Οι G8 αποφασίζουν να γίνουν G7 πετώντας τη Ρωσία έξω και έτσι , ξεκινά το παιχνίδι κατασκόπων στην Ουκρανία.
Η CIA, η Mossad, οι Γερμανικές και Γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, στέλνουν "στρατιωτικούς συμβούλους" στο Κιέβο.
Παράλληλα χρηματοδοτούν και εξοπλίζουν νεοναζιστικές και παραθρησκευτικές οργανώσεις, ώστε να βγουν στους δρόμους για την ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης.
Η Τιμοσένκο ήταν στις διαδηλώσεις στην πλατεία Ανεξαρτησίας και απευθύνθηκε στους διαδηλωτές, ζητώντας τους να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις αφού μόλις είχε αποφυλακιστεί.
Στην Ανατολική Ουκρανία, στην Κριμαία, και στην πρωτεύουσα Κιέβο, παραστρατιωτικοί της φασιστικής οργάνωσης του «Δυτικού Τομέα» καίνε ρωσόφωνους στους δρόμους και κλειδωμένους σε ταράτσες κτηρίων με αποκορύφωμα το εργατικό κέντρο στην Οδησσό.
Στις 6 Μαρτίου 2014 το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας, αποφάσισε να ζητήσει από τη Ρωσία την επανένωση, κάτι που παραχωρήθηκε από τη Ρωσία από το δημοψήφισμα στις 16 Μαρτίου 2014.
Από το Μάρτιο του 2014 μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Γερμανία, και το Ισραήλ έχουν επιδοθεί μέσω των διπλωματών και των μυστικών τους υπηρεσιών σε ένα συντονισμένο σχέδιο :
Αυτά τα 8 χρόνια έχουν σταλεί δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία και χιλιάδες όπλα και εξοπλισμός με πρόσχημα την απόσχιση της Κριμαίας .
Ο πραγματικός λόγος είναι η προσπάθεια ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, έτσι ώστε να έχουν αμερικανικές και νατοϊκές βάσεις στη χώρα και κατ´επέκταση να μπορούν να βάλουν χέρι στους υδρογονάνθρακες και τους υπόλοιπους φυσικούς πόρους.
2022:
Οι Ουκρανοί νομίζοντας πως έχουν "πλάτη" τους Αμερικανούς, δεν σταμάτησαν τις διώξεις στην Ανατολική Ουκρανία, με τα φασιστικά τάγματα εφόδου των νεοναζί παραστρατιωτικών του Svodova.
Ο «Δυτικός Τομέας», αναδείχθηκε σε δύναμη που όρισε τους δρόμους του Κιέβου, οργανώνοντας τις ομάδες κρούσης και λειτουργώντας ως ο στρατιωτικός βραχίονας του Svoboda (της επίσημης Ουκρανικής ακροδεξιάς), που σήμερα είναι κυρίαρχη δύναμη στο κοινοβούλιο της Ουκρανίας.
Από το 2012 μέχρι και σήμερα, οι Ουκρανοί, νοσταλγοί των Ναζί, ονειρεύονται κυβερνητικά πόστα και μια «καθαρή» Ουκρανία, απαλλαγμένη από μειονότητες και κυρίως...απαλλαγμένη απο Ρώσους.
Με στρατιωτική δομή και εξοπλισμό ο ουκρανικός Δυτικός Τομέας «αλίευσε» την προηγούμενη δεκαετία τα στελέχη του, από τα γήπεδα ποδοσφαίρου, εκεί όπου εκτονώθηκαν απροκάλυπτα, οι εθνικιστικές, φασιστικές, και ξενοφοβικές ιδεοληψίες.
Η ατζέντα του είναι ξεκάθαρα αντι-ρωσική.
Οι ηγέτες του, ήταν μέχρι πρότινος παγκοσμίως άγνωστοι, όπως «άγνωστοι» επισήμως παραμένουν και οι χρηματοδότες του, αν και όλοι υποψιαζόμαστε ποια συμφέροντα και ποιες υπηρεσίες είναι από πίσω.
Οι 2500 δολοφονίες αμάχων Ρωσόφωνων στην δυτική Ουκρανία και τα τάγματα εφόδου του «δυτικού τομέα» είχαν ως αποτέλεσμα την επέμβαση του ρωσικού στρατού και την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και από ό,τι φαίνεται και των αυτόνομων περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας μετά τη πρόσφατη «επέμβαση».
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Μπάιντεν επανέλαβε τις «απειλές του» προς τον Πούτιν, ότι η Δύση είναι έτοιμη να απαντήσει με αποφασιστικότητα στο ενδεχόμενο ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ενώ ταυτόχρονα επισήμανε ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, είναι έτοιμοι τόσο για τη διπλωματία όσο και «για άλλα σενάρια».
Ο Πούτιν, του υπενθύμισε τηλεφωνικά ότι κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ΗΠΑ και ΕΣΣΔ ήταν αντίπαλοι, αλλά τη δεκαετία του 1990 ήταν φίλοι, μέχρι που επεκτάθηκε το ΝΑΤΟ και πλησίασε τα σύνορα τη Ρωσίας. Τέλος, του έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα , αποκαλώντας τον Μπάιντεν "πρόεδρο του τίποτα ".
Ακόμα και τώρα, μετά τη ρωσική εισβολή, ο Ουκρανός πρόεδρος απευθυνόμενος στον ουκρανικό λαό συνεχίζει να τους παραμυθιάζει πως τάχα στέλνει βοήθεια ο Μπάιντεν.
Οσο για τους βομβαρδισμούς που βλέπετε στις ειδήσεις , είναι εικόνες απο τη Βηρυτό και οι μακιγιαρισμένοι τραυματίες είναι το κερασάκι στη τούρτα .
Στη πράξη, ο Πούτιν προχωρεί αργά , δίνοντας το χρόνο στον άμαχο πληθυσμό να εγκαταλείψει τη χώρα.
Η επιχείρησή του, είναι χειρουργική και στόχο έχει να βλάψει μόνον στρατιωτικούς, όχι αμάχους .
Στα περισσότερα check points, οι Ουκρανοί παραδίδουν τα όπλα και υποδέχονται το Ρωσικό στρατό ως απελευθερωτή, εφόσον ο Πούτιν ανακοίνωσε, πως όσοι Ουκρανοί παραδοθούν τώρα , στη πορεία θα τους αφήσει ελεύθερους να επιστρέψουν στις οικογένειές τους.
Στο Τσερνομπίλ, ο Πούτιν τοποθέτησε δική του φρουρά, επιτρέποντας όμως στους Ουκρανούς, να τοποθετήσουν αντίστοιχα, τη δική τους φρουρά !!
ΥΓ.
Το 2001, ο Πούτιν είχε δηλώσει πως δεν θα είχε αντίρρηση , η χώρα του να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να κλείσει έτσι, ο κύκλος του ανταγωνισμού Ανατολής και Δύσης.
Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο όμως , το ΝΑΤΟ δεν θα είχε λόγο ύπαρξης .

Σχόλια